HALVE REVANCHE OP DE FINNEN
Wanhopig Oranje-team vocht zich
van 4-2achterstand naar gelijkspel
stècw srcRimf
Sport voor Zondag
Nederland mocht meer dan tevreden zijn
Lofthouse voerde de Wanderers
naar de overwinning
Het Nederlands elftal was onvoldoende
Nederlandse defensie door de rappe
Finse aanvallers onderde voet gelopen
Kraak en Terlouw
maakten fouten
Van Schijndel
de uitblinker
Fluitconcert
MAANDAG 29 OCTOBER 1951
Overzicht van het derde Nederlandse doelpunt. Stand 43 voor Finland.
(Van onze sportredacteur)
ALS DE vijf en zestigduizend Nederlanders, die Zaterdagmiddag het Feijen-
oord-Stadion bevolkten, prettige herinneringen aan de wedstrijd Nederland
Finland hebben overgehouden is dat slechts voor een gering gedeelte aan de elf
Oranjehemden te danken. Niettegenstaande het feit dat beide doelverdedigers
viermaal de bal uit het net moesten grabbelen, hebben onze landgenoten, uitge
zonderd het eerste en het laatste kwartier, teleurgesteld. Nederland is maar op het
nippertje de dans, in casu een nederlaag, ontsprongen. Toen de Finnen na enkele
pittig opgezette Nederlandse aanvallen de leiding namen, was er nog geen spoor
van onrust te ontdekken, noch op de tribunes, noch op het veld. Die onrust kwam
echter spoedig toen de kwieke Finse aanvallers op volle toeren begonnen te
draaien. Onze verdediging werd van het kastje naar de muur gestuurd, zo erg,
dat zelfs een Kraak en een Terlouw meer dan eens volkomen uit positie werden
gespeeld. Weliswaar werd het eerst nog 11 en was het de Oranjehemden zelfs
nog vergund een 21-voorsprong te nemen. Maar nog voordat de Schotse scheids
rechter de elftallen voor de eerste maal naar de kleedkamers dirigeerde, had
Kraak zijn tweede blunder gemaakt. In de tweede helft werd het eerst goed dui
delijk dat wij geen stevige revanche op de in Helsinki geleden 4l-nederlaag
mochten verwachten. Het werd 42 voor de Finnen en slechts na uiterste krachts
inspanning kon de Nederlandse aanvalslinie in de laatste twaalf minuten Laasoo-
nen nog tweemaal passeren. Onze indruk is dat de Oranjehemden met dit gelijke
spel meer kregen dan hun toekwam.
in de Nederlandse defensie te slaan.
Tegenover de vlotte switches, geraffi
neerde passes en handige trucs, die
eigenlijk alleen maar in het arsenaal
van een volleerde voetbalprof thuisho
ren, stonden de Nederlanders als met
stomheid geslagen. En toch faalde de
Nederlandse verdediging niet in haar
geheel. Wierts en Van Schijndel hiel
den het hoofd koel en dank zij het har
de werken van dit tweetal en de steun
van Biesbrouck, kon de Nederlandse
voorhoede toch verscheidene malen aan
het werk worden gezet.
Het gevaar in de Nederlandse aan
valslinie roest hoofdzakelijk van Van
der Tüyh komen. Van Melis en Lenstra
begrepen elkaar niet altijd, Biesbrouck
fungeerde als verbindingsspeler en
Groeneveld heeft gistermiddag niets
anders gedaan dan missen.
Twee goals uit overtredingen.
MA ONGEVEER 25 minuten kregen de
Finnen reden tot juichen. Naar de
smaak van referee Mitchell maakte O-
denthal een te weelderig gebruik van
zijn ellebogen en in de buurt van het
strafschopgebied mochten de Finnen
een vrije trap nemen. De bal kreeg een
tikje terug en voordat Kraak besefte
dat Lethovirta eindelijk eens ging schie
ten, want daar waren de Finnen wat
|_|OEWEL de Finnen het seizoen 1951
reeds achter de rug hebben, speelden
zij een heerlijk fris partijtje voetbal.
Stuk voor stuk waren deze Noorderlin
gen uiterst snel en hun balbehandeling
zal trainer Van der Leek meer dan eens
een zucht van verlangen hebben ont
lokt. Zij die hadden voorspeld, dat de
tegenstanders van het Nederlands elf
tal hun technische tekortkomingen met
enthousiasme zouden moeten goed ma
ken om tot redelijk resultaat te komen,
kwamen bedrogen uit. 't Was allerminst
een primitief spel dat de Finnen in het
Feijenoord-stadion vertoonden. Als er
één ploeg was, die primitief speelde,
dan was dat het Nederlands elftal, een
ploeg waarin zelfs de kern slechter was
dan wij ooit hebben gezien. Kraak was
niet zeker van zich zelf en Terlouw
werd verscheiden malen door de rappe
Lehtovirta en de handige Rytkonen ge
passeerd. Nu hadden deze steunpilaren
van de Nederlandse defensie het aller
minst gemakkelijk Niet alleen waren
die Finnen handig en snel, de beide
backs Odenthal en Bakers lieten meer
dan eens een steek vallen, waardoor
de taak van Kraak en Terlouw aan
zienlijk verzwaard werd. Hoe het zij,
de verdediging waarin wij nog het
meeste vertrouwen hadden, heeft een
zeer matige wedstrijd gespeeld, slech
ter dan de aanvalslinie, welke algemeen
tot het zwakste deel van de ploeg werd
gerekend.
Hoopvol begin.
£OALS geZegd, het begin was hoop
vol. In het eerste kwartier kregen
Van Melis, Lenstra en Biesbrouck be
hoorlijke kansen. Men maakte zich ech
ter niet druk de mogelijkheden te ge
bruiken. Dat behoefde ook niet, zo
scheen het althans, want de gasten wa
ren toch nergens. De elf in blauw-wit
gestoken rappe athleten hadden echter
alleen maar een kwartier nodig om te
acclimatiseren. Dat de Finnen zich zo
snel en goed konden herstellen, vond
uiteraard mede zijn oorzaak in het feit
dat het Nederlandse aanvalstrin in ge
breke was gebleven toen zk' 'rijpe
kansen hadden voorgedaan doet
echter niets af aan het feit e gas
ten na het eerste kwartier to.-h maar
in staat bleken om steeds weer een bres
traag mee geweest, lag de bal reeds ach
ter de IJmuidenaar. Kraak had niet
eens, en dat zal toch maar zelden ge
beuren, de tijd om naar de bal te sprin
gen. Nu eerst begonnen de Oranjehem
den te begrijpen dat het geen gemakke
lijke taak zou zijn om de Finnen in
toom te houden.
De combinaties begonnen iets beter
te lopen, Abe Lenstra kopte eenmaal de
bal vlak over de lat, Biesbrouck stopte
de bal met zijn linkervoet en zond met
zijn rechter een hard schot in en tien
minuten voor de rust stormde Van der
Tuyn met de bal aan zijn voeten op
Laaksonen af en scheen de gelijkmaker
te gaan scoren, maarrechtsback
Myntti voorkwam dat door zijn been
uit te steken en de Nederlandse rechts
buiten op een ordinaire manier te ha
ken. Het was echter uitstel van execu
tie en dat zouden de Finnen ook hebben
begrepen als zij hadden geweten dat
Abe Lenstra de door Mitche'l toegewe
zen penalty zou gaan nemer. De Frie
se goochelaar had slechts een aanloop
van twee of drie passen nodig. Met een
laconiek, haast onverschillig <chnt werd
Laaksonen volkomen kansloos gepas
seerd.
Nederland nam de leiding.
^IET in het minst uit het veld gesla
gen trokken de Finnen ten aanval.
Met prachtig aanvalsspel werden de
Nederlandse verdedigers andermaal in
de hoek gedrukt. Het was nog maar een
geluk voor Kraak en de zijnen dat de
Finnen juist iets te veel en met te kor
te passes combineerden, zodat de Ne
derlandse verdediging zich, weliswaar
met veel moeite, op 't laatste' moment
nog steeds kon herstellen.
In een periode dat een ieder op een
Fins doelpunt zat te wachten, kreeg
Abe de bal met een verre trap uit de
acl terhoede toegespeeld. Met verbluf
fend gemak gleed de Fries langs een
paar bewakers en schonk Van Melis op
enkele meters van de doellijn een niet
te missen kans. De Eindhovenaar toon
de zich deze kans waardig en hand in
hand kon hij met Abe naar de middel
lijn terug dansen. 2—1.
Met nog enkele seconden te spelen,
was het vrij zeker dat Nederland de
rust met een voorsprong zou ingaan.
Het mocht echter niet zo zijn. Mitchell,
die zijn landsaard verloochende en vrij
royaal was met vrije trappen), floot
voor een overtreding van Wiertz. Ver
baasd keek men elkaar op de tribunes
eens aan, want geen mens heeft het
„waarom" begrepen. Misschien dat
Kraak ook zo verbaasd was, want voor
de tweede maal vergat hij op een schot
van Lehtovirta te reageren. De Finnen
hadden, gezien de krachtsverhouding,
in de eerste helft zeker dat 2e doel
punt verdiend, maar wij hadden dan
toch liever gezien dat zij op een min
der goedkope wijze aan de gelijkmaker
Waren gekomen.
Een 42-achterstand
jyjISSCHIEN waren de Finnen nooit
aan een voorsprong toe gekomen als
het vliegende schot van Van der Tuyn
in de eerste minuut na de hervatting
niet op fortuinlijke wijze door Martin
tot corner was verwerkt, als het schot
van Wiertz, twee tellen later, niet een
hoekschop had opgeleverd en Van Me
lis niet, na een grandioze combinatie
met Abe Lenstra (een van de weinige)
juist naast had geschoten. Maar ja,
doelpunten maken behoort nu eenmaal
ook bij het spel en als er kansen wor
den gemist kan niet altijd van pech
worden gesproken.
De Finnen hadden inmiddels gezien hoe
het niet moest en toen Wiertz, Terlouw
en Odenthal schenen te verwachten dat
de anderen wel zouden Ingrijpen, straf
te Rytkonen dat getreuzel met een feil
loos schot af. Moedeloos boog Kraak
zich voor de derde maal achter zijn
doelljjn om de bal met een lusteloos ge
baar naar de middellijn te trappen.
Lusteloos speelden ook de overige
tien Nederlanders verder. 7-tii Krass.
Wiertz, Biesbrouck en Van der Tuyn
gingen in de misère delen. Het kon niet
uitblijven dat de Finnen tegen deze ge
demoraliseerde Nederlandse ploeg
steeds beter gingen spelen. Vooral de
razend snelle Rytkonen en watervlug-
ge Lehtovirta groeiden tot ongekende
hoogte. Zij trokken zich niets aan van
de reputatie van Rinus Terlouw, een
Terlouw die zich tenslotte slechts kon
staande houden door zijn lichaams
kracht in het geding te brengen. Maar
zelfs dat kon de Finnen niet impone
ren. Zij draaiden cirkels om de „reus",
die met zijn gewoonlijk indrukwekken
de gestalte, eigenlijk maar een heel
kleine jongen was. Het was zelfs zo erg
dat het publiek een enkele maal een
fluitconcert aanhief om zijn afkeuring
tegen deze wijze van verdedigen ken
baar te maken. Als de handen eens op
elkaar kwamen, was dat om de prach
tige staaltjes van techniek, waarop wij
door de beide Finse binnenspelers wer
den vergast, te belonen. Het was in deze
periode dat Pelkonen voor de vierde
maal het net echter Kraak kon vinden
en niets scheen de Finnen meer in hun
opmars naar een glorievolle overwin
ning in de weg te kunnen staan.
Een Nederlands kwartiertje.
JJIE hoogblonde knapen uit het Noor
den voelden zich echter te zeker van
de overwinning. Zjj gingen het te mooi
doen. Of de Nederlanders in het veld
voelden dat zjj niets meer hadden te
verliezen of dat zij door een of andere
mysterieuze kracht werden geïnspi
reerd, is niet na te gaan, maar plotse
ling werd de geest weer over de Oranje
hemden vaardig. Zij ontworstelden zich
aan de druk en met nog twaalf minu
ten te spelen drong er nog een licht
straaltje door in het Nederlandse kamp.
Kiineman, die na ongeveer twintig mi
nuten spelen in de tweede helft Bies
brouck had vervangen, plaatste een
boogbal In het doelgebied van Finland
waar Van Melis tussen twee Finnen
omhoog sprong en de bal met een ve
nijnig knikje langs Laaksonen plaatste.
Het publiek raakte eindelijk in een in
terland stemming. Voor het eerst hoor
den wij luide aanmoedigingskreten en
het „Abe, Abe, Abe...." klonk uit dui
zenden kelen. Nederland trok met man
man en macht ten aanval. De spanning
in het Stadion voerde tot een climax,
welke zich kort voor het eindsignaal
ontlaadde toen Van Melis de hattrick
verrichtte. Van der Tuyn mocht een
hoekschop nemen. Weer kwam de don
kere kuif van Van Melis omhoog en
weer werd Laaksonen met een goed
berekende kopbal gepasseerd. Een or
kaan van lawaai steeg uit de voetbal
arena omhoog. Men was verheugd over
het feit, dat het Nederlands elftal in
ieder geval een smadelijke nederlaag
bespaard was gebleven, maar op de te
rugweg naar huis zullen de 65.000 toe
schouwers zich zonder twijfel*hebben
gerealiseerd dat de uitslag 4—4, de ver
houding allerminst weer geeft. Sterker
nog, dat de Finnen feitelijk een over
winning hadden verdiend.
(Advertentie, Ing. Med.)
Wat toespraken, lessen in theorie
en mental-training niet hebben
kunnen bereiken, bereikte giste
ren het Nederlandse publiek. De
Oranje-ploeg scheen bij een 4-2-
achterstand een smadelijke neder
laag tegemoet te gaan. Met nog
twintig minuten te spelen hadden
onze landgenoten niet beter ver
diend. Hun spel was zo matig en
fantasieloos, dat de spelers door
het publiek werden uitgefloten.
Deze pijnlijke bejegening moet
het Nederlands elftal op gelijke
wijze hebben geprikkeld, als in
de goede oude tijd een donder-
speech van Karei Lotsy. Dat een
fluitconcert tenslotte de spelers
moest inspireren, strekt hen ech
ter niet tot eer. Maar ook dat
fluiten was eigenlijk maar weinig
verheffend.
Hoewel Arsenal tien minuten voor Tottenham Hotspur 0—1, Wolverhamp-
het einde van de wedstrijd tegen Ful-
ham met 40 voor stond, heeft het
fluitsignaal van de scheidsrechter de
Gunners voor een gelijkspel moeten be
houden. Kort achter elkaar scoorde
Fulham drie goals, toen de verdediging
van de Londenaren de zaken wat te
kalm begon aan te pakken. Lofthouse,
de nieuwe middenvoor van het Engelse
team, heeft er voor zorg gedragen dat
Bolton Wanderers de leiding in de eer
ste divisie kon behouden. Hij bleek een
voortdurend gevaar voor de verdedi
ging van Chelsea en hij had een zeer
belangrijk aandeel in de drie punten
van de Wanderers.
De uitslagen luiden: Arsenal—Fulham
4—3, Aston VillaPreston North End
32, BlackpoolMiddlesbrough 22,
ChelseaBolton Wanderers 13, Derby
CountyBurnley 10, Huddersfield
TownStoke City 02, LiverpoolW.
Bromwich Albion 25, Manchester City
Charlton Athletic 42, Portsmouth
Newcastle United 31, Sunderland
ton WanderersManchester United 0-2
Van Melis, die irie doelpunten
voor zijn rekening had genomen,
werd aan het einde van de wed
strijd gewond, maar hij heeft de
laatste seconden van de wedstrijd
toch uitgespeeld, waarna hij het
veld aan de arm van Van der Lek
verliet.
IA: Enschedese B.—De Volewijckers;
EDO't Gooi; VelocitasElinkwijk;
AGOVV—Haarlem; DWS—Theole; Fri-
siaHeerenveen; GVAVGo Ahead.
1B: WageningenLeeuwarden; Sneek
Oosterparkers; AchillesBlauw Wit;
VSVZwolse B; DOSBc Quick; Ajax
Vitesse; RCHEnschede.
1C: ADO—DHC; Eindhoven—Wil
lem II; NACBleijerheide; RBC
Feijenoord; BWQuick; Juliana
MVV; Sittardia—SVV.
1D: HDVSChèvremont; Xerxes—
Maurits; NECVVV; EmmaBraban-
tia; NOADLONGA; SpartaLimbur-
gia: PSV—HBS.
2 A: West-Frisia—ZFC; HVC—Storm
vogels: Baarn—HFC; OSV—VVA; AFC
Alcm. Victrix.
2 B: HRCDe Spartaan; Schoten
Hercules; KFCZeeburgia; DWVDe
Kennemers; ZVVVolendam.
3 A: VelsenRivalen; Vitesse '22
TOG; Always ForwardDe Meteoor;
O WO—Kinheim; RK AVIC—DCG;
APGSTerrasvogels.
3 B: ZSGO—DEC; KW—Watergraafs
meer; DEMRK VVA; Hilversum—
JOS; SDW—Halfweg; WFC—Rapiditas.
3 C: GVO—QSC; Alkm. B—Zaandijk;
Wijk aan ZeeIW; BeverwijkHol-
landia; BKC—CSV; WSV'30—Ripperda.
4 A: TexelOudesluis; RK AFC—
Schagen; WieringerwaardZAP; Ber
genVZV; DTSSucces; Grasshoppers
Vrone.
4B: EVCMFC; Monnikendam—
HSVWWPurmersteijn; Meervogels
'31Limmen; AssendelftRanders; St.
GeorgeZouaven.
4 C: TDW—OFC; J.H. Kwartier—
TDO; WZLOC; PurmerendVVS;
KBVZilvermeeuwen; ADO '20—DRC.
4D: Nautilus—De Germaan; SEMO—
SDZ; ZRCDe Pionier; SwiftZaan-
landia; Animo—WMS; ETO—BDK;
Wilh. VooruitDe Meer.
4 E: SLTODVAV; Oranje Zwart—
SNA; Meervogels—DJK; NEA—Mad-
joe; Sloterdijk—TIW.
Het Australische koppel Strom—
Arnold heeft een Americaine over 100
kilometer gewonnen in het Gentse
kuipje. Tijd 2 uur 11 min. 10 sec. Cp
een ronde werden tweede Buysse—01-
livier (B.), derde SchultePeters (N.)
\!A de oefenwedstrijd tegen Middlesex
Wanderers waren wij reeds pessi
mistisch. In de wedstrijd tegen Finland
is gebleken dat dat pessimisme alles
zins gerechtvaardigd was. Het Neder
lands elftal vertoonde tal van gebre
ken en de totaal-indruk was beslist on
voldoende. Met angst en vreze zien
wij dan ook de interland-wedstrijden
tegen Belgie en Zweden tegemoet. Na
afloop van de wedstrijd zei de heer
Mommers, lid van de keuze-commissie
o.a.: „Wij zullen uit ons jeugdig mate
riaal moeten gaan putten, om ons elf
tal weer op peil te brengen. Dat is de
conclusie van deze wedstrijd, want te
gen de snelle Finnen stonden onze
jongens gewoon stil".
Dl J een beschouwing van de individu
ele prestaties moeten wij beginnen
met op te merken dat de beide debu
tanten op de backplaatsen, Odenthal
en Bakers, niet hebben voldaan. De
PSV-er verwaarloosde zijn dekking
meer dan eens en zijn plaatsen was
bovendien uitermate slecht. Bij Oden
thal viel het schieten nog wel mee,
maar ook hij heeft als bewaker van
een buitenspeler niet. aan de eisen vol
daan. Wiertz was soms een prettige
steun voor de aanvalslinie en ook ver
dedigend mogen wij hem zeker een
voldoende geven. Van Schijndel, de
uitblinker, heeft zijn vorm terug. Hij
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiii
heeft de gehele wedstrijd constant ge
speeld en was de enige speler, die te
gen dê handige trucjes van de Finnen
was opgewassen. O.i. vormden Van
Schijndel, Wiertz en Biesbrouck (als
teruggetrokken binnenspeler) de kern
van de verdediging. Terlouw kwam
steeds in tijdnood. Hij was tegen de
snelle Finnen beslist niet opgewassen
en in deze wedstrijd kwam duidelijk
aan het licht, dat het een bezwaar is
als een stopperspil slechts „éénbenig"
is Kraak ging bij de twee eerste doel
punten zeker niet vrij uit, maar wij
vergeven hét hem graag, daar hij in
vele wedstrijden tal van zeker schij
nende doelpunten heeft voorkomen.
Van de aanvalslinie, die gisteren feite
lijk uit vier man bestond, was Groene
veld de zwakste speler. Lenstra was
actief, Van Melis wisselde verrassen
de met slechte momenten af en Van
der Tuyn heeft, vooral in de eerste
helft, uitstekend werk verricht.
De Finnen, die geen enkele uitge
sproken zwakke plek in hun team
hadden en in Rytkonen en Lehtovirta
twee knappe uitblinkers hadden, wa
ren van mening dat. zij na hun vierde
doelpunt een psychologische fout had
den gemaakt. „Het was een fout, dat
wij verslapten en daar hebben de Ne
derlanders uitstekend van geprofiteerd.
Daarom ben ik van mening dat dit
gelijkspel een vrij juiste uitslag is" zei
tegmleider Alakari. -*~
Wdvortsuü», Iqg.
k V