Pim, Pu, Pom als fotografen
Ü'EJ
De 0
nbekende
Voogd
spons ar avarf
Radioprogramma voor dit week-end
Voor een gezonde
Toonkunstenaars breken
met het NVV
JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER
fJ
m mui:>
1 t l
V- W
19 Koffers
Welke Stad is dit?
Lt
Wereldkampioen schermen
dodelijk gewond
EXAMEN OPLEIDING
gaat vissen
Rood-Wit
geblokte kousen
Dat was de
▼raag
ZATERDAG 26 MEI 1951
Enka- sponsen voor de
Nederlandse mdvslrie
(Advertentie, Ing. Med.)
ZONDAG 27 MEI
HILVERSUM I, 402 m.: 8.00 KRO, 9.30
NCRV, 12.15 KRO, 17.00 IKOR, 19.00 NCRV,
19.45—24.00 KRO. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram.muziek. 8.25 Hoogmis.
9.30 Nieuws en waterstanden. 9.45 Omroep
orkest. 10.00 Chr. Geref. kerkdienst. 11.30
Dubbel Mannenkwartet. 11.45 Gewijde muziek
12.15 Apologie. 12.35 Gram.muziek. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws, weerberichten en
katholiek nieuws. 13.20 Gevarieerde muziek.
13.15 „Uit het Boek der Boeken". 14.00 Ka-#
merorkest en solist. 14.50 Gesprek rond de
tafel. 15.15 Vocaal kwartet. 15.40 -Viool en
piano. 16.10 „Katholiek Thuisfront Overal".
16.15 Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Ned. Herv.
kerkdienst. 18.15 Zangdienst. 19.00 Orgelcon
cert. 19.15 „Mensen op de achtergrond", cau
serie. 19.30 Nieuws, sportuitslagen en weer
berichten. 19.45 Herdenking van de sociale en
cyclieken. 19.52 Boekbespreking. 20.05 De ge
wone man zegt er 't zijne van. 20.12 Geva
rieerd programma. 22.45 Avondgebed en Litur
gische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00
Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 8.00 VARA, 12.00
AVRO, 17.00 VARA, 18.30 VPRO, 19.00 IKOR,
20.00—24.00 AVRO. 8.00 Nieuws en week
berichten. Daarna: Postduivenberichten. 8.18
Gram.muziek. 8.30 Voor het platteland. 8.40
Gram.muziek. 9.00 Vacantietips. 9.12 Postdui
venberichten. 9.15 Verzoekprogramma. 9.45
„Geestelijk leven", causerie. 10.00 Instrumen
taal trio. 10.25 „Met en zonder «omslag". 10.50
Amusementsmuziek. 11.15 Cabaret. 12.00 Ac-
cordeonmuziek. 12.30 Voor de jeugd. 12.40
„De Nederlandse Athletiek in het Goud", klank
beeld. 13.00 Nieuws en weerberichten. 13.15
Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Gram.
muziek. 13.50 „Even afrekenen, heren!". 14.00
Gram.muziek. 14.05 Rubriek van kunst en cul
tuur. 14.30 Klein Vrouwenkoor. 14.45 Film
praatje. 15.00 Concertgebouw-orkest en soliste.
16.00 Dansmuziek. 16.30 Sportrevue. 17.00
Voor de jeugd. 17.25 „Martin's geheime raket-
vlucht naar de maan", hoorspel. 17.45 Piano
spel. 18.00 Sportpraatje. 18.15 Nieuws en
sportuitslagen. 18.30 Korte kerkdienst. 19.00
Kinderdienst. 19.35 Bijbelvertelling. 20.00
Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.15 Avro-orkest
en dameskoor. 20.50 „De Forsyte Sage": „Een
man van Fortuin", hoorspel. 21.30 Orgel en
viool. 21.50 Hersengymnastiek. 22.15 Suri
naamse volksmuziek. 22.30 Cabaret. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.
MAANDAG 28 MEI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.00 NCRV.
7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde muziek. 7.45
Een woord voor de dag, 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.10 Sportuitslagen. 8.20 Gram.
muziek. 9.15 Voor de zieken. 9.30 Waterstan
den. 0.35 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst.
11.00 Gram.muziek. 11.15 Gevarieerde muziek.
12.30 Land- en TuinbouwmCdedelingen. 12.33
Orgelconcert. 13.00 Nieuws. 13.15 Instrumen
taal Ensemble. 13.45 Gram.muziek. 14.00
Schoolradio. J4.35, Gram.muziek. 14.45 Voóf
de vroliw. 15.15 AltCt>i^noi en viool 15.40
Giam.muziek. T61ÖÖ fij|bfe?fëz!*ng. 7 25 jKte'i)
koor, gitaar en bas. '1^48 Voor"~~d£-jètig
natuurlijke gelaatsverzorging
Namea-cröme. 45-90 ct
(Advertentie, Ing. Med.)
18.00 Lichte muziek. 18.15 Sportpraatje. 18.25
Gram.muziek. 18.30 Boekbespreking. 18.45
Engelse les. 19.00 Nieuws en weerberichten.
19.15 „Volk en Staat", causerie. 19.30 Gram.
muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05
Orgelconcert. 20.25 „Van Liefde jong en oud",
hoorspel. 21.30 Symphonie-orkest en solist.
21.50 Internationaal Evangelisch Commentaar.
22.00 Salon-orkest. 22.30 Vocaal ensemble en
orgel. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.muziek.
•HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00
VPRO, 10.20-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtengmnastiek. 7.33 Gram.muziek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.
muziek. 10.00 „Voor de oude dag", causerie.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de kinderen.
10.35 Voor de vrouw. 10.50 Voor de zieken.
11.45 Vioolduo. 12.00 Gram.muziek. 12.15 Ac-
cordeoumuziek. (12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12.33-12.38 Voor het platte
land.) 13.00 Nieuws, 13.15 Voor de midden
stand. 13.20 Klein koor en orgel. 13.45 Gram.
muziek. 14.00 „Hoe horen wij?", causerie.
14.15 Piano-kwartet. 14.50 Gram.muziek. 15.20
„Onze oude Dundas", hoorspel. 16.10 Haar
lemse Orkest-Vereniging, koor en solisten. 17.00
Voor de kinderen. 17.30 Piano-duo. 17.45
Regeringsuitzending: Mevr. S. de Bruyn-Botma:
„Ervaringen op Nieuw.-Gujnea". 18.00 Nieuws.
18.15 Militair commentaar. 18.30 Vara-varia.
18.35 Metropole-orkest. 19.00 Parlementair over-
Het dagelijkse hoofdbestuur van de
Nederlandse toonkunstenaarsbond
heeft telegrafisch het lidmaatschap
van de NTB bij het NW opgezegd,
omdat naar zijn mening het NW de
autonomie van de Bond aantast en het
gezag van het dagelijks hoofdbestuur
ondermijnt. Het Verbondsbestuur van
het NW heeft naar aanleiding van
het ontvangen telegram medegedeeld,
dat er naar zijn weten van enig con
flict tussen de NTB en het NW geen
sprake is.
De Fin Ilmari Vartia, wereldkam
pioen sabel van het vorige jaar, is bij
een partij op de degen tegen de Deen
Luckow tijdens de wereldkampioen-
schappes te Stockholm gedood. Bij
een risposte drong de degen van
Luckow de wereldkampioen in de lon
gen. Vartia, die hevig bloedend ineen
zakte, werd in allerijl naar een zie
kenhuis vervoerd, doch overleed kort
na zijn aankomst aldaar. De Finse
ploeg heeft zich hierop van de wereld
kampioenschappen teruggetrokken.
zicht. 19.15 Viola da samba en clavecimbel.
19.45 Begermgsuitzending: Ir. J. M. A. Pen
den: „Wat heeft de Amerikaanse landbouw ons
te zeggen?'*. 20.00 Nieuws. 20.05 Instrumen
taal Sextet. 20.35 Cabaret. 21.10 Lichte mu
ziek. 21.35 „De Kraaiende Haan", klankbeeld.
22.05 Badio Philharmonisch Orkest ep solist.
23.00 Nieuws. 23.15 Socialistisch nieuws in
Esperanto. 23.20 Orgelspel. 23.40—24.00
Gram.muziek.
13. Het heeft veertien dagen lang
geregend in Dierendorp. En dat is heel
lang. Zelfs zolang, dat Pom en Pam
hun uitgeknipte kranten als bijna weer
vergeten zijn. Bovendien is er nu weer
iets heel anders dat hun aandacht op
eist. Dierendorp zal een nieuwe burge
meester krijgen. Dg tegenwoordige bur
gemeester wordt gepensionneerd en
Dierendorp zal een nieuwe burgemees
ter gaan kiezen. Iedereen is er vol
yan. Pim, Pam en Pom natuurlijk ook!
Want er zijn heel wat candidaten voor
het baantje van burgemeester. De die
ren mogen zelf kiezen, wie burgemees
ter zal worden. De meeste stemmen
ït;
gelden! Maar het zal nog moeilijk zijn
een keus te maken De geitenl willen
graag meneer Bokma als burgemees
ter hebben. Heeft hij niet elke dag ver
se groene blaadjes beloofd? Maar de
kippen brengen de Haan weer op d
voorgrond. „Kiest onze Haan, om nooi:
meer ie laat., op te staan!" Hst staat er
te lezen op hun aanplakbiljet. Ja, want'
de dieren plakken overal biljetten op
de muren en schuttingen, biljetten,
waarop alle kwaliteiten van hun can
didaten vermeld staan. Het zal een
moeilijke keus worden voor Dieren
dorp!
54. Jimmy Brown ging vlak tegen
meneer Pozzio aanstaan en zei op een
dreigende toon: ,Als ik 't goed begrijp,
dan betwijfelt u het of ik deze wedstrijd
wel op een rechtmatige wijze heb ge
wonnen, is het niet zo?" Meneer Pozzio
schrok wel een beetje van het boze ge
zicht, dat Jimmy trok, maar hij had nu
eenmaal A gezegd, hij moest nu ook B
zeggen. „Ja meneer, zo is het precies.
Ik geloof er geen snars van, dat u de
winnaar is van deze wedstrijd. Mijn
Bombassie heeft zo verschrikkelijk hard
gezwommen, zo verschrikkelijk hard,
dat het menselijkerwijs gesproken ón
mogelijk is, dat een ander nóg sneller
heeft gezwommen. Onmogelijk meneer
„Kort en goed, het is bedriegerij",
schreeuwde Bombassi nu zelf. „Ik en
niemand anders dan ik ben winnaar
en als..." M ar de brave Argentijnse
zwemmer kon zijn zin niet afmaken.
Jimmy Brown, in woede ontstoken, had
hem een tik op zijn neus verkocht.
DOOR
MARY BURCHELL
li)
In de grote, indrukwekkende eet
kamer zat Norma tegenover haar voogd
aan een lange tafel en vond dit de
enige sombere kamer die ze tot dusver
had gezien. De lambrizering was don
kerder en de ramen hadden zwaarder
houtwerk. Bovendien was het avond
licht ér al uit verdwenen, daar de
meeste ramen op het Oosten lagen.
De brandende kaarsen op tafel voor
kwamen dat deze somberheid werke
lijk drukkend werd, maar terwijl ze
ih het matte schijnsel der kaarsen naar
haar voogd keek, vond ze dat hij zelf,
net als zijn omgeving, kouder en grim
miger scheen dan in de zachte belich
ting uit het Westen in de zitkamer.
„Is dit het oudste gedeelte van het
huis, mijnheer Yorke?" vroeg ze, ter
wijl ze even aarzelde hoe ze hetfi
moest aanspreken.
„Ja". Hij accepteerde dit zonder enig
protest; had er blijkbaar geen enkele
behoefte aan als „oom Justin" te wor
den aangesproken, en inderdaad was
het moeilijk zich hem als „oom" voer
te stellen.
„Een gedeelte van de Oostelijke vleu
gel is het enige overblijfsel' van het
oorspronkelijke gebouw. De rest van
het huis is in het midden van de vo
rige eeuw uitstekend gerestaureerd en
de badkamers en keuken zijn natuur
lijk geheel modern".
„Het is een verrukkelijk huis, vindt
u niet?" Norma lachte hem toe en
haar donkere ogen straalden in het
kaarslicht.
„Denk je?" Hij glimlachte ook even
heel even maar, alsof hij het riet
kon helpen. „Ja, het is bijzonder aar
dig. Maar toch lang niet het mooiste
<hpis in.de onsg^vocig"..
f 'f „Neen?1* Norma sperde haar ogen
'Wijd open. „Welk dan?"
„Murley Towers, de bezitting van
baron Richard Inwortle. Misschien heb
je het aan je linkerhand opgemerkt,
toen je van het station kwam rijden".
Maar Norma was te zeer door haar
conversatie met Paul Cantlin in be
slag genomen geweest om huizen aan
haar linkerhand op te merken. Ze had
de merkwaardige indruk dat haar
voogd iets dergelijks vermoedde, want
zijn glimlach werd spottend, terwijl hij
haar aanzag. Maar hij ging heel rus
tig door met over Murley Towers te
spreken.
„Het is ook 16e eeuws, maar prach
tig bewaard gebleven. Bishopstone was
slechts een soort jachthuis en werd ge
ruime tijd practisch niet meer ge
bruikt. Maar Murley Towers is intact
gebleven. Onze familie bezat het vele
eeuwen lang".
„En bezitten we ik bedoel u
het nu niet meer?" Norma vond dat
Murley Towers een heel goede achtw-
grond voor haar voogd zou vormen.
„Neen", zei hij kortaf, en ze vroeg
zich af in welk opzicht ze hem had ge
ïrriteerd.
Hierna vroeg hij naar haar school en
ze legde uit dat ze in de hoogste klasse
zat.
„Laat me eens zien je wordt ach-
tien in September, is het niet?"
Haar voogd zag haar nadenkend aan.
„Ja!" zei Norma, lichtelijk gevleid
dat hij niet alleen haar leeftijd, maar
zelfs haar verjaardag wist. Tante
Janet had in deze details nooit enige
belangstelling getoond.
„Zou je met Kerstmis graag van
school gaan?" Hij scheen te denken
ook al weer in tegenstelling tot
tante Japet dat ze het recht had
geconsulteerd te worden over haar
eigen toekomst.
„Ik had eigenlijk gedacht dat ik tot
de volgende zomer zou blijven", be
kende Norma. „Maar als ik door mijn
examen ben, is het eigenlijk niet strikt
nodig dat ik langer blijf dan tot Kerst
mis".
„En hoor je dat over een paar we
ken?"
„Ja".
„Geloof je dat je het nogal goed hebt
gemaakt?"
„Jawel, als ik Latijn maar niet heb
verknoeid",, sprak Norma somber en
hij lacht®- „Ubent zeker geweldig
goed in Grieks"en Latijn?" voègdfe ze
er aan toe.
„Waarom denk je dat?" vroeg hij
vrolijk. „Ik ben inderdaad vrij goed in
de oude talen, maar ik wist niet dat
dat op mijn gezicht stond geschreven!"
„Ik kan niet zeggen wat het precies
is". Norma bestudeerde hem met op
rechte belangstelling. „Maar u maakt
Middenstandsdipl. Spaans
en Engels voor Emigranten
RESA HILVERSUM
Bekende Schriftelijke Cursus
(Advertentie, Ing. Med.)
de indruk van de meeste dingen een
heleboel te weten".
„Zo'n intellectueel aureool moet ik
werkelijk van de hand wijzen", sprak
hij droog, maar Norma dacht bij zich
zelf dat haar beschrijving niet ver mis
was geweest. Na een ogenblik te heb
ben nagedacht, vroeg ze:
„Bedoelt u dat ik met Kerstmis van
school mag, als ik dat wil?'*
„Ik zou niet weten waarom niet. Ver
moedelijk zal ik gedurende een groot
deel van de winter in Londen zijn. Het
zou een heel goede gelegenheid zijn je
wat mee uit te nemen en de laatste
hand te leggen aan je omgangsvormen".
Zijn toon hiéld in, dat er nog een
heleboel aan haar omgangsvormen zou
moeten worden gedaan, maar Norma
was er, door de opwindende vooruit
zichten die haar voogd voor haar open
de, niet door gekwetst.
„Dat zou heerlijk zijn", zei ze wat
verlegen. Waarop hij haar met zijn
lichtelijk-ironisch glimlachje aankeek
en sprak:
„Ik geloof dat ik het ook prettig zou
vinden".
Juist toen ze van tafel opstonden,
kwam er een bediende binnen, die tot
Norma zei:
„Er is telefoon voor u, juffrouw".
„Voor mij?" Ze keek verbaasd. Toen
herinnerde ze zich Paul Cantlin en ze
sprak:
„O ja, dat is waar ook. Wilt u me
even excuseren?" Ze wendde zich tot
haar voogd. Hij knikte. Maar zijn door
dringende blauwe ogen rustten koud en
licht-ontstemd op haar. En terwijl ze
de kamer uitging wist ze, dat hij pre
cies uit haar toon had afgeleid dat ze
eerst verbaasd was geweest en zich ver
volgens de gemaakte afspraak met
vreugde had herinnerd. De bediende
wees haar een klein telefoon-kamertje
en liet haar daarin alleen. Norma nam
de hoorn op en sprak met ingehouden
opwinding: (Wordt vervolgd.)
I<;
Miesje klein had bij
haar eten
Graag een lekker stukje
vis,
Maarzoals je zult
begrijpen,
Liep het voor haar weer
eens mis.
Kijk, daar loopt ze met
een netje
En een hengel naar
de vliet.
Ja, Mies gaat een visje
vangen,
Zingt daarbij een vrolijk
lied.
Gauw heeft ze een
steen gevonden,
Heel dicht aan de
waterkant,
Daarop gaat ze rustig
zitten,
Neemt de vishaak in
haar hand.
Hij heet Willem Bijde
hand en hij doet zijn naam
eer aan, want Willem is
een echte belhamel. Wan
neer er iets in het dorp te
doen is, staat hij altijd met
zijn neus vooraan. Op school
heeft hij tegen de andere
jongens en meisjes 'n grote
mond en kent nooit zijn les.
Ja zo is Willem Bijdehand.
Maar een paar weken ge
leden was Willem onherken
baar. Schoorvoetend liep hij
naar school, steeds links en
rechts om zich heen kijkend,
zijn hartje klopte ongerust.
Het scheen of alle moed uit
de druktemaker was ver
dwenen. Hoe dat kwam, zal
ik jullie vertellen, Willem
had het op school het meest
gemunt op het kleine ma
gere zoontje van de horlo
gemaker. Willem had hem
het bijnaampje „Spriet" ge
geven en soms kon hij de
jongen zó erg plagen, dat
deze luid snikkend naar huis
rende. Op een dag, toen
Willem tussen al de jongens
en meisjes op het school
plein stond, kwam het ke
reltje trots aangewandeld
met een paar splinternieu
we rood-wit geblokte kou
sen aan. „Kijk eens wat Ik
gekregen heb!" riep hij.
Willem rende echter op de
jongen af. „Oh Spriet!"
snuifde hij, „oh, wat ben jij
mooi vandaag, haha ha, je
lijkt wel een dambord. Echt
wat voor ons Sprietje om
met die rooie dingen om zijn
benen te lopen! Zal ik ze nu
eens nóg mooier maken?
Wacht maar!" en voordat
het kereltje het wist, kreeg
hij van Willem een duw, zo
dat hij achterover in een
plas tuimelde.
Aan de overkant van het
plein had Willems Vader
alles gezien.
Eerst wilde hü op zijn
laffe zoon toesnellen om
hem een draai om zijn oren
te geven, maar plots kreeg
hij een ander plan.
Om 12 uur kwam Willem
uit school. „Kijk eens flin
kerd", sprak zijn vader, „ik
heb een paar kousen voor je
gekocht! Mooi hé? rood met
witte blokken. Je trekt die
kousen nu meteen aan en
gaat er vanmiddag mee
naar school! Luister goed."
Eerst protesteerde Willem
heftig, maar omdat hij wat
bang was voor zijn vader,
zat er niets anders op dan
naar school te gaan met de
zelfde kousen als Spriet.
Dat Willem danig is uit-
Snel een stukje deeg
eraan
En floep.... daar drijft
de dobber al.
„Nou", zegt Mies, „zal
mij benieuwen
Of ik gauw wat vangen
zal."
Maar er wil geen visje
bijten,
Niet een kleine, niet
een knaap.
Mies begint ervan te
geeuwen.
Miesje krijgt een reuze
slaap.
Rustig zit de muis
te soezen,
Maar, o muisje, dat is wat!
Kijk, de dobber is
verdwenen,
Wordt toch wakker
zie je dat?
Maar in plaats, dat Mies
de vis vangt,
Vangt de grote vis de
muis,
Plons.daar trekt
hij haar in 't water,
Nat en koud rent Mies
naar huis.
gelachen op het schoolplein
zullen jullie begrijpen en
's avondsmoest hij de
kousen weer terug geven.
„Ja", sprak zijn vader
kwaad, „je dacht zeker, dat
je met je fraaie gedrag nog
een paar kousen verdiend
had!"
In een heel groot huis
met 19 kamers woonden
negentien studenten. Op ze
kere dag zouden ze met z'n
allen een tochtje gaan ma
ken in een autobus.
Jullie weten, dat studen
ten altijd vol grappen zitten
en zo kwam het, dat ze alle
maal met opzet hun koffer
tje in hun kamer lieten
staan en vrolijk in de auto
bus klommen. „Chauffeur",
sprak er een, „we hebben
allemaal onze koffer verge
ten! Let goed op, in iedere
kamer staat één koffer en
alle deuren in het huis zijn
open. Nu ga je de voordeur
in, je haalt alle koffers op
en komt de achterdeur weer
uit. Maar...... je mag
iedere kamer maar één keer
betreden!"
Hoe moe' de chauffeur nu
lopen?.
Nu ga ik jullie een korte
beschrijving van een grote
stad in Europa geven en ge
holpen door de silhouetteke
ning hieronder moeten jul
lie uitvinden, welke stad
dit is.
Het geeft zoveel beziens-
waard'gheden, dat ik niet1
weet, waar ik beginnen
moet. Maar goed, ik stap in
een ondergronds vervoer
middel en kom terecht bij
een geweldig hoog gevaarte,
dat genoemd is naai een be
kend ingenieur, die dit
bouwwerk tussen i§87 en
1889 opgezet heeft. Een lift
brengt me naar de 3e ver
dieping, op 274 meter hoog
te en van hier af heb ik een
prachtig uitzicht over de
stad en haar omgeving. Ik
zie een grote rivier, die door
de stad stroomt en in die ri
vier een flink eiland, waar
op een grote kerk staat.
Och, wat is deze stad toch
rijk! Veel musea, kunstzin
nige kerk-, opera- en con
certgebouwen en dan die be
roemde triomfboog. Dit
alles maakt een grote In
druk op de vele touristen,
die jaarlijks uit alle delen
der wereld naar deze stad
'komen. Op de terrasjes
langs de boulevards rusten
ze graag uit van hun om
zwervingen door de stad en
dan hoor je zo'n mengel
moes van vreemde talen, dat
je oren ervan toeteren. En
dan de stad bjj avond! Ge
lijk een zee van licht door
al die néonreclames, van
daar haar bijnaam: licht
stad.
Nu weten jullie zeker wel,
welke stad we bedoelen.
Toen Gerrit met zijn va
der op een Zondagmiddag
een wandelingetje maakte,
kwam er plotseling een
grote hond, luid blaffend op
hen af. Gerrit drukte zich
angstig tegen zfjn vader aan
en het huilen stond hem na
der dan het lachen. „Malle
kerel", zei de vader van
Gerrit. „je weet toch wel,
dat blaffende honden niet
bijten". „Ja", antwoordde de
bange jongen, „ik weet dat
heel goed, maar lk ben
bang, dat die hond dat
spreekwoord niet kent".
out i
