Nieuw avontuur: bosbrand blussen
2fiMSSÖ
Pim, Pain en Poin in Afrika
LEKASIN
r
D.D.D.
Lauweren voor Nederland op de
industrie-expositie te Berlijn
De wagen
in het Kloosterbos
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
Tocht door ongerept Canadees woud
DRAISMAS
LEVERTRAAN
uppie
iSpookóteen
É0
VIJF MENSEN GINGEN NAAR CANADA (37)
De winter nadert
ALLES GAAT BETER ALS UW
STOELGANG IN ORDE IS.
Schuman geeft Trygve
Lie gouden sleutel
Du/fse bewondering voor Hollandse dekens
Opmerkelijk zakelijk en tevens nationaal succes
en de
door
marjqrie
vernon
Het Radioprogramma
DONDERDAG 25 OCTOBER 1951
79. De mare, dat de hele dierentuin
die nacht was losgebroken, was natuur
lijk als een lopend vuurtje door Kuiten-
dam gegaan. Iedereen waarschuwde
ledereen. Hen riep elkaar uit de ven
sters toe vooral binnenshuis te blijven
en deuren goed gesloten te houden.
Angstige zielen barricadeerden hun
deuren zelfs met stoelen en tafels en
bakker Meelmans voelde zich niet eer
der veilig, voordat hij alle zakken met
meel, die hij in huis had, voor zijn
voor- en zijn achterdeur had opeen ge
stapeld. Intussen richtte Jimmy Brown
zijn schreden naar het hart der stad.
„Ik moet beginnen de ergste raddraaier
in te rekenen", zei hij tegen Sijmen
Sabbel, die angstig achter hem aan liep.
„Wie is dat dan?" vroeg Sijmen met
een onzekere stem. „Dat is de leeuw
Piet", zei Jimmy, „als we die eenmaal
te pakken hebben dan behoeven wij
ons wat de rest betreft geen verdere
zorgen meer te maken. Die zijn dan
onder een hoedje te vangen, let maar
op mijn woorden". „M-m-m-maar
h-h-hoe krijgen we de leeuw Piet te
pakken, baas?" vroeg Sijmen angstig.
„Hebt u een revolver bij u?" „Een re
volver heb ik niet nodig", antwoordde
Jimmy grimmig. „Met deze ijzeren
staaf zal ik dat opstandige heerschap
wel moris leren".
ARMSTRONG, (BC), October 1951.
IK WERD dus, zoals Ik al heb verteld, ingeschakeld in de strijd tegen de bos
branden, die deze zomer Brits Columbia hebben geteisterd. Op een morgen
werd er een aantal mannen van onze zagerij opgehaald om mee te helpen bran
den blussen. De voorman en een collega bewezen hun ware hoedanigheid door
er stiekum tussen uit te knijpen. Daardoor moesten twee oudere kerels mee. Een
dergelijke mentaliteit schijnt men overal te moeten tegenkomen. Het ergerde
me wel even. Niettemin was de hele zaak een welkome afwisseling voor me. Met
twee vrachtwagens en een luxewagen, volgeladen met allerlei werktuigen, gingen
we op stap.
veertig meter hoge pijnboom was door
de bliksem geraakt. De schors Was
spiraalsgewijs van de stam geslagen
en takken lagen overal in het rond.
Vijf bomen en wat struikgewas brand
den en de kurkdroge bosgrond in een
grote kring er om heen lag te smeulen.
Toevallig stond de groep een beetje
afgezonderd van het bos op een hoge,
smalle bergrug tussen twee riviertjes
in. Dat had het vuur binnen zulke enge
grenzen gehouden.
Nu moesten we een poosje hard
werken. We groeven een brede grep
pel rondom het vuur en hakten al het
lage hout in de nabijheid weg. Bomen
werden omgehakt, we sleepten water
aan. De hele zaak was gelukkig nog al
gauw bekeken en 's avonds laat zat ik
met Dirk Weer voor onze „cafésoep"
met „cafê-flavor".
MET een stevig gangetje reden we de
Big Bend Higway langs, het Noor
den in. Ik was nog nooit verder geweest
dan een mijl of acht in deze richting en
elke boom en elke waterval na de
prachtige Silvertipfalls was nieuw voor
me. De weg klom gestadig. De rivier
scheen steeds dieper weg te zinken. Op
een plek, waar de weg om een ver uit
stekende rots heen was gehakt, zagen
we omlaag in een duizelingwekkende
diepte. Onder ons stroomde de Colum
bia. Ik werd pas goed duizelig, toen ik
op de bodem van het dai het wrak van
een rode auto zag liggen. Er waren er
meer, die er toen respect voor kregen.
Toen we na ongeveer twintig mijl stop
ten, waren er althans al enkelen, die
elkaar gelukwensten, dat ze het er tot
zover goed hadden afgebracht.
Vuur was er toen niet te bekennen.
Toch werden de zaken afgeladen en
ieder kreeg een rek met werktuigen op
zijn nek. De gids bracht ons op een
smal pad, dat kronkelend naar de rivier
leidde, 't Was nu ongeveer middag,
maar tusen de bomen was het koud en
donker, 't Rook er echter heerlijk en
mee door het geluid van het stromende
water dacht ik aan de Donkere Duinen
bij Den Helder en aan een gezellige
Zondagmiddag, zo helemaal met zijn
tweeën.
QNVERWACHTS stonden we voor een
botenhuis. Hieruit haalden we een
grote maar zeer slechte boot te voor
schijn. We hadden 'n buitenboordmotor
meegebracht en na een mihuut of vijf
staken we van wal, recht tegen de
stroom in. Hèè, water, wind en zon
mensen, wat een heerlijkheid, uit die
gloeiende hitte en de donkere bossen
in de frisse lucht te komen
We moesten op twee dingen letten
tijdens onze vaart: we moesten de ont
wortelde bomen in de rivier ontwijken
en we moesten het onophoudelijk bin
nendringende water de baas blijven. Na
een tamelijk langdurige vaart landden
we op een klein eiland in het midden
van de rivier, die hier ongeveer een
kilometer breed was. Hier zagen we bij
na aan de top van een berg rook op
stijgen. Het leek een speld in een hooi
berg. Het gezicht ontnam sommigen al
hun moed. Maar onze gids, een taaie
rakker, sleepte zelf de zaak weer in de
boot en even later voeren we een soort
grote baai binnen.
Een paar man klommen over de ver
over het water groeiende bomen uit het
vaartuig en hakten een soort anker
plaats schoon. Daarna gingen we eerst
aan de pic-nic. Ik genoot van elke mi
nuut. Het was hier dan ook bijzonder
mooi. Hoogstwaarschijnlijk had hier
nooit te voren een mens voet aan wal
gezet. Het bos was groots en ongerept.
Naar boven
^OEN begon de klim. Drie lange uren
liepen, klommen en kropen we om
hoog. Na een kwartier waren de gids en
ik voor. Ik was zo nu en dan een beetje
buiten adem en het stak me een beetje,
dat die man er geen last van scheen te
hebben. We raakten daardoor de ande
ren ver vooruit. Totdat we bij de brand
kwamen, zeiden we geen woord tegen
elkaar. Met een korte puntbijl hakte hij
stukken van de bomen, welke we voor
bij gingen. Bomen, meters dik en ver
bazend hoog, stonden hier dicht naast
elkaar. En dan moesten we nog vechten
tegen dat „devilsgrul", een breedbladig,
manshoog gewas vol met vlijmscherpe
dorens. Herhaaldelijk moesten we over
omgevallen bomen klimmen of lopen.
Daarin zakten we soms tot de knieën
weg, zo rot waren ze. De stilte was
hoorbaar en ik schrok van de roep van
een grote roofvogel. Maai dat was ook
welhaast het enige levende wezen, dat
we zagen, afgezien van een soort kleine
muizen, die als kangoeroes over de
grond sprongen, soms wel een meter
ver.
WE dronken uit een paar smalle
kreken en zochten naar het vuur.
Eindelijk roken we een scherpe brand
lucht en spoedig daarop waren we bij
de brandende bomen. Een ongeveer
Het gewone leven
j_JET werd weer het leventje van alle
dag: werken, eten, slapen, zwemmen.
Elke avond, nadat we bij Lena gegeten
hadden, gingen we naar het meer. Er
was altijd wel de een of ander, die ons
oppikte. Dat Williamsonlaken is een
heerlijke plas, een natuurbad met glas
helder water, een altijd ruisende water
val en prachtige waterlelies. Ondanks
het feit, dat we acht uur per dag werk
ten, hadden we toch het gevoel, dat we
met vacantie waren. Thuis moest nog
veel worden gedaan. Toen ik dan ook
Een trage darmwerking is dik
wijls de oorzaak van niet onschul
dige kwalen, vroegtijdige verou
dering. of erger. Zorg voor een
geregelde stoelgang en bestrijdt
verstopping met de zacht en toch
snel werkende Laxeer-Akkertjes,
die Uw Ingewanden en ook Uw
bloed zuiveren. Ook in chronische
gevallen het aangewezen middel,
want Laxeer-Akkertjes veroorza
ken geen kramp en geen gewenning.
(Advertentie, Ing. Med.)
ten baan in Armstrong kon krijgen,
nam ik die direct aan Ik kreeg een
dubbeltje per uur minder, maar ik kon
'de Zaterdagmiddag en Zondag nu nut
tiger besteden. Dirk bleef in Revelstoks
en leerde Italiaans van zijn hospita, die
geen woord Engels verstond.
't Was alle dagen erwten dorsen in
de gloeiend hete zon van Okanagan.
geen druppel water viel er en de grond
was gescheurd van Knobshill tot Ver-
non en vandaar tot Enderby. Nu echter
werd Dirk gecharterd als brandweer
man. Vijf dagen bleef hij weg. Per vlieg
tuig werden de mannen van meer tot
meer diep in Canada's grote wouden
gebracht. Ik kreeg een opgetogen brief,
toen hij weer terug was. Acht mijl ver
hadden ze zich een weg moeten hakken,
om bij het vuur te kunnen komen. En
mooi, dat het was! De piloot zette die
kist toch zo keurig cp het water neer!
Het eind van de brief heeft hij waar
schijnlijk op zijn tafel geschreven; de
tekst brak tenminste opeens af.
Goede tjjd
JNTUSSEN was ons landje als prei zo
groen. Ondanks zijn veestapel, die
nu uit vijf koeien, drie kalveren en
twee paarden bestond, haalde vader nog
genoeg hooi en kuilgras binnen voor de
winter. Hij behoefde nu niet meer met
de zeis te maaien, maar kon het met de
machine af. Moeder en Artje hielden de
tuin bij en maakten van alles en nog wat
in: bonen, erwten, andijvie, bieten, ap
pels, peren, pruimen, frambozen, enz.
En we kregen tenslotte een beetje re
gen en weer veel zon. Twee koeien
kalfden goed af en na afloop van het
meeste werk heeft vader zijn beide
paarden nog met vijftien dollar winst
kunnen verkopen. Voor een stierkalf
van drie maanden kreeg vader van de
zelfde boer vijftig dollar.
Zo daalde de nacht elke avond weer
rustig en Kalm over een welbestede
dag. 't Is een mooie zomer geweest
voor ons en voor ieder die niet te veel
last heeft gehad van de droogte.
Nu ls het weer hertst. Dirk komt zo
nu en dan thuis en over een maand of
zo zal het werk voor de winter weer
gedaan zijn. Dirk heeft sinds onze
komst hier vrijwel onafgebroken werk
gehad en het zal hem goed doen, weer
eens een poosje thuis te zijn. Tenmin
ste zolang je hem thuis kunt hou
den. Het huis schiet nu mooi op. Onze
schulden die we gelukkig zo laag
mogelijk hebben gehouden zijn nu
vrijwel betaald. De winter staat voor de
deur. Hij kan komen. Ons huis heeft rj
dubbele, gevulde wanden, we hebben
brandhout en eten voldoende.
G. J. DE JONG.
De Franse minister van buitenlandse
zaken heeft de secretaris-generaal der
Verenigde Naties, Trygve Lie, een gou
den sleutel overhandigd als symbolische
overdracht van het Palais de Chaillot
en het tijdelijke gebouw voor de bij
eenkomst van de algemene vergadering
der Verenigde Naties te Parijs. Minis
ter Schuman zeide te hopen, dat de
sfeer van Parijs gunstig zou zijn voor
de vergadering.
DE GEHUWDE AMBTENARES
De ministerraad heeft besloten het
ontslag van de gehuwde ambtenares
sen tot nader order op te schorten
(een commissie, welke deze aangele
genheid onderzoekt, heeft haar verslag
nog niet uitgebracht. Vandaar, dat het
ontslag thans tot nader order is opge
schort).
(Advertentie, Ing. Med.)
SPIONNEN IN ALBANIË
„OPGERUIMD"
Het Albanese persbureau maakt be
kend, dat dertien Albanese spionnen,
„die door Amerikaanse vliegtuigen uit
Griekenland zijn overgebracht", thans
„opgeruimd" zijn.
(Van onze correspondent te Berlijn)
JJE INTERNATIONALE industrietentoonstelling te Berlijn, belooft voor de Ne
derlandse deelnemers een groot succes te worden. Reeds een week na de
opening was het extra deviezcncontingent voor invoeren uit Nederland ten be
drage van 250.000 dollar volledig uitgeput. De grootste belangstelling van de zijde
der Duitse kopers bestond voor dames- en herenstoffen, die zeer vlot verkocht
werden. Dan volgden wollen garens en wollen dekens. Alhoewel ook in confectie
zaken werden gedaan, waren de omzetten hier geringer. Te verwonderen is dit
niet, want West-Berlijn bezit in het district Neuköln zelf een modern confectie-
centrum, dat internationale faam geniet en om deze reden ook met behulp van
Marshallgelden opnieuw kon worden opgebouwd.
TN het algemeen genomen, verklaarden
de Nederlandse deelnemers zich
uiterst tevreden. De meesten hunner
waren voor het eerst na de oorlog in
Berlijn. Zij verbaasden er zich over, dat
in West-Berlijn zo weinig vlotte midde
len beschikbaar zijn. Zij hadden slechts
enkele grossiers gevonden met voldoen
de kapitaal om een behoorlijke order
te financieren. Doorslaggevende orders
had men daarom vrijwel alleen kunnen
afsluiten met warenhuizen en filiaal
ondernemingen.
De Nederlandse deelneming aan de
tweede naoorlogse industrie-tentoon
stelling te Berlijn was echter niet al
leen zakelijk, maar ook als nationaal
vlagvertoon een opmerkelijk succes. Het
460 vierkante meter grote paviljoen
bevindt zich over zijn gehele lengte di
reet langs het plein der naties. Hier zijn
de paviljoens der „grote vijf" onder
gebracht. Met deze woorden, die door
de Berlijnse senator voor economische
zaken bij de opening van het Neder
landse paviljoen gebezigd werden, be
doelde hij de Verenigde Staten, Frank
rijk .Engeland, Italië en ons land.
Heesters voor de stad Berlijn
publieke belangstelling voor het
Nederlandse paviljoen was vanaf de
eerste dag enorm. De bezoekers weten
eigenlijk niet, wat zij het meest moe
ten bewonderen, de prachtige heesters
89. Pim, Pam en Pom werken als
paarden. Maar hoe ze ook hun best
doen, het gelukt hun niet om het vlot-
los te werken. Pepi zucht ervan. „We
zulen tot daglicht moeten wachten
jongens, misschien kunnen we dan de
aandacht trekken.." „Dat is helemaal
niet nodig", klinkt er eensklaps een
stem achter hem. „Jullie hebt al de
aandacht getrokken hoor! De redding
brigade is hier om jullie te komen
redden!" Als betoverd draaien de
hondjes en Pepi zich om, om recht in
het grijnzende gezicht van Billie de
Spinner te staren, die hen vals glim
lachend toeknikt. „Doe maar geen
moeite meer jongens. Jullie kunt in
enze kano overstappen en dan zullen
wij jullie rustig naar de kant brengen",
zegt hij vriendelijk. „Nee, nee, nou niet
onvriendelijk worden", vervolgt hij,
wanneer hij Pepi een dreigend gebaar
ziet maken. „We komen als vrienden,
al wil jullie het misschien niet gelo
ven. We zijn alleen maar gekomen om
Pepi bij zijn vader terug te brengen,
anders niet". „En om de duizend gul
den beloning te ontvangen", roept Ka-
i eitje, die ook van de partij is, maar
Billie legt gauw zijn hand op zijn
mond.
één van dt
(Advertentie, Ing. Med.)
35. „Ziehier", ging de ontmaskerde
neger rustig verder, terwijl hij de ver
baasde Kappie een nieuw paspoort
toonde. „Mijn naam is Hommeles en
mijnheer Siebinga heeft mij belast met
de bewaking van de steen, aangezien
deze een grote waarde vertegenwoor
digt. En daar ik reden had aan te ne
men dat men een poging zou doen om
de
poort, dat inderdaad vermeldde, dat de
eigenaar ervan de grote detective Hom
meles in eigen persoon was. Maar op
eens dacht hij weer aan het monster
steen te roven, moest ik tot deze boekje en dat andere paspoort, dat de
zonderlinge maskerade mijn toevlucht man hem had laten zien en hij riep
nemen. kwaad:
Argwanend bekeek Kappie het pas- „Dat kan mij ja allemaal niet sche
len. Misschien heb je nog wel drie
andere boekjes in de zak! Maar ik laat
me niet langer voor de gek houden! Die
steen is goed bewaard en die gaat naar
Amerika en ik zal jou ook goed op
bergen!"
En voordat de verbaasde detective
goed en wel begreep, wat er gebeurde
had Kappie hem in 't poetskatoen-hok
opgesloten. Toen hij de deur op slot had
gedaan en zich omdraaide, zag hij de
Maat staan, trillend van zijn baard tot
zijn knieën.
„Wat sta jij daar weer te mekkeren?"
brulde hij. „Vooruit, klont! Je hoort
achter het stuurrad!"
73)
„Peta, heb je op Daphne gelet? Ze
schijnt Iris Chelford haar partner heel
effectief te hebben afgesnoept".
„Ja, dat weet ik. Ik ben er blij om.
Hij is veel te goed voor Iris, en bijna
goed genoeg voor Daphne, lijkt me. Ik
kreeg hem straks bij de Paul Jones
even, en ik hoop zo dat ditmaal alles
goed zal gaan voor haar".
„Ik hoop het ook", antwoordde Nan
eenvoudig. „Maar ik vertrouw die
Chelfords niet - het zijn naarlingen en
ze zullen Daphne willen vermoorden
hiervoor".
„Bah! Wat kunnen ze eraan doen?"
antwoordde Peta luchtig. „Moet je
moeder eens met die ouwe Lampley
zien dansen! Ik weet zeker dat ze met
hem zou trouwen als hij maar geld
had, maar hij heeft geen rooie cent".
Plotseling fronste ze haar wenkbrau
wen. Daar had je het weer - altijd
kwamen diezelfde onderwerpen weer
op de proppen: geld en trouwen.
De dans was uit, maar na een korte
pauze, waarin de meisjes de japonnen
van de andere dames becritiseerden, be
gon het onvermoeibare orkest weer te
spelen. Wederom ontdekte Neville Nan
en Peta en zijn lange gestalte kwam
weer op hen toe. Dit keer moet hij mij
wel vragen - de laatste keer danste hij
met Nan, dacht Peta. Ze had helemaal
vergeten wie haar dansen had bespro
ken en ging er luchthartig vandoor
met de eerste de beste man die haar
vroeg. Nu Neville op hen afkwam
dacht ze dat hij er toch wel veel aar
diger uitzag dan de andere aanwezige
mannen. Ze deed een stap voorwaarts
hem tegemoet, zoals ze de eerste keer
ook had gedaan, maar deed meteen
een stap achteruit toen hij met een
luchtig „Hallo Peta, heb je plezier?"
heel rustig en vastberaden Nan in zijn
armen nam en met haar weggleed.
Hij was bezig haar te ontsnappen -
en dan tweemaal op één avond dezelf
de stomme vergissing te begaan! Peta's
wangen gloeiden en ze ergerde zich des
te dieper toen ze zich de opmerkingen
van haar moeder enige ogenblikken ge
leden herinnerde: „Vlot het een beetje,
Peta? Heeft Neville je jurk al bewon
derd? Ik hoop niet dat je de jonge man
afpoeiert wanneer hü je het hof maakt!
Ik moet zeggen dat hij wel heel dik
wijls met Nan Sylvester danst. Ik heb
ze al verschillende malen samen ge
zien. Maar je hoef je niet ongerust te
maken, hoor, haar jurk is aardig, maar
doodgewoontjes en kennelijk niet duur,
en haar uiterlijk haalt 't niet bij 't jou
we. Jij bent verreweg het mooiste en
bestgeklede meisje in de zaal van
avond, maar ik hoop wel dat je je kan
sen niet laat voorbijgaan".
die aan de stad Berlijn werden geschon
ken, nu echter nog het paviljoen ve)>
fraaien, de zuiver wollen garens in zo
vele tinten of de zuiver wollen dekens.
Wat de Nederlandse dekenfabrikanten
hier tonen, hebben de Berlijners nog
nooit gezien. Iedere bezoeker vroeg dan
ook, of hij zo'n deken kon kopen. Jam
mer voor hen was dit echter niet mo
gelijk, omdat door de exposanten uit
sluitend aan grossiers, importeurs of
grote detaillisten verkocht mocht wor
den. Met uitzondering van enkele de
kens, die aan behoeftige Nederlanders
werden geschonken, moeten ze alle
weer mee naar Nedrland terug. Dit
heeft de douane nu eenmaal zo bepaald
en met deze heren valt niet te spotten.
Ook de stand van een Nederlandse je
never- en likeurfabrikant werd druk be
zocht. Menigeen dacht waarschijnlijk
hier een glaasje jenever te kunnen ver
schalken. Zij kwamen echter dubbel be
drogen uit, want ten eerste werd er
niets geschonken en ten tweede bevat
ten de flessen niets dan gekleurd wa
ter. Niet onaardig was geweest, indien
deze firma een aantal flesjes met één
of twee glaasjes inhoud mee naar Ber
lijn had gestuurd en deze verloot of
verdeeld had. De Italianen waren in
dit opzicht iets handiger. Zij schonken
in hun paviljoen, zij het dan ook tegen
betaling, vermouth, wijn en koffie en
zij hadden met dit idee veel succes. Het
lijdt geen twijfel, of zij hebben voor
hun artikelen verschillende nieuwe ver
bruikers geworven, hetgeen voor de
importeurs aanleiding moet zijn ge
weest om behoorlijke orders te plaat
sen. Ondanks het feit, dat het Neder
lands paviljoen volkomen was droog
gelegd, mag echter nogmaals vastge
steld worden, dat de verre reis naar
Berlijn zich voor de Nederlandse deel
nemers geloond heeft. De meesten zal
men het volgend jaar in Berlijn wel
weer terug zien.
VRIJDAG 26 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO
7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 7.45
Morgengebed en Missiegedachten. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Engelse
verkiezingen. 8.25 Gram.muziek. 9.00 Voor
de huisvrouw. 9.30 Waterstanden. 9.35
Schoolradio. 9.45 Concertgebouworkest.
10.10 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken.
11.40 Gram.muziek. 12.00 Angelus. 12.02
Schoolradio. 12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12.33 Metropols Orkest.
12.50 Engelse verkiezingen. 13.00 Nieuws
en katholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten.
13.25 Pianoduo. 13.45 Voor de vrouw. 14.00
Schoolradio. 14.20 Zang en piano. 14.45
Gram.muziek. 15.00 Voor de scholen. 15.30
Kamerorkest. 16.00 Voor de zieken. 17.00
Voor de jeugd. 17.15 Kinderkoor. 17.35
Radio Philharmonisch Orkest en solist.
18.00 Nieuws. 18.15 „Als die van ons",
klankbeeld. 18.25 Zang en piano. 18.40
„De Uitkijkpost". 18.50 Lichte muziek.
19.05 Marinenieuws. 19.15 Regeringsuitzen
ding: „Verklaring en toelichting". 19.35
Lichte muziek. 19.50 EngelÊe verkiezingen.
20.00 Nieuws en weerberichten. 20.08 De
gewone man zegt er 't zijne van. 20.15
Symphonette-orkest en solisten. 21.00 Bra
bants halfuur. 21.35 Vierhandig piano
spel. 22.00 „Om de toekomst van Neder
land", klankbeeld. 22.20 Gram.muziek.
22.35 Algemene beschouwing over de
Nota-Rutten betreffende Onderwijs-voor
zieningen. 22.45 „Het Godsrijk heden",
causerie. 23.00 Nieuws. 23.15 Lichte mu
ziek. 23.3524.00 Amusementsmuziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.33
Gram.muziek. 7.50 „Het resultaat van de
verkiezingen in Engeland", causerie. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.
muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Gram.muziek. 10.00 „Thuis", causerie.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek.
10.30 Schoolradio. 10.50 Cello en piano.
11.20 Voordracht. 11.40 Orgelspel. 11.55
„Het resultaat van de verkiezingen in
Engeland", causerie. 12.00 Dansmuziek.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 „De Engelse verkiezingen", causerie.
12.40 Sport en prognose. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen of gram.muziek. 13.20
Orkestconcert. 14.00 Voor de vrouw. 14.20
Gram.muziek. (Pl.m. 15.00 Boekbespre
king.) 16.00 Amusementsmuziek. 16.30
Voor de jeugd. 17.00 Gram.muziek. 17.20
Muzikale causerie. 17.50 „Het resultaat
van de verkiezingen in Engeland", cause
rie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.50
„Het resultaat van de verkiezingen in En
geland", causerie. 19.00 Kinderkoor. 19.15
Prijzenpraatje. 19.30 „Eenheid en een
dracht", causerie. 19.50 Berichten. 20.00
Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.10
Gram.muziek. 20.30 „Benelux". 20.40 „Een
sterk volk", causerie. 21.00 „Het resul
taat van de Engelse verkiezingen. 21.10
Gram.iguziek. 21.50 Buitenlands overzicht.
22.05 Theaterkoor- en orkest en solisten.
22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond
wijding. 23.00 Nieuws.
Televisie NCRV. 20.15—21.45: 1. Actu
aliteiten: 2. „Veilig varen", film. Pauze.
3. Wedstrijd in kijken en peinzen; 4. Voor
dracht; 5. Dagsluiting.
lGeneesmiddel tegen I
huidaandoeningen.
Doet de Jeuk bedaren en
doodt de ziektekiemen, zodat
de huid zich kan herstellen.
(Advertentie, log, Med.)
