De Wereld der Vrouwen
Bloembollen kweken vereist vakmanschap
Ambonezen wilden niet weg
Interview met
Sta li
in
Honderd zorgen en zorgjes voor
het wereldberoemde product
Een jack voor onze jongens
De lente zal weer
komen!
Durf „Nee" te
zeggen
„Kota Inten' met slechts 160 passagiers huiswaarts
Kort geding thans voor
de Hoge Raad
Gevangenisarts biedt
zijn ontslag aan
Varkensnier van 15 kilo
Eisenhower 21 Februari
in Parijs verwacht
Dame na aanrijding door
tram overreden
's-Graveland voert actie
tegen zijn burgemeester
17 FEBRUARI 1951
(Van onze speciale verslaggever)
WE 1±™Z£™;RHAN1) WMT nit onze winterslaap te ontwaken.
- k0f5t<'r«'nd<' zonnestralen voor nodig geweest. Scherp
zinnige lieden zouden dus kunnen zeggen, dat dat winterslaapje van ons maar
gevnem* "°et/«n- We *rtBe» «lot over discussiëren. We
derl Zelfs Korr-i f?" het v0®rj»ar dan toch weer onweerstaanbaar
c ecn Rnssisch kunnen di* «ente-
«l?™r tegenhouden. Het voorjaar komt! Daar zijn verschillende
Tm' h' 0nZe feaardheid merken we ze op. Onze huiselijke
geaardheid maakt dat wij een duidelijk symptoom zien in de aansluipende
Wpderh',ft maakt. Een rommelige kast wordt
opgeruimd, een dressoir moet nodig eens eventjes van zijn plaats. Het zijn de
V(^rd^e,HetV^J^tgTd0tte m°me"t' Wxar°P het hn» met bezemen gekeerd zal
worden. Het moment dat men pleegt aan te duiden met het simpele woord
„Voorjaarsschoonmaak We moeten er niet aan denken.
gUITENSTAANDERS die we zijn ver
bazen we ons over de zorg, die er
aan dit goed-vaderlandse product ge
geven wordt. Het is deze zorg, die de
grondslag is van de goede naam, die
de Hollandse bollenkweker over de
gehele wereld sinds eeuwen bezit. „Als
het stormt over de velden, of de slag
regens het tere gewas rammeien, lig
gen we niet rustig in bed", zegt de
heer Vennik. „Dan dwalen onze ge
dachten van de ene hoek van het veld
naar de andere om na te gaan, of we
niets vergeten hebben, om de schade
zo gering mogelijk te doen zijn. En we
zullen er desnoods In het holst van de
nacht voor uit bed gaan".
Het werken van een heel jaar in het
bollenbedrijf is gericht op de zes 4
zeven weken rooi- en sorteertijd vóór
15 Augustus. Dag en nacht wordt er
in die dagen gewerkt De export-leve
ring moet geschieden vóór 15 Augus
tus. Daar komt heel wat voor kijken.
Tussen 20 en 25 Juni gewoonlijk zijn
de bollen rijp om gerooid te worden
Dan ziet men de landarbeiders op de
akkers verschijnen om het kostbare
gewas uit zijn schuilhoek te voorschijn
te peuteren. Mand na mand verdwijnt
naar de schuren, waar de sortering in
klein en groot handelswaar en plant
goed, geschiedt.
Sinds een paar jaar bestaat voor dat
sorteren een handig apparaat, dat de
bollenkwekers veel werk uit handen
genomen heeft. Waar tot voor een paar
jaar drie man een week werk aan
hadden, dat doet de machine nu in één
dag. Een welkome assistent dus in de
bollenbedrijven in die hoogtijdagen
vóór 15 Augustus.
Zal het een rijke oogst worden dit
jaar? willen we weten.
Het komt er dit jaar erg op aan.
of de gronden goed bewerkt zijn. Het
is een ontzettend natte winter ge
weest. En bollen zijn een zeer gevoelig
artikel. Er zullen heel wat bollen ver
zopen zijn. Voornamelijk tulpen zijn
^ACHTMOEDIGER lieden dan wij
gemeenlijk zijn, zien de eerste voor
jaarssymptomen in het bottende leven
aan boom en plant. Geen gelegenheid
zullen ze laten voorbijgaan om u en
mü te wijzen op het zwellen der knop
pen. En denk niet, dat hun dat kleu
rige crocusje, of ijle sneeuwklokje ont
gaat, dat zich in de luwte van uw huis
al boven de grond van het ontredderd
voortuintje durft te vertonen.
Van ons ontredderd voortuintje naar
da uitgestrekte of welverzorgde bol
lenvelden tussen Uitgeest en Alk
maar, in West-Friesland of de Anna
Paulownapolderhet is in deze tijd
van de straaljager maar een stap. Hoe
staat het met de bollen? Hebben ze het
ellendig natte najaar en die griep-nare
kwakkelwinter kunnen overleven?
Valt Pasen dit jaar te vroeg om ons
dan al te laten genieten van de be
toverende kleurenrijkdom van hun
bloei?
Nieuwsgierigheid en dat begrijpe
lijke verlangen naar het voorjaar dre
ven ons in de richting Limmen. In een
klein bollenschuurtje naast een vrien
delijk witgeschilderd huisje-met-
rood-pannendak en een welverzorgde
tuin treffen we de heer Vennik, zich
zelf noemende „een klein bollenkwe-
kertje".
Met deze vakman zijn we langs de
nog met riet en stro gedekte velden
gewandeld, waarover reeds een groen
waas komt te liggen van de naar het
licht strevende jonge bolplantjes. En
intussen vernemen we hoe grandioos
verkeerd we de bollen behandelden,
die we in een donkere kast legden om
er dit voorjaar kleurige bloemen aan
te forceren. Er klinkt warmte in de
stem, wanneer deze landman ons de
geheimen vertelt, die ieder vak, dus
ook het zijne, bekoring geven.
uiterst gevoelig voor water Als de
grond niet prachtig mooi gelijk ge
maakt is, blijft het water in kleine
kuiltjes staan. Dan slaat de grond dicht
en krijg je een mis-gewas. Vooral op
de zwaardere grond, zoals de klei
gronden onder Obdam en Hensbroek,
zullen de bollenkwekers aanstonds wel
de naweeën ondervinden van de natte
winter, die we gehad hebben.
De zachte winter.
JyJOG LIGGEN de velden onder hun
winterdek van stro of riet. Het zal
niet lang meer duren. Van de in de
herfst geplante hyacinthen wordt het
dek aanstonds „verlicht", van de nar
cissen luchtig opgeschud. De tulpen
hebben alleen maar een stuifdek. een
heel dunne laag stro of riet, die het
stuiven van het zand moet tegen
gaan. Het belemmert de groei niet, en
kan dus rustig blijven liggen. Voordat
de tulpen echter „hun kruid gaan
spreiden", hetgeen zoveel wil zeggen,
dat ze hun kop boven de grond uit
steken, wordt de laatste kunstmest
toegediend. Het zal dezer dagen weer
geschieden.
We hebben nog met geen woord
gerept van de natuurlijke vijanden, die
het bolgewas bij voortduring belagen.
Wist u, dat kraaien en eksters er ver
zot op zijn? Ze graven de grond zeker
zo'n tien of vijftien centimeter weg
om bij de bol te kunnen komen.
Over een week of twee drie het
hangt eT een beetje van af, hoe het
weer zich houdt gaat de bollenkwe
ker zoeken naar de vliegbollen. Dat
zijn de narcisbollen, die niet boven de
grond kwamen, omdat een insect er
vorig jaar een eitje in legde, waaruit
zich inmiddels een pop gevormd heeft.
Die poppen moeten vernietigd worden,
voordat er zich een bijtje uit ontwik
keld heeft, dat weer de kans krijgt in
nieuwe bollen zijn eieren te leggen.
Om de paar jaar worden de bollen van
de narcissen zelfs gekookt. Het doet
het gewas geen kwaad, de insecten des
te meer.
Men ziet het: bollen kweken is een
levendig bedrijf, dat zelfs in de lange
.stille tijd" veel zorg eist. Liefde tot
het vak maakt die zorgen licht. En dat
is krek wat we nodig hebben.
AT IS DAT toch aardig met zo'n
vrouwenrubriek in de krant. Een
zekere Saskia schrijft een kolom over
„De eer die haar toekomt" en
prompt grijpt ergens ver van haar
vandaan bij het lezen een dorpsmeisje
naar de pen. Ongetwijfeld een lief en
fris kind, dat precies schrijft zoals zij
denkt.
Zo ongeveer van: Hoor eens me
vrouw, ik ben het wel met u eens dat
de samenleving vandaag de dag staat
of valt met bet gedrag van de vrouw.
Maar
„Ik wou u ook eens iets over jon
gens laten horen. Mijn vriendinnen en
ik gaan ook wel eens met vrienden
naar de stad en nu vind ik het altijd
zo jammer dat al die jongens misbruik
maken van je vriendschap. Brengt een
jongen je na afloop van film, concert
of iets dergelijks thuis, beginnen ze
onderweg al over zoenen te praten
Kom je bij je huis, willen ze per se
een zoen, omdat je „het liefste meisje
bent dat ze ooit gezien hebben". Mor
gen zeggen ze dat weer tegen een an
der, denk ik. Ik kan niet als mijn
vriendinnen eraan meedoen. Stel dat
je later eens een jongen ontmoet van
wie je veel gaat houden en je hebt
dan zo met jongens gedaan, nou, ik
zou er veel spijt van hebben.
En zegt u nu eens of ik daar ver
keerd aan doe. Waarom doen al die
jongens zo misselijk? Als zij nu als
vrienden met ons omgingen, zouden we
later veel meer van het mooie en goe
de kunnen genieten. Ik weet wel, dat
er meisjes zijn, die het leuk vinden om
gezoend te worden door een jongen,
hoewel ze toch niets voor die jongen
voelen. Maar er zijn er ook wel die
geen nee durven zeggen, omdat ze
bang zijn uitgelachen te worden. .Ik
ben ook wel eens uitgelachen als ik
nee zei, maar verschillende jongens
hebben een poosje later gezegd dat ik
»,een verduvelde goede kameraad" ben.
en dat is ook wat waard."
Beste Greetje ja, hoe kom ik aan
dat Greetje? Misschien omdat ik dacht
aan dat beroemde Greetje, dat ook zo
resoluut en een beetje kattig haar be
geleider Eaust afpoeierde. Was zij al
tijd maar zo kattig gebleven
Maar wat ik zeggen wilde, Greetje:
zie je wel dat wij het samen aan het
slot van je brief toch weer eens zijn?
Want ik zette een dikke streep onder
de bewering, dat de vrouw altijd ver
antwoordelijk is. En jij komt tot de
ontdekking, dat het meisje dat Nee!
durft zeggen, eigenlijk veel meer in
aanzien is bij de jonge heren, die eens
proberen hoe ver zij wel gaan kun
nen.
Want dat doen de meesten, beste
kind. Er zijn mannen, jonge en oudere,
die werkelijk een vrouw zoeken: dat
wil zeggen een wezen dat tegelijk ka
meraad en minnares weet te zijn.
Die manspersonen, die vaak óók het
nodige te horen krijgen over hun dege
lijkheid, maken kennis met een aardig
meiske, nemen haar eens terdege op
(degelijkheid veronderstelt nog geen
vissenbloed!) maar beginnen toch eerst
eens met haar te praten. En al praten
de verkennen zij het terrein van de
kameraadschap. Heeft zij nog voor iets
anders belangstelling dan voor kleren
een goede positie en uitgaan? Wat
leest zij, wat vindt zij mooi, waarover
denkt zij? Is zij zuinig (haar fiets ziet
er altijd keurig uit), ordelijk (er mist
geen knoop aan haar mantel) en be
trouwbaar (als je om acht afspreekt
is zij er om acht .uur). En zo vaak nog
een hele huurceel meer.
Is dat alles naar genoegen bevon
den, dan is het woord pas aan de
vrijage het klinkt misschien weinig
romantisch, r^aar uit dit hout snijdt
men deugdi/ijke echtgenoten, zo van
het slag die bij de zilveren bruiloft
tegen de zoons zeggen: Als je naar
een vrouw uitkijkt, zoek er dan een
als je moeder. Trouwens, dat doen de
heren, zoons uit zo'n huwelijk in de
regel al uit zichzelf.
j^/JAAR nu zijn er andere jonge man
nen en ik vrees dat hun aantal
die van de degelijke vrijers bovenge
noemd meer en meer gaat overtref
fen die de vrouw, elke vrouw, zo
ongeveer als publiek eigendom be
schouwen, over wie zij alles maar mo
gen zeggen wat zij willen en met wie
zij na vijf minuten al op de meest in
tieme voet mogen verkeren.
Deze jonge mannen zoeken niet een
vrouw, nog minder hun vrouw, maar
zoveel mogelijk loszinnige avontuur
tjes met elk meisje dat hun in handen
valt. Krijgen zij eens een keertje de
pin op de neus, omdat zij zich in een
of ander „grietje" vergist hebben, dan
v/reken zij zich onder hun kornuiten
door te smalen over dat stijve schepsel,
dat de moderne eis van vlotheid en
„sportiviteit" niet verstaat.
En nu ligt het alwéér aan de meisjes
of die veelgeroemde vlotheid voort
zal woekeren totdat elke verloving en
elk huwelijk op drift is geraakt of
dat de ouderwetse, degelijke vrijage
nog kans op slagen zal behouden. Na
tuurlijk is het geen pretje om als uit-
bijtster te boek te staan en uitge
lachen worden is een pijnlijke ervaring
voor een levenslustig jong ding dat
graag onder haar leeftijdgenoten popu
lair is. Maar karakter is nu eenmaal
een moeilijk bezit in deze tijd en de
kudde staat op alle gebied klaar om
de eenling die er een eigen afwijkende
mening op na houdt, uit te jouwen.
Dat is geen prettig risico, Greetje
maar als het je werkelijk te doen is
om gelukkig getrouwd te zijn met die
ene die je toch nader aan het hart ligt
dan al die vrijpostige ééndagsvliegen:
blijf dan vooral dapper en met een
lachend gezicht, resoluut „Nee" zeg
gen. Ten eerste heeft onze samen
leving schreeuwend behoefte aan
karakters. En ten tweede aan jonge
vrouwen, die een „verduveld goede
kameraad" weten te zijn. Want het is
met alle vlotheid en sportiviteit nog zo,
dat de jongen vraagt, maar dat 't meisje
„Ja" zegt. Met dat „Ja" draagt zij dus
uiteindelijk de verantwoordelijkheid
voor elk huwelijk. En zo zie je, Greetje,
dat wij het kringetje weer rond zijn.
SASKIA
LIOE kan je nu bij het spelen behoor-
lijk je mannetje staan en zo nodig
een robbertje knokken, als er een jas
om je benen sliert? Nee, bü sport en
spel heb je een stevig, gemakkelijk zit
tend sportjack nodig, dat moeder zon
der veel moeite zelf kan maken. U ziet
er hier twee afgebeeld naar hetzelfde
knippatron. Misschien heeft u nog een
oude jas liggen, die het materiaal le
vert. Anders vraagt het 1,25 m stof van
130 breed of 1,80 m van 80 breed. U
kunt onder de voorkanten een door
lopende uithaakbare treksluiting stik
ken of aan de halfs een split van 15
cm lengte maken met een rits. In het
laatste geval knipt u maar één voering-
zak, die net als een mof van de ene
tot de andere zakopening reikt. U werkt
deze af met een 4 cm brede pat van
IQ a 12 JAAR
ol r.
TAILLE BAND
f/.
51° voinv"-)
dubbele stof. die u evenals de kraag
en manchetten ca. 1 cm breed afstikt.
Zij- en schoudernaden sluiten, waarbij
u de rugschouders iets inhoudt. De on
derkant wordt ingerimpeld tussen de
dubbele stof van de tailleband genaaid,
waarna de rits onder de voorkanten
gestikt wordt. De halsrand zet u tussen
de dubbele kraag. Mouwnaden sluiten,
de onderkant van een 7 cm lang splitje
voorzien en ingerimpeld tussen de
manchet naaien. De mouw wordt naad
op naad vallend in het armsgat gezet
en nog eens overgestikt.
U kunt de tailleband en de manchet
ten ook 2 rechts 2 av recht breien: ae
tailleband 68 x 6, de manchetten 18 x 6
cm. Het splitje in de mouw kan dan
vervallen. Bij het aannaaien moet u
het breiwerk even rekken.
(Van onze Haagse redacteur)
De „Kota Inten". het schip van de
Kon. Rotterdamse Lloyd, dat door de
Nederlandse regering naar Indonesië
gestuurd is om de 2090 Ambonese K.N.
Ï.L. militairen en hun familieleden, die
de wens te kennen hebben gegeven om
zich in Nederland te vestigen, is slechts
met 160 Amboneren aan boord op 14
Februari, dat is twee dagen vroeger
dan vastgesteld was, van Soerabaja naar
Nederland vertrokken.
Het was de bedoeling, dat de „Kota
Inten" 2000 Ambonezen aan boord zou
nemen, doch op het laatste ogenblik zijn
deze van gedachten veranderd. De Am
bonezen weten blijkbaar nog steeds niet
wat zij willen. De leider van de Ambo
nese delegatie in Nederland, sergeant-
majoor Aponno had een telegram naar
Soerabaja gezonden, waarin hij mede
deelde, dat hij de afvoer naar Neder
land niet goedkeurde, zolang de Neder
landse regering geen waarborgen om
trent de toekomst der Ambonese mili
tairen kon geven.
Geding voor Hoge Raad
De Hoge Raad behandelde gistermor
gen het hoger beroep in de zaak van de
Ambonese militairen contra de Neder
landse Staat.
De landsadvocaat ontkende tijdens
het kort geding de plicht van de rege
ring, de Ambonezen naar veiliger oor
den dan Indonesië over te brengen.
Mr. van Rijckevorsel, die voor de
Ambonezen pleitte, zei, dat de uitspraak
van het gerechtshof niet steunde op de
wetten, die de status van de KNIL-
militair bepalen, maar op de zuiver
menseliike overweging, dat men zijn
oud militairen nu eenmaal niet aan hun
vijanden overlevert. „In de cassatie-
procedure", aldus mr. van Rijckevorsel,
„bleef deze overweging onaangetast en
daarom reeds moet het cassatieberoep
verworpen worden".
De weigering van de Ambonezen naar
Nederland scheep te gaan, motiveerde
hij aldus: „De Ambonezen hebben geen
bevel of dienstorder tot inscheping ont
vangen. Bovendien is het hun uitdruk
kelijke wens naar Nieuw-Guinea te
gaan. Het is de plicht van de regering
dit mogelijk te maken".
Op 23 Februari zal de procureur-
generaal concluderen.
Militair overleed zonder
geneeskundige bijstand
De geneesheer van de strafgestich-
ten te Norg (Dr.) heeft naar aanlei
ding van het sterfgeval van de militair
F. Byrman, waarover in de Tweede
Kamer door Jonkvrouwe Wittewaall
van Stoetwegen bij de behandeling van
de begroting van justitie ter vergade
ring van 13 December 1950 vragen
werden gesteld, zijn ontslag ingediend.
Het ontslag is inmiddels aanvaard.
Op 29 November is in de strafgevan
genis Norgerhaven de militair Byrman
zonder doktershulp en geestelijke bij
stand overleden. De verplegers ver
keerden in de veronderstelling, dat
Byrman die over zijn maag klaagde,
zijn ziekte aggraveerde. Zij verzuim
den de gestichtsarts te waarschuwen.
Op zijn beurt heeft de arts zich niet
persoonlijk van de toestand van de
patiënt op de hoogte gesteld, 's Mor
gens bleek de militair overleden te
zijn. De justitie heeft een gerechte
lijk vooronderzoek ingesteld. Aange
zien hij inziet, dat na het voorgevalle
ne de noodzakelijke basis van vertrou
wen tussen medicus en patiënt zowel
bij het personeel als bij de gedetineer
den ontbreekt, heeft de geneesheer zijn
ontslag ingediend.
De heer G. Sluis te Benschop slacht
te dezer dagen een varken van 270
pond en deed daarbij de merkwaardige
ontdekking, dat een der nieren van
deze viervoeter 30 pond woog, terwijl
de andere nier het gewicht van 5 pond
haaldeKen varkensnier weegt nor
maal 250 gram. Beide nieren waren
echter ontstoken en werden daarom
voor de consumptie afgekeurd, doch
overigens werd het dier goedgekeurd
De slager heeft de enorme nier afge
staan aan de Veeartsenijkundige Hoge
school te Utrecht Geen der aanwezige
hoogleraren had een dergelijke afwij
king eerder gezien.
Generaal Eisenhower, de opperbevel
hebber der Atlantische strijdkrachten
in Europa, wordt 21 Februari in het
Trianon hotel te Versailles verwacht De
gehele eerste étage is voor de generaal
en zijn onmiddellijke medewerkers in
gereedheid gebracht.
De generaal Eisenhower ig gister
morgen vroeg aan boord gegaan van
de „Queen Elizabeth" Hij gaf tegen
over journalisten geen bijzonderheden
van zijn nieuwe reis naar Europa.
Gistermiddag is de 58 jarige mevr.
C. W. N. bij het oversteken van de Gou
denregenstraat te 's-Gravenhage aan
gereden door een wielrijder. Tenge
volge van deze aanrijding kwam mevr
C. W. N. te vallen. Zij kwam terecht
voor een naderende tram van lijn 12,
werd overreden en overleed ter plaatse.
Gisteravond is in deze houding wij
ziging gekomen en gaf de delegatie in
Den Haag telegrafisch advies aan de
Ambonese militairen op Java om aan
de order tot inscheping naar Nederland
voor tijdelijk verblijf aldaar gevolg t«
geven. In Soerabaja bevindt zich thans
nog het schip „Atlantis".
Controverse.
Intussen is een controverse ontstaan
tussen de stichting „Helpt Ambon in
Nood" en de stichting „Door de eeuwen
trouw", welke ertoe heeft geleid, dat
het bureau der Zuid Molukken zich
genoodzaakt ziet hulp van „Helpt Am-
bon in nool" in welke vorm ook van
de hand te wijzen. Het bureau schaart
zich tenvolle achter „Door de eeuwen
trouw".
Grieven van de wethouders
In de gemeente 's Graveland is een
reeds lang bestaande controverse tus
sen de burgemeester. G. graaf Schim-
melpenninck enerzijds, en de beide
wethouders, met enkele raadsleden
anderzijds tot uitbarsting gekomen.
Door laatstgenoemden is thans een
comité van actie opgericht, dat zich ten
doel stelt, tegen de wensen van de
burgemeester in, het uitbreidingsplan
tot stand te brengen, dat de mogelijk
heid zal scheppen woningen en een
christelijke school te bouwen op pun
ten waar dit thans niet mogelijk is.
In een uitvoerig schrijven aan de
raad zet het comité zijn grieven tegen
de burgemeester, die buiten de wet
houders en de raad om vele zaken zou
bedisselen, uiteen. Op het gebied der
volkshuisvesting acht het comité hier
door een noodtoestand ontstaan, die
dringend oplossing behoeft. „Alleen een
krachtige houding van het gemeente
bestuur kan 's Graveland nog redden",
zo besluit het comité in een oproep tot
de inwoners, die worden opgewekt ad-
haesie te betuigen.
De oude vechter
Churchill dient weer een
motie van afkeuring in
Winston Churchill en vijf andere le
den der Conservatieve partij hebben
een nieuwe motie van afkeuring over
het beleid der Britse socialistische re
gering ingediend. In de motie, die
Dinsdag a.s. in behandeling komt,
wordt afkeuring uitgesproken over net
beleid van de socialistische regering
t.a.v. haar plan om in midden-Afrika
op uitgebreide schaal grondnoten te
doen verbouwen.
(Vervolg van pagina 1),
Stalin was van mening, dat dit einde
niet te wijten zou zijn aan inferioriteit
van de Britse en Amerikaanse gene
raals en officieren. Zij hadden zich in
de oorlog tegen het Duitsland van
Hitier en tegen Japan in een uitste
kend licht doen zien. In de vorige oor
log echter zagen de soldaten de oorlog
als volkomen rechtvaardig. De oor
log tegen Korea en China beschouwen
zjj echter als onrechtvaardig".
Schandelijke beslissing
J-JET besluit der Verenigde Naties om
China tot aggressor te brandmer
ken noemde Stalin een schandelijke
beslissing. „Men moet wel de laatste
rudimenten van geweten verloren
hebben om vol te houden, dat de Ver
enigde Staten, die zich Chinees ge
bied, het eiland Taiwan (Formosa),
toeëigenden en Korea binnen trokken,
de partij zijn, die zich zelf verde
digt, terwijl China, dat zijn eigen
grenzen verdedigt en poogt Taiwan
terug te kragen, de aanvaller is".
„De aggressieve groep" van de Ver
enigde Staten was vertegenwoordigd
door tien leden van het Atlantisch
Pact en twintig Zuid- en Midden-
Amerikaanse landen, waarvan de
landeigenaren en zakenlieden uiterst
gaarne een oorlog ergens in Europa
of Azie wensen teneinde aan bloedige
transacties en de verkoop van goede
ren aan oorlogvoerende landen millioe-
nen te verdienen. „Zij zijn de meest
gehoorzame volgelingen van Amerika
in de Ver. Naties, die hiermede de
roemloze weg op ging van de Volken
bond. Zjj groef zelf haar graf voor
haar morele prestige en doemde zich
zelf tot ontbinding", aldus Stalin.
„Deze krachten beheersen de reac-
tionnaire regeringen en leiden deze. Zij
waren echter tezelfder tjjd bevreesd
voor hun eigen volken en gebruiken
daarom de reactionnaire regeringen
om het volk te bedriegen en een
nieuwe oorlog voor te stellen als een
defensieve oorlog. De volken wensen
namelijk geen nieuwe oorlog. De vrede
zou geconsolideerd worden indien de
volken de zaak van het beschermen
van de vrede in eigen handen zouden
nemen".
Stalin was ten slotte van mening,
dat een oorlog op het ogenblik niet
alg onvermijdelijk beschouwd kan
worden. „Oorlog kan onvermijdelijk
worden, Indien de oorlogshitsers er in
slagen de massa van het volk In leu
gens te verstrikken, het te misleiden
en het ln een nieuwe wereldoorlog te
slepen. Wat de gowjetunle betreft, zty
zal als steeds haar politiek tot behoud
van de vrede en voorkoming van oor
log bleven voeren".
