Plezierreis werd n triomphale tocht
Hollywood snoert de broekriem in
Hypnose als hulpmiddel bij de
opheldering van misdaden
Groep Duitse marconisten op
Groenland achtergebleven
Oosterse tapijten in Rijksmuseum
Concurreniie van televisie en van de
onafhankelijken nopen tot bezuiniging
Nederlandse oorlogsgewonden in Belg
groot eerbetoon ontvangen
jie met
Ontroerende ontvangst
bij Prins fóoudewijn
Glimlachje
Conservatieve eisen inzake
defensie van Midden-Oosten
Twee zandbanken in de
plaats van Helgoland
Media schilderen de juiste toedracht van een zaak
Onthullingen van een
Deense vakman
Vijf jaar na het eind van de oorlog ontdekt
Phonevision: proef, die
insloeg
Plaatsvervangers hadden
weer geen resultaat
Milliarden muggenlarven in
Den Haag vernietigd
ZATERDAG 9 JUNI 1951
CPRAK UW VERSLAGGEAeR i„ VCrslaggever)'
Nederlandse oorlogsgewaden naar Betóe °VeF 50
moet hü zichzelf rectificeren Niet dat Va1 Wn "p,pi/ierreUie"?
hebben gehad, niet, dat er aan dez'e rel l^ ®»riWwonden geen plelzier
haar voor alle deelnemers» tot een prettie-e h !™^T. s ontbroken heeft om
zierreisje" is In dit verbaj-d een veel te t?,maken: maar "P1^"
achter de rug hebben, klinkt dit woord hu<t ,llMrukklnP- N"u we de rel»
dan een plefzierreis, het was een hlst t ^r'Tend- Het Wa# veel mwr
oudstrijders, die in Beltfie als .Kirlotshllil van Nederlandse
Het was voor velen va* hen ee^ an di Ln f" ontvang™ p" ^rd.
naar etLn IJ?? schoonste gebeurtenissen van hun
voTde sti^fin S V°°r gW>n ge,d hadden willen mls-
listen een misschiet*, nog onverdiende "h onbaatl"chu*e automobi-
werk, maar zeker een, .dwingende aansnorinv nm t* P3S bp8onnen
te gaan. aansporing om op de ingeslagen weg voort
leven, die z|)
sen. Het was
Wü schrijven dit.'verhaal op één van
de luxe kamers vzin het „Hotel Brit-
tanique" in Spa, "het beste hotel van
deze deftige badplaats. Daar hebben
de Nederlandse invaliden vannacht
geslapen. De t\^ee voorgaande nach
ten trouwens sliep het merendeel van
hen te Bruss-iï in „Hotel Atlanta>,
misschien wel jhet beste hotel van heel
Belgie. Dat illustreert al meteen, hoe
er voor onze jongens op deze reis is
gezorgd. Hot; zij het middelpunt wa
ren van al7t:s wat er gebeurde. Het
Belgische „Oeuvre" heeft zich kos
ten noch rjioelte gespaard om de Ne
derlanders, vier onvergetelijke dagen
te bezorg,»;n en had daarbij van vele
kanten rille medewerking. De instel
ling van "het Belgische volk tegenover
de oorl'o gsgewonden is bewonderens
waardig.
Buitr-n regent het. De eerste keer
tijden'f deze reis. De voorgaande da
gen wgerd de tocht door stralend zomer
weer begunstigd. Het is overigens een
zacidt Juni-regentje, dat dadelijk wel
zal ophouden. De jongens zijn van
morgen de stad in geweest om wat
scatvenirtjes te kopen en zitten in de
rvdme hal te wachten op het vertrek
r/txar Nederland. Wij hebben met velen
Wan hen een praatje gemaakt en zij
Ibleken stuk voor stuk enthousiast
over de reis. De meesten konden geen
woorden vinden Om hun gedachten
uit te drukken, maar een vlotte Am
sterdammer, die al eerder bewezen had
goed van de tongriem gesneden te
verwacht had, maar veel mooier. Toen
zijn, zei: „Het was heel anders dan ik
ik de uitnodiging kreeg een reisje mee
te maken naar Belgie, toen dacht ik
aan patates-frites, aan biertjes drin
ken, op een terrasje zitten, wat rond
toeren door mooie steden en land
schappen en daarmee uit. Maar het is
heel wat anders geworden. Het was
wat je zou kunnen noemen: een offi
cieel bezoek van de Nederlandse oor
logsgewonden aan Belgie, we kregen
de ene officiële ontvangst na de an
dere, de hoogste autoriteiten kwamen
voor ons in het geweer, we hebben
aangezeten aan diners en banketten
In een stijl, die de meesten van ons
alleen maar van de film kennen en
dat alles gebeurde in een sfeer van zo
grote hartelijkheid en vriendschap,
dat ik gerust durf te zeggen, dat ik
het af en toe te kwaad kreeg. De ont
vangst door Trins Boudewijn zal ik
mijn hele leven niet vergeten."
Dat de Nederlandse delegatie nu en
dan begroet zou worden door officiële
persoonlijkheden, zullen de deelnemers
nog wel hebben verwacht, maar dat
zij in Antwerpen en in Brussel op de
historische stadhuizen zouden worden
ontvangen, dat de gouverneur der pro
vincie Antwerpen zijn huis wagenwijd
voor hen zou open zetten, dat zij in de
gouden zaal van het deftigste hotel
van Brussel aan tafel zouden zitten
met de Belgische Minister-President,
de Minister van Oorlog, de Spaanse
gezant, met generaal De Kempeneer,
de Held van Steenstraete uit de vorige
oorlog (die trouwens de hele reis heeft
meegemaakt) en met vele andere
autoriteiten, allen in avondtoilet en be
hangen met vele ridderorden, dat
hadden zij zich waarschijnlijk niet ge
droomd.
Bij Prins Boudewijn.
Het hoogtepunt van de reis was on
getwijfeld de ontvangst door Prins
Boudewijn. Die had plaats in zulk een
bijzondere sfeer, dat zij zelfs op de
genen, die wel eens eerder getuige
waren van ontvangst in koninklijke
paleizen, een diepe indruk maakte.
Veel te jong geroepen voor een veel
te zware taak, maakt deze 20-jarige
Prins de indruk niet te leven, doch
van minuut tot minuut geleefd te
worden. De tragiek der omstandig
heden staat over zijn gehele wezen
geschreven. Het protocol aan het Bel
gische Hof is zeer streng en dat
werkt er nog toe mee, de indruk te
versterken, dat iedere handeling, die
hij verricht tevoren is vastgelegd. Zo
als hij, voorafgegaan door verschei
dene hof-dignitarissen haast verlegen
de zaal betrad, waar de bezoekers pro
tocolair stonden opgesteld, in diepe
stilte naar zijn plaats ging, in ver
schillende richtingen een kleine bui
ging maakte ter begroeting, uit zijn
rechterbroekzak een papier trok,
waarvan hij in correct doch voorzich
tig Nederlands een korte toespraak
voorlas en de wijze waarop hij na af
loop van de ontvangst, na wederom
twee kleine buigingen onder doodse
stilte de zaal uitschreed, dat alles was
op een bijzondere manier ontroerend.
Maar als men dan mocht beleven,
hoe hg persoonlijk alle aanwezigen;
bestuursleden, automobilisten en ge
wonden, de hand reikte, hoe hij met
vele Nederlandse invaliden sprak en
blijk gaf van oprechte belangstelling
en begrip voor hun situatie, als men
zag hoe hij, ontroerd, soms met beide
handen de hand van een gewonde
greep, hoe hij een koninklijke houding
paarde aan menselijke hartelijkheid;
en als men hoorde hoe zijn woorden
getuigden van een door moeilijke jeugd
en vroege plichten verkregen wijsheid,
dan voelde men toch, hoe deze jonge
Prins, die wellicht al zeer spoedig tot
het koningschap zal worden geroepen,
zich op een uitstekende en geheel per
soonlijke wijze van zijn voorgeschreven
taak weet te kwijten. Niemand die
deze ontvangst beleefde zal aan deze
indruk ontkomen zijn en niemand zal
die ooit kunnen vergeten.
Onvergetelijk.
Voor onze oorlogsgewonden zal de
gehele reis in de letterlijke betekenis
onvergetelijk zijn en bovenal zullen zij
steeds een dankbare herinnering be
waren aan de daadwerkelijke vriend
schap, die hen op deze tocht van alle
zijden betoond is geworden. MOVEO
en vooral ook het Belgische „Oeuvre
Royale des Automobiles pour Invali
des de Guerre" verdienen voor dit
vriendschappelijk eerbetoon aan onze
oorlogsgewonden, de dank van het ge
hele Nederlandse volk.
Heden werd in het Rijksmuseu te Amsterdam een tentoonstelling geopend
van kostbare Oosterse tapijten, voornamelijk bestaande uit West-Duits
bezit. Foto: In het midden een 17e eeuwse Perzische „Ispahan" dat voor
50.000 verzekerd is en eigendom uitmaakt van het Bayerische National
Museum te Miinchen. De kleden links en rechts zijn met goud- en zilver
draad doorweven Ispahans
Ongeveer zeventig conservatieve le
den van het Engelse parlement hebben
een motie ingediend, waarin critiek
wordt geoefend op de Labourregering
en haar behandeling van de zaken van
het Midden-Oosten. Zij dringen er op
aan, dat onmiddellijk stappen zullen
worden ondernomen om een doelmatige
verdediging van het Midden-Oosten te
organiseren. Met het Gemenebest, de
Verenigde Staten en Frankrijk zou
overleg moeten worden gepleegd en
met de regeringen van Griekenland en
Turkije worden samengewerkt.
De Britse hoge commissaris in West-
Duitsland, Kirkpatrick, heeft Adenauer
voorgesteld om twee zandbanken in de
Noordzee in «plaats van Helgoland ais
doelwit te gebruiken voor oefenbom
bardementen. De zandbanken liggen
ter hoogte van de Noordwestduitse
kust en een flink eind van de scheep
vaartroutes.
(Van een correspondent te Parijs).
HOE GROOT de diensten zijn, die de hypnose bU de bestrijding van de mis
daad kan bewijzen, onthult een vakman op dit gebied, de Deense specia
list Paul Thorson, die door zijn succesvolle behandelingen in de zenuwklinle
van de Universiteit In Innsbruck internatioaal bekend geworden is en voor
een kring van vakmensen in Parijs een voordracht hield over enige gevallen
uit de Scandinavische praktijk. Vooral In Zweden werden volgens rijn bericht
gedurende de laatste oorlog met behulp van hypnose verschillende misdaden
opgehelderd, waarover men geheel In het duister tastte. Thorson werd door
zijn vriend dr. Bjorkham gemachtigd deze gevallen voor een groter publiek
openbaar te maken.
J^ERSTE geval: een hufs was afge
brand en een persoon was daarbij
om het leven gekomen. Men vermoed
de, dat hier misdaad in het spel was.
Dr. Bjorkhem hypnotiseerde een bij
zonder geschikt medium en schilderde
Vergeten mannen op een verloren post
IfORTELINGS is een Duitse marconist uit Russische krijgsgevangenschap ont
slagen, die, naar hü bij zün terugkeer in de Heimat vertelde, deel heeft uit
gemaakt van een eenheid, die er in is geslaagd tot Augustus 1950 onopgemerkt
op Groenland verblüf te houden. Deze groep was de laatste eenheid van de
vroegere Duitse Wehrmacht, die in handen van de geallieerden viel. De man
nen hebben zich in de jaren van hun verblüf in het Poolgebied volledig aan de
levensomstandigheden aldaar aangepast en slaagden er zelfs in, de genegenheid
van de Eskimo's te verwerven.
TN DECEMBER 1944, zo vertelt de
Hamburger Echo landde sergeant Ku-
lik met twaalf marconisten aan de
Groenlandse baai bij Lombvik. Zij
moesten daar een radiopost inrichten,
die de weerkundige dienst van de
Wehrmacht moest voorzien van de no
dige inlichtingen over het weer in het
Poolgebied. Ter bescherming van deze
post landden er voorts twee compag
nieën infanterie. De marconisten ves
tigden zich met hun post op een plek,
ongeveer dertig mijl van de kust. De
felle koude ten spijt vonden ze het
leven daar niet al te slecht. De rant
soenen waren overvloedig. Zij slaagden
er in, goede vrienden te worden met
de Eskimo's uit een naburig dorp. Ze
lieten hun baard staan, visten, en
maakten gedurende de korte zomers
jacht op de robben in de fjord. Bijna
vergaten ze, dat het oorlog was.
In 1947 werden de eerste mannen
weggehaald. Een eenheid van de Ame
rikaanse marine arriveerde in Lom
bvik en nam de beide compagnieën
soldaten en de marconisten van het
weerstation, die zich daar toevallig be
vonden, krijgsgevangen. Zij werden
weggevoerd. Maar de Eskimo's zwe
gen over hun vrienden, die verder het
land in woonden. Deze besloten dan
ook, zich stil te houden. Zü wachtten
liever de gebeurtenissen op Groenland
af, dan dat zij zich waagden aan de on
zekerheid van een terugkeer naar de
beschaving.
Contact met Europa.
Door middel van hun radiotoestellen
hadden zij contact met Europa. Aan
vankelijk volgden zij stilzwijgend het
nieuws, dat hun van buitenaf gegeven
werd. In 1949 werden zij echter vrij
moediger. Zij legden contact met een
radiomonteur in Essen, wiens uitzen
dingen zij een tijdlang hadden gevolgd
en die zij betrouwbaar genoeg achtten.
Intussen waren de drie vrijgezellen
vai de groep in het huwelijk getreden
met Eskimo-meisjes. De gehele eenheid
was door de Eskimo-stam geadopteerd.
De mannen voelden zich vrij en geluk
kig. De berichten, die zij uit Duitsland
kregen, deden hun niet verlangen naar
een reis naar het vaderland.
De marconisten werden echter on
voorzichtig. Daardoor kon de marco
nist van een Russische torpedoboot-
jager, die in Augustus 1950 in de wate
ren van Spi'sbergen kruiste, de uit
zendingen van de groep onderschep
pen. De kwestie werd aan Moskou be
richt. De flottilje kree# bevel een on
derzoek in te stellen en dit eindigde
met de capitulatie van het gehele
commanda Kulik. De Russen, zo ver
klaarden de marconisten later, behan
delden hen zeer behoorlijk en lieten
hen na acht maanden vrij.
(Van onze correspondent te New York).
^LS ER van Uw avonddis wat restanten zün overgebleven, denk dan aan die
arme, hongerenden sterren en producenten in Hollywood. Ze hebben, de stakkers,
moeten berusten in een slordige 25% a 50% salarisverlaging. Het zal je overkomen
wanneer je gewend bent om 4000 dollar in de week te verdienen ina aftrek van
belasting blijft maar 830 dollar over) en je moet het plotseling maar zien te
rooien met 3000 dollar, of zelfs 2000 dollar (in welk laatste geval er maar 630
dollar per week overschiet). Voelt U dus de behoefte om deze ongelukkige lie
den te helpen, de redactie van onze courant zal zich graag met de inzameling
belasten.
Het huishoudboekje wil niet kloppen
j^AAR IN ERNST: het is aan het
barsten en buigen in Droomstad.
Het verminderde bioscoopbezoek
voor een deel aan de invloed van de
televisie toe te schrijven dreigt een
permanente factor te worden. Nog
kan men niet overal in de V.S. een te
levisie-toestel inschakelen (hetgeen
alweer niet wil zeggen, dat men in
de woningen der welgestelden in tele-
visieloze steden geen televisietoestel
kan aanti-effen: want het „staat" wel
goed om de tijd vóór te zijn) maar
het is duidelijk dat de televisie de
rijen wachtenden voor de cassa's der
bioscopen met ten minste 20 pCt.
heeft verkort. De dorre economen der
filmindustrie, die men merendeels in
de minder romantische Wallstreet
aantreft, voorzien, dat aan deze situ
atie niet veel te doen zal zyn, tenzij
de filmindustrie en televisiemagnaten
het op een accoordje gooien.
Belangwekkend experiment
Er is een aanwijzing in deze rich
ting tijdens een belangwekkend
„phonevision"-experiment in Chica-
go, dat slechts luttele weken geleden
werd beëindigd en waarvan de gege
vens thans zijn gepubliceerd. De te
levisie-maatschappij Zenith heeft
twee maanden lang 300 „proef-famé
lies" in de gelegenheid gesteld te kij
ken naar vrij recente films op de te
levisie. Enige onafhankelijke filmpro
ducenten waren met Zenith in zee ge
gaan. zij het onder luid protest van
de grote ma<r« h-als MGM.
RKO, e.d. De films werden op een
speciale wijze uitgezonden, zodat
slechts 300 gezinnen ze in hun huiska
mers konden opvangen door de tele
foondienst te vragen hun televisie
toestellen aan te sluiten op dit spe
ciale video-signaal. Voor deze aan
sluiting betaalden de kijkers een vast-
Techt van een «dollar per film. Aan
gezien er doorgaans vijf a zes toekij
kers per huiskamer waren, kwam dit
filmbezoek op minder dan 20 cent te
gen een gemiddelde bioscoopprijs over
het gehele land van ruim 50 cent. De
proefgezinnen waren het er daarbij
met een overweldigende meerderheid
van 94 pCt.6 pCt. over eens, dat het
bioscoopbezoek in de huiskamer aan
trekkelijker was dan in de bioscoop.
Hieruit aiet men derhalve, dat een
dergelijk systeem inderdaad ook aan
Hollywood, wel iets te bieden heeft,
mits de fïlmhoofdstad rekenin" houdt
met een aanzienlijke lager rendeme ït
per film. Bij gebruik van boven be
schreven „phonevision"-stelsel komt
dit vrijwel neer op een halvering van
de opbrengst. Men is echter nog lang
niet aan samenwerking toe: de groot-
machtigen van Hollywood blijven zich
fzgdig houden van de televisie.
Nieuwe ontwikkeling
De laatste tgd heeft men bovendien
een geheel nieuwe ontwikkeling kun
nen. gadeslaan: een belangrijke thea
tergroep, de United Paramount, heeft
zidh structueel verbonden met een
root televisie-nëtwerk. United Para-
mtunt had reeds haar voornaamste
t'Aeaters uitgerust met installaties
Voor het projecteren van televisle-
-fiitzendingen op een groot scherm: de
uitzendingen zelf hadden echter voor
namelijk een experimenteel karakter.
Deze nieuwe ontwikkeling duidt
dus voornamelijk op een streven van
de theater-exploitanten om eerder
met de televisie-studio's dan met Hol
lywood samen te werken. In hoeverre
dit commercieel aan de verwachte
resultaten zal beantwoordden, Kan
slechts de toekomst leren. Doch de
ontwikkeling zelve is al voldoende om
het reeds onder druk staande corps
van Hollywood-productenten nieuwe
zweetpareltjes op het voorhoofd te
veroorzaken en hen met een gezichts
uitdrukking van „het heeft me van
daag toch niet gesmaakt" uit het pe
perdure Romanoff-restaurant in Hol
lywood te doen stappen.
Filmen op risico
[)OCH dit alles is nog niet alles. Uit
de gelederen der producenten zijn
prominenten gestapt voor wie een
contract op langer termijn met de
grootste studio's onder de huidige be
lastingheffingen niet meer „interes
sant was". Deze lieden, wier salaris
sen varieerden tussen de 500 en
5.000 per week hetgeen er in con
tanten netto overblijft nadat de fiscus
zijn volle pond heeft geëist hebben
besloten hun eigen films te gaan ma
ken, hun eigen scenario's te kopen,
hun eigen draaiboeken te doen sa
menstellen en zelf voor hun rolbezet
ting, hun cameramen en de produc
tie te zorgen.
De bedrijfsonkosten voor deze on
afhankelijke producenten als Jerry
Wald, Stanley Kramer (de man, die
onlangs Jan de Hartog's „Four Pos
ter" aankocht), William Perlberg,
Joan Crawford en Ida Lupino (de be
kende actrices, die bekend staan om
haar vervaarlijk zakelijk inzicht) lig
gen aanzienlijk lager dan voor de
grote studio. De onafhankelijke p<o-
ducenten huren het.talent van een ac
teur of actrice „per dag"; vaak bieden
zij hun draaiboekschrijvers en hoofd
rolspelers een percentage van de
winst aan, waardoor deze in het suc
ces kunnen delen doch uiteraard met
een geringer vast honorarium genoe
gen nemen, Bijzonder interessant zy'r.
de methoden volgens welke de dame-
Crawford en Lupino werken: zij tre
den vaak op in haar eigen films, eisen
geen gage maar een hoog percentage
van de winst: het resultaat is daar
van dat de productiekosten aanzien
lijk lager liggen dan anders mogelijk
zou zijn. De vier recente films van
Stanley Kramer b.v., die stuk voor
stuk boven het gemiddelde liggen zo
wel artistiek als in financieel op
zicht en die door het publiek uiterst
gunstig zijn ontvangen, hebber per
stuk 600.000 gekost; geen der grole
studio's had ze kunnen maken voor
minder dan 1 millioen per stuk.
Sterren ontsprongen de dans.
De massale salarisverlaging is tot op
dit ogenblik nog aan de sterren voor
bijgegaan. Hollywood met het sterk
overdreven gevoel van „prestige",
waarover men daar steeds spreekt
meent dat het op het publiek een
slechte indruk zou maken indien men
aan de ene kant zou trachten een
maximale publiciteit te maken omtrent
Elizabeth Taylor, Alan Ladd en alle
andere filmgroten, doch aan de ande
re kant het mes in de contracten zou
zetten. Dus heeft men voor het ogen
blik grote brokken gekapt uit de col
lectieve contracten met scenario
schrijvers, producenten en de indivi
duele overee.-kómsten met de „macht
hebbers", aan het hoofd van de stu
dio's. Fox heeft er 132 van dergelijke
„film-generaals". Spyros Skouras,
president van Fox. heeft deze week
zijn drastische voorstellen ingediend.
Het was nauwelijks balsem op de
wonde, dat h(j sprak van een „vrijwil
lige loonsverlaging" en dat hg toe
zegde de aldus in de portefeuille ge
troffen leden van zijn staf te compen
seren door hun enig aandeel te geven
in de over dit jaar te maken winst.
Winst is n.1. een woord, dat het
laatste jaar slechts in het woorden
boek der onafhankeiyken is voorge
komen. De grote studio's vrezen, dat
er geen alternatief is dan het voor
beeld van Fox te volgen. Ook de
sterren zullen er „vrüwillig" aan
moeten geloven, aldus vermoedt men.
Hollywood snoert de broekriem in.
De droomstad maakt opnieuw kennis
met de harde werkeiykheid. Het is
een harde smak waarmee zy, wier
hoofden voornameiyk door wolken wa
ren omgeven, op het harde plaveisel
van Hollywood and Vine, het fameu-
se kruispunt der hoofdstraten van
filmstad, terecht komen. Zoals gezegd:
indien U nog wat oude kleren of res-
tantjes over heeft, denk dan toch aan
de stakkers van filmland.
gedurende de trance tijd en plaats van
het gebeurde. Het medium vertelde,
hoe de brand ontstaan was. namelük
dóór een helse machine in de kelder,
die door een motor op de eerste ver
dieping tot ontploffing werd gebracht.
Naast de bom had de brandstichter
hooi opgestapeld, dat met benzine ge
drenkt was en onmidaellijk in brand
vloog, toen de dader het mechanisme
op gang bracht. Zo was het inderdaad
gebeurd en de dader bekende.
In het tweede geval ging het om
een moord, waarbij men generlei aan
knopingspunt had, omdat het slachtof
fer niet gevonden wat Weer verplaat
ste dr. Bjorkhem rijn medium, toen
het in trance was, naar de plaats van
de misdaad en wel op het uur. waarop
déze begaan moest zijn. Eerst ver
klaarde het medium, dat het niets zag.
Plotseling zag het de lichten van een
auto op zich afkomen en in de auto
bevonden zich drie pe.-sonen, .waarvan
er één dood was. De twee anderen
stapten uit, pakten het lijk. waarvan
het medium een nauwkeurige be
schrijving gaf en wiepen het in een
meer. Toen het medium beschreef hoe
het dode lichaam in het water plons
de, ontwaakte het uit zijn trance. De
politie stelde eep nader onderzoek in
en vond het slachtoffer, waarbij bleek
dat de misdaad precies zo begaan was
als het medium beschreven had.
Opzienbarende onthulling
Nog groter opzien baarde in Zweden
indertijd het .drama van Essarp".
Een molenaar was tot levenslange
tuchthuisstraf veroordeeld, omdat hij
ervan beschuldigd werd zijn vrouw in
een meer bij de molen te hebben ge
worpen, teneinde met zijn jonge vrien
dinnetje ongestoord samen te kunnen
leven. De veroordeelde, een zekere
Anderson, zat reeds zestien jaar ach
ter de tralies, toen zijn vrienden, die
s'eeds in zijn onschuld geloofd had
den, dr Bjorkhem voor zijn geval wis
ten te interesseren. Bjorkhem wilde
de gevangene zelf hypnotiseren, wat
echter niet toegestaan werd. Hij wend
de zich toen tot een helderziende in
Malmö, een mevrouw Baconnier, die
in een lichte hypnotische toestand ont
hullingen kon doen over een voor
werp. dat ze in haar handen hield en
dat haar in contact bracht met de ge
beurtenissen, die opgehelderd moesten
worden. Bjorkhem bracht haar in
trance en gaf haar een foto van de do
de vrouw van de molenaar, waarna de
helderziende een nauwkeurig verslag
gaf van wat er in de molen zestien
jaar geleden gebeurd was. Ze be
schreef geheel overeenkomstig de
waarheid zelfs onbelangrijke kleinig
heden. zoals de bloemen op tafel en de
gewoonte van de molenaarsvrouw om
haar koffiepot in het meer schoon te
maken. Op een dag werd ze daarbij
door een flauwte overvallen en viel in
het meer, waar ze niet meer levend
uitkwam. Dr. Bjorkhem slaagde er in,
de zaak nog eens te doen voorkomen
en Anderson werd, na zeventien jaar
gevangen te hebben gezeten, vrij ge
sproken en kreeg een schadeloosstel
ling van de staat.
Ook voor getuigen
Met hypnose kan men ook bij getui
gen. die wel iets willen zeggen, maar
een slecht geheugen hebben, de ge
wenste bijzonderheden uit hun herin
nering ophalen. Thorson heeft zelf be
leefd. hoe de politie in Stockholm een
dief ondervroeg om te weten te ko
men waar hij het gestolen geldbedrag
verstopt had. De berouwvolle zondaar
was wel bereid dit te zeggen, maar
kon het zich niet herinneren, daar hij
bij het begaan van de diefstal stom
dronken was geweest. Hij liet zich
hypnotiseren, werd in een auto gezet
en dirigeerde in trance zijn begelei
ders zonder omwegen naar de plaats,
waar het gestolen geld inderdaad ge
vonden werd.
De plaatsvervangers van de Grote
Vier zijn Vrijdag weer bijeen geweest.
Zij hebben drie uur zonder enig resul
taat gediscussieerd. Volgens een Wes
terse woordvoerder trachtten de Wes
terse afgevaardigden opnieuw de Sow-
jetrussische plaatsvervanger te over
reden zich accoord te verklaren met
een bijeenkomst van de ministers van
buitenlandse zaken op basis van de
punten, waarover men het reeds is eens
geworden. Gromyko bleef aandringen
op het opnemen van het Noordatlan-
tisch Verdrag op de agenda.
Een muggenverdelgingsmiddel, dat in
de oorlog in de Pacific zijn doelmatig
heid heeft bewezen, namelijk de DDT-
oliefilm, is thans ook in Den Haag toe
gepast. Er hadden zich twee gevallen
van niet-tropische malaria voorgedaan.
Daar het onderzoek door de GGD geen
resultaten heeft afgeworpen, besloot
men het zekere voor het onzekere te
nemen en een poel in de Haagse Moer-
wijk af te dekken met een laag olie,
waarin DDT is verwerkt. Milliarden
muggenlarven zijn daardoor gedood.
