PUISTJES ^PffMüis JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN De wagen in hef Kloosferbos ZïCappie <Spookóteen WL 6-2 3 ÉBRALINE Nog maar goed veertig - en al zo stram als een plank. Om nog niet te spreken van die Rheumatische Pijn... Het Radioprogramma Taxi vervoerde opium Sjahrir terug in Indonesië een verhaaltje en een woordenpuzzle HOE DE BERKEi^ivUMEN ZIJN ONTSTAAN juist weer naar buiten wilde komen cm nog een bak n..- puii.,cs u„ te stallen, bleef als aan de grond genageld staan, toen hij zag wat voor een vreemd gevaarte daar zijn verse sla stond te verorberen. Hij wilde juist woedend tussen beide komen, toen hij om de hoek van de straat met vrij grote snel- heid een vervaarlijke krokodil zag na- deren. Hij stormde zijn winkel binnen, smeet de leur dicht en barrikadeerde deze vliegensvlug met alles wat hij maar kon vinden. om beide te krijgen. Blake Holdcroft was kennelijk een gentleman, al woon. de hij dan in een woonwagen en was hij slordig gekleed, dat had ze van het eerste ogenblik af geweten, hoezeer ze ook het tegendeel tegen zichzelf of te gen hem mocht hebben gezegd in eet» wanhopige poging tot zelfverdediging. Misschien had hij wel een heel goede positie, maar hield hij van een oncon- ventionele vacantie? Er blonk een straaltje hoop in Peta's hart. Het kon best zijn dat hij niet zo arm was als hij deed voorkomen o, als dat toch eens waar was! Het zou na tuurlijk niet hetzelfde zijn als wanneer ze met Neville Heritage troüwde, maar toch Peta begon zich verlangend af te vra gen onder welke omstandigheden en wanneer Blake en zij elkaar weer zou den terugzien. Ze kon onmogelijk een 'derde keer naar het bos gaan, dan zou ze te kennelijk achter hem aan lopen. En ze kon zich niet voorstellen, dat hij moeite zou doen haar terug te zien. Maar toch zou hij dat misschien wel doen als hij haar werkelijk wilde heb ben niettegenstaande zijn trots en arro gantie? Maar gaf hij werkelijk om haar op de wijze waarop zij dat zo graag zou willen, of had hij haar slechts het hof gemaakt om het plezier haar aan zijn voeten te zien? Dat zou best kunnen, dacht ze. Hoewel de wijze waarop hij haar had gekust.... (Wordt vervolgd) ontsieren Uw gelaat, juist als U er zo goed mogelijk wilt uitzien Ze verdwijnen dikwijls in 24 uur door de krachtig ontsmettend en snel genezende met diepte werking (Advertentie, Ing. Med.) 81. Het klinkt allemaal heel aardig, dat plannetje van Pepi, maar in de practijk valt het niet mee. De hondjes zullen zelf een vlot moeten maken, om daarmede de rivier over te steken en dat is een heel zwaar karwei. Boven dien moet alles heel stilletjes gebeuren, want Pepi Is bang, dat Billie en Ka- reltje, die natuurlijk vol ongeduld zit ten te wachten, misschien een verspie der langs de rivier zullen sturen en dus zijn de hondjes en Pepi voortdurend op hun hoede en werken zo stilletjes mogelijk door. Dode takken en kleine boomstammetjes, die hier overal ver spreid liggen worden door Pim, Pam en Pom bij elkaar gezocht; onder lei ding van Pepi hebben ze tegen de avond al een heel aardig vlotje voor elkaar. Maar nu komf het moeilijkste werk nog. Nu zullen de hondjes samen met Pepi de rivier moeten oversteken. En de Ohlala-rivier heeft een sterke stroom. Maar Pim, Pam en Pom zijn vol goede moed. Tot nog toe is het hun allemaal meegelopen en ze twijfelen er dan ook niet aan of het zal gelukken om hun vriendje Pepi weer veilig thuis te brengen. WOENSDAG 17 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde mu ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.- ir.uziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Water standen. 9.35 Gram.muziek. 10.15 Idem. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gram.muziek. IJ.10 „Laterveer wil het rechte weten", hoorspel. 12.00 Tenor en piano. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Harpmuziek. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws 13.15 Protestants Interkerkelijk Thuis front. 13.20 Lichte muziek. 13.50 Gram. muziek. 14.45 Voor de meisjes. 15.00 Vo cale ensembles, Bach-ensemble en solis ten. 15.45 Gram.muziek. 16.00 Voor de jeugd, 17.00 Jeugdkoren. 17.20 Orgelcon cert. 17.45 Regeringsuitzending: Drs. L. Coomans de Ruiter: „Trekvogels in Indo nesië". 18.00 Nieuws. 18.15 Blokfuit- enseble. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr. H. D. de Vries Reilingh: „Hedendaagse migratie verschijnselen: Emigratie". 19.00 „Spec trum van het Christelijk organisatie- en verenigingsleven". 19.15 Boekbespreking. 19.30 Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10 Commentaar Familie Competitie. 20.20 Concertgebouw-Orkest en solist. 21.00 Or gelconcert. 21.30 „Op weg naar de Ver enigde Staten van Europa", causerie. 21.50 Gram.muziek. 22.00 Vocaal Ensemble, ba riton en orgel. 22.30 Internationaal Evan gelisch commentaar. 22.40 Gram.muziek. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en 6.0.S.-berichten. 23.15 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.; 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 2000—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7tÏ5 Ochtendgymnastiek. 7.33 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 „Tus sen twee plaatjes gezegd". 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. 10.00 School- rkadio. 10.20 Voor de vrouw. 10.30 Gram. muziek. 10.45 Voor de vrouw. 11.00 Gram. muziek. 12.00 Voor de kinderen. 12.15 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouw mededelingen. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Instrumentaal Kwartet. 12.55 Ka lender. 13.00 Nieuws. 13.15 Omroeporkest. 14.00 Gesproken portret. 14.15 Jeugdcon- eert. 15.00 Kinderkoor. 15.20 Vierhandig pianospel. 15.30 Voor de zieken. 16.00 Voor de jeugd. 17.30 Gram.muziek. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia. 18.20 Sport. 18.35 Amusementsmuziek. 19.00 „Voor de Jeugd van Israël", klankbeeld. 19.20 Gra- mofoonmviek. 19.30 Voor de jeugd. 20.00 Nieuws. 20.05 Politie commentaar. 20.15 Dansmuziek. 20.50 Aetherforum. 21.30 Promenade-orkest, klein koor en solisten. 22.15 „Sporen-elementen", causerie. 22.30 Joods programma. 23.00 Nieuws. 23.15 Gram.muziek. 23.4024.00 Orgelspel. Eigenlijk moesten alle mensen en zeker op die leeftijd Kruschen nemen. En dan iedere dag, regelmatig, 't Is zo'n kleine moeite en 't kost nog geen 1 y, cent per dag. In ruil daarvoor: altijd puur zuiver bloed, blijmoedig in circulatie gehouden door jeugdig-vitale bloedzui verende organen, zeifs bij lieden die weinig beweging nemen, of een zittend leven leiden. Laat Kruschen ook Uw or ganen die aansporende werking geven, opdat ze Uw bloed vrij houden van de onzuiverheden, die straks zo niet nu al oorzaak zijn van die ondraaglijke, alles ondermijnende Rheumatisfche pijn. (Advertentie, Ing. Med.) Dinsdagavond om half tien is bij het verlaten van de werf Wilton Feyen- oord een taxi aangehouden, waarin vijf Chinezen zaten, die een groot aan tal dozen en tassen vervoerden. De portier van de werf die de inhoud er van wilde controleren, kwam tot de ontdekking, dat de Chinezen opium bij zich hadden. In totaal werd in de taxi 50 kg opium aangetroffen met een to tale waarde van ongeveer f 20.000. Het vermoeden bestaat, dat de opium aan boord is gekomen in de Perzische golf. De vijf Chinezen zijn in het politie bureau in Schiedam opgesloten. Sutan Sjahrir, de voorzitter der Partai Socialis Indonesia", is Maandag ochtend na een reis van 4izj maand door Pakistan en India te Djakarta te ruggekeerd. Het voornemen bestaat, in November voorlopige besprekingen te houden over een conferentie tussen de socialistische partijen in Azië. (Advertentie, Ing. Med.) 71. Toen juffrouw Mijnlief, de ba ker, tot de verbijsterende ontdekking kwam dat er niets meer of minder dan een gir. U'e bezig was haar bloemen- bak af te grazen, sprong zij kwaad uit haar bed, greep de lampetkan en smeet de inhoud ervan met een resoluut ge baar over het hoofd van de arme Osr- rit, die van de schrik meteen aan de haal ging. „Ksst!" riep de baker hem nog na. „Ksst, naar beest. Moet je toch eens zien hoe die m'n begonia's neeft gerinneweerd". Eerst daarna viel haar mond van verbazing open. ,Hoe zou dat beest hier eensklaps in de Kerkstraat verzeild zijn geraakt?" vroeg zij zich verwonderd af. Gerrit de giraffe, die een broertje dood had aan water, bleef een paar straten verder eensklaps staan en schudde zich als een natte poe del. Toen wijdde hij al zijn aandacht aan de uitstalling van de groentewin kel van Krelis Knol, die juist een gro te houten bak met heerlijke goudgele kroppen sla had buiten gezet. Gerrit bedacht zich niet lang en zette hier zijn ontbijt rustig voort. Krelis, die DOOR MARIOR1E VERNON 65) Ja, ze had er zich zeer op verheugd. Peta hield met een bitter lachje op. Het scheen ongelooflijk dat ze zo tot voor kort had gedacht. Blake HOid- croft's wraak voor alle kwetsende din gen, die ze tegen hem had gezegd, was zoet hij had de harmonie van haar hele bestaan verstoord, de dingen waar van ze altijd had gehouden waardeloos gemaakt, zodat de toekomst nu leeg en troosteloos scheen. Haar gedachten maalden in het rond terwijl ze een uitweg uit de impasse trachtte te vinden. Peta was haar hele leven verwend geweest, en had altijd alles gekregen wat haar hartje begeer- de, zodat ze zich niet kon voorstellen dat er niet een middel zou zijn om haar hartewens te vervullen. En in dit uur van zelfinkeer gaf Peta eerlijk toe dat haar hartewens was te trouwen met Blake Holdcroft en hem voor al tijd toe te behoren. Ze kon zich geen groter zaligheid indenken geen man had haar ooit zo in zijn ban gehad en ze wist dat ook geen man dat ooit zou kunnen. Maar zelfs op dit ogenblik zocht ze nog naar een compromis, ze wilde Blake hebben, maar tevens rijkdom en een goede positie. En dat was de reden dat haar gedachten maar bleven ronddwa len; ze probeerde een middel te vinden en de 27. „Hm", zei Kapie, ik heb nog nooit van m'n leven van Ana-dinges, de grote acteur gehoord! Wat zeggen mij die papieren! Niks! Ik vertrouw het zaakje niet.... eerst ben je een zeeman en dan ineens een acteur bah!" „Mijn naam is Anadalucius!" zei de man met zijn hand op zijn hart. „Ge looft u mij, kapitein! Mijn naam trekt duizenden toeschouwers naar de schouwburgzalen! Nu wil ik mijn ge luk in Hollywood gaan beproeven. Ik zal de grootste filmspeler van deze eeuw worden! U zult er geen spijt van krijgen, dat u mij gastvrijheid op uw schip verleent Madame Mirabelle was intussen het trapje naar de brug opgegaan om haar nood te klagen bij de maat, die sidde rend achter het stuurrad stond. „Er was een vreselijke man in mijn hut!" riep ze. „Met een pruik! Affreus! Er zullen nog meer dingen gebeuren! Het schip is van voren tot achter be hekst door spookachtige figuren! Ik ben nog nooit van mijn leven zó ner veus geweest! Mijn zenuwen trillen tot in de toppen van mijn vingers.... ik ben een flauwte nabij!" „Heksen en spoken...." herhaalde de maat, gejaagd ademhalend. Kappie was nog maar net, in zichzelf mompelend, verdwenen, of de grote ac teur Anadalucius deed de deur van zijn hut op een kier. Hij keek spiedend naar de brug en luisterde aandachtig naar de woordenstroom, die uit de mond van Madame Mirabelle kwam. „Ze weet nog niet, wie ik ben!" mompelde hij toen. zonder bomen. Maar ja, ze wilden de moed niet op geven en stapten daarom maar flink verder. Maar na nóg een week lopen ston den ze nóg ;n de vlakte en :oen' waren ook de be :ke- lootjes op. Moedeloos ging 'iet tiental tegen een heu veltje zitten en 1 egonnen in hun geleerde hoeken te le zen want misschien vonden ze dóór wel de oplossing in. Z- lazen een beiedag door maar werden niets wijzer. ,,Ik weet het nu ook niet meer!" bromde Brammet,je. „Laten we maar gaan sia- pen!" Juist toen »e allemaal hun hoofdjes hadden neer gelegd, klonk er plots een vreemd geluid in de lucht. Verschrikt keken ze op. Een prachtig elfje streek midden tussen hen in en lachte de kabouters vriendelijk toe. Berkie, de prelmaker, maak te een luchtsprong van vreugde. „Heeft U beuke- nootjes??" vroeg hij direct. „Mijn maag knort!" „Nee, die heb ik niet!" sprak het gifje. Maar ik zal jullie toch helpen" Ze zwaaide met haar toverstaf en ineens verrees er vlak voor hun ogen een groot bos. Maarde bomen haddpn helemaal geen kleur, ze wa ren allemaal het zelfde. Nee, de kabouters vonden het bos eigenlijk nieis mooi. Het elfje zag reeds het verwon derde gezicht van Bramme- tje. „Wees maar gerust", sprak ze „Jullie moeten het bos zeil schilderen. Hier achter deze heuvel staat een heleboel verf. Rrammetje, jij bent de oudste, jij moet dus zorgen dat dit een prachtig bos wordt!!" M maar...ik...!" stotterde de kabouter, doch het elfje was reeds verdwenen. „Hóaóschilderen!!" juichte Berkie. Hij sprong met grote bogen achter de heuvel en wilde direct al beginnen maar 3rammuje hield hem tegen. „Ik zal het werk verdelen!" sprak hij Maar toen kwam. er toch een spiegel Oh.... wat zag die Mies er uit. Met een héél lang, mager lijfje En een hele dikke snuit! Schrijf achter elkaar de dgende woorden op. Zin 7 woord no. 6 zin 15 .oord 6 zin 4 no. 3 zin 13 no. 32 zin 5 no. 1 zin 17 no. 4 zin 11 no. I zin spiegel. Daar viel alles bij uit Nu kon Mies je eindelijk lachen. „Ik zie me toch het liefst gewoon!" 5 no. 8 zin 18 no. 1 zin 19 no. 11 zin 2 no. 8. De oplossing is een wijze 'es. Denk er om, de woorden Meester en Kris tellen niet mee. Hij gaf elke kabouter een pot verf en een kwast en wees ieder tien bomen aar.. „Keurig schilderen!" zei hij. „Ieder blaadje van boven en onder en leder takje hele maal in de rondte. De tien mannetjes gingen aan het werk. Ze klommen als aap jes in de bomen en schil derden met rimpeltjes in hun voorhoofd en tongen uit hun mond. De een schilder de een eikeboom, de and»r een beuk, achter in het bos kwamen prachtige populie ren en aan de zijkant Iepen. Na een halve dag stapte Brammetje het bos in om te kijken of het goed ging. Ja, het werd een prachtig bos waar ze allemaal nog héél lang in zouden kunnen wonen. De stokoude kabou ter knorde goedkeurend tot dathij ineens Berkie ontdekte. Oh, die rakker. Die deed natuurlijk niet wat hem was opgedragen. Hij danste vrolijk tussen de stammen door. doopte af en 'oe zUn kwast in de witte verf en zette op elke boom aie hij voorbij kwam een dikke streep. „Berkiekom hier!!" riep de oude kabouter. „Ver velende jongen, wat heb jè gedaan??" Het piepjonge kaboutertje keek erg beteu terd. Wel twintig bomen za ten vol witte strepen. ..Dat gaat er nooit meer aI- sprak Brammetje ern stig. „Die bomen zullen al tijd zo blijven. We zullen ze erk noemen, zodat ieder een later aan jou zal den ken en begrijpen hoe het ,dat Berken-bomen zulke witte strepen hebben. en paar dagen later wa ren alle bomen geschilderd. Het bos was in één woord schitterend. Maar middenin stonden de twintig Berken bomen waarvan Brammetje jaren later tóch heeft ge zegd: „Het klinkt misschien wei raar maar Ik vind je toch erg mooil" juist een week geleden zijn 312de verjaardag gevierd. Hij heette Brammetje, was de wijste, dus ook de voor naamste van alle tien. De jongste was pas 230 jaar en, zoals je dat van piepjonge kaboutertjes kan verwach ten, nogal baldadig. Hij heette Berkie, sprong altijd als een haasje in net rond en zat vol kattekwaad. Ja. Brammetje kreeg wel eens hoofdpijn van de jongste. Zó druk was hij. De mannetjes liepen een week lang en stonden toen voor een grote kale vlakte. Ze vonden het wel een beetje vreemd, zo helemaal Mies je maakte in haar eentje Eens een lange, grote reis, Zag in een klein muizendorpje, Plots een „Lach-spiegel-paleis". Het is rekenles op school en de meester heeft met Kris de volgende samen spraak: 1. Meester: Kris, Jij vindt het zeker leuk om voor je moeder boodschappen te doen. 2. Kris: Nee meneer, lk vind dat een vervelende taak. 3. M.: Maar je doet toch wel eens boodschappen? Dra stond 't muisje voor een spiegel „Grote grutten, wat is dat? Wat ben ik nu eensklaps mager! Ik lijk werkelijk een lat!" ken. Vader krijgt vandaag óók maar één ei. Je haalt dus zes eieren. Ze kosten per stuk 20 cent. Hoeveel geld geeft je moeder je dus mee? Denk zeer goed na! 14. K.: Een gulden twee n twintig, meneer. 15. M.: fout, want zes naai twintig is honderd twintig. 16. K.: Ja, maar lk krii-, wee cent voor mijn bood schap, 17. M.: Dat Is jouw zaak. 's Avonds hebben jullie dus Vlak daarnaast was wéér een spiegel, Maar, die maakte Mies héél dik. „Oei, wat lelijk!", knorde Miesje, „Ik heb helemaal geen schik!" allemaal een elnaast je bord. Vader, moeder, Ankie en jij eten het heerlijk op, maar Jopie en Jetje bewa ren het liever tot de volgen de dag. Hoeveel eieren zijn er na 't eten dus nog over? 18. K.: Er zijn er dan nog drie, meneer! 19. M.: Je bent een suf ferd, dit is toch heus niet de noeilijkste som. Zes min Her is twee, en geen drie! 20. K.: Zes min drie is drie, meneer, want ik lust geen eieren! éven oud zijn. Natuurlijk niet, er zijn bijvoorbeeld ka bouters die 300 iaar oud zijn maar er zijn er ook die nog geen 250 zijn en dat maakt nogal een verschil. Goed, nu moeten jullie eens luisteren. Er waren eens tien kabouters die de wereld introkken. Ze hadden hun vriendjes goeden dag gezegd en hadden allemaal aan een stok over hun schouders een dichtgeknoop te doek bengelen waarin zat: een Zondags pakje, een geleerd boek, een kammetje en twintig beukenootjes. De oudste van hen was werkelijk stok-oud. HU had 4. K.: Alleen met een zuur gezicht, meneer. 5. M.: Mooie jongen ben JU. Maar goed, dan vol breng je het maar met een zuur gezicht, In ieder geval ga' jU bU de melkboer eieren halen. 6. K.: Dat nooit meneer, want het zoontje van de melkboer kan ik niet uit staan. 7. M.: Nu geen grapjes meer, mUn geduld raakt op. Met hoeveel personen zün jullie thuis? 8. K.: Vader, moeder, An kie, Jopie, Jetje en Kris, meneer. 9. M.: Best. Hoeveel ei< •en moet je dus halen? 10. K.: Zeven, meneer. 11. M.: Ik tel er maar zes! 12. K.: Maar pa eet er al- lijd twee. meneer! 13. M,; Niets mee te ma- Kabouters zün verschrik- kelUke oude mannetjes, dat weet redereen. Maar dat wil niet zeggen dat ze allemaal „Hé", dacht Mies. ,.Wat zou dat wezen? Dat is vast héél leuk, misschien! Och, ik hou erg veel van lachen, 'k Koop een kaartje, ga het zien!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 6