De Lichtstad is eigenlijk al 2300 jaar oud Moskou s „neen" is het gevolg van Westers talmen Margaret Truman „doet" Londen in koninklijke stijl J De luisterrijke viering een... nederlaag Meer films op het Holland Festival van 2000 JAAR PARIJS Het geheim van de eeuwige jeugd Russische bereidheid tof accoord gelijk aan peil van W.-Europa's bewapening Maar op het Festival-terrein trok zij haar schoenen uit Eden met vacantie in Amsterdam Volgelingen van Sartre brachten niets nieuws Grote belangstelling verwacht ROKEN IN HET BUITENLAND Bradley geeft duw in goede richting Amerika's „second lady heeft gevoel voor humor IZlï1 hCt Huis Waa>" Pot'odm ZATERDAG 9 JUNI 1951 (Van onze correspondent te Parijs). pARIJS zal op 8 Juli zijn tweeduizendste verjaardag vieren. En in alle wijken, op alle boulevards, in de avenues, op de pleinen en in de straatjes is de Franse hoofdstad nu bezig toilet te maken. Er worden feesten aan de lopende band georganiseerd, ieder „quartier" heeft zijn etalagewedstrijd, zijn gecostu- meerde bals, zijn historische optochten en ofschoon alles een beetje met de Franse slag georganiseerd is, toch voelt men overal, dat het feest is in Parijs. Dit neemt niet weg, dat die tweeduizend jaren van Parijs eigenlijk maar een enigs zins vaag begrip zijn. Parijs is eigenlijk 2300 jaar oud. Maar men viert die 2000ste verjaardag nu, omdat het juist twintig eeuwen geleden is, dat men in de geschiedenis voor het eerst over de Parisii sprak. En wel naar aanleiding van het feit, dat die Parisii door een van de luitenants van Caesar verslagen worden. Dus viert men eigenlijk de verjaardag van een nederlaag. Voordien heette het dorp, dat op het eiland Ile de la Cité lag Lutece, of Lutetia. Dat eilandje, waar nu de Notre Dame op staat, is dus het oudste gedeelte van Parijs. De eerste koningen bouwden er ook hun paleis; tegenwoordig is dit het Paleis van Justitie. I ATEN we onmiddellijk vaststellen, dat er in heel Parijs met uit zondering van de Arena's van Lutetia en de pilaren in het oude kerkje St. Pierre op Montmartre geen enkele steen ouder is dan 1000 iaar. De kerk St. Germain des Prés is het oudste gebouw van heel de Franse hoofdstad De wijk rondom deze kerk is voor al na de oorlog plotseling in de mode gekomen. Maar nu moet men niet denken, dat die existentialisten, die daar op de caféterrasjes schijnen te leven, die zich op een bijzonder vreemde manier kleden en een spek takel kunnen maken eigenlijk iets nieuws gevonden hebben. Want in 1410 kwamen de jonge mensen al bij elkaar voor de toren van St. Germain des Prés om over politiek en kunst te praten en om 's nachts heel de boel op stelten te zetten. Dit nam de volgende eeuw zulke vormen aan. dat de ker kelijke autoriteiten zich er mee zijn gaan bemoeien. De jonge knapen met hun opzichtige buizen en hun veel te lange haren, die St. Germain des Prés onveilig maakten en die veel te vrij met het zwakke geslacht omsprongen, mochten de kerkelijke processies niet meer volgen. Men ziet dus, dat de volgelingen van Jean Paul Sartre eigenlijk niets nieuws helpben oijtdekt. ■w De stad der vrouw DARIJS is nog altijd de stad, waar de mode voor heel de wereld wordt aangegeven. Parijs leeft van de vrouw en heel het leven in die stad draait ook om de vrouw. Met enige overdrij ving kan men zeggen, dat de man er alleen is om de vrouw te begeleiden, om geld te verdienen en om haar te zeggen, dat ze mooi is. Maar dit is door de eeuwen zo geweest. Omstreeks 1200 waren er al zeven en vijftig mo demagazijnen in Pariis. De naaistertjes uit die dagen hebben gezorgd vooreen van de eerste sociale wetten. Zij be weerden wat voor die dagen bijzon der opstandig leek dat zij na het vallen van de avond niet meer in staat waren te werken. Bij het slechte lamplicht bedierven zij immers hun ogen en hun fijne werk zou daar zeker onder lijden. En zij trokken in optocht naar de pre- voost die hierop decreteerde dat» het werk gestaakt moest worden, als het geheel donker was. De rue de la Lin gerie w»s zeven qeuwen geleden voor de Parisiennes net zo belangrijk als nu de avepue Matignon (waar men- de be langrijkste maisons de haute couture vindt). De beroemdste modekoning, die Frankrijk ooit gehad heeft, heette Lergy. Hij schreef omstreeks 1800 aan alle chieke vrouwen ter wereld voor, hoe zij zich moesten kleden en hij was na Napoleon de machtigste man in Frank rijk. Hij ontwierp ook de toiletten voor keizerin Josephine. Mevrouw Bona parte bestelde vaak iets zonder dat Napoleon het wist. Toen zij stierf, had zij een schuld van 800.000 francs bij mopsieur Leroy. Smulpapen kregen vork cadeau (~)OK de Franse keuken was in de middeleeuwen al zeer geraffineerd Wanneer men leest, wat de Parijze- naars tijdens de bouw van de Notre Dame voor maaltijden konden veror beren, dan slaat iemand de schrik om het" h%rt. De restaurants kwamen on der Lodewijk XIII in de mode. De Tour d'Argent, het chiekste en duur ste restaurant, dat Pariis thang heeft, wefd door Koning Hendrik de Twee de gesticht. In die tiid at iedereen nog met zijn handen. De Tour d'Argent werd beroemd omdat de directie een bijzonder vreemd instrument, de vork. in de mode bracht. Iedere klant van het restaurant kreeg een vork cadeau Zonder café's is het leven in Parijs nog maar nauwelijks voor te stellen. Toch zijn die publieke drinkgqlegen- heden nog maai 250 jaar oud. Het eer ste café heette Procope en het bevond zich tegenover de Comedie Frangaise De bekende acteurs uit die tijd gingen er een nieuw brouwsel proeven, dat men koffie noemde. En de dure dames lieten hun karossen voor deze won derlijke instelling stoppen om dat schouwspel eens gade te slaan. Twee en een halve eeuw later is er nog maar weinig veranderd: de karossen hebben plaats gemaakt voor Ameri kaanse auto's, die nu een kilometer verder stoppen om het wonderlijke schouwspel der existentialisten te ko men bekijken. QVER Montmartre begint men in de zestiende eeuw te praten. Op de heuvel lag toen een abdij, die veel pel grims trok. Die pelgrims waren vaak dorstig van de klimpartij. De abdij gaf hun eerst wijn cadeau, maar later kwam er zoveel vraag, dat men de dranken ging verkopen. Zo ontstond het eerste café op Montmartre. Een handige man kwam vervolgens op het idee paarden te verhuren aan mensen, die de butte op wilden klimmen. Uit die paardenverhuurderij ontstond de eerste omnibus, die de reizigers van het Luxembourg naar de top van Montmartre bracht. Zo zijn er nog heel wat geschiede nissen te vertellen over dat tweedui zendjarig bestaan ,van Parijs. Dat Lo dewijk de XlVde de eerste was, die op de gedachte kwam, dat de toe komstige lichtstad toch eigenlijk wel een straatverlichting moest hebben, dat Lodewijk 14 Juli 1789, dus bij het begin van de Franse Revolutie, in zijn dagboek schreef: Vandaag valt er niets te melden, dat Maar laten we vooral niet de indruk vestigen, dat het 2000-jarige Parijs een oude stad is. Op het gezicht van Ma- rianne kan men minder rimpels ont dekken dan op de Seine bij een wind loze dag. Parijs bezit het geheim van de eeuwige jeugd. Laten we het dus bij zijn 2000ste verjaardag vooral met deze eeuwige jeugd feliciteren. Hoog boven het oudste deel van Parijs, het Ile de la Cité verheft zich de Notre Dame. Seine, In het buitenland, vooral in Enge land en Amerika bestaat grote belang stelling voor het Holland Festival, van 15 Juni—15 Juli de harten van alle kunstminnende Nederlanders zal ver overen. Als proefje van deze buiten landse belangstelling kan dienen het feit dat op het Dinsdagavond gehouden grote gecostumeerde operabal in Lon den als eerste prijs voor het beste ros tuum een trip van drie dagen naar e Holland Festival gekozen prijs werd gewonnen door van de Engelse koning Miss Littleton. Overigens is ook in Nederland zelf de belangstelling voor het Holland Fes- val groot, nog groter, naar de orgams toren verwachten, dan het vorige j»a Van de 123.000 plaatsen voor de conceï- ten, balletten en toneelstukken is reeds een behoorlijk percentage gereserveerd, maar men behoeft niet bevreesd te zijn, dat het verkrijgen van plaatsen moei lijk zal zijn. was. een Deze nicht Min of meer op het laatste nippertj» is ook een uitgebreider filmprograrnm» ingelast, waarvan behalve Amsterdam Rotterdam en Den Haag ook Utrechter; Groningen zullen kunnen genieten. De film..God heeft de mensen nodig", CPn Franse film, „Het wonder", een Ita. iiaanse film evenals „De weg der Ho. pe" en „The Browning Version" zullen het Nederlandse filmminnend publiek in kennis brengen met producten van de Europese filmindustrie, die op fijm. festivals in Weenen en in Nice belang, rijke prijzen wegsleepten. Een nieuw verschijnsel aan het fir. manent van het Holland Festival is het concert, dat Maandag 2 Juli op het Muiderslot gegeven zal worden. Op dit concert zijn alle buitenlandse ambasst. deurs. gezanten en persvertegenwoordi. gers uitgenodigd. Zij zullen daar met vele Nederlandse autoriteiten en kun- stenaars van gedachten kunnen wisse. len over het culturele leven in ons land. Zij zullen bij aankomst in Mui- derberg verwelkomd worden door het geschal van trompetten van de tinnen van het oeroude kasteel af, geheel pas. send bij de sfeer van cultuur, die on. verbrekelijk verbonden is aan het Mul. derslot. In verband met de vele vragen over dit onderwerp, verstrekte de A.N.W.B. ons een overzicht van de hoeveelheden tabaksartikelen, welke men naar het buitenland mag medenemen. Vrije uitvoer uit Nederland: 100 sigaretten plus 25 sigaren plus 250 gram kerftabak. Bij uitvoer van deze hoeveelheden kan men teruggave van tabaksaccijns vra gen aan de Nederlandse douane. Vrije invoer in: BELG1E: 200 sigaretten of 50 sigaren of 100 cigarillos of 250 gram tabak. FRANKRIJK: 50 sigaren of 200 sigaretten of 400 gram tabak. DUITSLAND: 50 gram snuif tabak, 50 sigarettenvloeitjes; 200 sigaretten of 25 sigaren of 250 gram rooktabak. GROOT-BRITTANNIE: 225 gram tabak of sigaretten of sigaren. Uit deze A.N.W.B.-opsomming blijkt wel, dat de hoeveelheden die uit Nederland mogen worden uitgevoerd niet overeenkomen met hetgeen in andere landen mag worden ingevoerd. Men dient hiermede dus wel degelijk reke ning te houden. Aangifte van de medegebrachte tabaksartikelen is altijd verplicht ook al wordt hiervoor vrije in voer toegestaan. (Van onze diplomatieke medewerker). JJE VERWACHTING, hier vorige week door ons neergeschreven, dat het Krem- lin, nu de remilitarisatie van Duitsland op de lange baan is geschoven en bovendien de bewapening der Westeuropese landen achter is geraakt bij het daarvoor eind vorig jaar te Brussel vastgestelde tempo, geen haast meer zou heb ben met een conferentie van de Grote Vier ter vermindering van de spanning tussen Oost en West, is maar al te zeer bewaarheid. Moskou heeft op het Wes terse voorstel om minister van Buitenlandse Zaken Wisjinsky, voor een bijeen komst met de heren Acheson, Morrison en Schuman, naar Washington te zenden, met een onverholen „neen" geantwoord. Het wist immers, dat de voorwaarde, welke het stelde, namelijk het Atlantisch Pact en de Amerikaanse bases in het buitenland mede te bespreken, voor de Westelijke Drie onaanvaardbaar was. len. Want in het bijzonder de Franse Haarbij hebben de Russen echter zo gemanoeuvreerd, dat op hen de verantwoordelijkheid voor een even tuele verbreking van het zich moei zaam voortslepende overleg niet ge schoven zou kunnen worden. Dus i is het Westen min of meer gedwongen, voorlopig zijn rol in de hopeloze ver toning, welke al meer dan drie maanden in het Parijse Palais Rose wordt opgevoerd, te blijven vervul- regering moet er, vlak voor de alge mene verkiezingen, wel voor terug schrikken, op spectaculaire wijze een einde aan de illusie der verzoening te maken. Toch is men nu in Parijs en Londen begonnen, zich met de Amerikanen af te vragen, of het nog wel nut heeft, het onverkwikkelijke spel voor onbepaalde tijd mee te blijven spelen. Waarom zou men er geen einde aan maken, onder mededeling, dat men volkomen bereid is, zijn ministers van buitenlandse zaken met de heer Wis- (Van onze correspondent te Londen) „IK ben maar een gewone toerist, hoor", grinnikte Margaret Truman tegen een bataljon Londense verslaggevers bij baar aankomst in de Britse hoofdstad De 27-jarige, zingende dochter van de Amerikaanse president brengt thans negen dagen in Londen door, haar eerste aanlegplaats op een vierweekse Euro pese vacantiereis. Maar de ontvangst, die haar in Londen te beurt valt, verschilt toch wel iets van het programma van een gewone zelfs Amerikaanse toerist! Zondag gebruikte zij haar eerste lunch op Engelse bodem met niemand minder dan Winston Churchill, op diens buitenverblijf Chartwell in Kent. Haar gastheer, die gekleed was in zijn comfortabele „sirenenpak" en een „ten gallon" Mexicaanse cowboyhoed, zette de aanvankelijk wat verlegen presidentsdochter al gauw op haar gemak, 's Middags moest Margaret op theevisite bij de aarts bisschop van Canterbury, en 's avonds genoot zij van een Beethoven-concert, uit gevoerd door het Londens Symphonie-orkest in de Royal Festival Hall. jyj AAN DAGMORGEN was zij werke lijk een gewone toerist en „deed" op zijn Amerikaans in drie uur tijd heel Londen, met inbegrip van de Westminster Abbey, de Tower, en de buitenkant van de belangrijkste musea 's Middags begon zij dapper aan die enorme Festival-tentoonstelling op de zuidelijke oever van de Theems, schuin tegenover de parlementsgebouwen. De huidige hittegolf en haar hoge hakjes bleken Margaret echter te machtig. Na drie kwartier, toen zij pas drie van de twintig uitgestrekte festivalpavil- ioens „gedaan" had, begeleid door de vrouw van de Amerikaanse ambassa deur en gevolgd door een bodyguard van twee G-mannen, kon ze geen stap meer doen. De auto moest voorkomen en met een zucht van verlichting deed Amerika's „second lady" haar knellen de schoenen al uit, voordat ze instap te! Ook de G-mannen van de Ameri kaanse ambassade slaakten een zucht van verlichting, want tweemaal in die drie kwartier op het Festival waren zij Margaret kwijtgeraakt, die genoegelijk midden tussen de 60.000 andere bezoe kers doorwandelde Ik zal het maar doen jyNSDAG lunchte zij in het Lager huis als de eregast van de Speaker tvoorzitteren na afloop volgde zij een deel van het begrotingsdebat. Maar het hoogtepunt van haar week hier was Donderdag 's Ochtends woon de zij de luisterrijke parade bij van het zogenaamde „trooping the colour" ter MARGARETTRUMAN ....geestig.... gelegenheid van 's Konings verjaar dag. De troepenschouw werd door Prinses Elizabeth te paard verricht, daar de Koning zelf een maand rust moet houden, 's Avonds dineerde Miss Truman in Buckingham Palace, waar zij ook koning Haakon van Noorwegen ontmoette, die hier op een driedaagse statiebezoek is. Na afloop van het diner was er een groot bal in het valeis, speciaal ter ere van Margaret Truman. „Ik vind het geweldig, dat ze met op het paleis hebben uitgeno digd". zei ze voordien tegen de pers, ..maar ik krijg het al benauwd als ik eraan denk. Ik ben zo bang. dat ik iets verkeerd zal doen. Ik weet bijv. nog steeds niet of ik kniebuigingen moet maken of niet. Ik zal het maar doen, dan is het altijd raak". Het paleis had haar nl. geen advies gegeven over de kniebuigingskwestie. Als „second lady" van Amerika had men haar de vrije keus gelaten of zij al of niet wilde buigen! Vrijdag „deed" zij het Shakespeare- festival te Strafford on-Avon. Tussen het toerisme door moet zij antiek ko pen. „Speciale opdracht van vader", verduidelijkste Margaret aan de pers. „ik heb er wel geen verstand van, maar hij heeft me gevraagd een hoop antiek uit Europa mee terug te breng en". 't Geeft niet wat voor soort". Lachend voegde zij eraan toe „Wat mezelf betreft, zou ik wel een leuke prins willen ontmoeten of een echte Europese graaf. Maar ik ben niet van plan om een adellijke echtgenoot mee naar New York terug te nemen. Ik heb al genoeg bagage aan vader's an tiek". Naar Nederland UN met nadruk zei ze nog eens dat ze „geen noot" zal zingen, zolang ze op vacantie is, daar haar stem rust nodig heeft. Dinsdag vliegt zij van Londen naar Nederland, waar zij in Den Haag zal logeren OP de Amerikaanse ambas sade. Zij zal Nederland in drie dagen doen want Donderdagavond vliegt zij door naar Brussel en Vrijdag doet zij Luxemburg. Vandaar vliegt zij naar Parijs, dat een degelijke beurt van vier hele dagen krijgt! Op de 22ste vliegt zij naar Napels en drie dagen later naar Rome. Daar heeft zij een week de tijd om extra antiek in te slaan, voordat zij op 3 Juli van Napels uit scheep gaat aan boord van het Amerikaanse s.s. Constitution terug naar New York en haar loopbaan als zangeres. Het is nu vier jaar geleden dat Mar garet Truman haar debuut als sopraan maakte, tijdens een radiouitzending van het Symphonieorkest van Detroit. Vijf- tienmillioen Amerikaanse luisteraars hadden erop ingeschakeld en de criti ci waren meedogenloos. „Ze kan de hoogste noten nauwelijks halen en zingt zonder gevoel" schreven de bla den. En vier jaar lang bleef Margaret het mikpunt van de Amerikaanse mu ziek recensenten, die er op gebrand schenen haar zo te ontmoedigen, dat zij het concertpodium vaarwel zou zeggen Maar Margaret zong onbezorgd voort Haar gulle, opgewekte glimlach en ge voel voor humor maakten haar popu lair bij het publiek De slechte recensies hadden bovendien een omgekeerde uit werking. De concertgebouwen waren nermanent- uitverkocht Iedereen wild» de dochter van de President zien en horen. Momenteel benadert haar inko men dat van haar vader. De President heeft een salaris van 100.000 dollars per jaar (ongeveer f 350.000). Zijn doch ter verdient nu al 95.000 dollars per jaar en dit stijgt nog steeds door nieu we reeksen radio- en televisiecontrac ten. Woedende brief. yERLEDEN jaar, na een bijzondere venijnige recensie in een New Yorks blad, schreef de President in een woe dende brief aan de bewuste criticus, dat hij hem persoonlijk zou komen af rammelen als hij nog eens zo hatelijk over zijn dochter zou schrijven. Een verzamelaar bood 5000 dollars voor die brief, maar de criticus weigerde hem te verkopen! Intussen trekt Margaret zich niets aan van dergelijke recensies en nog minder van de vele verlovingsgeruch ten in de Amerikaanse pers. Onlangs, toen een New York's blad weer eens definitief het geheim van haar „a.s. verloving" onthulde, zei ze slechts „Waarom zoeken ze niet iemand uit, die ik ken?" Het blad nam prompt wraak door haar bovenaan op de lijst te zetten van de „tien slechtst geklede vrouwen ter wereld". Ook dat kan haar weinig schelen. Zij kleedt zich eenvou dig en houdt niet van opschik. Bij voorkeur draagt zij een blauw of groen mantelpakje met een gewone baret. De slanke blonde Margaret ziet erin werkelijkheid veel charmanter uit dan op haar foto's en zij is een en al leven digheid. Zij danst graag en geniet van een goede bokswedstrijd. Ze is dol jp uitgaan in nachtclubs, maar rookt niet en is geheelonthoudster. Tot grote ni- lariteit van haar vrienden bestelt ',e zelf in nachtclubs alleen melk of limo nade. Zij houdt ervan moppen uit te halen. In haar apartement in Manhattan staat een likeurkaraf die iedere bezoeker drijfnat spuit zodra men het ding ar geloos oppakt. Tijdens een officieel di ner in het Witte Huis stopte Margaret onlangs een zilveren lepel in de zak van haar tafelbuur, een hoge diplomaat, alleen maar om te zien, hoe hij zich uit die situatie zou redden na afloop van het diner. Toen men de diplomaat ip discrete wijze op de zilveren lepel wees die uit zijn zak stak, stond hij minu tenlang met een rood gezicht te stot- eren, voordat de gierende Margar»t zich over hem ontfermde. Zij had ge woon de gek gestoken met het feit, dat er in het Witte Huis altijd zoveel ie pels en vorken verdwijnen als souve nirs. Margaret heeft haar gevoel voor humor kennelijk van haar vader IJe President heeft bijv. in de ontvangza- asbakken en hele mktstellen door sou venir jagers werden meegenomen alle tafels voorzien van speciale potloden die de bezoekers „ongemerkt" in hun' zak mogen steken. In elk potlood staa- gegnft „Stolen from Harry Truman" jinsky te laten praten, zodra het Kremlin zijn keuze zal hebben ge daan uit de drie agenda's, welke het zijn voorgelegd? Voor een slechte indruk op de publieke opinie behoeft men immers niet meer te vrezen, want zelfs de grootste optimisten zijn er nu wel van overtuigd, dat de Sowjets aan geen vergelijk denken, zolang hun mili- taire superioriteit in Europa niet door de herbewapening van het Wes ten wordt bedreigd. Het werk van Bradley Veel meer zin dan het opstellen van allerlei speculaties omtrent Moskou's bedoelingen heeft het daarom, de verrichtingen te volgen van de Amerikaanse stafchef, gene raal Bradley, die door zjjn regering overzee is gezonden om een handje te helpen bjj het uit de weg ruimen der belemmeringen, die het tempo van de Westeuropese herbewapning nog zozeer drukken. De generaal ii uitstekend gestart in Frankrijk, dat in het defensiestelsel van West- Europa de sleutelpositie inneemt. De Franse minister van Defensie, Jules Moch, heeft hem beloofd, dat de door Frankrijk vóór het einde van 1951 toegezegde tien divisies, ook werkelijk op tijd op de been gebracht zullen zijn. Dat lijkt een boute be lofte, wanneer men weet, dat Frank rijk op het ogenblik niet meer dan twee van deze tien divisies gereed heeft, maar de heer Moch is een man, in wiens woorden men wel ver trouwen mag hebben. Aan de andere kant kon generaal Bradley namens zjjn regering verkla ren, dat Amerika thans werkelijk ernst zal gaan maken met de leve ring van de nodige grondstoffen aan de Westeuropese oorlogsindustrie. Oorspronkelijk wilden de Amerikanen de wapenfabricage en -levering in grote omvang in eigen handen houden, maar Korea is toch gebleken een zo grote slokop te zijn, dat het de Amerikaanse wapenleveringen aan West-Europa niet onaanzienlijk vertraagde. Door een maximale in schakeling van de Westeuropese in dustrie hoopt men nu alsnog de ont stane achterstand te kunnen inhalen. Dat heeft bovendien het voordeel, dat de aan Franse, Britse en Bene lux zijde bestaande vrees dat de sinds het einde van de oorlog sterk uitgebreide zware industrie bij ge brek aan grondstoffen tot stillegging zou worden gedoemd, weggenomen wordt. Van de snelheid, waarmede dit al les zal worden uitgevoerd, hangt het ongetwijfeld af, hoelang de Sowjets nog In hun afwijzende houding zul len volharden. In het begin van het jaar, onder de indruk van het gigan tische Westelyke herbewapeningsplan, «aren z(j wel degelijk bereid, met aanzienlijke concessies een soort wa penstilstand in de koude oorlog te kopen. Die bereidheid verdween ech ter, toen de woorden van het Westen groter dan de daden bleken. Ver- richt het Westen nu alsnog de daden, die einde 1950 in het vooruil zicht werden gesteld, dan kan men er bijna zeker van zijn, dat het Kremlin p'ot" seling behoefte zal voelen om, zondef eindeloos geharrewar over een agen da, de heer Wisjinsky naar de confe rentietafel te sturen. Dat zou, doft het Westen alles wat het doen moet, zo omstreeks de jaarwisseling het ge val kunnen zijn. Anthony Eden, de plaatsvervangend leider van de Britse conservatieve par' tij, arriveerde gistermiddag met ee toestel van de British European Atf* ways op Schiphol. Mr. Eden deelde mede, dat hij in j derland een paar dagen vacanti zoon Brits® doorbrengen tezamen met zijn Nicholas, die officier is bij de bezettingstroepen in Duitsland. Vader en zoon Eden zullen tot I\ dag in het Amstel hotel te AmsteljÏÏL verblijven Hij weigerde en ke verklaring af te leggen, dei*' -ver wenste hij zich uit te laten over ruchtmakende affaire van de 'xve.r%ml. dwenen leden van de Britse dipl01" tieke dienst.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 10