Pim, Pain en Pom in Afrika ^Cappie <Spookót I een in het Kloosierbos JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Hel Radioprogramma DAGELIJKS FEUILLETON Qg W3QGH Pijnlijke stramheid dat is het beg n. Maar dan Het cadeau voor Ank DINSDAG 18 SEPTEMBER 1951 WOENSDAG 19 SEPTEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA 10 00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00- 84.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.- xr.uzick. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Tussen twee plaatjes gezegd. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.30—9.35 Wa terstanden.) 10.00 Boekbespreking. 10.05 Mor" geuwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.35 Voor de vrouw. 11.00 Gram.muziek. 12.00 Lichte mu nek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen 12.33 Voor het platteland. 12.38 Amusements muziek. 12.55 Kalender. 13.00 Nieuws. 13.15 Politie-kapel. 13.50 Gram.muziek. 14.00 Ge sproken portret: Jean Valtin. 14.15 Strijk-sextet 15.00 Kinderkoor. 15.20 Pianorecital. 15.30 Voor de zieken. 16.05 Voor de jeugd. 17.30 Pianoduo. 17.45 Regeringsuitzending: Drs. L. Coomans de Ruiter: „Natuur-onderzoek in In donesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Actualiteiten. 18.35 Amusementsmuziek. 19.00 „Het kan ook anders", causerie. 19.15 Gram.muziek. 19.30 Voor de jeugd 20 00 Nieuws. 20.05 „Op de korrel", causerie. 20.15 Promenade-Orkest en solist. 20.45 „Dokter Holl", hoorspel. 22.05 Gram.muziek. 22.15 Joods programma. 22.45 „Slaap", causerie. 83.00 Nieuws. 23.15 Sport. 23.20 Orgelspel. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00-24.00 NCRV 7.00 Nieuws, 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8 00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gewijde muziek. 8.45 Gram.muziek. 9.00 Voor' de zie ken. 9.30 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Sopraan en piano. 11.50 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededeling'en. 12.33 Instrumentaal Septet. 13.00 Nieuws. 13.15 Militaire reportage. 13.20 Lichte muziek. 13.50 Gram.muziek. 14.15 Vaudeville Salonorkest. 14.45 Voor de meisjes. 15.00 Concertgebouw orkest. 16.00 Gram.muziek. 16.15 Voor de jeugd. 17.20 Gram.muziek. 17.30 Strijkkwartet. 18.00 Gemengd koor. 18.30 Amusementsmuziek. 19rf)0 Nieuws en weerberichten. 19.15 „De oude S.S.R. in een nieuwe tijd", causerie. 19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws. 20.05 Omroeporkest. 21.00 „Vijftcin jaren pre dikant bij een Nederlandse h*jonie in Brazi lië", causerie. 21.20 Metropole-Orkest en solis ten. 21.50 Harpenensemble. 22.10 Klein or kest, vocaal ensemble en orgel. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Instrumen taal Septet. 23.35-24.00 Gram.muziek. Oplossing Kruiswoordpuzzle Horizontaal: 1. Dal, 3. Aandeel, 8. Les, 11. Ir, 12. El. 13. Ark, 14. Os, 16. L.O., 17. Kalmte, 20. Estrik, 22. Kam, 23. Zegel, 26. Rem, 28. Keten, 30. Salon, 33. V. M., 35. Rel, 37. Nap. 38. Ho, 39. Eos, 41. Elk, 43. Dor, 44. Notaris, .45. Asperen, 46. Ara, 47. Tot, 49. Ada, 50. A.D., 51. Put, 53. Kor, 55. E.d., 56. Parel, 58. Manie, 60. Mat, 61. Nagel, 63. Arm, 65. Rekest, 67. Mangel. 70. Id., 71. Re, 72. Dam, 74. TT, 75 E.a., 76. Ben, 77. Terrine, 78. Als. Verticaal: 1. Dik, 2. Arak, 3. Alt, 4. Na, 5. Dreg, 6. E.k., 7. Los, 9. Elim, 10. Sok. 12. Emmer, 15. Strop, 18. Lak, 19. Ezel, 20. Elan, 21. Ren, 24. En, 25. Es. 27. Eve naar, 29. Terreur, 31. Lampion, 32. Torna do, 34. Moord, 36. L.I., 38. Hoede, 40. Sta 41. Est, 42. Kat, 43. Dra. 48. O.t., 51. Pa ter, 52. Tent, 53. Kalm, 54. Riant, 56. Pak, 57. La, 58. Me, 59. Erg, 60. Mede, 62. Gaar, 64. Meel, 65. Rib, 66. Set, 68. Ate, 69. Las. 72. Dr, 73. Mi. OPLOSSINGEN HERSENGYMNASTIEK 1. Latijnse naam voor het in 1838 opge richte genootschap, dat te Amsterdam de bekende dierentuin heeft gesticht. 2. Nederlandse vlag: rood-wit-blauw; Lu xemburgse vlag: oranje-wit-blauw. 3. In New York; het Empire State Building, ruim 380 meter hoog. 4. Aan een lid van het Permanente Hof van Internatio nale Justitie. 5. Tot de Vlinderbloemi gen. 6. Circa 6350 km. 7. Sint Nico- laas. 8. Sion is de steenachtige heuvel, waarop in het oude Jeruzalem de Davids- burcht stond; Zion is een benaming voor Jeruzalem. 9. Een sigaar. 10. Oud tokkelinstrument, ook lier genoemd. r 57. Billie de Spinner en Kareltje Kat besluiten maar om brutaalweg aan boord van de „Bebop" te stappen. „Ja, je kon best eens gelijk hebben," zegt Billie nogmaals. „Die Pepi of hoe die aap heten mag, zou best al eens aan boord gesmokkeld kunnen zijn. Maar dan moet hij al heel knap zijn, wil hij mij ontsnappen! Vooruit, laten we het hele schip doorzoeken!" Billie de Spin ner is niet ver van de waarheid af, maar hij kan onmogelijk weten dat óók Pim, Pam en Pom, de beroemde speurders, aan boord zijn. En óók Pim, Pam en Pom laten zich niet voor één gat vangen. „Vooruit jongens, allemaal onder de tafel," commandeert Pim. „We zullen ons tot het uitersté verdedigen als 't moet!" Maar de hondjes behoeven zich niet ongerust te maken. Want Ka reltje Kat moet de rooksalon nakijken, terwijl Billie verderop aan 't speuren is. En Kareltje is niet zo'n held, vooral niet, wanneer hij alleen is. Hij draait dus alleen maar even het lichtknopje op in de rooksalon, kijkt vluchtig in het rond en is allang blij, dat hij nie mand ziet. „Niemand te zien," roept hij gauw en doet de deur achter zich dicht. De hondjes en Pepi halen verlicht adem. Gelukkig, ze zijn niet ontdekt. (Advertentie, Ing. Med.) le en de 3. Tegelijkertijd pakte Siebinga Kap pie bij de schouder en sleurde hem zo haastig mee naar buiten, dat Kappie nog maar juist de tijd had, de bank biljetten van tafel te grissen en in zijn zak te steken. Voor de deur van de herberg stond een slee van een wagen en een chauf feur in livrei hield buigend het portier open. „Spul hè?" schreeuwde de varkens koning, terwijl Kappie een vergeefse poging deed om zich uit zijn greep te bevrijden. „Zo eentje schaf ik me er nou elke week aan. Dat is de hoge sjiek, zegt mijn dochter-" En terwijl hij Kappie naar binnen duwde, donderde hij tegen de chauf feur: „En nou rij je als een dolle beer naar die haven toe en je stoort je aan geen enkele smeris, begrepen? Dit is een karwei, waar haast bij is!" En ter wijl hij zich met moeite naar binnen wurmde en de auto met een ruk voor uitschoot, merkte Kappie, dat er nog iemand in de wagen zat. Het was een verschrikkelijke deftige dame met een kwijnend gezicht, die hem door haar lorgnet van het hoofd tot de voeten op nam en toen met slepende stem sprak: „Aha, mijn kapitein!" Met preutse be wegingen haalde ze haar rokken bij elkaar en maakte plaats voor de ver bijsterde Kappie op de achterbank. DOOR MARIOR1E VERNON 41) De pastorie had een mooie tuin en die was zo vol mensen, dat Neville zich afvroeg waar die allemaal vandaan konden zijn gekomen. Er waren sta tige, kostbaar geklede douairières, slanke elegante dochters in bloemige toiletjes, gichelende opgeverfde meis jes uit het dorp en verveelde, onge lukkig uitziende mannen die hun vrou wen vergezelden. En toen zag hij Nan Sylvester opeens in een eenvoudige lichtblauwe jurk van waszijde en hij ging dadelijk naar haar toe, terwijl zijn gezicht opklaarde. „Nan! Je bent een oase in de woestijn! Ik voelde me volkomen op geslokt in deze menigte!" Nan lachte hartelijk. ,Arme stakker! Ben je helemaal al leen? Dat is een wonder. De mensen beschouwen het zien van de nieuwe eigenaar van Lynford als de hoofd attractie van het feest! Het verbaast me dat er nog niemand op je is afge komen om je mee te tronen." „Ik ben er nog maar net", legde hij uit en het meisje knikte. „Heeft de dominee je niet verwel komd? Neen? Maar ik denk dat hij het ontzettend druk heeft, hij rent van de een naar de ander, anders zou hij er zeker voor hebben gezorgd dat je werd voorgesteld en niet aan je lot werd overgelaten". „Ik wil best bekennen," zei Neville, „dat ik beslist zenuwachtig ben. Ik heb er niets geen behoefte aan om te wor den voorgesteld, en ik moet zeggen dat het me helemaal niet verbaast dat. dat er mensen zijn die zich aan een dergelijke bezoeking onttrekken als ze de kans krijgen!" eindigde hij hulpe loos. Nan wierp hem een snelle blik toe. Wat had hy willen zeggen voor hij zijn zin veranderde? „O, daar wen je wel aan", zei ze vro lijk. „Vanavond, als je de prijzen hebt uitgedeeld voor de verschillende wed strijden, mee hebt gelopen in de lepel met-eieren-race, het gewicht van de dikste baby hebt geraden en de om trek van de dichtstbijzijnde enkel en zo, zul je wel aardig gehard zijn." „Moet ik door die hele i ijstebrijberg heen? Ik heb altijd gedacht dat zo'n tuinfeestje een onschuldig genoegen moest verbeelden". „Dat is het ook. En je zult best ple zier hebben, dat zul je zien". Ze slenterden op hun gemak op zan derige paadjes tussen allerlei kraam pjes en stalletjes door en voor 't ogen blik voelde Neville de nieuwsgierige blikken die op hen werden gericht nauwelijks. Nan had iets natuurlijks en hartelijks er, rustgevenos, dacht hij in haar gezelschap kon je je ontspan nen en voelde je je op je gemak en vergat je je kleine zorgen. „Wilt u het gewicht van deze koek niet eens raden juffrouw Sylvester?" Toen ze een klein tafeltje voorbij lie pen, waarop een reusachtige vruchten- koek lag, hield een glimlachende vrouw van middelbare leeftijd hen aan en trachtte Nan te overreden. „O, dag". Nan hield stil en wendde zich tot haar metgezel, want ze wist wat er van haar werd verwacht. „Me vrouw Chelford, dit is meneer Herita- ge. Meneer Heritage, Mevrouw Chel ford, een van onze naaste buren". „Hoe maakt u het?" Neville maakte een buiging en had onmiddellijk het land aan deze op zichtig geklede douairière met haar critische blikken. „Bent u meneer Heritage!' verbaas de ze zich. „We zijn zo nieuwsgierig Chagrijnige Rhsumatische Pijnen in al Dw ledematen, nu hier, dan daar... Laat 't met U niet zo ver komen. Neem Kruschen Salts bij de eerste aanwijzin gen van Rheumatische pijnen. Daarmee brengt ge Uw bloedcirculatie weer op gang. Want niet zodra bloedzuiverende organen in hun werking verslappen, demonstreert zich dat tn pijn en stram heid hier en daar. Onzuiverheden in bet bloed krijgen dan hun kans. In plaats van te worden afgevoerd langs natuur lijke weg, gaan deze zich vastzetten en Uw lijden begint. Maar niet bij de vaste Kruschen gebruikers. Die weten van gc-en onzuiver bloed, nog minder van de pijnlijke gevolgen. Vraag Uw leverancier een flacon Kruschen. om persoonlijk die radicale verbetering te ondervinden. (Advertentie, Ing. Med.) geweest naar u! We hebben zoveel merkwaardige verhalen over de Wild» Heritage gehoord!" Neville trachtte te glimlachen en geamuseerd te kijken bij deze open hartige bekentenis, maar de poging faalde. „Heeft u mijn dochters al ontmoet?" ratelde mevrouw Chelford voort. „TJ moet eens met ze komen tennissen. Iri» en Olga verlangen er zo naar om met u kennis te maken, maar u zult ze wel spoedig tegenkomen, ze zijn hier alle bei, maar ze hebben het zo druk met helpen. Het zijn toch zulke lieve be hulpzame onzelfzuchtige meisjes!" „Ja, dat geloof ik graag". Neville'» ogen zonden een SOS naar Nan uit. „We moeten het gewicht van de koek nog raden" Ze kwam hem onmid dellijk te hulp. „Op het oog, is 't niet mevrouw Chelford? Laat eens kijken... Ik zou zeggen vijf pond en acht en een half ons. En u, meneer Heritage? Dichter bij de honderd kilo", mompel de Neville, terwijl mevrouw Chelford „Juffrouw Sylvester, vijf pond en acht en half ons" noteerde, Nan wierp hem een bestraffende blik toe, en trachtte de onbedwingbare tril ling in haar lippen te bedwingen. (Wordt vervolgd) 47. Toos bleef als een stenen beeld op de tak zitten. Zij zat nog altijd op de sleutel en zij durfde zich, zolang Sijmen in de buurt was, niet te verroe ren. Zij wenkte heftig naar Trien, dat deze zich met Sijmen moest bezig hou den. Daarom holde Trien naar de tralie deur. Zij vroeg met een zoetsappig stemmetje, waarover Sijmen toch zo stond te mopperen. „De sleutel, de sleu tel van jullie hok kan ik nergens vin den", zei Sijmen op een vrij wanhopige toon. „Deze is 't niet, die is van de kleine roofdierengalerij en deze hier is van het leeuwenverblijf en deze van het marmottenhok. Waar zou dat ding eensklaps gebleven zijnZeg s even", zei Sijmen eensklaps een beetje achterdochtig, „jullie hebben mij die sleutel toch niet ontfutseld?" Trien trok meteen zo'n verontwaardigd gezicht, dat Sijmen er zowaar een beetje van schrok. „Dat vinden wij niet aardig van u, meneer Sabbel, om zó iets gemeens van ons te denken. Wat dénkt u wel van ons? Wij dachten nog wel, dat u ons als uw beste vriendinnen beschouw de. U valt ons bitter tegen, meneer Sabbel", zei Trien op een verdrietige toon. met ƒ3.50. „Dat's waar!" beaamde Sjors met een hand onder zijn kin. „Wat nu?" „Er zit niets anders op, dan dat we morgen maar weer terug gaan!" zuchtte Frits. Er viel enkele minuten 'n drukkende stilte. Beide jon gens zochten naar een op lossing en plots scheen de jongste het gevonden te hebben. „Ik heb thuis nog een spaarpot!" zei hij. „Als we nu eens naar die winkel teruggingen en zeggen dat we die 10 zullen opsturen. Dan zal de juffrouw Anke de pop toch wel willen zen den?" Haastig stond het tweetal op en spoedde zich weer naar de winkel. Maar vlak voor de deur zonk de moed hen in de schoenen. Bedremmeld tuurden ze de etalage in, waar hun pop hen met grote blauwe ogen aanstaarden. „Die pop lijkt wel wat op Anke!" zei Sjors. „Ze zal er wel erg ge lukkig mee zijn!" zuchtte Frits. Enkele minuten ston den ze belden besluiteloos naar de pop te kijken en toen, ineens, trok Frits zijn beurs uit zijn zak en stapte met zijn broer naar binnen. Met een fors gebaar legde hij 10 op de toonbank. „Ze zullen de pop' toch maar di rect meenemen", sprak hij tot de juffrouw. Twee dagen gingen de broers eerder naar huis en hun ouders zetten grote ogen op, toen het tweetal in eens weer in de kamer stond. „Dat's vroeg!" lachte vader. „Jullie konden zekei niet langer buiten mammie en pappie!" „Waarom we zo vroeg terug zijn, is een geheim!" zei Frits, een knipoogje naar Sjors ge vend. Toen stapte de jongste op zijn zusje toe en over handigde haar de grote doos. 's Avonds lagen de jongens weer in hun eigen bedden. „Wat was Anke blü, hè!" sprak Sjors. „Ik zal je eer lijk zeggen" antwoordde Frits, „dat ik voor dat ge lukkige gezicht van zus, best nóg een dag vacantie had willen missen.1' In onderstaande zinnen ontbreken steeds woorden van zes letters. Zet deze woorden ln de vakjes hier naast. Zin no. 1 hoort bij de vakjes achter no. 1 enz. 1. Onze kamer wordt ver licht met drie schemer- Spoedig zat er al een gaatje in de kleine linnen zak. Én de suiker liep naar buiten. Miesje at op haar gemak. Maar ineens... scheurde de zak uit. Al de suiker stortte neer, op de kleine muis haar bastje. Miesje zag je heel niet meer. Eind'lijk kwam de muis haar kopje boven de berg suiker uit. „Da's te veel!" zei ze „van 't goede" met een zeer ontstemde snuit. blauwe ogen?" vroeg Frits. „Die kost ƒ12.50", zei de juffrouw. Frits en Sjors ke ken elkaar bedenkelijk aan. „Dat's niet mis", sprak de een. „Dat valt tegen", mij merde de ander. De jongens moesten verschrikkelijk lang nadenken, maar toen ze de pop nog eens goed bekeken en daarbij in hun gedachten het blüde gezicht van Anke zagen, stemden ze toe. „We blijven nog drie dagen hier in de buurt!", zei Frits, „Is het goed dat ik U alvast een rijksdaalder betaal, dan ko men we de pop wel halen als we vertrekken." „Best hoor!" lachte de juffrouw. „Ik zal haar voor jullie be waren!" Frits betaalde en voldaan liep bet tweetal de winkel uit. „Kom eens mee!" zei Frits, „we zullen aan de overkant op dat bankje eens moeten gr -n kijken, hoe het met ons gold staat, het zal nu wel een beetje uitreke nen worden." Frits draaide zijn hele beurs om en Sjors telde het geld snel op. „We hebben nog ƒ22.50", zei h'(j. „Goeie grut!" schrok Frits, „dan hebben we toch een veel te duur cadeau gekocht. Laat eens kijken, we moe ten nog twee dagen terug fietsen, urarvoor hebben we 9 nodig. Er blijft dus 13.50 over. Nu nog 10 voor die pop, dan blijft er nog maar ƒ3.50 over. We kunnen toch nooit drie da gen in Leeuwarden blijven 2. Als het koud is kruipen we gezellig bij de 3. In mijn slaapkamer zit ten twee kleren 4. Onze trap heeft twaalf 5. Voor het raam staan twee leunstoelen, een voor vader en een voor 6. Als de kamervloer pas is gewreven, kan je er mak kelijk op uit 7. Het regent. In de lucht hangen donkere 8. In de toren van het dorpskerkje hangt een klein 9. Jan gaat naar bed. Hij kruipt tussen de frisse 10. Een heel klein kippetje heet een 11. In de klas zitten we in 12. Piet kwam thuis op een en een slof. 13. „Jij hebt niet opgelet", zei de meester honderd strafregels". 14. „Hatsjie!Karei moest 15. Moeder zat in gedachten naar één punt te kijken. Moeder zat te 16. Op het sportveld wordt Zondag een lucht opgelaten. 17. Kleine Gerrit had een papieren muts op en blies op een 18. We gaan heerlijk schaat sen op de 19. In een radiotoestel zit ten lampen. Het is er een geharrewar van 20. Zeven en fwintig, acht en twintig, negen en twintig 21. Oom Piet komt haast nooit meer. we zien hem 22. Je rekensommen zitten vol 23. Ik hou veel van vis eten, alleen jammer dat er zo veelin zitten. Als Je alle woorden goed hebt ingevuld, moet je alle letters die in de donkere vakjes zUn geplaatst achter elkaar zetten. De oplossing is een be kend spreekwoord. Miesje sloop eens op een morgen stilletjes de kelder in. Ze had echt zin om te snoepen. Ja, in suiker had ze zin. Muisjes hebben goede neuzen „Ha!" riep ze. „Ik ruik het al, „Ik geloof dat ik daar boven „wel wat suikir vinden zal". En jawel, daar hing een zakje met de zoetigheid gevuld. „Hap!" deed Miesje naar het baaltje Want ze had niet veel geduld. „Oei" lachte vader, „nu kan ik merken dat mijn zoons groter worden. Dus jullie willen samen een fietstocht gaan maken naar Friesland?" „Ja vader", zei Frits vol vuur. „Ik ben nu 17 jaar en heb er het hele jaar iedere week wat voor opzij gelegd. Ik zal goed op mijn jongere broer passen. I\logen we?" Vader gaf zijn toestem ming en reeds twee dagen later stonden de fietsen van Frits en Sjors vol bagage klaar voor vertrek. De jon gens namen afscheid van vader en moeder en toen bracht hun enige zusje Anke hen naar het hek. „Voor jou nemen we iets moois mee", sprak Frits, terwijl hij haar een zoen gaf en hij voegde er lachend aan toe: „we we ten alleen nog niet wat". Er kwamen voor de jon gens prachtige dagen. Ze be keken ons mooie land van alle kant. Reden over heu vels en door dalen, langS water en grasland, door bos sen en hei en kwamen ein delijk in Leeuwarden aan. Het eerste waar Frits aan dacht, was de belofte die hij zijn zusje had gedaan. „Kom mee. Sjors!" sprak hij „We mogen Anke niet vergeten". Ze liepen door allerlei drukke winkelstra ten, maar nergens vonden ze een passend geschenk, tot datSjors zijn broei plots staande hield en naar een prachtige pop wees. „Kijk eens!" zei hij „Dat is hetZonder zich te be denken stapte het tweetal de winkel in. „Wat kost. die prachtige pop met di» licht-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 1