VAL DA
POENTI-ANAK HET KORTE VERHAAL
JIMMY BROWN ALS BOKSER
RE SIHTEL
U
Hersengymnastiek
Puzzle-rubriek
Radioprogramma voor dit week-end
0
GEERVLIET
door Bob Wallagh
NAAR
Gebroken Liefde
Neem een doos echte
VERKOUDHEID
fPim, Pam en Pom
aan zee
ZATERDAG 24 FEBRUARI 1951
TERWIJL EEN ZWOELE AVONDWIND door de kruinen van het klapper-
bos streek vertelde Hans me het verhaal van Punti-Anak. de schrikwekkende
spookfiguur, geschapen in de verhitte verbeelding van de inheemse bevolking.
Punti-Anak, de vrouw met het gapende gat in de rug: de krijsende spook
verschijning en de schrik van de Dajaks in het dorp, dat in de buurt van Hans'
plantage lag. „Punti-Anak", zei Hans op geheimzinnige fluistertoon, „is de gru
welijkste geest, die ooit de bossen van Borneo onveilig heeft gemaakt. Ze is de
meest wraakgierige, meest bloeddorstige en onverzoenlijkste vertegenwoordigster
van de gehele spoken-bevolking van dit eiland.Hier hield hij even op en
staarde uit over het klapperbos als inspireerde hem dit tot zijn verhaal.
„J-JET BEGON vele eeuwen geleden",
zei hij dan, nadenkend aan zijn
pijp zuigend. „Het was een tijd, dat
slechts hier en daar verspreid enkele
Dajak-dorpen lagen en de bevolking
nog niet die graad van betrekkelijke
beschaving had als thans. De mensen
leefden ondanks dat veel zuiverder in
die tijd. Je herinnert je zeker wel hoe
we eens bij de Barito getuigen waren
van het vermoorden van een Da jak,
omdat hij overspel had gepleegd?"
Ik knikte en schoof de plotseling op
geroepen gruwelbeelden snel naar de
achtergrond van mijn denken. Ook
Hans hoewel veel ruwer dan ik
scheen het vreselijke toneel van toen
weer voor zich te zien. Hij stak zij*
pijp, die was uitgegaan, weer aan en
vervolgde dan: „Punti-Anak, dat
kan elk dorpskind je vertellen was
geen slechte vrouw. Ze werkte hard
in het dorp en wachtte geduldig op
het moment, dat een man haar ten hu
welijk zou vragen. Ze was schoon als
geen ander in Dajakland en kon de
prachtigste dansen uitvoeren. Als ze
op het dorpsplein haar lenige lichaam
liet buigen en wringen, bracht ze de
toeschouwers in een toestand van com.
plete extase. Maar Punti-Anak was te
jong om reeds in het huwelijk te tre
den, hoewel er natuurlijk mannen ge
noeg waren, die haar tot vrouw wens
ten.
Toen op een avond, dat ze weer
gedanst had gebeurde het verschrik
kelijke. Een der dorpsbewoners, tot
waanzin gedreven door haar woeste
dansen, nam haar tot zijn vrouw, Daar
mee overtrad hij de oeroude wetten
van de Dajaks. Nog geen week daarna
vond men zijn verminkt lichaam in de
rivier..,. De goden hadden zijn bloed
als zoenoffer geëist.
Iedereen verwachtte nu, dat Punti-
Anak hetzelfde lot zou treffen, want
zij was even schuldig als de man ge
weest. Maar er gebeurde niets. Men
vermeed haar evenwel zoveel moge
lijk, want het is bekend, dat haar aan.
raken betekende, dat men haar schuld
wou delen.
Er verliepen maanden zonder dat de
kampong door een bloedige wraak der
geesten de oude wetten bekrachtigd
zag. - Tot Punti-Anak moeder werd.
Het kind, dat ze ter wereld bracht was
het lelijkste monster, dat ooit door
mensenogen is aanschouwd. Het had
handen als de klauwen van een roof
vogel en het gezicht van een kaaiman.
Op het lijf groeiden groenige schub
ben en het verspreidde een vreselijke
lucht. De geesten hadden Punti-Anak
gestraft.
Hier zweeg Hans weer en staarde
naar de hemel, waarvan de effenheid
gebroken werd door sinistere wolken
flarden. Ik huiverde even.
„Hoe Punti-Anak moet hebben ge
leden zullen wij wel nooit begrijpen",
vervolgde de verteller. „Een feit is,
dat ze op zekere nacht besloot het
kind te doden, terwijl het sliep. Het
was een nacht als deze, waarvan de
Dajaks zelden, dat hij weinig goeds
voorspelde.
In een hoek van de hut waarin Pun
ti-Anak woonde, sliep het kind, zelfs,
in zijn slaap een gruwelijk wezen. De
mond stond half-open en toonde een
rij roofdierachtige tanden. In een op
welling van de vreselijkste haat greep
Punti-Anak toen naar een rijststam
per, die in de buurt stond en doorstak
daarmee het monster, dat haar kind
was.,,.
RONDER mijn mond te willen
voorbij praten zou ik even een
taal-hersengymnastiekje over het
bekende begrip „mondig zijn" met
U willen hebben. „Zij ls al lang
mondig", zeggen we, wanneer we
meerderjarig bedoelen, maar waar
komt dat „mondig" vandaan? Laat
ons dit vaststellen: het heeft nóch
met een grote, nóch met een klei
ne mond te maken, want dit
„mondig" is niet afgeleid van het
woord dat het lichaamsdeel aan
duidt, maar van een ander woord
„mond", dat mocht en ook voogdij
betekent. En daarmee is de uit
drukking natuurlijk volkomen
verklaard.
En nu de vragen:
1. Wat is eigenlijk een snotneus?
2. Is „Merino" een jongensnaam,
een wijnsoort of een wolsoort?
2 Welke zeevaarders waren het
eerst met het kompas bekend?
4. In welkt maand valt in de regel
de minste regen?
5. Welke houtsoqrt wordt als de
„koningin der houtsoorten be
schouwd?
6. In welke omstandigheid kan
men op zijn eigen schoot zitten?
7. Wanneer ongeveer leefde Don
Quichotte?
2. Wie trouwde Cosima, de doch
ter van Frans Liszt?
Wat is meer waard, een pond
gouden tientjss of een kilo gou
den vijfjes?
i0. Wat bedoel ik wanneer ik zeg:
„L ekkerkerkerkerkerker"?
Voor de antwoorden zie men ons
nummer van Dinsdag.
|_|ANS KEEK naar de maan, die ge
heel achter de wolken was schuil
gegaan.
„Welk een vreselijke haat moet zij
gekoesterd hebben tegen dat kind. dat
schrikwekkende beeld van haar schuld",
zei hij medelijdend. „Haar wraak
heeft ze duur moeten bekopen. Nog
jarenlang werd er in de dorpen over
gesproken. Want direct nadat ze haar
ontzettende misdaad had begaan, na
men de geesten wraak. Wat zich in
die nacht allemaal heeft afgespeeld
kunnen wij niet nagaan. Maar de vol
gende dag vonden de dorpelingen tus
sen het geheel verwoeste huls het li
chaam van Punti-Anak, naast het
kind, dat zij vermoord had. De straf
der geesten was afgrijselijk geweest..."
„Maar dat was niet alles. De geesten
hadden besloten Punti-Anak tot de
jongste dag te pijnigen. Elke nacht
zou ze opstaan en tussen de puinhopen
van haar huisje dwalen, eeuwig
dwalen door de dorpen, zonder rust
te kunnen vinden...."
HET VERHAAL was uit en om mezelf
gerust te stellen vroeg ik: „Geloof
jij dat allemaal?" Hans keek peinzend
in de nacht, waar de dwaallichtjes
van de vuurvliegen lichte strepen be
schreven. „Er is meer tussen hemel en
aarde, dan wij ooit kunnen vermoe
den", zei hij ernstig. „Ik zit hier al
heel wat jaren en heb geleerd, dat wij
Westerlingen eigenlijk maar héél weinig
weten. Soms kan ik geloven, dat Pun
ti-Anak in deze streken geleefd heeft".
De toon waarop dit gezegd werd
deed me besluiten tot de volgende
vraag: „Bedoel je, dat ze hiér, in déze
dorpen heeft geleefd?" Hans knikte
en wees in Oostelijke richting. „Déar
vind je een geheel verlaten dorp. Het
dorp dat door de beangste bewoners
ijlings werd verlaten...,"
We zwegen geruime tijd. De nacht-
wind buiten was ietg koeler geworden
en ik vermoedde, dat daardoor mijn
voortdurende huiveringen verklaard
konden worden. De maan, een smalle
sikkel, dreef af en toe langs een gat
In de grillige wolkenmassa en goot
een flauw en spookachtig licht over de
zwarte klapperbossen uit,
Ik lachte schril. „Jij gelooft mis
schien ook wel, dat die dame nu nóg
ronddwaalt?" Hans keek snel op. „Ja",
zei hij „en ik geloof ook dat ze zo
als de legende verder wil,— elke Vrij
dagavond een wraakoefening houdt op
een wezen van het mannelijk geslacht.
Iedere Dajak kan je vertellen hoe er
dan weer een hond, dan een bok, dan
een karbouw is gevonden.,,. Verle
den week vond men het lijk van Si
Amin...."
De stilte die nu viel, was gedrukt.
Opeens voelden we de oorzaak ervan.
Bulten was de wind plotseling gaan
liggen. Het enige geluid kwam nu van
de benzinelamp, die zacht zoemend
aan de zolder van de voorgalerij hing.
Ik was bang deze vreemde stilte te
verbreken. Ik zou het niet gekund
hebben ook, want een benauwde druk
kneep mijn keel dicht. Ik greep de
leuningen van mijn stoel steviger vast,
want ik had het gevoel in een afgrond
te storten. Het klapperbos, de voor
galerij, Hans, de maan, alles wentelde
plotseling in een krankzinnige ronde
dans voor mijn ogen. Toen was het
aardedonker.
Ik geloof, dat ik dacht te sterven
van angst. Uit de macabere stilte rond
ons, maakte «ich plotseling een ijselijk
geluid los, Een hoge, waanzinnige
kreet als de schreeuw van een mens
in doodsnood. Het herhaalde zich. Ik
hijgde naar adem, maar het was alsof
ik de mond vol water had.
„Hans 11" schreeuwde ik in doods
angst....
De betovering was verbroken. Eens
klaps verdween de beklemming en or
dende de omgeving zich na de helse
rondedans. Klam zweet stond op mijn
voorhoofd en lk voelde me als iemand,
die een schipbreuk heeft overleefd. Ik
keek naar Hans, die bij de benzine
lamp stond en ijverig pompte. „Hij
was plotseling uitgeflapt", zei hij, ter
wijl hij me guitig aankeek. Ik hijgde
nog na. „Maar watbracht ik uit.
Gemoedelijk legde mijn vriend zijn
hand op mijn arm. „Steek maar een
verse pijp op, makker! Die Punti-
Anak zit je een tikkeltje dwars, denk
ik".
TOM K.
82. Inderdaad stonden de volgende
avond de kranten vol over de raadsel
achtige verdwijning van Jimmy Brown
Meneer Goochum had de heren jour
nalisten zo volledig mogelijk ingelicht.
Hij had hun verteld, dat Jimmy zo'n
brave jongen was, dat hij feitelijk veel
liever baby-sitter zou zijn geworden
of administrateur bij de Bond van
Drophandelaren en dat hij alleen be
roepsbokser was geworden omdat hij
nu eenmaal voor wereldkampioen in
de wieg was gelegd. „Want dat wil ik
u wel verklappen, mijne heren", had
meneer Goochum gezegd, „Jimmy
Brown is de grootste wereldkampioen
van alle tijden. Dat weet een ieder die
ook maar zoveel afweet van de boks-
sport, dat beseft de eerste de beste,
die hem twee tellen in de ring heeft
zien staan. Hij is een geboren wereld
kampioen en als hij straks tegen
Dynamite moet aantreden dan weet ik
wel, wie er gaat winnen Maar helaas,
mijne heren, zijn tegenstanders weten
dat ook en daarom zijn zij zo nasdadig
geweest hem voor alle zekerheid ma
uit de weg te ruimen. Ik zeg u dat d
een groot en ten hemel sc!"elend
schandaal is". De heren van de pers
vonden dat ook en zij schreven aan
doenlijke verhalen in hun diverse bla
den. „Wéér ls Jimmy Brown? schre-
ven zij met levensgrote koppen boven
hun artikelen.
CTELT U ZICH een jongeman
van midden twintig jaar. Hij
ai enige jaren verpleegd in
chiatrische inrichting. Z'n kla t*5'
zijn vaag en niet te funderen
enige lichamelijke afwijking. Hii
soms prikkelbaar, soms moeJ, is
soms aggressief. Tot werk komtT1
moeilijk. Wanneer hij eens werkt,
buiten de stichting waar hij z'n ,.eeft
heeft, loopt het na korte tijd «u?
weer mis. Wie hem voor het eerst
oppervlakkig ontmoet, merkt Wej fr'
bijzonders aan hem op. Vergelijkt m"'8
echter z'n handschrift van nu met d
PUZZLE 176
Iets voor de cijferliefhebbers (opl.)
De bedoelde vermenigvuldigsom met-
de aangegeven cijfers I zag er geheel
in cijfers als volgt uit:
51702
64308
413616
465318
155106
206808
310212
3329505396
De ctjferliefhebbers hebben deze op
gave zeer op prijs gesteld, getuige 't
grote aantal oplossingen, dat van deze
opgave binnenkwam. Na loting onder
de inzenders van de juiste oplossing
is de wekelijkse prijs van ƒ5.dit
maal ten deel gevallen aan de heer
L. Haven, Dorpsstraat 25 te Winkel
(N.-H.). Gefeliciteerd! Deze prijs zal
worden toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
PUZZLE 177.
Acht moeilijke woorden.
Hieronder vindt men acht grote
woorden, alle zelfstandige naamwoor
den, maar bij ongeluk zijn de letters
van die woorden door elkaar geraakt.
Zij komen dus als volgt ln de courant
te staan.
1. glotsmazelgeinzevper (20 letters).
2. lvmtsekhdnoersnoeae (10 letters).
3. ventrossergoeceh (18 letters).
4. bklureezriuzp (13 letters).
5. revkroratajasmeov (17 letters).
6. ketohblbeil (11 letters).
7. nltdwadigiereniu (10 letters).
8. gzlabuowrahcus (14 letters).
Gevraagd wordt, welke woorden zijn
bedoeld
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 1 Maart aan de Re
dactie van dit blad. (Er wordt weer
een prijs van 5verloot onder de
inzenders van een goede oplossing).
PAS TILLES
TFGÊN
Uilsluitend verkrijgbaar bij apothekers, drogisten en de specieaibrencha.
aa»
ZONDAG 25 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 8.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.30 IKOR, 12.00 AVGRO, 17.00
VFRO, 17.30 VARA, 20.00-24.00 AVRO. -
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.-
muziek. 8.30 „Het Fokken van konijnen", cau
serie. 8.40 Voor militairen. 9.12 Sportmede-
delingen. 9.15 Verzoekprogramma. 9.45 „Gees
telijk leven", causerie. 10.00 Voor de jeugd.
10.30 Doopsgezinde kerkdienst. 12.00 Muziek-
étalage, 12.40 Voor de jeugd. 12.50 Gram.-
muziek. 13.00 Nieuws en weerberichten. 13.15
Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Lichte
muziek, 13,50 „Even afrekenen, heren". 14,00
Gram.muziek. 14.05 Kunst en cultuurrubriek.
14.30 Concertgebouworkest en soliste (In de
pauze: Filmpraatje.) 16.30 Sportrevue. 17.00
„Tussen Kerk en Wereld", causerie. 17.20 „Een
gedicht", 17.30 „De dood van Apotheker Dek-
kinga", hoorspel. 17.50 Pianospel. 18.00 Sport-
commentaar. 18.15 Nieuws en sportuitslagen.
18.30 Opera-muziek. 19.00 Radiolympus. 19.30
Lichte muziek. 20.00 Nieuws. 20.05 Actuali
teiten. 20.15 „De Telefoon", opera. 20.50
Cabaret. 21.20 Surinaamse muziek. 21.35
Avro-alierlei. 21.40 „Paul VlaandereQ en het
Madison-Mysterie", hoorspel. 2220 Gram.
muziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Voordracht. 23.20
-24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, -298 m.t 8.00 NCRV, 8.30
IKOR, 9 30 KRO, 17.00 NCRV, 19.45-24.00
KRO. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
54, Zacharias, de oude zeeman, heeft
opdracht van de baas gekregen om de
zeeslang weer in te halen. De zeeslang
heeft zijn diensten weer verricht. Het
hele Noorderstrand was met één klap
schoongeveegd en voorlopig zal er wel
niemand meer durven komen ook. Za
charias is er zeker van, dat het ge
rucht, dat de zeeslang weer is gezien,
al door het hele dorp is verspreid en hij
grinnikt in zichzelf als hij daaraan
denkt. „Morgen zullen hier wel weer
een heleboel mensen van de krant ko
men", mompelt hij in zichzelf. „Net als
de vorige maal. Nu Zacharias zal hen
te woord staan. Ik zal hun vertellen,
dat ik het monster met eigen ogen heb
gezien! Maarik zal hun niet ver
tellen, dat het aan een touw vastzit.
Hetzelfde touw. dat ik nu bezig ben
binnen te halen. Oh nee! Laat dat
maar aan mij over!" En gedurende al
die tijd dobberen Pim, Pam en Pom
maar op zee rond. Waar zullen ze te
recht komen?
Gram.muziek. 8.30 Vroegdienst. 9.30 Nieuw,
en Waterstanden. 9.45 Gram.muziek. 9.53
Hoogmis. 11.30 Gram.muziek. 11.40 Kamer
orkest en solist. 12.15 Apologie. 12.35 Gram.
muziek. 12.40 Lunchconcert. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws, weerberichten en katho
liek nieuws. 13.20 Lunchconcert. 13.15 „Uit
het Boek der Boeken". 13.50 Maastrichts Ste
delijk Orkest en solist. 14.35 Gram.muziek.
14.55 „Vreugden en moeilijkheden in het ge
zin". 15.20 Piano-trio. 16.00 Gram.muziek
18.10 „Katholiek Thuisfront Overall". 16.15
Sport. 16.30 Vesper,, 17.00 Chri.telijk Gere
formeerde kerkdienst. 18.30 Gram.muziek,
19.00 Kamerkoor. 19.15 „Kent gij uw Bijbel?'
19.30 Nieuw,, sportuitslagen en weerberichten,
19.45 Vraaggesprek over volksgezondheid.
19.52 Boekbespreking. 20.05 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.12 Gevarieerd pro
gramma, 22.45 Avondgebed en liturgische ka
lender. 23.00 Nieuws, 23.15—24.00 Gram.
muziek.
MAANDAG 26 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 AVRO
7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Morgenwij
ding. 9.15 Gram.muziek. 9.30 Waterstanden.
9.35 Gram.muziek. 10.30 Voor de vrouw, 10.35
Giam.muziek. 11.00 Op de Uitkijk. 11.15
Gram.muziek. 12.00 Orkestconcert. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 „In
't spionnetje". 12.38 Promenade-orkest en
soliste. 13.00 Nieuws. 13.15 Avro-allerlei. 13.20
Promenade-orkest en soliste. 13.50 Gram.
muziek. 14.00 „Wat gaat er om in de We
reld?", oauierie. 14.20 Pinao-duo. 14.50 Voor
dracht met harpspel. 15.05 Voor de vrouw.
16.05 „Adieu Cherie", muzikaal hoorspel. 16.30
Orgelspel. 16-45 „Musicalender". 17.30 Voor
de Padvinders. 17.45 Gram.muziek. 18.01
Nieuws. 18.15 Militair commentaar. 18.3(
Dansmuziek. 19.00 Gram.muziek. 19.30 Muzi
kale causerie. 19.45 Regeringsuitzending: Land
bouwkroniek. 20.00 Nieuws. 20.05 Avro-aller
lei. 20.10 Hadioscuop. 22.40 Gram.muziek.
23.00 Nieuws. 23.15-24.00 Gram.muziek
HILVERSUM II, 298 m: 7.00-24.00 NCRV
- 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek. 7.45 Een woord voor dag.
8.00 Nieuws en weerberiehten. 8.10 Sportuit
slagen. 8.20 Gewijde muziek. 9.00 Gram.muziek
9.30 Familie-competitie. 10.05 Gram.muziek.
10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.muziek. 11
Gevarieerde muziek. 12.30 Land- en Tuin
bouwmededelingen. 12.33 Orgelconcert. 13.00
Nieuws. 18.15 Mandolinemuzlek. 13.45 Gram.
muziek. 14.00 Schoolradio. 14.35 Gram.muziek
15.00 Voor de vrouw. 15.30 Piano-kwartet
16.00 Bijbellezing. 16.45 Vocaal-ensemble
17.00 Voor de kleuters, 17.15 Orgelconcert.
17.45 Reguringsuitzending: Pater C, Meuwese
M.S.C.i „Oude en nieuwe vormen in Nieuw
Guinea". 18.00 Voor de kinderen. 18
Gram.muziek, 18.45 Boekbespreking. 19
Nieuws en weerberichten. 19 15 Engelse les.
19-30 Sport. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws.
20.05 „Wat drijft ons", causerie. 20.10 Lichte
muziek. 20.30 Vocaal Dubbelkwartet. 20.50
™™hefmden"' hoor6Pel- 21.30 Alt en piano
22.00 Strijkorkest en solist. 22.45 Avondover-
denking. 23.00 Nieuw,. 23.18-24.00 Sympho-
nie-orkest. v
15
|,1S
1.00
les
van een Paar Jaar geleden, dan
achteruitgang
een behoorlijke
valt
°P.
Reeds wordt z'n denken op een enlt'i
punt onsamenhangend. Er groeit ach
terdocht, soms al even uitgroeiend
een waandenkbeeld. Hij voelt zu
leeg. Echt contact met anderen v!
hij niet leggen. Hoe toegankelijk hü
nu ook is, de emotionele warmte out
breekt reeds geheel. Kortom, flf2'
jongeman zal menselijkerwijs ge£pro
ken stukje bij beetje zieker worden ij
geestelijk opzicht. Middelen om dit
proces tot stilstand te brengen of on.
gedaan te maken, bezitten wij ni«
Kortweg, het is het beeld van een jon.
geman die wij voor onze ogen redde-
loos krankzinnig zien worden, zonder
dat we hem daadwerkelijk kunnen
helpen.
Patricia
Wenthworth
36)
Op dit ogenblik kwam tante Sophv
hem redden, daar ze hem aan dr. Ed
wards wilde voorstellen. Van ter zijde
zag hij nog hoe Janice juffrouw Don
caster biscuits aanbood en meteen werd
vastgehouden.
Na afloop van de theevisite wandeJ
den Garth en Janice huiswaarts.
„Ik had vergeten dat ze zo'n helle
veeg was", zei hij „Wat zou ze wel van
ons zeggen, den* ja?"
Janice, die gewaarschuwd was, dat
ze geen ernstige bedoelingen moest toe
schrijven aan jonge leeglopers, die er
alleen maar op uit waren wat vermaak
te zoeken, kwam op een prachtig idee
Licht blozend, wat haar allerliefst
stond, merkte zij op: „Ik ben een dorps
meisje, wier hoofd op hol is gebracht
"n jij bent een losbol"
Ze zei het op een manier, die hem
lichtelijk amuseerde.... met een fijne
ietwat droge stembuiging, een tikje
zedige humor, In lachen uitbarstend
vroeg hij: „Heeft ze Je gewaarschuwd?"
„Ja, dat deed ze.
„Ze is iets voor een museum, vind
ik", ging hij nog lachend voort,
Tot zijn verbazing vatte Janice hier
op vuur.
„Dan wilde ik maar, dat iemand haar
in een museum opsloot", zei ze, op de
grond stampend en hem recht in net
gezicht kijkend. „Jij kunt er gemak
kelijk om lachen; jfj woont hier niet.
maar ik wèl". Voor hij nog kon ant
woorden, ging ze voort: „Heb je nog
iets gehoord over Dinsdag? Je hebt
toch een eeuwigheid met haar ge
praat".
„Je bedoelt, dat zij met mij gepraat
heeft. En ik heb niets ontdekt. Jij
wel?"
Janice weifelde.
„Ik wilde geen vragen stellen, om
dat ze misschien ook al door jou w»
ren gedaan en als ze eenmaal dacht
dat wij ergens naar zochten, zou heel
Bourne het ook weten, Maar ik heb
wel ontdekt, dat iemand daar Dins
dagavond is geweest., alleen.."
„Wie dan?"
„Bush"
„Frederick Bush?"
Ze knikte toestemmend.
„Hij kwam binnen om wat planken
van de vliering te halen en ze naar de
zitkamer te brengen.,., je weet, dat
hij meer van dat soprt karweitjes op
knaptJuffrouw Mary Anne wilde
haar theekopjes van Spode-porselein
neergezet zien op een plaats waar iij
er altijd naar kon kijken en ze niet
langer opgeborgen laten in de kast
van de eetzaal. Juffrouw Doncastei
heeft me het hele verhaal gedaan, om
dat ze nu heel nijdig is op alle Pln-
cotts, vanwege Ernest Podlington En
natuurlijk kan Bush, wiens vrouw een
Pincott is, geen goed bij haar doen
Volgens haar had hij tweemaal zoveel
tijd besteed aan die planken als nodig
was geweest en was hij pas ongevec
halfzeven er mee gereed wat vanwegr
het middagmaal heel slecht uitkwam
Bovendien had juffrouw Mary Anne
veel te veel gepraat, heel zelfzuchtig
en onbedachtzaam, omdat ze opper
best weet, dat ze er slecht door slaapt
en als zij slecht slaapt, doet Lucy El
len het ook. En dat was allemaal de
schuld van Bush".
„Nou, nou" zei Garth.
HOOFDSTUK XIV.
t°„P iVlTT8 Ueup Garth langaaam
Toen hij het dorp had bereikt, sloeg
hu het kerkpad in en kwam zo bij 't
achtereinde van de pastorietuin. Het
gebroken glas was blijkbaar dooi
iemand verwijderd, Terwijl hii zich
nog afvroeg wie dat kon gedaan heb-
*wam Plotseling Cyril Bond uit
..Meadowcroft" te voorschijn.
„Ik heb er, geloof ik, goed werk mee
gedaan. Als padvinder dacht ik: Sfe'
nu eens, dat iemand zich eraan be
zeerde en dua heb ik het allemaal
opgeraapt en in de greppel gegooid
Was dat geen goede daad9"
Garth moest lachen, want de jonger
bad zoiets ongekunstelds.
„Ik denk van wel".
(Wordt vervolgd)
T/UNT
0°K
U in dit leven nog een zin et
bedoeling ontdekken? Kunnen wij
constateren, dat er iets wezenlijks js
dit leven wordt verwerkelijkt, iets
van meer dan tijdelijke waarde? Neen,
ik kan het niet. Het leven van deze
krankzinnig wordende jongeman is
voor mij zinloos. Hij had er ook niet
kunnen zijn. En u zult weten, dat ve
len uit deze overweging van mening
zijn, dat onherstelbaar krankzinnigen
op zachte wijze moeten worden gedood.
Geldt echter wat hier van dit zeer
extreme geval gezegd werd, niet ook
van vele of misschien zelfs van alle
levens van wat wij dan normale men
sen noemen? Ongetwijfeld! De woor
den zin en bedoeling mogen wij im.
mers pas dan gebruiken in hun zwaar
geladen betekenis, wanneer wij zicht
baar voor ogen zien, dat iets van bo
ventijdelijke waarde is waar gemaakt
in de tijd. Maar kunnen we dat wel
ooit zien? sneuvelen in Korea dui
zenden soldaten en burgers. Zij beho
ren tot „ons" kamp, tot het kamp van
de „vijand", of zijn „neutraal". Heb
ben wij echter die alomvattende blik
over de geschiedenis, kunnen wij
zozeer buiten de tijd plaatsen, die we
door ons leven zelf nief bepalen, dat
wij zin en onzin daaruit kunnen al-
lezen? Ik kan het niet aannemen.
HET laatste restje rationalis
tisch optimisme, dat ons na twee
wereldoorlogen nog rest, is onhoud
baar. Wij zijn geen God. Wij overzien
niet het geheel. Wij wensen het eeu
wige wel verwerkelijkt te zien in de
tijd; maar deze wens is een droom.
Wij verlangen wel naar een goed slui.
tende, naar een vast doel sturende ge
schiedenis van mens en wereld, maai
hebben desondanks dat gestructureer
de beeld niet in handen. Wij verlangen
naar God, maar zien hem daarom nog
niet op slag en stoot in door ons ont
dekte zin en bedoeling, werkzaam.
Vanuit deze gedachtengang kan ik
de negatieve waardering vo'or de we
reld en wat daarin gebeurt begrijpen,
zoals deze in het Christendom zovaak
voorkomt. De wereld is geen God, zelfs
geen surrogaat God. Het is ons niet
beschoren om in één alles overziende
blik mensen- en wereldgeschiedenis
zinvol te structureren. Wij leven nu
eenmaal in het toevallige en zinloze-
Geloven we het eigenlijk wel echt,
wanneer we met een zo typisch pathos
spreken van vervulde taken, verwer
kelijkte idealen, en wat daar alzo hij
komt?
J)E DIRECTE liefde tot de wereld
wordt ons hierdoor onmogelijk gs-
maakt. We kunnen en we mogen niet
van de wereld en alles wat daarin is
houden, omdat alles zo verheven,
goddelijk mooi en goed is. Want alles
is aangetast door de dood en de tijde
lijkheid. Niets is gaaf.
En toch heeft een christen de wereld
met ai wat zich daarin bevindt me'
alle hartstocht lief Deze liefde is een
gebroken en geen directe liefde. DeZ'
liefde lijkt iets wanneer het goed
op de liefde voor de wereld, dis
Christus in z'n lijden en sterven ga-
toond heeft. Christus hield van de
mensen om wat ze niet warep. Da',1®
fundamenteel. Christus kwam 'liel
voor de gezonden, voor de wijzen-v00t
de wetenden, maar voor de zieken,
voor de armen, voor de oplichters en
prostituees. Van al deze mensen hield
de Christus om wat ze niet waienjj.
Daarom zullen wij houden van die
krankzinnig wordende jongeman-
zullen hem alles nog trachten te
ven, wat maar mogelijk is. WD z>en
zin van z'n leven niet. Maar wannee
God hem lief heeft, zullen wij G0
daarin volgen. Wanneer God zi)D
ven heeft gewild, dan ook wij. Zini e
bedoeling liggen niet in onze hand
maar in Gods handen.
Ook
hoort
er weer bij w®1
een modern
hoortoestel
ven
Keizersgracht 411
Amsterdam-C
1 rmifit giutis brochure.
