Het mooie Sinterklaasfeest van Maarten Groot St. Nicolaas-Bal Geringe vorderingen op Malakka R1KKI EN HET BEELD VAN PANDÖÏT) Lutherse Kerk Donderdagavond 8 u. .Juweel Enamel j Uw matrassen te dun of versleten? MIERTJES Echte vriendschap is méér waard dan veel geschenken IN „CENTRAAL" EEN EINDELOZE JUNGLE-OORLOG Militaire kringen blijven optimistisch HET LICHT DAT VERDWEEN (BRIGHT VICTORY) niet heden doch Gerei. Comité voor Winterlezingen 2e LEZING nette jongen DE WIT s Boek- en Kantoorfaaekh. 111 n U/ P R WONINGINRICHTING fcU I U H L Tel. 3303, Slulsdükstr. 46 Te huur gevraagd: Te koop aangeboden Te koop gevraagd: Bij Bandieten krijgen veel hulp van buiten Personeel: HET LICHT DAT VERDWEEN (BRIGHT VICTORYi WOENSDAG 5 DECEMBER 1951 JJET LIEP TEGEN ZEVEN UUR in de avond. Maarten Veldcr lichtte de klink op van de achterdeur, om naar buiten te gaan. terwijl hü zijn moeder, die bü een kleine lamp sokken zat te stoppen een beetje brommend goedendag zei. Ze riep hem zacht terug: „Wat ga je doen, Maarten?" Hü draaide zicb even om en zei: „Naar Jan, moeder, ik ben zó terug!" Moeder nam de zwarte sok weer in de han^ en liet de naald, die glansde in 't licht van de lamp, rustig op en neer wippen in het hekwerkje van draden, dat ze gespannen had over 't grote gat. Maar even later liet ze de hand toch weer rusten en staarde in gedachten verzonken naar de deur, die Maarten, haar oudste jongen van dertien jaar, even tevoren zo onverschillig had dichtgesmetenWat was er toch met hem HU was stil en in zichzelf gekeerdAlleen met Tommy speelde hü, di kleine, jonge hond, die hij enkele weken geleden voor zün verjaardag bad gekregen Moeder zuchtteze zou 't hem maar eens vragen Maarten boomde en Jan zat voorop Maartens vin maar moeder TOEN Maarten de deur achter zich had dichtgetrokken bleef hU een ogenblik staan, stak onverschillig de handen in z'n broekzakken, trok de schouders op met een gebaar, alsof 't hem tóch niks kon schelen en keek om zich heen. De maan stond groot en helder aan de hemel en 't was net, of dóór dat maanlicht 't hele dorp warmpjes toe gedekt was met eer. wazige, zilverach tige dauw Alles zag er heel anders uit dan overdag; nu leken de huisjes niet klein en armoedigNu was 't water in de vaart niet dof en donker neen, 't glansde, alsof 't ineens van zilver was gewordenDe hoge. smalle bruggetjes glommen, of ze door kabouters met tere, lichte kleuren wa ren bestrekenEn dón de huisjes wat zagen ze er knus en prettig ge heimzinnig uit, met hier en daar 't schijnsel van een brandende lamp, dat door de vensters naar buiten straal de Maar Maarten lette er niet op hij liep met een boos gezicht naar de wa terkant, trok de pen uit de grond, waarmee hun kleine boot was vastge legd, gooide de ketting er in en volgde dan zelf. Handig duwde hij 'm van de kant en boomde rustig de vaart af onder de bruggetjes door. die de hui zen aan weerskanten met elkaar ver bonden. Waar Jan. zijn vriend, woonde legde hij aan. 't Was zó licht buiten, dat Maarten op de stoep van de deur. op zy van 't huis, Jan's klompen kon zien staan.... Mooi, die was dus thuis... Toen stak hü twee vingers in zijn mond en floo. schel. De deur werd di rect open gemaakt en daar was Jan at. Hy schoof vlug in z'n klompen, kwam op een drafje naar z'n vriend toe en stapte in. Ze spraken niet veel.... In gedach'en stak Jan z'n hand in 't water, dat grap pig oprimpelde en donkere streepjes op 't water maakte. Plotseling schoot een dikke rat voorbüvlak langs de hand van Jan.... „Tjonge, wat een knaap!" be wonderde hü. ofschoon hü toch maar gauw zijn hand terugtrokZag je 'm. Maarten?" Doch toen Maarten al leen maar „neezei, keerde Jan zich om, omdat hü wel begreep, waar Maarten weer aan dacht.... en vroeg: „Wat ga je nou doen met Dirk. weet je al, hoe je 't morgen moet goed maken op .iinterklaasavond?" 't Duurde even, voordat Maarten antwoorddetoen zei hü: „Ik geef 'm Tommy!" Jan keek 'm verwonderd aanJe eigen hondEn je bent zelf zo gek op 'm!" Doch Maarten knikte vastbesloten, terwijl 't bootje rustig voortduwde Jan bleef Maarten nog s'eeds ongelo vig aankijkenMaar je hoeft 'm toch je eigen hond niet te geven er zijn toch jonge honden genoeg.... voor Dirk blijft 't hetzelfde....-" Maar Maarten hield vol: „Ik geef 'm expres Tommy.... ik begrijp nou n1'* meer, dat ik zo laf en beroerd heb kunnen zijn tegen Dirk.... en daórom geef ik 'm nu Tommyik weet, dat hij zo gel: op 'm is....!" 't Was even stilin de verte kwam een roeibootje aan je kon 't klotsend geluid van de roeispanen horen Na een poosje zei Jan: „Je hebt ge lijk...." TOEN de kleintjes naar bed waren, zat Maarten nog even met vader en moeder aan de tafel. Op zün schoot lag Timmy, dit speels in gers beet. Vader las de krant., keek haar jongen zo nu en dan eens onderzoekend an. „Je ziet er niet naar uit, alsof je morgen veel van Sinter klaas verwacht", zei ze en lachte een beetje. En toen zei Maarten plotse ling: „Ik wil niet eens wat hebben Vader legde de krant neer en moeder haar verstelwerk en toen was t ineens zó stil in de kamer, alsof alles wacht te op wat Maarten te zeggen had. Moedervader" begon hij stotterend, „ik moet u wat vertellen., ik had 't al veel eerder willen doen, maar ik durfde 't niet..!" Moeder en Vader keken elkaar aan en toen naar hun jongen, die er zo ver drietig uitzag. „U weet toch wel", begon hij, „dat Dirk een week geleden z'n been heeft gebroken..". „Hij heeft aan zijn Moeder verteld, dat hij was uitgegleden., maar dat is niet zo ik heb hem geduwd. om hem te plagen., en nou durf ik niet naar hem toe te gaanJan gaat wél elke dagen dan vertelt hij mij hoe 't met hem is.." Maarten veegde zijn roodbehuilde ogen af, maar steeds kwamen er nieuwe tranen Eindelijk zei Vader: „Dat is niet mooi van je, Maarten.. Je moet naar Dirk toe gaan en zijn ouders alles ver tellen.. dat is beter en eerlijker., voor jezèlf.en ook 'egenover Dirk, die 1e heeft getoond je vriend te zijn, ook al ga je met hem niet zoveel om als met Jan.." Moeder was opgestaan en had haar arm om Maartens schouder gelegd „En daarom wil jij nu natuurlijk niets van Sinterklaas hebbenis 't zo niet?" „Ja, Moeder", beke,,de hij zacht. Toen zette hij Tommy voor zich op tafel en streelde 't diertje over z'n glan zende lijfje. Ik ga morgen naar Dirk toe en geef 'm Tommytoe vader, móg 't? Dirk heeft me niet verraden.Vader mag ik hem morgen op Sinterklaas avond Tommy brengen?" Hij streelde 't rolronde diertje, dat vinnig-speels naar hem beet.. „Hij is nog zo jong.hij zal best bij Dirk wen nen!" Vader vouwde langzaam de krant dicht., en toen hij weer opkeek ston den zijn ogen blij.... ,,'t Is goed. m'n jongen", zéi hijen Moeder streek hem over z'n haar en zei, dat hij flink was. „En", voegde ze er aan toe, „als nu morgen Sint Nico- D. Illm dl. U DIEPER tr.lt dan „D. b.st« Jar.n ons L.y.n" In plaats van kaarten. Met blijdschap geven wü kennis van de geboorte van onze Dochter EDITH. N. NIBBERING. J. H. NIBBERING— DE WERKER. INEKE. Den Helder, 4 Dec. '51. Breewaterstraat 34. Voor de vele bloemen, cadeaux en felicitaties, van familie, buren en in het büzonder de Burgemeester en echtgenote, op ons 50- jarig huwelijksfeest onder vonden, zeggen wü onze hartelijke dank. H. VINK F. VINK—v. d. VECHT Rozenstraat 2. De directeur der Rijks werf en Mevrouw Baren- dregt zullen gelegenheid geven tot afscheid nemen op Zaterdag 8 December van 1517 uur in de boven zaal van de Officierscanti- ne Hoofdgracht. op Vrijdag 7 Dec. te 20 uur in de Chr. Geref. Kerk, Steengracht. Spreker: Ds. H. KNOOP (Rotterdam) Onderwerp: „Het teken van het systeem van de anti-christ". Gelegenheid tot bespreking. Vrije toegang. GEVRAAGD: een voor bakkcrijwerkzaamheden. Adres: Luxe broodbakkenj H. DE GRAAF, Weezen- straat 15. NAAR (P. BOSCH Sz.) Keizerstraat 18 Tel. 2631 ROMANS, KINDERBOEKEN, REISBESCHRIJVINGEN, etc. N.B. Verder vele aardige cadeaux als vulpen nen, etuis, dozen post, enz. Met een streek wordt het weer als nieuw De lok voor ieder doel R.jwiel, tatel, kast en stoe' Alleenverkoop voor Den Helder J.v. BREDERODE Loodsgrachi 71 Koningstraat 67, op Donderdag 6 December. Gewone prijzen. De Sint en Piet komen met surprises. Ondergetekende, curator in het faillissement van ADRIAAN PIETER DE WIT, electricien, wonende te Den Helder, deelt mede, dat door hem ter Griffie van de Arr.-Rechtbank te Alkmaar en van het Kanton gerecht te Den Helder, is nedergelegd de tweede uit- delingslijst in voornoemd faillissement, om aldaar ge durende tien dagen te liggen ter kosteloze inzage van de schuldeisers. De Curator, Mr. H. JONKER Hzn., Westgracht 80, Den Helder. Laat U het ons even weten Bijvallen en vernieuwen met JAVAKAPOK In één dag retour BEDDEN LEDIKANTEN - DEKENS BUREAU ACTIEF Vondelstr, 70, tel. 81853 ƒ10.000.prima groenten en fruitzaak; 4 klokscha- len, gccomb. snü- en schit- mach. Omzet ƒ1100 p. w. met overtuigen. Goederen factuur, Per 1 Jan.: kleine ongemeu bileerde zit-sl.kamer met keu ken, mooie stand te Huisdui nen voor dame, liefst b.b.h.h. Br. onder nr 15, Bur. van dit blad. PORTRET ATELIER JAC. DE BOER KEIZERSTRAAT 113 OEN HELDER OPNAMEN WOENSDAG T DONDERDAG VR1TDAG I van 2-5 uur ZATERDAG J TROUWEOTO'S BESPREKEN Herenrijwiel f 30,dames- rijwiel f 32,50 en damesrijwiel f 37,50. Schagenstraat 22. In g. st. z. jongensfiets. Timorlaan 20; Tel. 2704. Na 18 uur. Kinderwagen. Br. met prijs opgaaf onder nr 16, Bur. van dit blad. Huisbioscoop-films maat 35 m.m. breed. Schagenstraat 28. laas bij de kleintjes komt kun jij ook weer plezier hebben". Toen zei vader en hij glimlachte een beetje „Ik heb gehoord, dat Sint voor jou een hondenmandje had., dat moet dan maar wachten tot er hier eens een andere hond komt". Maar Maarten vroeg: „Vader, mag ik de mand dan ook aan Dirk geven? Toen ze allemaal naar bed waren sloop Maarten voorzichtig naar de ka mer, waar Tommy lag te slapen. Voor zichtig pakte hij het diertje op en kroop er mee onder de dekens Voor Tommy was 't een feest., voor Maarten ook, maar tocl» was hij wel even heel bedroefd. rjE VOLGENDE DAG was 't vijf De cember. De kinderen waren vrolijk er nieuwgierig en 't vreemde was, Maarten was ook blij, al vond Moeder hem ook wel eens een beetje verdrietig bij Tommy. Eindelijk was 't avond en wat donker geworden. De kleintjes drukten hun neusjes plat tegen de ruiten, want over 't bruggetje voor hun huis zouden Sint en Piet aankomen. Ze zongen hun liedjes luid en blü- Neeltje schoof stilletjes 't raam een beetje open en zong, met haar hoofd voor de gleuf, extra hard Misschien zou Sint dan wel eerder komen. Het wachten duurde lang, maar na een poos zagen ze toch Zwarte Piet, die met een zware ketting rammelde.. Hij maakte, bovenop 't bruggetje dwaze danspasjes en zwaaide met z'n hand naar de maan. welke nieuwsgierig keek naar die vreemde mensen, die van huis tot huis gingen bruggetje op bruggetje af.naar Sint Nicolaas, die een beetje langzaam, omdat hij al zo oud was. ach ter Piet aankwam. De maan liet een extra dikke straal vallen op Sints sneeuwwitte baard en z'n prachtige roodfluwelen mantel, dan kon hij zelf tenminste ook alles goed zien. En Piet danste en huppelde, zodat de gele veer op zün muts vrolijk op en neer wipte. Doch toen Sint het bruggetje ai moest, werd Piet ineens ernstig hü hield Sint stevig vast, want 't was hoog en glibberig en Sint was al heel. heel oud. Ja hoor, daar bonsde Piet dan ook op hun deur. De kinderen juichten en zongen: ze hadden rode wangen en hun ogen schitterden van pleizier Sint mocht natuurlyk in vaders stoel gaan zittenPiet moest even z'n mond houden, omdat Sint nu tegen alle kinderen wat ging zeggen Daar ging de zak openen toen kregen ze óllemaal wat. Maarten kreeg de hondenmand, maar Vader zei: „Sint Nicolaas, ik geloof, dat Maarten zijn geschenk aan een ziek vriendje wil geven mèt z'n eigen hondje erbijdat vindt u toch wel goed?" Sint keek Maarten eens aan en zei: „Mooi zo, jongenzullen we alles dan maar meteen gaan brengen?" Even later drukten de kleintjes hun neusjes weer tegen de ruiten en nu zagen ze. hoe Pieterbaas handig in 't bootje sprong Hij zwaaide nog even met z'n baret en ging toen Sint Nico laas helpen, die ook moest instappen Daarna nam Piet de mand aan. die Maarten hem aanreikte en toen stap te deze zelf in, mèt Tommy in z'n armen. Zwarte Piet boomde en onder de bruggetjes door gleed langzaam de kleine boot met Sint en zijn zwarte knechten Maarten, die 't liefste hondje, dat hij kende, ging weggeven aan een vriend, die door zijn schuld PÜn had en op bed moest blijven. MAARTEN hield Tommy stevig tege* zich aan... 't diertje drukte zün vochtige neusje snuffelend tegen Maartens wang en kwispelde vrolük met z'n staartje, maar misschien ook wel een beetje angstig. Bü het huis van Jan floot Maarten even. Jan kwam gauw naar buiten. „Ik ga 'm wegbrengen", zei hij. De ander knikte en bleef staan, tot het bootje uit 't gezicht was verdwenen. Dirk legden ze aan. Ze liepen achterom, eerst Sintdan Piet en 't laatst Maarten met Tommy. Wat keek Dirk blü, toen Sint en Piet binnenkwamen. Doch toen hü daar ineens Maarten zag staan, met Tommy in z'n armen, kreeg hij een vuurrode kleur en zei verbaasd en zacht„Maarten Sint, die naar de twee jongens had gekeken, zei: „Vooruit Maarten... jü eerst want joüw verrassing is de mooiste Zonder wat te zeggen en een beetje verlegen, legde Maarten 't kleine, warme hondje in 't holletje vanDirks arm.. Maar Dirk fluisterde: ,,'t Hoeft niet, Maartenje hebt 't toch niet express gedaan!" Maarten streelde nog éénmaal z'n bondje. toen -.ei i '.j: „Nou is-t-ie van jou Dirk. dan ben je meteen niet meer alleen En toen verklaarde hij in eens alles, wat er op die middag was gebeurd. Niemand wis! wat te zeggen. Toen stond Sint langzaam op en leg de zijn hand op Dirks hoofd en zei: „Je bent een trouw vriendje ge- weestje ouders mogen wel trots op je zijn En tegen Maarten zei Sint: „Jij bent nu ook een flinke kerel, en daar ben ik erg blü om!" Het hondje lag tevreden en wam bij Dirk. Sint bleef hier wat langer dan bij de andere kinderen en toen hü wegging, zei hij: „Ik geloof, dat dit de mooiste Sinterklaasavond is geweest die ik ooit heb meegemaakt." (Van onze correspondent te Singapore) QCTOBER is een moeilijke tüd geweest voor de Engelsen in de jungle-oorlog In Malakka. In het begin van de maand werd de Hoge Commissaris Sir Henry Gurney het slachtoffer van een aanslag en kort vóór het einde van de maand sneuvelde büna een geheel regiment van de Royal West Kents, dat op jacht was naar de moordenaars van Sir Henry, bü een overval door bandieten. De dood van de Hoge Commissaris trof de Engelsen op een critiek tijdstip, juist toen er over plaatsingen bü het militaire commando en de leiding van de veiligheidsdienst hadden plaats gevonden en toen de pogingen om de bevolking te winnen door haar meer rechten te geven, de omzichtigheid en de verstandige leiding van een man van het formaat van Sir Henry noodzakelük maakten. Zün verlies was dan ook een communistisch buitenkansje, dat de tegenpartü een sterke aansporing gegeven heeft. Biedt zich aan: vl. huishoud ster, 45 jr, zoontje 4 jr; liefst bij heer alleen. Br. onder nr 14, Bur. van dit blad. Gevraagd: een nette loop jongen. Niet beneden 16 jaar. Bakkerij Wijma, Violenstr. 71. Hoewel »men wekenlang alle krach ten heeft ingespannen om de moorde naarsbenden onschadelijk te maken, was de achtervolging vergeefs. De ban dieten konden niet alleen ontkomen, doch zij hebben zelfs hévig terugge slagen, zoals bleek uit het bloedbad aan de Royal West Kents. Ondanks deze zware tegenslagen is men in mi litaire kringen optimistisch gestemd en dat, terwijl er geen vorderingen te zien zijn en het erop begint te lijken, dat de oorlog in de jungle eindeloos zal voort gaan. De toestand in Johore wordt na deze gebeurtenissen als zeer ernstig be schouwd naar men officieel toegeeft. Het schijnt, dat de verhouding der krachten ten gunste van de terroristen verschoven is, nadat dezen erin ge slaagd zijn talrijke geweren buit te maken. De nieuwe bevelhebber heeft thans bijna dictaroriale volmachten ge kregen. Steun van Rood-China ^LS de bandieten geen hulp van bui ten kregen, zouden ze uiterlijk binnen een half jaar het onderspit moe ten delven, verklaart men in militaire kringen. Het staat echter vast, dat ze door Rood-China ondersteund worden Uit mededelingen van gevangenen en uit buitgemaakte documenten heeft men kunnen opmaken, dat van de communistische leiders er enkelen zijn afgevallen en dat executies moesten worden gehouden en strafmaatregelen getroffen. Het aantal gesneuvelde ban dieten stijgt voortdurend. Desondanks is de sterkte van de junglestrijders ge lijk gebleven; deze zou reeds tot 3000 man gedaald moeten zijn, maar vol gens de laatste berichten zijn het nog steeds 5000 man. Ongetwijfeld hebben de militairen alles gedaan wat ze konden. Als het alleen maar op de militaire inspan ning aankwam, behoefde men aan het succes niet te twijfelen. Maar de com munisten hebben de Engelsen een ge heel nieuw probleem opgegeven, door dat ze de strijd in het gebied voeren, waarheen men de Chinese boeren ver plaatst heeft. Zij stellen daardoor de uitwerking van het gehele landverhui zingsprogramma op de proef. Deze nieuwe tactiek moge uit wanhoop ge boren zijn, in ieder geval is ze niet zonder succes gebleken. Landverhuizers in de klem J)E LANDVERHUTZ<A>die vroeger in de jungle door de bandieten ge terroriseerd en van hun levensmidde len beroofd werden, worden plotseling in hun nieuwe woonplaatsen weer tot militaire doelen voor de aanvallen der bandieten. Aan beloften van verbete ringen hebben de boeren niet veel, ge steld ze er aan geloven. Landverdeling en sociale maatregelen hebben niet veel waarde, als de veiligheid niet ge garandeerd kan worden. Om het com munisme werkelijk uit te roeien, moe ten de geestelijke krachten van de be volking gemobiliseerd worden. Dit kan echter nog wel een poosje duren. Mis schien zal men er op de duur wel in slagen de communistische junglestrij- ders te verslaan, maar het probleem van het communisme zou daarmede nog niet opgelost zün. In dit verband moet gewezen wor den op de mededeling van de regering van Malakka in haar jaarverslag over 1950, dat de erkenning van Rood-China door Engeland de communisten zeer aangemoedigd en de Chinezen in Ma lakka in hun houding tegenover de overheid beïnvloed heeft. In 1950 heeft de jungle-oorlog in Malakka 15 milli- oen pond gekost, waar n°g 3 millioen uit Engelse middelen bijkomt. Tegen over 639 gesneuvelde terroristen, 147 gevangenen en 344 gewonden staan 940 doden, 106 vermisten en 894 gewonden onder de soldaten en de burgerbevol king. In tegenstelling tot het optimisme, dat tot aan de moord op de Hoge Com missaris overwegend heerste, is men thans vrij algemeen van mening, dat de tegenstanders veel strenger aange pakt moeten worden, als men in de jungle-oorlog succes wil hebben. Momenteel in het grootste Theater, Tuschinsky: 18. Mr. dr. Knobbeltjes legt de handen ge kruist voor de borst. „U moet me geleuven", zegt hü ernstig. „Ik spreek namens de minister, die kennelük nerveus is door deze diefstal. Er komt namehjk nog wat bij. Hoor toe, luister wel! Op het eiland Krontoi wordt een delfstof aangetroffen, die gebruikt kan worden voor het zeer goedkoop vervaardigen van die atoom- dinges. Voelt u waar ik heen wil, myn waer- de?" Barendse knikt. Hij zegt: ,Dat beeld is gestolen door lui, die er méér mee willen doen dan het op hun nachtkastje zetten, dat snap ik". De heer Knobbeltjes loost een beschaafde zucht. „Let wel", zegt hü ernstig, „wie dit beeld bezit," bezit de macht over Krontoi! Wie met dit beeld aan land stapt, zal terzelfder ure een massa van veertigduizend inlanders in hysterische op winding kunnen brengen. Ze zullen hem on- voorwaerdelijk gehoorzamen, al Is hij de groot ste domoor, de infaemste schooier. Als hü be velen zou: vermoordt gülieden alle blanken, dan gebeurt dat binnen een etmaal. En dan zal hü als een absolute koning kunnen heersen. En dan behoort alles, wat op Krontoi aanwezig is, vrouwen, koeien, heilige slangen en delfstof- f oev»w», ucuige fen inbegrepen, aan hem en aan de duistere lieden, die zün opdrachtgevers zijn. Mijnheer, dat zou een internationaal drama van de hoog ste orde zün. De minister heeft gezegd: dat mag niet gebeuren. Tin gebeuren. En daer moet u, mijn wacrde inspecteur Baerendse, voor zorgen. Dat beeld moet terug komen. En wel subiet".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1951 | | pagina 6