KANO, waar ge leunt tegen de warmte
R 12
Bij het overlijden
van André Gide
Een stad met de felste contrasten
Duits tegenvoorstel inzake de vorming
van een Europees leger
Bruins Slot stelt vragen over het
ontslag van generaal Kruis
Nina Davidowna terug naar Sowjetunie
Dwaze wereld
IN HET HARTJE AFRIKA
Bier in grote flessen
E*
,A£Ü*°
Sii
Keus van Eisenhower
geniet de instemming
Lichting 1949-11 houdt
laatste oefening
Bonn weigert plan-Schuman te tekenen
Londen accoord met
eisen t.a.v. Duitse
schulden
Kinderzegels brachten
f800.000 op
Deelneming van Trygve Lie
en het Koreaanse volk
Hilversums effectenkantoor
in moeilijkheden
Welke motieven leidden
tot het besluit?
Koningin der winkel
dieveggen
Besluit van Belgische
regering
Basketbal schandaal
KERKELIJK NIEUWS
Na-inlevering oude kwartjes
en stuivertjes
Blinkend exponent
Reeds nu klassiek in de
moderne litteratuur
van Europees leven
Diplomaten dineerden
ten paleize
DE NATIONALE FEESTDAG
WOENSDAG «1 FEBRUARI 1951
(Van een speciale medewerker).
°Er* VM hH vllo«tuiï' m() naar Kano
1" Noord-Ntf^rle bracht. ?eopen<l wordt, laait de uarmte naar binnen.
OP P!Ta,rlPr* ^k'nt ,Jrh verttón* en ongeloof
»f 0V<* «ulk een temperatuur, r.6 n eontraat met de koelte ln de machine'
Even later loop Ik over het cementen platvorm naar het witte stationa-
gebouwtje, dat ligt te blakeren ln de felle um. Voor het eerat In m(Jn leven
ber^iP'k de uitdrukking „wlt-heet"! In de schaduw hangt een thermometer;
erfene hoog; op de schaal staat ..Blood-hear' - „blned-warmtc" - het kwik
«tast nog enkele graden hoger! Dit Is dus Afrika, het „donkere" werelddeel
WM een schok om daar 10 maar pardoes uit Etiropa In neer te vallen. later
lk andere nieuwelingen afhalen en hetzelfde ongeloof op hun gezichten
den! En met de ander* lngeburgerden zal Ik grapjes maken: „Heet? Och
neen. gisteravond hebben «1Jwat regen gehad en er Is nu wel een beetje
wind, wel lekker eigenlijk." Maar die tijd Ijjkt nog ver.
STAAN zwarte politiemannen bij
de Ingang van het gebouwtje, keurig
in uniform: khaki ahirt, donkere korte
broek en donkere beenwindsels, waar
onder de brede zwarte voeten, zonder
schoenen, wat dwaas aandoen. Ik word
afgehaald en wanneer alle formalitei
ten vervuld zijn, rijden wij door een
kaal, dor landschap naar de „stad"
Kano. Het is de droge tijd, de laatste
regen viel zes maanden geleden en de
roodbruine aarde ligt naakt te schroei
en onder de laaiende tropenzin.
Wij komen door een dorp: ronde hut
ten van palen en modder, met rieten
daken, naakte, spelende kindertjes,
vrouwen met aarden kruiken op het
hoofd, met langzame gracieuse passen
naar één van de bronnen schrijdend
Gelten, honden en schapen krioelen
door elkaar en steken plotseling de
weg over, zodat langzaam rijden ge
boden is. Op een open plek liggen ka
melen dromerig in het zand naast de
pakzadels, die hun geleiders tot hoofd
kussen dienen bij hun siësta.
Wij rijden de Europese wijk binnen
met zijn winkels, waarin van alles te
koop is en even daarna hereiken wij
het enige hotel, dat Kano rijk is. Het
bestaat uit een aantal bungalows, ge
groepeerd om het hoofdgebouw, waar
in het restaurant, de keuken, de bar
en dë receptie zijn ondergebracht. Het
geheel is naar Europese begrippen na
tuurlijk niet „eerste klasse", maar voor
deze omgeving werkelijk niet slecht".
Bier, bier
Wanneer ik mij opgefrist heb en wat
onwennig in mijn witte korte broek,
wit shirt en witte kniekousen de bar
binnenstap, zit mijn metgezel onder
een enorme ventilator achter een glas
bier.
„Ook een biertje?", en de zwarte
barkeeper komt al met een grote
flesHollands bier. als een onver
wachte verrassing in dit exotische
land. „Het wordt hier bar veel ge
dronken", zegt mijn metgezel, „Hol
lands en Deens bier, dat de Engelsen
boven hun eigen brouwsels preferen".
Overigens is ,,'n biertje" hier altijd
een grote fles, waaruit flinke glazen
te vullen zijn. Een kleinere eenheid is
er niet, wat mij in het begin, als er
verschillende rondjes werden gegeven,
nog wel eens in verlegenheid wilde
brengen. Maar och, het went snel, je
hebt veel vocht nodig en het is (naar
men beweert) goed tegen de malaria.
Vertier blijkt er in Kano niet veel
te zijn, daarvoor is de Europese ge
meenschap te klein: totaal ongeveer
450 zielen. Merendeels Engelsen, ver
der Fransen. Italianen, Grieken en een
paar Hollanders.
Handjevol blanken
Wat doen deze mensen hier, dit
handjevol blanken temidden van hon
derdduizenden negers in het hartje
van Afrika? In de eerste plaats zijn ex
velen in gouvernementsdienst: be
stuursambtenaren, doktoren, veeartsen
en landbouwdeskundigen. De anderen
zijn merendeels handelsmensen in
dienst van diverse maatschappijen, die
hier een bijzondere plaats innemen.
Enerzijds kopen zij de voortbrengselen
van het land (huiden en landbouw
producten). die naar Europa worden
geëxporteerd, anderzijds zijn zij „alge
meen importeur" van de meest uit
eenlopende goederen, die zij direct aan
de afnemers verkopen in eigen win
kels, maar ook aan inheemse tussen
handelaars.
De Europese penetratie in dit ge
bied is slechts enkele tientallen jaren
°ud en het laat zich gemakkelijk den
ken, welke problemen dit heeft ge
schapen in de inheemse samenleving,
hie al eeuwen dezelfde trage gang
heeft. Een klerk, die nu berekeningen
maakt, het archief bijhoudt of in een
AHAfetUb (F
KANP
■v;:v
tftjH
jAKASCUb i'Sj.
5T°tKH0LM J30u>
iÜAMOJiir'-*"
WANf03
««ome
magazijn werkt, werd nog geboren in de
binnenlanden en „emigreerde" naar
een van de vele opgekomen bandels-
centra. Dit werk. deze sfeer is hem
vreemd. Hij begrijpt van de Europese
methoden, van het tempo en van de
gedachten van de blanken geen sylla
be. maar h(j is getraind en zolang zich
gen onverwachte moeilijkheden voor
doen, redt hij het met zijn werk wel.
Gaat er eens iets mis, dan begrijpt 'lij
de blanke, die hem op zijn tekort
komingen wijst. niet. Hij kijkt dan al
leen maar vragend met zijn donkere,
melancholieke ogen, waarachter zijn
gedachten slechts te raden zijn. Geen
wonder, dat de Europeanen, die hier
al jaren lang zitten, hun tempo en
enthousiasme kwijtraakten, steeds weer
doodlopen op de traagheid en in
hun ogen de stompzinnigheid van
de zwai'te massa.
Rangen en standen
De verhouding tussen de beide ras
sen is vrij goed: onlusten komen vrij
wel niet voor en in het algemeen er
kent de inheemse de grotere capaci
teiten van de blanke, die hij dan ook
met respect behandelt. Overigens heeft
de inheemse veel gevoel voor hiërp.r-
chie en superioriteit. Wanneer mijn
huisbediende naar de markt gaat,
sjouwt hij natuurlijk niet zélf met het
gekochte hij heeft immers een baan
van standing! maar wordt op de
hielen gevolgd door een klein joch, dat
Karakteristieke vertegenwoordig
ster van de inheemse bevolking.
als beloning voor zijn gezwoeg een
geldstukje krijgt. Ook het vuilere werk
in huis wordt „uitbesteed" 'aan een van
de veie bedelaars, die van de verdien
de penny weer enige dagen kunnen
luieren in de schaduw van een der
schaarse bomen.
Op kantoor worden de klerken door
de lagere bedienden met veel egards
behandeld en met „mijnheer" aange
sproken. De eerste loopjongen voelt
zich ver verheven boven de tweede
loopjongen en toen ik eerstgenoemde
eens een opdracht gaf een paar koffers
uit de auto te halen, zag ik even later,
hoe hij met zijn armen over elkaar
toekeek hoe laatstgenoemde dit werk
je opknapte!
Zo hebben zich hier in Kano twee
werelddelen verenigd en ziet men
grote vrachtwagens naast pakezeltjes,
mooie villa's naast lemen hutten, ie
modernste landbouwwerktuigen naast
de meest primitieve; die men zich kan
voorstellen
Het Nederlandse Instituut voor de
Publieke Opinie heeft een enquête
gehouden, waarbij de vraag werd ge
steld, of de benoeming van Eisenhower
tot opperbevelhebber van de Verenig
de strijdmacht van de Atlantische Unie
in West-Europa, een goede keus was-
Acht-en-zestigprocent der stemge
rechtigde Nederlanders antwoordde
hierop, dat het een goede keu» was,
vier procent was de tegenovergestelde
mening toegedaan en acht-en-twintig
procent had omtrent deze vraag geen
oordeel.
De verschillende eenheden van de
lichting 1949-2, wier opleiding over
enkele weken zal zijn voltooid, wor
den samengevoegd tot een regiments
gevechtsgroep, onder bevel van de
commandant strijdkrachten te velde.
Deze groep zal eventueel optreden in
geallieerd verband. Eind Februari en
half Maart houden de onderdelen van
de lichting 1949-2 hun laatste oefenin
gen, waarbij scherpe munitie zal wor
den gebruikt.
De leider van de Duitse delegatie
voor het plan Pleven, prof. Walter
Hallstein, en de vertegenwoordiger
van de Bondsregering voor de inkwar
tiering van geallieerde bezettingstroe
pen, Theodor Blank, zün te Bonn be
zig een Duits tegenvoorstel uit te wer
ken op het Franse plan tot vorming
van een Europees leger.
De opbouw van een Europese strijd
macht in het kader van de eenmaking
Tien uur vliegen van Amsterdam:
Het 1 artje van Ajrika.
Aan de actie namen 240.000
schoolkinderen deel
(Van onze Haagse redacteur)
De Vereniging voor kinderbescher
ming, die in November van het vorige
jaar weer een korte, doch intensieve
actie voor de verkoop van kinderpost
zegels en briefkaarten instelde, kan te
vreden zijn over het bereikte resultaat.
De netto-opbrengst bedroeg f 800.000,
tegen f 700.000,— in 1949.
Het is trouwens de laatste jaren hard
crescendo gegaan. In 1948 bracht men
f 550.000,— bij elkaar, in 1947 f 350.000
en in 1946 f 250.000,—. Deze vooruitgang
is vooral verheugend voor de talrijke
instellingen, gestichten, inrichtingen, sa
natoria enz. in ons land, waar misdeelde
jongens en meisjes - lichaamsgebrek-
kigen, doven, doofstommen, blinden,
idioten en zieken verpleegd worden.
Tengevolge van een maatregel der
posterijen, die het voor grote firma's
onmogelijk maakte om ook bij franke
ring bij abonnement, de toeslag op de
kinderzegels te betalen, is f 500.000,
minder ontvangen. Dat men desondanks
een bedrag van f 800.000,— bij elkaar
kreeg, is te danken aan de sterke uit
breiding van het aantal scholen en kin
deren, dat de actie steunde: in 1950 9500
scholen en 240.000 kinderen tegen in
1049 5600 scholen en 140.000 kinderen.
Op het eind van dit jaar denkt men
opnieuw kind rpostzegels uit te geven.
Naar aanleiding van het sneuvelen
van luitenant-kolonel M. P. A. den
Ouden ontving de Nederlandse regering
een telegram van de secretaris-generaal
der Verenigde Naties Trygve Lie, waar
in deze zijn diepe deelneming betuigt.
Voorts ontving de Nederlandse regering
een telegram van de heer P. H. Shi-
nickv, voorzitter van de „National As-
sernbly of the Republic of Korea", die
namens de Koreaanse bevolking uiting
wilde geven aan „onze diepgevoelde
smart over de voortijdige en heldhaftige
dood van luitenant-kolonel M. P. A. den
Ouden terwijl hij tegen onze gemeen
schappelijke vijand streed voor de de
mocratie".
De „Nieuwe Courant" te Den Haag
heeft de vooroorlogse naam „Het Vader
land" weer aangenomen.
van Europa wordt van Duitse zijde toe
gejuicht. Een opbouw in etappen, waar
bij pas 18 maanden na het in werking
treden van het plan Duitsers zouden
worden ingeschakeld, wordt echt°ï
niet doelmatig geacht. De Duitsers wil»
len deze periode verkort hebben.
Het Franse plan voorziet in de vor
ming van internationale divisies, waar
in eenheden van verscheidene landen
zijn opgenomen. Van Duitse zijde
vreest men, dat de militaire waarde
van de divisies daardoor verloren zal
gaan.
Geen ondertekening van
Plan Schuman.
het
Hallstein zal verder naar Parijs ver
trekken zonder machtiging om het
plan-Schuman te paraferen. De Duitse
regering is niet bereid het plan te
paraferen vooraleer de bekende Duitse
bezwaren inzake het voortbestaan van
het gezagsorgaan voor het Ruhrgebied
en de ontvlechting van de industrie in
het Ruhrgebied uit de weg zullen
zijn geruimd.
De buitenlandse schulden.
In gewoonlijk welingelichte kringen
te Londen gelooft men, dat Engeland
zijn goedkeuring zal hechten aan de
voorwaarden, waaronder de regering
van de Duitse Bondsrepubliek bereid
is de vóóroorlogse schulden van Duits
land te erkennen. De Bondsregering
wil als gelijkgerechtigde deelnemen
aan een conferentie over de Duitse
schulden en de kwestie van Duitslands
buitenlandse activa onmiddellijk in be
handeling genomen zien.
Het Hilversums effectenkantoor M.
F. Hasselaar is gesloten, omdat het zich
in betalingsmoeilijkheden bevindt. Naar
verluidt gaat het hier om een tekort
van enkele honderdduizenden guldens.
Inmiddels wordt nog getracht een ac
coord met de crediteuren» te bereiken.
Het Tweede Kamerlid de heer Bruins Slot (ARl heeft aan de minister van
Oorlog schriftelijk de vraag gesteld of de minister bereid la mede te delen of
de redenen, die geleld hebben tot de ontheffing uit »ijn functie van chef van de
generale ataf van generaal mr. H. J. Kruis, uitputtend zUn weergegeven in het
communiqué van 23 Januari J.l. en zo ja of de miniater dan kan mededelen welk
verschil van inzicht er bestond tussen hem en de hoogste legerleiding omtrent
de wijze, waarop onae strijdkrachten moeten en kunnen worden georganiseerd.
Indien de eerste vraag ontkennend wordt beantwoord, vraagt het Kamerlid of
de miniater dan bereid ia ook de andere gronden te noemen, die tot ontheffing
van generaal Kruis uit zijn functie hebben geleid.
De heer Bruins Slot vraagt voorts of
de mededeling die na het uitgeven van
het officiële communiqué van 23 Jan.
nog die zelfde dag ,,van bevoegde zijde"
aan het A.N.P. werd verstrekt, namens
de minister van Oorlog ie gedaan en in
dien deze vraag bevestigend beant
woord wordt, of de minister dan bereid
is mee te delen: welke de „steeds weer
andere plannen" waren, die generaal
Kruis volgens deze officieuze toelich
ting heeft ontworpen voor de uitvoering
De 60-jarige Parisienne Ar-
mandine Gersant is voor de
32-ste maal gearresteerd voor
winkeldiefstal. Deze „koningin
der winkeldieveggen" is reeds
31 maal veroordeeld voor de zelf
de overtreding. In het totaal mag
zij 400 jaar lang niet in het gebied
van Parijs wonen.
De Belgische regering heeft besloten
toestemming te geven het 13-jarige
Oekrainse vluchtelingenmeisje Nina
Davidowna naar de Sowjetunie terug te
zenden.
Het meisje werd door de R.K. orga
nisatie „Caritas" in November naar
Belgie gebracht. De organisatie ver
klaarde later, dat het meisje ontvoerd
werd. Het bevond zich toen op de Sow-
jet- ambassade. „Caritas" zeide dat Nina
uit een vluchtelingenkamp in Duitsland
afkomstig was.
Antl-rheumatlcum zonder onaangena
me of schadelijke nevenverschijnselen.
Doeltreffend bij acute en chronische
spier-, zenuw- en gewrichtsrheumatiek.
spit. ischias, lumbago. verkoudheden
en pijnen. Geen gevaar van onpasse
lijkheid. oorsuizen. duizeligheid.
Kunrverpakking, inti. 48 tabletten.
Gld. 3.20 Verkrijgbaar bij apotheker»
en drogisten.
In Amerikaanse sportkringen heerst
grote opwinding over een basketbal
schandaal waarbij spelers van het „City
college of New York", van de „New
York University" en van de universi
taire ploeg van Long Island zijn be
trokken. Drie spelers van laatstge
noemde ploeg, die Maandag gearres
teerd waren, hebben na een verhoor
van veertien uur bekend dat zij geld
hadden aangenomen om de uitslagen
van bepaalde wedstrijden te doen stro
ken met de wensen van beroepswed-
ders. Tot nu toe zijn acht personen in
staat van beschuldiging gesteld en men
verwacht dat er nog meer zullen vol
gen.
SLACHTOFFER ONTPLOFFING IN
CENTRALE NOORD OVERLEDEN
De 34-jarige Lyenberg uit Amsterdam,
die Vrijdag j.l. ernstig werd gewond, toen
in de Centrale Noord te Amsterdam een
compressorpompinstallatie uit elkaar
sprong, is in het Binnengasthuis overleden.
De Sowjet-persattaché verklaarde
echter op een persconferentie, dat voor
bijgangers het meisje, wier naam in
werkelijkheid „Zwerevna" was huilend
op straat hadden aangetroffen. Men had
haar toen „zoals het hoorde" naar de
Sowjet-ambassade gebracht. Zij leed
aan epileptische aanvallen en had drin
gende medisciie hulp nodig.
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen te Benschop: B. Haver
kamp te Veen (N.Br.); te Ternaard (toe
zegging): H. Stolk te Scheveningen; te
Amsterdam-Watergraafsmeer: J. de Vries
te Apeldoorn; te Jisp: A. Priester te Ber-
kenwoude, die dit beroep aannam. Be
dankt voor Bennekom, 2e predikants
plaats: B. Eyzinga te Barneveld.
Gereformeerde Kerken.
Tweetal - te Oosterend: M. E. van
Heesen. candidaat te 's Gravendeel en G.
Sinia, candidaat te Leeuwarden, waarvan
eerstgenoemde beroepen is. Beroe
pen te Reitsen: J. Dijk te Raamsdonks-
veer; te Nes: G. Veeneman, candidaat te
Apeldoorn: te Grljpskerk: N. Korenhoff,
candidaat te Leiden. Aangenomen
naar Oenkerk: H. W. Kroeze te Middel-
stum.
Ger. Kerken (onderh. art. 31 K.O.)
Beroepen te Nijmegen: L. E. Oos-
terhoff te IJsselmuiden—Grafhors'.
Christ. Gereform. Kerken.
Bedankt voor 's GravenmoerD.
Henstra te Broek op Langendijk.
Gereformeerde Gemeenten.
Bedankt voor Apeldoorn: C. van
Dam te Werkendam.
Ds. D. v. d. Meulen vlootpredlkant.
Ds. D, v. d. Meulen, Gereformeerd pre
dikant te S4.ardenhurg. Is voor de tijd van
drie jaar benoemd tot vlootpredikant. Hij
zal 1 Juni in functie treden.
Naar is gebleken circuleren onder het
publiek nog betrekkelijk grote hoeveel
heden zilveren en zinken kwartjes en
nikkelen en zinken stuivers, die op 15
Augustus 1950 buiten omloop werden
gesteld. In verband hiermede zal van 5
tot en met 30 Maart a.s. een laatste
gelegenheid worden gegeven tot inwis
seling van deze oude munten tegen
gangbare betaalmiddelen, De inwisse
ling zal kunnen geschieden bij alle post
kantoren, bij- en hulpkantoren der pos
terijen en poststations.
QF MENNO TER BRAAK, zelf tot aan
de laatste seconden van zijn aardse
leven een hardnekkig worstelaar met
de brandende vraagstukken van zijn
tijd, van onze tijd, geheel gelijk had,
toen hij André Gide „het geweten van
Europa" noemde, willen wij verder in
het midden laten, zeker is wel, dat Gide
als een der exponenten van het geeste
lijke leven in West-Europa gedurende
de eerste helft van deze twintigste eeuw
kan worden beschouwd. Als wij de uit
drukking „geestelijk leven" gebruiken,
dan is daarbij de mogelijkheid niet uit
gesloten, dat men aan een bepaalde be
grenzing denkt, maar zodra men ken
nis neemt van het geweldige oeuvre
van deze mens, zal men weten, dat heel
het bewogen en diep bewegende gaan
van de tijd, waarin hij leefde, op zijn
leven een scherp en felgekleurd stem
pel drukte enerzijds, anderzijds dat
Gide door de stormen heen op de ge
dachten- en gevoelswereld van zeer
vele anderen een sterke invloed heeft
moeten uitoefenen. Zijn litteraire werk
zaamheid, welke vanaf zijn twee en
twintigste jaar tot practisch zijn laatste
levensdagen voortduurde, kreeg terecht
op 18 November 1947, vier dagen vóór
zijn achtenzeventigste verjaardag, de
„officiële" erkenning, toe.n hem als
achtste Franse letterkundige de Nobel-
prijs werd toegewezen „wegens zijn
vérstrekkend en artistiek belangrijk
auteurschap, waarmede hij menselijke
vraagstukken met onopgesmukte waar
heidsliefde en psychologische duidelijk
heid beschreven heeft", zoals de Zweed
se Academie het uitdrukte.
Die waarheidsliefde (wij denken
daarbij aan het befaamde „Les Faux-
Monnayeurs) heeft indertijd velen tegen
hem in het geweer geroepen, doch sterk
individualist als hij was, liet hij zijn
weg niet ombuigen. En als er vreemde
of onverwachte bochten in zijn weg
kwamen, was het toch een spoor, dat
zijn voeten drukte gehoorzamend aan
een geest, die zélf zocht en wilde we
ten .Dat verklaart ook het feit, dat hij
op grond van zijn protestant-christelij
ke levensovertuiging communist werd.
Evenals vele andere werkelijk zoeken
den denken wij slechts aan een
Henriette Roland Holst, een Ingnazio
Silone en een Stephan Spender
bracht de praktijk van het communis
me hem weldra van zijn sympathieën
voor deze leer terug („Retour de 1'U.
R.S.S.") Behalve in „Retour" kan men
in de bundel opstellen „De God die
faalde", die in 1950 verscheen, lezen
hoe met Arthur Koestier, Richard
Wright en Louis Fiseher André Gide's
liefde voor de Russische theorieën,
dank zij de daden van aanhangers van
het communisme zelf veranderde in
een felle en luid aanklagende haat.
De motivering van de Zweedse Aca
demie bij de toekenning van de Nobel
prijs sprak bovendien over „psycholo
gische duidelijkheid" en ook dat be
hoorde inderdaad tot de kenmerkende
en vooruitspringende eigenschappen
van Gide's schrijversschap. Men leze
daartoe slechts „La Porte Etroite", dat
onder de titel „De enge poort" in een
uitstekende vertaling van A. A. Nijhoff
ook in 'de bekende Salamanderreeks
verscheen. De aangrijpende zielestrijd
van de zich opofferende Alissa, wordt
vooral in het „dagboek" met gewone
en daardoor dikwijls meest aanspre
kende taal beschreven. Slechts enkele
woorden heeft de schrijver nodig om
de smartelijke diepten van haar wor
steling te omschrijven: „Heb ik over
wonnen? Is zijn liefde aan het vermin
deren? Helaas, deze wens is ook mijn
grootste vreesNooit heb ik hem zo
liefgehad Indien het voor zijn heil
nodig is, Heer, dat ik verloren ga
laat het dan zo zijn De oprechtheid
en de innerlijke worsteling, waarmee
hij deze roman en al zijn andere werk
ook schreef, tekent Gide zelf op in de
eerste regels, als het ware een verant
woording van zijn scheppingsdaad, van
„La Porte Etroite", waar hij zegt: „Een
buitenstaander had zonder moeite dit
gegeven tot een roman kunnen verwer
ken; maar aan mij heeft het beleven
van deze geschiedenis zoveel hartebloed
gekost, dat al mijn kracht erin ver
bruikt is. Ik zal dus eenvoudig mijn
herinneringen weergeven
André Gide heeft voor altijd zijn fel
aansprekende, liefdevolle en critiseren-
de, contemplatieve en strijdende pen
moeten neerleggen. De erfenis van zijn
rijke geest zal blijven voortbestaan en
veel van zijn werk kan reeds thans
worden beschouwd als klassiek ln de
moderne wereldliteratuur. W. K.
van het drie-divisie-plan, met name
wat betreft de vraag, waar de mensen,
het materiaal en de opleidingsruimte te
vinden zouden zijn; welke de vaste lijn
is. die de minister daarbij gehandhaafd
wilde zien en die door de plannen van
generaal Kruis zou worden doorkruist;
in welke „verscherpte vorm" het „la
tent conflict': zich uitte na het bezoek
van generaal Eisenhower en of dit ver
band hield met de uitvoering van het
drie-divisies-plan of met het probleem
van de parate troepen; waarom daar
van geen mededeling is gedaan, noch
in het officiële communiqué, noch iw
de bedoelde mededeling aan het A.N.P.
en of het besluit om het drie-divisies-
plan uit te breiden tot een vijf-divisies
plan werd genomen na de ontheffing
van generaal Kruis uit zijn functie en
door wie dit vijf-divisies-plan werd
opgesteld en ingediend?
Indien de minister de „van bevoegd»
zijde" verstrekte mededeling niet voor
zijn rekening neemt öf onjuist acht, kan
de minister dan mededelen waarom
daarvan van zijnentwege geen rechtzet
ting werd gegeven?, aldus luidt de
laatste vraag.
Gisteravond hebben H. M. de Konin
gin en Z. K. H. Prins Bernhard op het
paleis aan de Dam het jaarlijks diner
voor de leden van het corps diplomati-
que gegeven. Het stroomde van de re
gen en het waren slechts enkele toeschou
wers, die een geestdriftig hoerageroep
lieten horen toen de auto van de lands
vrouwe, kort voor zeven uur, tot vlak
voor het bordes reed. Even keerde H.
M. zich nog om en trad toen vlug het
paleis binnen. Prins Bernhard was reeds
eerder op het paleis aangekomen. Als
eerste arriveerden de heer en mevrouw
Stikker. Van de gasten was maar wei
nig te zien. Een lakei opende ijlings het
portier, terwijl een tweede een grote
parapluie boven de hoofden der snel het
paleis betredende diplomaten en hun
echtgenoten hield. Tegen acht uur, toen
het ophield te regenen, waren ook de
laatste gasten gearriveerd.
Naar wij vernemen, heeft de over
heid nog geen beslissing genomen ten
aanzien van de vraag of ter gelegen
heid van de nationale feestdag
Zaterdag 5 Mei eventueel toestem
ming zal worden verleend om vrijaf
te geven.
't Was Zaterdagnacht.... de gehele
dag hadden de buien neergeplensd.
't Was October-November gelijk...
van winter geen spoor.Wat is de
wereld dwaas, alle seizoenen tollen
door elkaar en het wordt een gekke
boel.Midden in die nacht begon
nen de wolken te grommen zoal*
mijn kleinzoon dat zegt het on
weerde, half Februari. Nog nooit zag
je zo Iets vroeger vertoond. Dan don
derde 't op z'n tijd". Daar had je de
maanden voor. Maar midden in de
winter 'n donderbui, je moest wel gek
zijn om het te veronderstellen.
Nou ja, maar staat de wereld dan
niet alleen 's nachts, maar ook over
dag niet op z'n kop? Daar heb je nou
de kabinetscrisis: finaal dwaas en
grillig. D'r is 'n man, die niet te-.
vreden is over de daden van de
„hoogsten" en hij dient een motie van
afkeuring in. Van de 100 haalt-ie maar
26 stemmen. De regering, die nooit
angstvallig was om „sterk te lijken"
en dus de meest krasse besluiten nam.
wankelde en viel onderstboven. Don
deren, ook daar. En 't blijft donderen,
want de sterke mannen kunnen me
kaar niet vinden. Alleen omdat die
man met z'n aanhang van 'n kivart
z'n kinderpistooltje afschoot zo
heeft een krant in het Zuiden des
lands 't vergeleken valt Nederland
om en is het kwalijk meer op poten te
zetten.
Dwaze wereld. Geen mens wil oor
log en iedereen is bang voor iedereen,
dat er oorlog zal komen. Niemand
wil zijns broeders dood en alle rAen-
sen praten van vrede, vrede op aarde.
Hier bij ons dreigt de werkloos
heid omdat er geen grondstoffen meer
zijn te krijgen en in Amerika gaat men
asyls oprichten om kinderen op te
passen wijl de huisvrouwen weer in
de fabrieken moeten gaan werken,
dubbel zo hard en dubbel zo lang als
in de oorlog. Dwaze wereld. Daar
wint men aan de oorlog en hier doet
men alsóf. Hier wordt alles uitgemer
geld door belastingen en tracht men
het restant van de pot nog te verteren.
Daar verdient men en voelt men zich
veilig, want de Rus is zo maar niet
in Amerika. Dan is-is eerder hier bij
ons en het is een kunst als Eisen
hower 'm zou weten tegen te houden.
En stel nu eens dat al dat weggewor
pen geld gebruikt zou kunnen worden
voor de ouden van dagen, voor sociale
maatregelen, voor geluk van de
mensen.
Arme, dwaze wereld.
Dwaze, arme mensen.
X.
