Revisor kluchi en tragedie van Gogol DOUWE EGBERTS Chefarine 4 Geheime vergadering damesciud ijmen Betaeiaan het woord DE SLEUTEL,, Pin. hm.Poin en de Paashaas Echte Friesche HEERENBAAI JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER WeerM.T.S.-cursus 0 Neem toch de beste Choco/adem Vraag toch Union ChoGarré's f - "N Belangrijk Russisch stuk bij Haagse Comedie onder regie van Peter Scharoff DE RUSSISCHE TONEELKUNSTENAAR PETER SCHAROFF heeft in ons land reeds grote faam verworven door zijn arbeid met de toneelgroep Comedla, waarvoor hfl op bijzondere fijnzinnige wijze verschillende toneelspelen van zijn landgenoot nit het eind der vorige eeuw, Tsjechow, regisseerde. Scharoff. die uit de school stamt van de grote regisseur en toneelverntenwer Stanislavsky, keerde onlangs na enige maanden in Italië gewerkt te hebben naar Nederland terug op uitnodiging van de Haagse Comedie, om b« dit gezelschap de gast-regle op zich te nemen van een toneelwerk van een andere Russische schrijver: Gogol» „De Revisor". Vorige week Zaterdag beleefde dit stuk. dat we hier ln 1934 bij de Amsterdamse Toneelvereniging onder Van Dalsum voor het laatet te zien hebben gekregen, in Scharoff s regie en met Cees Laseur en Jan Retèl in de hoofdrollen een glorieuze première. voor gedemobiliseerden Het Radioprogramma 'n enkel tablet doet wonderen m VBIJDAG i MEI 1951 'Van een bijzondere medewerker). Nicolay WosljeuHttj Gogel (1809 1852) heeft op de literatuur en het toneel van zijn land en zijn tijd een grote invloed gehad. Niet alleen als toneelvernieuwer is hij van betekenis geweest, maar vooral ook door zijn persoonlijke eigenschappen, zijn open staan voor de mens, zijn zuiver voe lend vermogen om diep door te drin gen in de menselijk ziel en zijn fabel achtige scheppingskracht Zijn toneel werk De Revisor" dateert von 1836. Bij de première in April von dot jaar in Petersburg werd het be paald koel ontvangen. De openbare meninj viel in twee scherp aan elkaar tegen) estelde kampen uiteer» het groott e, aangevoerd door de conser vatieve criticus Bulgarin, wees Gogol's werk fel aeen kleine, maar vooruit strevende groep onder leiding van Belinskl verdedigde het en achtte het van jrote waarde. De tijd heeft Be- linski'S oordeel als juist bewezen: Gogolsatyrische blijspel heeft een algemeen menselijke betekenis, die ver boven zijn eigen situaties en zijn eigen tijd uitstijgt en dit toneel van alle tijden doet zijn. In „De Revisor" toont Gogel de ba naliteit, laagheid en corruptie van het Russische leven in de eerste decennia der negentiende eeuw. In een kleine Russische stad wordt bekend, dat er een keizerlijk inspecteur met uitge breide volmachten onderweg Is om een einde te maken aan de vele knoeierijen waaraan alom de ambte narij zich schuldig maakt Burgemees ter en notabelen zitten in angst voor ontdekking van hun vele misdragin gen, waarvan de onder hun gezag levende bevolking steeds het slacht offer is geweest, en beramen middelen om aan onderzoek en straf te ontko men. Het gerucht gaat dat die mach tige revisor incognito reist en reeds in het stadje aangekomen zou zijn. Een jongeman uit Petersburg, een adellijke er vrolijk op los levende blaaskaak, wordt voor de revisor aan gezien en wanneer dan de voor hem bevreesde ambtenaren zijn welwillend heid trachten te kopen, laat hij zich al hun gunsten graag aanleunen. Hij flirt met 's burgemeesters vrouw en dochter, neemt geschenken en geld aan en wanneer heel de ambtenarij het gevaar voor een onderzoek bezwo ren denkt te hebben en met de burge meester feest viert omdat deze de zo gevreesde revisor zelfs als Schoonzoon aan zich verbonden heeft, verdwijnt hij van het toneel. Als dan het bedrog ontdekt wordt, slaat de feestvreugde om in algemene verbijstering en ten slotte tot afschuwelijke ontzetting, wanneer dan ook nog de aankomst van de werkelijke revisor gemeld wordt Dit stuk schijnt misschien een hoogst kluchtig blijspel, maar staat toch ook heel dicht bij de tragedie, want onder al hun kluchtigheid hebben de figuren van dit stuk iets intens tragisch, dat hen tot afspiegeling maakt van het al gemeen menselijke tekort. Gogol tekende en hekelde uiteraard typisch Russische toestanden uit het begin der vorige eeuw, maar juist het feit, dat hij hierin tot een algemeen menselijk niveau wist te komen waarin zijn figuren symbolen werden, eigenlijk niet meer aan tijd of plaats gebonden jaren ontwikkelde zich in Gogol een jaren ontwikkelde zich in Gogel een sterk religieus besef (dat ten slotte bij een labiele natuur, als deze schrijver was, doorsloeg tot godsdienstfana- tisme en -waanzin zelfs). En in een geschrift, dat hij vele jaren na het ontstaan van zijn .Revisor" publi ceerde, zegt Gogol in verband met het algemeen-menselijke van zijn stifk enkele opmerkelijke dingen: „Allen zijn het er over eens, dat zulk een stad (als in „De revisor" ge tekend wordt) in geheel Rusland niet bestaat; het is volkomen ondenkbaar, dat allé ambtenaren bij ons zulke ge drochten zouden zijn.' Maar als -de stad onzer ziel" nu eens zou zijn be doeld? Laat ons onszelf beschouwen, niet met de ogen van de aardse mens, maar met de ogen van Hem, Die allen voor Zich zal laten verschijnen, voor Wie ook de besten de ogen van schaamte zullen neerslaan. Verschrik kelijk is de revisor, die ons wacht aan de ingang van het graf. Weet ge wie de revisor is? Dat is ons ontwaakt ge wetenVoor hen kan niemand zich verschuilen, omdat hij gezonden is op het allerhoogste bevel. Het is beter dat ge uw innerlijk vroegtijdig aan een revisie onderwerpt, dan op het einde van uw leven!" In zijn regie van de opvoering door de Haagse Comedie heeft Peter Scha roff deze visie van de auteur tot gel ding willen brengen. Een visie, waar naast het kluchtige van dit stuk heel wel bestaanbaar blijft, doch minder caricaturaal wordt, ondanks zijn scherpte minder-menselijk. Want dat laatste vooral toch wilde Gogol zijn, ook wanneer zijn humor soms venijnig mocht schijnen. Hij beschouwde het toneel als een belangrijke opvoederide kracht, als een katheder, van waar het publiek een levensles gegeven wordt, als een noodzakelijke verbindingsscha kel ook met de maatschappij van zijn tijd. Hij was de eerste die een ge durfde en eerlijke kijk op het leven van zijn tijd gaf en de ogen van de mensen opende voor de beschamende kanten van de werkelijkheid. Ande ren volgden hem daarin: Dostojewski, Toergenjef, Gontsjarof. ook Tsjechow en de grote toneelschrijver Ostrowsky. En zo gaf Gogol op zijn 27ste jaar! een krachtige stoot tot de ontwik keling van het Russische toneel. Een ontwikkeling, die aan Europa een kost baar cultuurbezit schonk. 2 (Advertentie, Ing. Med.) is nog maai* enige maanden ge leden, dat onze minister van Finan ciën zich op het standpunt stelde, dat men alleen van te hoge belastingen mag spreken, indien de Rijksuitgaven te hoog zijn. Bij het beantwoorden van de vraag of de belastingen te hoog zijn, dient men dus uit te gaan van de uit deze belastingen te bestrijden uitgaven. En deze uitgaven kunnen aldus enige maanden geleden de minister niet omlaag worden gebracht, gezien de enorme bedragen, benodigd voor de dienst van de Staatsschuld, voor de ver goeding van oorlogsschade, voor de de fensie en voor het onderwijs. Bij her haling en met aandrang is toen in de Kar betoogd, dat de Rijksuitgaven verminderd dien- x worden, omdat zij in verhouding tot het volksinkomen te hoog zijn. Bij een goed beleid gaat een zorgzaam huisvader toch niet meer uitgeven dan hij werkelijk bezit. Hij zorgt er in de eerste plaats voor. dat niet de uitgaven zó worden opgedreven, dat uiteindelijk het gehele gezin zich moet gaan bekrimpen op een wijze, die niet meer moreel geoorloofd is. Aan dit debat moest ik onwillekeurig terugdenken toen ik kennis nam van de (Van onze militaire medewerker) Naar wij vernemen zal evenais het vorige jaar ook ditmaal voor bepaalde gedemobiliseerde militairen, ongeacht of zij in Indonesië, in de West of in Nederland hebben gediend, een spe ciale MTS cursus Werktuigbouwkunde worden georganiseerd. Zij, die hiervan willen profiteren, moeten in het bezit zyn van een diploma 5-jarige HBS, Gymnasium B of daarmee gelijkstaan de opleiding. Ook dienen zij zich te on derwerpen aan een voorafgaand psy chotechnisch onderzoek vanwege het Beroepskeuze Adviescentrum van de Kon. Landmacht te Amersfoort De op leiding is uitsluitend opengesteld voor hen, die op de dag van aanmelding niet meer dan één jaar zijn gedemobiliseerd. De cursus begint op 4 September a.s. te Rotterdam, in de MTS aan de G. J de Jonghweg 6. De duur van de oplei *ing, die als volledige dagcursus wordt ftgeven, is voor de uit Indonesië en de West gerepatrieerde militairen bepaald op twee jaar, met inbegrip van zes we ken practisch werk in de vacantie- periode tussen beide cursusjaren. Cur sisten, die het eindexamen met goed gevulg afleggen, worden in het bezit gesteld van een voorlopig MTS diplo ma. Na een jaar practisch werken, tij dens welke periode veertiendaagse rap porten aan de school moeten worden toegezonden, volgt automatisch het MTS-diploma. Militairen, die uitsluitend in Neder land hebben gediend, doorlopen het normale, practische jaar tussen het eer ste en tweede leerjaar. Voor hen duurt de opleiding dus drie jaar. Het schoolgeld bedraagt f 150 per jaar. waarvan het schoolbestuur zo no dig ontheffing kan verlenen. Voor aan schaffing van studieboeken is onge veer f 250 nodig. Indien zich te veel gerepatrieerden aanmelden, zal voorrang worden ver leend aan militairen, die uit Indonesië en de West repatrieerden. De even tueel resterende gegadigden zullen in de sterklassen van andere MT scholen worden ondergebracht, waarbij zoveel mogelijk rekening zal worden gehou den met de plaats van inwoning. Aanmeldingen dienen zo spoedig mo gelijk, maar uiterlijk vóór 1 Juli a.s. te worden ingediend. Speciaal hiervoor bestemde formulieren kan men ver krijgen bij de gewestelijke kantoren van de Sociale Dienst van het Minist' rie van Oorlog, die als regel gevestigd zijn in de gewestelijke arbeidsbureaux (voor onze lezers dus in Alkmaar of ia Haarlem). 37. Jimmy Brown keek de mijnheer om onderweg de raad en daad van een vrij somber aan. „Met trainers en dat soort gespuis wens ik niets meer te ma ken te hebben", zei hij. „Ik heb daar slechte ervaringen bij opgedaan en ik ben van plan zonder hulp van anderen over het Kanaal te zwemmen. „Goed- goed", zei de mijnheer van het wed strijdbureau op kalmerende toon. ,.lk weet niet of het verstandig is van tJ, trainer te ontberen maar U zult toch een stoombootje met een schipper en een paar knechten er op moeten heb ben die u onderweg volgen. Stel eens voor, dat u halverwege niet meer ver der kunt. Dan moet men u toch aan boord kunnen hijsen. Bovendien zult u toch wei af en toe trek hebben in een kleine hartversterking". „Allemaal on zin", zei Jimmy. „Niet meer verder kunnen? Wie praat daar nu van. En als ik zwem dan eet ik niet, maar aan zwem ik. Daar heb ik mij speciaal voor getraind". Na dit gezegd te hebben draaide Jimmy zich op zijn hakken om en wandelde het bureau uit. De mijn heer kek hem met grote ogen na. Hij was met stomheid geslagen. jongste regeringsverklaring. Sedertdien wordt maar één roep vernomen: ver sobering. En als ge het niet vrijwillig doet, gij lid van de gemeenschap, dan zal de overheid u daartoe wel dwingen. „De grote massa" heeft het reeds kun nen merken, vooral moeder de vrouw bij haar inkopen van de voor het huis houden toch noodzakelijke artikelen. Wat zijn de prijzen gestegen! Volgens de berekening van de overheid liefst een 10 Voor zijn voeding heeft dus een een beetje al te erg. Er kwam een loon- ronde van vijf procent. De overige vijf procent moest maar uit versobering worden gehaald. Ongetwijfeld behoeft dit rekensommetje meerdere correcties en is het niet zo onschuldig als het er uit ziet. Vast staat in elk geval, dat de overheid van u als gemeenschapslid een versobering van vijf procent verwacht. En wat doet de overheid zelf? Kon er enige maanden geleden van een bezui niging geen sprake zijn, thans wil men proberen voor 150 millioen te versobe ren. Maar dat is heus nog geen vijf pro cent van de uitgaven! Wat kunnen couranten toch ondeu gend zijn. In het Nieuwsblad van het Noorden merkte een vaste medewerker c r'nt hij in de ministerlijst een porte feuille had gemist. Letterlijk vervolgt hij dan: Een minister van bezuiniging, va i geleide bezuiniging wel te verstaan, hadden we evengoed kunnen gebruiken, als die voor productieverhoging. Mis schien dat zo'n functionaris in Den Haag geen leven had, maar onder de gewone bevolking zou hij op de handen worden gedragen. Een man met een huid als een olifant zou het moeten zijn. Op collegialiteit zou hij niet behoeven te rekenen, want op ieder departement zou hij spoedig als de „bonte hond" be kend zijn. Ambtenaren, die alleen maar vechten tegen hun overbodigheid, zul len aanstonds trillen op hun stoelen, de gewichtige personen, die zonder nood zaak met hun luxe wagens kapitalen erdoen, hoor ik hier al brommen." En na het opnoemen van verschillen de onnutte uitgaven vervolgt het blad ten slotte: ,Je zou eens zien. hoe met het voorbeeld van Den Haag de weg tot de noodzakelijke versobering voor de bevolking veel en veel gemakkelijker werd gemaakt. Zonder het voorbeeld..." Zo is het. Indien de gemeenschap niet duchtig gaat versoberen, dan blijft het maar steeds weer SIJMEN BETAEL. ZATERDAG 5 MEI HILVERSUM I, 402 m.t 7.00 KRO, 16.00- 24.00 Nationaal Programma t. g. v. de Bevrij ding. 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.* muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.30 Water standen. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Voor de kin deren. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de zie ken. 11.45 Gram.muziek. 11.50 „Als de ziele luistert". 12.00 Angelus. 12.0-3 Metropole Or kest, (12.30—12.33 Land- en Tninbouwmede- delingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Amusementsorkest. 13.40 Hawaiïanmuziek. 14.00 Voor de jeugd, 14.20 Engelse les. 14.40 Klassieke en moderne muziek. 15.10 Lichte muziek. 15.25 Kroniek van Letteren en Kunsten. Nationaal Pro gramma: 16.00 Fanfare. 16.02 Opening Na tionaal Programma. 16.07 Amusementsmuziek. 16.30 „Holland ze zeggenbevrijdings dag-indrukken, opgetekend naar de opinie van jonge mensen. 17.15 „De laatste phase", cau serie over de bevrijding van Nederland. 17.30 Omroeporkest. 18.00 Nieuws. 18.15 Mars muziek. 18.45 „Het grote gebod", causerie naar aanleiding van het verschijnen van het gedenk boek van bet verzet in LO en LKP. 19.00 Promenade-orkest. 19.30 Toespraak door Ao- ton van Duinkerken. 19.45 Koperkwartet. 20.00 Nieuws. 20.05 Bijeenkomst ter herdenking van de bevrijding in Middelburg. 21.05 Gram. muziek. 21.15 „T's Oranjen, t' enblijft Oran- jen". 22.00 „Thyl", hoorspel van het verzet. 23.00 Nieuws. 23.15 Reportages. 23.30-24.00 Metropole Orkest. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA. 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 16.00-24.00 Nationaal Programma t. g. v. de Bevrijding. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram. muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 „Onder ons gezegd". 8.23 Orgelspel. 8.45 Gram.muziek. 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11.40 Piano recital. 12.00 Accordeonmuziek. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram.muziek 13.00 Nieuws, 13.15 Omroeporkest. 13.50 Sportpraatje. 14.05 Voor de jeugd. 14.20 „Zo werkt Nederland". 14.30 Dansmuziek. 14.50 Boekbespreking. 15.05 Dansorkest, 15.30 „Van de wieg tot het graf", causerie. 15.45 Instru mentaal kwartet. Nationaal Programma: Zie Hilversum I. BER01HDE GENEESMIDDELEN IN ÉÉN TABLET 4 PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTIN 75 CT (Advertentie, Ing. Med.) ruim 20 stuks per ons (Advertenae, Ing. Med.) Patrjcia Wenthworm 93) „Wat verbazend dom! Ze werd ze ker gestoken?" „O neen," gichelde Ida, „het beest was blijkbaar op haar gesteld! Maar ik zei, dat ze het weer op een van de rozen moest neerzetten, 't Kind was zo teleurgesteld, want ze had het mee naar bed willen nemen. Vindt u dat niet erg lief?" Juffrouw Mary Anne liet een cn- geludig gesnuif horen. Hommels of Bunty Mottram konden haar geen steek schelen. Daarentegen wilde ze zo gauw mogelijk te weten komen, of Garth Albany met Janice Meade was verloofd en er Lucy Ellen mee voor zijn. Tegenover haar zuster koesterde ze altijd een soort stille wrok, die ze gaarne zoveel mogelijk bevredigde. Zij mocht dan aan haar kamer gekluisterd zijn, terwijl Lucy Ellen overal vrij nieuws kon vergaren, maar Marbury gaan en in de „Ram" thee drinken, toch waren er ook voor haar, Mary Anne, nog wel eens ogenblikken van triomf. Als ze 't nu van Garth en Ja nice maar het eerste wist, zou Lucy Ellen lelijk schaakmaat zijn gezet. Misschien wist Ida Mottram iets.... Die gedachtengang volgend, begor. de invalide vragen te stellen, welke 't onderwerp in kwestie steeds meer be naderden. In die kunst muntte ze uit en Ma was geen partuur voor haar. Mevrouw Mottram had niets te ver bergen en was dus zo openhartig mo gelijk. O, ja, ze dacht wel, dat ze van elkaar hieldwwom zouden ze ook niet? 't Zou heel prettig zijn loofde juffrouw Mary Anne dat ook niet? En zou juffrouw Sophy er ook niet mee in haar schik zijn? „Als hij het tenminste ernstig meent," zei juffrouw Mary somber. Anne „Tegenwoordig breken ze zich daar het hoofd niet mee," gichelde ida; „ze gaan eenvoudigweg trouwen." Intussen begon ze rond te kijken naar iets waarmee ze het vuur wat kon afschermen, 't Was nu fel gaan branden en haar huid schroeide zo vlug. Reeds voelde ze, hoe haar lin kerwang gloeide. Daarom greep ze op goed geluk een stuk papier van 'n ordeloze stapel op een tafeltje bij de divan van juffrouw Mary Anne. Voen ze het nader bekeek, zag ze, dat het een catalogus van een kwekersfirma was en dat op het omslag peren, ap pelen, pruimen, frambozen, bessen enz. enz. in felle kleuren stonden af gebeeld. Ida wilde juist vragen, of de dames Doncaster fruitbomen hadden besteld, toen Mary Anne opmerkte, dat die jongelui uit het leger echte „flirts" waren en dat Garth Albany's moeder in haar jeugd nogal lichtzin nig moest zijn geweest. Met de cata logus op haar schoot, luisterde de be zoekster naar de inderdaad schokken de mededeling over de kus, die nu wjjlen mevrouw Albany eens Garth' toekomstige vader op een Kerstfeest onder de mistletoe had gegeven „En toen waren ze nog niet eens ver loofd, dus je begrijpt wel wat voor soort meisje ze was." Ida liet de woordenvloed over zich heen gaan en bladerde werktuigelijk in de catalogus. Ze zag reusachtige rode bessen, bonen van formidabele afmetingen, een bladzijde met een kerf in de rand en een lijst van aan bevolen appelbomenja van ap pelbomen Plotseling drong de stem van juf frouw Mary Anne niet meer tot haar door. Immers, de bladzijde met de kerf vertoonde iets zeer merkwaar digs. Waar het papier door het vuui verhit werd, kwam langzaam zwak bruin handschrift te voorschijn schrift, dat gaandeweg duidelijker werd. Boven en beneden de lijst van appelbomen stonden woorden geschre ven, zonderlinge woorden. Nu kon zaj ze lezen. Bovenaan zag ze twee woor den: Am Widderen onderaan drie Montag halb fünf. Terwijl ze op het schrift tuurde, be gon haar hart onwillekeurig te bon zen; waarom wist ze niet. Eerst was ze begonnen de betekenis der woor den na te gaan, maar hun verschij ning op de witte bladzijde van de ca talogus verschrikte haar. Ook omdat het Duitse woorden waren. Een ge heime boodschap in 't Duits zou trou wens iedereen doen schrikken, dacht ze. De overvolle, vervelende kamer leek eensklaps een droombeeld, dat je met een rilling wakker doet worden. vouwde ze de catalogus op en stopte hem onder haar trui. Op dit ogenblik zat ze met de rug naar de divan: het overladen tafeltje verborg haar ten dele. Haar handen gingen sneller dan haar nu wel zeer verwarde en trage gedachten. Met haar stroperige stem besloot juffrouw Mary Anne juist op dit ogen blik; „Zo zie je dus, dat je niemand kunt vertrouwen" en Ida Mottram stond meteen op, met een zonderling gevoel in de benen. Ze wierp de inva lide een kushand toe en zei, dat ze nu heus naar huis moest ,Ziet u, Bunty is bjj Mary Giles Bijna zonder er over na te denken, thee drinken en mevrouw Giles zal haar thuisbrengen. Ze gaat dan door een opening in de heg aan hun kant van het kerkpad en onze tuindeur weer in. Erg gemakkelijk." Juffrouw Mary Anne keek erg kwaad, want ze wilde, dat je uren bij haar bleef, die arme oude stakker. Ida sloot de deur achter zich en rende let terlijk de trap af naar buiten. (Wordt vervolgd) 37. „Hoe heb ik mij zo kunnen la ten bedriegen", roept de vos weer. „De bedrieger bedrogen" klinkt er plotse ling een stem. „Wie zegt dat?" roeot de vos en wendt zich verschrikt om ,4k in ieder geval niet', antwoordt me neer Beermans. „Geef mij nu maar gauw mijn geld en rijdt u dan maar verder.... of.,., hebt u soms geen geld?" „Hier heb je je geldt", roept de vos plotseling uit en geeft meneer Beermans zo'n opstopper, dat deze over de weg rolt. JBn de groeten aan de politie", voegt hij er aan toe, nu hij ziet, dat hij de beer buiten gevecht beeft gesteld. Meteen zet hij de motor aan om met een razende vaart weg te rijden, maar wat gebeurt daar? Plot seling wordt alles zwart om hem heen! Hij gaat toch niet flauwvallen? Nee, het antwoord is simpel. De helft van het grote versierde Paasei wordt hem over het hoofd geslagen door Pim, die zich in het grote Paasei had verstopt en alles door de venstertjes had kunnen zien! De Damesclub „Praten en Breien" heeft een zeer geheime, maar toch ook erg gezellige vergadering gehouden. Maar de voorzitster. Mevrouw W„ mocht niet aanwezig zijn. Daar hadden da dames een goede reden voor! Mevrouw W. viert namelijk deze zo mer haar vijftigste verjaardag en daar wilden zij over praten. Er moest een cadeau komen, maar de moeilijkheid was: welk cadeau? De leden allemaal huismoeders - moeten natuurlijk op de dubbeltjes pas sen. Toch willen zij een mooi geschenk geven, dat blijvende waarde heeft. Na het bespreken van veel voorstel len, viel eindelijk de keuze op het prachtige „Safira" - tafelbestek. Een goede gedachte! Zij sparen daarvoor nu gezamenlijk de waardebonnen van NiemeiJer's Koffie en Thee. Ook U kunt dubbel genieten van Niemeijer's pittige Paars merk-Koffie en geurige Gala-Thee of Princesse-Thee. Welk een heerlijk aroma! En boven dien wordt U zo gaandeweg de gelukki ge bezitster van het prachtige ..Safira"- tafel bestek. Als U een briefkaart schrijft aan Theodorus Niemeijer N.V.. Groningen ontvangt U direct een geïllustreerde geschenkenlijst (Adr. I.MD

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 11