De Lichtstad is eigenlijk
al 2300 jaar oud
Moskou s „neen" is het gevolg van
Westers talmen
Margaret Truman „doet" Londen
in koninklijke stijl
J
De luisterrijke viering
een... nederlaag
Meer films op het Holland Festival
van
2000 JAAR PARIJS
Het geheim van de eeuwige
jeugd
Russische bereidheid tof accoord gelijk
aan peil van W.-Europa's bewapening
Maar op het Festival-terrein trok zij
haar schoenen uit
Eden met vacantie
in Amsterdam
Volgelingen van Sartre
brachten niets nieuws
Grote belangstelling
verwacht
ROKEN IN HET
BUITENLAND
Bradley geeft duw in
goede richting
Amerika's „second lady
heeft gevoel voor humor
IZlï1 hCt Huis Waa>" Pot'odm
ZATERDAG 9 JUNI 1951
(Van onze correspondent te Parijs).
pARIJS zal op 8 Juli zijn tweeduizendste verjaardag vieren. En in alle wijken,
op alle boulevards, in de avenues, op de pleinen en in de straatjes is de
Franse hoofdstad nu bezig toilet te maken. Er worden feesten aan de lopende
band georganiseerd, ieder „quartier" heeft zijn etalagewedstrijd, zijn gecostu-
meerde bals, zijn historische optochten en ofschoon alles een beetje met de
Franse slag georganiseerd is, toch voelt men overal, dat het feest is in Parijs. Dit
neemt niet weg, dat die tweeduizend jaren van Parijs eigenlijk maar een enigs
zins vaag begrip zijn. Parijs is eigenlijk 2300 jaar oud. Maar men viert die
2000ste verjaardag nu, omdat het juist twintig eeuwen geleden is, dat men in de
geschiedenis voor het eerst over de Parisii sprak. En wel naar aanleiding van het
feit, dat die Parisii door een van de luitenants van Caesar verslagen worden.
Dus viert men eigenlijk de verjaardag van een nederlaag. Voordien heette het
dorp, dat op het eiland Ile de la Cité lag Lutece, of Lutetia. Dat eilandje, waar
nu de Notre Dame op staat, is dus het oudste gedeelte van Parijs. De eerste
koningen bouwden er ook hun paleis; tegenwoordig is dit het Paleis van Justitie.
I ATEN we onmiddellijk vaststellen,
dat er in heel Parijs met uit
zondering van de Arena's van Lutetia
en de pilaren in het oude kerkje St.
Pierre op Montmartre geen enkele
steen ouder is dan 1000 iaar. De kerk
St. Germain des Prés is het oudste
gebouw van heel de Franse hoofdstad
De wijk rondom deze kerk is voor
al na de oorlog plotseling in de mode
gekomen. Maar nu moet men niet
denken, dat die existentialisten, die
daar op de caféterrasjes schijnen te
leven, die zich op een bijzonder
vreemde manier kleden en een spek
takel kunnen maken eigenlijk iets
nieuws gevonden hebben. Want in
1410 kwamen de jonge mensen al bij
elkaar voor de toren van St. Germain
des Prés om over politiek en kunst te
praten en om 's nachts heel de boel op
stelten te zetten. Dit nam de volgende
eeuw zulke vormen aan. dat de ker
kelijke autoriteiten zich er mee zijn
gaan bemoeien. De jonge knapen met
hun opzichtige buizen en hun veel te
lange haren, die St. Germain des Prés
onveilig maakten en die veel te vrij
met het zwakke geslacht omsprongen,
mochten de kerkelijke processies niet
meer volgen.
Men ziet dus, dat de volgelingen van
Jean Paul Sartre eigenlijk niets
nieuws helpben oijtdekt.
■w De stad der vrouw
DARIJS is nog altijd de stad, waar de
mode voor heel de wereld wordt
aangegeven. Parijs leeft van de vrouw
en heel het leven in die stad draait
ook om de vrouw. Met enige overdrij
ving kan men zeggen, dat de man er
alleen is om de vrouw te begeleiden,
om geld te verdienen en om haar te
zeggen, dat ze mooi is. Maar dit is
door de eeuwen zo geweest. Omstreeks
1200 waren er al zeven en vijftig mo
demagazijnen in Pariis. De naaistertjes
uit die dagen hebben gezorgd vooreen
van de eerste sociale wetten. Zij be
weerden wat voor die dagen bijzon
der opstandig leek dat zij na het
vallen van de avond niet meer in
staat waren te werken.
Bij het slechte lamplicht bedierven
zij immers hun ogen en hun fijne
werk zou daar zeker onder lijden. En
zij trokken in optocht naar de pre-
voost die hierop decreteerde dat» het
werk gestaakt moest worden, als het
geheel donker was. De rue de la Lin
gerie w»s zeven qeuwen geleden voor de
Parisiennes net zo belangrijk als nu de
avepue Matignon (waar men- de be
langrijkste maisons de haute couture
vindt).
De beroemdste modekoning, die
Frankrijk ooit gehad heeft, heette
Lergy.
Hij schreef omstreeks 1800 aan alle
chieke vrouwen ter wereld voor, hoe
zij zich moesten kleden en hij was na
Napoleon de machtigste man in Frank
rijk. Hij ontwierp ook de toiletten voor
keizerin Josephine. Mevrouw Bona
parte bestelde vaak iets zonder dat
Napoleon het wist. Toen zij stierf, had
zij een schuld van 800.000 francs bij
mopsieur Leroy.
Smulpapen kregen vork cadeau
(~)OK de Franse keuken was in de
middeleeuwen al zeer geraffineerd
Wanneer men leest, wat de Parijze-
naars tijdens de bouw van de Notre
Dame voor maaltijden konden veror
beren, dan slaat iemand de schrik om
het" h%rt. De restaurants kwamen on
der Lodewijk XIII in de mode. De
Tour d'Argent, het chiekste en duur
ste restaurant, dat Pariis thang heeft,
wefd door Koning Hendrik de Twee
de gesticht. In die tiid at iedereen nog
met zijn handen. De Tour d'Argent
werd beroemd omdat de directie een
bijzonder vreemd instrument, de vork.
in de mode bracht. Iedere klant van
het restaurant kreeg een vork cadeau
Zonder café's is het leven in Parijs
nog maar nauwelijks voor te stellen.
Toch zijn die publieke drinkgqlegen-
heden nog maai 250 jaar oud. Het eer
ste café heette Procope en het bevond
zich tegenover de Comedie Frangaise
De bekende acteurs uit die tijd gingen
er een nieuw brouwsel proeven, dat
men koffie noemde. En de dure dames
lieten hun karossen voor deze won
derlijke instelling stoppen om dat
schouwspel eens gade te slaan. Twee
en een halve eeuw later is er nog
maar weinig veranderd: de karossen
hebben plaats gemaakt voor Ameri
kaanse auto's, die nu een kilometer
verder stoppen om het wonderlijke
schouwspel der existentialisten te ko
men bekijken.
QVER Montmartre begint men in de
zestiende eeuw te praten. Op de
heuvel lag toen een abdij, die veel pel
grims trok. Die pelgrims waren vaak
dorstig van de klimpartij. De abdij gaf
hun eerst wijn cadeau, maar later
kwam er zoveel vraag, dat men de
dranken ging verkopen. Zo ontstond
het eerste café op Montmartre. Een
handige man kwam vervolgens op het
idee paarden te verhuren aan mensen,
die de butte op wilden klimmen. Uit
die paardenverhuurderij ontstond de
eerste omnibus, die de reizigers van
het Luxembourg naar de top van
Montmartre bracht.
Zo zijn er nog heel wat geschiede
nissen te vertellen over dat tweedui
zendjarig bestaan ,van Parijs. Dat Lo
dewijk de XlVde de eerste was, die
op de gedachte kwam, dat de toe
komstige lichtstad toch eigenlijk wel
een straatverlichting moest hebben,
dat Lodewijk 14 Juli 1789, dus bij het
begin van de Franse Revolutie, in zijn
dagboek schreef: Vandaag valt er niets
te melden, dat
Maar laten we vooral niet de indruk
vestigen, dat het 2000-jarige Parijs een
oude stad is. Op het gezicht van Ma-
rianne kan men minder rimpels ont
dekken dan op de Seine bij een wind
loze dag. Parijs bezit het geheim van
de eeuwige jeugd. Laten we het dus
bij zijn 2000ste verjaardag vooral met
deze eeuwige jeugd feliciteren.
Hoog boven het oudste deel van Parijs, het Ile de la Cité
verheft zich de Notre Dame.
Seine,
In het buitenland, vooral in Enge
land en Amerika bestaat grote belang
stelling voor het Holland Festival,
van 15 Juni—15 Juli de harten van alle
kunstminnende Nederlanders zal ver
overen. Als proefje van deze buiten
landse belangstelling kan dienen het
feit dat op het Dinsdagavond gehouden
grote gecostumeerde operabal in Lon
den als eerste prijs voor het beste ros
tuum een trip van drie dagen naar e
Holland Festival gekozen
prijs werd gewonnen door
van de Engelse koning Miss Littleton.
Overigens is ook in Nederland zelf de
belangstelling voor het Holland Fes-
val groot, nog groter, naar de orgams
toren verwachten, dan het vorige j»a
Van de 123.000 plaatsen voor de conceï-
ten, balletten en toneelstukken is reeds
een behoorlijk percentage gereserveerd,
maar men behoeft niet bevreesd te zijn,
dat het verkrijgen van plaatsen moei
lijk zal zijn.
was.
een
Deze
nicht
Min of meer op het laatste nippertj»
is ook een uitgebreider filmprograrnm»
ingelast, waarvan behalve Amsterdam
Rotterdam en Den Haag ook Utrechter;
Groningen zullen kunnen genieten. De
film..God heeft de mensen nodig", CPn
Franse film, „Het wonder", een Ita.
iiaanse film evenals „De weg der Ho.
pe" en „The Browning Version" zullen
het Nederlandse filmminnend publiek
in kennis brengen met producten van
de Europese filmindustrie, die op fijm.
festivals in Weenen en in Nice belang,
rijke prijzen wegsleepten.
Een nieuw verschijnsel aan het fir.
manent van het Holland Festival is het
concert, dat Maandag 2 Juli op het
Muiderslot gegeven zal worden. Op dit
concert zijn alle buitenlandse ambasst.
deurs. gezanten en persvertegenwoordi.
gers uitgenodigd. Zij zullen daar met
vele Nederlandse autoriteiten en kun-
stenaars van gedachten kunnen wisse.
len over het culturele leven in ons
land. Zij zullen bij aankomst in Mui-
derberg verwelkomd worden door het
geschal van trompetten van de tinnen
van het oeroude kasteel af, geheel pas.
send bij de sfeer van cultuur, die on.
verbrekelijk verbonden is aan het Mul.
derslot.
In verband met de vele vragen
over dit onderwerp, verstrekte de
A.N.W.B. ons een overzicht van
de hoeveelheden tabaksartikelen,
welke men naar het buitenland
mag medenemen.
Vrije uitvoer uit Nederland:
100 sigaretten plus 25 sigaren plus
250 gram kerftabak. Bij uitvoer
van deze hoeveelheden kan men
teruggave van tabaksaccijns vra
gen aan de Nederlandse douane.
Vrije invoer in:
BELG1E: 200 sigaretten of 50
sigaren of 100 cigarillos of 250
gram tabak.
FRANKRIJK: 50 sigaren of
200 sigaretten of 400 gram tabak.
DUITSLAND: 50 gram snuif
tabak, 50 sigarettenvloeitjes; 200
sigaretten of 25 sigaren of 250
gram rooktabak.
GROOT-BRITTANNIE: 225 gram
tabak of sigaretten of sigaren.
Uit deze A.N.W.B.-opsomming
blijkt wel, dat de hoeveelheden
die uit Nederland mogen worden
uitgevoerd niet overeenkomen
met hetgeen in andere landen mag
worden ingevoerd. Men dient
hiermede dus wel degelijk reke
ning te houden.
Aangifte van de medegebrachte
tabaksartikelen is altijd verplicht
ook al wordt hiervoor vrije in
voer toegestaan.
(Van onze diplomatieke medewerker).
JJE VERWACHTING, hier vorige week door ons neergeschreven, dat het Krem-
lin, nu de remilitarisatie van Duitsland op de lange baan is geschoven en
bovendien de bewapening der Westeuropese landen achter is geraakt bij het
daarvoor eind vorig jaar te Brussel vastgestelde tempo, geen haast meer zou heb
ben met een conferentie van de Grote Vier ter vermindering van de spanning
tussen Oost en West, is maar al te zeer bewaarheid. Moskou heeft op het Wes
terse voorstel om minister van Buitenlandse Zaken Wisjinsky, voor een bijeen
komst met de heren Acheson, Morrison en Schuman, naar Washington te zenden,
met een onverholen „neen" geantwoord. Het wist immers, dat de voorwaarde,
welke het stelde, namelijk het Atlantisch Pact en de Amerikaanse bases in het
buitenland mede te bespreken, voor de Westelijke Drie onaanvaardbaar was.
len. Want in het bijzonder de Franse
Haarbij hebben de Russen echter zo
gemanoeuvreerd, dat op hen de
verantwoordelijkheid voor een even
tuele verbreking van het zich moei
zaam voortslepende overleg niet ge
schoven zou kunnen worden. Dus i is
het Westen min of meer gedwongen,
voorlopig zijn rol in de hopeloze ver
toning, welke al meer dan drie
maanden in het Parijse Palais Rose
wordt opgevoerd, te blijven vervul-
regering moet er, vlak voor de alge
mene verkiezingen, wel voor terug
schrikken, op spectaculaire wijze een
einde aan de illusie der verzoening te
maken.
Toch is men nu in Parijs en Londen
begonnen, zich met de Amerikanen
af te vragen, of het nog wel nut
heeft, het onverkwikkelijke spel voor
onbepaalde tijd mee te blijven spelen.
Waarom zou men er geen einde aan
maken, onder mededeling, dat men
volkomen bereid is, zijn ministers van
buitenlandse zaken met de heer Wis-
(Van onze correspondent te Londen)
„IK ben maar een gewone toerist, hoor", grinnikte Margaret Truman tegen een
bataljon Londense verslaggevers bij baar aankomst in de Britse hoofdstad
De 27-jarige, zingende dochter van de Amerikaanse president brengt thans
negen dagen in Londen door, haar eerste aanlegplaats op een vierweekse Euro
pese vacantiereis. Maar de ontvangst, die haar in Londen te beurt valt, verschilt
toch wel iets van het programma van een gewone zelfs Amerikaanse
toerist! Zondag gebruikte zij haar eerste lunch op Engelse bodem met niemand
minder dan Winston Churchill, op diens buitenverblijf Chartwell in Kent. Haar
gastheer, die gekleed was in zijn comfortabele „sirenenpak" en een „ten gallon"
Mexicaanse cowboyhoed, zette de aanvankelijk wat verlegen presidentsdochter
al gauw op haar gemak, 's Middags moest Margaret op theevisite bij de aarts
bisschop van Canterbury, en 's avonds genoot zij van een Beethoven-concert, uit
gevoerd door het Londens Symphonie-orkest in de Royal Festival Hall.
jyj AAN DAGMORGEN was zij werke
lijk een gewone toerist en „deed"
op zijn Amerikaans in drie uur tijd
heel Londen, met inbegrip van de
Westminster Abbey, de Tower, en de
buitenkant van de belangrijkste musea
's Middags begon zij dapper aan die
enorme Festival-tentoonstelling op de
zuidelijke oever van de Theems, schuin
tegenover de parlementsgebouwen. De
huidige hittegolf en haar hoge hakjes
bleken Margaret echter te machtig.
Na drie kwartier, toen zij pas drie van
de twintig uitgestrekte festivalpavil-
ioens „gedaan" had, begeleid door de
vrouw van de Amerikaanse ambassa
deur en gevolgd door een bodyguard
van twee G-mannen, kon ze geen stap
meer doen. De auto moest voorkomen
en met een zucht van verlichting deed
Amerika's „second lady" haar knellen
de schoenen al uit, voordat ze instap
te! Ook de G-mannen van de Ameri
kaanse ambassade slaakten een zucht
van verlichting, want tweemaal in die
drie kwartier op het Festival waren zij
Margaret kwijtgeraakt, die genoegelijk
midden tussen de 60.000 andere bezoe
kers doorwandelde
Ik zal het maar doen
jyNSDAG lunchte zij in het Lager
huis als de eregast van de Speaker
tvoorzitteren na afloop volgde zij
een deel van het begrotingsdebat.
Maar het hoogtepunt van haar week
hier was Donderdag 's Ochtends woon
de zij de luisterrijke parade bij van het
zogenaamde „trooping the colour" ter
MARGARETTRUMAN
....geestig....
gelegenheid van 's Konings verjaar
dag. De troepenschouw werd door
Prinses Elizabeth te paard verricht,
daar de Koning zelf een maand rust
moet houden, 's Avonds dineerde Miss
Truman in Buckingham Palace, waar
zij ook koning Haakon van Noorwegen
ontmoette, die hier op een driedaagse
statiebezoek is. Na afloop van het
diner was er een groot bal in het
valeis, speciaal ter ere van Margaret
Truman. „Ik vind het geweldig, dat
ze met op het paleis hebben uitgeno
digd". zei ze voordien tegen de pers,
..maar ik krijg het al benauwd als ik
eraan denk. Ik ben zo bang. dat ik iets
verkeerd zal doen. Ik weet bijv. nog
steeds niet of ik kniebuigingen moet
maken of niet. Ik zal het maar doen,
dan is het altijd raak".
Het paleis had haar nl. geen advies
gegeven over de kniebuigingskwestie.
Als „second lady" van Amerika had
men haar de vrije keus gelaten of zij
al of niet wilde buigen!
Vrijdag „deed" zij het Shakespeare-
festival te Strafford on-Avon. Tussen
het toerisme door moet zij antiek ko
pen. „Speciale opdracht van vader",
verduidelijkste Margaret aan de pers.
„ik heb er wel geen verstand van,
maar hij heeft me gevraagd een hoop
antiek uit Europa mee terug te breng
en". 't Geeft niet wat voor soort".
Lachend voegde zij eraan toe „Wat
mezelf betreft, zou ik wel een leuke
prins willen ontmoeten of een echte
Europese graaf. Maar ik ben niet van
plan om een adellijke echtgenoot mee
naar New York terug te nemen. Ik
heb al genoeg bagage aan vader's an
tiek".
Naar Nederland
UN met nadruk zei ze nog eens dat ze
„geen noot" zal zingen, zolang ze op
vacantie is, daar haar stem rust nodig
heeft. Dinsdag vliegt zij van Londen
naar Nederland, waar zij in Den Haag
zal logeren OP de Amerikaanse ambas
sade. Zij zal Nederland in drie dagen
doen want Donderdagavond vliegt zij
door naar Brussel en Vrijdag doet zij
Luxemburg. Vandaar vliegt zij naar
Parijs, dat een degelijke beurt van vier
hele dagen krijgt! Op de 22ste vliegt
zij naar Napels en drie dagen later naar
Rome. Daar heeft zij een week de tijd
om extra antiek in te slaan, voordat
zij op 3 Juli van Napels uit scheep gaat
aan boord van het Amerikaanse s.s.
Constitution terug naar New York en
haar loopbaan als zangeres.
Het is nu vier jaar geleden dat Mar
garet Truman haar debuut als sopraan
maakte, tijdens een radiouitzending van
het Symphonieorkest van Detroit. Vijf-
tienmillioen Amerikaanse luisteraars
hadden erop ingeschakeld en de criti
ci waren meedogenloos. „Ze kan de
hoogste noten nauwelijks halen en
zingt zonder gevoel" schreven de bla
den. En vier jaar lang bleef Margaret
het mikpunt van de Amerikaanse mu
ziek recensenten, die er op gebrand
schenen haar zo te ontmoedigen, dat zij
het concertpodium vaarwel zou zeggen
Maar Margaret zong onbezorgd voort
Haar gulle, opgewekte glimlach en ge
voel voor humor maakten haar popu
lair bij het publiek De slechte recensies
hadden bovendien een omgekeerde uit
werking. De concertgebouwen waren
nermanent- uitverkocht Iedereen wild»
de dochter van de President zien en
horen. Momenteel benadert haar inko
men dat van haar vader. De President
heeft een salaris van 100.000 dollars
per jaar (ongeveer f 350.000). Zijn doch
ter verdient nu al 95.000 dollars per
jaar en dit stijgt nog steeds door nieu
we reeksen radio- en televisiecontrac
ten.
Woedende brief.
yERLEDEN jaar, na een bijzondere
venijnige recensie in een New Yorks
blad, schreef de President in een woe
dende brief aan de bewuste criticus,
dat hij hem persoonlijk zou komen af
rammelen als hij nog eens zo hatelijk
over zijn dochter zou schrijven. Een
verzamelaar bood 5000 dollars voor die
brief, maar de criticus weigerde hem
te verkopen!
Intussen trekt Margaret zich niets
aan van dergelijke recensies en nog
minder van de vele verlovingsgeruch
ten in de Amerikaanse pers. Onlangs,
toen een New York's blad weer eens
definitief het geheim van haar „a.s.
verloving" onthulde, zei ze slechts
„Waarom zoeken ze niet iemand uit,
die ik ken?" Het blad nam prompt
wraak door haar bovenaan op de lijst
te zetten van de „tien slechtst geklede
vrouwen ter wereld". Ook dat kan haar
weinig schelen. Zij kleedt zich eenvou
dig en houdt niet van opschik. Bij
voorkeur draagt zij een blauw of groen
mantelpakje met een gewone baret.
De slanke blonde Margaret ziet erin
werkelijkheid veel charmanter uit dan
op haar foto's en zij is een en al leven
digheid. Zij danst graag en geniet van
een goede bokswedstrijd. Ze is dol jp
uitgaan in nachtclubs, maar rookt niet
en is geheelonthoudster. Tot grote ni-
lariteit van haar vrienden bestelt ',e
zelf in nachtclubs alleen melk of limo
nade.
Zij houdt ervan moppen uit te halen.
In haar apartement in Manhattan staat
een likeurkaraf die iedere bezoeker
drijfnat spuit zodra men het ding ar
geloos oppakt. Tijdens een officieel di
ner in het Witte Huis stopte Margaret
onlangs een zilveren lepel in de zak
van haar tafelbuur, een hoge diplomaat,
alleen maar om te zien, hoe hij zich uit
die situatie zou redden na afloop van
het diner. Toen men de diplomaat ip
discrete wijze op de zilveren lepel wees
die uit zijn zak stak, stond hij minu
tenlang met een rood gezicht te stot-
eren, voordat de gierende Margar»t
zich over hem ontfermde. Zij had ge
woon de gek gestoken met het feit, dat
er in het Witte Huis altijd zoveel ie
pels en vorken verdwijnen als souve
nirs. Margaret heeft haar gevoel voor
humor kennelijk van haar vader IJe
President heeft bijv. in de ontvangza-
asbakken en hele mktstellen door sou
venir jagers werden meegenomen alle
tafels voorzien van speciale potloden
die de bezoekers „ongemerkt" in hun'
zak mogen steken. In elk potlood staa-
gegnft „Stolen from Harry Truman"
jinsky te laten praten, zodra het
Kremlin zijn keuze zal hebben ge
daan uit de drie agenda's, welke het
zijn voorgelegd?
Voor een slechte indruk op de
publieke opinie behoeft men immers
niet meer te vrezen, want zelfs de
grootste optimisten zijn er nu wel van
overtuigd, dat de Sowjets aan geen
vergelijk denken, zolang hun mili-
taire superioriteit in Europa niet
door de herbewapening van het Wes
ten wordt bedreigd.
Het werk van Bradley
Veel meer zin dan het opstellen
van allerlei speculaties omtrent
Moskou's bedoelingen heeft het
daarom, de verrichtingen te volgen
van de Amerikaanse stafchef, gene
raal Bradley, die door zjjn regering
overzee is gezonden om een handje
te helpen bjj het uit de weg ruimen
der belemmeringen, die het tempo
van de Westeuropese herbewapning
nog zozeer drukken. De generaal ii
uitstekend gestart in Frankrijk, dat
in het defensiestelsel van West-
Europa de sleutelpositie inneemt. De
Franse minister van Defensie, Jules
Moch, heeft hem beloofd, dat de
door Frankrijk vóór het einde van
1951 toegezegde tien divisies, ook
werkelijk op tijd op de been gebracht
zullen zijn. Dat lijkt een boute be
lofte, wanneer men weet, dat Frank
rijk op het ogenblik niet meer dan
twee van deze tien divisies gereed
heeft, maar de heer Moch is een
man, in wiens woorden men wel ver
trouwen mag hebben.
Aan de andere kant kon generaal
Bradley namens zjjn regering verkla
ren, dat Amerika thans werkelijk
ernst zal gaan maken met de leve
ring van de nodige grondstoffen aan
de Westeuropese oorlogsindustrie.
Oorspronkelijk wilden de Amerikanen
de wapenfabricage en -levering in
grote omvang in eigen handen
houden, maar Korea is toch gebleken
een zo grote slokop te zijn, dat het
de Amerikaanse wapenleveringen
aan West-Europa niet onaanzienlijk
vertraagde. Door een maximale in
schakeling van de Westeuropese in
dustrie hoopt men nu alsnog de ont
stane achterstand te kunnen inhalen.
Dat heeft bovendien het voordeel,
dat de aan Franse, Britse en Bene
lux zijde bestaande vrees dat de
sinds het einde van de oorlog sterk
uitgebreide zware industrie bij ge
brek aan grondstoffen tot stillegging
zou worden gedoemd, weggenomen
wordt.
Van de snelheid, waarmede dit al
les zal worden uitgevoerd, hangt het
ongetwijfeld af, hoelang de Sowjets
nog In hun afwijzende houding zul
len volharden. In het begin van het
jaar, onder de indruk van het gigan
tische Westelyke herbewapeningsplan,
«aren z(j wel degelijk bereid, met
aanzienlijke concessies een soort wa
penstilstand in de koude oorlog te
kopen. Die bereidheid verdween ech
ter, toen de woorden van het Westen
groter dan de daden bleken. Ver-
richt het Westen nu alsnog de daden,
die einde 1950 in het vooruil zicht
werden gesteld, dan kan men er bijna
zeker van zijn, dat het Kremlin p'ot"
seling behoefte zal voelen om, zondef
eindeloos geharrewar over een agen
da, de heer Wisjinsky naar de confe
rentietafel te sturen. Dat zou, doft
het Westen alles wat het doen moet,
zo omstreeks de jaarwisseling het ge
val kunnen zijn.
Anthony Eden, de plaatsvervangend
leider van de Britse conservatieve par'
tij, arriveerde gistermiddag met ee
toestel van de British European Atf*
ways op Schiphol.
Mr. Eden deelde mede, dat hij in j
derland een paar dagen vacanti
zoon
Brits®
doorbrengen tezamen met zijn
Nicholas, die officier is bij de
bezettingstroepen in Duitsland.
Vader en zoon Eden zullen tot I\
dag in het Amstel hotel te AmsteljÏÏL
verblijven Hij weigerde en
ke verklaring af te leggen,
dei*'
-ver
wenste hij zich uit te laten over
ruchtmakende affaire van de 'xve.r%ml.
dwenen leden van de Britse dipl01"
tieke dienst.