Waar Amor danst tussen de glazen Stad en Omgeving Twee bussen met Rode-Kruisvlag toerden door de provincie Fleurig debuut van kindercabaret „Onder tante s paraplu" Witte gebitten en kokende harten als kenmerken van een onsterfelijk volk ,,lk kom anders nooit van mijn stoel" Bloemendaalse Kopje als verste en hoogste punt As gebroken Huistoe met de Croote Beer WGW verloor oefen wedstrijd tegen Watervogels met 31 Tussen Haaks en Kuifje Bakkerij Wijma opende zaak in Oud Den Helder Anna Paulowna BKC sterker dan Alcmaria combinatie Mooi succes voor „Polders Glorie" Leiding in goede handen bij Dienke de Hoog Breezand Sempre Avanti won eerste prijs Zijpe Burgerlijke Stand Stampvolle zaal zorgde voor gul applaus Urlc OP DE DREMPEL VAN HET GELUK „Pluk maar raak", zei de baas van de pruimen Ernstige onlusten op de Middelburgse kermis Nederlands B twaalftal te sterk voor Engelsen MARKTBERICHTEN besommingen ijmuiden MAANDAG 6 AUGUSTUS 1951 Alle mensen met zure gezichten en ontevreden harten zouden veel kunnen leren van het groepje Nieuwediepers, dat Zaterdagmiddag met de autobus op reis ging, Noord-Holland door. De afdeling Den Helder van het Neder landse Bode Kruis organiseerde de jaarlijkse invalidcntocht en de deelnemers werden stuk voor stuk van huls gehaald. Dat moest wel, want vcrseheidenen moesten naar de bus worden gedragen. Ouden van dagen, lammen, kreupe lenmen zou zo zeggen: een beklagenswaardig gezelschap. Maar o, dat vlei zo mee! Zeldzaam, de blijmoedigheid, en benijdenswaardig, de levensmoed van deze mensen, die zozeer afhankelijk van anderen zijn. En hoe groot ook de dankbaarheid voor ieder bewijs van hartelijke vriendschap. Een mens met een gezond lichaam, die kan gaan en staan waar hij wil, kjjkt wel even vreemd op, wanneer hij zo'n hulpeloos vrouwtje hoort zeggen: „Ik kan de deur nooit uit, ik kom niet eens van mijn stoei. In de zomer is dat wei eens moeilijk te dragen, wanneer alles buiten zo fleurig ls en je de mensen naar het strand ziet gaanDat was eigenlijk de enige sombere toon in de conversatie, die we Zaterdagmiddag hebben beluisterd. „Wel eens moeilijk te dragen," dat was de ernstigste klacht, die wij hoorden. Is het te begrijpen, dat de twee mooie bussen van Koningsbruggen als feestzalen door de dreven gleden? Er werd een stil en blij feest gevierd, door ogen, die stralend keken naar dat groene land met de grazende koeien, naar de blonde duinen met de groep jes vacantiegangers, naar al dat drukke verkeer op de slingerende we gen. De passagiers, eenmaal met ver eende krachten op hun plaatsje gezet, waren niet rumoerig en niet beweeg lijk. Rumperigheid en beweging gel den dikwijls als maatstaven voor de feeststemming. Volgens deze normen was het dan wel een „dooie boel", maar het met beverige stemmetjes gezongen „Knaapje zag een roosje staan" klonk net zo feestelijk als de „Toeter van papier" in een bus vol schoolkinderen. De heren Winter (in bus 1) en Boo- gert (in bus 2) hadden in de dames De Man, BruinBlom en Ten Bosch Gootjes een trio beproefde en liefde volle secondanten gevonden. Zij voor kwamen de wensen van de reizigers en wisten precies wat gedaan moest worden, toen één der alleroudste vrouwtjes last kreeg van wagenziek te. Dat was een heel eind buiten Nieu- wediep. De bussen waren al langs de duinen van Egmond aan Zee gereden en daar was al koffie gedronken in een restaurant aan de boulevard, toen in de buurt van Castricum „het bak je" moest komen. Het werd er echter niet beter op en boven op het kopje van Bloemendaal namen de reisleiders het besluit een taxi te bestellen en het onfortuinlijke vrouwtje gauw naar Nieuwediep te laten terugkeren. Een arts-met-vacantie, die op het kopje van het uitzicht stond te genieten, kwamen even kijken naar de patiën te. „Hoe oud bent u?" vroeg hij vrien delijk, waarop het vrouwtje antwoord de: „Twee en zeventig!" Enkele me depassagiers wisten het echter beter: „Doet er maar gerust tien jaar bij, want ze wordt gauw drie en tachtig, die opschepster!" De „opschepster" werd door allen druk beklaagd, dat zij zo gauw al te rug moest, en de reizigers hadden niet minder te doen met zuster De Man, die de patiënte in de taxi ging ver gezellen. Men had eens moeten weten, dat de auto ergens onderweg een de fect aan de versnellingsbak kreeg en dat een andere taxi uit Haarlem moest komen De weg terug bracht de beide auto bussen naar Schoorl, waar in en b(j „De Rode Leeuw" een uurtje werd gepauzeerd. Het begon al donker te worden, toen de laatste etappe werd aanvaard. Om tien uur werd de eer ste passagier veilig en voldaan afge leverd in de Nachtegaalstraat, ergens in het donksterste en hobbeligste hoekje van Nieuwediep, het in aan bouw zijne „Plan Zuidoost". Overal werden de reizigers met gejuich door hun familieleden begroet. Uitgebreide dank-speeches behoefden niet te wor den gehouden. Ook zonder dat wisten de dames en heren van het Rode Kruis, dat zij deze middag en avond een bij zonder goed werk hadden gedaan. Zij hadden drukke uren achter de rug, niet besteed met het oogmerk een flin ke duit te verdienen, een sport hoger te klimmen op de maatschappelijke ladder of om eer en roem te oogsten. Zij deden en doen dit werk zo graag, omdat het heerlijk is wat zonneschijn te brengen in het leven van een be hoeftig medemens. De stille dankbaar heid in één paar vochtige ogen is daarvoor een kostbare beloning. De heer Van Engelsdorp Gastelaars heeft alweer pech gehad met zijn olie karretje. Zaterdagmorgen stond hij vlak bij zijn huis in de Vijzelstraat toen de as brak en de situatie voor de geheel gevulde tank bepaald riskant werd. De petroleum bleef gelukkig waar ze was. zodat de schade voor de venter beperkt bleef tot het manke ment aan het karretje. Het motorschip „Groote Beer" is op de thuisreis uit Indonesië en wordt op Donderdag 9 Augustus in Amsterdam verwacht. Onder de pas sagiers bevinden zich ook enkele stadgenoten, en wel de majoor ziekenverpleger H. J. G. van den Berg (Van Hogendorpstraat 32), de majoor-schrijver G. W. Mooiman (Huijgenstraat 29). de majoor-eleo- tromonteür P. J. Bosdijk (Prof. Blok- straat 25), de telegrafist eerste klas se T. Graaff (Fazantenstraat 59) en de matroos derde klasse R. R. Mooij- man (Emmastraat 49). Voor circa tweehonderd toeschouwers hebben Watervogels en WGW Zater dagavond een nuttige oefenwedstrijd gespeeld, waarin aan beide zijden en kele jonge spelers waren opgesteld. De junioren Mullens (rechtsbuiten van Watervogels) en Nieuwenburg (links back van WGW) deden voor de rust weinig voor elkaar onder. Laatstge- genoemde verwaarloosde later de dek king van zijn tegenstander enigszins, waardoor deze een enkele maal kon doorbreken. Beide spelers beloven veel voor de toekomst. De WGW-keeper Polman maakte een betrouwbare indruk en heeft een paar gevaarlijke ballen uit zijn heiligdom gehouden. Hij zal met uitlopen nog wat sneller moeten reageren. De voorhoede van zijn club liep herhaaldelijk in de buitenspel-val, die handig door spil Van 't Hert in tact werd gehouden. Het telkens attenderen van de scheidsreeh ter op buitenspel deed in deze oefen wedstrijd wel even onprettig aan. Twintig minuten na de aanvang bracht Spaans de stand op 1—0 (uit een corner). Even voor de rust volgde op een run van Noordeloos de gelijkma ker (11), welke stand tot een kwar tier voor het einde ongewijzigd bleef. Bij een snelle Watervogels-aanval aar zelde Polman met uitlopen, waardoor bet 12 werd. Kort voor het einde brijr^t Mullens de stand op 1—3. Gistermorgén liep een Duits jacht, de „Pax", de haven binnen, omdat en kele opvarenden met zeeziekte te kam pen hadden. Het scheepje, dat onder weg is naar Las Palmas, heeft twee mannen, twee -vrouwen en twee kin deren aan boord. Het is morgen hoog water om "0 en 22.35 uur en laag water om i.10 en 16.55 uur. Oud Den Helder heeft sinds Zater dagmorgen tien uur ook zijn winkel in brood, koek, banket, chocolade en suikerwerken. De heer R. J. Wijma van de Brakkeveldweg opende op dat "dstip de fraaie nieuwe zaak, die on der architectuur van de heren Peters en Roelofs werd gebouwd door de fa. Kersbergen. De winkel is daar aan de Cornelis Ditostraat bijzonder gunstig gelegen, omdat men nu voor de ver koop niet alleen is aangewezen op de bewoners van de nieuwe stadswijk. De klanten zullen graag kopen in de smaakvolle winkel, waarvan de ar tistieke betimmering kant en klaar werd geleverd door de fa. Tiethoff te Amsterdam. De fa. Groenendijk zorgde voor het schilderwerk, de fa. Rosa leg de de granito vloer en de fa. Van der Slikke nam de electrische installatie en het sanitair voor haar rekening. UIT HET ZAKENLEVEN. In het Handelsregister werden de volgende wijzigingen opgenomen: R. J. Wijma, Den Helder, Violenstraat 7173. Filiaal gevestigd te Den Hel der, Corn. Ditostraat 1. J. van der Leek, Den Helder, Beu kenkampstraat 32. Uitgetreden eige naar J. van der Leek; Nieuwe eigenaar:. G. Broere, onder de naam „De Vooruit gang". Fa. Zeeman en Blom in liq., Zijpe, Burgerbrug, Grote Sloot A 20, uittr. li. quidateur: C. van Riel. Garage C. S. de Haan, Wieringen, Hippoliytushoef, Koningstraat 34, over leden eigenaar: C. S. de Haan. Nieuwe eigenaar: wed. T. de HaanMostert onder dezelfde naam. (Nadruk verb.) Als oefenwedstrijd voor BKC was de ontmoeting tegen de Alcmaria-combi- natie nu niet direct een krachtproef, ofschoon somtijds en vooral in de tweede helft zeer aantrekkelijk voet bal van beide zijden werd vertoond. BKC was echter het grootste gedeelte van de strijd in de meerderheid. De uitslag 42 in het voordeel van de geel-zwarten is dan ook geenszins ge flatteerd. Als b.v. Buning wat meer ge luk had gehad met zijn schoten en was doelman Vasbinder van de gasten niet steeds op de juiste plaats te vinden ge weest, dan had BKC zeker met grotere cijfers gewonnen. Zaterdag was het de eerste dag van het grote nationale zang- en muziek concours te Made (N. Br.) Het accor deonorkest Polders Glorie uit Anna Paulowna won er met 346 punten een eerste prijs, hetgeen een mooi succes mag worden genoemd voor dit popu laire orkest. KNAPPE TIMMERLIEDEN Onze plaatsgenoten J. de Graaf Nzn. en P. Huiberts zijn geslaagd voor het diploma timmervakvan de Vereniging tot bevordering van het vakonderwijs in West-Friesland. De heer J. de Graaf behaalde het diploma met lof na twee jaar te hebben gestudeerd. Het is een levenslustig, en naar wij geloven ook een levenskrachtig groen- je, dat kindercabaret „Onder tantes paraplu", dat Zaterdagavond In „Cen traal" aan de Koningstraat debuteerde. Dat levenslustige is niet zo vreemd bU een club van bijna dertig jongen» en meisje*, maar dat levenskrachtige Is toch wel opmerkelijk. Want wij hebben de overtuiging gekregen, dat mevr. Dienke de Hoog zo al niet keurig onder de duim, dan toch meesterlijk „onder de paraplu" heeft. Het is een clubje, dat optreedt voor publiek, een factor, die onwillekeurig een zekere, gedwongenheid en geforceerdheid zou kunnen meebrengen. Maar de sfeer onder tante Dienke's paraplu is fris en kinderlijk gebleven, en de jeugdige onvolkomenheden accepteert de toeschouwer bij zo'n cabaret al» het snuifje zout in de pap. ste vijf maanden van tante Dienke hebben geleerd. De leidster bleef zelf meestal ach ter de schermen (waar genoeg te doen was!), maar kwam toch een enkele maal ook op de planken. In het laatste nummertje vormde zij het middelpunt van het voltallige clubje, dat liedjes zong en voordrachten ten beste gaf bij het .kampvuur". In een heuse finale hurkten alle kinderen onder tante's grote zwarte paraplu, om al zingend te vragen of hun eerste programma in de smaak was gevallen. Het applaus liet ■ïan duidelijkheid niets te wensen over, en toen de heer Jans, de voorzitter van de buurtvereniging, aan het publiek vroeg, of tante Dienke en haar clubje nog eens terug moesten komen, werd hierop met een hartgrondig „Ja!" ge antwoord. Het was precies twaalf uur, toen de verloting kon beginnen. De meesten gingen daarna nog niet naar huis, want Th- Five Sulltvans" hadden nog een fiks nummertje dansmuziek op hun Enige Vrijheids-klassers vóór de wind in actie tijdens de Holland Week 1951 op de Loosdrechtse Plassen. Het wakkere mandeline-orkest Sem- per Avanti heeft op het grote nationale zang- en muziekconcours te Made (Nr. Br.) in de vierde afdeling orkesten met 319 punten een eerste prijs gewonnen. Geboren: Petrus Johannes Maria, z.v. Simon J. Houtenbos en Sijberta B Peperkamp; Sijtje Maria, d.v. Jacob Hoogland en Mary J. Bregman: Maar- tje Guurtje Elisabeth, d.v. Herman van der Vlies en Klazina Wit; Dirk, z. v. Kiaas de Mayer en Duifje Komen; Jan Schelte, z.v. Jan S. Kuipers en Roelofje Vis. Overleden: Trijntje Wiggers, 81 jaar, echtgenote van Simon Keet man. „Onder tante's paraplu" is een on derafdeling van de buurtvereniging „Vrede en Vrijheid", en het was dan ook niet zo heel verwonderlijk, dat het op de planken kwam voor een stampvolle zaal De jonge artisten ho ren thuis in deze buurt, waar men vrede en vrijheid mint, en waar men blijkbaar ook véél op heeft met de jeugd, die de toekomst is Het dochtertje van mevr. De Hoog fungeerde als conferencière. Zo'n klein ding van twee turven hoog, maar par mantig! Het bloed verloochent zich toch nooit. Het meiske vertelde telkens, wat er komen ging: een voordracht, een zangnummertje, een pianosolo, een stukje declamatie. Het was van het be gin tot het eind plezierig, de jeugdige cabaretiers in actie te zien, en daarbij te constateren, hoeveel zij in de laat- rener'oire. BURGERLIJKE STAND. Geboren: Douwe Jentje, zoon van Freerk van Es en Maaike Tjette Vee- nema. Wilhelmina, dochter van Jan Kramer en Jannetje Idje Baarssen. Cornelia, dochter van Klaas Ras en Grietje van Veen. Overleden: Marretje Hakvoort. oud 73 jaar, weduwe van Cornelis Brou wer. VISSERIJ-BERICHT Door 140 vaartuigen werd op 4 Augustus aangevoerd: 11.353 pond kuilpaling 0,95—1,10, 1218 pond lijnaal 1.40—1,46, 24 pond snoek baars 0,90 en 84 pond rode baars 1,00 per pond; 405 bak nest 3,65 per bak. „Even het hoofdstuk uit, dan zal ik het licht uitdoen, admiraal" QANSEND DOOR HET LEVEN, wat kan er heerUjker zijn! Ais kleine jon gen stonden \vjj eens in de boomgaard van een boerderij in de Beemster. Onze grote vriend de chauffeur Vke van Djjk wjj zien hem nog voor ons en horen nog z(jn forse stem zingen „Als des Zondagsavonds de dorpsmuziek speelt", boven het geronk van de Fordmotor uit onze lyfchauffeur tian moest een vracht asbcstplaten brengen bjj die boer. Onze dunne armpjes van tien jaar oud konden helaas bjj het lossen geen dienst doen, en zo ston den \vü In die boomgaard. Aarzelend bij een rUkbeladen pruimenboom en wel zeer begerig naar zo'n sappige gele vrucht. Maar het kind, dat w(j waren, was al zo blij met de vele weldaden van die vrije Woensdagmiddag, dat het niet durfde vragen en zeker niet grijpen naar zo'n pruim. Dat kind was trots op zijn vriend Van Dijk en op de grote rode vrachtwagen, die tonnen asbest versleepte. Dat kind vond het liedje over de dorpsmuziek en de meisjes, die zich niet verveelden, een pracht. Het zong in zijn oren tot de slaap kwam met vele nieuwe dromen. zo'n vrucht, waarvan er immers genoeg op de wereld zijn. En wij zouden boos kunnen worden op die boer, wanneer hij niet heel gauw zegt: „Pluk maar raak!" J7EN KIND kan blij en dankbaar zijn ook wanneer het niet mag plukken van een pruimenboom, zo vlak bij. Wij weten dat heel zeker, want wij ston den zelf in die boomgaard waarvan wij hel gras nog ruiken. De boer was een edel en groot man. Hij hielp Van Dijk bij het lossen en gaf ons van verre het kostbaar man daat. „Pluk maar raak", riep hij. En wij plukten. Zevenmaal ruisten de bla deren van die pruimenboom en zeven maal zetten wij onze tanden (toen nog compleet) in het weke vruchtvlees. Een zaligheid. Wij zullen dat nooit verge ten. En tochHet kan moeilijk zijn, na twintig jaar nog blij en dankbaar te zijn met veel weldaden, wanneer we niet mogen plukken van een pruimen boom. zo vlak bij. Want wij zijn gaan vinden, dat wij wel recht hebben op Na twintig jaar is een ritje in een vrachtwagen ook niet zo'n groot feest meer. En een boerderij in de Beemster is maar niets vergeleken bij de Are de Triomphe in Parijs. En als we ooit weer in die boomgaard komen, wel, dan plukken we zo'n pruim. Desnoods tien, als we er zo veel lusten. Wanneer we in dat stadje waar we toen woonden Van Dijk toevallig tegen komen. neemt hij zijn bruine deukhoed voor ons af. En dan zien wij zijn don kerblonde haar. Gladgekamd als twin tig jaar geleden. Alleen véél dunner. |)AT KIND is nog niet gestorven. Het woont van binnen in een achterafje van ons hart en droomt voort. Vele dromen en ook wel nieuwe dromen, maar het leven laat niet veel tijd om aandacht te schenken aan de dromen van een sluimerend kind. Ook al woont dat kind in ons eigen hart. Daaraan moesten wij denken, toen wij stonden op de drempel van een danszaal in de Koningstraat. Wij zagen een groot en heerlijk feest. En wij voel den een zeer grote en duizelig-maken- de hitte langs ons stromen naar de buitenlucht. Het was een hitte, die geurde naar alles wat feestelijk is. Er moest wel zeer veel jenever staan op al die tafeltjes en er moest wel zeer veel alcoholdamp zijn uitgeademd tus sen honderd fraai gepoetste gebitten door. En er moest ook wel zeer zwaar zijn getranspireerd door al die welge- sneden colbertjes en charmante blousjes heen. Op een podium troonde een Man ach ter een ding. Hij haalde met stokken en vllegenklappers een ontzaglijk ge weld uit dat ding. Dat was nodig voor het rhythme. Maar het was niet vol doende. Want naast die Man zat een andere Man, vaardig slaande op een ander ding, met witte en zwarte toet sen. Het ding toonde veel gelijkenis met een piano. Er was zelfs nog een Man, die blies op (of zoog aan?) een zwart tovervoorwerp, waaruit een soort geluld kwam. Een zeer hard en schril geluid, dat in de hoogte herin nerde aan een tram in de bocht. Geluk kig was dat niet het enige. Gelukkig zet er nog een Man, met in de handen een rare doos, die bedrieglijk veel op een gitaar geleek. Zelfs de snaren ont braken niet. Met fenomenale handig heid raspte de Man met zijn blote na gels over het IJzerdraad. Het gaf een snerpend geluid, bij horten en stoten, in een zeker rhythme alsof in de arm van die Man een nokkenas verscholen zat. Al die Mannen verrichtten deze be zigheden en maakten deze geluiden gelijktijdig. En zij keken er zeer fana tiek bij. Dat gebeurde allemaal niet voor niets, want er waren in de zaal vele andere Mannen (en ook Vrouwen, gij begrijpt dat, want anders waren die Mannen daar ook niet) die bewegin gen maakten onder het zweten door. Het was een moeilijk en zwaar karwei. Maar die Mannen en Vrouwen waren voor geen kleintje vervaard. Gij zoudt dat onderschrijven wanneer gij die be wegingen had gezien, zoals wij. Die Mannen en Vrouwen hadden van hun dagelijkse arbeid een bonk energie overgehouden. Al die fut moesten zij nog even kwijt voor het slapen gaan. Zoveel begrepen wij daar wel van. Dat was ontspanning, wisten wij. Een heerlijke ontspanning, dat zagen wij wel aan die glinsterende ogen, aan die draaiende heupen en die lachende monden. Alle saaiheid en verveling, alle onbevredigdheid en wroetende verlan gens werden weggedreund door die drum en die rasp en alle andere gelui den hie botsten tegen de nattige wan den en de lage zoldering van de feest zaal. De harten kookten over door de porieën van rode klamme huiden. De zielen braken zich baan in luidkeels gezongen refreinen. Er werd zelfs ge kust in die zaal, door een Man en een Vrouw die elkander wel zeer lief moes ten hebben. Zij zaten achteraf en ver vulden elkander van ene Grote Lief de. Waarom zouden wij daaraan twij felen? 20 stonden wij maar stil op die drem pel en genoten van zoveel Liefde, opsteigereqd tussen de glazen en ge stuwd door zulk een rhythme en zulk een geluld. Een volk zat zoveel energie heeft en zo intens genieten kan, gaat nooit verloren, beseften wij dankbaar. Want zeker zullen er kinderen blijven komen in dit land waar nog zo ge danst wordt en nog zoveel geluid wordt gemaakt. En aan vreugde zal het niet ontbreken, zolang er nog Mannen en Vrouwen zijn, en zolang de lepel in de brijpot staat, Wij vonden het een fees' om zo op die drempel te staan, vlak bij het Ge luk. Net als twintig jaar geleden bij die pruimenboom. Alleen, wij plukten liever niet, ditmaal. ALEX OVANSKY. Dolken en krissen dreigden TU«lcns de kermis te Middelburg Ij het gisteravond tot ernstige onlusten gekomen waarbij ongeveer 100 Ambo. nezen betrokken waren. De politie werd gedwongen zich in het stadhuis te verschansen en bezette vele uren later, versterkt met mare chaussee uit Breda en een detachement Rijkspolitie, het Ambonezenkamp te Middelburg. Omstreeks half negen ontsond op de markt twist tussen een burger en vier Ambonezen. Een 15-tal politiemannen trachtte de burger te ontzetten, maar het aantal Ambonezen was intussen ge groeid tot een groep van 100 man, die de politie met dolken en krissen be dreigde. De politiemannen trokken wel hun revolvers, doch hadden instructit daarvan geen gebruik te maken, zodat zij gedwongen waren zich in het stad huis terug te trekken. De ene politie agent die stand hield, werd door de Ambonezen neergeslagen. De politie mocht het stadhuis niet verlaten. Ook de overige leden van het politiecorps moesten op de bu- reaux blijven. Op straat was geen po litieman te zien. Deze toestand heeft vrü lang geduurd. Onderwijl pleegden de burgemeester en de commissaris van politie overleg over de te nemen maatregelen. Kort na elf uur, toen een deel van het publiek reeds naar huis was ge gaan, werden de overige belangstellen den door de politie uiteen gejaagd. Oe Ambonezen keerden toen ook naar hun kamp terug. Onder grote belangstelling werd te Goes de korfbalwedstrijd gespeeld tus sen het Nederlands B-twaaiftal en het Engelse A-team. Zowel in de aanval alt in de verdediging waren de Nederlan ders superieur Bij het spel der Engel sen was evenwel vooruitgang te be speuren, want het veldwerk was zeker niet Biecht. Na 20 minuten spelen werd het eer ste doelpunt gescoord door Van der Pieterman van ZKC en niet lang daar na zorgde dezelfde speler voor het tweede doelpunt (2-0). Vervolgens scoorden Van den Heuvel (PSV, mej. Na Smits (PSV) en G. Joling (Vitesse) voor rust, waardoor de Nederlanders een 5—0 voorsprong namen. Toen er na de hervatting 20 minuten was gespeeld, begon het zo hevig te regenen dat de wedstrijd moest worden onderbroken. Na deze periode verhoogde Terpstra van VKC de stand tot 6—0. Met deze scoren kwam het einde. Koog Zaandijk ALKMAAR, 3 Aug. Aardappelen 10—18 pp drielingen 8—10; slabnnen 38-46; mii- bonen: |tam 20-35 en slok 38-62; komkom mer» 8-14; tomaten: A 35-53 en Bonken 20-32; aardbeien 2,60-2,90 per «lol; bloem kool: IA 22-30, I 14-20 en II 8-12; rode kool 4—6.50; peulen 16—25; doppers 22—50, tuinbonen 6.50—21,50; spinazie 4- 10; *1® 11; postel, ui 4-10; andijvie 5—16; radijs 2- 2,50; rabarber 4-13; bieten 4-6; peen 13" 41; uien 12-19; Yellow appel» 15-41; "*J" groenten 6-13; peterselie 2-3.50; pnilnien Ui rode 'bessen 30—75; zwarte bessen 97—1.05; meloen 52—71; druiven (museaal) 2.50; drui ven A 1,68- 1,80; perziken 3-21. LANCEDIJKER GHOENTENCENTRALE, 4 Aug, ,50.000 kg anrdapelcn; Eerstelingen 11,10-11,90, Doré 11,30-12 Eigcnhcim.» 10.90—11,90, blauwe Eigenheimers 9—10,80, grove 9,60—11,40 en drielingen 8,8010,20( 7500 kg rode kool 4-5,70; 5000 kg gele kool 4-5,20; 7000 kg witte kool 4-4,10; 400 k* zilveruien: drielingen 25-26 en nep 33—3®» 40 kg slnboncn 30-37; 300 kg tomaten: A 40-42 en B 38; 850 stuk» bloemkool A 18-23. NOORDERMARKTBOND, 4 Aug. - 87,000 kg aardappelen* Eerstelingen 11,10-12,«J» Krove 10,80-11,30, drielingen 7.10-8.50# kleine 4,70-5,20, rode Eerstelingen 1M®' Bintje» 10,50, Eigenheimers 11,20-12,40, bj; Eigenheimers 9,90-11,10 en Dort 11.70; 5000 kg zilvcmep 26 en zilver drielingen -°> 1000 kg bieten A 7-8,60; 800 kg slnbonM» 28-32; 400 kg witte kooi 4; 135 stuks bloem kool AI 13. De besommingen van Zaterdag wa' ren: IJM. 10 f 18.500, 1 trawler met f 16.500; loggers: KW 24 f 5520, 84 f 1980, TX 32 f 1080, HD 125 f 2170, IJM 230 2 800, 11 f 1730, 229 f 2000, 213 f 450, 227 f 310, 276 f 810, 277 f 1320, KW l28 f 400, 21 f 640, 94 f 1090, 35 f 2000, 89 310, 12 f 1190, 66 f 370.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 2