De eerste indruk: overweldigend!
Christusfiguur in de wolken
Stof-
Het
dan
geslacht Rempt: sinds meer
twee eeuwen in N.-Holland
STOPHOEST
1
j|
11
1
11
m
i
Hf
«1
n
ui
SI
18
8
w
A
Vijf meisjes in Amerika (2)
New York en Washington: contrasten
Het Vrijheidsbeeld als
welkomstgroet
Vroeger steeds werkzaam
als smid-veearts
INGEZONDEN STUKKEN
mm
DE FOTO van de wolkenformatie boven het Koreaanse front, waarin
duidelijk een Christusfiguur te onderscheiden valt, heeft allerwege
enorme belangstelling getrokken. De vele ingezonden stukken, die
wij ontvingen, spreken voor zichzelf.
^iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM
Onze Schaakrubriek
9
m
k
Wê
w,
9
ij. X JL 4 A.
pjET Vrijheidsbeeld In de haven van New York is als een welkom voor leder
een, die Amerika binnenkomt. Het is een symbool van de vrijheid, die
daar te lande als een heilig goed wordt gehandhaafd. Het was één van de eer
ste dingen, die we op 3 Juli te zien kregen, toen de „Veendam" het doel van
de reis bereikte. We waren die ochtend al heel vroeg opgestaan, om toch
maar niets te missen. Kort na zonsopgang zagen we de eerste vissersboten.
Geleidelijk aan werd het drukker op het water. Het bewees, dat New York
niet zo ver meer verwijderd was. Het was heerlijk, om na negen dagen van
niets dan zee en lucht eindelijk weer eens leven te zien. Steeds maar tuurden
we in de verte, om een wolkenkrabber te ontdekken. Om half acht zagen we
eindelijk de kusten en heel langzaam voeren we op New-York aan. Iedereen
was zenuwachtig enopgewonden. Velen zagen Immers het begin van een
nieuwe toekomst voor zich en vroegen zich af, wat hun nieuwe vaderland
hun zou geven. Een beter bestaan? Vrijheid? Minder zorgen?
Ons werd verteld, dat wij 9 Juli in
onze staat werden verwacht. Daar zou
den we drie maanden blijven en daarna
zouden we naar een ander gebied gaan.
We werden aldus ingedeeld: Anneke
van der Velde (Friesland) New Hamp-
shire, Lietje Bakkius (Overijssel) Con-
necticut, Gudie Geerligs (Noord-Hol
land) Ohio, Martje Goldhoorn (Gronin
gen) Indiana en ikzelf West-Virginia.
Tot het departement van landbouw
behoort oen groot proefstation. Het be
slaat ongeveer 5000 ha. en biedt aan
2300 mensen werk. Tal van methoden
op het gebied van landbouw, veeteelt,
tuinbouw en huishouding worden er
bestudeerd en uitgewerkt.
Drie dagen hebben we de stad Wash-
ïngton kunnen bekijken. Het is een
prachtige plaats. Het ontwerp ervoor
werd gemaakt door een Franse archi
tect, waardoor het wel iets van Parijs
MS passeerden het Vrijheidsbeeld,
oorspronkelijk een geschenk van
het Franse volk. Het draagt op zijn
voetstuk de navolgende versregel van
Emma Lazarus:
„Give me your tired, your poor,
Your huddled masses yearning te
breathe free,
The wretched refuse of your teeming
shore.
Send these, the homeless tempest-tos-
sed to me.
I lift my lamp beside the golden
door".
(Vertaling: geef mij uw vermoeide,
arme, dooreengeworpen massa's, die er
naar hunkeren, vrij te kunnen ademha
len, het jammerlijk uitschot van uw
boordevolle kusten. Zend hen, de dak
lozen die door de storm worden voort
gejaagd, naar mij heen. Ik hef mijn
licht op naast de gouden poort).
En daar doemden voor ons de wol
kenkrabbers op: Grote, hoge, grijze
steenmassa's met honderden ramen, het
ene gebouw nog hoger dan het andere
maar overigens alle gelijk. Het Empire
State Building is het hoogste met zijn
102 verdiepingen. Het leek, wel, of we
op onze tijd honderd jaar vooruit wa
ren, toen we deze torenhuizen zagen.
Ik vond ze niet bepaald mooi, maar
wel zeer indrukwekkend.
De temperatuur was hier heel wat
hoger dan op de Oceaan. We begrepen
wel, dat het een warme dag zou wor
den. De douanecontrole verliep vrij
vlot en alles was heel goed georgani
seerd. In een grote loods werden al
onze koffers opgestapeld en nadat we
een poos geduld hadden geoefend,
doorzocht. Gelukkig was alles in orde.
Alleen moesten we gemiddeld een dol
lar betalen voor de souvenirs, die we
hadden meegebracht.
Naar Washington
"J"OEN begon onze reis naar Washing
ton. Gelukkig ontmoetten we een
meisje, dat speciaal was aangesteld om
vreemdelingen op weg te helpen zij
wees "ons de weg naar het station. We
hadden veel genoegen en we kwamen
ogen te kort om alles in ons op te ne
men. Het eerste wat ons opviel, toen
we door New York reden, was het ont
zaglijk drukke verkeer, voor ons Hol
landers iets heel vreemds. Op straat
misten we natuurlijk onze fietsen. In
h°el New York was er niet één te Be
kennen. Het gebruik ervan zou trou
wens ook veel te gevaarlijk zijn.
Van de stad hebben we eerlijk ge
zegd niet veel gezien: alleen de bui
tenwijken en daar was niet veel aan.
We zagen er kale huizen en veel recla
mebiljetten. Op het station keken we
onze ogen uit. Het is machtig groot en
iets heel anders dan het Centraal Sta
tion in Amsterdam. De mensen waren
allen luchtig gekleed en niemand had
een regenjas bij zich.
De treinreis was enig. Alle treinen
In Amerika zijn voorzien van lucht
verversing en dubbele ramen. Deze ge
ven zomers en 's winters veel voordeel.
Zodoende ziet men ook niemand naar
buiten hangen. De kussens zijn heerlijk
zs^ht en van de zitplaats kan men een
uitstekende rustbank maken, zodat het
reizen werkelijk ideaal is. Het land
schap was prachtig. Het land is heu
velachtig en rijk bebost. Af en toe
reden we over geweldig grote bruggen.
Ruim vijf uur zaten we in de tr-in.
Voor ons was dat een lange reis. maar
de Amerikanen vinden het een peule-
schilletje. Tegen de avond kwamen we
in Washington aan Ik had het gevoel,
of ik een broeikas binnen ging, zo
warm was het daar. De conducteur
moest erg lachen, toen hij ons zag Hij
vertelde, dat het nog wel warmer kan
zijn in Washington. We waren van
harte blij, toen we eindelijk in ons
hotelletje waren aangekomen. Toen pas
merkten we goed, hoe moe we waren
van de overvloed van indrukken en van
de hitte van die dag. We sliepen met
zijn vijven op één kamer: dat was erg
gezellig.
De avond brachten we door met mr
Seffen, de man, die de programma's
van de IFYE's regelt. Onder zijn lei
ding wandelden we door de stad om
te genieten van allerlei bijzonderheden.
Het allermooiste was die avond wel het
Washington-monument, een grote obe
lisk van ongeveer honderd tachtig me
ter hoog, die 's avonds verlicht wordt
Zij is op een heuvel gebouwd ter nage
dachtenis van George Washington; er
om heen ligt een prachtig glooiend
grasveld.
Amerika's hoofdstad
WIJF dagen bleven we in Washington,
twee ervan zaten we op het depar
tement van landbouw, waar we de
nodige instructies kregen en zoveel in
lichtingen konden vragen als we maar
nodig hadden. We werden er ook aan
oen medische keuring onderworpen.
heeft. De aanleg is alleen veel ruimer.
De gebouwen zijn alle modern en stijl
vol. The National Gallery of Arts bijv.
is geheel van wit marmer opgetrokken,
het interieur is versierd met marmer
in verschillende kleuren. De vloeren
zijn van spiegelglad zwart marmer en
iedereen loopt er heel voorzichtig, uit
vrees, dat hij anders zal uitglijden. We
zagen er tal van schilderijen van oude
Hollandse meesters: Rembrandt, Hob-
bema, Pieter de Hoogh, Frans Hals. Ook
zagen we het State Capitol, waar de
regering zetelt en het Congres bijeen
komt. Tenslotte bezochten we ook het
Jefferson Memorial en het Lincoln .de
morial, beide indrukwekkende herin
neringen aan twee grote Amerikaanse
presidenten.
Prachtige aanleg
WASHINGTON heeft wijde straten, de
meeste aan beide zijden beplant.
De rivier de Potomac, die door de bui
tenwijken stroomt, geeft 's zomers aan
vele mensen verkoeling. Er wordt ge
zwommen, men ziet er motorbootjes,
men kan er zelfs een flets huren, "om
ermee langs de rivier te rijden.
Toen wij op een middag aan de ri
vier zaten, om er wat koelte te zoeken,
ontdekten we, dat we midden tussen
de negers zaten, die zich daar amu
seerden met vissen, fietsen en picnic-
cen. Het waren meestal grote gezinnen,
die beladen met broodtrommels, ijswa-
ter, cakes en kolossale watermeloenen
langs de rivier wandelden, om een be
schaduwd plekje te vinden.
Op ongeveer tien kilometer van
Washington ligt Mount Vernon, eens
de woonplaats van George Washington
en zijn vrouw. Jaarlijks komen hier
duizenden uit geheel Amerika het
Twee maanden geleden onge
veer publiceerden we een brief
van een meisje uit onze omge
ving, mej. Ida Posch uit Oterleek,
die samen met vier landgenoten
in het kader van een uitwisse
lingsprogramma voor boerenjeugd
voor de tijd van een half jaar
naar de Verenigde Staten is ge
gaan, om een indruk te krijgen
van het leven op een boerderij
daarginds. Zij zond ons thans
haar tweede epistel, waarin zij
haar indrukken beschrijf f van de
aankomst in New York en in
Washington.
mooie landhuis met zijn grote historié
bezien. Wij waren op 4 Juli in Wash
ington, tijdens de 175ste verjaardag
van de onafhankelijkheidsverklaring
der V. S. Iedereen had vrij en alle
winkels waren gesloten, 's Avonds was
er een groot feest. Truman hield er
een rede. Rondom de grote obelisk wa
ren honderden zitplaatsen gemaakt, tal
lozen waren hier samengestroomd.
Het grootste moment was wel, toen
wij de president zagen aankomen en
zijn redevoering hoorden houden. Het
publiek was opgewonden en er was een
grote politiemacht op de been, om mo
gelijke onlusten te bedwingen. Een
machtig vuurwerk was het besluit van
het feest. Toen de menigte was wegge
trokken, was er geen gras meer te be
kennen. Het gehele terrein zag wit van
de kranten, die de bezoekers hier had
den neergeworpen.
We hebben afscheid van elkaar geno
men, nadat we nog een groot museum
hadden bezocht, waar de belangrijkste
uitvindingen worden bewaard. Ieder
van ons ging daarna haars weegs, in de
zekerheid, dat we elkaar na drie maan
den opnieuw zouden ontmoeten en dan
eikaars wederwaardigheden zouden ho
ren. IDA POSCH.
£R
n£ NAAM REMPT heeft in Noord-
Holland een bekende klank. Ver
spreid in allerlei gemeenten wonen de
nazaten van de stamvader, die nwm
twee eeuwen geleden uit Duitsland
naar Nederland kwam. Dit bleek oy
een onderzoek naar de afstamming van
de heer D. Rempt, de bij de Noord
hollandse boer welbekende directeur
van de Provinciale Gezondheidsdienst
voor Dieren
bestond een vaag vermoeden, dat
het geslacht Rempt van Duitse oor
sprong was, maar zekerheid hierom
trent kreeg ik pas, toen ik bij een
speurtocht in het Rijksarchief te Haar
lem de huwelijksacte van de stam
vader aantrof in het kerkelijk trouw
boek van Hoorn.
Deze, Jan Nicolaas Rempt genaamd,
kwam omstreeks 1735 vanuit Saksen
naar Nederland, waar hij zijn intrek
nam bij een weduwe, Geertje Corne-
lisdr. Bootsman geheten, wonende op
het Achterom te Hoorn.
Jan Nicolaas, later alleen Nicolaas of
Claas genoemd, huwde op 11 October
1738 te Hoorn met deze weduwe en
vertrok twee jaren later met zijn ge
zin naar Twisk. Alleen zijn zoon An-
dries werd te Hoorn gedoopt, zijn
overige kinderen te Medemblik. Het is
aan de nauwkeurige aantekening van
de Medemblikse dominee Jan Frederik
Broens te danken, dat wij weten, welk
beroep Jan Nicolaas Rembt uitoefende.
Hij was „meestersmit" en daarnaast
nog veearts, een combinatie, die even
veelvuldig voorkwam als kapper
dokter. Zeer merkwaardig is het, dat
Foto afkomstig uit de hel van Korea
(Buiten verantwoordelijkheid van de
redactie
VOORSPELLING
Als oude vróuw van twee en zeven
tig wilde ik gaarne mijn gedachten
weergeven over de foto van Christus
in de wolken. Ik geloof wel degelijk,
dat deze verschijning op waarheid be
rust en dat er geen fototruc of iets van
dien aard in het spel is, want de Hei
lige Schrift getuigt toch wel degelijk
van zijn wederkomst op de wolken des
hemels, om alle volkeren der aarde te
overtuigen, dat Hij bestaat. Vele men
sen willen niet in Hem geloven, voor
dat zij Hem in werkelijkheid gezien
hebben. Ja, die mensen denken zeker,
'dat Christus zich als mens aan ons,
grote zondaars, zal openbaren. Neen,
zo is het niet; God komt, wanneer het
Zijn tijd is..
Ik zie er een voorspelling in voor de
naaste toekomst, die van groot belang
zal zijn. Laten wij geduldig zijn en
onze handen vouwen voor Hem, die is
en was en komen zal, als Zijn tijd
er is.
Keizersgracht 75, Wed. C. STAM
Den Helder.
OM DE VREDE
Naar aanleiding van deze foto zul
len velen zich afvragen, wat de bete
kenis er van kan zijn. Tot heden las ik
ir. de ingezonden stukken nog steeds ste een begrip in Hand. 10 38, 40 en
geen bevredigende verklaring, hoew 1 41 en zegt: „Belangende Jezus van Na- 1
deze mij toch niet zo moeilijk lijkt, zareth. Dezen heeft God opgewekt ten J
Op de foto ziet men duidelijk het derde dage en gegeven, dat hij open-
Christusbeeld en daarnaast twee jagers baar zou worden. Niet al den volke,
of bommenwerpers. Het Christusbeeld maar den getuigen, die van God te-
symboliseert het leven en de vliegtui- voren verkoren waren, ons namelijk,
gen betekenen de dood. Duidelijker die met Hem gegeten en gedronken
kan het toch al niet. Wil men vrede? hebben, nadat hij uit de doden opge-
Deze zal niet met een nieuwe oorlog staan was".
verkregen worden, want die brengt Dit waren zijn navolgers, aan wie hij
slechts kommer en ellende. De Chris- zich na zijn opstanding openbaarde
tusgestalte betekent, dat men met alle voor zijn Hemelvaart. Afgaande op het
kracht de vrede zal moeten bewerk- gezegde van Christus, dat zij Hem kon-
stelligen, niet door het voeren van een den zien en de wereld niet volgens
derde wereldoorlog, maar met andere Joh. 1419, lezen wij in Matth. 2426:
middelen, zoals Jezus het ook deed in „Zo zij dan tot u zullen zeggen: Ziet
Zijn tijd. Dit is de betekenis van het hij is in de woestijn, gaat niet uit. Ziet.
ïjC/GgSSSX!iSSSmffi.-ii
Christusbeeld in de wolken. Wilt gij
vrede, handelt alzo, wilt gij oorlog,
maakt dén wapens.
Alkmaar, HERM. BLOM.
De Ruiterstraat 42.
hij is in de binnenkameren, gelooft het
niet. Want gelijk de bliksem uitgaat
van het Oosten en schijnt tot het We:
ten, alzo zal ook zijn de toekomst van
de Zoon des mensen". Er staat geschre-
ven in Matth. 2430: „En alsdan zal
HELDERZIENDE de hemel verschijnen het teken van de
Als helderziende deel ik mede, dat Zoon des mensen en dan zullen alle
de foto de volle waarheid bevat. De, geslachten der aarde wenen en zullen
Heiland waarschuwt de mensheid: Ik de Zoon des mensen zien, komende op
leef nog! en de mensheid zal ook leven de wolken des Hemels met grote
na de dood. kracht en heerlijkheid".
Zaandam. MEVR. DE JONGH. Het teken of bewijs zou in de hemel
gezien worden, niet aan het firmament
NIET IN LUCHTRUIM of in het luchtruim, dus niet met het
Naar aanleiding van het z.g. beeld vleselijke oog. En als Christus komt op
van Christus in de wolken, constateer de wolken, zegt de Bijbel, verschijnt
ik, dat er over het verschijnen van Hij met grote kracht en heerlijkheid,
Christus weinig kennis is. Ieder kan doch niet als een borstbeeld met blinde
het toch lezen in Joh. 16:28, de woor- ogen, volgens de bedoelde foto. Het be- bewaakt'"ogenblik" aan het daglicht
den van Chnstus: „Ik ben van de Va- gnp over dit alles is, dat de Christus blootgesteld geweest tegenover een den bezien- Ook kan een figuur van een
der uitgegaan en ben in de wereld ge- m deze tijd slechts waarneembaar is die heel door voortsneiien- P^on zich op de wolken hebben af
komen, wederom verlaat ik de wereld daar het geestesoog. Laat u dus in p getekend (luchtspiegeling) zoal*
en ga heen tot de Vader". We lezen in geen enkel opzicht imponeren door een de wolken was omgeven. De fotograa schaduw op de grond De fQ.
Joh. 1419 „Nog een kleine tijd en de luchtfoto of hetgeen gij met uw eigen heeft dus even tevoren de onvoorzich- dit geval gebeel op de afbeelding
wereld zal Mij niet meer zien, maar ogen aan de wolken zou zien. tigheid gehad „te knippen", heeft de een menSi met menselijke, zelfs niet
gij zult mij zien, want ik leef en gij Beverwijk. D. VAN DER WERF plaat toch voor een bepaalde opname geheel beschaafde trekken.'
zult leven". Petrus geeft over dit laat- Wijkermeerweg 97. willen gebruiken en zo is tijdens de Wieringerwerf. VAN COYK - pc
Uiteraard hebben wij ons terstond bezonnen op de vraag, in hoe
verre deze foto als authentiek en de maker er van als geloofwaardig
te beschouwen zijn. Wij kregen de opname die wy aanvankelijk
reproduceerden op een breedte van één kolom van het als uiterst
serieus bekend staande Engelse fotobureau Keystone te Londen, dat
het plaatje per luchtpost uit Amerika had ontvangen. Toen had het
juist een paar dagen tevoren groot opzien gebaard in de Amerikaanse
pers. Zó groot was b.v. in Ashland (Kentucky) de belangstelling, dat
het plaatselijke dagblad zyn gehele oplaag tweemaal heeft moeten
drukken vanwege het enorme aantal navragen voor losse nummers!
De foto is genomen boven het vliegveld in Korea door een Ameri
kaanse vlieger, wiens ouders in Chicago wonen. Hy dacht slechts de
twee vliegtuigen te kieken, maakte op dezelfde film in die week nog
een aantal andere opnamen en zond de film voor ontwikkeling en
afdruk naar zyn ouders in Amerika. Men kan zich wel enigszins de
verbazing van de mensen in Chicago voorstellen, toen een der nega
tieven in het wolkenspel een duideiyke Christusfiguur bleek te be
vatten. Afdrukken van de wonderiyke foto kwamen in omloop by
familie en kennissen en al spoedig verschenen er afdrukken in de
Amerikaanse pers.
Het meest van allen verbaasd was intussen de Amerikaanse piloot
op Korea, die by het „nemen" van de foto niets byzonders in de
wolken heeft gezien. Hy stond als met stomheid geslagen toen de
afdruk van zyn bijzondere kiek hem bereikte.
Het spreekt vanzelf, dat zowel in Amerika als op Korea tal van
verklaringen van het verschynsel de ronde doen. Precies als in
Noord-Holland.
TE VROEG GEKNIPT ontwikkeling een wazige afbeelding te
De gevoelige plaat is m.i. in een on- voorschijn gekomen.
De foto moet geheel technisch wor-
Kinderen *IJn «r I
dol opl Geel ze
STOPMOIST j
t,el» ié hoeiten
Voorkomen 1» beier den
genezenl STOPHOEST i»
gezond én lekker.
Hoesien h binder»
lijkl STOPHOEST
verzacht direct die
lastige keelkriebel.
4» m vv
Zorg.-dat U altijd 'n paar rolletjes
in huis heeltI Met STOPHOEST
is het hoesten snel verleerd en..,
wie niet hoest, snoept graag mee.
Proef zo maar eensl
het beroep veearts gedurende twee
eeuwen in de familie is gebleven.
Moeilijkheden bleven Jan Nicolaas
niet bespaard. Na een huwelijk van
vijftien jaren stierf zijn vrouw op 13
December 1753. In al deze tijd was h(J
weinig vooruitgekomen, want het üjk
van zijn vrouw werd „pro deo" aan-
gegeven.
Om zijn gezin een goede verzorging
te waarborgen hertrouwde hij op 13
April 1754 te Twisk met Elisabeth Pie.
ters, „jongedogter van Hoorn". Onver,
saagd werkte Rembt door in de sme.
derij aan de Zuiderwegh te Twisk en
blijkbaar gelukte het hem iets vooruit
te komen, want na zijn overlijden
op 24 Mei 1799 werd bij de aangifte
van zijn lijk f 3.impost betaald,
ANDRIES REMPT (1741—1809)
Uiteraard is het niet mogelijk in een
krantenartikel alle afstammelingen van
Jan Nicolaas Rembt te behandelen. Ik
beperk mij tot de stamlijn, die uitkomt
op de heer D. Rempt.
De eerste zoon van Jan Nicolaas, An-
dries, werd 22 October 1741 te Hoorn
geboren en groeide op aan de Zuider-
wegh te Twisk. Het huis, dat de familie
Rempt bewoonde, lag dichter bij Opper-
does dan bij Twisk en daarom bezocht
Andries de school in Opperdoes. Dage-
lljks was hij bezig in de smederij en
leerde zo het werk van zijn vader. Na
het verlaten van de school werd hy
ook smidveearts.
Tot zijn 26ste jaar bleef hy in het
ouderlyke huis. Op 28 November 1767
huwde hy het 20-jarig meisje Geertje
Bakker uit het naburige Oostzwaag-
dyk. Na zyn huwelijk vestigde Andries
zich in Aartswoud en huurde daar een
smedery, waarin hij zy'n zelfstandig
bestaan als hoefsmidveearts begon.
Ten behoeve van zijn zoon Pieter,
die in 1799 de smedery kocht, verhuis
de Andries omstreeks 1800 naar Veen-
huizen nabij Heer-Hugowaard. Daar
bleef hy wonen tot hy op 19 April
1809, 68 jaar oud, overleed.
PIETER REMPT (1776—1854)
Pieter, zoon van Andries Rempt en
Geertje Bakker, werd op 5 Augustus
1776 te Aartswoud geboren. Hy bezocht
de lagere school te Aartswoud. Het
hameren op het aambeeld klonk hem
als muziek in de oren en de reisjes,
die zyn vader maakte, om gebreken
en ziekten by het vee op te sporen,
wekten bij hem zoveel belangstelling,
dat ook hy besloot grofsmid-veearts
te worden. Jarenlang was hij zyn vader
behulpzaam in de smedery, maar in
deze kleine dorpssmedery was eigen
lijk geen werk voor twee volwassen
personen. Daarom trad Pieter in dienst
van de dorpssmid te Veenhuizen. Hy
wilde wat geld oversparen om even
tueel een smederij te kopen.
Op een van de kermissen te Oude-
Niedorp leerde hy Lourensje Kuiper
kennen. Hij had voldoende geld over
gespaard om de smederij te kopen, die
zijn vader steeds had gehuurd.
De 11de Augustus 1799 kocht hy op
een publieke veiling in de herberg „De
Roode Leeuw" te Aartswoud de hoef-
smedery van Teys Allewert voor de
somma van f 243,De smedery stond
in de Kerkebuurt te Aartswoud. Bij
de koop waren inbegrepen de gereed
schappen en het erf, dat ruim honderd
are groot was.
Op 3 Mei 1800 trad Pieter met Lou
rensje in het huwelyk. Met onver
flauwde energie begon hij zijn zelf
standige arbeid als hoefsmid en vee
arts. Hoewel het geslacht Rempt van
de Lutherse godsdienst was, liet hy
zyn kinderen dopen in de Ned. Herv.
kerk te Aartswoud. Zyn echtgenote
overleed op 5 Januari 1836. Tien maan
den later hertrouwde hy met Clarg
Swaab, weduwe van Arnoldus v. A
Hooffs.
In de ouderdom van 81 jaar stierf
Pieter Rempt te Aartswoud op 28 Mei
1854, des avonds om 10 uur.
A. MEKKEN
Van 1695 tot 1805 was er voor trou
wen en begraven belasting verschul
digd, impost genaamd. Deze varieerde
van f 3,— tot f 30,—.
KENMERKEN DER COMBINATIE
k
'MM
'rsj&fê
Wit: Kbl, Dgl, Ta5, Thl, Lc3, pi b2,
d4, f3.
Zwart: Kh8, Db3, Tc8, Td8, Lb7, Le7,
Pf6, pl a6, d6, f7, g7.
Wit speelt en wint.
De open g en h lyn zyn hier de ken
merken voor de koningsaanval.
Op h7 staat evenwel geen zwarte
maar een witte pion. Niet zelden staat
de vyandelyke koning daar nog veiliger
achter, dan achter zyn eigen pion, daar
deze kan worden weggeslagen.
In ons voorbeeld zal wit dus een
weg moeten zoeken om pion h7 op te
ruimen. Dit leidt dan tot de volgende
voortzetting:
1. Dglxg7t! Kh8xg7; 2. h7-h8DtÜ
Td8xh8; 3. Ta5—g5t Kg7-f8; 4. Thlxh8f
Pfft—g8; 5. Th8xg8t mat.
