De „Evertsen" thuis, met de vlag
der United Nations in top
Jubilarissen van de Rijkswerf ont-
vingen zilveren medaille
Boltini" een gezellig circus
Bestellers Groot en Tompot door
hun collega's gehuldigd
Basketball-tournooi van „F.A.C.
door KVH-heren gewonnen
Duizenden verwelkomen 't schip
Marinekampioenschappen beginnen
deze week in Hilversum
Weer werden scheepskijkers op de wal gericht
Na dertig maanden terug
in Nieuwediep
Buitenlandse ingenieurs
bezoeken Den Helder
Oorlogsbodems in dienst
Koninklijke waardering voor een halve eeuw
van trouwe dienst
n
Romantische sleer van het oude paardenspel
De ponny August wist
hoe laat het was
Postfanfare luisterde de
jubileumviering op
Ook K.V.H.2, en H.C.S.C. en H.A.V. eerste prijs
HAV-KVH (heren) werd
in verlenging beslist
Opening en sluiting door
schout bij nacht Slot
K.S.K.-Berini viel op lot
nummer 2752
MARKTBERICHTEN
MAANDAG 4 JUNI 1951
•pOEN Hr. Ms. „Evertsen" nog in de Koreaanse wateren voer, werden talloze
scheepskijkers op de kust gericht om te speuren naar vijandelijke doelen.
Jongstleden Vrijdagmiddag kreeg de bemanning van de thuisvarende torpedo-
bootjager door deze zelfde kijkers iets heel anders in het oog! Bij het passeren
van Huisduinen zagen de opvarenden verscheidene kleine stipjes op de Dijk. Is
het wonder, dat de scheepskijkers met kloppend hart werden gehanterd, nu zij
werden gericht op doelen die tot het hart van de bemanning spraken? In zestien-
malige vergroting waren de mannen en vrouwen duidelijk te herkennen, die op
deze verrassende wijze de „Evertsen" welkom kwamen heten. Het blijde moment
der begroeting zou echter nog twintig uur op zich laten wachten. De „Evertsen"
zwenkte op het Marsdiep bakboord uit, en liet Vrijdagmiddag om half vijf het
anker vallen, voorlopig voor het laatst. Immers, na een afwezigheid van dertig
maanden, en na de roemruchte escapade naar de Koreaanse wateren, verdienen
schip en bemanning toch zeker alleszins een welverdiende rust na gedane arbeid.
Over de officiële ontvangst, die de
Bevelhebber der Zeestrijdkrachten en
de Commandant Zeemacht Nederland
de „Evertsen" Vrijdagmiddag bereid
den en over de woorden van lof die
zij tot de opvarenden richtten, schre
ven wij Zaterdag reeds.
Het schip lag nog rustig voor anker,
toen wij Zaterdagmorgen om half elf
naar boord werden gebracht. Ons oog
viel op de reddingboei, die naast de
valreep hing. Daarop stond het familie
wapen van het geslacht Evertsen,
waarnaar de jager is vernoemd, afge
beeld: drie kogscheepjes, varend op
blauwe golfjes in een zilveren veld.
De vierde oorlogsbodem, die in de
loop der jaren naar het geslacht Evert
sen werd genoemd, heeft de fiere
naam der Evertsen zeker geen oneer
aangedaan! De commandant, de luite
nant ter zee der eerste klasse D. J.
van Doorninck, was echter bescheiden
in zijn commentaar op hetgeen zijn
schip in het Verre Oosten heeft ge
presteerd. Hij vertelde het sobere ver
haal over de eindeloze patrouilletoch-
ten, tijdens welke de „Evertsen" vele
malen brandstof moest laden in volle
zee. En over de actie bij Wonsan, toen
de „Evertsen" vijandelijke doelen aan
de kust moest beschieten.
Zeldzaam was daarbij de medewer
king van de jonge Amerikaanse vlie
genier, die met zijn hélicopter boven
de kust vloog en door de radio aanwij
zingen gaf. „Hij praatte de granaten
gewoonweg het doel in", herinnerde
één der oficieren zich. „Het was een
reuze aardige jongen, aan wiens aan
wijzingen wij buitengewoon veel heb
ben gehad. Hij had als basis een lan
dingsboot van de Amerikaanse marine.
We hebben hem nooit gezien, maar u
zult begrijpen dat het ons iets dééd
toen hij werd neergeschoten".
De „Evertsen" had reeds het anker
gelicht en langzaam koers gezet naar
de haven, toen in de longroom nog
druk vele herinneringen werden op
gehaald. „Kijk", zei ons een jonge of
ficier, „ziet u al die versiering op de
luchtkoker?" Ja, daar zagen wij boven
ons hoofd allerlei dieprode krabbels
op de ruwe lichte verf van de lucht
koker en wij meenden een paar na
men te kunnen lezen De verklaring
werd ons niet onthouden: „Wanneer
eens een dame doordrong in de long-
room van de „Evertsen". dan mocht
zij haar naam met lippenstift op de
luchtkoker schrijver. En als zij er bui
tengewoon charmant uitzag, dan mocht
zij een afdruk van haar lippen ernaast
plaatsenVeel van die afdrukken
zagen wij niet. Een gevolg van vrou
welijke bescheidenheid?
Juist had de vlootaalmoezenier J.
Nieuwendijk ons verteld, dat hij een
prachtige en leerzame reis achter de
rug had, maar dat hij ook wel benauw
de ogenblikken had doorgemaakt, toen
een officier de longroom kwam bin
nenstormen. „We mogen wel opschie
ten, want we zijn vlak bij de haven!"
De bemanning stond aan dek opgesteld
volgens de meerrol. Daarbij hadden
ook de zes oorlogsvrijwilligers van
het Nederlandse detachement op Ko
rea, die met de „Evertsen" thuisvoe
ren, een plaatsje gevonden.
De duizendkoppige belangstelling op
en bij het Wierhoofd deed de beman
ning goed. Nauwelijks had de Mari
nierskapel het slotaccoord van het Wil
helmus geblazen, of de juichende be
groetingen golfden over en weer. Het
was wel moeilijk om bekenden te ont
dekken tussen de dichte menigte aan
de wal, maar dat mocht niet hinderen.
Een ware mensenstroom begeleidde
de jager langs de haven. De „Evert
sen" draaide bij de Koopvaarders
schutsluis en gleed toen langzaam naar
de steiger voor de Atjehloods, waar
de politiemannen wel enige moeite
hadden om de wachtenden in het ga
reel te houden.
Fier symbool
Even later lag Hr. Ms. „Evertsen"
veilig en wel gemeerd en was een be
langrijke episode in haar levensge
schiedenis afgesloten. De blauwe Uni
ted Nations vlag, met de witte wereld
bol en de lauwerkrans, die wapperde
hoog boven de bedrijvigheid der dui
zenden mensen, was een fier symbool
van hetgeen één Nederlandse torpedo-
bootjager voor de hele vrije wereld
presteerde.
Hr. Ms. „Evertsen" heeft een vrij
gelukkige vaart achter de rug. Vijan
delijke onderzeeboten heeft men niet
gezien en evenmin vijandelijke vlieg
tuigen. Wel werd het schip tweemaal
door walbatterijen beschoten, welk
vuur natuurlijk onmiddellijk werd ge
retourneerd. Treffers werden niet ge-
incasseerd en niet één der opvarenden
werd gewond. Daar was dus alle reden
voor dankbaarheid aan boord. De blijd
schap van het weerzien werd hierdoor
nog vergroot.
Hr. Ms. torpedobootjager Evert
sen is, na een lange afwezigheid,
doorgebracht in de Koreaanse wa
teren, weer in Nederland terug
gekeerd. De aankomst in het
Nieuwend iep.
In 't kader van de jaarlijkse technische
excursie der „Association internationale
permanente des Congres de' Navigation"
zal een gezelschap waterbouwkundige in
genieurs uit verschillende landen op
Woensdag 6 Juni een bezoek brengen aan
de havenwerken te Den Helder.
Hr. Ms. korvet „Batjan", die als vis
serij-inspectievaartuig dienst gaat doen.
en reeds van de Rijkswerf naar de
Buitenhaven is gegaan, werd in dienst
gesteld. De bodem staat onder bevel
van de luitenant ter zee der eerste klas
se H. D. B. Beudeker.
Eveneens werd in dienst gesteld Hr.
Ms. radar-opleidingsschip „Soemba", die
op de Rijkswerf geheel werd gemoder
niseerd. Van deze oorlogsbodem heeft
de luitenant ter zee der eerste klasse
N. J. Jongewaard het bevel.
VISAFSLAG
Aangevoerd aan de gem. Visafslag
te Hoorn in de week van 27 Mei tot en
met 2 Juni 1951: 3617 pond lijnaal van
f 0.83—f 1.17, 3084 pond fuikaal f 0.54—
f 1 19, 335 pond kuilaal f 0.73—f 0.78,
1462 pond snoekbaars f 0.46f 0.51, 222
pond baars f 0.33f 0 43, 973 pond blei
f 0.03—f 0.04.
teken als je bü de directeur op het matje moet
Het is in de 'egelwn veeg j s. Helder, de zeilmaker C.
komen, maar de commies J. A. Zwanenburg deden dit Zaterdagmorgen
Dito en kapitein ter zee van de technische dienst
met senoesen. Zij moes nwaardering in ontvangst nemen. Als stoffelijk
S. G. Barendregt begiftigd met d« eremedaille in zilver ver-
hlljk van erkentelijkheid werden «1 s__ wH.nlrWsteiml een fr,,i -
bonde
tekend'
„aan de Orde van Oranje Nassau, een herdenkingstegel, een fraai ge.
de oorkonde en.eei
enveloppe met inhoud.
Het stukje Ruijghweg bij de Sluis-
dljkstraat stond Zaterdag in het teken
van het halve eeuwfeest. De buren
hadden de vlaggen uitgestoken. Zo
Het is een echt gezellig circus, dat „Boltini". Het heeft nu vier voorstellingen
in Den Helder achter de rug, en we zijn er zeker van dat het publiek al deze
keren in een prettige stemming de tent heeft verlaten. Men kon genieten van
een aantrekkelijk en afwisselend circusprogramma, dat niet leed onder allerlei
overdreven bombarie. Het klassieke „paardenspel", dat hier in alle eenvoud maar
vakkunig werd bedreven, bevatte ook voor het oog van de grootste dieren
vriend niets vernederends voor de edele viervoeters, die de mensen moesten
amuseren. Paarden groot sn klein draaiden hun rondjes door de piste en bewe
zen hun intelligentie op velerlei wijze.
Een buitengewoon schrander diertje
was de zwarte pony August, een reken
meester in de dop. Hij speelde het
klaar, met zijn rechtervoorpoot te ver
tellen hoe laat het was, in letterlijke
zin, maar ook wat betreft een jong
paartje in de loge. Natuurlijk zal de
dresseur Lijfering zijn August wel iets
hebben ingefluisterd, maar het beestje
reageerde dan toch maar knap op de
aanwijzingen van zijn meester.
Met de hondjes, die aan het program
ma meewerkten, was het niet anders.
We wilden zelfs aannemen, dat de
blaffertjes met plezier de piste op hun
voorpootjes rondkuierden, alleen al
vanwege het snoepje dat zij als belo
ning kregen. De geit scheen het maar
De weinige „klanten", die Tante Pos Zaterdagmiddag kreeg, hebben iets kun
nen ervaren van de goede geest van saamhorigheid, die onder het PTT-personeel
heerst. Zij hebben gezien, hoe de grote kantoorruimte in een feestzaal was her
schapen, waarin zelfs plaats bleek voor een heel orkest. Dat alles gold de heren
Groot en Tompot, die Zaterdag resp. hun vijf en twintig- en veertig-jarig
jubileum vierden. Dit was voor de Helderse Postfanfare een prachtige gelegen
heid, om zich voor het eerst in het publiek te laten horen.
De muzikanten, die ditmaal onder
leiding stonden van de heer Nic. Vis
ser, behoefden zich geenszins te scha
men voor hetgeen zij onder leiding
van hun dirigent, de heer Joh. van
Glabbeek, reeds hadden bereikt. De
pittig gespeelde marsen vormden een
prettige inleiding tot de toespraak
van de directeur, de heer K. Keizer,
die zich zeer waarderend over beide
jubilarissen uitlist. Voor de heer
Groot kon het een dubbele felicitatie
worden, want hij vierde juist zijn
verjaardag. De jarige jubilaris ont
ving een enveloppe met inhoud en de
zilveren sterren, die hij voortaan mag
dragen ten bewijze dat hij een kwart
eeuw van trouwe dienst achter de
rug heeft. Zijn collega Tompot, die
eveneens een enveloppe met inhoud
ontving, alsmede een fraaie oor
konde, werd verblijd met de gouden
sterren.
De directe chef van de beide ju
bilarissen, de heer J. Borra, over
handigde ieder een keurig wandlampje
en een doosje sigaren als cadeautje
van het personeel, waarna de heer
J. Visser de gelukwensen van het
kantoorpersoneel aanbood.
De Postfanfare gaf nog een num
mertje, in een korte pauze werd thee
geserveerd, de heren Tj. Joh. Dito en
Nic. Visser speelden twee serenades
voor viool en accordeon, waarna als
laatste spreker de heer A. G. van dn:
Linde het woord voerde. Op sympa
thieke wijze herinnerde deze aan en
kele kleine gebeurtenissen, die teke
nend waren voor de sfeer onder het
Helderse PTT-personeel, welke voor
al de laatste jaren zo verheugend
goed is.
Baron De Coubertin, de grondlegger der huidige Olympische Spelen, vatte de
Olympische gedachte samen in de woorden Fortius, Altius, Citius, wat betekent
krachtiger, hoger, sneller. De naar deze woorden genoemde Helderse gymnastiek
vereniging „F.A.C." heeft een en ander in practjjk gebracht en gezorgd voor een
uitstekend geslaagd basketballtournooi. Begunstigd door fraai weer, werden
onder flinke belangstelling voor dit tournooi Zaterdagavond de finales gespeeld.
Na veertien dagen sportieve strijd drongen acht van de vijf en twintig teams
tot de eindstrijd door. De finale-partijen waren: Openbare werkenKVH 2
(heren, tweede klasse), KVH 2HCSC (dames, tweede klasse), HAVKVH
(heren, eerste klasse) en KVHHAV (dames eerste klasse).
De eerste wedstrijd bracht de bodem
loze manden-gooiers de zege. Openbare
Werken deed niets voor zijn tegenstan
der onder, maar de KVH-ers grendel
den juist even beter af. In de aanval
troffen de korfballers vijf maal de
basket, waaraan nog een strafworp
werd toegevoegd. KVH 2 zegevierde
met 112.
De dames van HCSC combineerden
beter dan de KVH 3-dames. De jonge
KVH-ploeg drong wel enkele malen
door, maar aan de andere kant vielen
de meeste punten. Het werd tenslotte
216 voor HCSC.
De grootste strijd was die tussen
HAV en KVH (heren). Deze ontmoe
ting gaf de belangstellenden een span
nende en afwisselende strijd te zien
dié eerst na tweemaal vijf minuten
verlenging nog een ruime overwinning
voor KVH opleverde. Eerst maakte
men een HAV-o ver wicht mede en het
tempo lag hoger, de zone-verdediging
klopte goed en de snelle athleten had
den met de rust zelfs een 126 voor
sprong. De korfballers speelden gede
primeerd; de meeste doelworpen wa
ren „korfballen" en de openingen
waren te doorzichtig. Toch zag men
fijne trekjes. Aan de ene kant legde
Huitinga de verdediging van KVH in
de luren. Aan de andere kant kon
Snoey rustig doelen, toen HAV de
overige KVH-ers door dekking uit
schakelde. Voorts zag men bij de bas
ket een ingooibal, die door De Jong
voor KVH werd genomen. HAV dekte
alles af. Het ogenblik voor juist reage
ren werd benut door Schekkerman,
die aan de dekking ontsnapte en zijn
team aan twee punten hielp.
Na de rust werd de strijd verplaatst.
De techniek ging een woordje mee
spreken, er kwamen gaten in de
HAV-verdediging. Vlak voor het einde
had KVH met 1714 de leiding. Een
minuut voor tijd was deze achterstand
voor HAV tot 1716 teruggebracht.
Het zag er voor KVH dan ook be
denkelijk uit, toen Huitinga 'n straf-
Aan het veertiendaagse bas
ketball-tournooi van F.A.C. na
men 25 teams deel. Er werden
33 wedstrijden gespeeld, waar
mee in het totaal ongeveer 200
spelers(sters) waren gemoeid.
Drie keer moest een wedstrijd
worden verlengd; vier keer vroeg
een scheidsrechter „time-out"
aan.
Er werden in het geheel 11 tech
nische fouten gemaakt. De „groot
ste" uitslag werd na H.A.V.-Hel-
der genoteerd: 3528. Er werden
(schrik niet) 397 persoonlijke fou
ten gemaakt. In totaal ging de
bal 797 keer door de basket. Acht
keer moest een speler (bij vier
persoonlijke fouten) het veld
verlaten. Twee en dertig maal
werd door een team „time-out"
aangevraagd.
(gegevens uit het score-boek)
worp mocht nemen. Eigenlijk had hij
twee strafworpen verdiend. De straf
worp werd benut en de eindstand
was 1717.
In de verlenging besliste KVH de
strijd, ook al, doordat een belangrijke
schakel voor HAV uitviel door vier
persoonlijke fouten. De eindstand werd
25—18.
De laatste wedstrijd, tussen de da
mes van voornoemde verenigingen,
was het aanzien eveneens ten volle
waard. De HAV-dames waren het
sterkst. Mevrouw Huitinga—Bakker
zorgde hier uiteindelijk voor de over
winning 1614.
Na afloop van elke wedstrijd werden
aan de eerste en tweede-prijswinnaars
fraai^ prijzen uitgereikt door de voor
zitter van de afdeling Basketball van
F AC, de heer K. Terlouw.
zonderling te vinden, dat zij kunstjes
moest maken voor een massa lachende
mensen. Het dier voelde zich kennelijk
boven dergelijke bezigheden verheven,
maar wilde niet saboteren. „Jullie zijn
zeker niet wijzer", lazen wij in de
bruine geitenogen. In ons hart gaven
wij het beest gelijk, maar wilden aan
nemen dat het ons toestemming ver
leende, eens één avond een beetje
dwaas te zijn. De wereld leed daar
immers geen schade onder
Zo zullen ook de Cavalinio's hebben
gedacht, de beide Vlaamse clowns, die
hun beschaafde zotternijen met talent
lanceerden. De Benanco's werkten vaar
dig aan de trapeze, en later kwamen
de beide meisjes uit dit trio terug met
nog een knap luchtnummer. Gum and
Gum, aangekondigd als „meisjes van
elastiek", demonstreerden een lenigheid
die benijdenswaardig was. Trouwens
ook de paardrijdende perschef vanBol-
tine, de heer W. H. ten Hoet Parson,
presteerde dingen die hem door weini
gen in de perswereld zullen worden
nagedaan. Gehuld in een kleurig Tn-
dianenpark zweefde hij op een galoppe
rend ros door de piste, en hij zag er
niet tegen op, capriolen te maken die
een gewoon burger niet eens op de be
gane grond voor elkaar kan krijgen.
De jongste Boltini, een jongen van
een jaar of acht, bracht een charmant
nummer met de „Postillon de Long-
jumeau", en de dames uit zijn familie
deden voor hem niet onder met hun
staaltjes van rijkunst op een groot
glanzend paard. Zo waren er verschei
dene demonstraties van paardendres-
suur, o.a. met een drietal prachtige
Arabische volbloeds, en verder kon men
zich amuseren met het optreden van de
kunstwielrijders Dickey en Toni, twee
meisjes met een kogel en een muzikaal
duo. Het circusorkestje van Johnny
Oudenalder overgoot het geheel met
vrolijke muziek.
Vanavond treedt „Boltini" voor het
laatst in Den Helder op. Morgen en
overmorgen staat het circus in Anna
Paulowna.
leefden zij mee met de families
Helder en Dito, die in hetzelfde rijtje
huizen wonen. Even zijn we binnen
gewipt en hebben een kijkje genomen
in de feestelijke, met bloemen getooide
huiskamers. Glunderend verklaarde
de heer Dito dat hij sprakelooos was
geweest en dat wil wat zeggen!
De blijken van medeleven van het
personeel der Rijkswerf zijn over
stelpend geweest. Allen hebben er aan
meegedaan en zelfs heeft een onder
deel van het Stedelijk Muziekcorps
muzikale medewerking verleend.
Toespraken, versierde werkplaatsen,
bloemen, handdrukken en fraaie ge
schenken moesten de jubilarissen in
ontvangst nemen. Zij waren diep
onder de indruk. Wat moet er een
fijne geest van kameraadschap onder
het Werfpersoneel heersen, want de
cadeaux waren zo zorgvol gekozen,
dat het niet anders kan of hier heb
ben de harten gesproken. Dito kreeg
een keurig schilderij met een „ruim
schoots" zeilende botter. „Kijk maar
meneer: buik, broek en banden. Ziet
U het nou. Ik ben er zo blij mee!"
Commandeur Helder beziet met
liefdevolle blikken het model van het
gele reddingsvaartuig der Zeenood
dienst, dat smaakvol is gesierd met
rose lathyrus. Strelend laat hij zijn
handen over het werkstukje gaan, dat
hij als vakman zo buitengewoon kan
waarderen. Aan ieder onderdeeltje is
de uiterste zorg besteed en het geheel
getuigd van de grootste toewijding.
Mannen van de Rijkswerf, jullie
hebt hen gelukkig gemaakt!
Eén kwam te laat bij de directeur,
maar voor deze keer mocht het. Dat
was de Adjunct-commies Zwanen
burg. Die zat heel genoegelijk bij de
Commandant Zeemacht op visite. En
tezamen met zijn echtgenote en kin
deren was hij de gast van schout bij
nacht C. W. Slot, de Chef-Staf, kapi-
tein-luitenant ter zee B. C. Mahieu en
de luitenant ter zee eerste klasse C.
A. van Eeghen. Schout bij nacht Slot
zond de heer Zwanenburg ook een
bloemetje. De loopjongen kon de
enorme mand met hortensia's bijna
niet door de deur krijgen.
Buitengewoon aardig was de atten
tie van de voormalige „Bollenschuur
bewoners" in wier midden de familie
Zwanenburg de oorlogsjaren door
bracht. Zij hadden een bouquet van
zomerbloemen gezonden, variërend
van een eenvoudige korenbloem tot
een kostelijke pioenroos.
Bloemen spreken hun taal en vlag
gen drukken de hoogste vreugde uiq
maar een zee van bloemen als de jubi
larissen kregen, vertolkt maar een
grootse gedachte: „Zij maakten zich
bemind bij allen!"
De jaarlijkse wedstrijden om het kampioenschap der Koninklijke Marine, die
vorig jaar nog in Den Helder werden gehouden, zullen nu plaats vinden in
Hilversum, waar men voor verschillende takken van sport over een betere
accomodatie beschikt. Deze Marine-sportkampioenschappen beginnen op Woens
dag 6 Juni en eindigen op Vrijdag 8 Juni. De officiële opening zal Woensdag
morgen om negen uur op het Hilversumse exercitie-terrein worden verricht
door de commandant Zeemacht Nederland, schout bij nacht C. W. Slot, die
Vrijdagavond om half acht de prijzen zal uitreiken.
De Marinekampioenschappen om
vatten dit jaar de volgende takken
van sport: roeien, athletiek, zwem
men, schermen, handbal, volleybal en
tafeltennis.
Hierbij zullen de volgende inrich
tingen en schepen van de Konink
lijke Marine vertegenwoordigd zijnjj:
Koninklijk Instituut voor de Ma
rine, Depot Korps Mariniers Rotter
dam, Afdeling Mariniers Doorn, Hr.
Ms. „Wachtschip Willemsoord", Hr.
Ms. „Wachtschip Amsterdam", Ma
rinekazerne Amsterdam, Verbindings-
school Amsterdam, Marinekazerne
Den Haag, Marine-Opkomstcentrum
Voorschoten, Marine-Opleidingskamp
Hilversum, Onderzeedienst Rotterdam,
Marinevliegkamp Valkenburg, De
tachement Kon. Marine Deelen, De
tachement Kon. Marine Woensdrechr,
Detachement Kon. Marine Gilze-
Rijen, Marva-detachement Amster
dam, Marva-detachement Den Haag,
Marva-detachement Den Helder^
Marva-opleidingscentrum Leiduin, Af
deling Mariniers Volkel en Hr Ms
„Jacob van Heemskerck".
Afgezien van de persoonlijke
kampioenschappen zal het schip of
de inrichting die op de kampioen
schappen de meeste punten behaair,
in het bezit komen van de wissel
beker beschikbaar gesteld door de
Commandant der Zeemacht in Ne
derland, tevens voorzitter van de
sportcommissle, schout bjjij nacht C.
W. Slot. In 1950 werd de wisselbeker
gewonnen door het Kon. Instituut
voor de Marine.
Het Marva-detachement, dat op de
kampioenschappen de meeste punten
behaalt, komt in het bezit van de
wisdelbeker, beschikbaar gesteld door
luitenant-admiraal b.d. C. E. L. Hel-
frich, en in 1950 gewonnen door het
Mava-detachement Den Haag.
Het millioen overschreden
Op het Rialto-terrein was het Zater
dagavond weer een grote drukte van
wege de K.S.K.-kilometerrace. Het gaat
goed met deze sportieve strijd ten bate
van het Rode Kruis, want de deelnemers
i(jn de millioen kilometers inmiddels
gepasseerd!
Onder grote spanning van de dui
zenden, die op het Rialto-terrein waren
samengekomen, werden de prijzen die
voor de eerste verloting beschikbaar
waren, alsmede verscheidene extra pre-
mies verloot. De nummers der l°ten
waarop de prijzen vielen, zullen in een
publicatie van het K.S.K.-comité wor
den bekend gemaakt.
Een uitzondering willen wij echte
maken voor de beide hoofdprijzen, ve
Berini-bromfiets viel ten deel aan
bezitter van lot nummer 2752, het f!
wone rijwiel (een heren- of damesfc
naar keuze) werd gewonnen door
houder van lot nummer 2229.
LANGED1JKER GROENTENCEN'
TRALE, 1 Juni - 8000 kg rabarber
4-4 20; 320 kg uien 14.801490; 21.2W
hg gele kool 6.—; 17000 kg witte K°
5.60 Doorgedraaid: 21000 kg gele k0°
6901 kg witte kooi. vi
WARMENHUIZEN. 1 Juni. - 4T,0J.
gele kool 6.—3800 kg rabarber 4sv
8.—; 3500 kg prei 8.—.
