Het bloemetjespatroon
Pin. Pain pn Puin in Afrika
Kappie
j
HoMyiwj-ad
De wagen
in hef Kloosierbos
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
Hersengymnastiek
Onze wekelijkse Puzzle-rubriek
Radioprogramma voor dit week-end
J
ONS WEKELIJKSE
KORTE VERHAAL
op weg naar
r
KOM VOORUIT...
OP UW STOEL!
ZATfcriOJVG 7 NOVI'.WItKIt 1951
99. De twee gestalten, die eindelijk
de hoofdingang van de Kuitendamse
Diergaarde binnen wankelden leken
alles behalve op twee opstandige chim
pansees. Met het water, dat opper-
brandmeester Flip van yonken op hen
had afgevuurd, had hij een zware uit
slaande brand kunnen bedwingen met
inbegrip van het nat houden der be
lendende percelen, zoals dat heet.
Trien en Toos waren van binnen en
van buiten drijf en drijf nat. Hun
hoedjes waren in de strijd gebleven.
Die hingen ergens hoog in een boom,
maar hun jurkjes hadden zij nog aan,
althans de overblijfselen ervan. Zelfs
Marinus Magister, de chef van de pin-
guinkolonie die zoals wij weten niet
aan de opstandige beweging had deel
genomen, kreeg een beetje medelij met
het droevige tweetal. Grienend sleep
ten zij zich voort. „Ga maar gauw naar
jullie hok", zei de pinguin. „Ik zal wel
tegen meneer Brown zeggen dat jullie
zoet zijn thuis gekomen". Toos hees
zich met moeite naar binnen gevolgd
door de naar adem snakkende Trien.
Het water droop nog steeds in stromen
uit hun kleren. Zij rilden van narig
heid.
JJUISHOUDELIJK werk is nooit een sterke kant van oom Ton geweest. Dui-1 gen, de kamer binnen schreed. Van
delijker gezegd: hij heeft er een broertje aan dood. Voor elk karweitje aan
huis of inboedel bestelt hij een vakman. Op zichzelf is dat een prijzenswaardig
beginsel, maar in het gebruik is het wel eens wat erg duur. Misschien ligt het
wel mee aan zijn opvoeding. Hij is de jongste broer van mijn vader en opgevoed
in het geloof, dat hij eenmaal een uitverkoren plaats In dit aardse tranendal zou
bekleden. Zijn hoedanigheden bleken hem evenwel geen recht op deze plaats
te geven en zo schoot er ten slotte maar een zeer middelmatig baantje voor hem
over. Er kwam zelfs een tijd, dat ook hij op de dubbeltjes moest gaan letten. Het
tekort op zijn budget dwong hem tot de slotsom, dat zijn huishuur te hoog was.
Waarom, zo moet hij hebben geredeneerd, zou hij in een duur pand blijven
wonen, als hij het toch niet op een passende wijze kon meubileren?
OP een avond kwam oom Ton mij
met een bezoek vereren. Ik was juist
bezig, een oude stoel te herstellen en
stond bij dit karweitje voor een kri
tiek moment. Dus installeerde ik hem
zolang in een gemakkelijke stoel met
een krant en een sigaret en de be
lofte, dat ik „zo klaar" zou zijn.
Geen drie minuten later stond hij
naast me. Eer ik tijd had gehad om
me over deze onverwachte belangstel
ling te verbazen, ging hij tot de aanval
over.
Ik ga verhuizen, Kees, zei hij op
een toon vol deernis over zijn droevig
lot.
Zovroeg ik, een beetje
onnozel, een mooi huis, oom?
Och, antwoordde hij, gelaten, dat
gaat wel. De hoofdzaak is, dat het
een heel stuk goedkoper is en toch
netjes.
Er was even een pauze, waarin hij
blijkbaar adem schepte voor de front-
aanval die nu moest volgen.
Tja, zei hij toeh, ik wou je met
een vragen, of je me van de week
een avond kunt komen helpen. Ik wou
wat vloerbedekking en zo leggen. Jij
bent zo handig in dat werk, Kees!
Nu schrok ik toch werkelijk. Daar
had je het al. Als ik in dat valletje
liep, zou straks het hele geval op mij
neerkomen. Oom Ton kon immers geen
spijker recht slaan en zou dus maar
heel weinig kunnen doen. Ik gordde
mij aan tot de verdediging van mijn
vrije avond.
Nou, ik ben eigenlijk bezet. Ik
moet nog......
De diepe zucht die hierop volgde,
schokte mijn defensie tot in haar
grondvesten. Ik wist, dat ik ging ca
pituleren.
TenminsteWanneer wou je
't doen?
HET HOGE WOORD was er uit. Ik
had de strijd opgegeven. En zo kwam
het moment, waarop we voor het lege
huis stonden, ik met een vracht ge
reedschap in mijn tas, oom Ton uit
gerust met een macht frisse ideeën.
Binnengekomen begonnen we met het
improviseren van een verlichting in
de voorkamer, die volgens oom het
eerst onder handen moest worden ge
nomen. Tenminstede improvisatie
kwam voor mijn rekening, want oom
gaf zeer openhartig te kennen, dat
hij van electrieiteit geen flauwe notie
had.
Kijk, zei hij, toen de lamp een
maal brandde, zie je die rollen daar?
Dat zeil komt hier te liggen. Ik zal
het afmeten en snijden en dan kun jij
het vastleggen. Je zult zien, hoe ver
rast tante Mien straks zal zijn over
onze vlotte manier van werken.
Ik moest toegeven, dat er iets in zat.
Ze zou zeker niet kunnen geloven,
dat oom dit had opgeknapt. Eerlijk
gezegd: ik ook niet. Misschien echter
had hij nooit vermoede kundigheden
ontdekt, en zou het meevallen.
Het viel niet mee; dat bleek al spoe
dig. Oom Ton begon ijverig de rollen
zeil uit te leggen en de stukken af te
meten. Maar al spoedig moest ik te
hulp komen. Tenslotte moest ik zeil-
snijden, leggen en vasttimmeren en
bepaalde oom zich tot toekijken en
tot net maken van verstandige op
merkingen. Het hele karwei werd een
behoorlijke puzzle. Voor zover ik kon
blij verraste gericht van tante Mien
voor!
IK WAS net weer begonnen met
het vastspijkeren van het bloemetjes
patroon, toen de eerste grote strub
beling^ zich voordeed. De vorige be
woner* had in de kamer een oude lam-
pekap laten hangen, zo'n geval, waar
van het eens heldere perkament een
vuilbruine kleur had aangenomen.
Oom Ton was er al een keer of wat
tegenaangelopen en had het oude
ding met toenemende ergernis ver
wenst.
Een nieuwe botsing leidde tot kort
sluiting, in Ooms geest zowel als in
het electrische net Ik hoorde een
verwensing, een korte droge knal en
toen zat ik in het pikkedonker. Er
gens in die duisternis moest oom zijn.
Toen ik zijn gemopper hoorde, wist
ik, dat hij nog leefde. Intussen za
ten we met de brokken. Zoiets konden
we nu net niet hebben.
Met zilverpapier uit mijn sigaret
tendoosje herstelde ik het euvel. Oom
Ton beefde, toen het licht weer op
flitste.
Mag dat nu zo maar?
We moeten toch licht hebben?
Ja. Als Mien nu nog maar even
weg blijft
Mien bleef weg. Zwetend zwoegde
ik verder. Oom Ton keek steeds ner
veuzer op zrjn horloge. We moesten
vóór haar komst klaar zijn. Wat zou
ze verrast zijn.
Nou, dat was ze. Het werd een on
vergetelijk tafereel, toen ze kort na
dat ik de laatste spijker had gesla-
haar gezicht straalden autoriteit en
verrassing. Deze blijkbaar niet van
de aangenaamste
Toen barstte ze ineens los
Dónderend
Een half uur later lag ik in mijn
bed, moe en met pijnlijke leden. Voor
mij was de kous af. Maar oom zal
die nacht nog wel het een en ander
hebben moeten horen. Enfin, ik kwam
er goedkoop af. De rest was voor de
stoffeerder, diens rekening voor oom..
LANG NA de verhuizing ben ik
nog eens bij oom Ton op bezoek ge
weest. Tersluiks heb ik een droevige
blik op het bloemetjespatroon gewor
pen. Het lag nu in de achterkamer.
Het was me, of het mij diep verwij
tend aanzag. Net of ik het kon helpen,
dat we het die avond in de verkeerde
kamer hadden gelegd
Sinds enige jaren worden we,
als ik het even in huis-, tuin- en
keukentaal mag zeggen, „dood
gegooid" met Ballpointpennen, de
een nog mooier en nog beter dan
de ander.»Met de ene soort
eigenlijk beter gezegd „merk")
schrijf je 40.000 meter, met de
ander kom je nog lang niet tot
de helft. Waren deze ballpoint-
pennen er ook al vóór de oorlog
of is het een uitvinding van na
1945?
Stelt u zich gerust. De ballpoint
is lang niet zo recent, als men
misschien wel aanneemt. Reeds
in 1888 werd er in de V.S. van
Amerika patent uitgereikt aan J.
J. Loud voor zijn uitvinding.
En nu de vragen:
1 Wat is een meute
2 Waardóór ontstaat de „hik"
3 Wat is een krikkemik?
4 Welke van de vier volgende
schrijvers is de auteur van
„Adriaan en Olivier" Ed
Hoornik, Joh. Fabricius, Leo-
nard Huizinga, Maurits Dekker.
5 Welke winter brachten Van
Heemskerck en Barendsz op
Nova-Zembla door?
6 Als het in Nederland 9 uur in
de morgen is, hoe laat is het
dan in Japan?
7 Is Meikerseneen juiste be
naming voor een bepaald soort
kersen?
S Welke musicus heeft wereld-
bekendheid gekregen door zijn
werkzaam aandeel aan een
film?
9 In welke kerk bevinden zich
de „Damiaatjes"?
10 Wat is het verschil tussen het
Pools en het Oostenrijks dam
spel?
Puzzle 214. In welke volgorde? (Opl)
Dit was lang geen gemakkelijke
puzzle. Velen hebben ijverig naar de
oplossing gezocht en één of meer ge
tallen gevonden die aan de voorwaarde
(tien verschillende cijfers en een ge
tal dat deelbaar is door de getallen 2
tot en met 18) voldeden.
Het kleinste getal is 2438195760 en de
andere drie zijn 3785942160, 4753869120,
en 4876391520.
Ons compliment aan hen die de vier
antwoorden hebben gevonden en ook
aan hen die er minder vonden. Na lo
ting onder de inzenders van een goede
oplossing ls de wekelijkse prijs a ƒ5,
ditmaal ten deel gevallen aan: de heer
G. K. Hagenbeek, Madeliefstraat 8,
Alkmaar. Gefeliciteerd! Deze prijs zal
worden toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
Puzzle 215. Naar welke plaatsen? Men
vindt hieronder de namen van tien per
sonen en de naam van de plaats waar
elk woont. Zij gaan verhuizen naar een
plaats, die men kan vinden door de let
ters van naam en tegenwoordige woon
plaats samen te voegen en te verschik
ken. Voorbeeld: M. W. Nera, Huizen,
verhuist naar Warmenhuizen.
En nu de tien opgaven:
1. H. Mul, Vries.
2. W. Nor, Ede.
S. Ed. Rijk, Olst.
4. G. B. Drum, Deli.
5. C. D. Hers, Tiel.
6. E. Sala, Doorn.
7. T. G. R. Burgee, Dieren.
8. W. N. Reij, Twisk.
9. P. Odo, Laren.
10. R. Slengel, Edam.
Welke zijn de tien bedoelde plaatsen?
109. Zo groot was de verbazing der
negers over het ongewone schouwspel,
dat zij te zien kregen, dat er niemand
aan dacht om de vreemde aap tegen te
houden. Zelfs niet toen Samba vlak bij
de kring was! Integendeel, betoverd
staarden zij de vreemde verschijning
aan en pas toen de koning der Apen
zijn wagen op volle kracht de kring
in slingerde, kwamen zij tot bezinning.
Maar toen was de kooi al niet meer te
stoppen. Op volle kracht stuift de wa
gen op de zetel der koningin af, die
zich angstig aan haar gemaal vast.
klemt. „Ik geloof niet, dat ik dit zo'n
leuke verrassing vind", roept ze uit, Dt
koning schudt angstig zijn hoofd. Hij
vindt het ook helemaal niet leuk meer.
Maar antwoord kan hij zijn gemalin
niet geven, want op hetzelfde moment
schiet de kooi met volle kracht teger.
hun zetels aan en worden zij beiden
omver geworpen. Versuft liggen ze alle
twee op de grond, hun zetels vliegen
door de lucht en door de geweldige
schok wordt de kooi uit elkaar geramd!
Er heerst een onbeschrijflijke verwar
ring en hiervan maakt Samba gebruik
om de benen tc nemen.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 22 November aan de
Redactie van dit blad. (Onder de in- ortuitslagen. 18.30 Cabaret. 19.00 Geva_
zenders van een goede oplossing wordt r;eerde muziek. 19.80 Muzikale discussie.
20.00 Nieuws. 20.05 Weekoverzicht. 20.20
ZONDAG 18 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 8.00 NCRV,
9.30 KRO, 17.00 IKOR, 19.00 NCRV, 19.45
—24.00 KRO. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram.muziek. 8.30 Mor
genwijding. 9.15 Geestelijke liederen. 9.30
Nieuws en Waterstanden. 9.45 Gram.
muziek. 9.55 Hoogmis. 11.30 Gram.muziek.
11.40 Kamerorkest. 12.15 Apologie. 12.35
Gram.muziek. 12.40 Lichte muziek. 12.55
„De Pottebaas". 13.00 Nieuws, weerberich
ten en katholiek nieuws. 13.10 Lunchcon
cert. 13.45 „Uit het Boek der Boeken".
14.00 Residentie-orkest. 14.55 „Kampvuren
langs de evenaar". 15.10 Muzikale biogra-
phie. 15.45 Viool en piano. 16.10 Gram.
muziek. 16.15 Sport. 16.30 Vespers. 17.00
Jeugddienst. 18.15 Ned. Herv. Kerkdienst.
19.00 Gram.muziek. 19.15 „De man uit
Anathoth en zijn woord", causerie. 19.30
Nieuws, sportuitslagen en weerberichten.
19.45 Actualiteiten. 19.52 Boekbespreking.
20.05 De gewone man zegt er 't zijne van.
20.12 Gevarieerd programma. 22.45 Avond
gebed en Liturgische kalender. .23.00
Nieuws. 23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM n, 298 m.: 8.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.30 IKOR, 12.00 AVRO,
17.00 VPRO, 17.30 VARA, 20.00—24.00
AVRO. 8.00 Nieuws en weerberichten,
S.18 Gram.muziek. 8.35 Veiligheidspraatje.
8.45 Orgelspel. 9.02 Sportmededelingen.
9.45 „Geestelijk leven", causerie. 10.00
„Geef het door", causerie. 10.05 Voor de
jeugd. 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst. 12.00
Nederlandse muziek. 12.30 „Welk dier
deze week", causerie. 12.40 Gram.muziek,
13.00 Nieuws en weerberichten. 13.05 Me
dedelingen of gram.muziek. 18.10 New
Vork calling. 18.15 Gram.muziek. 18.50
,Even afrekenen", heren!". 14.00 Gram.
muziek. 14.05 Boekbespreking. 14.30
Gram.muziek. 14.45 Fanfare-orkest. 15.45
Filmpraatje. 16.00 Discogram. 16.80 Sport-
revue. 17,00 „Tusen Kerk en Wereld'
causerie. 17.20 Voordracht met muziek.
17.30 „Monug de man van de maan", hoor
spel. 17.50 Sportjournaal. 18.15 Nieuws en
weer een prijs van f5,verloot).
8. Nadat Kappie met de lift naar
beneden gekomen was, verlieten hij en
de maat meteen het gebouw.
„Jong, jong, het is me toch wat!"
zuchtte Kappie. „Nu moeten we met do
trein naar Hollywood om daar die el
lendige diamant te brengen. Ik heb het
er warm van. Laten we maar een ijsje
eten, want ik moet weer afkoelen!"
De maat reageerde helemaal niet zo
als hij anders gereageerd zou hebben op
zo'n bericht van Kappie. Hij bleef blij
lachen. „Ik heb een journalist gezien!"
zei hij trots.
„Hij vroeg me zo van alles!" ging de mee!" De maat zou anders ai wenen zijn jongen schreeuwde daar juist het laat-
maat verder. uitgebarsten, maar hij luisterde maar ste nieuws uit, zwaaiend met een stapel
„Ja, ja!" zei Kappie. „Ik dacht van half naar Kappie. kranten. „Sleepboot „Kraak" vervoert
die diamant af te zijn! Tjonge! En dan „Die portier dacht, dat ik niet be- diamant voor de toekomstige bruid van
die gangsterbenden., ach, ach!" langrijk genoeg zou zijn!" zii de maat. Johnny Mable. Oplichtster aan boord.
„En ik vertelde hem alles!" vervolgde »Maar die journalist zei me, dat dit het Reis vol gevaren!
de maat. „Hij was zo aardig!" belangrijkste verhaal was, lat hij in Volgens laatste berichten is de bruid
tijden gehoord had!" reeds in Hollywood waar het huwelijk
„zel .Kapple; terwul hy na- „Tja, tja", mompelde Kappe. „Kom, binnen een paar dagen zal plaats vin-
„O, zo. zei Kappie. „Helemaal met denkend zijn ijsje oplepelde. „Om éen we gaan maar eerst naar booid om een denf"
de trein naar Hollywood., tjonge, wat uur vertrekt de trein al, jong. We moe- koffer te pakken!" Kappie stond, als aan de grond eena-
een onderneming. ten nog opschieten ook. Jij gaat maar Ze kwamen weer op strait en een geld, stil en de maat lachte verlegen.
Omroeporkest en solist. 21.15 „Gestaag
voorwaarts", causerie. 21.20 „Paul Vlaan
oeren en het Vandyke-Mysterie". hoor
spel. 22.00 Amusementsmuziek. 23.00
Nieuws. 23.15 Dansorkest en solisten. 28.45
—24.00 Gram.muziek.
MAANDAG 19 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Sportuitslagen.
7.15 Een woord voor de dag. 7.30 Ztnder-
sluiting. 9.00 Nieuws en weerberichten.
9.10 Voor de zieken. 9.80 Waterstanden.
9.35 Familie-competitie. 10 10 Orgelspel.
10.30 Morgendienst. 11.00 Sopraan en
piano. 11.25 Gevarieerde muziek. 12.15
Gram.muziek. 12.25 Voor boer en tuinder.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Orgelconcert. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nieuws. 13.15 Salonorkest. 13.45 Gram.
muziek. 14.00 Schoolradio. 14.35 Gram.
muziek. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram.
muziek. 15.30 Kamermuziek. 16.00 Bijbel
lezing. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws.
18.15 Sport. 18.25 Voor de mannen In grijs,
groen en blauw. 18.30 Harmonie-orkest.
19.00 „Volk en Staat", causerie. 19.15 En
gelse les. 19.30 Luisterwedstrijd. 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberich
ten. 20.10 „Vijf minuten". 20.15 Kamer
koor. 20.45 „Sil de strandjutter", hoor
spel. 21.30 Omroeporkest en solist 22.15
„Wie waren Uw voorouders", causerie.
22.25 Lichte muziek. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten.
23.1524.00 Strijkorkest en solist.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
AVRO. 7,00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws.
9.10 Morgenwijding. 9.25 Gram-muzlek.
9.30 „De Groenteman". 9.35 Gram.muziek.
11.00 „Op de uitkijk", causerie. 11.15
Orgelconcert. 12.00 Gram.muziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
„In t spionnetje". 12.38 Orkestconcert.
13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gra-
inofoonmuziek. 13.20 Promenade-orkest.
14.00 „Wat gaat er om in de Wereld",
causerie. 14.20 Gram.muziek. 14.80 Voor
dracht met harpspel. 14.45 Viool en piano.
15.15 Voor de vrouw. 18.00 Musicalender.
16.80 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15
Militair commentaar. 18.25 Dansmuziek.
18.50 Regeringsuitzending: A. May: „Groot
en klein bedrijf ln Suriname". 19.00 Muzi
kale causerie. 19.15 Zang en piano. 19.45
Regeringsuitzending: „Rattenbegtrijders
vertellen U...." een vraaggesprek met de
heren A. J. Avis, burgemeester van Mid-
woud en Ir. J. F. Ophof. 20.00 Nieuws.
20.05 Avro-allerlei. 20.10 Radioscoop.
22.50 Gram.muziek. 23.00 Nieuws. 23.15—
24.00 Gram.muziek.
Blijf rustig thuis zitten.... maak
het V gemakkelijk! Maar....
STUDEER! Studeer met
R.E.S.A.-Hilversum, de Bekende
Schiftelijke Cursus, de beroem
de opleiding met het frappante
succes! Vraagt ons prospec
tus wiskunde l.o. K I en K V
Onderwijzersakte - H. B. S.
A en B - Staatsexamen A en B.
DOOR
MARJORTE
VERNON
92)
Ze zou die ellendige zelfin
genomen kerel wel eeps tonen of ze
aantrekkelijk was of niet, en of ze de
man kon krijgen die ze wilde hebben!
„Waarom ter wereld zou hij toch heb-
zien was er te kort en zou er behoor- ben gezegd dat Neville nooit met me
lflk moeten worden gepast en gemc- zal trouwen?" vroeg ze niet geheel op
ten, wilde ik uitkomen. Maar oom haar gemak „Hij scheen zo zeker van
wuifde in zijn enthousiasme alle be
zwaren weg. Zo moest het zeil liggen
Als ik maar deed wat hij zei, zou het
best in orde komen.
Na twee uur passen en meten haci
ik de vloer bedekt. Hier was wat weg
gesneden, daar wat bijgepast, en zo
was een sluitend geheel verkregen.
Oom Ton zag rood van een voor hem
blijkbaar geheel nieuw soort emotie
Ik transpireerde als een sleperspaard
en had vuile stoffige strepen over
mijn gezicht Maar we voelden ons
allebei volkomen tevreden. Het ging
toch best zo. We stelden ons al het
zijn zaak, net alsof hü iets wist
Maar wat zou hij kunnen weten? Ne
ville was toch zeker niet getrouwd'
Neen, hij had gezegd van niet.... en
hij zou toch niet met Blake over haar
hebben gekletst, zo'n schoft was hij
niet.
O, het zou verschrikkelijk zijn als ze
nu niet slaagde, nu ze wist dat Blake
Holdcroft haar op zijn spottende hoog
hartige manier zou uitlachen. Ze moest
slagen.
„Op stuk van zaken weet ik zeker
dat Neville niet is getrouwd, anders zou
hij dat niet hebben ontkend, en een
andere onoverkomelijke hinderpaal
bestaat er niet", stelde ze zichzelf ge
rust. „Hij zou mij niet het hof maken
als hij niet vrij was, dat weet ik ze
ker en wat de rest betreft, wel ik
moet eenvoudig iedere hinderpaal, die
zich kan voordoen, uit de weg ruimen.
Als er tenminste zo'n hinderpaal be
staat! Maar ik vermoed dat dat eenvou
dig pesterij is geweest van Blake, om
mij me kleintjes en onzeker te doen
voelen. O, ik zou gewoon doodgaan
van schaamte als er nu iets mis liep
en Neville me niet ten huwelijk vroeg!'
Ze stond heel langzaam en loom op
en vervolgde haar weg door het bos.
Ze zag geen spoor van Blake, maar
dat had ze ook niet verwacht; ze had
zeker geweten dat hij haar niet zou
volgen. Het was uit en ze wist het Ze
was tekort geschoten en nu wilde hij
niets meer met haar te maken hebben
Nou, ze wilde ook niets meer met
hem te maken hebben. Neville was
veel aardiger, en zou haar zeker veel
gelukkiger maken, dus ze hoefde zich
(Advertentie, Ing. Mcd.)
er niets van aan te trekken, lelemaal
niets.
Maar hoewel Peta zich dit steeds
weer voor ogen hield, was er t»ch een
valse opgewektheid in haar stap ter
wijl ze verder liep en de schitta-ing in
haar ogen kon even goed van btosheid
komen als van ingehouden traren....
HOOFDSTUK XII
„Peta, wat moeten we in vredes
naam beginnen? We moeten haar
eenvoudig helpen!"
Nan Sylvester ijsbeerde door de
ontbijtkamer van de Manor met een
rimpel tussen haar wenkbrauwen en
een bezorgde uitdrukking in laar
blauwe ogen. Peta, die in een armsbel
lag, keek ongemerkt van onder htar
dichte wimpers naar haar vriendn.
Welbeschouwd zag Nan zelf er oik
niet zo daverend uit de laatste tijd,.
„Ik geloof niet dat we veel kunnei
doen" sprak ze langzaam. „Om je fe
mengen ln een andermans liefdesver
wikkelingen is altijd een beetje ris
kant; meestal heb je aan je eiger
zaakjes je handen al vol genoeg!"
„Dat weet ik wel, maar we kunnen
er niet als toeschouwer bijstaan en leeuwenbekken. Ze
aanzien dat Daphnes hele leven wordt
verwoest, zonder een hand uit te ste
ken om haar te helpen. Ik ben ervan
overtuigd, dat Dale Rossiter oprecht
van haar hield en dit een zet is van
de Chelfords!"
„Ga er eens bij zitten, Nan", drong
Peta aan. „Je maakt me draaierig met
dat ge-ijsbeer". Nan deed wat haar
werd gevraagd en plofte in een diepe
cretonnen stoel. Peta vervolgde: ,Ik
geloof net als Jij dat de Chelfords
hier iets mee te maken hebben gehad,
maar hoe kunnen we dat zeker weten
en wat kunnen we eraan doen?"
„Ik weet het niet", gaf Nan somber
toe. ,Het enige wat ik weet is, dat
Daphne geheel verstard is, volkomen
onnatuurlijk. Ik moet niets hebben van
de manier waarop ze zich gedraagt,
ik ben bang dat ze op het punt staat
in te storten. Dat zou ook werkelijk
geen wonder zijn na dat vorige dra
ma en gezien de wijze waarop die
ouwe heer met haar omgaat".
„Ja, ze heeft het moeilijk", beaam
de Peta. Ze keek somber voor zich uit
en haar starende blik zag niets van
de zonnige kamer met haar groene
vloerkleed en vrolijke chintzen, haar
vazen met theerozen en vuurrode
zag slechts de
harde onverbiddelijke uitdrukking in
?en paar heldere grijze ogen en het
>phalen van een paar brede schou
ders toen de man die ze liefhad zich
had omgedraaid en was weggegaan
voorgoed. „Ik heb mijn eigen liefdes
affaire verknoeid" dacht ze. En nu is
er die kwestie met Daphne, en Nan is
ook niet gelukkigZou ze, zou ze
misschien op Blake verliefd zijn? Ze
moesten elkaar vrfl vaak ontmoet heb
ben te oordelen naar de veie malen dat
nfl haar had genoemd. Maar hij prijst
Nan altijd, en zij zou zich niets aan
trekken van rijn gebrek aan geld of
goede positie, dus hoe zou er dan iets
mis kunnen zijn gegaan? Behalve..."
Ze kreeg bij de gedachte alleen al
een kleur en was niet bij machte een
klein gevoel van triomf te onderdruk-
J*en'"Tenzij Nan wel van hem
oudt, maar hij alleen om mt) geeft,
en zij uat weet. O, Blake, Blake, waar
om konden de dingen niet anders
lopen?"
„Ze heeft het verdraaid beroerd ge
had antwoordde Nan. Ze vloekte
niet vaak en het feit dat ze het nu
deed bewees hoe hoog haar de hele
kwestie zat.
„Maar weet e dan niet wat er pre-
ies is gebeurd? Als we haar willen
ne pen moeten we toch ook een paar
details weten. Zonder die kunnen we
niets beginnen". (Wordt vervolgd)