Het bloemetjespatroon Pin. Pain pn Puin in Afrika Kappie j HoMyiwj-ad De wagen in hef Kloosierbos JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Hersengymnastiek Onze wekelijkse Puzzle-rubriek Radioprogramma voor dit week-end J ONS WEKELIJKSE KORTE VERHAAL op weg naar r KOM VOORUIT... OP UW STOEL! ZATfcriOJVG 7 NOVI'.WItKIt 1951 99. De twee gestalten, die eindelijk de hoofdingang van de Kuitendamse Diergaarde binnen wankelden leken alles behalve op twee opstandige chim pansees. Met het water, dat opper- brandmeester Flip van yonken op hen had afgevuurd, had hij een zware uit slaande brand kunnen bedwingen met inbegrip van het nat houden der be lendende percelen, zoals dat heet. Trien en Toos waren van binnen en van buiten drijf en drijf nat. Hun hoedjes waren in de strijd gebleven. Die hingen ergens hoog in een boom, maar hun jurkjes hadden zij nog aan, althans de overblijfselen ervan. Zelfs Marinus Magister, de chef van de pin- guinkolonie die zoals wij weten niet aan de opstandige beweging had deel genomen, kreeg een beetje medelij met het droevige tweetal. Grienend sleep ten zij zich voort. „Ga maar gauw naar jullie hok", zei de pinguin. „Ik zal wel tegen meneer Brown zeggen dat jullie zoet zijn thuis gekomen". Toos hees zich met moeite naar binnen gevolgd door de naar adem snakkende Trien. Het water droop nog steeds in stromen uit hun kleren. Zij rilden van narig heid. JJUISHOUDELIJK werk is nooit een sterke kant van oom Ton geweest. Dui-1 gen, de kamer binnen schreed. Van delijker gezegd: hij heeft er een broertje aan dood. Voor elk karweitje aan huis of inboedel bestelt hij een vakman. Op zichzelf is dat een prijzenswaardig beginsel, maar in het gebruik is het wel eens wat erg duur. Misschien ligt het wel mee aan zijn opvoeding. Hij is de jongste broer van mijn vader en opgevoed in het geloof, dat hij eenmaal een uitverkoren plaats In dit aardse tranendal zou bekleden. Zijn hoedanigheden bleken hem evenwel geen recht op deze plaats te geven en zo schoot er ten slotte maar een zeer middelmatig baantje voor hem over. Er kwam zelfs een tijd, dat ook hij op de dubbeltjes moest gaan letten. Het tekort op zijn budget dwong hem tot de slotsom, dat zijn huishuur te hoog was. Waarom, zo moet hij hebben geredeneerd, zou hij in een duur pand blijven wonen, als hij het toch niet op een passende wijze kon meubileren? OP een avond kwam oom Ton mij met een bezoek vereren. Ik was juist bezig, een oude stoel te herstellen en stond bij dit karweitje voor een kri tiek moment. Dus installeerde ik hem zolang in een gemakkelijke stoel met een krant en een sigaret en de be lofte, dat ik „zo klaar" zou zijn. Geen drie minuten later stond hij naast me. Eer ik tijd had gehad om me over deze onverwachte belangstel ling te verbazen, ging hij tot de aanval over. Ik ga verhuizen, Kees, zei hij op een toon vol deernis over zijn droevig lot. Zovroeg ik, een beetje onnozel, een mooi huis, oom? Och, antwoordde hij, gelaten, dat gaat wel. De hoofdzaak is, dat het een heel stuk goedkoper is en toch netjes. Er was even een pauze, waarin hij blijkbaar adem schepte voor de front- aanval die nu moest volgen. Tja, zei hij toeh, ik wou je met een vragen, of je me van de week een avond kunt komen helpen. Ik wou wat vloerbedekking en zo leggen. Jij bent zo handig in dat werk, Kees! Nu schrok ik toch werkelijk. Daar had je het al. Als ik in dat valletje liep, zou straks het hele geval op mij neerkomen. Oom Ton kon immers geen spijker recht slaan en zou dus maar heel weinig kunnen doen. Ik gordde mij aan tot de verdediging van mijn vrije avond. Nou, ik ben eigenlijk bezet. Ik moet nog...... De diepe zucht die hierop volgde, schokte mijn defensie tot in haar grondvesten. Ik wist, dat ik ging ca pituleren. TenminsteWanneer wou je 't doen? HET HOGE WOORD was er uit. Ik had de strijd opgegeven. En zo kwam het moment, waarop we voor het lege huis stonden, ik met een vracht ge reedschap in mijn tas, oom Ton uit gerust met een macht frisse ideeën. Binnengekomen begonnen we met het improviseren van een verlichting in de voorkamer, die volgens oom het eerst onder handen moest worden ge nomen. Tenminstede improvisatie kwam voor mijn rekening, want oom gaf zeer openhartig te kennen, dat hij van electrieiteit geen flauwe notie had. Kijk, zei hij, toen de lamp een maal brandde, zie je die rollen daar? Dat zeil komt hier te liggen. Ik zal het afmeten en snijden en dan kun jij het vastleggen. Je zult zien, hoe ver rast tante Mien straks zal zijn over onze vlotte manier van werken. Ik moest toegeven, dat er iets in zat. Ze zou zeker niet kunnen geloven, dat oom dit had opgeknapt. Eerlijk gezegd: ik ook niet. Misschien echter had hij nooit vermoede kundigheden ontdekt, en zou het meevallen. Het viel niet mee; dat bleek al spoe dig. Oom Ton begon ijverig de rollen zeil uit te leggen en de stukken af te meten. Maar al spoedig moest ik te hulp komen. Tenslotte moest ik zeil- snijden, leggen en vasttimmeren en bepaalde oom zich tot toekijken en tot net maken van verstandige op merkingen. Het hele karwei werd een behoorlijke puzzle. Voor zover ik kon blij verraste gericht van tante Mien voor! IK WAS net weer begonnen met het vastspijkeren van het bloemetjes patroon, toen de eerste grote strub beling^ zich voordeed. De vorige be woner* had in de kamer een oude lam- pekap laten hangen, zo'n geval, waar van het eens heldere perkament een vuilbruine kleur had aangenomen. Oom Ton was er al een keer of wat tegenaangelopen en had het oude ding met toenemende ergernis ver wenst. Een nieuwe botsing leidde tot kort sluiting, in Ooms geest zowel als in het electrische net Ik hoorde een verwensing, een korte droge knal en toen zat ik in het pikkedonker. Er gens in die duisternis moest oom zijn. Toen ik zijn gemopper hoorde, wist ik, dat hij nog leefde. Intussen za ten we met de brokken. Zoiets konden we nu net niet hebben. Met zilverpapier uit mijn sigaret tendoosje herstelde ik het euvel. Oom Ton beefde, toen het licht weer op flitste. Mag dat nu zo maar? We moeten toch licht hebben? Ja. Als Mien nu nog maar even weg blijft Mien bleef weg. Zwetend zwoegde ik verder. Oom Ton keek steeds ner veuzer op zrjn horloge. We moesten vóór haar komst klaar zijn. Wat zou ze verrast zijn. Nou, dat was ze. Het werd een on vergetelijk tafereel, toen ze kort na dat ik de laatste spijker had gesla- haar gezicht straalden autoriteit en verrassing. Deze blijkbaar niet van de aangenaamste Toen barstte ze ineens los Dónderend Een half uur later lag ik in mijn bed, moe en met pijnlijke leden. Voor mij was de kous af. Maar oom zal die nacht nog wel het een en ander hebben moeten horen. Enfin, ik kwam er goedkoop af. De rest was voor de stoffeerder, diens rekening voor oom.. LANG NA de verhuizing ben ik nog eens bij oom Ton op bezoek ge weest. Tersluiks heb ik een droevige blik op het bloemetjespatroon gewor pen. Het lag nu in de achterkamer. Het was me, of het mij diep verwij tend aanzag. Net of ik het kon helpen, dat we het die avond in de verkeerde kamer hadden gelegd Sinds enige jaren worden we, als ik het even in huis-, tuin- en keukentaal mag zeggen, „dood gegooid" met Ballpointpennen, de een nog mooier en nog beter dan de ander.»Met de ene soort eigenlijk beter gezegd „merk") schrijf je 40.000 meter, met de ander kom je nog lang niet tot de helft. Waren deze ballpoint- pennen er ook al vóór de oorlog of is het een uitvinding van na 1945? Stelt u zich gerust. De ballpoint is lang niet zo recent, als men misschien wel aanneemt. Reeds in 1888 werd er in de V.S. van Amerika patent uitgereikt aan J. J. Loud voor zijn uitvinding. En nu de vragen: 1 Wat is een meute 2 Waardóór ontstaat de „hik" 3 Wat is een krikkemik? 4 Welke van de vier volgende schrijvers is de auteur van „Adriaan en Olivier" Ed Hoornik, Joh. Fabricius, Leo- nard Huizinga, Maurits Dekker. 5 Welke winter brachten Van Heemskerck en Barendsz op Nova-Zembla door? 6 Als het in Nederland 9 uur in de morgen is, hoe laat is het dan in Japan? 7 Is Meikerseneen juiste be naming voor een bepaald soort kersen? S Welke musicus heeft wereld- bekendheid gekregen door zijn werkzaam aandeel aan een film? 9 In welke kerk bevinden zich de „Damiaatjes"? 10 Wat is het verschil tussen het Pools en het Oostenrijks dam spel? Puzzle 214. In welke volgorde? (Opl) Dit was lang geen gemakkelijke puzzle. Velen hebben ijverig naar de oplossing gezocht en één of meer ge tallen gevonden die aan de voorwaarde (tien verschillende cijfers en een ge tal dat deelbaar is door de getallen 2 tot en met 18) voldeden. Het kleinste getal is 2438195760 en de andere drie zijn 3785942160, 4753869120, en 4876391520. Ons compliment aan hen die de vier antwoorden hebben gevonden en ook aan hen die er minder vonden. Na lo ting onder de inzenders van een goede oplossing ls de wekelijkse prijs a ƒ5, ditmaal ten deel gevallen aan: de heer G. K. Hagenbeek, Madeliefstraat 8, Alkmaar. Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden toegezonden. En nu onze nieuwe opgave. Puzzle 215. Naar welke plaatsen? Men vindt hieronder de namen van tien per sonen en de naam van de plaats waar elk woont. Zij gaan verhuizen naar een plaats, die men kan vinden door de let ters van naam en tegenwoordige woon plaats samen te voegen en te verschik ken. Voorbeeld: M. W. Nera, Huizen, verhuist naar Warmenhuizen. En nu de tien opgaven: 1. H. Mul, Vries. 2. W. Nor, Ede. S. Ed. Rijk, Olst. 4. G. B. Drum, Deli. 5. C. D. Hers, Tiel. 6. E. Sala, Doorn. 7. T. G. R. Burgee, Dieren. 8. W. N. Reij, Twisk. 9. P. Odo, Laren. 10. R. Slengel, Edam. Welke zijn de tien bedoelde plaatsen? 109. Zo groot was de verbazing der negers over het ongewone schouwspel, dat zij te zien kregen, dat er niemand aan dacht om de vreemde aap tegen te houden. Zelfs niet toen Samba vlak bij de kring was! Integendeel, betoverd staarden zij de vreemde verschijning aan en pas toen de koning der Apen zijn wagen op volle kracht de kring in slingerde, kwamen zij tot bezinning. Maar toen was de kooi al niet meer te stoppen. Op volle kracht stuift de wa gen op de zetel der koningin af, die zich angstig aan haar gemaal vast. klemt. „Ik geloof niet, dat ik dit zo'n leuke verrassing vind", roept ze uit, Dt koning schudt angstig zijn hoofd. Hij vindt het ook helemaal niet leuk meer. Maar antwoord kan hij zijn gemalin niet geven, want op hetzelfde moment schiet de kooi met volle kracht teger. hun zetels aan en worden zij beiden omver geworpen. Versuft liggen ze alle twee op de grond, hun zetels vliegen door de lucht en door de geweldige schok wordt de kooi uit elkaar geramd! Er heerst een onbeschrijflijke verwar ring en hiervan maakt Samba gebruik om de benen tc nemen. Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 22 November aan de Redactie van dit blad. (Onder de in- ortuitslagen. 18.30 Cabaret. 19.00 Geva_ zenders van een goede oplossing wordt r;eerde muziek. 19.80 Muzikale discussie. 20.00 Nieuws. 20.05 Weekoverzicht. 20.20 ZONDAG 18 NOVEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 8.00 NCRV, 9.30 KRO, 17.00 IKOR, 19.00 NCRV, 19.45 —24.00 KRO. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.15 Gram.muziek. 8.30 Mor genwijding. 9.15 Geestelijke liederen. 9.30 Nieuws en Waterstanden. 9.45 Gram. muziek. 9.55 Hoogmis. 11.30 Gram.muziek. 11.40 Kamerorkest. 12.15 Apologie. 12.35 Gram.muziek. 12.40 Lichte muziek. 12.55 „De Pottebaas". 13.00 Nieuws, weerberich ten en katholiek nieuws. 13.10 Lunchcon cert. 13.45 „Uit het Boek der Boeken". 14.00 Residentie-orkest. 14.55 „Kampvuren langs de evenaar". 15.10 Muzikale biogra- phie. 15.45 Viool en piano. 16.10 Gram. muziek. 16.15 Sport. 16.30 Vespers. 17.00 Jeugddienst. 18.15 Ned. Herv. Kerkdienst. 19.00 Gram.muziek. 19.15 „De man uit Anathoth en zijn woord", causerie. 19.30 Nieuws, sportuitslagen en weerberichten. 19.45 Actualiteiten. 19.52 Boekbespreking. 20.05 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.12 Gevarieerd programma. 22.45 Avond gebed en Liturgische kalender. .23.00 Nieuws. 23.1524.00 Gram.muziek. HILVERSUM n, 298 m.: 8.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.30 IKOR, 12.00 AVRO, 17.00 VPRO, 17.30 VARA, 20.00—24.00 AVRO. 8.00 Nieuws en weerberichten, S.18 Gram.muziek. 8.35 Veiligheidspraatje. 8.45 Orgelspel. 9.02 Sportmededelingen. 9.45 „Geestelijk leven", causerie. 10.00 „Geef het door", causerie. 10.05 Voor de jeugd. 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst. 12.00 Nederlandse muziek. 12.30 „Welk dier deze week", causerie. 12.40 Gram.muziek, 13.00 Nieuws en weerberichten. 13.05 Me dedelingen of gram.muziek. 18.10 New Vork calling. 18.15 Gram.muziek. 18.50 ,Even afrekenen", heren!". 14.00 Gram. muziek. 14.05 Boekbespreking. 14.30 Gram.muziek. 14.45 Fanfare-orkest. 15.45 Filmpraatje. 16.00 Discogram. 16.80 Sport- revue. 17,00 „Tusen Kerk en Wereld' causerie. 17.20 Voordracht met muziek. 17.30 „Monug de man van de maan", hoor spel. 17.50 Sportjournaal. 18.15 Nieuws en weer een prijs van f5,verloot). 8. Nadat Kappie met de lift naar beneden gekomen was, verlieten hij en de maat meteen het gebouw. „Jong, jong, het is me toch wat!" zuchtte Kappie. „Nu moeten we met do trein naar Hollywood om daar die el lendige diamant te brengen. Ik heb het er warm van. Laten we maar een ijsje eten, want ik moet weer afkoelen!" De maat reageerde helemaal niet zo als hij anders gereageerd zou hebben op zo'n bericht van Kappie. Hij bleef blij lachen. „Ik heb een journalist gezien!" zei hij trots. „Hij vroeg me zo van alles!" ging de mee!" De maat zou anders ai wenen zijn jongen schreeuwde daar juist het laat- maat verder. uitgebarsten, maar hij luisterde maar ste nieuws uit, zwaaiend met een stapel „Ja, ja!" zei Kappie. „Ik dacht van half naar Kappie. kranten. „Sleepboot „Kraak" vervoert die diamant af te zijn! Tjonge! En dan „Die portier dacht, dat ik niet be- diamant voor de toekomstige bruid van die gangsterbenden., ach, ach!" langrijk genoeg zou zijn!" zii de maat. Johnny Mable. Oplichtster aan boord. „En ik vertelde hem alles!" vervolgde »Maar die journalist zei me, dat dit het Reis vol gevaren! de maat. „Hij was zo aardig!" belangrijkste verhaal was, lat hij in Volgens laatste berichten is de bruid tijden gehoord had!" reeds in Hollywood waar het huwelijk „zel .Kapple; terwul hy na- „Tja, tja", mompelde Kappe. „Kom, binnen een paar dagen zal plaats vin- „O, zo. zei Kappie. „Helemaal met denkend zijn ijsje oplepelde. „Om éen we gaan maar eerst naar booid om een denf" de trein naar Hollywood., tjonge, wat uur vertrekt de trein al, jong. We moe- koffer te pakken!" Kappie stond, als aan de grond eena- een onderneming. ten nog opschieten ook. Jij gaat maar Ze kwamen weer op strait en een geld, stil en de maat lachte verlegen. Omroeporkest en solist. 21.15 „Gestaag voorwaarts", causerie. 21.20 „Paul Vlaan oeren en het Vandyke-Mysterie". hoor spel. 22.00 Amusementsmuziek. 23.00 Nieuws. 23.15 Dansorkest en solisten. 28.45 —24.00 Gram.muziek. MAANDAG 19 NOVEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Sportuitslagen. 7.15 Een woord voor de dag. 7.30 Ztnder- sluiting. 9.00 Nieuws en weerberichten. 9.10 Voor de zieken. 9.80 Waterstanden. 9.35 Familie-competitie. 10 10 Orgelspel. 10.30 Morgendienst. 11.00 Sopraan en piano. 11.25 Gevarieerde muziek. 12.15 Gram.muziek. 12.25 Voor boer en tuinder. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelconcert. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Salonorkest. 13.45 Gram. muziek. 14.00 Schoolradio. 14.35 Gram. muziek. 14.45 Voor de vrouw. 15.15 Gram. muziek. 15.30 Kamermuziek. 16.00 Bijbel lezing. 16.30 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Sport. 18.25 Voor de mannen In grijs, groen en blauw. 18.30 Harmonie-orkest. 19.00 „Volk en Staat", causerie. 19.15 En gelse les. 19.30 Luisterwedstrijd. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerberich ten. 20.10 „Vijf minuten". 20.15 Kamer koor. 20.45 „Sil de strandjutter", hoor spel. 21.30 Omroeporkest en solist 22.15 „Wie waren Uw voorouders", causerie. 22.25 Lichte muziek. 22.45 Avondoverden king. 23.00 Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.1524.00 Strijkorkest en solist. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 AVRO. 7,00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym nastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws. 9.10 Morgenwijding. 9.25 Gram-muzlek. 9.30 „De Groenteman". 9.35 Gram.muziek. 11.00 „Op de uitkijk", causerie. 11.15 Orgelconcert. 12.00 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 „In t spionnetje". 12.38 Orkestconcert. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gra- inofoonmuziek. 13.20 Promenade-orkest. 14.00 „Wat gaat er om in de Wereld", causerie. 14.20 Gram.muziek. 14.80 Voor dracht met harpspel. 14.45 Viool en piano. 15.15 Voor de vrouw. 18.00 Musicalender. 16.80 Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Militair commentaar. 18.25 Dansmuziek. 18.50 Regeringsuitzending: A. May: „Groot en klein bedrijf ln Suriname". 19.00 Muzi kale causerie. 19.15 Zang en piano. 19.45 Regeringsuitzending: „Rattenbegtrijders vertellen U...." een vraaggesprek met de heren A. J. Avis, burgemeester van Mid- woud en Ir. J. F. Ophof. 20.00 Nieuws. 20.05 Avro-allerlei. 20.10 Radioscoop. 22.50 Gram.muziek. 23.00 Nieuws. 23.15— 24.00 Gram.muziek. Blijf rustig thuis zitten.... maak het V gemakkelijk! Maar.... STUDEER! Studeer met R.E.S.A.-Hilversum, de Bekende Schiftelijke Cursus, de beroem de opleiding met het frappante succes! Vraagt ons prospec tus wiskunde l.o. K I en K V Onderwijzersakte - H. B. S. A en B - Staatsexamen A en B. DOOR MARJORTE VERNON 92) Ze zou die ellendige zelfin genomen kerel wel eeps tonen of ze aantrekkelijk was of niet, en of ze de man kon krijgen die ze wilde hebben! „Waarom ter wereld zou hij toch heb- zien was er te kort en zou er behoor- ben gezegd dat Neville nooit met me lflk moeten worden gepast en gemc- zal trouwen?" vroeg ze niet geheel op ten, wilde ik uitkomen. Maar oom haar gemak „Hij scheen zo zeker van wuifde in zijn enthousiasme alle be zwaren weg. Zo moest het zeil liggen Als ik maar deed wat hij zei, zou het best in orde komen. Na twee uur passen en meten haci ik de vloer bedekt. Hier was wat weg gesneden, daar wat bijgepast, en zo was een sluitend geheel verkregen. Oom Ton zag rood van een voor hem blijkbaar geheel nieuw soort emotie Ik transpireerde als een sleperspaard en had vuile stoffige strepen over mijn gezicht Maar we voelden ons allebei volkomen tevreden. Het ging toch best zo. We stelden ons al het zijn zaak, net alsof hü iets wist Maar wat zou hij kunnen weten? Ne ville was toch zeker niet getrouwd' Neen, hij had gezegd van niet.... en hij zou toch niet met Blake over haar hebben gekletst, zo'n schoft was hij niet. O, het zou verschrikkelijk zijn als ze nu niet slaagde, nu ze wist dat Blake Holdcroft haar op zijn spottende hoog hartige manier zou uitlachen. Ze moest slagen. „Op stuk van zaken weet ik zeker dat Neville niet is getrouwd, anders zou hij dat niet hebben ontkend, en een andere onoverkomelijke hinderpaal bestaat er niet", stelde ze zichzelf ge rust. „Hij zou mij niet het hof maken als hij niet vrij was, dat weet ik ze ker en wat de rest betreft, wel ik moet eenvoudig iedere hinderpaal, die zich kan voordoen, uit de weg ruimen. Als er tenminste zo'n hinderpaal be staat! Maar ik vermoed dat dat eenvou dig pesterij is geweest van Blake, om mij me kleintjes en onzeker te doen voelen. O, ik zou gewoon doodgaan van schaamte als er nu iets mis liep en Neville me niet ten huwelijk vroeg!' Ze stond heel langzaam en loom op en vervolgde haar weg door het bos. Ze zag geen spoor van Blake, maar dat had ze ook niet verwacht; ze had zeker geweten dat hij haar niet zou volgen. Het was uit en ze wist het Ze was tekort geschoten en nu wilde hij niets meer met haar te maken hebben Nou, ze wilde ook niets meer met hem te maken hebben. Neville was veel aardiger, en zou haar zeker veel gelukkiger maken, dus ze hoefde zich (Advertentie, Ing. Mcd.) er niets van aan te trekken, lelemaal niets. Maar hoewel Peta zich dit steeds weer voor ogen hield, was er t»ch een valse opgewektheid in haar stap ter wijl ze verder liep en de schitta-ing in haar ogen kon even goed van btosheid komen als van ingehouden traren.... HOOFDSTUK XII „Peta, wat moeten we in vredes naam beginnen? We moeten haar eenvoudig helpen!" Nan Sylvester ijsbeerde door de ontbijtkamer van de Manor met een rimpel tussen haar wenkbrauwen en een bezorgde uitdrukking in laar blauwe ogen. Peta, die in een armsbel lag, keek ongemerkt van onder htar dichte wimpers naar haar vriendn. Welbeschouwd zag Nan zelf er oik niet zo daverend uit de laatste tijd,. „Ik geloof niet dat we veel kunnei doen" sprak ze langzaam. „Om je fe mengen ln een andermans liefdesver wikkelingen is altijd een beetje ris kant; meestal heb je aan je eiger zaakjes je handen al vol genoeg!" „Dat weet ik wel, maar we kunnen er niet als toeschouwer bijstaan en leeuwenbekken. Ze aanzien dat Daphnes hele leven wordt verwoest, zonder een hand uit te ste ken om haar te helpen. Ik ben ervan overtuigd, dat Dale Rossiter oprecht van haar hield en dit een zet is van de Chelfords!" „Ga er eens bij zitten, Nan", drong Peta aan. „Je maakt me draaierig met dat ge-ijsbeer". Nan deed wat haar werd gevraagd en plofte in een diepe cretonnen stoel. Peta vervolgde: ,Ik geloof net als Jij dat de Chelfords hier iets mee te maken hebben gehad, maar hoe kunnen we dat zeker weten en wat kunnen we eraan doen?" „Ik weet het niet", gaf Nan somber toe. ,Het enige wat ik weet is, dat Daphne geheel verstard is, volkomen onnatuurlijk. Ik moet niets hebben van de manier waarop ze zich gedraagt, ik ben bang dat ze op het punt staat in te storten. Dat zou ook werkelijk geen wonder zijn na dat vorige dra ma en gezien de wijze waarop die ouwe heer met haar omgaat". „Ja, ze heeft het moeilijk", beaam de Peta. Ze keek somber voor zich uit en haar starende blik zag niets van de zonnige kamer met haar groene vloerkleed en vrolijke chintzen, haar vazen met theerozen en vuurrode zag slechts de harde onverbiddelijke uitdrukking in ?en paar heldere grijze ogen en het >phalen van een paar brede schou ders toen de man die ze liefhad zich had omgedraaid en was weggegaan voorgoed. „Ik heb mijn eigen liefdes affaire verknoeid" dacht ze. En nu is er die kwestie met Daphne, en Nan is ook niet gelukkigZou ze, zou ze misschien op Blake verliefd zijn? Ze moesten elkaar vrfl vaak ontmoet heb ben te oordelen naar de veie malen dat nfl haar had genoemd. Maar hij prijst Nan altijd, en zij zou zich niets aan trekken van rijn gebrek aan geld of goede positie, dus hoe zou er dan iets mis kunnen zijn gegaan? Behalve..." Ze kreeg bij de gedachte alleen al een kleur en was niet bij machte een klein gevoel van triomf te onderdruk- J*en'"Tenzij Nan wel van hem oudt, maar hij alleen om mt) geeft, en zij uat weet. O, Blake, Blake, waar om konden de dingen niet anders lopen?" „Ze heeft het verdraaid beroerd ge had antwoordde Nan. Ze vloekte niet vaak en het feit dat ze het nu deed bewees hoe hoog haar de hele kwestie zat. „Maar weet e dan niet wat er pre- ies is gebeurd? Als we haar willen ne pen moeten we toch ook een paar details weten. Zonder die kunnen we niets beginnen". (Wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 6