ifwcomel
Eenheid van de Noordpool tot Kaap Hoorn
Er
lag een doos met geld in
een verwarmingskelder
West-Duitsland voor grote econo
mische moeilijkheden
Transvaalse Bantoekoningin laat
de regens vloeien
De Oosiduiise voorstellen
aan de regering in Bonn
PAN-AMERIKAANS STREVEN:
Do conferentie van Washington behandelde
politieke en militaire vraagstukken
Er zijn nog zeer vele
ge- en verschillen
Been voor een niets vermoedende hond....
En een blaam op een
fatsoenlijke familie
op.
Argentinievestigt nieuwe
basis in Zuidpoolgebied
Dulles onthult roncept
van pact met Japan
SPEL MET DE DOOD
Voor het naar
bed ff aan
Weeldeleven leidde tot een catastrofe
om
Twee ministers twisten
de voorrang
Diep in het bos bewaart zij haar mmedicijn
Zuidafrikaanse regering
bouwt een stuwdam de wolken en de mist in deze hoog ge
Britse oorlogsschepen
naar Abadan
l/.iW IkljL lï/t/l
(Van een correspondent te New York)
|N PLAATS van het champagneglas, dat de Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken Marshall na de afsluiting van het Interamerikaanse Verdedigings
pact in Rio de Janeiro op 2 September 1947 in Hotel Quitandinha ter ere van
gvita Peron ophief, heeft taen Argentinië gedurende de laatste dagen vóór de
op 26 Maart in Washington bijeengeroepen conferentie van de ministers van
Buitenlandse Zaken der 21 Amerikaanse Republieken de volle maat van zijn
democratische toorn toegereikt. Het geval „La Prensa" werpt zijn schaduwen
over deze conferentie.
Wei heeft een spreker van het State
Department op 7 Maart verklaard, dat
de Amerikaanse regering zich niet in
bet conflict wil mengen, dat formeel
tussen de vakbonden en het grote on
afhankelijke Argentijnse blad, doch in
werkelijkheid tussen de regening-
Perón en het recht op critiek van een
vrije pers uitgebroken is. Onderstaats
secretaris E. Miller, die ter voorberei
ding van de conferentie een bliksem-
rei- door de Zuidamerikaanse hoofd
steden heeft ondernomen, liet er ech
ter geen twijfel over bestaan, dat de
Verenigde Staten zich „in hun streven
paar een politiek van wederzijdse te
gemoetkoming met Argentinië ernstig
belemmerd" gevoelen. De betrekkin
gen tussen Washington en Buenos
Aires hebben een laagtepunt bereikt,
dat doet denken aan de kritieke perio
de der „strikte neutraliteit" van Argen
tinië en vooral aan de tijd, dat Byrnes
in functie was.
Reeds eerder strubbelingen.
Nadat op de Pan-Amerikaanse con
ferentie van Mexico in 1945 in de zo
genaamde Acte van Chapultepec ook
een regionaal verdedigingspact in het
vooruitzicht gesteld was en reeds in
November van dat jaar een conferentie
ter afsluiting van dit Pact zou worden
bijeengeroepen, weigerden de Ver
enigde Staten hieraan deel te nemen
met het oog op de gespannen verhou
ding met Argentinië. De nauwelijks
verhulde interventie van de Ameri
kaanse gezan Braden bij de Argen
tijnse presidentsverkiezingen eindigde
met de verkiezing van Perón, wat een
zware diplomatieke nederlaag voor
Washington betekende. Pas toen Perón
de Verenigde Staten de verzekering
van „absolute solidariteit" in geval
van een nierwe oorlog gaf, was de
weg voor de conferentie in Rio de
Janeiro geëffend. Truman reisde zelf
naar de Braziliaanse hoofdstad om de
afsluiting van het Verdedigingspact te
vieren, waardoor „een gewapende aan
val op een Amerikaanse staat als een
aanval op alle staten beschouwd" en
naar vrije beslissing van de ver
schillende regeringen met diploma
tieke en economische sancties of met
bewapend ingrijpen beantwoord zal
worden.
Het Pact van Rio. dat inmiddels door
19 van de 21 Amerikaanse Republieken
geratificeerd is Argentinië is hier
toe pas overgegaan na het uitbreken
van het conflict in Korea is een re
gionaal Verdedigingspact in de zin van
de artikelen 51 tot 54 van het U.N.O.-
charter. Het is minder sterk verplich-
Blij begin, droevig einde
(Van onze correspondent te New York)
QP 10 MAART 1947 ging Ben Lieberman de trap af naar de kelder van zijn
bescheiden woning, nummer 2131 Zuid Vierde straat in Philadelphia, om er
een lamp te zoeken, die hjj in de huiskamer wilde gebruiken. Plotseling klonk
er een luide kreet in de kelder. Ben Lieberman had „het ding" gevonden, een
geheimzinnige doos. Toen hij hem openmaakte zat er liefs* 98.200 in. Mevrouw
Lieberman Ijlde de trap af en was stom van verbazing. Zjj was aanvankelijk
zo opgewonden, dat zjj voorstelde de doos met inhoud in de kachel te gooien.
Maar Ben weerhield haar daarvan. Zgj besloten de politie om advies te vragen.
En het resultaat was, dat aan het einde van die dag een aantal detectives „het
ding" (met inhoud) in een gepantserde wagen meenamen naar het hoofdbureau
en het daar in een veilige kluis opsloten.
uit 20.800 in 50 biljetten, 69.880 In
20 biljetten en het restant in lapjes
van tien dollar. Een detective, die de
levensgang van Lieberman was nage
gaan, had inmiddels ontdekt, dat de
„eerlijke vinder" van de „schat" in de
dagen, toen hij administrateur van de
melkfabreik was geweest iedere week
naar de bank ging en de dollars, kwart
jes en stuivers van de kas steeds had
gewisseld voor briefjes van 50, 20 en
10. De rechter concludeerde daaruit,
dat de gehele „vondst" van het geld in
Liebermans kelder door het echtpaar
was geënsceneerd in de verwachting
na een jaar of vier de buit te kunnen'
opstrijken. De rechter besliste derhalve,
dat de gedupeerde boeren over het be
drag konden beschikken. Om de pil
voor Lieberman te vergulden ontsloeg
hij hem van rechtsvervolging, wegens
gebrek aan bewijs.
Heel Philadelphia houdt zich met
deze bezig; er staan glinsterende nieu
we auto's op het erf van de boeren,
die dit buitenkansje hebben gehad. Op
hun clubs bespreken de juristen de me
rites van het geval. Naar het schijnt
is er, behalve de boeren en hun advo
caat, vrijwel niemand, voor wie de af
loop juridisch geheel bevredigend is.
De Liebermans hebben inmiddels Phi
ladelphia verlaten. De aantijging, dat
Ben als administrateur van de melk
fabriek het geld van eenvoudige lieden
achterover zou hebben gedrukt, konden
zij niet verdragen verluidt het.
tend dan het regionale Veiligheidspact
de staten der Arabische Liga.
Senator Vandenberg noemt het een
zonnestraal in een donkere wereld".
Een lange weg.
£EN LANGE WEG moest worden af
gelegd, eer deze hoeksteen in het
gebouw van de Pan-Amerikaanse Unie
gemetseld kon worden. De eerste Pan--
Amerikaanse conferentie is reeds in
1889 gehouden. Kort na de eerste we
reldoorlog werd besloten, dat bij de
regeling van geschillen tussen de Ame
rikaanse staten onderling een onafhan
kelijke commissie van onderzoek zou
worden ingeschakeld. In 1928 werd de
Pan-Amerikaanse Unie als permanent
instituut geïnstalleerd en in de tweede
wereldoorlog hebben de leden hiervan,
met uitzondering van Argentinië en
Chili, prompt aan de zijde van de Ver
enigde Staten eveneens de oorlog ver
klaard of in ieder geval de diploma
tieke betrekkingen met Duitsland, Ita
lië en Japan afgebroken. Daar Canada
en de Verenigde Staten door het ver
drag van 1940 en het Noordatlantische
Pact verbonden zijn, is practisch de
eenheid van het contingent „van de
Noordpool tot aan Kaap Hoorn" tot
stand gebracht.
Nog grote verschillen.
Weliswaar ontbreekt er ook thans
nog veel aan de innerlijke eenheid.
Als één staat alleen meer macht en in
vloed heeft dan de overige twintig
staten samen, is er een grotere poli-
tiek-diplomatieke buigzaamheid nodig
dan Washington bezit, om een zeker
gevoel van gelijkgerechtigheid te doen
ontstaan. Er bestaan diepgaande tegen
stellingen in de kwestie van het Euro
pese koloniale bezit in Midden- en
Zuid-Amerik Door de veelal zeer on
democratische „regeringsveranderin
gen", vooral in Midden-Amerika, le
vert de diplomatieke erkenning vaak
moeilijkheden op. De tegenwoordige
strijd met Argentinië over het ware
wezen van de democratie bewijst, dat
er ook „ideologische" tegenstellingen
bestaan. Meu mag achter niet verge
ten, dat de PAU gedurende de laatste
twee jaren gevaarlijke spanningen
tussen verschillende aangesloten sta
ten met succes heeft kunnen wegne
men en dat ze in de UNO meestal als
een eenheid optreedt.
DE negende Pan-Amerikaanse
JJOE KWAM een bedrag van bijna
100.000 in een kelder van een be
woond huis, zonder dat de bewoners
daarvan ook maar het minste begrip
hadden? Ja, het was waar: gedurende
1946 waren de Liebermans van huis ge
weest. Ben was een tijd lang in het zie
kenhuis opgenomen en zijn vrouw en
kinderen hadden gedurende die tijd bij
familieleden gelogeerd. Maar het was
toch wel twijfelachtig of sindsdien de
kelder nooit zo was schoongemaakt, dat
de merkwaardige doos verborgen had
kunnen blijven.
De plaatselijke blad enverhaalden het
gebeurde in geuren en kleuren en
plaatsten foto's van het gezin Lieber
man de eerlijke vinders en aanstaan
de eigenaars van een groot fortuin. Het
resultaat van al deze publiciteit was
echter, dat tal van lieaen uit de om
geving een fikse gooi gingen doen naar
een paar klonten uit deze pap.
Tijdens al deze ontwikkelingen toon
den de Liebermans zich uitermate on
gelukkig. Zij haatten de publiciteit.
Ben werd ziek en verloor zijn baan; de
belasting diende een eis in voor de op
de 98 200 (die de Liebermans nog niet
in handen hadden!) verschuldigde be
lasting. Maar het ergste was, dat de
Staat Pennsylvania een eis indiende om
zich het geld te mogen toeëigenen. Men
kon dit doen op grond van een archaisch
wetje, dat de Staat Pennsylvania auto
matisch tot eigenaar bestempelde van
alle gevonden voorwerpen, die niet aan
de rechtmatige eigenaars of hun na
latenschap konden worden teruggege
ven.
De grote stap
J^jlDDEN in dat proces liet zich op-
eens de „stem van een geest" horen.
Een advocaat uit een boerendorpje, op
tredende voor een aantal landbouwers,
eiste de schat op namens zijn cliënten,
die vreselijk gedupeerd waren bij het
taillissement van een melkfabriek,
Waarvan Lieberman administrateur was
geweest lang vóór deze gehele affaire
Was gaan „spelen". Di rechter wees
ook deze poging om op de buit beslag
teggen van de hand en verklaarde,
1 het gehele bedrag aan de staat zou
vervallen.
Tegen dit vonnis kwam iedereen in
hoger beroep: de Liebermans, de ande
te gegadigden, inclusief de „stem van
e geest". De rechter, die de zaak ech-
conferentie in Bogota in Maart 1948,
die „beroemd" werd, doordat een plot
selinge poging tot omverwerping van
de regering ook de gedelegeerden
dagenlang in levensgevaar bracht,
vond het charter van de organisatie
def Amerikaanse staten zijn definitieve
vorm. De Paas-conferentie in Washing
ton werd gehouden in het kader van
het Verdedigingspact.
Er werden kwesties van de militaire
organisatie behandeld: wapenleverin
gen, standaardisering van wapenen en
opleiding, 1 ht- en marinesteunpun-
ten. Maar men hield zich ook bezig met
de grote politieke problemen; juist
daarom heeft het „geval Prensa" zo'n
diepgaande betekenis. „Een - aanval op
cén staat is een aanval op alle, zegt het
Interamerikaanse Pact, waarop de vei
ligheid van et Westelijk halfrond be
rust", zo schrijft de „New York Times".
„Maar het is niet minder waar, dat een
aanval op de vrijheid van één volk een
aanval op de vrijheid van alle volke
ren is".
Engeland protesteert tegen
inbreuk op oude rechten
Argentinië heeft in een gebied nabij
de Zuidpool, dat dit land en Engeland
elkaar betwisten, een nieuwe basis ge
vestigd. Deze daad, verricht door een
groep geleerden die 12 Februari uit
Buenos Aires vertrokken, wordt „ei
nieuwe beslissende bevestiging van de
Argentijnse souvereinlteit over deze
gebieden" genoemd.
Het nieuwe steunpunt is San Martin
genoemd en ligt in de Weddelzee, te
midden van groepen eilanden, waarop
Engeland sinds lang aanspraken doet
gelden. Zijn waarde bestaat vooral hier
in, dat het ligt in een gebied, waar veel
walvisvaart wordt bedreven. Ook wor
den er ertsen gevonden. Engeland zal
waarschijnlijk protesteren tegen de ves
tiging van deze basis de vierde in
enkele jaren tijd. Ook wordt een pro
test voorbereid tegen Chili, dat een
derde basis heeft gevestigd op als En
gels beschouwd Zuidpoolgebied.
John Foster Dulles. de bijzondere
gezant van president Truman, heeft in
een rede te Los Angeles een overzicht
gegeven van het ontwerp- vredes-ver-
drag voor Japan, dat dezer dagen aan
de geallieerde regeringen is verzonden.
Het concept is nog zeer voorlopig. De
inleiding zou het Japanse volk de ge
legenheid geven, om in algemene ter
men zijn toekomstige bedoelingen uit
te spreken. De souvereiniteit van Japan
zou overeenkomstig de capitulatievoor
waarden worden beperkt tot de vier
grote Japanse en enkele kleinere aan
grenzende eilanden. Alle rechten op
Korea, Formosa, de Pescadores en het
Zuidpoolgebied zouden moeten worden
opgegeven. Daareentegen zou Japans
recht, om deel te nemen aan individuele
en collectieve zelfverdedigingsafspraken
worden bevestigd. De geallieerden zou
den het recht krijgen, om Japans eigen
dom op hun gebied te vervreemden;
Japan zou geallieerd eigendom moeten
teruggeven en vooroorlogse aanspraken
van deze mogendheden of hun onder
danen moeten bekrachtigen.
Een bejaarde inwoner van Nieuw
Helvoet vond Zaterdag in de duinen
een projectiel. Hij nam het mee naar
huis, waar hij het samen met een ze
ventienjarige jongen zou demonteren.
Plotseling vloog 't gevaarlijke speeltuig
■uit elkaar. Omwonenden vonden kort
daarop de jongen dood op de grond lig
gen. De oude man had beide benen
verloren en is in levensgevaarlijke toe
stand naar een Rotterdams ziekenhuis
overgebracht.
DAKOTA MAAKTE NOODLANDING
Zondagavond is een Dakota van de
Scandinavische luchtvaartmaatschappij
neergekomen in een straat, grenzende
aan het vliegveld van Stockholm. Een
motor vatte vlam, maar de brand kon
spoedig worden geblust. Het toestel werd
niet zwaar beschadigd. De achttien pas
sagiers bestaande uit Zweden, Finnen,
Noren en Denen en de vierkoppige be
manning bleven ongedeerd.
ter
'o hoger beroep aanhoorde kwam
nog even een glas
Gïnwowe/.'Nutricia's
heerlijke chocola
dedrank.
Verkwikkend en
gezond. U kunt de
dag niet beter be
sluiten
Die heerlijke
maakt alléén ISutricia
Lieve geitjes, doet de
deur maar open
ik ben jullie
grootmoeder"
(Van onze correspondent te Bonn),
yyiE LANGS de rykgevulde étalages der winkels in de Bondsrepubliek
loopt, zou werkeljjk niet zeggen, dat West-Duitsland voor het eerst sinds
het einde van de oorlog midden in een uiterst ernstige financiële crisis zit.
De keus van binnen- en buitenlandse artikelen, waarover iedere buitenland
se bezoeker zich reeds heeft verbaasd, is nog altjjd onbeperkt. In de arme
Bondsrepubliek, die de last van een verloren oorlog moet torsen, kan men
zich nog steeds parfumeren met kostbare Franse reukwerken, men kan zich
naar believen de weelde veroorloven, ananas te eten met slagroom; ja zelfs
kreeft uit Noorwegen, kaviaar uit Rusland en escargots uit Frankrijk zijn
in onbeperkte mate aanwezig. Het spreekt vanzelf, dat iedereen nylons kan
kopen uit Amerika of Zwitserland, terwijl voor de liefhebber van geestrijk
vocht geen wens onvervuld behoeft te blijven.
feuille beheert. Schaffer meent, dat hij
WELEN hebben zich reeds lang gele
den de vraag gesteld, wie dat alles
zal betalen. De minister van economi
sche zaken Erhar-t noemde deze vra
genstellers fantasieloze pessimisten
Zelfs volslagen leken op economisch en
financieel gebied echter hebben telkens
kunnen vaststellen, dat de Bondsrepu
bliek ver boven haar stand leefde. In
vergelijking met sommige landen, die
de oorlog niet verloren hebben, baadde
zij eigenlijk in weelde. Hier lag een
wanverhouding, die eens tot ernstge
moelijkheden zou leden.
Niet de pessimisten, maar de realis
ten hebben inmiddels gelijk gekregen.
De Bondsrepubliek heeft het brood van
morgen reeds gisteren opgegeten en het
heden met de toekomst betaald. Dit wil
zeggen, dat de minister van Financiën
met een lege deviezenkas zit en de po
litiek van zijn collega van Economische
Zaken niet meer kan betalen. In de
maand Februari bijvoorbeeld vloeiden
iedere dag 9 Millioen dollar meer uit
Schaffers kas af dan er in kwamen. Dit
zijn over de gehele maand gerekend
212 millioen dollar. Het gevolg was een
onverwijld stopzetten van afgifte van in
voervergunningen. Na 1 Juni zal de in
voer met 40% gedaald zijn. Op het ein
de van dit jaar hoopt men dan zo ver
te zijn, dat in- en uitvoer elkander min
of meer in evenwicht houden. Voor de
handelspartners der Bondsrepubliek
betekent dit in feite, dat 1951 voor hen
een uitzonderlijk slecht jaar zal zijn.
Politieke twist
Tussen de minister van Economische
Zaken, Erhard en zijn collega van Fi
nanciën, Schaffer, is inmiddels een
scherp geschil gerezen over de vraag,
wie van beide de belangrijkste porte-
regen. „Moejaja ergerde zich aan de
slimme witte man," zeggen de Balobe-
does en de Bantoes. „Zij was ontstemd
en de geesten der voorvaderen zijn erg
boos. Daarom kwam er geen regen."
„Slimme witte man"
Die slimme, witte man is de heer E.
V. C. iefeli de deskundige naturel
does in de Wolowedi-heuvels, een klei- lencommissaris van Letaba. Hü had
ne 25 km van Duivelskloof gelegen, er aan Moejaja gevraagd het grote aantal
aan toe. Daar had menwater, doordat hutten langs de heuvelglooiingen te
verwijderen, omdat deze belangrijk op-
vanggebied van water vormen. Met dit
01 geheel andere conclusies dan zijn
v«organger. Rechtstreeks bewijs van
•'gendomsrecht, zei hij, kon niemand
everen. Ook de staat niet. Maar ei
w*ren volgens hem een aantal logische
coftclusies te trekken. De schat bestond
legen streek geregeld neerslag veroor ,„„66,
(Van een correspondent in Zuid-Afrika) zaakten. Zo althans verklaart de nuch- water, zo had hij haar verteld, kan het
Het is alles goed en wel om op grona tere Europeaan de vruchtbaarheid van droge gedeelte van het reservaat be-
van het beroemde Punt Vier van oe dit stukje reservaat. De Balobedoes vloeid worden, zodat men ook daar vol-
verklaring van Truman hulp te ver- hadden er een andere verklaring voor. op mais zal kunnen oogsten Als alle
lenen aan „achterlijke gebieden maar Zij geloofden onvoorwaardelijk aan de inwoners van het reservaat medewe -
wat moet er gebeuren, als die „acnier- WOnderlijke macht van een regenmaak- king verleenden bij het bouwen van
lijke" bewoners het nut van beschaving ster „k0ningin Moejaja". Deze koningin een stuwdam, was de Zuidafrikaanse
of van verbetering met ïnztoliT Mei Moejaja, die over haar 26.000 volgelin- regering bereid er 100.000.— voor uit
deze moeilijkheid heeft Zuid-Afrika in gen heerst, beschikt volgens de Balo- te trekken. Dit zal de beste verzeke-
het afgelopen mais-seizoen in Transvaal bedoes over geheimzinnige medicijnen, ring zijn voor een voldoende water
met een van zijn Bantoe-reservaten te die zy diep in de donkere bossen be- voorraad en voor een regelmatige be
kampen gehad. In dit reservaat, Letaha waart. Daar hebben slechts enkele be- vloeiing van de laag gelegen landerijen,
genaamd, is de laatste maisoogst van genadigde volgelingen deze medicijnen zo heeft de heer Liefeldt aan konin
de in de vlakten gelegen landerijen van waarmede Moejaja regen en dus gi: Moejaja «zegd.
de 175.000 Bantoes een volslagen mis- vruchtbaarheid, mais en rijke oogsten Moejaja was daarvoor niet te vinden,
lukking geworden. Wat dit betekent, is te voorschijn tovert, gezien. Haar volgelingen stelden meer vertrou-
duioelijk als men weet. dat grote ont- De Bantoes in Letaba hebben koning- wen in haar „medicijnen" dan in het
beteringen uit een misoogst kunnen jn Moejaja te hulp geroepen. Zij had „overbodige" werk van de aanleg van
oortspruiten. nog voldoende medicijnen, doch haar een stuwdam.
G 1 iki iger waren de 26.000 Balobe- toverkunsten mislukten. Kr kwam geen De heer Liefeldt kent eohter z«n
pappenheimers. Kortgeleden heeft hij
dan ook een oplossing gevonden.
Hij nodigde Moejaja, de regenmaak
ster, een Bantoevrouw van 78 jaar, bij
zich uit. Zij kwam, om weer nieuwe
plannen van de slimme, witte man te
vernemen en.haar maatregelen dien
overeenkomstig te treffen. Maar zij 's
verrast geworden!
De heer Liefeldt heeft haar de eer
gegeven, dat haar groot aanzien onder
haar volgelingen toekomt. Hij heeft
haar vermogen om regen te maken
zeer hoog aangeslagen en eraan toege
voegd, dat hij het jammer vond, dat
de resultaten van haar toverkunst zo
verloren gingen.
„Wanneer jij de regens brengt, loopt
al het water weer weg naar de zee.
Wat is het nut daarvan?" Hij kwam
met zijn nieuwe voorstel: „Jij gaat
voort met je kunst; jij maakt de regens
en ik vang ze op".
Met de langzame philosofische ma
nier van de Bantoe gaf zij haai hoofd
knik. Dit was wat anders: „Het zal zo
geschieden."
De stuwdam wordt eerstdaags met
medewerking van de reservaat-Bantoes
in Letaba gebouwd. De bewoners van
Letaba en de Balobedoes zullen hun
geloof in de wondere krachten van de
regenkoningin Moejaja behouden.
het laatste woord moet hebben, omdat
hij voor de financiën moet zorgen. Er-
hard daartegenover beweert, dat Schaf
fer niets anders doet dan de deviezen
beheren, die hij verdient. Daarom moet
ook zijn stem doorslaggevend zijn. In
feite gaat het in deze kwestie echter
niet zozeer om de financiën dan wel
om de economische politiek, die wordt
gevoerd. Schaffer is, zoals een goed mi
nister van financiën betaamt, voor ver
sobering en hogere belastingen. Erhard
is wel bereid de teugels van zijn eco
nomisch beleid tijdelijk wat strakker
aan te trekken, doch hij wil niets we
ten van heffingen, die rechtstreeks in
Schaffers kas vloeien. Gaat de minis
ter van Financiën de benodigde inves
teringsmiddelen ter beschikking stel
len, zo meent hij, dan bestrijdt men te
vens de weg der koude socialisatie. En
hiervan wil hij in geen enkele omstan
digheid iets weten. Erhard wil bij aan
koop van artikelen, die niet tot de
noodzakelijke levensbehoeften worden
gerekend, premiebons uitgeven, waar
op het bedrag staat aangegeven, waar
mede het betrokken artikel werd ver
hoogd. Deze premiebons kunnen dan
later tegen obligaties of kleine aande
len worden of gewisseld. Het aldus ver
kregen geld wordt besteed vor het dek
ken van de behoefte aan investerings
middelen. Dit plan heeft ongetwijfeld
enkele voordelen. Ten eerste komt het
niet direct ten laste van de armste be
volkingsgroepen, die toch geen weel-
de-artikelen kunnen kopen en ten
tweede heeft de beter gesitueerde niet
het gevoel nog wat meer door de fis
cus te worden uitgeknepen. Voor de
betaalde premies ontvangt hij nog iets
terug, terwijl hij zelf kan bepalen, hoe
veel dergelijke bons hij wil aanschaf
fen.
Voor minister Schaffer heeft dit plan
natuurlijk zijn zure zijde. Hij had veel
liever op een groot aantal artikelen
een verhoogde verbruiksbelasting ge
heven, te meer daar hij dringend om
geld verlegen zit. Voor het nieuwe
budgetjaar zullen ruim een milliard
mark meer dan voorheen voor bezet-
tingskosten Ier beschikking moeten
zijn.
Schaffer heeft al bekend gemaakt,
dat dit geld onmogelijk kan worden
opgebracht.
Troepen gaan naar Basra
Volgens het Perzische blad „Dad"
zouden Zaterdag drie Britse kruisers
en vijf torpedobootjagers uit Bahrein en
Aden naar Abadan vertrokken zijn.
Voorts zou een divisie Schotse marine-
infanteristen naar Basra worden gezon
den. De Perzische regering zal tegen
deze maatregelen protesteren.
De staking op de Perzische olievel
den, duurt nog voort. De Anglo-Iraan-
se oliemaatschappij heeft de tiendui
zend stakers opgeroepen, het werk te
hervatten, opdat onderhandelingen over
hun looneisen kunnen worden geopend.
De Perzische premier heeft een com
missie van drie aangewezen ter bestu
dering van de toestanden in het oiie-
gebied.
