Met de „13 het Usselmeer rond Citroën draaide zonder mankeren vijfhonderd kilomeiers weg Bruinvissen revancheerden zich gedeeltelijk te Westzaan Onvolledig ZAP liet zich door Oudesluis verrassen Glorieuze zege van V.Z.V.-'t Veld op ongetrainde Texelploeg Succes deelde de punten metRKAFC Goede athletiek in Wieringerwaard trok weinig publieke belangstelling Nieuwediepers in de ..Heiderit 7957" Z TO0„KldI „,tl Herder Doppenberg is een Kerstkindje Eervolle tweede plaats in het polotournooi Enerverende finale werd 3-2 nederlaag Pech voor Watervogels en Schagen Texel achterhoede faalt WCW was twee doelpunten sterker dan HRC 2 Onfortuinlijk begin in eerste wedstrijd 38 mannen tippelden van Amsterdam naar Leeuwarden Maar zij gingen per auto over de Afsluitdijk BESOMMINGEN IJMUIDEN Zij Burgerlijke Stand Ruim 200 deelnemers king tegen de heer Louwe, toen hii Zaterdag W® dl* geest een opmer~ zinetank bijvulde en nog eWn het olif ?Sen.,V°°r het Vertrek de ben" lachte wat over dat ,,o "geluksnummér'- en. contr°leerd*' Hij glim- negen uur, toen de Citroën GZ G7807 van 1 °"S •nc1c*s' Het was Precies waren gestart voor een dubbele rit en reki-mi ln Huisduinen vertrok. Wc In de buurt van de 500 zou staan Meteen kunn °P' t n' dagteller 's avonds 13 ons geen ongeluk heeft gebracht en LtTlT VeHeIlen' dat h«* "»™™r meter van het Nederlandse wegennet had verslond'86 ?agent^e pr< 0'cs 493 kil°" avond om tien uur in de .aragenrsuïïnrra^eïddt TluST "oTrdTeïuwe "6n PaSSa"t" d"lg" aan de Ra.lye do„r L JOEN we enkele weken geleden zo'n aardig foldertje ontvingen, dat ons met een vlotte tekst en aantrekkelijke foto's opwekte tot deelneming aan de „Heiderit 1951", besloten we onmid dellijk, ons aan dat avontuur te wagen. Zo'n middagje kruisen over de Veluwe met zijn bloeiende heide over de Veluwe rende dennebossen leek ons wel, als een variatie op de golven tussen Haaks en Kuitje en de zilte zeelucht. Maar ook hadden we nog altijd een rit rond het IJselmeer in het hoofd. Dat kon dus prachtig worden gecombineerd. De deelnemers aan de Heiderit konden in Zwolle, Voorthuizen of Apeldoorn een routebeschrijving voor de Rallye in ontvangst nemen, mits zij minstens drie van de her en der in Nederland verspreide stemadressen hadden be zocht. Wij wilden niet krenterig zijn, en vier stempels verzamelen. Meppel, Zwolle, Deventer en Apeldoorn. Zo startten wij Zaterdagmorgen om negen uur met als eerste plaats van be stemming Meppel. De „13" had er zin in, en leverde ons om precies elf uur af bij het Meppelse hotel „Ogterop". De dagteller stond op 150, dat was dus een gemiddelde van 75 kilometer per uur. Een goed begin. Bochtig geval. pE MAN achter het stuur (wij noemen zijn naam niet. want hij „houdt niet van die reclame") had er zin in, en trok in een pikant tourtempo op Zwolle aan. Bij „Beek" op de Willems kade kregen we om 11.45 ons tweede stempel. Toen over de Oostelijke IJs- seldijk naar Deventer. Een bochtig ge val, waarvan het wegdek door een flinke regenbui niet bepaald voor cou- reursprestaties geschikt was. Maar de Citroën scheen aan de weg te kleven en zijn bestuurder wist de route wat te bekorten door de binnenbochten te ne men. Dat ging al was het niet hele maal volgens de wettelijke regelingen meesterlik. Als enig excuus kunnen we aanvoeren, dat die hele IJssel- meerdijkweg voor ons alleen aange legd scheen. De enige levende wezens waren de prachtige roodbonte koeien, die zich gelaten nat lieten regenen in de grazige uiterwaarden van de zo- merselJssel. Deventer 12.30. Twee jongens in trek kersuitrusting liftten mee naar Apel doorn. Daar kregen we om 13.00 ons vierde stempel en de routebeschrijving voor de Heiderit. We mochten kiezen tussen een parcours over verharde we gen en een parcours dat ook over zand wegen leidde. Even een zwijgend over leg. De keus viel op de ..terreinrit". Zoveel vertrouwen hadden we inmid dels wel gekregen in de Citroën, die ons op deze dag de meest begerens waardige van alle automobielen toe scheen. We wilden wel eens zien. hoe de „13" zich zou houden op de hobbe lige zandwegen. Onze metgezel zei: „Dat zal nog wel gaan. want het heeft een beetje geregend". Hij dacht blijk baar aan ons onvolprezen strand, dat het best begaanbaar is wanneer het zand nat is. Maar wij herinnerden ons een middagje fietsen over heerlijk be regende Veluwse bospaadjes Niet zonder spanning zagen we het modderballet tegemoet, dat de Citroën voor de ijverige wielen had. ANWB-paal 205. QM PRECIES twee uur gingen we net jes, overeenkomstig de routebeschrij ving, de hoofdweg op, richting Amers foort. De echoput voorbij en dan, bij ANWB-paal 205, rechtaf. Deze paal stond natuurlijk net niet op onze zo hooggeroemde Veluwe-kaart, dus dat werd een beetje zoeken. En dat bete kende voor de Citroën een nummertje „vuil wegtrekken" en scherp stoppen zodra bij een zijweggetje een ANWB- bord stond. Met journalistiek wan trouwen vreesden we al voor een zet fout in de routebeschrijving, want cr waren inmiddels ettelijk» kilometers beton onder ons doorgegleden, toen eindelijk (het was trouwens al binnen de tien minuten) de bewuste paal zich met een klein bescheiden nummertje aan ons voorstelde. Een smalle, perfect geplaveide asfaltweg voerde ons door het bosterrein, waar verleden jaar een cycloon zo hevig heeft huisgehouden. Trouw volgens het lijstje koersten we naar Uddel, over de Solse Berg (wat een uitzicht) naar Garderen en toen „richting Putten". Een klein ve- nijnigheidje in de routebeschrijving speelde ons hier bijna parten. Bij de verwachte paddestoel met „Richting Drie", waarop echter heel dat schone Drie niet stond vermeld, vonden we een hele nederzetting van gestrande automobilisten en motorrijders. Toen verscheen de reddende engel, de spor tieve „Puch"-riider uit Zwolle, die ons pad reeds eerder had gekruist We moesten die andere grintweg maar ne men", zei hij laconiek. Hij had al ont dekt, dat een paar honderd meter ver der een echte grintweg was. Wij had den een geteerde grintweg voor de goede aangezien. Een jongetje van een jaar of zes hielp ons helemaal uit de droom. „Hoe heet deze weg?" vroegen wij. Met zo'n heerlijk prille hulpvaardige schittering in zijn ogen antwoordde hij: „Dode- weg!" Dat kwam precies uit en ver heugd trokken de 56 ronkende paarden van onze viercilinder de Helderse équi pe over het gelige grint, in de richting Drie. Het werd allengs een zandweg, waarop de torsiestaafvering van de Citroën kon worden getoetst. In zijn tweede versnelling hobbelde de „13" over een serie specifiek Veluwse bul ten heen en terloops door een paar mi niatuur-zwembaden. Maar we zaten als een vorst en konden glimlachen zo. lang we geen as voelden breken en met een kokende radiateur kwamen te zitten. De temperatuurmeter stond ech ter netjes op 150 graden, en de schok- brekers functionncerden naar behoren. De voorwielen, die rechtstreeks dooi de motor worden aangedreven, vonden overal wel een plekje waar ze houvast hadden, en het lange achterlijf (met ons er in) zweefde er geduldig achter aan. We voelden, dat op dit traject ons gemiddelde lelijk werd gedrukt. Maar na tien minuten zag de man achter het stuur zijn kans schoon om de schade wat in te halen. De weg kwam uit op een brede betonweg, waar de „Puch"- rijder ons al vol belangstelling stond op te wachten. Hij wees ons de rich ting, en wij wilden hem graag een we derdienst bewijzen door snel over de betonweg naar het volgende oriëntatie punt te gaan. De snelheidsmeter wees 90, maar de „Puch" kleefde op honderd meter achter ons. Nog maar iets snel ler. De naald was de 100 gepasseerd, en nog zat de „Puch" ons op de hielen, met als gevolg dat de Zwollenaar die wederdienst nog altijd tegoed heeft. 37 schapen. CéN VAN DE LAATSTE opgaven van de routebeschrijving was de „schaap herder met zijn kudde". Deze beziens waardigheid zouden we op enkele kilo meters van de finish aantreffen. „Geeft uw ogen de kost", stond er bij, „want hierover zullen u aan de finish vragen worden gesteld". Het was dan ook niet zo verwonder lijk, dat we eindelijk twee kudden aantroffen. Eén kudde van Heiderit- deelnemers, die hun auto's, motoren en bromfietsen rechts van de weg hadden geparkeerd, en links de kudde van (welgeteld) 37 schapen. We gaven ook onze oren de kost en vernamen uit de mond van een pienter ventje, dat met vader en moeder meedeed aan de Hei derit, dat er „33 vrouwen en 4 ram men" waren. Leken zijnde op het go- bied van het sexen bij zulk vee, namen wij deze cijfers volgaarne als juist aan. Alsook het feit. dat drie schapen een bel droegen en dat de herdershond (een kleine Belgische herder) Herta heette. Voorts vernamen wij. dat schaapherder Doppenberg op Eerste Kerstdag 41 jaar hoopt te worden, dat hij zijn bovengebit kwijt is, dat hij zijn „kluitschop" bij de smid moet laten maken, en dat hij de „schapen" om zijn kudde heen ook wel aardig vond om le zien. Ten slotte dat de oude schapen geschoren waren en de jonge niet, dat twaalf van de schapen dit jaar waren geboren en dat de rammen allemaal van een vorige jaargang waren. Zo meenden wij voldoende gegevens te hebben om aan de finish behoorlijk van repliek te kunnen dienen. Het bleek nogal mee te vallen. „Hoe veel viervoeters telt de kudde van de schaapherder", was de moeilijkste vraag. En scherpzinnig als immer vulden wij in: 38. De kilometerteller wees, dat we er op dat moment precies 305 kilometer hadden opzitten. Een half uur v >or tijd waren we „binnen", om half zes aanvaardden we Welge moed de terugreis. Zonder ongerief be schreef de Citroën haar grillige rijbaan op de rechter weghelft, onverdroten bromde de motor en gezellig zoefde de wind door de kier van de opengedraai de voorruit. Toen om tien uur Zaterdagavond het punt van uitgang weer was bereikt, had de „13" precies 493 kilometer afge legd, en daarvoor 51 liter benzine nodig gehad. Het water in de radiateur stond een halve centimeter lager dan bij de start en het olieverbruik bleek nihil te zijn geweest. En ten slotte om te be wijzen dat het nummer 13 ons geen on geluk had gebracht nog, dat we geen bandenpech hebben gehad, geen motor stoornissen en geen gevallen van wa genziekte. Het is een bijzonder plezie rige rit geweest en wij meenden het, I en wij Zaterdagavond tegen de heer Louwe zeiden: Als we meteen weer moesten starten voor dezelfde rit in tegengestelde richting, dan stapten we weer in. Er zouden nog wel vijfhonderd kilometers bij kunnen!" Het waterpolotournooi, dat Zaterdagavond door de Kroosduikers te Westzaan werd georganiseerd, kon beschouwd worden als de revanche voor de zomer competitie. Behalve de kampioen, DAW uit Alkmaar, namen alle ploegen aan dit tournooi deel. Het resultaat was voor de Bruinvissen niet slecht. Zij wisten de tweede plaats te berei ken. Uit de loting bleek, dat eerst Kroosduikers tegen de Ham moest spelen. De Westzaners bleken in eigen huis stevig de meerdere te zijn *n boekten een 5-1 overwinning. Vervol gens was het de beurt aan de Bruin vissen Zij hadden tegen Neptunus ge loot. De ploeg, waarvan in de compe titie een keer werd verloren en een keer werd gewonnen. Thans waren de Bruinvissen veel sterker. Met de rust hadden Gode en Davidse de Nieuwe- diepers reeds een 3-0 voorsprong be zorgd. In tegenstelling tot vorige wee* werd er nu ook na de rust flink door gezet. Wildenberg bracht de stand op 4-0 en Tijsen, Leder en Gode zorgden er voor, dat de Bruinvissen met een 7-0 overwinning het water konden ver laten. Neptunus mocht direct weer te wa ter om in een wedstrijd tegen de Ham uit te maken, wie de zwakke broeder in dit gezelschap was. De 4"* Neptunus boekte liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Rmkhalzend wer door het talrijke publiek, dat ondanks de regen was opgekomen, uitgezien naar de finale. Aan spanning heeft het niet ontbro ken. Tweemaal moesten de Bruinvissen in de competitie in de Kroosduikers Lun meerderen erkennen. Thans wilden zij laten zien. dat zij zeker niet zwak ker waren. Het is niet zover gekomen. Zeker het was een spannende, snelle wedstrijd met vele goede combinaties. Kalf was de Bruinvissenverdediging echter vele malen te glad af. Tot tweemaal toe wist hij handig ge bruik te maken van een kleine ver warring in de Helderse gelederen. Met listige, ongrijpbare boogballen zag u kans Van de Water te passeren. Toch kwamen de Marsdiepbewoners steeds weer voor het Zaanse doel. Een teken, dat zij de moed niet lieten zakken. Zowaar gelukte het Wildenberg om kort vóór de rust een goed aangege ven bal van Davidsen achter keeper Kalf te werken. Na de rust bleef het tempo hoog en kwam de bal geregeld voor beide doelen. Weer was het Kalf, die van een onoplettendheid gebruik wist te maken en met één van zijn ge raffineerde schoten Van de Water liet misgrijpen. De achterstand kon echter spoedig worden verkleind door een schot van Gode, waaruit de bal in 't verlaten doel dreef. Nu namen de Bruinvissen het offensief geheel in handen en werden de Kroosduikers in de verdediging gedreven. Gieles kreeg een goede kans, maar hij schoot tegen de paal. Gode weerde zich heftig, maar werd zo zwaar op zijn huid gezeten, dat het voor hem zeer moeilijk werd om een doelpunt te maken. Toch bracht hij met verschillende schoten keeper Kalf in het nauw. Het einde kwam zonder revanche voor de Bruinvissen. Zij moesten met een 3-2 nederlaag genoe gen nemen. Door hun prestaties bezet ten zij toch de tweede plaats. In de competitie brachten zij het tot de laatste plaats. De eindstand was: Reeds op de eerste voetbal-Zondag liep het voor de competitie-enthousiasten op een teleurstelling uit. In Den Helder ten minste, want daar kon de ontmoeting tussen Watervogels en Schagen geen doorgang vinden. De hevige regenval in de nacht van Zaterdag op Zondag was daarvan de schuld. De overige wedstrijden in de vierde klasse A, de afdeling waarin alle KNVB- ers uit onze omgeving werden onderge bracht, werden wel gespeeld. Enver rassingen te over. Wie had bijvoorbeeld geloofd in een 43 overwinning van Ou- desluis op ZAP? En wat zegt men van de spiksplinternieuwe vierde klasser VZV, die het vrij sterke Texel er met 31 on der hield? Dergelijke successen stemmen tot nadenken en beloven bovendien een spannend competitieverloop. Succes en RKAFC kwamen een puntenverdeling overeen. Hun wedstrijd eindigde in een 11 gelijk spel. Ook Vrone en Wieringer- waard deden niet voor elkaar onder, ge zien de cijfers 3—3. DTS gaat kennelijk proberen, weer in de derde klasse te ko men. De gedegradeerde club startte met een 30 zege op Bergen. Tot zo ver de uitslagen van de eerstu competitiedag. De vriendschappelijke wedstrijd tussen ZFC en HRC had een 3—2 overwinning voor de Zaankanters als resultaat. Er ..eerst vreugde in 't Veld. Met niet minder dan 31 werd de over het alge meen toch zeer zwaar geachte wedstrijd tegen Texel gewonnen. Een ding is uit deze wedstrijd wel heel vast komen te staan: Men kan niet met een ongetrainde ploeg de competitie ingaan. Dat zijn de Groenzwarten aan de weet gekomen en ze hebben duur leergeld moeten betalen. De eerste drie en veertig minuten kenmerkten zich niet door sensationele gebeurtenissen. Wel verkeerden beur telings beide doelen in gevaar, maar de keepers hielden hun doel schoon. Vooral doelman Smit van V.Z.V, toonde daarbij over zeer goede capa citeiten te beschikken. Dan beleven we enkele ogenblikkes van grote sensatie. Ingevolge de be palingen van de nieuwe spelregels krijgt Texel op twee meter van het doel een vrije schop te nemen. V.Z.V. trekt het bekende muurtje van spe lers op en onder luid gejuich van haar aanhang wordt het gevaar bezworen. Nog is dat gejuich niet verstomd, of opnieuw breekt een orkaan van enthousiasme los. Groen pikt de ba! Al was ZAP dan ook wel bijzonder ge handicapt door het niet meespelen van v. Oosten, Timmer en Van Klink, als Stam de penalty in het laatste kwartier niet had gemist, zou er nog een gelijk spel uit de bus zijn gekomen in de wedstrijd te gen Oudesluis, ofschoon de zwarthemden de overwinning wel hadden verdiend. Maar de aanvalskracht van ZAP's voor hoede miste nu stootkracht, waaruit doel punten moeten voortkomen. De eerste twee doelpunten van de withemden waren niet van bijzonder gehalte, Brinkman had de bal maar voor het inleggen, toen Aar Kroosduikers 1 Bruinvissen 1 Neptunus 1 De Ham 1 2 2 0 0 4 8—3 2 10 12 9—3 2 10 12 4—10 2 0 0 2 0 2—9 WGW en HRC hebben de laatste vrije Zondag nog benut om verschil lende spelers te toetsen. Om twaalf uur speelden twee HRC-combinaties op het terrein aan de Jan Verfailleweg tegen WGW 2 en WGW 3. De HRC- ploegen wonnen respectievelijk met 6—2 en 6—0. Om half drie kwamen WGW 1 en HRC 2 tegen elkaar in het veld. Reeds in de eerste minuten gelukte het Ram- ler WGW de leiding te geven (1—0). De roodjakken waren met de wind mee wel in de meerderheid, maar zij beschikten niet over schutters. In de tweede helft werd het een meer ge- lijkopgaande strijd. Na tien minuten spelen bracht WGW de stand niette min op 2—0, toen Zits een door Brond- sma genomen vrije schop tot een doel punt verwerkte. HRC 2 slaagde er niet in, een tegenpunt te scoren. De wedstrijd werd op een uiterst drassig terrein gespeeld. Het was voor Succes geen fortuinlijk begin van de competitie toen RKAFC in de eerste minuut een strafschop kreeg toegewezen en benutte. Een wat springerige bal was in een totaal ongevaarlijke situatie tegen de hand van Steigstra gekomen en o.i. was de straf voor dit geenszins opzettelijk handsgeval wel wat erg zwaar. Het duurde dan ook wel even voor Succes over deze tegenslag heen was, zodat de bezoekers enige tijd de toon aangaven. Langzamerhand herstelde Succes zich echter en wij zagen de gastheren meer dan eens gevaarlijk in de aanval. Rot gans, Bos en Van Goor konden de goe de richting echter niet vinden. Teri slotte bracht laatstgenoemde speler met een ver schot de partijen op ge lijke voet. De tweede helft was meer spannend dan fraai. Beurteling kwamen beide doelen in gevaar. Eenmaal moest bij Succes de lat redding brengen. Overigens kreeg IJzer geen moei lijke opgaven te verwerken. De gasten zochten het teveel in de breedte en omdat zij zuinig waren met schieten kon de Succes-verdediging steeds tij dig ingrijpen. De Succes aanvallen waren daarentegen gevaarlijker. De RKAFC-doelman heeft echter uitste kend werk gedaan. Onder meer ver richtte hij een zeer goede safe toen Van Goor de bal keihard inschoot. Langs de lijn ontstond nog al wat weining toen de scheidsrechter een doelpunt van Succes niet toekende. Hoe het zij, het gelijke spel waar mede het einde van deze spannende wedstrijd kwam, gaf de verhmding vrij goed weer. De deelnemers aan de 150 km lange monster-wandeltocht van Amsterdam naar Leeuwarden, die Zaterdagmiddag om 12 uur in de hoofdstad waren ge start en des avonds omstreeks mid dernacht door de Wieringermeer mar cheerden, bereikten Zondagmiddag weliswaar wandelend Leeuwarden, maar Je Afsluitdijk hadden zij per auto genomen. Nadat zij alle 38 Zaterdagavond in goede stemming de eerste rustplaats (Hoorn) hadden bereikt, werden zij en kele uren later door hevige regen over vallen. Dit noodzaakte hen in Den Oever tot het nemen van veel langere rust, dan volgens het programma de bedoeling was. Toen het noodweer geen einde scheen te nemen, besloot het bestuur van „De lange-afstandtip- pelaars" uit Amsterdam, dat de tocht ieder jaar organiseert, de deelnemers dan maar per auto over de druipende ruim 30 km lange, Afsluitdijk te ver voeren. Van Zurich werd het traject verder te voet afgelegd. Omsctreeks 4 uur be reikten de tippelaars Leeuwarden. sen een corner op zijn doel grandioos miste. De voorsprong der Poldersen duui de niet zo bijster lang, want een hoge voorzet van Watertor stelde Kok met een goede kopbal in staat te doelpunten (1-1). Daarvóór had Watertor reeds eerder een serieuze kans gemist en had Voorthuyzen daarna alleen voor doelman Kuys keihard langs diens doel geschoten. Doch bijna onmiddellijk daarop herstelde Voorthuy zen zich en opnieuw alleen voor Kuys maakte hij ditmaal geen fout (1—2). Een kwartier voor de rust had Neyens veel geluk toen zijn wel zeer zachte voorzet via de handen van Aarsen in diens doet draaide (22). Toch waren de gasten technisch wat beter dan hun tegenstan ders, die het nu en dan wel wat al te luw opnamen. Smiers miste nog een pro- ma kans, toen'hij een uitstekende voorzet van Neyens niet kon benutten. Zeven minuten na de hervatting rea- geerde Kuys te langzaam, waarvan de snelle Slikker handig gebruik wist te maken (23). ZAP's tegenstand werd e' niet bter op, hoewel een uitstekende kop» bal van Brinkman door Aarsen juist over de lat werd getikt. Een kwartier voor het einde was het verre schot van Watertor voor Kuys een volslagen verrassing (24). In het laatste kwartier trachtten de gast heren op alle manieren de achterstand in te lopen en hun pogingen werden nog ernstiger toen v. d. Berg een te langzaam terugspelen op Aarsen afstrafte (34). D» penalty van Stam had de gelijkmaker kunnen betekenen, doch vloog ver naast. op, geeft keurig door naar Bakker en met een listig schot wordt keeper Heerschap verschalkt, 't Veld heeft de leiding genomen. Als V.Z.V. na rust tegen wind krijgt, komt Texel sterk opzetten en na tien minuten slaagt de linksbuiten Bakker er in om de gelijkmaker in het net te deponeren. Het begint er minder pret tig uit te zien voor V.Z.V. Geducht komen de Groen-Zwarten opzetten. Het blijkt dan, dat de achterhoede van Texel niet het sterkste deel is en speciaal de rechtsachter Wilner kan het tegen de stormlopen van de V.Z.V.. voorhoede niet redden. Bakker en Ta- mis glijden telkens door de achter hoede heen en we krijgen al een voor proefje, als een vliegend schot van Bakker tegen de lat komt. Na 25 minu ten geeft Tamis een afgemeten voorzet en midvoor Wijnker schiet onhoud baar in. Een zeldzaam fraai doelpunt, dat zelfs Kraak te machtig zou zijn geweest. Texel tracht dan het spel te verplaatsen, maar Leegwater en Tamis, gesteund door een prima middenlinie weten van geen wijken. Texel heeft dan pech als Eelman op schitterende wijze tegen de lat kopt. Het had de gelijkmaker kunnen zijn. Het succes komt echter weer aan de andere kant. Het laatste kwartier kan Texel het tempo niet volhouden. Bak ker pikt een pass van Groen op, rent op Heerschap af en terwijl de beide backs verzuimen in te grijpen, schiet hij onhoudbaar in. V.Z.V. heeft zijn eerste overwinning binnen. Het was een uiterst faire wedstrijd, waaraan de zeer correcte leiding van scheids rechter Van Velzen niet vreemd is geweest. De besommingen van Zaterdag wa ren: trawlers: IJM 99 f 16.100; logers: KW 9 f 3150, 41 f 7400, 51 f 5200, RO 1 f 3860, HD 87 f 8000; kotters: IJM 2 f 170, 11 f 2720. 229 f 2100, 213 f 130, 277 f 100. 23 f 200. WR 67 f 2470, RO 29 f 290, KW 128 f 72, 189 f 235, 34 f 800, 21 f 1260, 12 f 270, 94 f 1100, 30 f 1360. Dezer dagen meldden wij, dat in September de overgangstijd voor de IJselmeervisserij, om van kleinere op grotere maaswijdte voor de netten over te gaan, voorbij is. Dit moest blij kens een nader bericht van het ANP zijn September 1952. Het weer was de deelnemers aan de atletiekkampioenschappen voor de junio ren van de K.N.A.U. niet ongunstig gezind. Het zag er in de morgenuren slecht uil, maar gelukkig knapte het weer steeds meer op en ten slotte konden de toeschouwers zich bij een kostelijk zonnetje verheugen in goede sport, niet alleen van de junioren, maar evenzeer van de dames en heren die als aanvulling van deze kampioenschappen in het veld traden. 'ipe Geboren: Hans, z. van Abraham van Groeningen en Maria G. de Wit; Jacob z. van Johannes Buijs en Alida Oud huis; Cornelis Jn. z. van Geit B. Kuijei en Nellie A. Kossen. Jammer genoeg weet het publiek in onze omgeving de athletiek niet vol doende te waarderen en zodoende was de belangstelling geringer dan deze wedstrijden, gezien hun belangrijkheid, hadden verdiend. De organisatie had wellicht iets vlot ter kunnen zijn en het was al laat voor de uitslagen bekend waren. Het be treurenswaardige incident, waarover we afzonderlijk berichten, zal daar evenwel ook niet vreemd aan zijn ge weest. Er namen in totaal ongeveer twee honderd dames en heren aan deze wed strijden deel. Daar het veld nogal nat was, was het werl-vn voor de deelnemers moeilijk, Het hoogtepunt van de middag was wel de estafette, waarin „Olympia" veel successen boekte. Ook het hoog springen was in bijna alle onderdelen goed. De uitslagen waren als volgt: 80 meter meisjes A: 1. N. Koster, Olympia, 11,1 sec; 2. M. Broek, Olym pus, 11.4 sec. Kogelstoten heren: 1. M. A. van Es sen, HAV, 10.24 meter; 2. A. Meyer, AVA, 9.62 meter. 60 meter meisjes C: 1. A. Paarlberg, Olympia, 8.6 sec.; 2. I. Fillerup, HAV, 8.8 sec. Hoogspringen jongens: 1. J. Leyen, Olympia, 1.60 meter; 2. H. de Vries, WAC, 1.60 meter. Hoogspringen jongens B: 1. Deyman, HAV, 1.60 meter; 2. Jonk, DOVES, I.60 meter. 80 meter meisjes B: 1. E. Geitenbeek, Suomi, 11.3 sec.; 2. M. Bronder, HAV, II.7 sec. 1500 meter heren B. en C.: 1. P. Verra, HAV, 4.35.3; 2. L. Lamers, HAV, 4.38.5. 80 meter Jongens B: 1. A. v. d. Oord, Olympia, 10 sec.; 2. R. Brouwer, Hol- landia, 10.4 sec. Verspringen meisjes B. en C.: 1. B. Kossen, Olympia, 4.30 meter; 2. W. Knol, Hollandia, 3.90 meter. C.: 1. A. Paarlberg, Olympia, 4.15 meter; 2. I. Fillerup, HAV, 4.10 meter. 600 meter Jongens B.: 1. B. Bosman, DOVES, 38.7 sec.; 2. P. de Jong DO VES, 43.6 sec. 100 meter Dames C.: 1. M. Brouwer, Hollandia, 14 sec.; 2. Waasdorp, Suomi, 14.3 sec. 1500 meter Jongens A: 1. G. Fransen, Olympus, 4.44.6; 2. J. v. Trierum, HAV, 4.47.5. Verspringen Jongens. C: 1. H. Wie- denhof. HAV, 4.88 meter; 2. M. Visser. HAV, 4.80 meter. A: 1 J Leyen. Olympia, 5.40 meter; 2. B. Berghuis, Suomie 5.29 meter. B: 1. A. v. d. Oord, Olympia, 5.75 meter; 2. P. Dey- mans, HAV, 5.71 meter. ■Hoogspringen Meisjes A: 1. M. Schenk, Olympia, 1.50 meter; 2. M. Broek, Olympus, 1.40 meter. Discuswerpen. Meisjes. A: 1. A. Kou- wenhoven, DOVES, 29.16 meter; 2. B. Kossen, Olympia, 23.35 meter. Jon gens. A: 1. S. E. Manson, Olympia, 37.46 meter; 2. H. de Vries, WAC, 32.22 mtr. 100 meter. Heren C: 1. C. Schekker- man, Holl., 12 sec; 2. W. v. d. Poll, Do- ves, 12.3 sec. Dames B: 1. C. Beers, Hollarulia, 13.8 sec; 2. T. Prins, Suomi, 14.4 sec. Jongens A: 1. B. Berghuis, Suomi, 11.8 sec; 2. G. Brouwer, Hol landia, 12.5 sec. 300 meter Jongens A: 1. W. Deenink, Suomi, 41.9 sec.; 2. J. Krouwel, Olym pia, 42.2 sec. Hoogspringen. Jongens C: l.J. Schenk, Olympia, 1.60 meter; 2. M. Viser, HAV, 1.60 meter. Meijes B. 1. L. Bakker, Olympia, 1.30 meter; 2. M. Thoma, Hol landia, 1.30 meter. Hoogspringen meisjes C: 1 M. Bakker, Olympia 1.30 meter; 2 F. de Jager, Do- ves 1.20 meter. Kogelstoten meisjes A: 1 A. Kouwen- hoven, Doves 11.35 meter; 2 H. Steyn, HAV 9.73 meter. Kogelstoten meisjes B: 1 C. Clay, AVA 11.61 meter. 60 meter jongens C: 1 R. Conijn, Doves 8.2 sec.; 2 A. Nol, AVA 8.4 sec. Hoogspringen dames B: 1 M. Broek, Olympus 1.45 meter; 2 I. Waasdorp, Suomi 1.40 meter. D:. 1 N. de Waard, Olympus 1.30 meter; 2 T. Rotervogel, Suomi 1.25 meter. Kogelstoten jongens A: 1 W. Dee nink, Suomi 11.50 meter; 2 H. de Vries, WAC 11.28 meter; B: 1 T. van Hees, Doeves 10.56 meter; 2 P. Buis, Olym pia 9.17 meter. 1500 meter heren D en E: 1 D. Blee- ker, Olympus 4.45.1 sec.; 2 L. Groot, Olympus 4.48.3. Verspringen meisjes A: 1 M. Schenk, Olympia 4.78 m.; 2 N. Koster, Olym pia 4.56 m. 100 meter heren A en B: 1 J. Swier- stra, Hollandia 11.9 sec.; 2 A. Blok, Olympia 12.1 sec. D en E: 1 J. Geuse broek, AVA 12.3 sec.; 2 H. Kooyman, Suomi 12.6 sec. Hoogspringen heren A: 1 E. Kayser, Doves 1.80 m.; 2 A. Koet, Suomi 1.75 m.; D: 1 J. Schrijver, Olympus 1.70 m.; 2 J. Klein-Tesseling, Doves 1.65 m. 4 x 80 meter estafette meisjes A: 1 Olympia 45.7 sec.; 2 MFC, Medemblik '8 sec. 4 x 100 meter jongens est. A; 1 Olympia, W. W. 52.3 sec.; 2 Hollandia 52.5 sec. (Hoorn). 4 x 60 meter est. meisjes C: 1 Olym pia, W W. 38.7 sec. 4 x 60 meter jongens C: 1 Olympia W. W. 35 sec.; 2 Doves, Alkm. 37.2 «n

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 5