In het nachtelijk duister gaan politie
en stropers op pad
GLYCA
De wagen
in het Kloosterbos
Kappie
JIMMY BROWN AL AUTORENNER
HMyw-o-od
Dwaallichtjes lokken tot actie
„Pech gehad"
im, Pain m Pom in Zwitserland
Adenauers besprekingen zijn een
streep door Moskou s rekening
ae "'"r"r v,"Ker
-,M„ssrai.vteir*; ~jg£?zi3sjri£
Waar de strijdbijl nimmer werd begraven
Wie bij iedere hap eten
al bij voorbaat
dat zuurbranden op de
maag voelt...
Het Radioprogramma
Oosiduiise regering roepi volk op tot verzet
Rusland handhaaft oude
politiek
HANDEN!
DAGELIJKS FEUILLETON
op weg naar
Meer troepen voor de
strijd op Malakka
DONDERDAG 6 DECEMBER 1951
13. Jimmy kreeg het pas goed be
nauwd, toen hij bij een spoorwegover
gang, die hij in een razende vaart na
derde, bemerkte, dat de spoorbomen
langzaam begonnen te dalen. Hij druk
te nog eens wanhopig op zijn claxon
om de overwegwachter duidelijk te
maken dat hij bezig was een verschrik
kelijke botsing te arrangeren, maar het
ding was blijkbaar dolgedraaid en het
gaf geen kik meer. Toen Jimmy de
spoorwegovergang tot op 10 m. was
genaderd, hadden de beide spoorbomen
zich langzaam en bijna statig gesloten.
Jimmy deed zijn ogen toe en dacht: nou
gaat het gebeuren!! Wat hiérvan terecht
moet komen? Hij voelde een verschrik
kelijke klap en toen nóg eenen
toen hij zijn ogen weer opsloeg reed
hij met onverminderde vaart verder
aan de andere kant van de spoorweg
overgang. Hij was er eenvoudig dwars
doorheen gegaan. Jimmy kon toch niet
nalaten heel even verwonderd achter
zich te kijken. Hij ontwaarde een hoop
verwrongen ijzer en een troepje men
sen, die hem nakeken alsof hij de duivel
in eigen persoon* was. Toen greep Jim
my zijn stuurwiel weer wat vaster beet.
(Van onze speciale verslaggever)
CNKELE VURIGE SCHRAMMEN In het gezicht, een pijnlijk stekende knie en
een acute blafhoest: dat zijn de souvenirs, die wij hebben overgehouden van
een nachtelijke tocht welke wij met de rijkspolitie door het uitgestrekte duin
gebied hebben gemaakt. Het zijn de tekens van de stille strijd, die bijna nacht
aan nacht in onze kuststreek wordt uitgevochten tussen politie en stropers. Wie
namelijk mocht menen dat bos en duinen na het invallen der duisternis een stil
en verlaten niemandsland vormen waar niets te beleven valt, vergist zich. Juist
in het donker komt het daar tot actie. Dan ziet men in de verte de dwaallichtjes
van de stropers die het wild belagen en die daarvoor alle risico's nemen die een
overtreder van de wet heeft te nemen. De tegenpartij, de politie, blijft onzicht
baar, doch men kan er zeker van zijn, dat ook zij op haar post is. Het is een altijd
durende strijd van list tegenover list en van lichaamskracht tegenover lichaams
kracht.
JJET WAS EEN GURE November
nacht toen wjj „ergens in de kust
strook" op de uitkyk stonden. Don
kere, dreigende wolken joegen voorbij
de sterren en een snijdende wind ver
kleumde ons in enkele minuten, alle
truien en jekkers ten spijt. Met ver
wondering vroegen wij ons af hoe de
stropers dit weer kunnen verdragen.
Zij immers plegen alleen maar een
broek en een shirt te dragen; hun on
dergoed en jas laten zij bijna altijd
thuis. Hun blote voeten zijn gestoken
ln dunne gymnastiekschoentjes.
„Schitterend weer. We konden het
bjjna niet beter wensen", zei naast ons
de wachtmeester die de leiding van
het kleine groepje op zich had geno
men. Wij keken klappertandend naar
de doorzwiepende takken van een
denneboom en bevestigden wijs: „Het
is ideaal". We stonden op een hoog
duin en tevergeefs speurden onze
«gen langs de donkere silhouetten van
enkele duintoppen; geen stroper ver
raadde zijn aanwezigheid.
Stropers zijn sportief
^yORDT ER STRAKS geschoten of
is het meer messenwerk?, infor
meerden we voorzichtig en in gedach
ten zagen we ons reeds als slachtoffer
van ons beroep tussen de koele zie-
kenhuislakens. De wachtmeester
scheen de vraag niet te begrijpen.
„Waar wordt geschoten?" vroeg hij
en dat was nu juist hetgeen wij ook
graag wilden weten. Het bleek ech
ter, dat we ons lelijk hadden vergist.
„Wij beschouwen deze nachtelijke
tochten als een sport, een pracht sport,
en de stropers denken er net zo over"
antwoordde de politieman. Het is na
tuurlijk van groot belang welke hou
ding de verbalisant aanneemt. Als hij
fair play speelt, zal de gegrepen stro
per zich bijna altijd een goed verliezer
tonen.
Hij zal nooit de naam van een even
tuele helper noemen, doch verder za!
hjl niet tegenwerken. We geven hem
een sigaret om van de schrik te be
komen en we weten bijna zeker dat
we hem vroeg of laat weer achterna
moeten zitten. Wild stelen zit hem in
het bloed en geen vonnis van de kan
tonrechter kan hem er van weerhou
den toch weer zijn duister spel te gaan
spelen. Hij zal het niet wagen een mes
te trekken voor een betrekkelijk lut
tele overtreding als het stropen is.
Een archivaris
gTROPERS gaan vaak zeer listig te
werk. Lachend vertelt de wacht
meester hoe deze vrijbuiters vroeger
eerst gingen controleren of de kust
veilig was eer zij met de lichtbak op
stap gingen. In de avonduren spanden
zij een dun draadje zwart garen voor
het tuinhek van de jachtopziener. Als
dat draadje om twaalf uur nog heel
was en het licht in het huis was uit,
dan kon veilig worden aangenomen
dat de politieman rustig in Morpheus
armen lag. Ook nu zijn er nog slim
me knapen bij.
Zo moet er ergens een stroper zljr.
die een archief bijhoudt, waarin alle
bijzonderheden vermeld zijn van de po
litiebeambten waarmee hij te maken
kan krijgen. H(j weet wanneer ze ja
rig zjjn, h(j kent hun geloof, hij kan
nagaan wanneer ze hun zoveel-jarlge
bruiloft vieren. H(j doet dat niet om tij
dig een cadeautje te kopen, maar om
na te gaan wann< -r een post minder
goed bezet zal zijn.
Hoewel in deze streken bij het stro
pen zelden van schietwapens gebruik
wordt gemaakt, is onlangs een man
aangehouden die zelf van een fiets
pomp een geweer had vervaardigd. Hij
moest het ding eerst oppompen en kon
dan schieten met een spijker. Het
bleek een zeer gevaarlijk wapen te
zijn.
Onraad
'piJDENS het gesprek blijven wij
nauwkeurig het grillige, donkere
duinlandschap observeren. Het ge
oefend oog van de wachtmeester be
speurt het eerst onraad. Heel in de
verte duikt een flauw lichtje op. Het
danst en springt op en neer; zeker
loopt de man die het vasthoudt op een
drafje. Stropers kunnen dat uren ach
tereen volhouden. Soms zien we het
licht een halve slag achterwaarts
draaien, waaruit bljjkt dat de man
voortdurend controleert of hij niet
wordt gevolgd. Even verdwijnt het
„sporretje", zoals het in stroperster
men heet, in een vallei, doch dan zien
we het licht weer opduiken. Als een
grillig gevormde kegel steekt het af
tegen de donkere lucht.
Wjj allen weten wat er gaat gebeu
ren. Direct zal de 3troper de stralen
bundel, waarmede hij het wild hoopt te
verblinden, uit doen. Hjj zal van rich
ting veranderen, misschien zelfs terug
lopen, en eerst geruime tjjd later weer
gaan „branden". Het is voor de ach
tervolgers altijd een gok waar het
sporretje de volgende keer weer zal
opduiken.
„Gaan we er op af?" vraagt mjjn
buurman. Het licht is weliswaar een
kilometer uit de bpurt, maar daar
het in de duinen nóg niet bepaald St.
Maarten is en wij onze verkleumde
ledematen graag wat beweging willen
geven, wordt besloten op pad te gaan.
■yyAS 't wachten niet bepaald 'n pret
je, de tocht door het dichte kreu
pelhout is het zeker niet. Vlak achter
elkaar lopend om niet te verdwalen
dringen we door het struikgewas,, het
gezicht met de handen beschermend
tegen de terugzwiepende takken en
met de voeten voorzichtig tastend naar
verraderljjke konijnenholen. We ko
men heel wat vlugger vooruit als we
eenmaal de vrije duinen hebben be
reikt. De wachtmeester schijnt ieder
struikje en ieder polletje gras te ken
nen. We klimmen en dalen en al spoe
dig knopen we onze jas open en ma
ken de das los. Twee kilometer ploe
teren we voort eer we onze volgende
observatiepost hebben bereikt, waar
we in afwachting op de grond gaan
liggen. We zjjn in een geheel andere
richting gelopen dan waar we eerst
het licht zagen en nu wachten we
maar af of de gok goed is geweest.
Ze was goed! Nauwelijks tien minu
ten hebben we gelegen als op een
zeventig meter afstand plotseling een
sterk licht opvlamt dat zoekend over
de grond glijdt. Nu is er geen tijd meer
om te praten. Snel ,doch behoedzaam
sluipen we in het duister naar het lok
kende schijnsel-, de afstand tussen ach
tervolgers en achtervolgden wordt
zienderogen kleiner. Vijftig meter, der
tig, vijftien. In het licht van de lan
taarn kunnen we reeds vaag twee ge
stalten onderscheiden.
T5AN glijdt de wachtmeester alleen
naar voren. Nog vijf meter slechts
scheiden hem van zijn doel; geen kra
kend takje heeft zjjn aanwezigheid
verraden. Dan richt de politieman zich
op voor de beslissende sprong, hjj zet
af enblijft met zijn voet in een
verscholen konijnenhol haken. Met een
klap valt hij neer en het valt ons wer
kelijk geweldig mee, dat hij op dit
moment geen onparlementaire taal
uit. Ogenblikkelijk flitst het licht van
de verraste stroper achterwaarts en
dan schieten de twee gestalten weg in
het nachtelijk duister, ieder een ande
re kant uit. Alle moeite is tevergeefs
geweest; de vogels zijn gevlogen.
Nu bljjkt, dat niet alleen een stro
per een goed verliezer is, doch zeer
zeker ook een wachtmeester dat kan
zijn. „Pech gehad" zegt hjj. „Volgende
keer beter".
Op ons gemak aanvaarden we de
terugtocht om in het huis van de po
litieman nog even een warm kopje
koffie te drinken. Deze slag was voor
de stropers, maar morgennacht en de
nacht die daarop volgt gaat de strijd
onveminderd voort en wellicht is het
dan de beurt van de wilddief om te
zeggen: „Pech gehad".
KEES A.
moet nodig Rennies nemen. Digestif
Rennie pastilles blussen brandend
maagzuur binnen enkele minuten. Van
daar, dat gij, met een paar Rennies op
zak, eigenlijk ovéral altijd alles eten
kunt. Waar U lust in hebt en de om
standigheden bieden. Rennies kunt U
zonder bezwaar, onopgemerkt, overal
innemen, want water of iets anders
komt er niet aan te pas. Simpelweg
Uw Rennies laten smelten op de tong
dat is alles. En Rennies zijn nog
lekker ook....
(Advertentie, Ing. Med.)
VRIJDAG 7 DECEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en Li
turgische kalender. 7.30 Zenderslulting.
9.00 Nieuws. 9.10 Voor de huisvrouw.
9.30 Waterstanden. 9.35 Schoolradio. 9.45
Kamerorkest. 10.15 Symphonette-orkest
10.55 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken.
11.40 Gram.muziek. 11.50 „Als de ziele
luistert", causerie. 12.00 Angelus. 12.03
Metropole-Orkest. (12.30—12.33 Land- en
Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20
Militaire reportage. 13.25 Amusements
muziek. 13.45 Voor de huisvrouw. 14.00
Schoolradio. 14.20 Gram.muziek. 15.00
Schooluitzending. 15.30 Kamerkoor. 15.50
Gram.muziek. 16.00 Voor de zieken. 16.30
Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Kent
de priester het leven?", causerie. 18.25
Gram.muziek. 18.35 Regeringsuitzending:
Prof. Dr. K. A. H. Hidding: „Indonesië's
geestesleven". 18.45 Voor de jeugd. 18.55
Gram.muziek. 19.05 „De uniformen van
de luchtmacht", causerie. 19.15 Regerings
uitzending: „Verklaring en toelichting".
19.35 Pianoduo. 19.52 Actualiteiten. 20.00
Nieuws. 20.08 De gewone man zegt er
zijne van. 20.15 Gram.muziek. 20.30 „Aan
's lands grenzen", klankbeeld. 21.10 Resi
dentie-Orkest. 21.35 „Om de toekomst
van Nederland", klankbeeld. 21.55 Opera
concert. (Pl.m. 22.10 „De nota Rutten en
het voortgezet onderwijs", causerie.) 22.45
„Ik geloof in ene, heilige, katholieke
kerk", causerie. 23.00 Nieuws. 23.15 Amu
sementsmuziek. 23.3024.00 Lichte muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO. 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA.
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Zen
dersluiting. 9.00 Nieuws en weerberichten.
9.12 Gram.muziek. 9.50 Voor de huisvrouw.
10.00 „Thuis", causerie. 10.05 Morgen
wijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30 School
radio. 10.50 Voor de zieken. 11.20 Voor
dracht. 11.40 Cello en piano. 12.00 Dans
muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmede
delingen. 12.33 Sport en prognose. 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen of gram.
muziek. 13.20 Orkestconcert. 14.00 Kook-
praatje. 14.20 Gram.muziek. 15.40 Voor
dracht. 16.00 „Wij en de muziek", muzi
kale causerie. 16.30 Zendersluiting. 18.00
Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Denk om
oe bocht". 19.00 Kinderkoor. 19.15 „Beurs
en buikriem", causerie. 19.30 „Televisie
en vrije tijd", causerie. 19.50 Berichten.
20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.10
Gram.muziek. 20.30 „Benelux". 20.40 „Een
sterk volk", causerie. 21.00 „Ernani". opera
(acte III en IV). 21.50 Buitenlands week
overzicht. 22.05 Moderne lichte muziek.
22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond
wijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „In Huwelijk
en Gezin", causerie. 23.3024.00 Orgel
spel.
Experimenteel Televisie-programma van
de NCRV: 20.15—21.05: 1. „Dertigdui
zend", kroniek van actuele en interes
sante zaken; 2. „De Derde Kamer" of „De
smartelijke verdelging van de ledigheid"
dramatische klucht. Pauze. 3. Egyptische
kunst: 4. Dagsluiting.
12. Pom en Pam waren erg geschrok
ken toen zij hun broertje in de diepte
zagen verdwijnen. Maar Pim nog meer!
Hij wist niet zo gauw, wat er met hem
gebeurde toen hij dwars door de dikke
sneeuwlaag heenzakte. En meteen zet
te hjj zo'n keel op, dat het hele hotel
opgeschrikt werd. En dat was niet zo
mooi, want de meeste gasten sliepen
nog en vroegen zich verbaasd af, wat
er aan de hand was! „Zeker die kinde
ren", mopperde een knorrige oude
heer, terwijl hij zich meteen weer om
draaide. „Ik heb het wel gedacht.
Voortaan zal het met de rust hier ge
daan zijn, nu we er zulke lastposten
bij hebben gekregen. Het moest ver
boden worden. Dat moest het!" Geluk
kig maar, dat niet iedereen zo onver
schillig was voor het gescheeuw van
die arme Pim. De hoteleigenaar, me
neer Waffl kwam al gauw met een
grote schep aanrennen en begon met
een een gang te graven naar die arme
Pim toe. Maar hij moest toch ook vre
selijk lachen. „Ja jongeheren, ik oeb
het jullie wel voorspeld. Er is van-
nacht een aardig pakje sneeuw geval-
len!"
(Van onze correspondent te Berlijn)
[AE BESPREKINGEN, die de Westduitse Bondskanselier Adenauer te Parjjs met
de ministers van buitenlandse zaken der drie grote geallieerde mogendheden
heeft gevoerd, schjjnen een grote streep door de rekening der Oost-Duitse rege-
ring en die der Sowjet-Russen in Karlshorst en Moskou, te hebben gehaald. Dit
mag men tenminste concluderen uit de heftige reacties, die tot nu toe uit Oost-
duitse regeringskringen bekend zjjn geworden. De ganse pers brengt over
Adenauers besprekingen uitvoerige commentaren met vlammende opschriften
als „landverraad", „Parjjs is erger dan Versailles" en zo voort.
p\E Tagliche Rundschau meent, dat
alleen een terugkeer tot de politiek
van Potsdam de vrede in Europa en in
de wereld kan verzekeren. Tegelijk
somt een der naaste medewerkers van
de politieke afdeling der Sowjetrus-
sische controle-commissie, N. Orlof,
nogmaals de punten op, die volgens de
opvatting van het Kremlin verwezen
lijkt moeten worden om de gevaarlijke
spanning in Europa te verminderen. De
belangrijkste zijn: de Duitsers moe
ten, onder toezicht der bezettende mo
gendheden, het vraagstuk van het her
stel der Duitse eenheid oplossen; de
voorbereidingen voor de herbewape
ning der Bondsrepubliek moeten on
middellijk .worden stop gezet en de
organisatie der verenigde naties mag
zich niet met het Duitse vraagstuk be
moeien. Hieruit blijkt, dat de Sowjet-
russische politiek inzake Duitsland nog
steeds ongewijzigd is gebleven.
Dat de Oostduitse regering en de
Sowjetrussische contrólecommissie zo
heftig op Adenauer's besprekingen in
Parijs hebben gereageerd, behoeft geen
verwondering te baren. Deze hebben
namelijk aangetoond, dat het streven
van het Kremlin om Duitsland eerst te
neutraliseren en dan geleidelijk aan in
tegen RODE, RUWE, GESPRONGEN
Dr. E, J SWAAB'i iy/:/ VER. FABRIEKEN
l
(Advertentie, Ing. Med.)
DOOR
MARjORIE
VERNON
108)
„O, maar in werkelijkheid zou ik
het toch niet kunnen verdragen",
sprak ze haastig in zichzelf, omdat
ze de pijn in haar hart die bij die
herinnering opkwam, moest verdo
ven. „Het is allemaal heel leuk voor
één nacht natuurlijk, omdat het dan
de charme van het nieuwe heeft,
maar ik zou het niet kunnen uitstaan
om in een muf kamertje te moeten
rondploeteren en mijn vrienden niet
behoorlijk te kunnen ontvangen
neen, dat zou ik niet uithouden. Ik
ben niet opgevoed op een manier die
me daartoe heeft voorbereid.
Spoedig nadat ze hadden gegeten,
bekende Peta dat ze slaap had en de
waardin leidde haar de smalle steile
trap op naar boven en liet haar bin
nen in een klein kamertje met een
schuin dak en tuimelramen, waarin
zich slechts een éénpersoons bed, een
stoel en een ouderwetse wastafel be
vonden. Maar het bed was vlekkeloos
schoon, en Peta was te moe om zich
verder nog druk te maken. Zij sliep
zodra haar hoofd het kussen had aan
geraakt en werd pas wakker door het
geratel van melkbussen op het erf De
neden. Peta ging dadelijk, klaar wak
ker, rechtop in bed zitten en luisterde
naar de verschillende geluiden die
haar hadden gewekt, binnen het ge
luid van b«7ig« mensen en snelle voet
stappen op de planken vloer en
buiten het gesjilp van vogels, zware
stappen op het erf, het gerammel van
de melkbussen dat haar had gewekt
en een loeiende koe niet veraf.
Het was niet waarschijnlijk, dat
iemand haar een kopje thee op bed
zou brengen, dacht Peta, dus stond ze
op, waste zich zo goed en zo kwaad
als ze kon met behulp van de kan
koud water en de handdoek en zeep
die ze op de wastafel vond. Toen
kleedde ze zich vlug aan, ging naar
24. Trol de Trooster holde nog een
tijdje achter de steeds harder rijden
de trolly aan en hij zag toen wel in,
dat hij die nooit ln zou halen. Hij
bleef hijgend en blazend stil staan en
hoorde toen ineens een geluid achter
zich.... het geluid van een naderende
trein!
„Aaah!" zei hij. „Dat komt me goed
van pas! Een trein is net een ding, dat
ik nu nodig heb!" Hij klom listig la
chend in een paai, die naast de rails
beneden en trad de kamer binnen
waar zij en Neville de avond te voren
hadden gegeten.
Hij zat er al bij het open raam een
tijdschrift te lezen, stond op toen ze
binnenkwam, wenste haar vrolijk goe-
denmorgen en vroeg haar hoe ze had
geslapen.
Hij had zich daar geen zorgen over
hoeven te maken, dacht hij toen hij
haar enigszins verbaasd aankeek.
(Peta's schoonheid was even vol
maakt in het heldere morgenlicht als
bij het rose licht van een schemer
lamp). Niemand wist iets van deze
nacht van huis, en niemand zou het
ooit behoeven te weten. Natuurlijk
zouden ze het wel aan mevr. Darley
moeten vertellen, maar die zou heel
goed begrijpen dat een panne met de
auto altijd kon voorkomen, en verder
hoefde niemand in Lynford iets van
hun beider afwezigheid te vernemen.
Verscheidene mensen zouden mis
schien weten dat een van beiden ver
mist werd, maar zolang het niet uit
lekte dat ze allebei weg waren, deed
het er niet toe.
Ze gingen zitten en terwijl Peta de
koffie inschonk, wenste Neville zich
zelf geluk. Het was een geluk bij een
ongeluk dat de wagen zich juist op
dat punt had begeven, en dat ze dit
afgelegen hotelletje hadden ontdekt.
Ja, hij was dwaas geweest om zich
zoveel zorgen over Peta's reputatie te
maken,
Maar Neville had te vroeg gejuicht
(Wordt vervolgd)
zijn invloedssfeer te betrekken op
geen succes mag rekenen. De politiek
van Potsdam is dood en de Westelijke
geallieerden wensen haar niet tot
nieuw leven te wekken. Vooral dit
punt heeft de Sowjetrussen in verwar
ring gebracht. Tot de terugkeer van
Adenauer uit Parijs hadden zij altijd
nog de hoop gekoesterd over de rug
der Bondsregering heen met de Weste
lijke bezettende mogendheden tot een
accoord te kunnen geraken. Deze hoop
is nu definitief vervlogen. Zij moeten
met deze realiteit rekening houden. Dit
wil niet zeggen, dat zij geheel nieuwe
wegen zullen gaan inslaan. Daartoe
acht het Kremlin het tijdstip nog niet
gekomen. Voorlopig wil Moskou nog
niet verder gaan dan een machtige agi
tatie tegen de Westduitse Bondsrege
ring te voeren. Deze worden zowel op
Duits gebied als in het buitenland ge
voerd.
In de Bondsrepubliek wil men een
volksbeweging tegen de herbewape
ning en vóór het sluiten van een vre
desverdrag in het leven roepen Hier
blijven de communisten echter zoveel
mogelijk op de achtergrond. De kern
dezer volksbeweging moet gevormd
worden door groeperingen om de voor
zitster van het Centrum, Helene Wes-
sel. om het synodelid der Duitse pro
testantse kerk. dr Heinemann, en de
voorzitter der neutralisten, professor
Noaek. Nu moet gezegd zijn. dat geen
van deze drie personen door Moskou
gaarne wordt gezien, maar dit heeft
geen betere figuren ter beschikking.
Voorlopig willen zij roeien met de rie
men, die zij hebben, om dan in een
verder stndium de beweging onder
hun contrftie te brengen. Gezien de er
varing waarover de Sowjets bij het
infiltreren van zogenaamde neutrale
organisaties beschikt, zal dit niet moei
lijk vallen.
De Oostduitse regering heeft de
Duitse bevolking inmiddels reeds tot
massaal verzet ongeroepen tegen het
geen zij het verraad van Parijs noemt.
Na besprekingen met de Britse mi
nister van koloniën, Lyttelton, hebben
de vertegenwoordigers van negen staten
van Malakka goedgekeurd, dat meer uit
et. gemenebest afkomstige troepen naar
alakka zullen worden gezonden om bij
te dragen aan de strijd tegen de com
munistische opstandelingen. Tevens
hebben de vertegenwoordigers van de
negen staten aanvaard in Malakka meer
plaatselijke aanvullende eenheden op te
roepen welk besluit waarschijnlijk
voortvloeit uit een toestemming van de
plaatselijke autoriteiten van Malakka
om Chinese nationalistische elementen
aan de verdediging te laten deelnemen.
11111111111 wwuiiii r - ff.'r
stond, en toen hij nog maar net hoog met een lenige aapachtig L «2HUi__23
genoeg was geklommen, kwam de vallen. g sProng °P' waar de trein op reed' En die trein