Betere service bij
gelijke snelheid
Maarschalken dansen de mazurka
Het geheim van vliegen
het rood-wit-blauw
onder
Ruim tienduizend ontheemden
regeren thans zichzelf
Economische verwachtingen voor1952
Galafeesten als in de Tsarentijd
JOURNAAL VAN EEN K.L.M.-REIS I
Urk
Tama, Tigris, Tiber
BEURS MIDDENMEER
Vier vrije vluchtelingengemeenten in Beieren
Nieuwe industrieën
opgebouwd
EEN AVONDJE AAN STALINS HOF
Maar op de achtergrond
dreigt de ongenade
Mr. Struycken binnenkort
naar Suriname
MARKTBERICHTEN
Veemarkt Alkmaar
De DUW-staking in Drente
begint te verlopen
DONDERDAG S JANUARI 1953
(Van onze speciale verslaggever)
^AN het Tigris Palace in Bagdad moet men zich geen overdreven voorstelling
maken. Het is een niet bijzonder groot en niet bijzonder luxe hotel. De
kamers zijn niet büster comfortabel, maar ze zijn zindelijk en dat is in dit
deel van de wereld al heel wat. De Arabische bedienden zijn vriendelijk
en gedienstig ook al krijgen ze geen fooi en na het (overvloedige) diner
kan men kiezen tussen Franse en Arabische koffie. Het bijzondere is echter
dat dit hotel in Bagdad ligt en een zonnig terras heeft aan de linkeroever
van de traag stromende Tigris. Op dat terras op de derde Donderdag van
December als ze thuis niet weten hoe de kamer warm te stoken in
een luie stoel te liggen en zo maar wat mijmeren over de merkwaardige loop
die het leVen soms nemen kan, dat is een prettige belevenis. Dat een boze meneer
van de Irakse vreemdelingenpolitie je even tevoren met gevangenis heeft be
dreigd omdat je pas niet in orde was, kan je stemming niet bederven. Integen
deel, je bent haast geneigd te denken dat het wel eens interessant zou zijn een
Oosterse gevangenis van binnen te zien.
FZ KIJKT naar de plezante lichtflitsen
op de Tigris en je bedenkt dat je een
paar dagen geleden nog in Tokio stond
en van het vliegveld Haneda uitkeek
over een Japanse rivier, de Tama en ]e
weet nog niet dat de volgende dag de
mist een tussenlanding in Rome nodig
zal maken, zodat je minder dan 24 uur
later de Tiber zult zien. Zondag nam
je afscheid van Tokio, Maandag liep je
op kousenvoeten door een tempel in
Bangkok, Dinsdag kocht je souvenier-
tjes in Bagdad, gisteren dwaalde je
door de ruïnes van het oude Babyion.
reed je in de woestijn op een kameel
en was je op bezoek bij een echte
sheik, morgen zie je de Sint Pieter en
het Colloseum en overmorgen zal ge
zagvoerder Brugman van een korte op
klaring gebruik maken om de constel-
lation feilloos neer te zetten op Schip
hol.
En nu, weer een paar dagen later,
zit je aan je bureau en probeer je je
lezers deelgenoot te maken van de in
drukken die je op deze bliksemreis van
goed twee weken bestormden. Dat is
niet gemakkelijk. Je hebt bijna de om
trek van de aarde afgelegd, bent in
tien verschillende landen aan de grond
geweest, hebt honderden mensen ont
moet en gesproken; je stapte zó van de
winter in de tropen en van de tropen
weer in de winter en je oren tuiten
van al de verhalen.
Vliegen is eigenlijk een vervelende
en vermoeiende manier van reizen, la
ten we het daar over eens zijn. Dagen
en nachten lang hang je (in een ove
rigens heel comfortabele stoel) in de
lucht, je leest wat en je praat wat. ie
probeert af en toe 'n uiltje te knappen,
maar je voelt je langzamerhand zo
gaar en zo gammel worden als ik weet
niet wat. Het uitzicht is meestentijds
de moeite niet waard. Alles vervlakt,
machtige oerwouden worden velden
met boerenkool en een groot deel van
de reis zie je niets dan wolken of wa
ter. Er moet een glorieuze Fujiyama
langs komen, de majestueuze Alpen
moeten onder je door schuiven of de
machine moet naar beneden duiken
boven een grote stad, wil het de moeite
lonen je neus plat te drukken tegen de
kleine patrijspoorten of je hals te ver
rekken als je aan de binnenkant zit en
je onder de kin van je buurman door
een glimp van het landschap moet op
vangen. Vijftien keer landen, dat be
tekent vijftien keer lange formulieren
invullen en vijftien keer gezondheids
diensten en douane passeren, die alles
van je weten willen, zelfs waar je de
laatste 14 nachten hebt geslapen. „Geer.
oog dicht gedaan", heb ik een paar
keer ingevuld! Enfin, wie aan de Ne
derlandse douane gewend is, overleeft
dat wel. Het betekent immers ook vijf
tien keer vreemde landen en volken
zien; hier een lunch, daar een ontbijt
of een diner gebruiken, even de benen
strekken even het motorgeronk kwijt
zijn.
Vliegen heeft een groot voordeel, het
gaat ontzaglijk vlug. Daardoor is het
goedkoop en voor de grote zakenman,
de diplomaat en de rijke toerist het
aangewezen vervoermiddel. En voor
hen niet alleen. Zowel op de heen- als
op de terugreis hadden we gezinnen
met kleine kinderen aan boord. Het is
een temptatie om die kinderen zoet te
houden, maar dat is het op een schip
ook en met een vliegtuig is het leed in
een paar dagen go'eden.
Dat brengt de gedachte op de service
die de passagier onderweg geboden
wordt. Het merkwaardige feit doet zich
voor, dat bijna alle luchtvaartmaat
schappijen ter wereld op 't ogenblik
met hetzelfde (Amerikaanse) materiaal
vliegen. Zij bieden dezelfde snelheid
en dezelfde veiligheid. Hoe komt het
dan dat zovele buitenlanders onom
wonden hun voorkeur voor de KLM
uitspreken? Dat komt door de uitste
kende service. En dan bedoel ik niet
eens dat er in de KLM-vliegtuigen zo
kwistig met drankjes, sigaretten en
lekkere hapjes wordt omgesprongen en
dat de lectuurvoorziening zo prima is
geregeld Het zit dieper.
Dat Coby Schoelink, die een grool
deel van de reis onze stewardess was,
en dat haar mannelijke collega's Gala
ma en Klein, ons steeds in herinnering
zullen blijven als een ideale gastvrouw
en patente gastheren, dat komt niet
alleen doordat zij zo perfect hun werk
deden, maar dat komt door de prettige
sfeei die zij weten te scheppen. Daar
doet de hele bemanning aan mee. Ook
de gezagvoerder laat zich zo nu en dan
wel eens in de cabine zien en maakt
op de tussenstations eens een praatje
met deze of gene passagier. De ene be
manning is de andere niet en (laten
we eerlijk zijn) de passagiers zijn ook
niet altijd even gezellig, maar de KLM
begrijpt dat zelfs de meest ervaren
luchtreiziger toch altijd maar een klein
mens blijft, die zich toevertrouwt aan
machine, bemanning en elementen en
behoefte heeft aan een hartelijk woord
eD persoonlijke belangstelling, wil hij
zich helemaal op z'n gemak voelen.
Daar komt nog bij dat de KLM zijn
passagiers niet loslaat vóór zij hun be
stemming hebben bereikt. Als een
vliegtuig onderweg strandt, door mo-
torpech, weersomstandigheden of wat
dan ook, dan neemt de KLM alle kos
ten van het oponthoud voor haar reke
ning en alles wordt door haar geregeld.
Dat is bij de meeste buitenlandse maat
schappijen niet het geval.
En overal ter wereld waar die KLM-
machine landt, daar vindt men een
stukje Schiphol terug. Overal staat er
beneden aan de trap een vriendelijke
manager of stationschef, die U welkom
heet, U de weg wijst en U helpt met
liet vliegtuig kwam In slecht
weer terecht en kreeg heftige
remous-klappen. Onder de passa
giers bevond zich een oude dame
van tegen de tachtig jaar. De
KLM-stewardess ging naast haar
zitten en legde bemoedigend haar
hand op die van de oude dame.
Toen het vliegtuig weer stabiel op
zijn vleugels lag en de stewardess
weer opstond om haar werk te
hervatten, zei de oude dame: „Als
het n°0 eens slecht weer wordt
en je bent weer bang, dan kom je
maar weer naast me zitten hoor
kind, dan zal ik je hand wel weer
vasthouden!"
alles wat in zijn vermogen is. Op een
vliegveld waar veel KLM-toestellen
landen, begeleidt hij U naar het eigen
KLM-hotel, waar U zich geheel thuis
zult voelen in een vertrouwde sfeer
van rust en properheid.
Een enorm bedrijf die KLM, die met
haar luchtlijnen 68 landen der aarde
omspant!
Je landt 's morgens om 7 uur met de
constellation „Friesland" op het vlieg
veld van Bangkok en je stapt uit, pal
naast de „Gouda", die op weg is naar
Djakarta en even verder staat een
Skymaster met rood-wit-blauwe staart,
die gecharterd is voor Singapore. Er
rijdt een KLM-bus voor en die brengt
je naar het KLM-hotel Plaswijck.
Je staat er even beduusd van en je
mompelt „niet gek voor zo'n klein
landje als het onze" en dan moet het
uitgerekend een Duitse collega zijn, die
je aan het verstand brengt: „in de
lucht is Nederland een wereldmacht!"
BEDANKT VOOR OUDERLING
De heer Sjoerd Bakker, die gekozen
was als ouderling bij de chr. ger. kerk,
heeft gemeend voor deze benoeming te
moeten bedanken. De heer A. Hakvoort,
die eveneens was gekozen, heeft de be
noeming aangenomen.
VEEL OUD-URKERS OP URK
Tijdens de feestdagen en vooral bij de
jaarwisseling werd Urk bezocht door
vele oud-Urkers. Gezien de laatste dag
van het jaar voor Urk altijd een bijzon
dere dag, is, daar er dan dankdag
wordt gehouden, komen vele oud-
Urkers hun geboorteplaats bezoeken.
Er waren o.m. bezoekers uit Den Hel
der en de Zaanstreek.
BEURS MIDDENMEER, 2 Januari
1952. Aardappelen 28.35 20 tot 30;
35.45 14 tot 25; boven de 45 12 tot 17;
consumptie-aardappelen tot 12%; bui
tenland 28.35 20 tot 30; 35.45 14 tot 25;
boven 45 12 tot 17; consumptie-aard-
appelen 9 tot 10%; granen; tarwe 23 tot
24; gerst 35 tot 38; haver 28% tot 30%;
rogge 33 tot 36; duivenbonen 50 tot
60; capucijners 51 tot 57; groene erw
ten 47 tot 56; karwijzaad 69 tot 74;
blauw maanzaad 105 tot 112; wit hooi
120 tot 130; rode klaverhooi 115 tot
125; lucernehooi 125 tot 130; haverstro
60 tot 65; gerststro 67 tot 70; tarwestro
70 tot 72; groene erwtenstro 78 tot 80;
ander erwtenstro 55 tot 70; voederbie
ten met hoog gehalte 26 tot 28; voeder
suikerbieten 32 tot 35; suikerbieten 40;
voeraardappelen 4% tot 5; tarwe 23 tot
24.20.
(Van onze correspondent te München)
JJET WAS In Juni 1945, dat enige Sudetendultsers, die plotseling uit hun ge
boorteland verdreven waren, in de buurt van het stadje Kraiburg in het
district Mühldorf in Opper-Beieren aankwamen. Ze bezaten niets dan wat ze
aan het lichaam droegen en wat bundeltjes met de allernoodzakelijkste ge
bruiksvoorwerpen. De bezorgheld van de gemeente-vaderen was niet gering.
Maar de vluchtelingen wilden werken. Ten slotte slaagden zij er in op het ter
rein van een vroegere fabriek van kruit- en springstoffen bij Kraiburg waar
van de gebouwen oorspronkelijk opgeblazen zouden worden, een Industrie te
vestigen, die zich dank zij de onvermoeide werkkracht van de vluchtelingen
snel ontwikkelde.
DIJ de Sudentenduitsers voegden zich
in de loop van de tijd ontheemden
uit Silezië, vluchtelingen uit de Ooste-
ijke zone, geëvacueerden uit het Bonds-
gebied en vrijwillige arbeiders uit
Beieren en zo groeide de nederzetting
aan, totdat deze op 1 April van het
vorige jaar door de Beierse regering
onder de naam Waldkraiburg als zelf
standige vluchtelingen-gemeente werd
erkend. Het was de éérste gemeente van
deze soort in de Bondsrepubliek.
De oprichting was een experiment,
dat succes had en spoedig navolging
vond. Thans zijn er in Beieren reeds
Bagdad en de Tigris vanuit de lucht gezien.
gelangrijker dan een overzicht te ge
ven van wat er op economisch ge
bied in het afgelopen jaar plaats vond,
is het slaan van een blik in de toe
komst. Nu is dit laatste weer niet zó
eenvoudig, omdat de economie niet op
één lijn te stellen is met de sterrekun-
de, waar alles keurig vooruit is te be
rekenen.
Wij zitten b.v. met alle mogelijke
draden aan het buitenland gebonden
en elke plotselinge gebeurtenis aldaar
(revolutie, politieke verschuiving,
devaluatie, grote natuurramp, liberali
satie of wel het sluiten van de gren
zen) moet op onze economie invloed
uitoefenen.
Maar goed, als wij deze waarheid in
dachtig blijven, dan is toch wel in zeer
globale trekken een zekere verwach
ting over de naaste toekomst uit te
spreken.
Uitgangspunt voor elke beschouwing
moet zijn, dat er 'n uiterst nauwe ver
wantschap bestaat tussen ons financieel
en economisch verkeer met het buiten
land (hetgeen dan zijn neerslag vindt
in onze betalingsbalans) en het prijs
verloop, de koopkracht en de werkge
legenheid in het binnenland.
(Van een correspondent te Moskou)
J^IET minder belangrijk dan het bezit van de werken van Stalin, uitgegeven
door de Moskouse Staatsdrukkerij, is voor de waardigheidsbekleders van de
hoogste Sowjetrussische kringen van bevoorrechten een kleine brochure, die in
September van dit jaar door de Staatsdrukkerij verspreid werd en de titel
draagt: „Reglement voor de officiële collectieve vermakelijkheden", geschreven
door kameraad Molotsjkow, de chef van het protocol. Molotsjkow is in het
ambtelijke Sowjetleven een belangrijke autoriteit, die de groten van de partij,
de staat en het Rode Leger niet behoeft te vrezen: hij waakt voor de waardige
representatie van de Sowjetstaat met niet geringere bekwaamheid dan een hof
maarschalk van de Tsaar. Wat de schittering van uniformen de overvloedigheid
van het koude buffet, de vlotte elegantie van de jongere officieren, de roezige
werveling van muziek en dans betreft, kan een feest in het Kremlin van heden
een vergelijking met die oude tijden zeer zeker doorstaan.
DINNEN in het Sowjetrussische heilig-
dom heerst op zulke grote avonden
een kleurrijk en feestelijk gedrang. Het
Franse blad „France Dimanche" geeft
over één van deze schitterende feesten
dat dezer dagen in het Kremlin werd
gevierd, een verslag van een ooggetuige,
waarin naast de schild.ïg van de
uiterlijke pracht de spookachtige ach
tergrond doorschemert. Daar stromen
de ministers, de leden van het Centrale
C jniité van 'de Partij, v- - Opperste
Sowjet, de kamerad maarschalken,
admiraals en generaals met hun vrou
wen, dochters en zoons, van wie velen
de uniform van één van de beroemde
krijgsscholen dragen, over de trappen
de stralend verlichte zalen binnen, waar
reeds de buffetten met caviaar en ge
rookte ham. net Sakoesis, de Russische
champagne en de in 24 soorten geser
veerde nationale drank, de Wodka
wachten. Schitterende prac'-t kenmerkt
de uniformen, waarin de militairen
paraderen, rijk' - de b- .jassen van de
ministers: de kledij van de machtheb
bers der partij is iets bescheidener. De
dames zijn volgens de laatste Moskouse
mode gekleed, in bontmantels en kleu
rige hoofddoeken, met zwarte molières
en nylonkousen.
ALS één van de eersten pleegt Beria,
de machtige minister van politie, te
verschijnen, et zijn vrouw, de mooiste
vrouw van de hoofdstad, die de Mos-
kouers als „onze Sowjetrussische Ve-
nus" betitelen. Als Stalin, zoals dit bij
de feesten tei gelegenheid van de Oc-
tober-rev riutie het geval was, op de
Krlm of in de Kauk?- ertoeft en
Molotow bii hem is, kan Beria zich in
het trotse gevoel koesteren de éérste
man in de staat te zijn.
Tegen de 1500 personen verdringen
zich in de salons en de zalen. Vier or
kesten, gedirigeerd door „kapelmees
ters", spelen ononderbroken en lossen
elkaar af. Als ceremoniemeesters fun
geren jonge scholieren van de krijgs
scholen. Het bal wordt geopend door
Beria, een meesterlijk danseur, die in
1923 in Tiflis de eerste prijs won in de
Georgische sabeldans, in zijn hemels
blauwe uniform van maarschalk der
M.G.B.-troepen (M.G.B. is de vroegere
N.K.W.D.). Zijn danseuse is de vrouw
van maarschalk Boelganin, een statige,
corpulente blondine.
Men begint met een wals, gaat dan
over op de Russische tango, totdat een
gedeelte van de dansenden stormachtig
begint te roepen om een mazurka, ter
ere van de Russisch-Poolse vriendschap,
of van kameraad Rokossowski, die het
bevel voert over het Poolse leger. Er
zijn slechts enkelen, die deze dans kun
nen dansen, maar niemand laat zich
hierdoor van deze sympathiebetoging
weerhouden en vooral de maarschalken
Konjew. Malinowski, Antonow en Wer-
sjinin zag men op het laatste revolutie-
feest met overgave de mazurka dansen.
Ze slaan weliswaar niet zo'n goed figuur
als op het slagveld en zijn al gauw bui
ten adem: dan springen de scholieren
van de krijgsscholen voor hen in met
hun witte handschoenen, hun kaars
rechte houding, gekleed om door een
ringetje te halen, net als de pages aan
het hof van de Tsaar.
VERVOLGENS is er nog Malenkow, lid
van het Politbureau, met zijn vrouw
Lera Roebtzowa, die vroeger secreta
resse van Molotow is geweest. Evenals
Stalin vroeger bij voorkeur gekleed
ging, draagt hij een weinig militair
uitziende uniformjas, met wijde broek
en zware laarzen met driedubbele zo
len. Men zag in hem eens de vermoe
delijke troonopvolger, maar tegenwoor
dig betekent hij niet meer veel. Hoewel
hij eerste secretaris van de partij is.
ziet men slechts weinig mensen bij hem.
De balgasten ruiken reeds de ongenade
In een andere hoek verslindt de nieuwe
president van de plan-commissie, Sa-
boerow, broodjes met Caviaar en ge
rookte ham; zijn geweldif eetlust is
beroemd. Ook de familie Kaganowitsj
ontbreekt niet op het appèl. Lazarus
Kaganowitsj, lid van het Politbureau, is
oud geworden, sinds de partij zijn broer
Michael als „cosmopoliet" veroordeeld
heeft. Men mijdt hem, maar Stalin heeft
hem in het Politbureau gehouden als
„Joodse gijzelaar", zoals de heerser al
Ier Russen op zijn schertsende manier
pleegt te zeggen.
Kaganowitsj weet, dat zijn dagen Ut
het Politbureau geteld zijn; Worosjilow
heeft zijn opvolger al klaar staan, de
jonge en actieve Soeslow, de werkelijke
chef van de Kominform. Er is nog een
andere candidaat voor het Politbureau:
een jonge man met kleine, gedrongen
gestalte, lacht en schertst in een kring
van vrouwen; het is Ponomarenko, die
in 1948 op een rondreis door Europa
stakingen en sabotageacties van de
Franse haven- en dokarbeiders organi
seerde en de spot dreef met de politie
van Marseille. die hem wilde arresteren
De vroegere draaibankarbeider heeft
aan de partij-universiteit propaganda
gestudeerd en zijn kennis nuttig aange
wend. Bij zijn terugkeer verleende Sta
lin hem indertijd de Lenin-orde.
In de volle zalen schijnt slechts vro
lijkheid en uitgelatenheid te heersen
Maar ieder nieuw feest slaat onder een
vraagteken, dat op menig bezorgd ge
zicht maar ai te duidelijk te leien is:
het is de vraag naar de opvolging van
Stalin, die voor leder van deze dansen
de en genietende mensen gevolgen zal
hebben..,.
Onze regering heeft tot spil van haar
gehele politiek het streven gemaakt
om de betalingsbalans zo veel mogelijk
te saneren. Met andere woorden, zij
wil onze verplichtingen aan het bui
tenland zoveel mogelijk verminderen,
opdat wij deze uit eigen inkomsten
kunnen voldoen.
Deze politiek blijft uiteraard ook in
1952 gehandhaafd (zeker tot aan de
verkiezingen) en dit wil zeggen, dat de
invoer van de goederen zal worden
beperkt door de koopkracht te blijven
afromen door de hoge belastingen
en door loonsverhogingen tegen te gaan
en door de credieten van de banken
aan het bedrijfsleven duur te houden.
Wij zijn de laatste maanden verwend
met mooie cijfers van de uitvoer en van
de groei van onze valuta. Wij vrezen
echter, dat wij de komende maanden
andere geluiden zullen horen. Onze
uitvoer zal afnemen én door de be
schermende maatregelen van het bui
tenland (denk aan Engeland) én door
het feit, dat onze agrarische export in
het eerste gedeelte van het jaar altijd
geringer is dan in het tweede gedeelte.
Maar dan zullen ook onze inkomsten
uit het buitenland afnemen en zal er
daar onze invoer nu eenmaal groter
is dan onze uitvoer valuta naar het
buitenland terugstromen. Minister Van
den Brink verwacht zelfs enige hon
derden millioenen aan guldens in de
komende maanden te zien afvloeien.
Wellicht dat de regering haar invoer
belemmerende politiek nog wil ver
zwaren, doch ook reeds bij de huidige
zullen de industrialisatie en de werk
gelegenheid in de verdrukking komen.
Minder invoeren wil ook zeggen, dat
wij over minder materialen kunnen
beschikken, het geen vooral in de meer
op luxe goederen ingestelde industrie,
de werkgelegenheid aantast.
Het moeilijker en duurder maken van
het crediet veroorzaakt tevens, dat het
bedrijfsleven minder over contanten
beschikken kan; het bedrijfsleven
krijgt, zoals dat heet, steeds meer liqui-
diteitszorgen. Voegen wij daarbij het
feit, dat er voor verbetering en uit
breiding moeilijk aan kapitaal is *i
komen, dan wordt het duidelijk dat ook
langs deze weg de werkgelegenheid
eerder kleiner dan groter wordt.
De enige afdoende oplossing zou zijn
het opvoeren van de uitvoer, hetgeen
werk aan de winkel en geld in het
laatje brengt, doch een Nederlandse
fabrikant kan een buitenlander niet
dwingen te kopen; hij kan alleen door
zo goedkoop mogelijk aan te bieden die
buitenlander prikkelen van hem te
kopen.
Dit goedkoop aanbieden veronder
stelt, dat 4e kostprijs voor onze fabri
kanten laag blijft Het ziet er echter
naar uit, dat deze door verschillende
factoren (o.a. verhoging electriciteits-
en gastarievenl in werking treding
werkloosheidswet) zal stijgen. En dan
blijft het nog een vraagteken of ook
de lonen omhoog gaan.
Dit zal zeker door de vakbonden ge
ëist worden, als de kosten van levens
onderhoud gaan stijgen: krant brood,
melk, suiker, enz. zijn of worden in
prijs verhoogd. Tot nu toe hebben ver
lagingen op ander terrein (kleding,
schoeisel, huisraad) een stijging kun
nen ophouden, doch als b.v. de grond-
stoffenprijzen in het buitenland zouden
stijgen het ziet er gelukkig nog niet
naar uit dan is zulks van invloed op
de groothandelsprijzen en de kosten van
levensonderhoud.
Het zal ons niet verwonderen, als in
de lente de prijzen wat de hoogte in
gaan en zo ook de kosten van levens
onderhoud. Wij voegen hier direct aan
toe, dat er krachten kunnen optreden,
die dit verhinderen, doch deze zijn
thans nog niet bekend.
vier zelfstandige vluchtelingen-gemeen
ten met bijna tienduizend inwoners, die
uitsluitend door ontheemden bestuurd
worden In alle vier gemeenten: Wald
kraiburg. Geretsried (district Wolfrats-
hausen). Traunreut bij Traunstein en
Neustraubling (district Regensburg) ziia
de Sudentenduitsers in de meerderheid.
Waldkraiburg had bij de oprichting on
geveer 2200 inwoners, thans bedraagt
dit aantal reeds 3215 Door de 159 :n
aanbouw zijnde woningen zal het aan
tal inwoners vóór 1 Mei 1952 nog met
450 k 500 personen vermeerderd worden,
afgezien van de natuurlijke bevolkines-
toeneming. Het plan bestaat om hier
een stad van omstreeks 18.000 mensen te
doen groeien.
In Waldkraiburg zijn 56 industrie- pn
exportondernemingen, waaronder al
leen 15 fabrieken voor de glasindustrie.
De plaats telt verder 41 handelsonder
nemingen. waaronder 18 levensmidde
lenzaken en 9 restaurants en bierloka
len. Verder hebben zich in de vluchte-
lingenstad nog 73 handwerkslieden van
allerlei ambachten gevestigd.
De vluchtelingengemeente Geretsried,
die tegelijk met Waldkraiburg werd
opgericht, heeft 2758 inwoners. De be
volking hiervan bestaat eveneens voor
het grootste gedeelte uit Sudetendult
sers, dan volgen Duitsers uit Hongarije,
Silezië, Roemenië en uit Slowakije. Ook
hier is een industrie-nederzetting ont
staan.
In de buurt van Traunstein in Opper-
Beieren ligt de vluchtelingengemeente
Traunreut. die op 1 October 1950 werd
opgericht. Deze gemeente heeft thans
1960 inwoners. De Siemens-Schuckert-
werke hebben hier een fabriek, waarin
1100 arbeiders werkzaam ziin; verder is
er een textielfabriek, een fabriek voor
meubelen en houten voorwerpen, een
fiinmechanisch bedriif, een snoepgoed-
fabriek, en een glasbedriif.
De jongste vluchtelingengemeente
werd op 1 April van dit jaar in Neus
traubling bij Regensburg gesticht. De
gemeente heeft op het ogenblik 1400 in
woners. Ook hier is een levendige in
dustrie.
Wat de mensen in de vrije vluchte
lingengemeenten b(j elkaar houdt en
verbindt, is het gemeenschappelijke lot,
dat arm en rijk zonder onderscheid ge
troffen heeft. Wat hier geschapen Is, is
alleen op de capaciteiten van iedere
medewerker en de onbuigzame wils
kracht van de ontheemden opgebouwd.
Met de genoemde vier vluchtelingenge
meenten is een begin gemaakt met een
nieuwe ontwikkeling in de Bondsrepu
bliek. Waldkraiburg gaf het voorbeeld,
andere plaatsen volgden.
Het ligt in de bedoeling van de gou
verneur van de Nederlandse Antillen,
mr. A. A. M. Struycken, binnenkort een
bezoek te brengen aan de gouverneur
van Suriname. Het staat nog niet vast,
wanneer dit bezoek zal plaats hebben.
ALKMAAR 31 Dec. 1951. Tomaten
A 1.70—2.87, Witlof 22—39. rode kool
7—11, Savoye kool 6.50—7 50, Groene
kool 7.5015, Spruitkool, extra 48 12
38, Boerenkool 5.5013, Sla 26. Andijvie
2248, Winterpeen 515, Waspeen 9
27, Uien 731, Prei 922, Soepgroen
ten 69, Peterselie 37, Appels:
Bramley Seedling 15, Gourreinette 22
NOORDER MARKTBOND. 5500
kg uien 31.90—33. grove uien 30 60—
31.20, drielingen 29; 18000 kg rode kool
9.10—13.80; 2700 kg gele kool 6.50—
8.40 4500 kg groene kool 613.60; 8400
kg Succes witte kool 66.30; 87000 kg
Deense witte kool 69; 7200 kg andij
vie II 3244, andijvie b 1535.
6 paarden 650—950, 57 koeien 500—1325,
le kwaliteitt 2.80—3 per kg, overige
soorten 2.40—2.80 per kg. 57 nuchtere
kalveren 40—100, 11 vette schapen 130
—170, 161 varkens, spekvarkens 2 28
2 30. vleesvarkens 2.26—2.28. lichte var
kens 22.10. zeugen 1.902 04.
Voor de veemarkt van Oudejaarsdag
bestond van slagerszijde een goede be
langstelling. De kwaliteit van het me
rendeel der aangevoerde koeien was
uitstekend. De handel verliep matig,
met hoge prijzen. Een notering van f3
per kg behoorde dan ook niet tot de
uitzonderingen.
De nuchtere-kalveren zijn wegens
de hoge prijzen eveneens matig ver
handeld.
Tegen de verwachting in bestond er
veel vraag naar varkens. Dit gold
vooral voor de zware dieren, die direct
bij de aanvang der markt, vlug werden
verkocht. Voor de lichte varkens be
staat al sinds maanden maar weinig in
teresse, en ook thans was het verjoop
maar matig tot traag te noemen. Verge
leken bij twee weken terug waren de
noteringen vrijwel onveranderd, al is
een klein kwantum zware varkens bo-
van de hoogst gegeven notering ver
kocht.
Verscheidene stakende DUW-arbei-
ders van de twee objecten bij Emmen
hebben een verzoek ingediend om her
plaatsing. Op de verzoeken die zijn
binnengekomen tot en met Zaterdag
JJ. is welwillend beschikt. Deze ar
beiders kunnen a.s. Maandag weer aan
het werk gaan. Over andere verzoeken
beslist de minister van Sociale Zaken.