Charley Chaplin filmt weer
Werkloosheidtop-probleem in Belgie
„Limelight zijn vijfde grote film
in ruim twintig jaar
y'ZiirzT»! s "rï10 ««——2 ssl. vert,«-
Problemen van de huizenbouw
in Belgenland
Regering siari met bestrijding
Cultureel Nieuws
De varkens- en pluimveehouderij en
de verhoogde voederprijzen
GLIMLACHJE
Zaad der nieuwsgierigheid
wordt gestrooid
KERKELIJK NIEUWS
Onze buren in het Zuiden kozen vóór persoon
lijkheid en inspiratie
resultaat is niet
Het
verheffend
In Noord-Holland maakt
men zich zorgen
TINWINNING OP HET STRAND
Waardige woorden van
minister Van Houtte
DE gemiddelde Belg laat zich leiden
door angsten oor zjjn portemon
naie (zeer begrijpelijk overigens). Dat
echter op voorbeeld van zjjn Engelse
gewezen collega Sir Stafford Cripps,
beschouwingen van economische aard
zeer goed kunnen samengaan met
meer ideële motieven, kan uit de
volgende woorden van eerste minis
ter Van Houtte blijken, zo juist uit
gesproken op een diner van de Ko
ninklijke Kring „Mars et Mercure',
bjj welke gelegenheid hjj het regerings
plan uiteen zette: „Ik voor rnjj ben
overtuigd, dat in dit grote latente
conflict (bedoeld is de werkloosheid),
waarbij de machten en de leerstellin
gen tegenover elkander staan, er
plaats is voor een derde macht, die
misschien niet een derde kracht van
de politiek is, maar een derde kracht
van de moraal en van de wereldop
vatting. De werkloosheid is een van
de toetsstenen, waarnaar de waarde
van ons regime zal worden bepaald.
Ofwel zo zegt hjj zullen wjj et
in slagen, aan allen, die in staat zjjn
te werken en het stevige verlangen
hebben door de verdienste van hun ar
beid in lvin bestaan te voorzien, bjj
hun bevoegdheden passend werk te
verschaffen, ofwel zullen wjj onver
biddelijk veroordeeld worden om de
grootste rijkdom ter wereld te hebben
verspild n.1. het arbeidsvermogen van
de mensen en hun niet te hebben kun
nen verschaffen wat hun waardig is:
de mogelijkheid om hun bestaan door
de persoonlijke inspanning te recht
vaardigen". Waardige woorden, zou
den wij willen zeggen, die zeker een
basis zjjn om op te starten.
H°E_ het prijsverloop in de toekomst
komst zal zijn, valt uit de aard der
zaak met geen mogelijkheid te zeggen
en het hangt dus geheel in de lucht of
deze zodanig zullen zijn, dat de ver
hoogde voederprijzen daardoor zullen
kunnen worden goedgemaakt Da
moeilijkheid voor de varkenshouderij -
en dit geldt ook voor de pluimveehou
derij - is daarbij, dat weinig voer uit
eigen bedrijf kan worden gebruikt en
dat men dus practisch geheel is aange
wezen op aankoop van de in prijs ge
stegen voermiddelen. Wel wordt door
de minister steeds aangedrongen op
het telen van eigen voer, maar het ligt
voor de hand, dat dit niet overal en
voor iedereen mogelijk is.
Roosevelt vergiste zich
in de Sowjetunie
Nieuwe politieke partij
in Engeland
Tito voert winstdeling in
DONDERDAG 6 MAART 1952
(Van onze correspondent te New Yorkï
rbÏZiT'JeTloT m ,SpenCer (charle>' in oog van de wereld)
u hv'in hét mi Tl T (i'mcamera's. Het nieuwe oeuvre zal „Lime-
luur ei"TerÏ draart public,telt"> "eten. In conceptie, dialoog en parti-
rTn fnnetie d^ d t Tkenmerk«> van een Chaplin-productie.
l^elX" ZrZt agi"k0mlek ielf kan vervullen geeft fctf uit handen.
LUnelight gerqpt in een periode, die voor Chaplin opnieuw vol innerlijke
foweest en waarin er tal van politieke stormen over z„n hoofd zijn
ma^ChaP:in f1" |V00F versche,dene Amerikaanse politici in Washington
wier blik in de afgelopen jaren herhaaldelijk op Hollywood s wonderlijke bevol
king, met een groot aantal pseudo- en echte communisten, is gericht een
dankbare steen des aanstoots.
f^NDANKS het feit, dat hij in Amerika
zijn reputatie en zijn fortuin maak
te. bleef Chaplin Brit. Hij weigerde
zich te doen naturaliseren. Dat haalde
hem de toorn van menig Amerikaan
op de hals. O.i. ten onrechte. Het ver
krijgen van een nieuwe nationaliteit
is een privilege, waarom men kan
vragen of waarvan men kan afzien.
In Chaplin's geval kwam daar bij, dat
hij in het dagelijks leven vaak blijk
geeft van eenzelfde mentaliteit, die
zijn films telkens tot zulk een grote
gebeurtenis hebben gemaakt: hij is
steeds geneigd de ..zwakkere" in een
Conflict te steunen. Doch aangezien de
..zwakkere" partij niet 't gelijk aan haar
Chaplin in zijn politieke opvattingen
Cn uitlatingen de plank af en toe mis-
eloeg. Voeg daaraan nog het (voor
Hollywood wèl, maar voor het meer
provinciale deel van Amerika niet zo)
simpele feit van zijn vier huwelijken
en men kan zich een beeld vormen
van een veelomstreden figuur hoe
groot zijn talenten ook mogen zijn.
Waar „The Sunday Times" meldt, is
ip de collectie van luitenant-kolo
nel Walter Burrel onlangs een schil
derij aangetroffen, dat werd geïdenti
ficeerd als een „Frans Hals". Het doek
zal op 26 Maart bij de firma Sotheby
worden verkocht Men meent, dat het
de Burrel-collectie sedert de 2e h'elft van
schilderij deel heeft uitgemaakt van
de 18e eeuw. In 1904 verbrandde het
grootste deel van deze verzameling.
De afgebeelde figuur is onbekend. Het
opschrift „Admiraal van Tromp" is
waarschijnlijk later toegevoegd. Reeds
eerder werd door de fa. Sotheby een
Frans Hals ondekt. Het bracht bij de
verkoop bijna f 100.000 op.
Een manuscript dat «vier eeuwen
lang bewaard is gebleven in een ge
bouw van een college te Cambridge,
schijnt een onbekend werk te zijn van
Geoffrey Chaucer, de auteur van „The
Canterbury Tales" en de vader van de
Engelse letterkunde. Het werk is ge
titeld „Equatorie of the Planets" en
beschrijft de constructie en het ge
bruik van een groot meetinstrument.
Vorig jaar schreef de Nederlandse
Radio Unie een prijsvraag voor een
hoorspel uit, dat de stichting van de
kolonie aan de Kaap door Jan van
Riebeeck in 1652 zou memoreren en
dramatiseren. Er werden 24 manucrip-
ten ingezonden. De beoordelingscom
missie heeft thans bekend gemaakt,
de beschikbaar gestelde f 750 niet toe
te kennen, omdat geen der inzendingen
voor bekroning voldoende werd geacht
Op 18 April hoopt Theo Frenkel zijn
vèertig jarig toneeljubileum te vieren.
Hij zal deze mijlpaal in zijn toneelcar
rière herdenken met het toneelstuk
„Zijne Excellentie". Er lis voor de
huldiging een werkcomité gevormd.
In de Galerie Mansard te Parijs
wordt een tentoonstelling van Frans
- Nederlandse kunst gehouden. De
werken zijn afkomstig uit de verzame
ling van het museum Boymans te Rot
terdam- De opening werd bijgewoond
door de Nederlandse ambassadeur te
Parijs.
liet woonhuis van Mozart te Salzburg.
n dat 16 October 1944 werd gebombar
deerd, zal niet meer worden opge
bouwd. Het gedeelte van het huis, dat
bleef staan, zal tot Mozart Museum
worden ingericht. De familie Mozart
heeft dit huis van 1773 tot 1780 be
woond. Mozarts geboortehuis in de
Getreidegasse in Salzburg is nog in
tact
Als onderdeel van haar streven om
de meesterwerken op het gebied van
de kunst bekendheid te geven, bereidt
de UNESCO te Parijs een expositie
voor van ongeveer 150 reproducties van
tekeningen van Leopardo da Vm,cl:
v.'iens vijfhonderdste geboortedag au
jaar herdacht zal worden.
Op deze tentoonstelling zal ook een
deel van de anders weinig toeganke
lijke collectie van Windsor Castle in
Engeland te zien zijn.
Ook in ons land zal een actie worden
gevoerd voor het inzamelen van gelden
ten bate van de restauratie van ver
schillende delen van het beroemde slot
der Franse koningen, het kasteel van
Versailles.
«The Boy Kumasenu" is de titel van
de eerste door een geheel Afrikaan
se onderneming gemaakte film aan ae
Goudkust. Voordien had de Gold Coast
Film Unit wel enkele korte films
vervaardigd en leverde men regel
matig filmstroken voor een meu^f*
journaal voor de Afrikaans bioscopen.
Deze film laat enkele moeilijkheden
zien, waarmede een Afrikaanse jon
gen te maken krijgt als hij zyn a
Verlaat en terecht komt in het modeine
stadsleven. De titelrol wordt gespeeld
door een scholier.
In Peru is men begonnen metfl
vervaardiging van een honderd twin
tig delen tellende encyclopaedie over
dit land. waarin ook zeer belangwek
kende bijzonderheden zullen _w°t'd®a
gepubliceerd over het oude Ruk d®
Inca's. Het geheel zal omvatten 100.0W
pagina's en 150.000 illustraties.
HET wordingsproces van „Limelight"
heeft opnieuw 2jaar gevergd.
Over de inhoud ervan weigert Cha
plin meer los te laten dan de meest
summiere draad: „het is de geschiede
nis van een bejaard vaudeville-komiek
in Engeland, heeft hij tegenover vrien
den verklaard, „een man die geleide
lijk zijn vat op het publiek heeft ver
loren, wiens grappen en grollen oud
bakken zijn geworden. Ziels-ongeluk-
kig over het feit, dat men niet meer
om hem lacht, zoekt hij zijn toevlucht
tot de drank. Het toeval brengt hem
in aanraking met een jonge danseres,
vol talent maar ook vol problemen, die
haar in de ontplooiing van haar ga
ven remmen. De aan-lager-wal-ge-
raakte komiek vindt zijn zelfrespect
weer terug, door van het danseresje
een ster te maken".
Oppervlakkig gezien vindt men Ln dit
gegeven hetzelfde autobiographische
thema terug van „Gold Rush" en,
sterker nog, van „City Lights" de
zwerver, die het blinde bloemenmeisje
tracht te helpen. (Chaplin moge mil-
lionair zijn hij voelt zich een ver
worpene in onze maatschappij). Maar
aan het geraamte van de „korte in
houd kan men Chaplin's werk nim
mer beoordelen. Een verdere aanwij
zing voor de waarschijnlijkheid, dat
Chaplin in „Limelight" terugvalt op
zijn eigen ervaringen in Engeland is
voorts het feit, dat hij een figuur heeft
gecreëerd, die sterk geënt is op zijn
eigen moeder, die, terwijl haar zoon
zich nog een naam op de planken
moest maken, als naaister een bijver
dienste had gevonden.
Claire BI oom
j^ET dit al moet echter erkend wor
den, dat men van „Limelight" nog
weinig weet. Sedert „Gold-rush" en
„The Kid", waarin Chaplin telkenmale
de verschoppeling was, de zwerver,
wiens beste bedoelingen de meest fu
neste resultaten hadden en die zelfs
wanneer zijn pogingen wèl met suc
ces waren bekroond zelf achter het
net viste, veranderde zijn instelling
merkbaar. In „Modern Times" schiep
hij een wrange parodie op de ver
houding tussen mens en machine in
de industrie; de „Grote Dictator" was
zijn bijdrage aan de psychologische
oorlogvoering van de Westelijke we
reld tegen Hitier. En zijn laatste film
„Monsieur Verdoux", hoewel uiterlijk
een Blauwbaard-geschiedenis was
doorweven met Chaplin's protesten
tegen de militaire tendensen van onze
na-oorlogse wereld. Over de gedachte
achter de intrige van „Limelight" be
waart Chaplin alsnog het stilzwijgen.
Er zijn natuurlijk weer vele tongen
in beweging gekomen door het feit,
dat Chaplin opnieuw een onbekende
actrice tot ster van zijn film heeft ge
bombardeerd. Het is een Engelse tone-
liste Claire Bloom, die de hoofdrol te
genover Chaplin speelt. Zij moet te
vens een door Chaplin gecomponeerd
ballet (waarvan de Inhoud enigszins
naar ,De Rode Schoentjes" zweemt)
kunnen dansen.
Chaplin verwacht in de loop van
Februari de opnamen voor „Limelight"
te hebben beëindigd. Voor het eerst
in zijn carrière heeft hij enige vrien
den toegestaan de opnamen bij te wo
nen. Het relaas, dat zij van hun er
varingen vertellen, is er een van een
bezield kunstenaar, die als acteur en
als regisseur voortdurend onder ster
ke druk staat en moeite heeft zijn
emotionele uitbarstingen te beheersen.
Maar, zeggen zij, de technici en mede
spelers beseffen de aard van Chaplin's
ongebruikelijk talent en berusten in
zijn uitvallen.
Als een getergde leeuw
DAY RASCH, een jong pianist, die
bijna een jaar lang met Chaplin
heeft samengewerkt aan de partituur
van de door Chaplin gecomponeerde
illustratieve muziek, heeft dezer dagen
aan buitenstaanders een typisch beeld
gegeven van Chaplin's temperament
„Chaplin speelt zelf viool, piano, ac
cordeon en orgel", vertelde hij. „Maar
hij kan geen muziek schrijven. Daar
voor had hij mij in dienst genomen.
Wij hebben negen maanden aan de par
tituur gewerkt. Chaplin placht dan
door zijn kamer te ijsberen, neuriënd,
zingend en af en toe ook brullend als
een getergde leeuw. Mijn taak was het
uit zijn „gezang" de melodieën op te
vangen, ze op de piano te spelen en dan
op muziekpapier vast te leggen. Er
gingen dagen over heen dat er geen
noot op papier werd gezet. Maar op
eens werd de inspiratie over Chaplin
vaardig. Ik moet erkennen, dat ik nog
nooit van mijn leven iemand zó heb
zien componeren. Maar ik geloof, dat
de muziek zeker aan zijn doel zal be
antwoorden".
Men heeft Chaplin de vraag gesteld,
wat hij van „Limelight" verwacht. „Ik
hoop dat het een grappige film wordt",
zei hij met een bescheidenheid, die
sommigen voor onzekerheid houden.
Hij voegde eraan toe, dat hij het ko
mische element heeft gezocht in het
visuele, niet in de dialoog. „In één van
mijn grote scènes", voegde hij er aan
toe, „krijg ik kramp in mijn been. En
het publiek kijkt toe hoe ik er van af
kom. Dat is nog steeds het genre hu
mor, dat een film m.i. moet bieden.
Maar zo besloot hij meet aan
deze ene scène de betekenis van de
film niet af".
Zo heeft Chaplin het eerste zaad
der nieuwsgierigheid naar zijn vijfde
grote film in ruim twintig jaar ge
strooid. Wie twijfelt eraan, dat „Lime
light" evenals de voorafgaande films
van deze uitzonderlijke acteur-auteur-
regisseur opnieuw zal staan in wat de
letterlijke vertaling van de titel is:
„Het volle licht der publiciteit"?
„Voor mijn part een humanistische
opvoedingAls ik ze 's morgens
maar kwijt ben!"
Ned Herv. Kerk.
Beroepen te Jaarsveld: J. Smit, can-
didaat te Rotterdam; te Oldebroek (va
cature A. J Wijnmaalen): L. Blok te
Kampen. Aangenomen naar Nieuw
Lekkerland (met standplaats Kinder
dijk): J. Zwijnenburg te Huizen (N.H.),
die bedankte voot Benschop. Bedankt
voor Elburg: G. Willemsen te Hierden.
Beroepbaarstelling: de heer S. O. Meeu-
wes, B 395 te Uithuizermeeden, stelt
zich beroepbaar.
Geref. Kerken.
Tweetal te Olst: als hulpprediker M.
P. Pel, a.s. emeritus predikant, en M.
Stadig te Yzinge.
CR zit niets anders op: men moet kie-
zen. Er wordt hier in Belgie een me
thode van bouwen van huizen toege
past. die het onmogelijk maakt het ene
te kiezen én ook nog het andere; men
moet radicaal pro het ene en contra het
andere zijn, pro individualiteit en in
spiratie en dan tégen de stijlloze ma
nier, waarop men hier meent een mo
derne straat te mogen aanleggen. Of
omgekeerd: een derde mogelijkheid be
staat er niet.
Het is genoegzaam bekend, dat er
verschillende theorieën zijn over straat-
bouw, straataanleg, enz. Maar een
theorie, die elke methodiek negeert..?
Toch schijnt men in een stad als Ant
werpen volgens dit principe te bouwen.
Ik had tot nog toe in mijn onschuld van
aesthetisch geïnteresseerd mens altijd
gedacht, dat het tot een sieraad van de
stedenbouw gerekend moet worden, als
men in een pas aangelegde straat een
bepaalde stijl kan ontdekken. Niet
waar, zo waren wij opgevoed? Een stijl!
Dit wil zeggen, een zekere eenheid, een. plaats ruimen voor persoonlijkheid sa
bepaalde harmonie, een rhythme, zoals
men die bijvoorbeeld in Brussel op de
Grote Markt met zijn verrukkelijke ge
bouwen aantreft en eigenlijk overal,
waar vroeger op een verantwoorde ma
nier gebouwd werd.
He minister van landbouw heeft on-
langs enige maatregelen genomen ten
aanzien van de voederprijzen, welke
de varkens- en de pluimveehouderij in
Noord Holland in een moeilijker posi
tie dreigen te brengen.
VOOR wat de varkens betreft, is
Noord Holland een gebied waar
mén zich heeft toegelegd op het hou
den van Groot-Yorkshire varkens, een
soort, dat zich meer leent tot de pro
ductie van zware slagersvarkens dan
van lichtere baconvarkens.
De baconvarkens, die voornamelijk
uit het Oosten van ons land komen,
worden geexporteerd naar Engeland.
Onze regering heeft daartoe een con-
Tin wordt in bescheiden mate gewonnen in het populaire badplaatsje
Porthtowan in Cornwall (Engeland). Af en toe zijn de grondzeeën zo
krachtig, dat het zand, dat vijf procent tin bevat, van de bodem wordt
losgewoeld. De mannen scheppen het tinhoudende zand op en wassen het
grondig met water. De tin zakt dan naar beneden.
(Van Onze correspondent te Brussel)
IlfORDT Nederland in hoge, zelfs in stijgende mate in het nauw gebracht door
bet werkloosheidprobleem, de proporties waaronder dit vraagstuk bij onze
buren beneden de Moerdijk zich voordoet, is werkelijk onrustbarend en vervult
de harten met bange voorgevoelens. De Belg is van nature optimistisch en zet
zich gemakkelijk over dingen been, die hem aanvankelijk neerdrukten. Maar
op één punt is hij gevoelig, om niet te zeggen ontroostbaar: als aan zijn natuur
lijke drift tot werken beperkingen worden opgelegd of hij gehandicapt wordt
in zijn wil om geld te verdienen. De gemiddelde Belg kan wat zich op het ogen
blik in zijn land afspeelt op het gebied van beperking van de arbeidskansen,
slechts zien als iets, wat direct zijn financiële positie raakt. Zijn portemonnaie
loopt gevaar en nu worden alle klokken in zijn land tegelijk geluid. Dagelijks
voegen zich nieuwe contingenten bij bet leger der werklozen.
stoot wil opvangen en de leiding van
het offensief op zich heeft genomen
om de ontwikkeling van 's Iands ap
paraat in versneld tempo voort te zet
ten. De voorziene regelingen rijn de
volgende: het particulier initiatief
moet worden bevorderd en de overheid
moet een zo groot mogelijk aantal
werkgelegenheden hiervoor beschik
baar stellen. Er is een crediet van 50
millioen franken uitgetrokken voor
de saneringswerken van de bodem. De
uitvoering van deze plannen zal in het
komende voorjaar 450.000 werkdagen
verzekeren. Voorts gaan de gedachten
van de regering in de richting van:
geen nieuwe industrieën, maar nieu
we fabrieken, d.w.z. terwijl nieuwe
ondernemingen gesteund worden, zal
de voorkeur uitgaan naar uitbreiding
van de bestaande industrieën. Eén
woord werkt als een rode lap op de
verbeelding: inflatie. Tot iedere Prijs
moet deze voorkomen worden.
ONDANKS de geruststellende me-
delingen van minister van Houtte
over het Regeringsplan ter bestrijding
der werkloosheid, gebaseerd op ac
tieve medewerking van particulieren,
neemt de onrust zichtbaar toe. Ener
zijds toont België een hoge productie
en een maximaal inkomen en ander
zijds de werkloosheid die, aldus minis
ter Van Houtte, een structureel pro
bleem is.
De Belg zou echter zjjn naam als
geïnspireerde werker niet met eer dra
gen, als hjj niet allang de schouders
onder deze voor z(jn land dreigende
last had gezet en het is vooral de
manlijke en knappe minister van Eco
nomische Zaken, Duvieusart, die de
tract afgesloten met Engeland en aan
de hand van de prijzen, die daarin zijn
bedongen, is het mogelijk aan de hou
ders van baconvarkens een prijs te
garanderen.
Dit contract houdt in de levering
van ten minste 25.000 ton bacon ge
durende het jaar 1952 tegen de prijs
van f 2.74 kg. Daarboven zou nog een
kwantum van 10.000 ton kunnen worden
geleverd voor f 3.15 per kg. Natuurlijk
moet dit contract worden nageleefd
en, zonder ons te begeven in de vraag
in hoeverre de thans geleende bacon-
prijs van f 2.60 per k.g. geslacht ge
wicht inclusief kwaliteitstoeslag lo
nend is, mogen we wel aannemen, dat
de regering er voor zal zorgen, dat dit
baconcontract wordt uitgevoerd.
De zware varkens
■JTEN aanzien van de zware varkens
bestaat heel wat minder zekerheid.
De voorraad spek in Nederland is zeer
aanzienlijk. Volgens sommigen komt
dit, omdat door Nederland aanzienlij
ke voorraden Amerikaans spek werden
geimporteerd, die vervolgens naar
Duitsland werden geëxporteerd. Hier
door zouden weliswaar goede winsten
aan deviezen zijn geboekt, maar het
Nederlandse spek zou zijn blijven lig
gen. Volgens anderen zou de verbrei
ding van mond- en klauwzeer in Duits
land ten gevolge hebben gehad, dat
daar veel varkens aan de markt kwa
men, waardoor een prijsdaling ont
stond die de export van Nederlands
spek belemmerde. Hammen konden te
gen goede prijzen naar Amerika wor
den verkocht, voor het spek echter was
geen afzet.
Intussen vertonen de zware varkens
de laatste dagen een lichte prijsstij
ging. Het is mogelijk, dat hier sprake
is van een stimulerende invloed van de
baconvarkens, maar zeker is dit niet.
Het voederprobleem
In verband met dit laatste hoorden
we zelfs de opvatting uitspreken, dat.
aangezien de gemengde bedrijven eigen
lijk de meest aangewezen zijn voor het
houden van varkens en pluimvee, deze
op de duur de varkens- en pluimvee
houderij zouden moeten opvangen.
Wanneer het inderdaad deze kant uit
gaat, dan mogen de perspectieven voor
de varkens- en pluimveehouderij aller
minst rooskleurig worden genoemd.
Regeringstaak
70VER is het natuurlijk nog niet.
waarbij nog komt, dat het sociaal
gezien een ontoelaatbaarheid moet
worden geacht om mensen, die gedu
rende een reeks van jaren een bedrijf
hebben uitgeoefend, eenvoudig in de
steek te laten, nadat hun bedrijf ten
gevolge van gewijzigde regeringsmaat
regelen onrendabel is geworden. Voor
alsnog hebben we de indruk, dat men
van regeringszijde voor deze zijde van
het vraagstuk een open oog heeft, al
zal natuurlijk moeten worden afge
wacht of de belangen van deze groep
op de duur tot hun recht komen. Ge
zien de tot nu toe gevolgde landbouw
politiek hebben deze bedrijven in ieder
geval veel tegen.
Het is min of meer begrijpelijk, dat
onder deze omstandigheden van de
zijde der varkens- en pluimveehouders
de aandacht wordt gevestigd op de
gunstige positie, waarin - als gevolg
van de overheidsmaatregelen - de ak
kerbouwbedrijven zich geplaatst zien.
De regering schijnt dit te beseffen. Wat
niet wegneemt, dat het wel zeer moei
lijk zal blijken om de klove, die zich
meer en me»r schijnt te verwijderen,
te overbruggen.
Maar men moet nu eens komen kij
ken in de nieuwe wijken van Antwer
pen, dan zal men het verschil duidelijk
zien. Naast een huis dat een eigen stijl
heeft, verrijst een ander, dat het zijne
draagt. Laag ligt naast hoog; soms als
men het zo ontstane verschil in hoogte
wil camoufleren, wordt er bovenop een
loos geveltje aangebracht als een wan
kel schijnend muurtje. Een werkelijk
mooi huis, van degelijke architectuur,
wordt geflankeerd door een ander dat
geestelijke armoe, gebrek aan vernuft
van de maker schijnt te verraden.
Vraagt men zich af. hoe dit mogelijk
is en of de toezichtoefenende instanties
hierop geen aanmerkingen maken, dan
blijkt, dat men met een visie te doen
heeft, die méér is dan een gril en
daarom waard, bekeken te worden. De
Belgen hebben in hun bouwmethoden
gekozen vóór persoonlijkheid en inspi
ratie en tégen van bovenaf geleide
architectuur. Hier komen wij hij het
eigenlijke punt waarom het gaat. Men
staat voor een keus: óf de architecten
aan bepaalde voorschriften binden cn
dan de zekerheid hebben dat 'n straat
plan uitgewerkt wordt volgens vooraf-
omschreven beginselen, óf de grootst
mogelijke vrijheid toestaan cn volop
inspiratie, maar daarbij dan ook de
kans lopen dat een hopeloze willekeur
wordt ingevoerd en een straat een pot-
pouri van opvattingen en stijlen wordt.
Men heeft zich blijkbaar, althans in
Antwerpen, voor het laatste beginsel
uitgesproken, met de hierboven om
schreven gevolgen.
Wjj voor ons zien heel duidelijk dn
bezwaren aan het andere standpunt
verbonden, maar zijn toch teveel op
schoonheid gesteld om zonder meer het
standpunt van de Antwerpse heren t#
kunnen huldigen.
Maar ook nog in andere opzichte»
kent de Schelde-stad haar bouwmoei-
lijkheden. Veel straten zijn volkome*
ongeschikt om het tegenwoordige ver
keer door te laten. Gevolg: er worde»
oude huizen afgebroken en op de vrij
komende plaatsen nieuwe gebouwd, die
enkele meters meer nr/.r achter komen
te liggen. Later zullen dan de andere
huizen ook worden afgebroken. Maar
„later" kan lang op zich laten wachten
en intussen heeft men afschuwelijk
lelijke straatbeelden verkregen met nu
eens inspringende en dan weer uit
springende gedeelten, een zig-fag lijn,
die sommige huizen laat zien maar
andere totaal aan het gezicht onttrekt.
Zo „groeit een stad, maar het is een
groei, die denken doet aan sommige bo
men, die allesbehalve sierlijk hun kroon
naar de hemel opheffen. Het verblij-
dene, maar tegelijk het tragische va*
het geval is, dat haast mathematisch
zeker te zeggen is, dat men eens van 't
ingenomen standpunt zal gaan afwijken
en naar een meer gebalanceerde oplos
sing zal grijpen. Dan zullen echter veel
straatbeelden voor eeuwen bedorven
zijn. Een fout woord, op papier getypt
kan uitgevlakt worden en een fout
woord voor de radio, hersteld; maar
mislukte straten worden aan het nage
slacht overgedragen en ontsieren onze
steden voor jaren.
Een Brits oordeel:
In een bespreking van het kortgele
den verschenen boek „The struggle for
Europe" van de voormalige oorlogs
correspondent Chester Wilmot, dat
veel opzien heeft gebaard en reeds vrij
wel direct na zijn verschijnen als „het
beste werk van 1952" werd beschre
ven, schrijft Clement Attlee in het
maandblad „The national and Engürh
Review" onder meer:
„Wilmots boek toont aan hoeveel
Stalin te Jalta won, omdat wijlen pre
sident Roosevelt zich vergiste in de
na de oorlog te verwachten Russische
reacties. Roosevelt schijnt gedacht te
hebben dat Groot-Brittannië een im
perialistische mogendheid is en de
Sowjetunie niet. Hij deed in het ooste*
enin het westen onnodige concessies
aan de Russen, waarvoor wij alle*
thans duur betalen. In feite hebben
de Russen in het verre oosten dt
vruchten geplukt van overwinningen,
bevochten door de democratisch#
strijdkrachten".
Attlee vervolgt: „Groot-Brittannië
heeft de Sowjetunie van ganser hart#
gesteund in haar verzet tegen Hitier
e s. „Wij hebben ons echter nooit eni
ge illusie gemaakt over de Russisch#
houding na afloop van de oorlog. Toen
de geallieerden in Italië de overwin
ning hadden behaald, voelden de
Amerikanen er niet voor midden- en
zuidoost Europa op de Duitsers te
veroveren. Dat werd aan de Russe*
overgelaten. Zij maakten later dezelfde
fout t.a.v. Tsjechoslowakije.
Morgen zal te Chorley in Lancashire
een nieuwe politieke partij worden op
gericht door een onafhankelijk-conser-
vatieve canldidaat, die in '1950 bij de
algemene verkiezingen verslagen werd.
De oprichter, Andrew Fountaine
noemde de partij „Nationaal Front".
De voornaamste doelstellingen van d#
partij zijn: volledige ontruiming door
de Amerikaanse troepen van Brits
grondgebied en overbrenging der Britse
troepen in Korea naar Malakka
Egypte. Zij vraagt voorts het buiten de
wet stellen van alle „door Moskou ge
ïnspireerde agentschappen" in Engeland
en zijn koloniale bezittingen.
De regering-Tito zal binnenkort voor
de employé's en de arbeiders in de
staatsbedrijven een stelsel van winst
deling invoeren. De werknemers krij
gen dan boven hun vaste lonen een ex
tra bedrag, dat afhankelijk is van de
ln het bedrijf gemaakte winst.