Betere service bij gelijke snelheid Maarschalken dansen de mazurka Het geheim van vliegen het rood-wit-blauw onder Ruim tienduizend ontheemden regeren thans zichzelf Economische verwachtingen voor1952 Galafeesten als in de Tsarentijd JOURNAAL VAN EEN K.L.M.-REIS I Urk Tama, Tigris, Tiber BEURS MIDDENMEER Vier vrije vluchtelingengemeenten in Beieren Nieuwe industrieën opgebouwd EEN AVONDJE AAN STALINS HOF Maar op de achtergrond dreigt de ongenade Mr. Struycken binnenkort naar Suriname MARKTBERICHTEN Veemarkt Alkmaar De DUW-staking in Drente begint te verlopen DONDERDAG S JANUARI 1953 (Van onze speciale verslaggever) ^AN het Tigris Palace in Bagdad moet men zich geen overdreven voorstelling maken. Het is een niet bijzonder groot en niet bijzonder luxe hotel. De kamers zijn niet büster comfortabel, maar ze zijn zindelijk en dat is in dit deel van de wereld al heel wat. De Arabische bedienden zijn vriendelijk en gedienstig ook al krijgen ze geen fooi en na het (overvloedige) diner kan men kiezen tussen Franse en Arabische koffie. Het bijzondere is echter dat dit hotel in Bagdad ligt en een zonnig terras heeft aan de linkeroever van de traag stromende Tigris. Op dat terras op de derde Donderdag van December als ze thuis niet weten hoe de kamer warm te stoken in een luie stoel te liggen en zo maar wat mijmeren over de merkwaardige loop die het leVen soms nemen kan, dat is een prettige belevenis. Dat een boze meneer van de Irakse vreemdelingenpolitie je even tevoren met gevangenis heeft be dreigd omdat je pas niet in orde was, kan je stemming niet bederven. Integen deel, je bent haast geneigd te denken dat het wel eens interessant zou zijn een Oosterse gevangenis van binnen te zien. FZ KIJKT naar de plezante lichtflitsen op de Tigris en je bedenkt dat je een paar dagen geleden nog in Tokio stond en van het vliegveld Haneda uitkeek over een Japanse rivier, de Tama en ]e weet nog niet dat de volgende dag de mist een tussenlanding in Rome nodig zal maken, zodat je minder dan 24 uur later de Tiber zult zien. Zondag nam je afscheid van Tokio, Maandag liep je op kousenvoeten door een tempel in Bangkok, Dinsdag kocht je souvenier- tjes in Bagdad, gisteren dwaalde je door de ruïnes van het oude Babyion. reed je in de woestijn op een kameel en was je op bezoek bij een echte sheik, morgen zie je de Sint Pieter en het Colloseum en overmorgen zal ge zagvoerder Brugman van een korte op klaring gebruik maken om de constel- lation feilloos neer te zetten op Schip hol. En nu, weer een paar dagen later, zit je aan je bureau en probeer je je lezers deelgenoot te maken van de in drukken die je op deze bliksemreis van goed twee weken bestormden. Dat is niet gemakkelijk. Je hebt bijna de om trek van de aarde afgelegd, bent in tien verschillende landen aan de grond geweest, hebt honderden mensen ont moet en gesproken; je stapte zó van de winter in de tropen en van de tropen weer in de winter en je oren tuiten van al de verhalen. Vliegen is eigenlijk een vervelende en vermoeiende manier van reizen, la ten we het daar over eens zijn. Dagen en nachten lang hang je (in een ove rigens heel comfortabele stoel) in de lucht, je leest wat en je praat wat. ie probeert af en toe 'n uiltje te knappen, maar je voelt je langzamerhand zo gaar en zo gammel worden als ik weet niet wat. Het uitzicht is meestentijds de moeite niet waard. Alles vervlakt, machtige oerwouden worden velden met boerenkool en een groot deel van de reis zie je niets dan wolken of wa ter. Er moet een glorieuze Fujiyama langs komen, de majestueuze Alpen moeten onder je door schuiven of de machine moet naar beneden duiken boven een grote stad, wil het de moeite lonen je neus plat te drukken tegen de kleine patrijspoorten of je hals te ver rekken als je aan de binnenkant zit en je onder de kin van je buurman door een glimp van het landschap moet op vangen. Vijftien keer landen, dat be tekent vijftien keer lange formulieren invullen en vijftien keer gezondheids diensten en douane passeren, die alles van je weten willen, zelfs waar je de laatste 14 nachten hebt geslapen. „Geer. oog dicht gedaan", heb ik een paar keer ingevuld! Enfin, wie aan de Ne derlandse douane gewend is, overleeft dat wel. Het betekent immers ook vijf tien keer vreemde landen en volken zien; hier een lunch, daar een ontbijt of een diner gebruiken, even de benen strekken even het motorgeronk kwijt zijn. Vliegen heeft een groot voordeel, het gaat ontzaglijk vlug. Daardoor is het goedkoop en voor de grote zakenman, de diplomaat en de rijke toerist het aangewezen vervoermiddel. En voor hen niet alleen. Zowel op de heen- als op de terugreis hadden we gezinnen met kleine kinderen aan boord. Het is een temptatie om die kinderen zoet te houden, maar dat is het op een schip ook en met een vliegtuig is het leed in een paar dagen go'eden. Dat brengt de gedachte op de service die de passagier onderweg geboden wordt. Het merkwaardige feit doet zich voor, dat bijna alle luchtvaartmaat schappijen ter wereld op 't ogenblik met hetzelfde (Amerikaanse) materiaal vliegen. Zij bieden dezelfde snelheid en dezelfde veiligheid. Hoe komt het dan dat zovele buitenlanders onom wonden hun voorkeur voor de KLM uitspreken? Dat komt door de uitste kende service. En dan bedoel ik niet eens dat er in de KLM-vliegtuigen zo kwistig met drankjes, sigaretten en lekkere hapjes wordt omgesprongen en dat de lectuurvoorziening zo prima is geregeld Het zit dieper. Dat Coby Schoelink, die een grool deel van de reis onze stewardess was, en dat haar mannelijke collega's Gala ma en Klein, ons steeds in herinnering zullen blijven als een ideale gastvrouw en patente gastheren, dat komt niet alleen doordat zij zo perfect hun werk deden, maar dat komt door de prettige sfeei die zij weten te scheppen. Daar doet de hele bemanning aan mee. Ook de gezagvoerder laat zich zo nu en dan wel eens in de cabine zien en maakt op de tussenstations eens een praatje met deze of gene passagier. De ene be manning is de andere niet en (laten we eerlijk zijn) de passagiers zijn ook niet altijd even gezellig, maar de KLM begrijpt dat zelfs de meest ervaren luchtreiziger toch altijd maar een klein mens blijft, die zich toevertrouwt aan machine, bemanning en elementen en behoefte heeft aan een hartelijk woord eD persoonlijke belangstelling, wil hij zich helemaal op z'n gemak voelen. Daar komt nog bij dat de KLM zijn passagiers niet loslaat vóór zij hun be stemming hebben bereikt. Als een vliegtuig onderweg strandt, door mo- torpech, weersomstandigheden of wat dan ook, dan neemt de KLM alle kos ten van het oponthoud voor haar reke ning en alles wordt door haar geregeld. Dat is bij de meeste buitenlandse maat schappijen niet het geval. En overal ter wereld waar die KLM- machine landt, daar vindt men een stukje Schiphol terug. Overal staat er beneden aan de trap een vriendelijke manager of stationschef, die U welkom heet, U de weg wijst en U helpt met liet vliegtuig kwam In slecht weer terecht en kreeg heftige remous-klappen. Onder de passa giers bevond zich een oude dame van tegen de tachtig jaar. De KLM-stewardess ging naast haar zitten en legde bemoedigend haar hand op die van de oude dame. Toen het vliegtuig weer stabiel op zijn vleugels lag en de stewardess weer opstond om haar werk te hervatten, zei de oude dame: „Als het n°0 eens slecht weer wordt en je bent weer bang, dan kom je maar weer naast me zitten hoor kind, dan zal ik je hand wel weer vasthouden!" alles wat in zijn vermogen is. Op een vliegveld waar veel KLM-toestellen landen, begeleidt hij U naar het eigen KLM-hotel, waar U zich geheel thuis zult voelen in een vertrouwde sfeer van rust en properheid. Een enorm bedrijf die KLM, die met haar luchtlijnen 68 landen der aarde omspant! Je landt 's morgens om 7 uur met de constellation „Friesland" op het vlieg veld van Bangkok en je stapt uit, pal naast de „Gouda", die op weg is naar Djakarta en even verder staat een Skymaster met rood-wit-blauwe staart, die gecharterd is voor Singapore. Er rijdt een KLM-bus voor en die brengt je naar het KLM-hotel Plaswijck. Je staat er even beduusd van en je mompelt „niet gek voor zo'n klein landje als het onze" en dan moet het uitgerekend een Duitse collega zijn, die je aan het verstand brengt: „in de lucht is Nederland een wereldmacht!" BEDANKT VOOR OUDERLING De heer Sjoerd Bakker, die gekozen was als ouderling bij de chr. ger. kerk, heeft gemeend voor deze benoeming te moeten bedanken. De heer A. Hakvoort, die eveneens was gekozen, heeft de be noeming aangenomen. VEEL OUD-URKERS OP URK Tijdens de feestdagen en vooral bij de jaarwisseling werd Urk bezocht door vele oud-Urkers. Gezien de laatste dag van het jaar voor Urk altijd een bijzon dere dag, is, daar er dan dankdag wordt gehouden, komen vele oud- Urkers hun geboorteplaats bezoeken. Er waren o.m. bezoekers uit Den Hel der en de Zaanstreek. BEURS MIDDENMEER, 2 Januari 1952. Aardappelen 28.35 20 tot 30; 35.45 14 tot 25; boven de 45 12 tot 17; consumptie-aardappelen tot 12%; bui tenland 28.35 20 tot 30; 35.45 14 tot 25; boven 45 12 tot 17; consumptie-aard- appelen 9 tot 10%; granen; tarwe 23 tot 24; gerst 35 tot 38; haver 28% tot 30%; rogge 33 tot 36; duivenbonen 50 tot 60; capucijners 51 tot 57; groene erw ten 47 tot 56; karwijzaad 69 tot 74; blauw maanzaad 105 tot 112; wit hooi 120 tot 130; rode klaverhooi 115 tot 125; lucernehooi 125 tot 130; haverstro 60 tot 65; gerststro 67 tot 70; tarwestro 70 tot 72; groene erwtenstro 78 tot 80; ander erwtenstro 55 tot 70; voederbie ten met hoog gehalte 26 tot 28; voeder suikerbieten 32 tot 35; suikerbieten 40; voeraardappelen 4% tot 5; tarwe 23 tot 24.20. (Van onze correspondent te München) JJET WAS In Juni 1945, dat enige Sudetendultsers, die plotseling uit hun ge boorteland verdreven waren, in de buurt van het stadje Kraiburg in het district Mühldorf in Opper-Beieren aankwamen. Ze bezaten niets dan wat ze aan het lichaam droegen en wat bundeltjes met de allernoodzakelijkste ge bruiksvoorwerpen. De bezorgheld van de gemeente-vaderen was niet gering. Maar de vluchtelingen wilden werken. Ten slotte slaagden zij er in op het ter rein van een vroegere fabriek van kruit- en springstoffen bij Kraiburg waar van de gebouwen oorspronkelijk opgeblazen zouden worden, een Industrie te vestigen, die zich dank zij de onvermoeide werkkracht van de vluchtelingen snel ontwikkelde. DIJ de Sudentenduitsers voegden zich in de loop van de tijd ontheemden uit Silezië, vluchtelingen uit de Ooste- ijke zone, geëvacueerden uit het Bonds- gebied en vrijwillige arbeiders uit Beieren en zo groeide de nederzetting aan, totdat deze op 1 April van het vorige jaar door de Beierse regering onder de naam Waldkraiburg als zelf standige vluchtelingen-gemeente werd erkend. Het was de éérste gemeente van deze soort in de Bondsrepubliek. De oprichting was een experiment, dat succes had en spoedig navolging vond. Thans zijn er in Beieren reeds Bagdad en de Tigris vanuit de lucht gezien. gelangrijker dan een overzicht te ge ven van wat er op economisch ge bied in het afgelopen jaar plaats vond, is het slaan van een blik in de toe komst. Nu is dit laatste weer niet zó eenvoudig, omdat de economie niet op één lijn te stellen is met de sterrekun- de, waar alles keurig vooruit is te be rekenen. Wij zitten b.v. met alle mogelijke draden aan het buitenland gebonden en elke plotselinge gebeurtenis aldaar (revolutie, politieke verschuiving, devaluatie, grote natuurramp, liberali satie of wel het sluiten van de gren zen) moet op onze economie invloed uitoefenen. Maar goed, als wij deze waarheid in dachtig blijven, dan is toch wel in zeer globale trekken een zekere verwach ting over de naaste toekomst uit te spreken. Uitgangspunt voor elke beschouwing moet zijn, dat er 'n uiterst nauwe ver wantschap bestaat tussen ons financieel en economisch verkeer met het buiten land (hetgeen dan zijn neerslag vindt in onze betalingsbalans) en het prijs verloop, de koopkracht en de werkge legenheid in het binnenland. (Van een correspondent te Moskou) J^IET minder belangrijk dan het bezit van de werken van Stalin, uitgegeven door de Moskouse Staatsdrukkerij, is voor de waardigheidsbekleders van de hoogste Sowjetrussische kringen van bevoorrechten een kleine brochure, die in September van dit jaar door de Staatsdrukkerij verspreid werd en de titel draagt: „Reglement voor de officiële collectieve vermakelijkheden", geschreven door kameraad Molotsjkow, de chef van het protocol. Molotsjkow is in het ambtelijke Sowjetleven een belangrijke autoriteit, die de groten van de partij, de staat en het Rode Leger niet behoeft te vrezen: hij waakt voor de waardige representatie van de Sowjetstaat met niet geringere bekwaamheid dan een hof maarschalk van de Tsaar. Wat de schittering van uniformen de overvloedigheid van het koude buffet, de vlotte elegantie van de jongere officieren, de roezige werveling van muziek en dans betreft, kan een feest in het Kremlin van heden een vergelijking met die oude tijden zeer zeker doorstaan. DINNEN in het Sowjetrussische heilig- dom heerst op zulke grote avonden een kleurrijk en feestelijk gedrang. Het Franse blad „France Dimanche" geeft over één van deze schitterende feesten dat dezer dagen in het Kremlin werd gevierd, een verslag van een ooggetuige, waarin naast de schild.ïg van de uiterlijke pracht de spookachtige ach tergrond doorschemert. Daar stromen de ministers, de leden van het Centrale C jniité van 'de Partij, v- - Opperste Sowjet, de kamerad maarschalken, admiraals en generaals met hun vrou wen, dochters en zoons, van wie velen de uniform van één van de beroemde krijgsscholen dragen, over de trappen de stralend verlichte zalen binnen, waar reeds de buffetten met caviaar en ge rookte ham. net Sakoesis, de Russische champagne en de in 24 soorten geser veerde nationale drank, de Wodka wachten. Schitterende prac'-t kenmerkt de uniformen, waarin de militairen paraderen, rijk' - de b- .jassen van de ministers: de kledij van de machtheb bers der partij is iets bescheidener. De dames zijn volgens de laatste Moskouse mode gekleed, in bontmantels en kleu rige hoofddoeken, met zwarte molières en nylonkousen. ALS één van de eersten pleegt Beria, de machtige minister van politie, te verschijnen, et zijn vrouw, de mooiste vrouw van de hoofdstad, die de Mos- kouers als „onze Sowjetrussische Ve- nus" betitelen. Als Stalin, zoals dit bij de feesten tei gelegenheid van de Oc- tober-rev riutie het geval was, op de Krlm of in de Kauk?- ertoeft en Molotow bii hem is, kan Beria zich in het trotse gevoel koesteren de éérste man in de staat te zijn. Tegen de 1500 personen verdringen zich in de salons en de zalen. Vier or kesten, gedirigeerd door „kapelmees ters", spelen ononderbroken en lossen elkaar af. Als ceremoniemeesters fun geren jonge scholieren van de krijgs scholen. Het bal wordt geopend door Beria, een meesterlijk danseur, die in 1923 in Tiflis de eerste prijs won in de Georgische sabeldans, in zijn hemels blauwe uniform van maarschalk der M.G.B.-troepen (M.G.B. is de vroegere N.K.W.D.). Zijn danseuse is de vrouw van maarschalk Boelganin, een statige, corpulente blondine. Men begint met een wals, gaat dan over op de Russische tango, totdat een gedeelte van de dansenden stormachtig begint te roepen om een mazurka, ter ere van de Russisch-Poolse vriendschap, of van kameraad Rokossowski, die het bevel voert over het Poolse leger. Er zijn slechts enkelen, die deze dans kun nen dansen, maar niemand laat zich hierdoor van deze sympathiebetoging weerhouden en vooral de maarschalken Konjew. Malinowski, Antonow en Wer- sjinin zag men op het laatste revolutie- feest met overgave de mazurka dansen. Ze slaan weliswaar niet zo'n goed figuur als op het slagveld en zijn al gauw bui ten adem: dan springen de scholieren van de krijgsscholen voor hen in met hun witte handschoenen, hun kaars rechte houding, gekleed om door een ringetje te halen, net als de pages aan het hof van de Tsaar. VERVOLGENS is er nog Malenkow, lid van het Politbureau, met zijn vrouw Lera Roebtzowa, die vroeger secreta resse van Molotow is geweest. Evenals Stalin vroeger bij voorkeur gekleed ging, draagt hij een weinig militair uitziende uniformjas, met wijde broek en zware laarzen met driedubbele zo len. Men zag in hem eens de vermoe delijke troonopvolger, maar tegenwoor dig betekent hij niet meer veel. Hoewel hij eerste secretaris van de partij is. ziet men slechts weinig mensen bij hem. De balgasten ruiken reeds de ongenade In een andere hoek verslindt de nieuwe president van de plan-commissie, Sa- boerow, broodjes met Caviaar en ge rookte ham; zijn geweldif eetlust is beroemd. Ook de familie Kaganowitsj ontbreekt niet op het appèl. Lazarus Kaganowitsj, lid van het Politbureau, is oud geworden, sinds de partij zijn broer Michael als „cosmopoliet" veroordeeld heeft. Men mijdt hem, maar Stalin heeft hem in het Politbureau gehouden als „Joodse gijzelaar", zoals de heerser al Ier Russen op zijn schertsende manier pleegt te zeggen. Kaganowitsj weet, dat zijn dagen Ut het Politbureau geteld zijn; Worosjilow heeft zijn opvolger al klaar staan, de jonge en actieve Soeslow, de werkelijke chef van de Kominform. Er is nog een andere candidaat voor het Politbureau: een jonge man met kleine, gedrongen gestalte, lacht en schertst in een kring van vrouwen; het is Ponomarenko, die in 1948 op een rondreis door Europa stakingen en sabotageacties van de Franse haven- en dokarbeiders organi seerde en de spot dreef met de politie van Marseille. die hem wilde arresteren De vroegere draaibankarbeider heeft aan de partij-universiteit propaganda gestudeerd en zijn kennis nuttig aange wend. Bij zijn terugkeer verleende Sta lin hem indertijd de Lenin-orde. In de volle zalen schijnt slechts vro lijkheid en uitgelatenheid te heersen Maar ieder nieuw feest slaat onder een vraagteken, dat op menig bezorgd ge zicht maar ai te duidelijk te leien is: het is de vraag naar de opvolging van Stalin, die voor leder van deze dansen de en genietende mensen gevolgen zal hebben..,. Onze regering heeft tot spil van haar gehele politiek het streven gemaakt om de betalingsbalans zo veel mogelijk te saneren. Met andere woorden, zij wil onze verplichtingen aan het bui tenland zoveel mogelijk verminderen, opdat wij deze uit eigen inkomsten kunnen voldoen. Deze politiek blijft uiteraard ook in 1952 gehandhaafd (zeker tot aan de verkiezingen) en dit wil zeggen, dat de invoer van de goederen zal worden beperkt door de koopkracht te blijven afromen door de hoge belastingen en door loonsverhogingen tegen te gaan en door de credieten van de banken aan het bedrijfsleven duur te houden. Wij zijn de laatste maanden verwend met mooie cijfers van de uitvoer en van de groei van onze valuta. Wij vrezen echter, dat wij de komende maanden andere geluiden zullen horen. Onze uitvoer zal afnemen én door de be schermende maatregelen van het bui tenland (denk aan Engeland) én door het feit, dat onze agrarische export in het eerste gedeelte van het jaar altijd geringer is dan in het tweede gedeelte. Maar dan zullen ook onze inkomsten uit het buitenland afnemen en zal er daar onze invoer nu eenmaal groter is dan onze uitvoer valuta naar het buitenland terugstromen. Minister Van den Brink verwacht zelfs enige hon derden millioenen aan guldens in de komende maanden te zien afvloeien. Wellicht dat de regering haar invoer belemmerende politiek nog wil ver zwaren, doch ook reeds bij de huidige zullen de industrialisatie en de werk gelegenheid in de verdrukking komen. Minder invoeren wil ook zeggen, dat wij over minder materialen kunnen beschikken, het geen vooral in de meer op luxe goederen ingestelde industrie, de werkgelegenheid aantast. Het moeilijker en duurder maken van het crediet veroorzaakt tevens, dat het bedrijfsleven minder over contanten beschikken kan; het bedrijfsleven krijgt, zoals dat heet, steeds meer liqui- diteitszorgen. Voegen wij daarbij het feit, dat er voor verbetering en uit breiding moeilijk aan kapitaal is *i komen, dan wordt het duidelijk dat ook langs deze weg de werkgelegenheid eerder kleiner dan groter wordt. De enige afdoende oplossing zou zijn het opvoeren van de uitvoer, hetgeen werk aan de winkel en geld in het laatje brengt, doch een Nederlandse fabrikant kan een buitenlander niet dwingen te kopen; hij kan alleen door zo goedkoop mogelijk aan te bieden die buitenlander prikkelen van hem te kopen. Dit goedkoop aanbieden veronder stelt, dat 4e kostprijs voor onze fabri kanten laag blijft Het ziet er echter naar uit, dat deze door verschillende factoren (o.a. verhoging electriciteits- en gastarievenl in werking treding werkloosheidswet) zal stijgen. En dan blijft het nog een vraagteken of ook de lonen omhoog gaan. Dit zal zeker door de vakbonden ge ëist worden, als de kosten van levens onderhoud gaan stijgen: krant brood, melk, suiker, enz. zijn of worden in prijs verhoogd. Tot nu toe hebben ver lagingen op ander terrein (kleding, schoeisel, huisraad) een stijging kun nen ophouden, doch als b.v. de grond- stoffenprijzen in het buitenland zouden stijgen het ziet er gelukkig nog niet naar uit dan is zulks van invloed op de groothandelsprijzen en de kosten van levensonderhoud. Het zal ons niet verwonderen, als in de lente de prijzen wat de hoogte in gaan en zo ook de kosten van levens onderhoud. Wij voegen hier direct aan toe, dat er krachten kunnen optreden, die dit verhinderen, doch deze zijn thans nog niet bekend. vier zelfstandige vluchtelingen-gemeen ten met bijna tienduizend inwoners, die uitsluitend door ontheemden bestuurd worden In alle vier gemeenten: Wald kraiburg. Geretsried (district Wolfrats- hausen). Traunreut bij Traunstein en Neustraubling (district Regensburg) ziia de Sudentenduitsers in de meerderheid. Waldkraiburg had bij de oprichting on geveer 2200 inwoners, thans bedraagt dit aantal reeds 3215 Door de 159 :n aanbouw zijnde woningen zal het aan tal inwoners vóór 1 Mei 1952 nog met 450 k 500 personen vermeerderd worden, afgezien van de natuurlijke bevolkines- toeneming. Het plan bestaat om hier een stad van omstreeks 18.000 mensen te doen groeien. In Waldkraiburg zijn 56 industrie- pn exportondernemingen, waaronder al leen 15 fabrieken voor de glasindustrie. De plaats telt verder 41 handelsonder nemingen. waaronder 18 levensmidde lenzaken en 9 restaurants en bierloka len. Verder hebben zich in de vluchte- lingenstad nog 73 handwerkslieden van allerlei ambachten gevestigd. De vluchtelingengemeente Geretsried, die tegelijk met Waldkraiburg werd opgericht, heeft 2758 inwoners. De be volking hiervan bestaat eveneens voor het grootste gedeelte uit Sudetendult sers, dan volgen Duitsers uit Hongarije, Silezië, Roemenië en uit Slowakije. Ook hier is een industrie-nederzetting ont staan. In de buurt van Traunstein in Opper- Beieren ligt de vluchtelingengemeente Traunreut. die op 1 October 1950 werd opgericht. Deze gemeente heeft thans 1960 inwoners. De Siemens-Schuckert- werke hebben hier een fabriek, waarin 1100 arbeiders werkzaam ziin; verder is er een textielfabriek, een fabriek voor meubelen en houten voorwerpen, een fiinmechanisch bedriif, een snoepgoed- fabriek, en een glasbedriif. De jongste vluchtelingengemeente werd op 1 April van dit jaar in Neus traubling bij Regensburg gesticht. De gemeente heeft op het ogenblik 1400 in woners. Ook hier is een levendige in dustrie. Wat de mensen in de vrije vluchte lingengemeenten b(j elkaar houdt en verbindt, is het gemeenschappelijke lot, dat arm en rijk zonder onderscheid ge troffen heeft. Wat hier geschapen Is, is alleen op de capaciteiten van iedere medewerker en de onbuigzame wils kracht van de ontheemden opgebouwd. Met de genoemde vier vluchtelingenge meenten is een begin gemaakt met een nieuwe ontwikkeling in de Bondsrepu bliek. Waldkraiburg gaf het voorbeeld, andere plaatsen volgden. Het ligt in de bedoeling van de gou verneur van de Nederlandse Antillen, mr. A. A. M. Struycken, binnenkort een bezoek te brengen aan de gouverneur van Suriname. Het staat nog niet vast, wanneer dit bezoek zal plaats hebben. ALKMAAR 31 Dec. 1951. Tomaten A 1.70—2.87, Witlof 22—39. rode kool 7—11, Savoye kool 6.50—7 50, Groene kool 7.5015, Spruitkool, extra 48 12 38, Boerenkool 5.5013, Sla 26. Andijvie 2248, Winterpeen 515, Waspeen 9 27, Uien 731, Prei 922, Soepgroen ten 69, Peterselie 37, Appels: Bramley Seedling 15, Gourreinette 22 NOORDER MARKTBOND. 5500 kg uien 31.90—33. grove uien 30 60— 31.20, drielingen 29; 18000 kg rode kool 9.10—13.80; 2700 kg gele kool 6.50— 8.40 4500 kg groene kool 613.60; 8400 kg Succes witte kool 66.30; 87000 kg Deense witte kool 69; 7200 kg andij vie II 3244, andijvie b 1535. 6 paarden 650—950, 57 koeien 500—1325, le kwaliteitt 2.80—3 per kg, overige soorten 2.40—2.80 per kg. 57 nuchtere kalveren 40—100, 11 vette schapen 130 —170, 161 varkens, spekvarkens 2 28 2 30. vleesvarkens 2.26—2.28. lichte var kens 22.10. zeugen 1.902 04. Voor de veemarkt van Oudejaarsdag bestond van slagerszijde een goede be langstelling. De kwaliteit van het me rendeel der aangevoerde koeien was uitstekend. De handel verliep matig, met hoge prijzen. Een notering van f3 per kg behoorde dan ook niet tot de uitzonderingen. De nuchtere-kalveren zijn wegens de hoge prijzen eveneens matig ver handeld. Tegen de verwachting in bestond er veel vraag naar varkens. Dit gold vooral voor de zware dieren, die direct bij de aanvang der markt, vlug werden verkocht. Voor de lichte varkens be staat al sinds maanden maar weinig in teresse, en ook thans was het verjoop maar matig tot traag te noemen. Verge leken bij twee weken terug waren de noteringen vrijwel onveranderd, al is een klein kwantum zware varkens bo- van de hoogst gegeven notering ver kocht. Verscheidene stakende DUW-arbei- ders van de twee objecten bij Emmen hebben een verzoek ingediend om her plaatsing. Op de verzoeken die zijn binnengekomen tot en met Zaterdag JJ. is welwillend beschikt. Deze ar beiders kunnen a.s. Maandag weer aan het werk gaan. Over andere verzoeken beslist de minister van Sociale Zaken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5