Igumen van Valamo vond woonplaats door teken nieuwe Pim. Para m Pom in Afrika De wagen in het Kloosterbos ABDIJSIROOP 5C Chelarine „4" doet wonderen NET N KUCHJE De kerken plaatsen het gezin in de belangstelling appie iSpockóte en JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Gebeden en arbeid vullen de dag Een sober beslaan van Bij de monniken Valamo in Pappiniemi 2 en slot Mijnenveger aangespoeld op eiland Guernsey Steinstücken weer ontruimd Preventieve zorg na oorlog opgekomen Drie grondslagen Bil He* eerste kuchen DAMPO-PASTILLES voorkomen erger Het Radioprogramma Hoe kan Uw maag „graag" zijn 78. Jimmy Brown mobiliseerde eerst meneer Van Knullenburgh en Sijmen Sabbel en met z'n drieën snel den zij de stad in. Het duurde even voordat de harde werkelijkheid tot meneer Van Knullenburgh doordrong, maar toen hij eindelijk begreep wat er die nacht was gebeurd, kon hij niet nalaten met een verstoord gezicht te gen Jimmy te zeggen, dat hij deze zaak beschouwde als een geval van ergerlijk plichtsverzuim van de kant van zijn hoofdopzichter. „Best moge lijk", antwoordde Jimmy, „maar u als directeur is in elk geval verantwoor delijk voor deze historie. Je bent di recteur of je bent het niet". Meneer Van Knullenburgh keek Jimmy een beetje verslagen aan. Hij begon te be grijpen, dat hij het zelf was, die straks ter verantwoording zou worden geroe pen. „Bovenaien", zei Jimmy, „zou ik maar een beetje oppassen. Als de leeuw Piet of één der andere dieren, die u vroeger half hebt uitgehongerd, u in de gaten krijgen dan weet ik nog niet wat er met u gaat gebeuren Meneer Van Knullenburgh bleef plot seling midden in de Kerkstraat staan. „M-m-maar dan dan zet ik geen stap verder in deze gevaarlijke omgeving", stotterde hij, „dan ga ik onmiddellijk naar huis. Ik ben niet van plan mij als een lam te laten verscheuren...." Meneer Van Knullenburgh maakte haastig rechtsomkeert en vluchtte hij gend naar zijn huis. „Lafaard" gromde Jimmy, terwijl hij hem minachtend nakeek. Toen gaf hij de sidderende Sijmen Sabbel een por tussen zijn rib ben en zei: „Vooruit Sijmen Sabb«,„ dan zullen wij dit varkentje alleen wel wassen". VADER Haritanos, die reeds enige jaren overleden is, heeft de nieuwe vesti gingsplaats voor het klooster gevonden. Hij was toentertijd Igumen (overste of abt) van het klooster. Toen de monniken Valamo verlieten, stelden goede vrienden in Helsingfors deze plaats voor. Op een Julidag in het jaar 1940 be trad hij de kamer, die later de zijne zou worden. Hij voelde terstond, dat dit landgoed het nieuwe Valamo moest worden. Aan de wand hingen namelijk de afbeeldingen van de stichters der orde, Sergjj en Germanos. Dat was zeer merk waardig, want de eigenaar van het landgoed was niet grieks-katholiek en had evenmin enige andere relatie met de orthodoxe kerk. De Igumen beschouwde dit als een teken des hemels en besloot, het landgoed te kopen. In de zomer, wanneer de toeristen hier 's avonds en Zondags komen, roei ik in mijn kleine boot het meer op en vis de hele dag, zegt hij. Ik bak de vis boven een open vuur op het strand. Het is zo prettig, wanneer men ergens heen kan vluchten, op momenten dat het hier wemelt van mensen Het landgoed omvat in totaal vijftig hectare bouw- en weiland en driehon derdvijftig hectare bos. De veestapel bestaat uit 25 koeien, zes varkens en zes paarden. De inkomsten van het klooster worden vrijwel hoofdzakelijk verkre gen uit het boerenbedrijf. Voorts be taalt de Finse staat een zeker bedrag als vergoeding voor het verloren gega- ne Valamo. 's Morgens om half vier is het in het klooster dag. Om vier uur begint de mis. Deze duurt tot zes uur. Dan drinkt men thee en om zeven uur begint de arbeid op het land en in de werkplaat sen. Om negen uur is er weer een godsdienstoefening die tot elf uur duurt. Dan eten de kloosterlingen, waarna zij tot een uur rust houden. Vervolgens gaan allen weer aan het werk. Om drie uur wordt opnieuw een mis opgedragen. Om vijf uur gebruikt men de laatste maaltijd van deze dag; deze wordt in de eetzaal gehaald en naar de eigen kamers meegenomen. Om zeven uur liggen allen te bed. Er wordt in het klooster uitsluitend Russisch gesproken. Sommige monni ken beheersen het Fins en vader Mefo dij kent behalve Russisch ook Duits, Frans, Zweeds, Fins, Pools en oud-Sla visch. De administratie geschiedt in de Russische taal, de kerktaal is oud-Sla visch. Op onze wandeling zijn wij nu aan gekomen in de bakkerij, waar vader Mefodij ons zijn beste vriend vader An- tonij en diens assistent vader Aleksij voorstelt. Hier bakt men uit ongeveer honderdvijftig kilo meel per week het zwarte, zure brood. Slechts op de Za terdagen, die niet in de vastentijd val len, wordt wittebrood gebakken. In de machinekamer heersen vader Feodots en vader Nikolaij. Hier is de electrische centrale van het landgoed. TerwiUe van de zuinigheid wordt deze gedurende de zomermaanden, tussen April en September, niet gebruikt. In het hoofdgebouw vindt men nog een kleine kerk, die slechts gedurende de zomermaanden wordt gebruikt, daar zij zeer moeilijk warm te stoken is. Zij is prachtig met ikonen en schilderijen versierd. Deze zijn alle vervaardigd door begaafde monniken. Vader Samva heet de monnik, die de kerk onder houdt. In de stal vinden we vader Pa vel, die met de paarden, die alleen Rus sisch verstaan, uitstekend overweg kan. We gaan verder naar de meubelma kerij, waar we aan vader Gabriel en vader Gurij worden voorgesteld. Vader Gabriel is in de eerste wereldoorlog gevechtsvlieger geweest, trok zich ver volgens uit het aardse rumoer terug en ging in het klooster. Hij vertelt, dat de meubelmakerij thans nog hoofdzakelijk doodkisten levert. Ieder jaar sterven er acht tot tien monniken in Pappiniemi; met een paar jaar zullen er wel niet meer zoveel van ons over zijn, zegt hij. Onder die omstandigheden is het de moeite niet meer waard, de moderne machines en werktuigen aan te schaf fen die wij in Valamo hadden, vindt hij. Wanneer wij op zeker moment een bruggetje over een watertje passeren, klautert vader Mefodij snel de oever af tot onder de brug en trekt een vislijn uit het water te voorschijn. Ditmaal heeft hij niets gevangen. Hij vertrouwt me later toe, dat vissen zijn grote lief hebberij is. IEGEN PIJNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN F 0.7i (Advertentie, Ing. Med.) ■■■Uil Vader Mefodij nodigt ons uit, om deel te nemen aan de mis, die om negen uur 's morgens begint en aan de maal tijd, die er op volgt. Samen met hem gaan wy er heen. Wanneer wij de kerk betreden, is de kerkdienst al begon nen. De binnenkomenden slaan eerst voor het Christusbeeld een kruisteken, vallen dan op de knieën en buigen het hoofd ontelbare malen in het stof. Som migen lopen rond en kussen de heili genbeelden, waarmee de kerk is ver sierd. De mis wordt in het oud-Slavisch gelezen en gezongen. De priester en een kwartet zingen onophoudelijk wissel zangen. Drie rijen tafels zijn in de richting van het altaar opgesteld. Hoewel de versiering in hoofdzaak in dit deel der kerk is aangebracht, vindt men ook in de rest van de ruimte tal van bijbelse schilderijen en heiligenbeelden. Boven de opening, waardoor de keukenbroe ders aan de anderen de schalen met eten overhandigen, hangen prachtige schilderijen, die Christus' omgang op aarde uitbeelden. De priester maakt tij dens de mis een rondgang en blijft voor een ieder staan, zwaait een wierookvat aan een zilveren ketting heen en weer achtereenvolgens in de richting van elk der aanwezigen. Vader Mefodij ver klaart later, dat de wierook de gebeden symboliseert. „Mogen onze gebeden als de rook van deze lamp ten hemel stij gen". Als de mis ten einde is, gaan wij zit ten. Aan het boveneinde van de mid delste tafel zit de Igumen. Op zijn oorst draagt hij een gouden kruis. Naast hem zitten de priesters Het teken hunner waardigheid is een zilveren borstkruis. De maaltijd begint. Er wordt voor de afbeelding van het Laatste Avondmaal een lamp ontstoken. Deze hangt recht boven de altaardeur. Allen staan op en zingen. Wanneer de Igumen de zegen heeft uitgesproken, geeft hij met een bel het teken, dat het eten moet worden binnengebracht. Een priester gaat dan bij de tafel van de Igumen staan en leest gedurende de gehele maaltijd uit religieuze geschrif ten voor. Een soep, vervaardigd van erwten en uien, wordt tezamen met een groot stuk zuur, zwart brood in blikken schotels opgediend en met houten lepels gege ten. Wanneer alleen genoeg hebben ge geten, worden de grutten binnenge bracht. Elke schotel is voor ongeveer vier personen bestemd. Een stukje mar garine in het midden van de schotel wordt over de spijs verdeeld. Dan neemt men zijn lepel en eet zijn deel. Afscheid Na een verblijf van twee dagen ne men wij afscheid van de vriendelijke monniken. Vader Mefodij stelt een sle de ter beschikking. Daarmee wordt ik naar de viersprong teruggebracht, waar een auto op me wacht. Dan rijden we in het licht van de volle maan weg. Het wordt een rit, die me lang zal heugen. Een uur lang zit ik samen met de Rus sisch sprekende broeder in de slee. Sa men voeren we een van de merkwaar digste gesprekken uit ons leven, terwijl we voortglijden naar de wachtende auto. Hoewel we zeer weinig Russisch kennen, babbelen we heel wat met de broeder af. Alles, wat we onderweg zien, probeert de koetsier ons in het Russisch duidelijk te maken. Wij ant woorden op dezelfde wijze en proberen in eigen taal een verklaring te geven. Bij het afscheid geven we hem een si naasappel en een zakje bonbons, die nog in de koffer zijn achter gebleven. Diep geroerd dankt hij en dan volgt een hartelijk afscheid. en van een plaats, welke ondanks haar misschien vreemde zeden een ge tuigenis van de vrede der zinnen en de verzekerdheid der ziel aflegt, richten wij onze schreden weer terug naar de onrustige wereld. Aan de noordkust van het eiland Guemsey is Dinsdag een mijnenveger aangespoeld, die sedert Maandag morgen in het Kanaal ronddreef. Door de hoge zee was men niet in staat geweest de boot, een houten mijnenveger van Amerikaans type, te enteren. Ook werd geen antwoord van het schip vernomen, toen men het praaide. De scheepvaart in het Kanaal was gewaarschuwd, aange zien de boot gevaar opleverde voor het scheepvaartverkeer. De Sowjetrussische autoriteiten heb ben de Oostduitse volkspolitie gelast de wijk Steinstücken (Berlijn) weer te ontruimen, aldus meldt AFP. dat verwaarloosd wordt beginnen soms ernstige aandoeningen der lucht wegen. Bestrijdt het voortwoekeren van de besmetting met de zui verende. slijmoplossen- de en geneeskrachtige AKKER'S -V Werelds beste hoestsiroop - (Advertentie, Ing. Med.) (Van onze Haagse redatceur) j xrraeen de Hervormde Kerk, de Lutherse Kerk Voor de zesde keer na e gd Remonstrantse Broederschap, a' de plaatselijke Doopsgezinde 8e^ntem de P^d, Gereformeerde Kerken, de Oud-Kattolieke Kerken net e, aan dacht voor het ln ce° 8 nadat prof. Kraemer daartoe in de oorlog gezinsweek hoopt men de achterstand in tc a e fronteerd, niet om ze daarna weer Drie grondslagen liggen aan deze zegenrijke arbeid ten.grondslag. Mon hoopt te bereiken een beter verstaan van de bijbelse gegevens over huwe lijk en gezin. In de tweede plaats wil men het oog gericht houden op de nood van „het" gezin, dus ook van het goede gezin, waarin de bij bel nog geen plaats heeft en waar nog getracht wordt, uit het Woord Gods te leven. Zoals dr. Gunning, voorzit ter van de Raad voor Kerk en Gezin het uitdrukte: „We ontdekten weer het gezin". In de belangstelling zijn komen te 'staan de gevaren, die uit de niet tegen te houden ontwikke ling van de samenleving voor het gezin voortvloeien. In de derde plaats ligt aan de ker kelijke gezinszorg ten grondslag het inzicht, dat de Kerk in haar arbeid er steeds van moet uitgaan, dat de mens, levend in bepaalde verbanden, verbonden is met God in een relatie, die voor ieder mens is vastgesteld. Van deze verbanden is het gezin het meest reële, het nauwste, het zijn leven het meest beïnvloedende. De Kerk vestigt thans de aan dacht op deze problemen. In de ge zinsweek wordt ieder ermede gecon- (Advertentie, Ing. Med.) 88. „Wat een geluk, dat het niet meer zo donker is", roept Pim opgewekt. ,Nu kunnen we tenminste zien, waar we zitten. Dat maantje komt ons juist goed van pas". „Ja, maar we zijn hier nog niet zo gauw tussenuit", zégt Peoi, terwijl hij somber naar de boomtak ken kijkt. „Ik geloof, dat we in een oude boom zijn vastgelopen, die hier in de grond vastzit". „Kom, is dat al les? We duwen ons vlotje gewoon weer uit die takken vandaan!" „Ik kan wel merken, dat jij de stroom op de ri vieren hier nog niet goed kent", ant woordt Pepi weer. „We zullen heus heel hard moeten werken om ons vlot je hier weer uit te krijgen". „Kunnen we dan niet naar de kant zwemmen?" stelt Pom voor. „Het is nog maar een heel klein eindje". Maar Pepi schudt het hoofd. „Te gevaarlijk. Het wemelt hier van de krokodillen. We mogen nog blij zijn. dat we op een echte boom stam gestoten zijn en niet op een kro kodil". Pim, Pam en Pom werden er stil van en gaan dan met hernieuwde energie aan het werk. En ze hebben het zo druk, dat ze helemaal niet be mgrken, dat twee kano's hen achterop komen. te laten sluimeren, maar om een ge. heel jaar lang weer aan de oplossing ervan te werken. De middelen De middelen, waarmede men de ge. stelde doeleinden wil verwezenlijken, zijn aan deze opzet aangepast. 2o wordt veel literatuur over de ver- schillende aspecten van het gezin en over huwelijksproblemen verspreid. Talrijke kerkelijke week- en evange- lisatiebladen geven speciale gezins- nummers uit. Er zijn preekschetsen voor de predikanten en schetsen voor toespraken van leidinggevende per- sonen, zoals jeugdleiders en sociale werkers en werksters verschenen. Er is gedacht aan vele bijeenkomsten, waar met grote openhartigheid met jongelui, verloofde paren en jongge huwden gesproken zal worden. Er is een filmstrook vervaardigd „De weg naar het huwelijk" geheten, die ver toond zal worden en waarbij allerlei kwesties, de verhouding van jongens en meisjes en het huwelijk betref fende, behandeld worden en tenslot te zullen er films van de Nationale Federatie voor geestelijke volksg». zondheid vertoond worden, waarbij een toelichting gegeven kan worden. In een aantal plaatsen kunnen met medewerking van bioscoopeigenaren bepaalde speelfilms gedraaid worden, voor zover deze althans het gezin en de gezinsproblemen tot onderwerp hebben. De kerkelijke preventieve gezins zorg Is nog jong. Men beschikt nog niet over lange ervaring en positieve resultaten zijn uiteraard moeilijk aan te wijzen. Doch dit staat wel vast, dat ook de gezinsweek een belang rijke bijdrage zal leveren voor de be scherming van het gezin, dat tegen woordig aan zo vele gevaren bloot staat. (Advertentie, Ing. Med.) m DOOR MARJORIE VERNON 72) Ze hadden getracht Neville te vangen, en dat was mislukt, ze wa ren er vrij zeker van geweest Rossiter in hun klauwen te hebben, nu ze hem eenmaal in hun huis hadden en zich aan hem hadden vastgeklampt op de wijze waarop ze dat pleegden te doen. Ze zouden hierover woedend zijn, wa ren al woedend, daar was Nan zeker van. En het waren gevaarlijke lieden. Vastberaden schudde Nan het angsti ge voorgevoel, dat haar gevangen hield, van zich af. Wat zouden ze Daphne voor kwaad kunnen doen? Hoe woedend ze ook mochten zijn, ze zou den er weinig tegen kunnen beginnen. Ze deed haar best dat te geloven en juist op dat ogenblik deed een zachte druk tegen haar elleboog haar op schrikken. Ze draaide zich om en zag Neville naast zich staan. „Waarom verstop je je zo van avond?" vroeg hij. „Ik breng de helft van de tijd door met naar je te zoe ken". Hij hield zijn armen voor haar uit gespreid en Nan gleed erin omdat ze niets anders kon doen enomdat ze het heerlijk vond. „Waarom?" was haar wedervraag. „Nog meer tegenprestaties van de dankbare leerling? Het is niet nodig het te overdrijven, weet je". Neville boog zich achterover om haar aan te kijken en zijn ogen glans den. „Heeft je dat gestoken, Nan?" vroeg hij snel. „Heus? Ik heb dat erop gezet omdat ik dacht dat je het vervelend zou vinden als ik er iets eh, persoon lijkers opzette". Nan zweeg en trachtte wanhopig een passend antwoord te bedenken. Haar hart klopte onstuimig; vanavond vier de de romantiek hoogtij, dacht ze, Dahpne en Dale Rossiter, Neville en zijzelf. Het was alsof alles in een betove ring was gevangen. De lichten, de bloemen, de muziek, het dansen in Ne- villes armen, alles werkte samen tot het vormen van een extase, die te heerlijk was om echt te kunnen zijn. Maar toen, nog vóór ze kon ant woorden, raakte een meisje Nevilles arm aan. Het was een schrikkeldans en Nan zag hem met gemengde gevoelens met zijn nieuwe partner weg dansen. Waar om moest dat ellendige kind nu juist op dit ogenblik tussen beiden komen? Wat zouden ze nog hebben gezegd als zij er niet was geweest? Nan was merkwaardig gespannen geweest, net alsof er iets op het punt stond te ge beuren. Nu was het ogenblik voorbij Maar misschien was het het Noodlot, dacht ze. Ze was er zich zeer goed van bewust dat mevrouw Dariey en Peta van Neville verwachtten dat hij nu zeer binnenkort zijn aanzoek zou doen Zon hij dat doen? Nan's hart scheen bij het idee ineen te krimpen. Ze wilde er vanavond niet meer aan denken vanavond was als een oase van geluk' m een woestijn vah eenzaamheid. Maar toen stond Peta zelf plotseling naast Ik'noWt» nan! Ben 36 3e partner kwijt? Ik ook. De meisjes lachten elkaar toe trokken zich terug van de dansvloer en stonden even later weer op hetzelf de verborgen plekje achter de palm boom waar ze al eerder hadden Ee- Staan' (Wordt vervolgd) en de 34. van aan. Maar Kappie trok zich niets de gillende Madame Mirabelle nu zijn aandacht plotseling weer op zijn nieuwe zonderlinge passagier gevestigd was. En terwijl de Maat met knikkende knieën stond toe te kijken, greep Kappie de neger beet en riep kwaad: „En jij bent ja de schuld van al die herrie hier aan boord. Een zeeman met een pruik, iemand van de comedie en nou weer een neger! Bah, ik heb genoeg van die grapjes! Ga jij maar eens even meel" En zonder imwegen drong hij de te- genspartelende neger zijn hut binnen, greep een grote spons van zijn wastafel en begon met forse halen het gezicht van de neger te bewerken. Dat werd eerst een beetje vuil en streperig maar toen Kappie bleef doorvegen, werd het ander hem, breed larh^a i ten slotte helemaal blank. „u heeft indrrria^ !n de rede. „Zie je wel!" riep Kappie kwaad. „Ik de zeeman, ik was de'actf62'6" Ik Was heb mij ja niet vergist! Maar nu is het de neger doch ik JL a-» ,fn 115 was afgelopen met je streken. Ik zal...." omdat mijn bero«n slechts, „Een ogenblikje, kapitein", viel de zaakte". y ertoe nood- DONDERDAG 25 OCTOBER HILVERSUM I. 402 m.: 7.00 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24.00 UCRV. - 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 7.45 Mor gengebed en Missiegedchten. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 9-40 Schoolradio. 10.00 Gewijde muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.muziek. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Gram. muziek. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Zang en orgel. 13.35 Gram.muziek. 14.00 Promenade-Or kest en solist. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram.muziek. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Piano-trio. 17.00 Voor de jeugd. 17.30 Su rinaamse Volksmuziek. 17.50 Regeringsuit zending; Jeugduitzending: Regina Zwart: „De brievenbus gaat open". 18.00 Nieuws. 18.15 Harmoniegezelschap. 18.40 „Op de stelling". 18.50 Leger des Heilsmuziek. 19.05 „Levensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord". 19.20 Vocaal En semble en solist. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10 Geva rieerd programma. 22.15 Buitenlands over zicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws en SOS-berich- ten. 23.1524.00 Gram.muziek. (28.30— 23.40 Engelse verkiezingsuitslagen.) HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 AVRO, 7.50 VPRO. 8.00—24.00 AVRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Morgen wijding. 9.15 Gram.muziek. 9.25 De Groen teman. 9.30 Gram.muziek. 10.50 Voor de kleuters. 11.00 Kamerorkest. 11.45 „Uit de memoires des frères Hanlon Lees", cau serie. 12.00 Orgel en viool. 12.25 In 't spionnetje. 12.30 Land- en Tuinbouw mededelingen. 12.33 Gram.muziek. 12.50 Financieel weekoverzicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20 Orkestconcert. 13.55 U kunt het geloven of niet. 14.00 Voor de vrouw. 14.15 Gram. muziek. 14.30 „Het 250-jarig bestaan van Rf'™14". causerie. 14.45 Gram.muziek. 15.00 Voor de zieken. 18.00 „Van vier tot vijf". 17.00 Voor de Jeugd. 17.30 Zang en plano. 18.00 Nieuws. 18.15 Practlsche wen- io™VOOr Ue£hebers van de duivensport. 18.20 Sportprobiemen. 18.30 Amusements muziek. 18.55 Voor de kinderen. 19 00 Gesproken brief uit Londen. 19.05 Avro- allerlei. 19.10 Gram.muziek. 19.40 Rubriek van Kunst en Cultuur. 20.00 Nieuws. 20.0S Actualiteiten. 20.15 Radio Philharmonisch Orkest. 21.15 Ronde Tafel Discussie. 21.45 ram.muziek. 22.15 Gevarieerd program ma. 22.50 Sportactualitelten. 23.00 Nieuw». 23.15-24.00 Gram.muziek. mit ••an80t-blj-voorbaat" kunt U wegne- te -,!°0r alt^d een P«ar Rennles bij U e steken. Die geven dadelijk verlichting mam», eerste optreden van brandend kunt TT*r 2eIfs de hevigste aanval 'n twih!" Rennies dadelijk blussen, liik iïL middel, die Rennies. Smake- kellW Wlst a£doende engemak- te nemen, overal - altijd in hm, vd' Neem toch een pak Rennie» nnir Uzelf en Uw huiggenoten; voor de gaande en komende men.. (Adv. I-M.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 4