Charley Chaplin filmt weer Werkloosheidtop-probleem in Belgie „Limelight zijn vijfde grote film in ruim twintig jaar y'ZiirzT»! s "rï10 ««——2 ssl. vert,«- Problemen van de huizenbouw in Belgenland Regering siari met bestrijding Cultureel Nieuws De varkens- en pluimveehouderij en de verhoogde voederprijzen GLIMLACHJE Zaad der nieuwsgierigheid wordt gestrooid KERKELIJK NIEUWS Onze buren in het Zuiden kozen vóór persoon lijkheid en inspiratie resultaat is niet Het verheffend In Noord-Holland maakt men zich zorgen TINWINNING OP HET STRAND Waardige woorden van minister Van Houtte DE gemiddelde Belg laat zich leiden door angsten oor zjjn portemon naie (zeer begrijpelijk overigens). Dat echter op voorbeeld van zjjn Engelse gewezen collega Sir Stafford Cripps, beschouwingen van economische aard zeer goed kunnen samengaan met meer ideële motieven, kan uit de volgende woorden van eerste minis ter Van Houtte blijken, zo juist uit gesproken op een diner van de Ko ninklijke Kring „Mars et Mercure', bjj welke gelegenheid hjj het regerings plan uiteen zette: „Ik voor rnjj ben overtuigd, dat in dit grote latente conflict (bedoeld is de werkloosheid), waarbij de machten en de leerstellin gen tegenover elkander staan, er plaats is voor een derde macht, die misschien niet een derde kracht van de politiek is, maar een derde kracht van de moraal en van de wereldop vatting. De werkloosheid is een van de toetsstenen, waarnaar de waarde van ons regime zal worden bepaald. Ofwel zo zegt hjj zullen wjj et in slagen, aan allen, die in staat zjjn te werken en het stevige verlangen hebben door de verdienste van hun ar beid in lvin bestaan te voorzien, bjj hun bevoegdheden passend werk te verschaffen, ofwel zullen wjj onver biddelijk veroordeeld worden om de grootste rijkdom ter wereld te hebben verspild n.1. het arbeidsvermogen van de mensen en hun niet te hebben kun nen verschaffen wat hun waardig is: de mogelijkheid om hun bestaan door de persoonlijke inspanning te recht vaardigen". Waardige woorden, zou den wij willen zeggen, die zeker een basis zjjn om op te starten. H°E_ het prijsverloop in de toekomst komst zal zijn, valt uit de aard der zaak met geen mogelijkheid te zeggen en het hangt dus geheel in de lucht of deze zodanig zullen zijn, dat de ver hoogde voederprijzen daardoor zullen kunnen worden goedgemaakt Da moeilijkheid voor de varkenshouderij - en dit geldt ook voor de pluimveehou derij - is daarbij, dat weinig voer uit eigen bedrijf kan worden gebruikt en dat men dus practisch geheel is aange wezen op aankoop van de in prijs ge stegen voermiddelen. Wel wordt door de minister steeds aangedrongen op het telen van eigen voer, maar het ligt voor de hand, dat dit niet overal en voor iedereen mogelijk is. Roosevelt vergiste zich in de Sowjetunie Nieuwe politieke partij in Engeland Tito voert winstdeling in DONDERDAG 6 MAART 1952 (Van onze correspondent te New Yorkï rbÏZiT'JeTloT m ,SpenCer (charle>' in oog van de wereld) u hv'in hét mi Tl T (i'mcamera's. Het nieuwe oeuvre zal „Lime- luur ei"TerÏ draart public,telt"> "eten. In conceptie, dialoog en parti- rTn fnnetie d^ d t Tkenmerk«> van een Chaplin-productie. l^elX" ZrZt agi"k0mlek ielf kan vervullen geeft fctf uit handen. LUnelight gerqpt in een periode, die voor Chaplin opnieuw vol innerlijke foweest en waarin er tal van politieke stormen over z„n hoofd zijn ma^ChaP:in f1" |V00F versche,dene Amerikaanse politici in Washington wier blik in de afgelopen jaren herhaaldelijk op Hollywood s wonderlijke bevol king, met een groot aantal pseudo- en echte communisten, is gericht een dankbare steen des aanstoots. f^NDANKS het feit, dat hij in Amerika zijn reputatie en zijn fortuin maak te. bleef Chaplin Brit. Hij weigerde zich te doen naturaliseren. Dat haalde hem de toorn van menig Amerikaan op de hals. O.i. ten onrechte. Het ver krijgen van een nieuwe nationaliteit is een privilege, waarom men kan vragen of waarvan men kan afzien. In Chaplin's geval kwam daar bij, dat hij in het dagelijks leven vaak blijk geeft van eenzelfde mentaliteit, die zijn films telkens tot zulk een grote gebeurtenis hebben gemaakt: hij is steeds geneigd de ..zwakkere" in een Conflict te steunen. Doch aangezien de ..zwakkere" partij niet 't gelijk aan haar Chaplin in zijn politieke opvattingen Cn uitlatingen de plank af en toe mis- eloeg. Voeg daaraan nog het (voor Hollywood wèl, maar voor het meer provinciale deel van Amerika niet zo) simpele feit van zijn vier huwelijken en men kan zich een beeld vormen van een veelomstreden figuur hoe groot zijn talenten ook mogen zijn. Waar „The Sunday Times" meldt, is ip de collectie van luitenant-kolo nel Walter Burrel onlangs een schil derij aangetroffen, dat werd geïdenti ficeerd als een „Frans Hals". Het doek zal op 26 Maart bij de firma Sotheby worden verkocht Men meent, dat het de Burrel-collectie sedert de 2e h'elft van schilderij deel heeft uitgemaakt van de 18e eeuw. In 1904 verbrandde het grootste deel van deze verzameling. De afgebeelde figuur is onbekend. Het opschrift „Admiraal van Tromp" is waarschijnlijk later toegevoegd. Reeds eerder werd door de fa. Sotheby een Frans Hals ondekt. Het bracht bij de verkoop bijna f 100.000 op. Een manuscript dat «vier eeuwen lang bewaard is gebleven in een ge bouw van een college te Cambridge, schijnt een onbekend werk te zijn van Geoffrey Chaucer, de auteur van „The Canterbury Tales" en de vader van de Engelse letterkunde. Het werk is ge titeld „Equatorie of the Planets" en beschrijft de constructie en het ge bruik van een groot meetinstrument. Vorig jaar schreef de Nederlandse Radio Unie een prijsvraag voor een hoorspel uit, dat de stichting van de kolonie aan de Kaap door Jan van Riebeeck in 1652 zou memoreren en dramatiseren. Er werden 24 manucrip- ten ingezonden. De beoordelingscom missie heeft thans bekend gemaakt, de beschikbaar gestelde f 750 niet toe te kennen, omdat geen der inzendingen voor bekroning voldoende werd geacht Op 18 April hoopt Theo Frenkel zijn vèertig jarig toneeljubileum te vieren. Hij zal deze mijlpaal in zijn toneelcar rière herdenken met het toneelstuk „Zijne Excellentie". Er lis voor de huldiging een werkcomité gevormd. In de Galerie Mansard te Parijs wordt een tentoonstelling van Frans - Nederlandse kunst gehouden. De werken zijn afkomstig uit de verzame ling van het museum Boymans te Rot terdam- De opening werd bijgewoond door de Nederlandse ambassadeur te Parijs. liet woonhuis van Mozart te Salzburg. n dat 16 October 1944 werd gebombar deerd, zal niet meer worden opge bouwd. Het gedeelte van het huis, dat bleef staan, zal tot Mozart Museum worden ingericht. De familie Mozart heeft dit huis van 1773 tot 1780 be woond. Mozarts geboortehuis in de Getreidegasse in Salzburg is nog in tact Als onderdeel van haar streven om de meesterwerken op het gebied van de kunst bekendheid te geven, bereidt de UNESCO te Parijs een expositie voor van ongeveer 150 reproducties van tekeningen van Leopardo da Vm,cl: v.'iens vijfhonderdste geboortedag au jaar herdacht zal worden. Op deze tentoonstelling zal ook een deel van de anders weinig toeganke lijke collectie van Windsor Castle in Engeland te zien zijn. Ook in ons land zal een actie worden gevoerd voor het inzamelen van gelden ten bate van de restauratie van ver schillende delen van het beroemde slot der Franse koningen, het kasteel van Versailles. «The Boy Kumasenu" is de titel van de eerste door een geheel Afrikaan se onderneming gemaakte film aan ae Goudkust. Voordien had de Gold Coast Film Unit wel enkele korte films vervaardigd en leverde men regel matig filmstroken voor een meu^f* journaal voor de Afrikaans bioscopen. Deze film laat enkele moeilijkheden zien, waarmede een Afrikaanse jon gen te maken krijgt als hij zyn a Verlaat en terecht komt in het modeine stadsleven. De titelrol wordt gespeeld door een scholier. In Peru is men begonnen metfl vervaardiging van een honderd twin tig delen tellende encyclopaedie over dit land. waarin ook zeer belangwek kende bijzonderheden zullen _w°t'd®a gepubliceerd over het oude Ruk d® Inca's. Het geheel zal omvatten 100.0W pagina's en 150.000 illustraties. HET wordingsproces van „Limelight" heeft opnieuw 2jaar gevergd. Over de inhoud ervan weigert Cha plin meer los te laten dan de meest summiere draad: „het is de geschiede nis van een bejaard vaudeville-komiek in Engeland, heeft hij tegenover vrien den verklaard, „een man die geleide lijk zijn vat op het publiek heeft ver loren, wiens grappen en grollen oud bakken zijn geworden. Ziels-ongeluk- kig over het feit, dat men niet meer om hem lacht, zoekt hij zijn toevlucht tot de drank. Het toeval brengt hem in aanraking met een jonge danseres, vol talent maar ook vol problemen, die haar in de ontplooiing van haar ga ven remmen. De aan-lager-wal-ge- raakte komiek vindt zijn zelfrespect weer terug, door van het danseresje een ster te maken". Oppervlakkig gezien vindt men Ln dit gegeven hetzelfde autobiographische thema terug van „Gold Rush" en, sterker nog, van „City Lights" de zwerver, die het blinde bloemenmeisje tracht te helpen. (Chaplin moge mil- lionair zijn hij voelt zich een ver worpene in onze maatschappij). Maar aan het geraamte van de „korte in houd kan men Chaplin's werk nim mer beoordelen. Een verdere aanwij zing voor de waarschijnlijkheid, dat Chaplin in „Limelight" terugvalt op zijn eigen ervaringen in Engeland is voorts het feit, dat hij een figuur heeft gecreëerd, die sterk geënt is op zijn eigen moeder, die, terwijl haar zoon zich nog een naam op de planken moest maken, als naaister een bijver dienste had gevonden. Claire BI oom j^ET dit al moet echter erkend wor den, dat men van „Limelight" nog weinig weet. Sedert „Gold-rush" en „The Kid", waarin Chaplin telkenmale de verschoppeling was, de zwerver, wiens beste bedoelingen de meest fu neste resultaten hadden en die zelfs wanneer zijn pogingen wèl met suc ces waren bekroond zelf achter het net viste, veranderde zijn instelling merkbaar. In „Modern Times" schiep hij een wrange parodie op de ver houding tussen mens en machine in de industrie; de „Grote Dictator" was zijn bijdrage aan de psychologische oorlogvoering van de Westelijke we reld tegen Hitier. En zijn laatste film „Monsieur Verdoux", hoewel uiterlijk een Blauwbaard-geschiedenis was doorweven met Chaplin's protesten tegen de militaire tendensen van onze na-oorlogse wereld. Over de gedachte achter de intrige van „Limelight" be waart Chaplin alsnog het stilzwijgen. Er zijn natuurlijk weer vele tongen in beweging gekomen door het feit, dat Chaplin opnieuw een onbekende actrice tot ster van zijn film heeft ge bombardeerd. Het is een Engelse tone- liste Claire Bloom, die de hoofdrol te genover Chaplin speelt. Zij moet te vens een door Chaplin gecomponeerd ballet (waarvan de Inhoud enigszins naar ,De Rode Schoentjes" zweemt) kunnen dansen. Chaplin verwacht in de loop van Februari de opnamen voor „Limelight" te hebben beëindigd. Voor het eerst in zijn carrière heeft hij enige vrien den toegestaan de opnamen bij te wo nen. Het relaas, dat zij van hun er varingen vertellen, is er een van een bezield kunstenaar, die als acteur en als regisseur voortdurend onder ster ke druk staat en moeite heeft zijn emotionele uitbarstingen te beheersen. Maar, zeggen zij, de technici en mede spelers beseffen de aard van Chaplin's ongebruikelijk talent en berusten in zijn uitvallen. Als een getergde leeuw DAY RASCH, een jong pianist, die bijna een jaar lang met Chaplin heeft samengewerkt aan de partituur van de door Chaplin gecomponeerde illustratieve muziek, heeft dezer dagen aan buitenstaanders een typisch beeld gegeven van Chaplin's temperament „Chaplin speelt zelf viool, piano, ac cordeon en orgel", vertelde hij. „Maar hij kan geen muziek schrijven. Daar voor had hij mij in dienst genomen. Wij hebben negen maanden aan de par tituur gewerkt. Chaplin placht dan door zijn kamer te ijsberen, neuriënd, zingend en af en toe ook brullend als een getergde leeuw. Mijn taak was het uit zijn „gezang" de melodieën op te vangen, ze op de piano te spelen en dan op muziekpapier vast te leggen. Er gingen dagen over heen dat er geen noot op papier werd gezet. Maar op eens werd de inspiratie over Chaplin vaardig. Ik moet erkennen, dat ik nog nooit van mijn leven iemand zó heb zien componeren. Maar ik geloof, dat de muziek zeker aan zijn doel zal be antwoorden". Men heeft Chaplin de vraag gesteld, wat hij van „Limelight" verwacht. „Ik hoop dat het een grappige film wordt", zei hij met een bescheidenheid, die sommigen voor onzekerheid houden. Hij voegde eraan toe, dat hij het ko mische element heeft gezocht in het visuele, niet in de dialoog. „In één van mijn grote scènes", voegde hij er aan toe, „krijg ik kramp in mijn been. En het publiek kijkt toe hoe ik er van af kom. Dat is nog steeds het genre hu mor, dat een film m.i. moet bieden. Maar zo besloot hij meet aan deze ene scène de betekenis van de film niet af". Zo heeft Chaplin het eerste zaad der nieuwsgierigheid naar zijn vijfde grote film in ruim twintig jaar ge strooid. Wie twijfelt eraan, dat „Lime light" evenals de voorafgaande films van deze uitzonderlijke acteur-auteur- regisseur opnieuw zal staan in wat de letterlijke vertaling van de titel is: „Het volle licht der publiciteit"? „Voor mijn part een humanistische opvoedingAls ik ze 's morgens maar kwijt ben!" Ned Herv. Kerk. Beroepen te Jaarsveld: J. Smit, can- didaat te Rotterdam; te Oldebroek (va cature A. J Wijnmaalen): L. Blok te Kampen. Aangenomen naar Nieuw Lekkerland (met standplaats Kinder dijk): J. Zwijnenburg te Huizen (N.H.), die bedankte voot Benschop. Bedankt voor Elburg: G. Willemsen te Hierden. Beroepbaarstelling: de heer S. O. Meeu- wes, B 395 te Uithuizermeeden, stelt zich beroepbaar. Geref. Kerken. Tweetal te Olst: als hulpprediker M. P. Pel, a.s. emeritus predikant, en M. Stadig te Yzinge. CR zit niets anders op: men moet kie- zen. Er wordt hier in Belgie een me thode van bouwen van huizen toege past. die het onmogelijk maakt het ene te kiezen én ook nog het andere; men moet radicaal pro het ene en contra het andere zijn, pro individualiteit en in spiratie en dan tégen de stijlloze ma nier, waarop men hier meent een mo derne straat te mogen aanleggen. Of omgekeerd: een derde mogelijkheid be staat er niet. Het is genoegzaam bekend, dat er verschillende theorieën zijn over straat- bouw, straataanleg, enz. Maar een theorie, die elke methodiek negeert..? Toch schijnt men in een stad als Ant werpen volgens dit principe te bouwen. Ik had tot nog toe in mijn onschuld van aesthetisch geïnteresseerd mens altijd gedacht, dat het tot een sieraad van de stedenbouw gerekend moet worden, als men in een pas aangelegde straat een bepaalde stijl kan ontdekken. Niet waar, zo waren wij opgevoed? Een stijl! Dit wil zeggen, een zekere eenheid, een. plaats ruimen voor persoonlijkheid sa bepaalde harmonie, een rhythme, zoals men die bijvoorbeeld in Brussel op de Grote Markt met zijn verrukkelijke ge bouwen aantreft en eigenlijk overal, waar vroeger op een verantwoorde ma nier gebouwd werd. He minister van landbouw heeft on- langs enige maatregelen genomen ten aanzien van de voederprijzen, welke de varkens- en de pluimveehouderij in Noord Holland in een moeilijker posi tie dreigen te brengen. VOOR wat de varkens betreft, is Noord Holland een gebied waar mén zich heeft toegelegd op het hou den van Groot-Yorkshire varkens, een soort, dat zich meer leent tot de pro ductie van zware slagersvarkens dan van lichtere baconvarkens. De baconvarkens, die voornamelijk uit het Oosten van ons land komen, worden geexporteerd naar Engeland. Onze regering heeft daartoe een con- Tin wordt in bescheiden mate gewonnen in het populaire badplaatsje Porthtowan in Cornwall (Engeland). Af en toe zijn de grondzeeën zo krachtig, dat het zand, dat vijf procent tin bevat, van de bodem wordt losgewoeld. De mannen scheppen het tinhoudende zand op en wassen het grondig met water. De tin zakt dan naar beneden. (Van Onze correspondent te Brussel) IlfORDT Nederland in hoge, zelfs in stijgende mate in het nauw gebracht door bet werkloosheidprobleem, de proporties waaronder dit vraagstuk bij onze buren beneden de Moerdijk zich voordoet, is werkelijk onrustbarend en vervult de harten met bange voorgevoelens. De Belg is van nature optimistisch en zet zich gemakkelijk over dingen been, die hem aanvankelijk neerdrukten. Maar op één punt is hij gevoelig, om niet te zeggen ontroostbaar: als aan zijn natuur lijke drift tot werken beperkingen worden opgelegd of hij gehandicapt wordt in zijn wil om geld te verdienen. De gemiddelde Belg kan wat zich op het ogen blik in zijn land afspeelt op het gebied van beperking van de arbeidskansen, slechts zien als iets, wat direct zijn financiële positie raakt. Zijn portemonnaie loopt gevaar en nu worden alle klokken in zijn land tegelijk geluid. Dagelijks voegen zich nieuwe contingenten bij bet leger der werklozen. stoot wil opvangen en de leiding van het offensief op zich heeft genomen om de ontwikkeling van 's Iands ap paraat in versneld tempo voort te zet ten. De voorziene regelingen rijn de volgende: het particulier initiatief moet worden bevorderd en de overheid moet een zo groot mogelijk aantal werkgelegenheden hiervoor beschik baar stellen. Er is een crediet van 50 millioen franken uitgetrokken voor de saneringswerken van de bodem. De uitvoering van deze plannen zal in het komende voorjaar 450.000 werkdagen verzekeren. Voorts gaan de gedachten van de regering in de richting van: geen nieuwe industrieën, maar nieu we fabrieken, d.w.z. terwijl nieuwe ondernemingen gesteund worden, zal de voorkeur uitgaan naar uitbreiding van de bestaande industrieën. Eén woord werkt als een rode lap op de verbeelding: inflatie. Tot iedere Prijs moet deze voorkomen worden. ONDANKS de geruststellende me- delingen van minister van Houtte over het Regeringsplan ter bestrijding der werkloosheid, gebaseerd op ac tieve medewerking van particulieren, neemt de onrust zichtbaar toe. Ener zijds toont België een hoge productie en een maximaal inkomen en ander zijds de werkloosheid die, aldus minis ter Van Houtte, een structureel pro bleem is. De Belg zou echter zjjn naam als geïnspireerde werker niet met eer dra gen, als hjj niet allang de schouders onder deze voor z(jn land dreigende last had gezet en het is vooral de manlijke en knappe minister van Eco nomische Zaken, Duvieusart, die de tract afgesloten met Engeland en aan de hand van de prijzen, die daarin zijn bedongen, is het mogelijk aan de hou ders van baconvarkens een prijs te garanderen. Dit contract houdt in de levering van ten minste 25.000 ton bacon ge durende het jaar 1952 tegen de prijs van f 2.74 kg. Daarboven zou nog een kwantum van 10.000 ton kunnen worden geleverd voor f 3.15 per kg. Natuurlijk moet dit contract worden nageleefd en, zonder ons te begeven in de vraag in hoeverre de thans geleende bacon- prijs van f 2.60 per k.g. geslacht ge wicht inclusief kwaliteitstoeslag lo nend is, mogen we wel aannemen, dat de regering er voor zal zorgen, dat dit baconcontract wordt uitgevoerd. De zware varkens ■JTEN aanzien van de zware varkens bestaat heel wat minder zekerheid. De voorraad spek in Nederland is zeer aanzienlijk. Volgens sommigen komt dit, omdat door Nederland aanzienlij ke voorraden Amerikaans spek werden geimporteerd, die vervolgens naar Duitsland werden geëxporteerd. Hier door zouden weliswaar goede winsten aan deviezen zijn geboekt, maar het Nederlandse spek zou zijn blijven lig gen. Volgens anderen zou de verbrei ding van mond- en klauwzeer in Duits land ten gevolge hebben gehad, dat daar veel varkens aan de markt kwa men, waardoor een prijsdaling ont stond die de export van Nederlands spek belemmerde. Hammen konden te gen goede prijzen naar Amerika wor den verkocht, voor het spek echter was geen afzet. Intussen vertonen de zware varkens de laatste dagen een lichte prijsstij ging. Het is mogelijk, dat hier sprake is van een stimulerende invloed van de baconvarkens, maar zeker is dit niet. Het voederprobleem In verband met dit laatste hoorden we zelfs de opvatting uitspreken, dat. aangezien de gemengde bedrijven eigen lijk de meest aangewezen zijn voor het houden van varkens en pluimvee, deze op de duur de varkens- en pluimvee houderij zouden moeten opvangen. Wanneer het inderdaad deze kant uit gaat, dan mogen de perspectieven voor de varkens- en pluimveehouderij aller minst rooskleurig worden genoemd. Regeringstaak 70VER is het natuurlijk nog niet. waarbij nog komt, dat het sociaal gezien een ontoelaatbaarheid moet worden geacht om mensen, die gedu rende een reeks van jaren een bedrijf hebben uitgeoefend, eenvoudig in de steek te laten, nadat hun bedrijf ten gevolge van gewijzigde regeringsmaat regelen onrendabel is geworden. Voor alsnog hebben we de indruk, dat men van regeringszijde voor deze zijde van het vraagstuk een open oog heeft, al zal natuurlijk moeten worden afge wacht of de belangen van deze groep op de duur tot hun recht komen. Ge zien de tot nu toe gevolgde landbouw politiek hebben deze bedrijven in ieder geval veel tegen. Het is min of meer begrijpelijk, dat onder deze omstandigheden van de zijde der varkens- en pluimveehouders de aandacht wordt gevestigd op de gunstige positie, waarin - als gevolg van de overheidsmaatregelen - de ak kerbouwbedrijven zich geplaatst zien. De regering schijnt dit te beseffen. Wat niet wegneemt, dat het wel zeer moei lijk zal blijken om de klove, die zich meer en me»r schijnt te verwijderen, te overbruggen. Maar men moet nu eens komen kij ken in de nieuwe wijken van Antwer pen, dan zal men het verschil duidelijk zien. Naast een huis dat een eigen stijl heeft, verrijst een ander, dat het zijne draagt. Laag ligt naast hoog; soms als men het zo ontstane verschil in hoogte wil camoufleren, wordt er bovenop een loos geveltje aangebracht als een wan kel schijnend muurtje. Een werkelijk mooi huis, van degelijke architectuur, wordt geflankeerd door een ander dat geestelijke armoe, gebrek aan vernuft van de maker schijnt te verraden. Vraagt men zich af. hoe dit mogelijk is en of de toezichtoefenende instanties hierop geen aanmerkingen maken, dan blijkt, dat men met een visie te doen heeft, die méér is dan een gril en daarom waard, bekeken te worden. De Belgen hebben in hun bouwmethoden gekozen vóór persoonlijkheid en inspi ratie en tégen van bovenaf geleide architectuur. Hier komen wij hij het eigenlijke punt waarom het gaat. Men staat voor een keus: óf de architecten aan bepaalde voorschriften binden cn dan de zekerheid hebben dat 'n straat plan uitgewerkt wordt volgens vooraf- omschreven beginselen, óf de grootst mogelijke vrijheid toestaan cn volop inspiratie, maar daarbij dan ook de kans lopen dat een hopeloze willekeur wordt ingevoerd en een straat een pot- pouri van opvattingen en stijlen wordt. Men heeft zich blijkbaar, althans in Antwerpen, voor het laatste beginsel uitgesproken, met de hierboven om schreven gevolgen. Wjj voor ons zien heel duidelijk dn bezwaren aan het andere standpunt verbonden, maar zijn toch teveel op schoonheid gesteld om zonder meer het standpunt van de Antwerpse heren t# kunnen huldigen. Maar ook nog in andere opzichte» kent de Schelde-stad haar bouwmoei- lijkheden. Veel straten zijn volkome* ongeschikt om het tegenwoordige ver keer door te laten. Gevolg: er worde» oude huizen afgebroken en op de vrij komende plaatsen nieuwe gebouwd, die enkele meters meer nr/.r achter komen te liggen. Later zullen dan de andere huizen ook worden afgebroken. Maar „later" kan lang op zich laten wachten en intussen heeft men afschuwelijk lelijke straatbeelden verkregen met nu eens inspringende en dan weer uit springende gedeelten, een zig-fag lijn, die sommige huizen laat zien maar andere totaal aan het gezicht onttrekt. Zo „groeit een stad, maar het is een groei, die denken doet aan sommige bo men, die allesbehalve sierlijk hun kroon naar de hemel opheffen. Het verblij- dene, maar tegelijk het tragische va* het geval is, dat haast mathematisch zeker te zeggen is, dat men eens van 't ingenomen standpunt zal gaan afwijken en naar een meer gebalanceerde oplos sing zal grijpen. Dan zullen echter veel straatbeelden voor eeuwen bedorven zijn. Een fout woord, op papier getypt kan uitgevlakt worden en een fout woord voor de radio, hersteld; maar mislukte straten worden aan het nage slacht overgedragen en ontsieren onze steden voor jaren. Een Brits oordeel: In een bespreking van het kortgele den verschenen boek „The struggle for Europe" van de voormalige oorlogs correspondent Chester Wilmot, dat veel opzien heeft gebaard en reeds vrij wel direct na zijn verschijnen als „het beste werk van 1952" werd beschre ven, schrijft Clement Attlee in het maandblad „The national and Engürh Review" onder meer: „Wilmots boek toont aan hoeveel Stalin te Jalta won, omdat wijlen pre sident Roosevelt zich vergiste in de na de oorlog te verwachten Russische reacties. Roosevelt schijnt gedacht te hebben dat Groot-Brittannië een im perialistische mogendheid is en de Sowjetunie niet. Hij deed in het ooste* enin het westen onnodige concessies aan de Russen, waarvoor wij alle* thans duur betalen. In feite hebben de Russen in het verre oosten dt vruchten geplukt van overwinningen, bevochten door de democratisch# strijdkrachten". Attlee vervolgt: „Groot-Brittannië heeft de Sowjetunie van ganser hart# gesteund in haar verzet tegen Hitier e s. „Wij hebben ons echter nooit eni ge illusie gemaakt over de Russisch# houding na afloop van de oorlog. Toen de geallieerden in Italië de overwin ning hadden behaald, voelden de Amerikanen er niet voor midden- en zuidoost Europa op de Duitsers te veroveren. Dat werd aan de Russe* overgelaten. Zij maakten later dezelfde fout t.a.v. Tsjechoslowakije. Morgen zal te Chorley in Lancashire een nieuwe politieke partij worden op gericht door een onafhankelijk-conser- vatieve canldidaat, die in '1950 bij de algemene verkiezingen verslagen werd. De oprichter, Andrew Fountaine noemde de partij „Nationaal Front". De voornaamste doelstellingen van d# partij zijn: volledige ontruiming door de Amerikaanse troepen van Brits grondgebied en overbrenging der Britse troepen in Korea naar Malakka Egypte. Zij vraagt voorts het buiten de wet stellen van alle „door Moskou ge ïnspireerde agentschappen" in Engeland en zijn koloniale bezittingen. De regering-Tito zal binnenkort voor de employé's en de arbeiders in de staatsbedrijven een stelsel van winst deling invoeren. De werknemers krij gen dan boven hun vaste lonen een ex tra bedrag, dat afhankelijk is van de ln het bedrijf gemaakte winst.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5