Het laatste uur van Hr. Ms. „Van
Galen" in Nieuwediep
VAN WILLIGEN
'OORDER&REEDTE
VITRAGE
DE FILMS VAN DEZE WEEK
Fa.BEEMSTERBOER
PRISMA
SCHOONMAAK
T. C. GOVERS
„Wiener Mélange" op propaganda-
avond van Volksonderwijs
Voor de iros werd faigesmeien
Gibraltar de eerste
aanloophaven
iiiiniiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Burgers namen bezii van het schip
VOOR DE
TIVOLI:
De vlam en de pijl
VEILIG VERKEER
Regels voor de opstelling van
wachtend verkeer
Rijverkeer moet achter stopstreep blijven
Personeel der fa. Klercq
bood tegeltableau aan
WARENHUIS
KONINGSTRAAT
„De hogere waarden van de
sport"
Zamba en de jungle-prins
Onthoudt één ding
Koopt bij v.d. Witte
„Zwaardvis" van oefentocht
teruggekeerd
Keizerstraat 15
Tel. 2626
Mariniers afgereist naar
Curagao
ZATERDAG 17 MAART 1951
VOOR DE ROBUUSTE schoorsteen van Hr. Ms. „Van Galen" stond gister
morgen breed-ult een jonge blonde kok, met zijn handen in de sakken ge
stouwd. Rustig en met een gemoedelijke glimlach overzag hij het gewoel op en
om de valreep van de jager. Hü haalde zijn handen eens uit de zakken, stroopte
op zijn gemak de blauwe trui een eindje naar boven, hees de broek met de
bruine riem wat hoger en verstopte toen zijn knuisten weer diep in de zakken.
Weer gleed de broek op de heupen, maar nu hield de jonge zeeman het maar
zo. Zijn zwarte klompen stonden stevig op het stroeve staal gepoot. Zo te zjen
beleefde deze kok een paar mooie ogenblikken. Hij onderging de romantiek van
dit afscheid en had al bij voorbaat plezier in de lange trip, die zijn schip voor
«e boeg had.
heeft de diensten van de sleepboot niet
meer nodig en wendt de steven naar
het Westen, dikke wolken pijpluis uit
brakend. Dat duurt echter niet lang,
want de jager is de groene wrakton
nog niet gepasseerd of de laatste rook
pluim is verwaaid over de rede. De
boeggolf van Hs. Ms. „Van Galen" wordt
wat hoger en het kielzog schuimt wat
witter. Er worden nog wat lichtseinen
met de wal gewisseld en ergens onder
Texel ligt een mijnenveger druk te
knipperen met de seinlamp. Zo leeft
heel de omgeving mee met het vertrek
van Hr. Ms. „Van Galen", waarvan al
leen nog de registratietekens D 803 op
de boeg zichtbaar zijn. Maar ook deze
aanduiding wordt kleiner en vervaagt,
tot tenslotte de torpedoboot jager een
grijze stip is geworden, die zich lang
zaam maar zeker oplost in het wazige
grauw van de horizon.
De schroeven zullen blijven wente
len tot in de haven van Gibraltar.
Daarna worden nog Port Said, Aden,
Colombo en Singapore aangedaan. Zo
dra Hr. Ms. „Van Galen" in de Ko
reaanse wateren is aangekomen, kan
Hr. Ms. „Evertsen", die tien maanden
lang deel uitmaakte v.an de strijd
krachten der Verenigde Naties, de
thuisreis aanvaarden. In de eerste
helft van Juni wordt deze torpedoboot-
jager in Nieuwediep terugverwacht.
Een paar uur tevoren had hij netjes
temidden der bemanning gestaan, toen
de Commandant Zeemacht Nederland
een laatste inspectie afnam. De schout
bij nacht C. W. Slot was daarbij ver
gezeld van de Commandant Maritieme
Middelen, kapitein ter zee D. J. Kom
mer, de chef-staf, kapitein-luitenant
ter zee B. C. Mahieu, de stafofficier
materieel, kapitein-luitenant ter zee
t/d P. J. Drijver en de stafofficier
personeel, kapitein-luitenant ter zee
D. B. van Heuven.
Tijdens het „alle hens" heeft schout
bij nacht Slot zijn grote tevredenheid
er over uitgesproken, dat de Rijks
werf de oorlogsbodem op tijd vaar
klaar had afgeleverd. De opdracht,
die Hr. Ms. „Van Galen" nu ging ver.
vullen, betekende voor een ieder aan
boord een prachtige gelegenheid om
zich voor een hogere rang te bekwa
men. De schout bij nacht wenste de
bemanning een prettige en leerzame
reis, een voorspoedige vaart en een
behouden thuiskomst in het vaderland.
Toen kregen de tweehonderd veer
tig mannen, die met Hr. Ms. „Van Ga
len" een eervolle opdracht gingen^er-
vullen, alle gelegenheid om van hun
familieleden en vrienden afscheid te
nemen. In een ommezien van tijd
stroomde de jager vol burgers, die
zich overal in de gangen en verblijven
een plaatsje zochten. Er heerste een
roezige en gezellige sfeer en natuur
lijk was er een tikje nervositeit merk
baar. Hier werden tranen gelaten, daar
hoorden wij een grap lanceren, elders
zaten twee gelieven zwijgend op een
tafeltje. Hoe druk het ook was aan
boord, in dit laatste uur kon men zich
toch voelen alsof men afscheid nam
zonder .toeschouwers.
Op zulke momenten is iedere gege
neerdheid overbodig en kan men on
bevangen zijn gevoelens laten spreken.
Al te snel is dan zo'n uurtje voorbij.
Onverbiddelijk klinkt enige malen
het signaal, dat de gasten het schip
moeten verlaten. En dan stroomt het
volk de weg terug, over de valreep.
De Marinierskapel komt aangemar-
cheerd, kapelmeester Gijsbert Nieuw-
land voorop. De muzikanten stellen
zich op bij het Wierhoofd, terwijl Hr.
Ms. „Orkaan" naar de boeg van de ja
ger manoeuvreert. De sleeptros wordt
vergebracht, en dan het is tien mi
nuten over twaalven kunnen de tros
sen en springen worden losgegooid.
De „Orkaan" trekt het grote grijze
schip uit de wal: de reis is begonnen.
Over en weer wordt gezwaaid met
zakdoeken en petten, maar wanneer de
kapel het Wilhelmus inzet staan allen
stram in de houding, onderwijl steels
uitkijkend naar een wit mutsje, een
blauwe mantel of een grijze regenjas.
Tot het volkslied is uitgespeeld en de
Défileermars wordt ingezet onder een
luid gejoel van de marinemannen op
het Wierhoofd. De uitbundig zwaaien
de armen van de opvarenden worden
kleiner en kleiner, de „Van Galen"
een nieuw gordijntje.
Prachtige
en niet duur vind U bij
WONINGINRICHTING
KONINGSTRAAT
In een goedbezet Casino heeft gisteravond de Onderwijzers-toneelgroep Den
Helder een opvoering gegeven van het blijspel „Wiener Mélange". Dat was de
hoofdschotel van de propaganda-avond, die door het afdelingsbestuur van „Volks
onderwijs" was belegd. Eén der hoofdbestuursleden, de heer J. Duiker, heeft
vooraf een opwekkende toespraak gehouden.
Onderwijzerstoneelgroep op
de planken
Het openingswoord werd gesproken
door de afdelingsvoorzitter, de heer
G. H. Nieuwenhuis, waarna de heer
Duiker zijn hoorders wees op de be
tekenis van het openbare onderwijs.
Het werk in de school kan pas vruch
ten afwerpen wanneer de ouders der
leerlingen voortdurend hun belang
stelling tonen en actief met de school
meeleven. Door de vereniging „Volks
onderwijs" te steunen, kunnen de
ouders de positie der openbare lagere
scholen versterken.
Toen konden de aanwezigen zich
Bestuurders van voertuigen, ruiters en geleiders van rij- en trekdieren
en vee zijn verplicht, daar waar het verkeer moet stilhouden, zich in
volgorde van aankomst op te stellen, indien deze aanwezig is voor de
stopstreep op de voor hen bestemde rijbaan of het voor hen bestemde
pad en het voor het verkeer uit de tegengestelde richting bestemde ge
deelte van de weg vrij te laten. Daarbij moeten bestuurders van wagens
en rijwielen, ruiters en geleiders van rij- en trekdieren en vee, die een
rijbaan volgen, zich zodanig opstellen, dat motorrijtuigen niet meer ge
hinderd worden dan in de gegeven omstandigheden onvermijdelijk is.
TOELICHTING: Het bovenstaande dient opgevolgd te worden, bijv.
bij bruggen en spoorwegovergangen. Het rijverkeer moet dan achter de
stopstrepen blijven.
Ter gelegenheid van de uitbreiding
en de modernisering van het winkel
pand der firma M. H. Klercq aan de
Spoorstraat %'erd namens het personeel
aan de directie een fraai tegeltableau
aangeboden.
In dit v< rband kan nog worden ver
meld, dat de artistieke inrichting der
étalages werd verzorgd door de heer
Kool uit Schagen. Het publiek kan van
daag nog zonder enige verplichting de
gerestaureerde en vergrote zaak bezich
tigen.
vcJicle sc/tooH-
muaióestnm
overgeven aan de fantasie van de heer
R Feenstra, die met het blijspel „Wie
ner Mélange" een aantrekkelijk stuk
aan het repertoire van het dilettanten
toneel heeft toegevoegd. De geschie
denis speelde zich af in het pension
Mundus, waar een clandestiene handel
in verdovende middelen wordt ge
dreven. Het merendeel der gasten is
hieraan volkomen onschuldig, maar er
moet wel het één en ander gebeuren
vooor de delinquent wordt ontmaskerd.
De dames en heren van de Onderwij
zerstoneelgroep zijn er in geslaagd,
deze „Wiener Mélange" vlot en onder
houdend over het voetlicht te brengen.
Vooral de creaties van de heren C.
van Twigt (als inspecteur Pilo) en H.
Th. G. van de Water (als de huis
knecht Dorus) verdienden veel lof. De
aankleding van het toneel droeg zeker
bij tot het welslagen van de opvoe
ring. De spelers waren rolvast en de
grime was door de heer Polman goed
verzorgd. De voorstelling werd door
het publiek dermate gewaardeerd, dat
het doek na afloop nog driemaal moest
worden opgehaald.
Op uitnodiging van de Helderse
Sportraad zal de heer E. H. Crabben-
dam, K.N.V.B. «scheids rechter, op
Woensdag 21 Maart in „Musis Saeium"
een lezigg houden over het onder
werp: „De hogere waarden van de
sport, speciaal voor onze jeugd".
Deze bijeenkomst is in de eerste
plaats bestemd voor dames en heren
die in een sportorganisatie op eniger
lei wijze leiding geven aan de jeugd.
De Tivoli-bioscoop presenteert tot
en met Maandag weer eens een Burt
Lancaster-film. Men kent hem wel, de
massief gebouwde held uit menige
misdadigers-rolprent. Ditmaal staat
Lancaster als „Dardo" evenwel niet
„aan de verkeerde kant". De film „De
vlam en de pijl" heeft namelijk niets
of weinig met „asphalt-politiek" uit
staande. Wel met romantiek en acro
batische heldendaden, van het kaliber
Robin Hood, Captain Blood of (zo men
wil) Don Juan.
Dardo is de vrijheidsheld van en
kele Noord-Italiaanse steden, die het
moedig opneemt tegen Ulrich von
Hesse, een volgeling van de Duitse
keizer, die de bevolking onderdrukt-
Ulrich (De Havik) is de tegenwoordige
echtgenoot van Francesca, de moeder
van Dardo's zoontje Rudi. Natuurlijk
wint Dardo zijn vrijheidsstrijd, al gaat
ook in deze film het pad van een held
niet over rozen. Dardo's zoontje wordt
namelijk ontvoerd, en bovendien krijgt
Dardo de nicht van Ulrich (Anne von
Hesse) lief.
Eén en ander leidt tot schier onover
komelijke moeilijkheden, die de span
ning in de film wel ten goede komen.
Voorts kan men genieten van Dardo's
pijl-schietkunst en terloops geeft hij
nog enkele acrobatische staaltjes wet
aarvan de grootste gymnst onder de
indruk zal komen. Burt Lancaster Zou
daarvoor zelfs niet een doublé hebben
genomen.
De voornaamste rollen in deze kleu.
renfilm worden gespeeld door ^ui-»
Lancaster, Virginia Mayo en Robert
Douglas. Men zal er een prettige avond
aan beleven.
DE WITTE:
Jon Hall en June Vincent zijn de
hoofdrolveïtolkers in „Zamba", de
film die tot en met Maandag in de
Wite-bioscoop wordt vertoond.
Ook in dit theater dus een avontu-
ren-film, waarin een grote gorilla
(Zamba) een hartig woordje me,
spreekt. Bij een vliegtuigongeval 1110e.
ten Jenny Duncan en haar zoontje
Tommy zich met parachutes zien te
redden. Moeder en kind komen ver
van elkaar in de jungle terecht, waar
Zamba zich over Tommy ontfermt.
Jenny wordt door een expeditie ge.
red, die haar helpt haar zoontje op t,
sporen.
Eindelijk gelukte dat, maar Tommy
herkent zijn moeder niet meer, daar
hij bij de val met de parachute zijn
geheugen heeft verloren. Op het mo
ment, dat hij zijn geheugen terug
krijgt, wil Zamba Jenny aanvallen
Maar dan weet Tommy Zamh* er van
te overtuigen, dat deze haar geen
kwaad mag doen.
Een fris en avontuurlijk gegeven, dat
een verantwoorde verfilming kreeg.
Uw
Constant, H.D.Z. enz. v.a. f 26 p.p. m. g. inl
le kl. reparatie-inrichting
voor Goud en Zilver
Gedipl. Horlogemaker
M.
VOETEN
Wan de week heeft Cradus
gedroomd. Rumoerig moet
hij hebben rondgetold in
zijn krakerig bed, dat dap
per weerstand bood aan alle
bewegingen. In die nacht
hebben Gradus vreemde
ideeën door het hoofd ge
spookt, wat betreft de huis
vestingsmoeilijkheden. Het
was de nacht na de raads
vergadering ten stadhuize
waarin enkele malen werd
opgemerkt dat men niet wist
wat de toekomst brengen
zou. Daar ook Gradus dit
niet weet, maar er toch zijn
gedachten over heeft laten
gaan, moet dat brein in zijn
gedachten verstrikt zijn ge
raakt.
Het gevolg was, dat Gra
dus tot de conclusie kwam
dat het uitdelen van woon
ruimte aan het toeval moet
worden overgelaten. Het is
namelijk zo, dat een iéder
op de wachtlijst wordt ge
plaatst, waarna de namen
van boven af worden weg
gestreept, wanneer een wo
ning is toegewezen. Maar de
droom be'Wees, dat er ook
andere (onnavolgbare)
methoden zijn. Zo zou de
betreffende ambtenaar een
nieuwe klant goed kunnen
observeren, en daarna zeg
gen
„Mijnheer, er is een huis
vrij, u kunt het krijgen, on
der deze voorwaarde, dat
uw voeten schoon zijn". De
klant zal dan natuurlijk on
middellijk de schoenen en
kousen van d« voeten ruk
ken, om te tonen, dat hij
zijn huis verdiend heeft. In
het andere geval zal de
klant worden genoopt tot
een teleurstellend afdruipen
De betreffende ambtenaar
zou ook kunnen zeggen: „Ik
heb een huis over, en dat
geef ik aan de eerste de
beste die een litteken heeft
op de rechter bovenarm".
Toen Gradus echter ont
waakte, vond hij, dat de
toestand maar bij het oude
moet blijven. Stel je voor
dat men het voeten-trucje
bij hem zou toepassen, als
hij er juist niet op heeft ge
rekend!
GRAPPIG
Unige tijd geleden brachten
enkele Helderse basket
ballteams een sportbezoek
aan Haarlem, dat herinnert
men zich ongetwijfeld nog.
Tijdens één van de dames
wedstrijden deed zich een
grappig voorval voor, aldus
Sic in het eluborgaan van
de H.A.V.
Op een gegeven ogenblik
werd één van de Helderse
dames bij de coéch geroe
pen, die haar toevoegde:
„Achteruit". Een beetje ver
baasd keek zij de coach aan,
daar zij in de betrekkelijk
kleine zaal reeds met de rug
tegen de muur stond. Maar
toen kwam de oplossing,
want de coach riep (voor de
derde maal):
„Acht er uit, en jij hier
voor in het veld!"
Ter verduidelijking voor
iWet-baeketballerg voegt Gra
dus hieraan toe, dat de
coach bij het basketball-
spel telkens nieuwe krach
ten in de strijd mag werpen.
Vermoeide spelers moeten
er dan uit. En dat bedoelde
de coach, toen hij tegen
nummer acht zei: „Acht-er-
uit".
ZEGGEN
Tijdens de laatst gehouden
ledenvergadering van de
tafeltennisvereniging „LV.
A." werd breedvoerig ge
sproken over het probleem:
contributie-inning. Een stem
uit de vergadering deelde
(min-of-meer) verontwaar
digd mede, dat zij door
ziekte een flinke contribu
tie-achterstand had opge
lopen. Of daar niets aan te
doen was geweest, dat be
doelde de voormalig-zieke.
Men zocht naar een goede
oplossing, tót de oud-voor
zitter plotseling opstond en
zei: „Ja, juffrouw, maar u
had moeten melden dat u
ziek was! Dat is gebruike
lijk".
„Ja", zei de vergadering
eensgezind, „dat is de enige
oplossing. Het moet gezégd
worden".
Toen sprak één van de
.jongere leden het verlossen
de woord: „Ja, zeg het voor
uit even".
HAAK-IN
Wele honderden Helderse
huisvrouwen hebben m
het begin van deze week de
Persil-demonstraties in „Ca
sino" bijgewoond. Gradus
was er ook een middag,
maar hij voelde zich niet zo
opperbest als de product-
verbmiksters, die enkele
leerzfce uren genoten.
Na afloop van elke de
monstratie werd bij de uit
gang gecollecteerd voor de
bekende „Haak-in"-actie,
ten bate van de kankerbe
strijding. De totale op
brengst bedroeg f 563.47,
waarbjj was inbegrepen f 100
van de Nederlandse Persil-
maatschappij.
FEEST
Zondag 1 April is e*
feest in de gelederen van
H.R.C. Ter gelegenheid van
het tweejarig bestaan van
de supportersvereniging
„Rood-Wit" wordt dan in
„Casino" een feestavond ge
geven, waaraan medewer
king wordt verleend door
het Paul Chardet-cabaret
Dit gezelschap bestaat uit
twee en twintig artisten
die dus wel voor een vrolijk
programma kunnen zorgen.
Gradus verzekert een
ieder, die denkt dat boven
staande een 1 April-mop is,
dat hij er naast is.
BIJDRAGE
Cen oud-Nieuwedieper, de
heer W. de Graaf, die
tegenwoordig in Barmnger-
horn woont, heeft een mooie
bijdrage afgeleverd voor het
Doris Rijkersfonds. Tijdens
de viering van het vijf en
twintigjarig huwelijksfeest
van de heer en mevrouw
S. S. Ulrich—Willems te
Rotterdam, zamelde de heer
J. W. Junius f 102.50 in. De
heer De Graaf stelde Gradus
dit bedrag ter hand, met het
verzoek het aan de secre
taris van het Dorus Rijkers
fonds te willen overmaken.
En dat gebeurt dan ook.
GRADUS
O, die Kerkgracht wanneer het heeft geregend. Ziet boven
staand plaatje en overtuigt u. Zo'n waterballet doet niemana
wel. Meermalen bereikten Gradus daarover klachten, also!
deze zelf de oorzaak was van die hobbelende-water-kuilen
ellende. Maar de toekomst geeft nieuwe hoop. Het is momen
teel goed weer (en dan is de Kerkgracht nog Wel te doen)
maar bovendien hebben stratenmakers het karwei kortelings
onder handtin genomen, 't Wórdt dus beter.'
Na een afwezigheid van zes weken
is gisteren, door de mist enkele uren
later dan was vastgesteld, Hr. Ms. on
derzeeboot „Zwaardvis" op de onder
zeebootbasis aan de Waalhaven te Rot
terdam teruggekeerd.
De opvarenden werden o.a. verwel
komd door de commandant van de on
derzeedienst, kolonel O. de Booy. De
commandant van de „Zwaardvis" luit.
ter zee 1ste klasse H. Reitsma, verteld»
in de Schotse wateren in samenwerking
met een Engels onderzeebootflottille te
hebben geoefend. De laatste dagen is
de onderzeeboot in de Golf van Bis-
caye geweest, waar geoefend is met de
Engelse Homefleet, die op de thuisreis
was van de Middellandse Zee. De oefe
ningen, waarbij ook het z.g. „snorkel
apparaat" een rol speelde, zijn. aldus de
commandant, goed verlopen. ,Het weer
heeft echter niet meegewerkt", zo be
sloot hij, „want dat was in de Golf van
Biscaye verschrikkelijk".
Waar U. mijnheer,
aan hebt gedacht
en waar een dame
op heelt gewacht,
heelt Langoor juist
bij ons gebracht!
Ter vervanging van de in Curac»0
gelegerde militairen vertrokken gie
ren uit de Amsterdamse haven me"*®
s.s. „Boskoop" van de KNSM 168 man'
schappen, 4 onderofficieren en 10 offl"
eieren van het corps mariniers.
Het transport stond onder conun®®'
do van de kapitein der mariniers,
Nauta. Op de kade was aanwezig
Koninklijke Marinierskapel, die onder
leiding van de kapitein der marinie
G. Nieuwland tijdens de inscheping vw
lijke marsen ten beste gaf.
Om vijf uur vertrok het schip,
wijl de marinierskapel het Wilhelm)
speelde, door de soldaten en de ob'c'
ren van het schip stram in de
aangehoord. Honderden familieled
waren ten afscheid op de kade ta"
zig. Dit contingent mariniers bes
voor een deel uit miliciens, die i»
ragao zullen blijven tot het einde
hun diensttijd, voor een ander dcc
beroepsmariniers, die twee jaar op
racao worden gestationneerd.
Kolonel Romswinkel en enk?Je
dere hoge officieren namen op de
afscheid van de
uit
jongens,
naam van de commandant der
»iers, generaal M. R. de BruT*
