Het mooie Sinterklaasfeest
van Maarten
Groot St. Nicolaas-Bal
Geringe vorderingen op Malakka
R1KKI EN HET BEELD VAN PANDÖÏT)
Lutherse Kerk
Donderdagavond 8 u.
.Juweel Enamel j
Uw matrassen te dun of versleten?
MIERTJES
Echte vriendschap is méér waard
dan veel geschenken
IN „CENTRAAL"
EEN EINDELOZE JUNGLE-OORLOG
Militaire kringen blijven optimistisch
HET LICHT DAT VERDWEEN (BRIGHT VICTORY)
niet heden doch
Gerei. Comité
voor
Winterlezingen
2e LEZING
nette jongen
DE WIT s
Boek- en Kantoorfaaekh.
111 n U/ P R WONINGINRICHTING
fcU I U H L Tel. 3303, Slulsdükstr. 46
Te huur gevraagd:
Te koop aangeboden
Te koop gevraagd:
Bij
Bandieten krijgen veel
hulp van buiten
Personeel:
HET LICHT DAT VERDWEEN (BRIGHT VICTORYi
WOENSDAG 5 DECEMBER 1951
JJET LIEP TEGEN ZEVEN UUR in de avond. Maarten Veldcr lichtte de klink
op van de achterdeur, om naar buiten te gaan. terwijl hü zijn moeder, die
bü een kleine lamp sokken zat te stoppen een beetje brommend goedendag zei.
Ze riep hem zacht terug: „Wat ga je doen, Maarten?" Hü draaide zicb even om
en zei: „Naar Jan, moeder, ik ben zó terug!" Moeder nam de zwarte sok weer
in de han^ en liet de naald, die glansde in 't licht van de lamp, rustig op en
neer wippen in het hekwerkje van draden, dat ze gespannen had over 't grote
gat. Maar even later liet ze de hand toch weer rusten en staarde in gedachten
verzonken naar de deur, die Maarten, haar oudste jongen van dertien jaar, even
tevoren zo onverschillig had dichtgesmetenWat was er toch met hem
HU was stil en in zichzelf gekeerdAlleen met Tommy speelde hü, di kleine,
jonge hond, die hij enkele weken geleden voor zün verjaardag bad gekregen
Moeder zuchtteze zou 't hem maar eens vragen
Maarten boomde en Jan zat voorop
Maartens vin
maar moeder
TOEN Maarten de deur achter zich
had dichtgetrokken bleef hU een
ogenblik staan, stak onverschillig de
handen in z'n broekzakken, trok de
schouders op met een gebaar, alsof 't
hem tóch niks kon schelen en keek om
zich heen.
De maan stond groot en helder aan
de hemel en 't was net, of dóór dat
maanlicht 't hele dorp warmpjes toe
gedekt was met eer. wazige, zilverach
tige dauw Alles zag er heel anders uit
dan overdag; nu leken de huisjes niet
klein en armoedigNu was 't water
in de vaart niet dof en donker
neen, 't glansde, alsof 't ineens van
zilver was gewordenDe hoge.
smalle bruggetjes glommen, of ze door
kabouters met tere, lichte kleuren wa
ren bestrekenEn dón de huisjes
wat zagen ze er knus en prettig ge
heimzinnig uit, met hier en daar 't
schijnsel van een brandende lamp, dat
door de vensters naar buiten straal
de
Maar Maarten lette er niet op hij
liep met een boos gezicht naar de wa
terkant, trok de pen uit de grond,
waarmee hun kleine boot was vastge
legd, gooide de ketting er in en volgde
dan zelf. Handig duwde hij 'm van de
kant en boomde rustig de vaart af
onder de bruggetjes door. die de hui
zen aan weerskanten met elkaar ver
bonden.
Waar Jan. zijn vriend, woonde legde
hij aan. 't Was zó licht buiten, dat
Maarten op de stoep van de deur. op
zy van 't huis, Jan's klompen kon zien
staan.... Mooi, die was dus thuis...
Toen stak hü twee vingers in zijn
mond en floo. schel. De deur werd di
rect open gemaakt en daar was Jan at.
Hy schoof vlug in z'n klompen, kwam
op een drafje naar z'n vriend toe en
stapte in.
Ze spraken niet veel.... In gedach'en
stak Jan z'n hand in 't water, dat grap
pig oprimpelde en donkere streepjes
op 't water maakte.
Plotseling schoot een dikke rat
voorbüvlak langs de hand van
Jan.... „Tjonge, wat een knaap!" be
wonderde hü. ofschoon hü toch maar
gauw zijn hand terugtrokZag je
'm. Maarten?" Doch toen Maarten al
leen maar „neezei, keerde Jan
zich om, omdat hü wel begreep, waar
Maarten weer aan dacht.... en vroeg:
„Wat ga je nou doen met Dirk.
weet je al, hoe je 't morgen moet
goed maken op .iinterklaasavond?"
't Duurde even, voordat Maarten
antwoorddetoen zei hü: „Ik geef
'm Tommy!"
Jan keek 'm verwonderd aanJe
eigen hondEn je bent zelf zo gek
op 'm!"
Doch Maarten knikte vastbesloten,
terwijl 't bootje rustig voortduwde
Jan bleef Maarten nog s'eeds ongelo
vig aankijkenMaar je hoeft 'm
toch je eigen hond niet te geven
er zijn toch jonge honden genoeg....
voor Dirk blijft 't hetzelfde....-"
Maar Maarten hield vol: „Ik geef
'm expres Tommy.... ik begrijp nou
n1'* meer, dat ik zo laf en beroerd heb
kunnen zijn tegen Dirk.... en daórom
geef ik 'm nu Tommyik weet, dat
hij zo gel: op 'm is....!"
't Was even stilin de verte
kwam een roeibootje aan je kon
't klotsend geluid van de roeispanen
horen
Na een poosje zei Jan: „Je hebt ge
lijk...."
TOEN de kleintjes naar bed waren, zat
Maarten nog even met vader en
moeder aan de tafel. Op zün schoot lag
Timmy, dit speels in
gers beet.
Vader las de krant.,
keek haar jongen zo nu en dan eens
onderzoekend an. „Je ziet er niet naar
uit, alsof je morgen veel van Sinter
klaas verwacht", zei ze en lachte een
beetje. En toen zei Maarten plotse
ling: „Ik wil niet eens wat hebben
Vader legde de krant neer en moeder
haar verstelwerk en toen was t ineens
zó stil in de kamer, alsof alles wacht
te op wat Maarten te zeggen had.
Moedervader" begon hij
stotterend, „ik moet u wat vertellen.,
ik had 't al veel eerder willen doen,
maar ik durfde 't niet..!"
Moeder en Vader keken elkaar aan
en toen naar hun jongen, die er zo ver
drietig uitzag.
„U weet toch wel", begon hij, „dat
Dirk een week geleden z'n been heeft
gebroken..". „Hij heeft aan zijn Moeder
verteld, dat hij was uitgegleden., maar
dat is niet zo ik heb hem geduwd.
om hem te plagen., en nou durf ik niet
naar hem toe te gaanJan gaat wél
elke dagen dan vertelt hij mij hoe 't
met hem is.."
Maarten veegde zijn roodbehuilde
ogen af, maar steeds kwamen er nieuwe
tranen
Eindelijk zei Vader: „Dat is niet
mooi van je, Maarten.. Je moet naar
Dirk toe gaan en zijn ouders alles ver
tellen.. dat is beter en eerlijker., voor
jezèlf.en ook 'egenover Dirk, die 1e
heeft getoond je vriend te zijn, ook al
ga je met hem niet zoveel om als met
Jan.."
Moeder was opgestaan en had haar
arm om Maartens schouder gelegd
„En daarom wil jij nu natuurlijk niets
van Sinterklaas hebbenis 't zo niet?"
„Ja, Moeder", beke,,de hij zacht.
Toen zette hij Tommy voor zich op
tafel en streelde 't diertje over z'n glan
zende lijfje.
Ik ga morgen naar Dirk toe en
geef 'm Tommytoe vader, móg 't?
Dirk heeft me niet verraden.Vader
mag ik hem morgen op Sinterklaas
avond Tommy brengen?"
Hij streelde 't rolronde diertje, dat
vinnig-speels naar hem beet.. „Hij is
nog zo jong.hij zal best bij Dirk wen
nen!" Vader vouwde langzaam de krant
dicht., en toen hij weer opkeek ston
den zijn ogen blij....
,,'t Is goed. m'n jongen", zéi hijen
Moeder streek hem over z'n haar en
zei, dat hij flink was. „En", voegde ze
er aan toe, „als nu morgen Sint Nico-
D. Illm dl. U DIEPER tr.lt dan „D. b.st« Jar.n ons L.y.n"
In plaats van kaarten.
Met blijdschap geven wü
kennis van de geboorte van
onze Dochter
EDITH.
N. NIBBERING.
J. H. NIBBERING—
DE WERKER.
INEKE.
Den Helder, 4 Dec. '51.
Breewaterstraat 34.
Voor de vele bloemen,
cadeaux en felicitaties, van
familie, buren en in het
büzonder de Burgemeester
en echtgenote, op ons 50-
jarig huwelijksfeest onder
vonden, zeggen wü onze
hartelijke dank.
H. VINK
F. VINK—v. d. VECHT
Rozenstraat 2.
De directeur der Rijks
werf en Mevrouw Baren-
dregt zullen gelegenheid
geven tot afscheid nemen
op Zaterdag 8 December
van 1517 uur in de boven
zaal van de Officierscanti-
ne Hoofdgracht.
op Vrijdag 7 Dec. te 20 uur
in de Chr. Geref. Kerk,
Steengracht.
Spreker: Ds. H. KNOOP
(Rotterdam)
Onderwerp:
„Het teken van het systeem
van de anti-christ".
Gelegenheid tot bespreking.
Vrije toegang.
GEVRAAGD: een
voor
bakkcrijwerkzaamheden.
Adres: Luxe broodbakkenj
H. DE GRAAF, Weezen-
straat 15.
NAAR
(P. BOSCH Sz.) Keizerstraat 18
Tel. 2631
ROMANS, KINDERBOEKEN,
REISBESCHRIJVINGEN, etc.
N.B. Verder vele aardige cadeaux als vulpen
nen, etuis, dozen post, enz.
Met een streek
wordt
het weer als
nieuw
De lok voor ieder doel
R.jwiel, tatel, kast en
stoe'
Alleenverkoop
voor Den Helder
J.v. BREDERODE
Loodsgrachi 71
Koningstraat 67, op Donderdag 6 December.
Gewone prijzen.
De Sint en Piet komen met surprises.
Ondergetekende, curator in het faillissement van
ADRIAAN PIETER DE WIT, electricien, wonende te
Den Helder, deelt mede, dat door hem ter Griffie van
de Arr.-Rechtbank te Alkmaar en van het Kanton
gerecht te Den Helder, is nedergelegd de tweede uit-
delingslijst in voornoemd faillissement, om aldaar ge
durende tien dagen te liggen ter kosteloze inzage van
de schuldeisers.
De Curator,
Mr. H. JONKER Hzn.,
Westgracht 80, Den Helder.
Laat U het ons even weten
Bijvallen en vernieuwen
met JAVAKAPOK
In één dag retour
BEDDEN LEDIKANTEN - DEKENS
BUREAU ACTIEF
Vondelstr, 70, tel. 81853
ƒ10.000.prima groenten
en fruitzaak; 4 klokscha-
len, gccomb. snü- en schit-
mach. Omzet ƒ1100 p. w.
met overtuigen. Goederen
factuur,
Per 1 Jan.: kleine ongemeu
bileerde zit-sl.kamer met keu
ken, mooie stand te Huisdui
nen voor dame, liefst b.b.h.h.
Br. onder nr 15, Bur. van dit
blad.
PORTRET ATELIER
JAC. DE BOER
KEIZERSTRAAT 113
OEN HELDER
OPNAMEN
WOENSDAG T
DONDERDAG
VR1TDAG I van 2-5 uur
ZATERDAG J
TROUWEOTO'S BESPREKEN
Herenrijwiel f 30,dames-
rijwiel f 32,50 en damesrijwiel
f 37,50. Schagenstraat 22.
In g. st. z. jongensfiets.
Timorlaan 20; Tel. 2704. Na
18 uur.
Kinderwagen. Br. met prijs
opgaaf onder nr 16, Bur. van
dit blad.
Huisbioscoop-films maat 35
m.m. breed. Schagenstraat 28.
laas bij de kleintjes komt kun jij ook
weer plezier hebben".
Toen zei vader en hij glimlachte
een beetje „Ik heb gehoord, dat Sint
voor jou een hondenmandje had., dat
moet dan maar wachten tot er hier eens
een andere hond komt".
Maar Maarten vroeg: „Vader, mag ik
de mand dan ook aan Dirk geven?
Toen ze allemaal naar bed waren
sloop Maarten voorzichtig naar de ka
mer, waar Tommy lag te slapen. Voor
zichtig pakte hij het diertje op en
kroop er mee onder de dekens
Voor Tommy was 't een feest., voor
Maarten ook, maar tocl» was hij wel
even heel bedroefd.
rjE VOLGENDE DAG was 't vijf De
cember. De kinderen waren vrolijk
er nieuwgierig en 't vreemde was,
Maarten was ook blij, al vond Moeder
hem ook wel eens een beetje verdrietig
bij Tommy.
Eindelijk was 't avond en wat donker
geworden. De kleintjes drukten hun
neusjes plat tegen de ruiten, want over
't bruggetje voor hun huis zouden Sint
en Piet aankomen.
Ze zongen hun liedjes luid en blü-
Neeltje schoof stilletjes 't raam een
beetje open en zong, met haar hoofd
voor de gleuf, extra hard Misschien
zou Sint dan wel eerder komen. Het
wachten duurde lang, maar na een poos
zagen ze toch Zwarte Piet, die met een
zware ketting rammelde.. Hij maakte,
bovenop 't bruggetje dwaze danspasjes
en zwaaide met z'n hand naar de maan.
welke nieuwsgierig keek naar die
vreemde mensen, die van huis tot huis
gingen bruggetje op bruggetje
af.naar Sint Nicolaas, die een beetje
langzaam, omdat hij al zo oud was. ach
ter Piet aankwam.
De maan liet een extra dikke straal
vallen op Sints sneeuwwitte baard en
z'n prachtige roodfluwelen mantel, dan
kon hij zelf tenminste ook alles goed
zien.
En Piet danste en huppelde, zodat
de gele veer op zün muts vrolijk op
en neer wipte.
Doch toen Sint het bruggetje ai
moest, werd Piet ineens ernstig hü
hield Sint stevig vast, want 't was
hoog en glibberig en Sint was al heel.
heel oud.
Ja hoor, daar bonsde Piet dan ook
op hun deur. De kinderen juichten en
zongen: ze hadden rode wangen en
hun ogen schitterden van pleizier
Sint mocht natuurlyk in vaders stoel
gaan zittenPiet moest even z'n
mond houden, omdat Sint nu tegen
alle kinderen wat ging zeggen Daar
ging de zak openen toen kregen
ze óllemaal wat.
Maarten kreeg de hondenmand, maar
Vader zei: „Sint Nicolaas, ik geloof,
dat Maarten zijn geschenk aan een
ziek vriendje wil geven mèt z'n
eigen hondje erbijdat vindt u toch
wel goed?"
Sint keek Maarten eens aan en zei:
„Mooi zo, jongenzullen we alles
dan maar meteen gaan brengen?"
Even later drukten de kleintjes hun
neusjes weer tegen de ruiten en nu
zagen ze. hoe Pieterbaas handig in 't
bootje sprong Hij zwaaide nog even
met z'n baret en ging toen Sint Nico
laas helpen, die ook moest instappen
Daarna nam Piet de mand aan. die
Maarten hem aanreikte en toen stap
te deze zelf in, mèt Tommy in z'n
armen.
Zwarte Piet boomde en onder de
bruggetjes door gleed langzaam de
kleine boot met Sint en zijn zwarte
knechten Maarten, die 't liefste
hondje, dat hij kende, ging weggeven
aan een vriend, die door zijn schuld
PÜn had en op bed moest blijven.
MAARTEN hield Tommy stevig tege*
zich aan... 't diertje drukte zün
vochtige neusje snuffelend tegen
Maartens wang en kwispelde vrolük
met z'n staartje, maar misschien ook
wel een beetje angstig.
Bü het huis van Jan floot Maarten
even. Jan kwam gauw naar buiten.
„Ik ga 'm wegbrengen", zei hij. De
ander knikte en bleef staan, tot het
bootje uit 't gezicht was verdwenen.
Dirk legden ze aan. Ze liepen
achterom, eerst Sintdan Piet
en 't laatst Maarten met Tommy.
Wat keek Dirk blü, toen Sint en
Piet binnenkwamen. Doch toen hü
daar ineens Maarten zag staan, met
Tommy in z'n armen, kreeg hij een
vuurrode kleur en zei verbaasd en
zacht„Maarten
Sint, die naar de twee jongens had
gekeken, zei: „Vooruit Maarten... jü
eerst want joüw verrassing is de
mooiste
Zonder wat te zeggen en een beetje
verlegen, legde Maarten 't kleine,
warme hondje in 't holletje vanDirks
arm.. Maar Dirk fluisterde: ,,'t Hoeft
niet, Maartenje hebt 't toch niet
express gedaan!"
Maarten streelde nog éénmaal z'n
bondje. toen -.ei i '.j: „Nou is-t-ie van
jou Dirk. dan ben je meteen niet meer
alleen En toen verklaarde hij in
eens alles, wat er op die middag was
gebeurd. Niemand wis! wat te zeggen.
Toen stond Sint langzaam op en leg
de zijn hand op Dirks hoofd en zei:
„Je bent een trouw vriendje ge-
weestje ouders mogen wel trots
op je zijn
En tegen Maarten zei Sint: „Jij bent
nu ook een flinke kerel, en daar ben
ik erg blü om!"
Het hondje lag tevreden en wam
bij Dirk. Sint bleef hier wat langer
dan bij de andere kinderen en toen hü
wegging, zei hij: „Ik geloof, dat dit de
mooiste Sinterklaasavond is geweest
die ik ooit heb meegemaakt."
(Van onze correspondent te Singapore)
QCTOBER is een moeilijke tüd geweest voor de Engelsen in de jungle-oorlog
In Malakka. In het begin van de maand werd de Hoge Commissaris Sir Henry
Gurney het slachtoffer van een aanslag en kort vóór het einde van de maand
sneuvelde büna een geheel regiment van de Royal West Kents, dat op jacht was
naar de moordenaars van Sir Henry, bü een overval door bandieten. De dood van
de Hoge Commissaris trof de Engelsen op een critiek tijdstip, juist toen er over
plaatsingen bü het militaire commando en de leiding van de veiligheidsdienst
hadden plaats gevonden en toen de pogingen om de bevolking te winnen door
haar meer rechten te geven, de omzichtigheid en de verstandige leiding van een
man van het formaat van Sir Henry noodzakelük maakten. Zün verlies was dan
ook een communistisch buitenkansje, dat de tegenpartü een sterke aansporing
gegeven heeft.
Biedt zich aan: vl. huishoud
ster, 45 jr, zoontje 4 jr; liefst
bij heer alleen. Br. onder nr
14, Bur. van dit blad.
Gevraagd: een nette loop
jongen. Niet beneden 16 jaar.
Bakkerij Wijma, Violenstr. 71.
Hoewel »men wekenlang alle krach
ten heeft ingespannen om de moorde
naarsbenden onschadelijk te maken,
was de achtervolging vergeefs. De ban
dieten konden niet alleen ontkomen,
doch zij hebben zelfs hévig terugge
slagen, zoals bleek uit het bloedbad
aan de Royal West Kents. Ondanks
deze zware tegenslagen is men in mi
litaire kringen optimistisch gestemd en
dat, terwijl er geen vorderingen te zien
zijn en het erop begint te lijken, dat de
oorlog in de jungle eindeloos zal voort
gaan.
De toestand in Johore wordt na deze
gebeurtenissen als zeer ernstig be
schouwd naar men officieel toegeeft.
Het schijnt, dat de verhouding der
krachten ten gunste van de terroristen
verschoven is, nadat dezen erin ge
slaagd zijn talrijke geweren buit te
maken. De nieuwe bevelhebber heeft
thans bijna dictaroriale volmachten ge
kregen.
Steun van Rood-China
^LS de bandieten geen hulp van bui
ten kregen, zouden ze uiterlijk
binnen een half jaar het onderspit moe
ten delven, verklaart men in militaire
kringen. Het staat echter vast, dat ze
door Rood-China ondersteund worden
Uit mededelingen van gevangenen en
uit buitgemaakte documenten heeft
men kunnen opmaken, dat van de
communistische leiders er enkelen zijn
afgevallen en dat executies moesten
worden gehouden en strafmaatregelen
getroffen. Het aantal gesneuvelde ban
dieten stijgt voortdurend. Desondanks
is de sterkte van de junglestrijders ge
lijk gebleven; deze zou reeds tot 3000
man gedaald moeten zijn, maar vol
gens de laatste berichten zijn het nog
steeds 5000 man.
Ongetwijfeld hebben de militairen
alles gedaan wat ze konden. Als het
alleen maar op de militaire inspan
ning aankwam, behoefde men aan het
succes niet te twijfelen. Maar de com
munisten hebben de Engelsen een ge
heel nieuw probleem opgegeven, door
dat ze de strijd in het gebied voeren,
waarheen men de Chinese boeren ver
plaatst heeft. Zij stellen daardoor de
uitwerking van het gehele landverhui
zingsprogramma op de proef. Deze
nieuwe tactiek moge uit wanhoop ge
boren zijn, in ieder geval is ze niet
zonder succes gebleken.
Landverhuizers in de klem
J)E LANDVERHUTZ<A>die vroeger
in de jungle door de bandieten ge
terroriseerd en van hun levensmidde
len beroofd werden, worden plotseling
in hun nieuwe woonplaatsen weer tot
militaire doelen voor de aanvallen der
bandieten. Aan beloften van verbete
ringen hebben de boeren niet veel, ge
steld ze er aan geloven. Landverdeling
en sociale maatregelen hebben niet
veel waarde, als de veiligheid niet ge
garandeerd kan worden. Om het com
munisme werkelijk uit te roeien, moe
ten de geestelijke krachten van de be
volking gemobiliseerd worden. Dit kan
echter nog wel een poosje duren. Mis
schien zal men er op de duur wel in
slagen de communistische junglestrij-
ders te verslaan, maar het probleem
van het communisme zou daarmede
nog niet opgelost zün.
In dit verband moet gewezen wor
den op de mededeling van de regering
van Malakka in haar jaarverslag over
1950, dat de erkenning van Rood-China
door Engeland de communisten zeer
aangemoedigd en de Chinezen in Ma
lakka in hun houding tegenover de
overheid beïnvloed heeft. In 1950 heeft
de jungle-oorlog in Malakka 15 milli-
oen pond gekost, waar n°g 3 millioen
uit Engelse middelen bijkomt. Tegen
over 639 gesneuvelde terroristen, 147
gevangenen en 344 gewonden staan 940
doden, 106 vermisten en 894 gewonden
onder de soldaten en de burgerbevol
king.
In tegenstelling tot het optimisme,
dat tot aan de moord op de Hoge Com
missaris overwegend heerste, is men
thans vrij algemeen van mening, dat
de tegenstanders veel strenger aange
pakt moeten worden, als men in de
jungle-oorlog succes wil hebben.
Momenteel in het grootste Theater, Tuschinsky:
18. Mr. dr. Knobbeltjes legt de handen ge
kruist voor de borst. „U moet me geleuven",
zegt hü ernstig. „Ik spreek namens de minister,
die kennelük nerveus is door deze diefstal. Er
komt namehjk nog wat bij. Hoor toe, luister
wel! Op het eiland Krontoi wordt een delfstof
aangetroffen, die gebruikt kan worden voor
het zeer goedkoop vervaardigen van die atoom-
dinges. Voelt u waar ik heen wil, myn waer-
de?" Barendse knikt. Hij zegt: ,Dat beeld is
gestolen door lui, die er méér mee willen doen
dan het op hun nachtkastje zetten, dat snap ik".
De heer Knobbeltjes loost een beschaafde zucht.
„Let wel", zegt hü ernstig, „wie dit beeld bezit,"
bezit de macht over Krontoi! Wie met dit beeld
aan land stapt, zal terzelfder ure een massa
van veertigduizend inlanders in hysterische op
winding kunnen brengen. Ze zullen hem on-
voorwaerdelijk gehoorzamen, al Is hij de groot
ste domoor, de infaemste schooier. Als hü be
velen zou: vermoordt gülieden alle blanken,
dan gebeurt dat binnen een etmaal. En dan zal
hü als een absolute koning kunnen heersen.
En dan behoort alles, wat op Krontoi aanwezig
is, vrouwen, koeien, heilige slangen en delfstof-
f oev»w», ucuige
fen inbegrepen, aan hem en aan de duistere
lieden, die zün opdrachtgevers zijn. Mijnheer,
dat zou een internationaal drama van de hoog
ste orde zün. De minister heeft gezegd: dat mag
niet gebeuren. Tin
gebeuren. En daer moet u, mijn wacrde
inspecteur Baerendse, voor zorgen. Dat beeld
moet terug komen. En wel subiet".