Nederlandse monumenten in verval
Geleidelijke sanering zoetwater-
visbedrijven noodzakelijk
HET NIEUWE BOEK besproken
Overheid is onmachtighet publiek
onverschillig
GESPREK MET TON KOOT
*H''bedrag van f 2.200.000.dat de regering op het ogenblik ter beschikking
ste t voor de restauratie van al onze cultuurmonumenten gedurende een heel
jaar, is belachelijk en onmogelijk. Het is nog minder dan een druppel op een
gloeiende plaat en te enenmale ontoereikend. Geen defensie, of andere nood
zakelijke uitgaven kunnen een voldoende excuus vormen, voor dit gebrek aan
medewerking van de zijde der overheid. Er staan grote belangen op het spel.
Onze reputatie als cultuurland is er mee gemoeid. Het verval waarin ons natio
naal monumentenbezit verkeert, is groter en ernstiger dan menigeen zich kan
Indenken. Als er niet spoedig en energiek wordt ingegrepen, dan zal ons land
een verlies lijden dat nooit meer te herstellen is. Wat de oorlog en de bezetter
intact lieten, zullen wjj dan zelf hebben vernield".
Er verdwijnt zeer veel
onvervangbaars
De nieuwe Tuinbouwgids
Nieuw olieveld ir. Zuid-I rak
ontsloten
Onbetrouwbaar Amerikaans
diplomaat ontslagen
Generaal Clark toch
naar Vaticaanstad
Voorwaardelijke schenking
aan Frankrijk
Herbouw St. Laurens te
Rotterdam begint in 1952
Pleidooi voor samenwerking
in Verre Oosten
Opstand bedwongen in de
divisie Diponegoro
Voor bestaansmogelijkheid der binnenvissers
Hoeveelheid vis zeer
aanzienlijk teruggelopen
KERKELIJK NIEUWS
VRIJDAG 14 DECEMBER 1951
(Van onze speciale verslaggever)
y^LDUS SPRAK de heer Ton Koot,
secretaris van het Rijksmuseum en
van de Bond Heemschut, een van de
ijverigste, energiekste en competent-
ste cultuurstrijders van Nederland.
„Het is onbegrijpelijk en ontstellend",
aldus vervolgde onze zegsman, „zo
onverschillig als ons volk de onder
gang van zijn kostbaarste bezit aan
vaardt. Deze onverschilligheid demon
streert een volkomen gemis aan in
zicht. Men wil of men kan blijkbaar
niet begrijpen, dat wij niet strijden
voor een of ander vaag aesthetisch
ideaal, maar voor wezenlijke waarden,
die een rol spelen in het leven van
iedere dag van ieder mens".
Schoonheidsgevoel ontbreekt.
"pON KOOT wijst er dan op hoe sinds
de Franse revolutie het natuur
lijke gevoel voor schoonheid geknakt
en het gevoel voor goede verhoudin
gen speciaal bij onze bouwers
verdwenen schijnt te zijn. Aan wat er
sindsdien gebouwd is, kan men maar
hoogstzelden de 5000 jaar Europese
cultuur bespeuren waarop onze tegen
woordige beschaving gebaseerd is. En
kele loffelijke uitzonderingen daarge
laten, kan men nog steeds niet zeggen
dat er een moderne architectuur is
ontstaan, die voldoende representatief
is voor deze tijd en de bewondering
van ons nageslacht zal kunnen opwek
ken. Wij zelf en onze nakomelingen
hebben het recht te leven temidden
van schone dingen. Dat is zelfs een
noodzaak voor een gelukkig leven.
Waarom is de gewone trots op zijn
stad? Omdat hij onbewust geniet van
haar schoonheid. Welnu, als deze tijd
ons geen mooie dingen brengen kan,
dan moeten wij de monumenten uit
vervlogen eeuwen zorgvuldig bewaren.
Niet omdat ze oud zijn, maar omdat
ze mooi zijn.
!")E heer Koot is bezig aan de zesde
druk van zijn boek over Amster
dam. De eerste druk verscheen in
1931. Hij doorkruist thans heel de stad
om correcties in zijn tekst aan te
brengen en het huilen stond hem na
der dan het lachen, toen hij zag hoe
veel schoonheid er in die twintig jaar
verdwenen is. Verdwenen door ver
waarlozing en door afbraak. „Van de
Een maand vroeger dan anders het
geval was, is de nieuwe Tuinbouwgids
voor het jaar 1952 verschenen, weder
om uitgegeven door de Directie van de
Landbouw te 's Gravenhage. Zoals
men van deze uitermate nuttige en
voor de meeste belanghebbenden zo
langzamerhand onmisbaar geworden
uitgave verwachten mocht, is de ver
zorging weer uitstekend. Door het toe
passen van een andere druktechniek
was voor deze uitgave 140 bladzijden
minder nodig dan die van 1951, doch
de inhoud heeft er geen schade door
geleden. Hij is even rijk gevarieerd en
gedocumenteerd en bevat nog meer
gegevens dan de vorige. De gids is rijk
geïllustreerd, rijker dan in enige
andere uitgave daarvoor. De vele
beeldgrafieken dienen om de gebrui
ker enigszins te helpen bij het verwer
ken van dorre statistische gegevens.
Er zijn enige nieuwigheden in deze
uitgave. Zo zijn alle belastingen be
handeld. Voorts is een nieuw gedeelte
ingelast over tuinbouwtechniek en ook
is een nieuwe opzet gevolgd bij de be
handeling van de ziektebestrijdmgs-
middelen. In het hoofdstuk over grond,
bemesting en waterhuishouding is ge
poogd door zeer korte stukjes op zeer
veel onderwerpen licht te laten schij-
Begin Januari verlaten de eersve
tankschepen van de Basra Petroleum
Company de pas ontsloten o lie ve Men
van Zuid-'rak. Men meent, dat men
hier één van de rijkste bronnen van
hot gehele midden-Oosten heeft aan
geboord Het veld ligt aan de Perzische
grens en zal waarschijnlijk over drie
jaar vijf milliocn ton oer jaar kunnen
produceren.
Het Amerikaanse ministerie van bui
tenlandse zaken heeft bekend gemaakt,
dat de reeds lang in dienst zijnde d
plomaat John Service is "nt.s,a®en'
dat er „redelijke twijfel bestaat san
zijn politieke betrouwbaarheid.
vele mooie huizen die in 1931 in de
Slijkstraat stonden, zijn er nog twee
overgebleven en wat er voor de rest
in de plaats is gekomen is verschrik
kelijk!"
Reclame is in deze tijd onontbeer
lijk, dat begrijpt iedereen. Maar waar
om moet die altijd ontsierend zijn? In
de oude Warmoesstraat telde men 350
uithangborden en toch bleef het een
mooie straat. Waarom streven zaken
lieden niet naar een artistiek verant
woorde reclame? Nederland is op dat
gebied toch vindingrijk genoeg! Licht
reclames verlevendigen een stad bij
avond, maar ontsieren haar dikwijls
overdag. En dat is niet nodig.
Ton Koot zoekt al jaren naar een
oud huis om in te wonen. Hij kent
Amsterdam als zijn vestzak, maar kan
er geen vinden. En toch, tal van oude
huizen in Amsterdam en elders staan
leeg en dienen als pakhuis voor vod
den en lompen, terwijl ze na restau
ratie prima geschikt zouden zijn voor
bewoning!
^IEMAND schijnt geld en aandacht
te hebben voor onze cultuurmonu
menten. Honderden monumenten >n
het gehele land, die dringend herstel
behoeven, moeten wachten tot er geld
is. Maar mpnumenten wachten met
instorten niet op geld! Er is een nieu
we monumenen-wet in de maak, maar
de aandacht wordt voor zoveel andere
zaken opgeëist, dat het nog wel ge
ruime tijd zal duren voor ze klaar is.
„En ondertussen gaat er bijna dage
lijks een monument verloren", aldus
de heer Koot. „Hier wordt een mooi
oud huis gesloopt, daar een mooie
pomp opgeofferd aan het autobus-
verkeer, elders een schilderachtige
gracht gedempt om parkeerruimte te
verkrijgen. Talloze kerken en andere
openbare gebouwen ontberen ieder
onderhoud en brokkelen langzaam
maar zeker af. Molens verdwijnen.
Beseft men wel dat dit niet alleen
een aesthetische verarming betekent,
maar dat de vreemde toeristen die nu
millioenen in Nederland besteden, op
de duur hier niets meer te zoeken of
te bewonderen zullen hebben?
Er moet, op welke inanier dan ook,
geld komen om een debacle te ver
mijden en de overheid heeft de plicht
om voor te gaan. Vroeger waren het
de rijke kooplui die monumenten
bouwden, bij de huidige belastings-
politiek kan men van het „particulier
initiatief nauwelijks hun behoud ver
langen".
President Truman heeft medegedeeld,
dat hij in Januari zijn voorstel, om ge
neraal Clark te benoemen als eerste
Amerikaanse ambassadeur bij de Heili
ge Stoel, naar het Congres zal zenden.
Het voorstel werd 20 October, de
laatste dag van het zittingsjaar, naar de
senaat gezonden. Hoewel het niet be
handeld werd verwekte de benoeming
veel beroering in de protestantse krin
gen, van Amerika. Truman zeide, dat
het congres zou moeten besluiten of
zijn benoeming werd goedgekeurd.
In een brief namens Harriman aan
de voorzitters van vier commissies van
het Amerikaanse Congres is verklaard,
dat een schenking van 600 mlllioen dol
lar aan Frankrijk gebaseerd is op de
„uitdrukkelijke afspraak", dat Frank
rijk zijn defensie-verplichtingen vol
gens het Atlantisch Pact zal nakomen.
In de brief wordt voorts gezegd, dat
„het verwezenlijken van de krachts
inspanning, nodig om Frankrijk in
staat te stellen tot de opbouw van de
strijdkrachten die generaal Eisenhower
nodig heeft en het onderhouden van de
strijdkrachten in Indo-China, afhangt
van het Franse vermogen om een vol
doend peil van dollarinvoer te hand
haven".
De herbouw van de St. Laurenskerk
te Rotterdam, die in Mei 1940 is ver
woest, zal door het Rijk worden ge
steund. Het werk zal nu begin volgend
jaar ter hand worden genomen. Het
dwarsschip zal nu het eerst worden
hersteld Daarmee is 2% millioen gul
den gemoeid. In 1955 hoopt men met
het langschip te kunnen beginnen. Ge
rekend wordt op voltooiing in 1960.
Het herstel van de toren is tot dus
verre afgestuit op de moeilijkheid, dat
verwerking van zandsteen voor de
werklieden gevaarlijk is. Men hoopt
zodanige maatregelen te nemen, dat het
silicosegevaar volkomen kan worden
bezworen.
De voormalige Indonesische minister
van economische zaken, dr. Sumitro
Djojohadikusumo, die thans economie
doceert aan de universiteit te Djakarta,
heeft in een artikel in verscheidene
dagbladen in Indonesië aangedrongen
op een nauwe samenwerking tussen de
landen van Zuid-oost-Azie, opdat men
gezamelijk het hoofd zal kunnen bie
den aan druk in economisch en ander
opzicht, die mocht worden uitgeoefend
door de landen, die producten in Zuid
oost-Aziatische landen afnemen.
De zuiveringsactie tegen het opstan
dige bataljon van de divisie Diponego
ro is vrijwel voltooid. Nadat Zaterdag
bij Kudus al was gevochten, is de troep
Dinsdag uit elkaar geslagen. De ver
liezen bedragen 34 doden bij de opstan
delingen, 14 bij de APRI en tien bij de
burgerij. Twee leden van de politie
werden gedood in gevechten in Muti-
lang, toen de opstandelingen probeer
den, een aantal gevangenen te onzet-
ten.
De 3-jarige Pamela Dove heeft een bijzondere vriendschap weten te ver
werven van de vogels op Trafalgar Square in Londen, die een dankbaar
gebruik maken van het voedsel, dat zij iedere dag aan haar lievelingen
brengt.
Voor de Haarlemse rechtbank is
acht maandent gevangenisstraf geëist
tegen een fruithandelaar uit de Bloem-
bollenstad, die zich schuldig zou heb
ben gemaakt aan verduistering van
ongeveer twaalfduizend gulden. De
man was mede-eigenaar van een fruit-
zaak.
QP de culturele dag van de Noordhollandse Bond van de afdelingen der hoofd
afdeling Zoetwatervisserij van de Heidemaatschappij in „Ons Huis" te Zaan
dam, wees de spreker, de heer Van Drimmelen, inspecteur der visserijen, op de
noodzakelijkheid van een geleidelijke sanering der zoetwatervisbedrijven om te
komen tot een goede bestaansmogelijkheid in deze branche.
Spreker belichtte eerst de economi
sche toestand van de zijde van het be
drijf der zoetwatervisserij. Hij memo
reerde, dat het landbouw-economisch
instituut bij een onderzoek in de jaren
1949 en 1950 op verschillende bedrijven
flinke tekorten vond en vroeg zich in
dit verband af hoe deze moeilijkheden
in de zoetwatervisserij zijn ontstaan.
Om hiervan een juist overzicht te ver
krijgen ging spreker een veertigtal ja
ren terug. In deze veertig jaar is er na
melijk een aanzienlijke verarming op
getreden in deze bedrijfstak. Natuurlijk
is het inkomen der binnenvissers in die
tijd aanzienlijk gestegen, maar in even
redigheid met de koopwaarde is dit
thans niet voldoende.
„In de crisisjaren vóór de oorlog bleek
het eerst de zwakheid van ons bedrijf',
aldus spreker. „Toch brachten deze ja
ren niet dc zo hoog nodige sanering, die
kan leiden tot meer renderende bedrij
ven". In de tweede wereldoorlog waren
de prijzen goed en ook enkele jaren
daarna, doch thans staan wij weer voor
dezelfde feiten als in de crisisjaren.
Productieverhoging gewenst
Wij zullen bovendien moeten komen
tot productieverhoging om de hoger»
kosten voor het levensonderhoud te
kunnen dekken. In de afgelopen veer
tig jaar is de vangsttechniek en het ma
teriaal der visserij aanzienlijk verbe
terd, doch deze beide factoren kunnen
slechts "ten goede worden gekeerd, in
dien hiermee de arbeidskosten kunnen
worden verlaagd. Spreker bracht ver
volgens verschillende methoden naar
voren, die de onkosten aanzienlijk kun
nen drukken, waaronder het meer ad
ministratief leiden van het vissersbe-
drijf. Toch moet de productieverhoging
uiteindelijk van het viswater komen.
Gemiddeld hebben de bedrijven 25
50 ha water en het is van groot belang
dat hier wat aan gedaan wordt. Het
water moet voor een grote vangst na
melijk een bepaalde ..dichtheid" bezit
ten.
De vis-intensiteit is echter toegeno
men, niet in geringe mate ook door d
sportvisser!), met het gevolg, dat de
hoeveelheid vis aanzienlijk is teruggelo
pen. Bovendien Hebben onze binnen-
watcr»"n te veel van hun natuurlijk ka
rakter verloren, hetgee- resulteert in
een algemeen verlies voor ons bedrijf",
aldus de heer Drimmelen.
Thans zal de mens echter ook weer
moeten komen tot kunstmatig ingrij
pen om te trachten de visstand te ver
hogen We staan hiermede aan het be
gin van een nieuwe periode in de ont
wikkeling van de zoetwatervisserij. Uw
belangstelling zal hiervoor gewekt moe
ten worden, opdat we met inspaning
van aller krachten de zoetwatervisserij
weer tot een gezonde bedrijfstak kun
nen maken.
's Morgens werd voor de aanwezigen
de film „Langs ongebaande wegen" van
de Nederlandse Heidemaatschappij ver
toond, waardoor men een duidelijk
beeld kreeg van het werk dezer ver
eniging, waaronder het bestrijden van
insecten, de strijd tegen de bosbranden,
bosbouw, cultivering van woeste gron
den enz. De heer H. Brink, voorzitter
der Heidemaatschappij, sprak hierna
een kort propagandistisch woord, waar
in hij memoreerde, dat de maatschappij
ruim zestig jaar geleden werd opge
richt in de landbouwcrisis, die toen
ons land teisterde. In de afgelopen pe
riode werd de administratie van de
maatschappij uitgebreid van één ambte
naar tot tweeduizend man personeel.
Aan het begin van de oprichting be
stond Nederland nog voor twintig pro
cent uit woeste grond. Dit is dank zij
de Heidemaatschappij gereduceerd tot
momenteel zeven procent. Deze opper
vlakte zal dan ook niet ontgonnen wor
den. Het streven van de maatschappij is
er tegenwoordig o.m. op gericht de cul
tuurgronden te verbeteren.
Door de voorzitter van de Noordhol
landse Bond, de heer C. Kok van Bur
gervlotbrug. werd bij de aanvang o.m.
een speciaal welkom toegeroepen tot
de heer Hos, waarnemend inspecteur
Visserij, de heer K. de Hart, opzichter
van de afdeling Visserij, dr. B. Havinga
directeur van het Biologisch Instituut
voor Visserijonderzoek te Amr'erdr
de heer C. mmel, inspecteur van het Be
drijfschap voor visserijproducten en de
heer Kolkman, hoofd van de afdeling
Voedingsraad Vis.
Staande de vergadering werd het
overlijden herdacht van Hessel de Bruin,
secretaris van de Friese Bond, die zo
veel werk voor de Bond verrichtte en
wiens overlijden dan ook een groot ver
lies betekent.
Zoals overal in den lande maakt ook Volendam zich op ter viering van het
Kersfeest. Reeds getooid met hun wintermutsjes dragen deze twee Volen-
dammertjes de Kerstboom naar huis.
Mgr. dr. J. O. Smit: Val en op
standing van een groot Christen
volk. - M. A. van den Oudenrijn
O.P.: De Armeniërs en hunne
kerk.
Onder de verzameltitel „Het Chris
telijke Oosten" zijn bij „De Toorts" te
Heemstede weer twee boekwerkjes uit
gegeven, die talrijke feiten omtrent het
Christendom in het Oosten, zoals het
opbloeide, onderging en weer herrees,
of tracht te herrijzen, bevatten.
In het eerste deeltje, „Val en opstan
ding van een groot Christenvolk",
wordt uitvoerig bewezen, dat de Perzi
sche kerk, de Kerk der Chaldeeën,
vroeger een Christengemeenschap was,
volgens de overlevering gesticht door
de apostel Thomas, of Judas Taddeus.
In 426 scheidde de Perzische kerk zich
af en deed de ketterij van Nestorius
het geheel verder verbrokkelen. In de
zevende eeuw veroverden de Arabie
ren Perzië en werd de Islam staats
godsdienst. De katholieken gingen een
zware tijd tegemoet, doch ten koste
van grote offers bleef men zijn leer
trouw.
Mgr. Smit wijst in zijn boekje op de
grote betekenis, die het feit kan heb
ben, dat de herenigde Chaldeeuwse
kerk thans ruim 100.000 volgelingen
telt. Tal van interessante feiten en de
fraaie foto's maken het boekje zeer le
zenswaardig.
door zijn kennis van de kerk der Ar
meniërs, een boeiende beschouwing
over het volk der Armeniërs, hun ge
schiedenis en cultuur, alsmede een
goed-gedocumenteerde uiteenzetting
over hun kerk. In de vijfde eeuw
scheidde de Armeense kerk, die enkele
eeuwen vroeger was gesticht, zich af
van Byzantium en dus van de Katho
lieke kerk. Thans is er een katholiek
Patriarchaat en zijn er c.a. 180.000 ka
tholieken. Zeer belangwekkend is de
uitvoerige beschrijving van de Armeen
se liturgie, kerkgebruiken en hiërar
chische instellingen. De veelbewogen
geschiedenis van dit intelligente volk
dat als bijna geen ander verdrukt er.
vervolgd werd, verdient meer belang
stelling, dan ze totnogtoe ondervond.
De boekjes zelf maken een uitste
kend verzorgde indruk en zijn ook
voor niet-Katholieken, die zich inte
resseren voor de historie van het
Christelijke Geloof, een waardevol be
zit. De beide deeltjes van deze tweede
reeks vullen zeker een leemte. In de
waarschijnlijk kleine kring van geïn
teresseerden voor deze materie zullen
ze ongetwijfeld hun weg vinden.
De avonturen van Flip en Flap
De N.V. Douwe Egberts heeft, het
derde deeltje uitgegeven van de
„Avonturen van Flip en Flap". De
hondjes zitten nu in Afrika en be
leven er allerlei vreemde avonturen
Ze helpen de politie bij het opsporen
van een zakkenroller, ze verstoren een
vergadering van de kattenclub „We
zijn niet bang", ze redden een jongetje
uit een sloot en dan duiken ze, voor
zien van een nieuw soort duikerhelm
naar de bodem van de Oceaan. In die
mysterieuze wereld van wonderlijke
vissen en wrakken komen ze in aan
raking met een inktvis, die hen wil
meenemen, maar ze worden bevrijd en
zwemmen naar boven. Het is de „Wil
lem Barendsz" die hen ten slotte op
pikt en mee neemt naar Holland. De
tekst is van Han G. Hoekstra en de
plaatjes werden verzorgd door Joop
Geesink.
Anton Beuving: De lading brandt.
Uitg. Kluitman te Alkmaar.
Anton Beuving is er uitstekend in
geslaagd een spannend boek te schrij
ven voor jongens van 1014 jaar. Het
motorschip „Nora" wordt in het Ka
naal, waar een dichte mist hangt, ge
troffen dcor een ramp. Plotseling blijkt
n.L de '.apoklading in brand te staan.
De koene zeelieden weten evenwel door
onverschrokkenheid en samenwerking
alle opvarenden veilig thuis te bren
gen. Een van de hoofdpersonen van het
boek is Bartje. een jongmaatje, wiens
avonturen menige jongen in gespan
nen aandacht zullen houden. Een fris
en boeiend jongensboek.
De Zwerm door Nida Voerman.-
Uitg.: Uitgevers Maatschappij
„West Friesland", Hoorn.
Dit boek is er weer een uit de
Zonne-reeks, de bekende serie, die
uitstekende lectuur bevat voor oudere
meisjes.
„De Zwerm" is de bijnaam voor een
aantal leerlingen van de hoogste klas
ener kweekschool, een groepje meisjes
en jongens, die als het ware al met
één voet in de poort naar het volle
leven staan.
Grote avonturen moet men in dit
verhaal niet zoeken, er gebeurt eigen
lijk niets, dat niet op iedere hoogste
klasse van elke middelbare school zou
kunnen voorvallen.
De schrijfster heeft dan ook minder
haar fantasie dan haar gevoel laten wer
ken. Zij tekent stuk voor stuk, zeer
kunstzinnig en zeer gevoelig, allen,
die van deze zwerm deel uitmaken.
Acht of negen mensen en evenzovele
verschillende karakters. Zij tekent in
wat donkere tinten, maar ook daar
mee kan men een kunstwerk maken.
De jonge mensen, die hier op de voor
grond treden, zijn geen schoolkinderen
meer, die zich grapjes met de leraren
veroorloven en zich over allerlei on
beduidende gebeurtenissen vermaken.
Ze zijn degelijk, door en door bewust
van hun houding en handelingen, mis
schien zelfs in hun verhoudingen iets
te oud en te ernstig voor hun jaren,
maar volkomen aanvaardbaar als toe
komstige opvoeders van de jeugd.
Er is één uitzondering, Rijk de Vos.
een flirttype, door de schrijfster als
een zeer gevaarlijk jongmens ge
tekend. Maar de zwerm is onderling
zo nauw in degelijkheid en vriend
schap verbonden, dat werkelijk ge
vaar door de omgang met deze jon
gen voor geen der meisjes uit dit
groepje is te vrezen.
Een uitstekend boek voor oudere
meisjes en zelfs voor oudere jongens.
Eenvoud en degelijkheid, hartelijkheid
en ware vriendschap tussen manne
lijke en vrouwelijke klassegenoten uit
diverse milieux. met geheel verschil
lende karaktereigenschappen en ta
lenten, maar allen door hetzelfde doel
bezield: iets te -worden waardoor zij
anderen ten zegen kunnen zijn.
Hans Borrebach heeft voor enkele
uitstekende illustraties gezorgd.
N. Meyboom-Veltman: Een mand
vol letters. Uitg. Kluitman te
Alkmaar.
Oudere meisjes zullen aan deze ro
man enige prettige uren beleven. Me
vrouw Meyboom-Veltman tekent de
sfeer op het redactiekantoor van een
groot provinciaal dagblad, waar Marian
de eerste wankele schreden op het pad
der journalistiek zet. Na een onzeker
begin gaat zij later geheel in het be
roep op. Haar aandacht wordt echter
tevens getrokken door Hans, die even
eens aan de krant werkt en later de
directeur zal opvolgen. Vele conflicten
Ned. Hervormde Kerk; Beroepen te
Ernst: H. N. van Hensbergen te
Schalkwijk: te Utrecht: (als diacones-
senhuispredikant)A. Everts te Rot
terdam, Indonesisch predikant met
verlof.
Geref. Kerken. Beroepen te Heer-
hugowaard: J. Heule cand. te Bloe-
mendaal; te Rotterdam-Kralingen: H.
W Wierda te 's-Gravenhage Loos
duinen.
Remonstrantse Broederschap. Twee
tal te Groningen: J. M. Lindemans te
Hengelo (O.) en D. G. van Vreumin-
gen te Bussum.
Geref. Gemeenten. Beroepen te
Dirksiand: H. van Gilst te Elspet.
NIEUWE FRANKEERZEGELS
Aan de bestaande serie frankeerze
gels met de beeltenis van H.M. Ko
ningin Juliana is een nieuwe waarde,
n.1. die van 75 cent toegevoegd De
kleur van het zegel is karmijn-rood,
de uitvoering geschiedde in rotogra
vure.
In Parijs zal van 17 tot 22 Decem
ber a.s. een conferentie over de bur
gerlijke verdediging woden gehouden
door de landen van het Pact ven Bnt-
nL
