Gelukkig is het land
Modenieuws uiihei zonnige Zuiden
TAST EENS IN EEN NIEUWE TAS
Moei de lenteschoonmaak in één week klaar?
Voor tekenaars
Maar waarom toch dat
Griekinnetje niet
Een nieuwe lenie
een nieuwe hoed!
vtntu
sus
Italianen hebben hun
eigen visie!
Kaas en nog wat
Drie raadseltjes
We maken een poppenkamer (II)
Wat is het toch heerlijk als iemand
bij tijd en wijle het gekwelde
hoofd eens rustig kan neerleggen. Zo
met de verzuchting van: Queen Vic
toria i-5 °n her throne. AU is well in
the world.
Al is het dan in dit geval niet zo-
fter Koningin Victoria, stabieler ge
dachtenis, als wel een andere konin
gin van enigszins frivoler makelij,
het gevoel blijft hetzelfde: ons gewo
ne onmondige toeschouwers mag dan
somtijds het hart eens in de keel schie
ten als wij aan De Toestand denken:
dat is in Wezen kinderachtige aanstel
lerij. Er wordt heus wel braaf en
rlichtsgetrouw over ons gewaakt. Kalm
lijven maar, vooral kalm, de wereldas
ts maar weer eens gesmeerd en wij
draaien weer getroost en veilig ons
toertje rond de zon.
WANT u hebt het toch ook gelezen,
i" hoop lk? Ditmaal is dat kleine
land van ons opgesloten in de vaart
der volkeren, en hebben wij op eigen
bodem, In het hart van Amsterdam
de grote onderscheiding genoten een'
schoonheidskoningin te zien verkie
zen.
Er Is weliswaar geen Nederlandse uit
de bus gekomen, om het zo eens uit te
drukken. Maar men moet niet het on
derste uit de kan willen hebben, en
zelfs Napoleon is begonnen met in het
gelid te staan. Men moet ook in die
zaken willen leren en ervaring opdoen
Eerst maar eens goed de kunst afkijken
en de Nederlandse jongedochters een
beetje beauty-minded maken, het is
hier al met al toch nog maar een stij
ve boel met het vrouwenvolk. Ten
minste dat beweren diverse mode-,
coiffure- en schoonheidsspecialisten
om strijd.
Maar als men de knepen van het
vak een beetje door heeft en er geen
been in ziet als een stuk hoornvee op
diverse lichamelijke attracties publie
kelijk te worden getaxeerd. Welaan
dan zal misschien over een jaar of zo
de Nederlandse Miss Casino zegevie
rend met een bloemetje en een molen
tje onder de blitzlampen staan en de
nationale eer glansrijk zijn gered.
Nu zijn er natuurlijk altijd druil
oren die iets op zo'n kroningsplechtig
heid tegen hebben.
Die komen aandragen met argumen
ten over gemoed en verstand, die gro
ter waarde voor de samenleving zou
den hebben dan een toevallige taille-
maat. Of die willen beweren dat de
werkelijke schoonheid niet alleen ge
legen is in lichamelijke factoren, maar
een compositie is van lichaam, geest
en karakter en dat juist deze laatste
twee eigenschappen bij de keuring van
schoonheidskoninginnen van het pro
gramma zijn geschrapt.
Ja, er zijn zelfs overdreven lieden,
die volhouden dat wezenlijke schoon
heid meestal met een niet geringe mate
van fierheid gepaard gaat en er stich
telijk voor bedankt om op een podium
te kijk te staan
WAT dat laatste betreft moet Sas-
kia die gulhartig elke zon in alle
water kan zien schijnen, na enig naden
ken toegeven dat zij over de foto van
CAROLINE: is een sportief vóor-
jaarshoedje in klok-model van
Jacques Heim. Het is vervaardigd
van wit vilt en gegarneerd met
luipaardbont.
BARBIZON: noemde Rose Valots
deze elegante canotier van wit
stro. De bol is rondom gegar
neerd met grote margrieten.
nog langer
,,voor de mollen
breien, nu U
geMITINiseerde
motvrljc wol
kunt kopen 7
f« i.ftt k SS niet direct in «ejubel
nnmitu® suen' Maar bjj zichzelf de
on^nv gemaakt dat zij nog
onlangs zomaar m een bus tegenover
afle "jeetje heeft gezeten die
a f'lrn^acbende Casino-candidaten,
stukken ^oe" bijschilderen-
a?r LWat wilIen die criticasters? Ik
zelf heb, in alle bescheidenheid, een
maal zo n illuster gezelschap kampioe
nen van dichtbij mogen gadeslaan.
t was in Kopenhagen, kort voor de
oorlog, en de fortuin wilde dat in het
hotel, waar uw kroniekschrijfster lo
geerde, een gezelschap schoonheidsko
ninginnen werd uitgeladen. Het zou
mij benieuwen of. na zoveel jaren, het
bedienend manvolk van dit hotel al
kom 71Jn ®aj)ende verhijstering is be-
Een feit is, dat ondergetekende in de
eetzaal een kellner eindelijk bij de
rokspanden moest vasthouden en som
meren om althans een bord soep voor
xl neer *e zetten. Anders was hij,
met alle andere kellners, chasseurs,
liftboys en wat er nog meer in de
mannenbranche voorradig was, onbe
weeglijk met de handen op de rug
blijven staren naar die verzameling
van superexemplaren van het vrouwe
lijk ras uit alle landen ter wereld.
Met de hand op het hart kan ik u
verzekeren dat ik zonder enige rancu
ne dit uitverkoren gezelschap welwil
lend gemonsterd heb. En dat ik na
rijp beraad voor mijzelf heb uitge
maakt, dat de jury werkelijk een
stelletje imbeciele schaapskoppen
moest zijn als zij niet bij acclamatie
prijs toekenden aan het Griekinnetje.
Een meiske zo lief, zo natuurblond
zo gracieus en met zo'n huidje van al
bast, dat de toeschouwer geneigd was
te vragen: Ach mijn lieve lammetje,
wat doe je in de kou van deze bruta
le publiciteit? Waarom ben je niet rus
tig in je schoon en woest geboorteland
blijven zitten op een heuveltop, ge
leund tegen een gebroken marmeren
zuil, in een simpel wit gewaad en san
dalen, met een lier in de mooie hand
jes.
Het waren schaapskoppen, die jury
leden: de eerste prijs kreeg een bru
tale, opgeverfde Spaanse met harde
ogen en een mond als een hooischuur.-
Maar dat neemt allemaal niet weg
dat wij ons gekwelde hoofd, zoals ik
zei, voor een keer weer rustig op het
kussen kunnen vlijen. Miss Casino
Amsterdam is gekozen, en dat nog wel
in het bijzijn van het corps diplomati-
que. Dat geeft de burger moed en rust.
Waar blijven nu die zwartkijkers, die
roet-in-het-eten gooiers, die beweren
dat het er in de wereld, en speciaal
in West-Europa, verre van rooskleurig
uitziet op het moment? Dat er hard
gewerkt en nog harder geschipperd
moet worden om de oude kiel niet ho
peloos te doen stranden? Ach kom
zouden al die heren diplomaten dan zo
belangstellend naar al die jongedames
in avondtoilet en badpak zitten kijken?
Ik wou u wijzer hebben. SASKIA.
Op een onlangs gehouden lederwa- gedragen en op het ogenblik weer „up
renshow viel het op, hoe groot de ver- to date is".
scheidenheid was in damestassen, die Dan is er de hengseltas (steeds
immers nog steeds een onmisbaar at- voorzien van ingenieuze sluitingen),
tribuut voor de vrouw zijn. Men zou ?e handige schoudertassen met verstel-
kunnen noemen, iets, dat de kleding jj0U(jen nog jmmer moedig stand,
kan completeren, afgezien nog van de Daar de prijs van een leren tas nog-
practische eisen, die men er aan moet al hoog ligt, mag het als een uitkomst
stellen. We zullen eerst de leren tassen beschouwd worden, dat haar plastic-
bekijken.Ze zijn te verkiezen boven zuster op de markt verscheen. De pias
die van ander materiaal, doch de prij- "tictassen, die in uitvoering en Jrwali-
zen liggen nogal hoog, vooral wanneer teit niet voor de leren hoeven onder
we de luxe soorten nemen. Boxcalf te doen, kosten 60 a 70% minder dan
blijft echter nog steeds tussen kroko- de leren tassen.
dil, reptiel, struisvogelhuid en schrunk- De avondtasjes verschijnen in anti-
leer, zijnverdiende plaats innemen- loop. Dit is een soepel suède, gelijk
Boxcalf wordt in verschillende kleuren fluweel. Het wordt zowel in zwart als
zwart, bruin, naturel, fletsgfoen en in verschillende pasteltinten, tot al-
donkerrood gebracht. Bijzonder op- leraardigste en originele modellen ver
vallend is de ideale, lange, smalle en- werkt. Ook ottomanzijde wordt voor
veloppetas die onder de arm wordt deze gelegenheidstasjes veel gebruikt
Zijn het in hoofdzaak modellen van Engelse en Franse couturiers,
welke wjj wekelijks onder de aandacht van onze lezeressen bren-
gen, thans willen wjj U iets vertellen over hun Italiaanse collega s. ie -
Zij hebben hun eigen visie op het gebied van de mode, waarmede
geenszins gezegd wordt, dat deze onze waardering niet kan hebben.
Een bekend feit is, dat de Italianen met hun Zuidelijk tempera
ment bijzonder gecharmeerd zijn van warme tinten, aangepast
Dij het vrouwelijk uiterlijk. De Italiaansen zijn over het algemeen
klein, slank, en donker van huid, met ietwat wiegende gang. Geen
wonder, dat de ontwerpers vooral de nadruk leggen op de natuur
lijke taillelijn en deze zo voordelig mogelijk tot haar recht willen
doen komen.
Daarom maakt men de rokken zwierig wijd, is voor de rugpanden
meer stof nodig dan bij ons en acht men de wijze van uitvoering
der mouwen van urgent belang. Zo zal men meermalen de kimono-
en raglanmouw zien toegepast.
De mantels zijn eveneens wijd,
zonder dat men echter het
klassieke model naar de ach
tergrond verschuift, mits deze
modellen met bont gevoerd
worden. Als mantelstof staat
dik flauch in de gratie.
De costuums zijn tamelijk ge
tailleerd, ook hier domineert
echter de klassieke snit en
zijn zij gemaakt van duvetlne M Bt M. «KI
en velours in extra zware kwa
liteit, waarbij pletten niet moge W.M M i};'|||'K
lijk is. Probeer in Italië niet flPfP' jy Ml '~>ÈL ft 1
cocktail- en avondjurk over één 1 f 1
kam te scheren, want dan komt 8111 fa
U bedrogen uit. De avondjapon pSgyra ml
dient absoluut de grond te raker. x l
en geldt uitsluitend voor offi- I
ciële gelegenheden, de cocktail l I
dress mag hoogstens tot aan dg J
kuit reiken en moet diep gede-
colleteerd zijn.
Ook op het gebied van de sportkleding volgt de Italiaan zijn eigen
gedachten; zij bestaat meestal uit double-face stoffen in zwart en
de diepere tinten rood en groen, terwijl ook blauw en blauwgrijs
geapprecieerd worden.
Keren wij ten slotte uit het zonnige Zuiden nog even terug naar
Parijs, om U kennis te laten maken met de hierbij afgebeelde
middagjapon. De eerste illustratie is een donkergroen jersey jurkje
van Maggy Rouff, waarvan de blouse een diepe V-halsuitsnijding
heeft met zeer brede revers. Zij accentueert da mooie taille-vorm
bovendien door de strakke, smalle ceintuur. De sok wordt van de
heup naar de rokzoom Aet een lange knopenrij gesloten.
Jacques Griffe ontwierp een japon van zwartwollen stof met een
kraagloze blouse, welke meer het aanzien heeft van een bolero, en
een spitse halsuitsnijding. Dat Griffe nog immer gesteld is op een
geplisseerde voorbaan in de rok, bewijst ook dit model.
RITA
nEZE WEEK ben ik een goed stuk met
u de schoonmaak opgeschoten. Natuur
lijk ben ik nog niet klaar, maar dat
hoeft ook niet. Het is nog lang geen zo
mer, het begint pas lente te worden.
Dat laatste heb ik al een paar maal
tegen mezelf gezegd toen ik zo druk be
zig was de bedden naar buiten te bren
gen, de dekens te kloppen en vrolijk met
allerhande kleedjes wapperde. Ik zag
hoe de knoppen van de ribes bijna open
sprongen en de vogels druk doende
waren pluis en stokjes voor hun nestjes
te verzamelen. Een Lleve-Heers-beestje
liep, als de blijde boodschap van de
goede tijd die komen gaat, over de
vensterbank. Is het vreemd dat ik plot
seling door een angst overvallen werd?
De angst, dat de lente mij ontgaan zou.
Stel je voor dat zij eens wat eerder
kwam, en dat ik haar gedeeltelijk of
misschien wel helemaal mislopen zou!
Echt volop de lente genieten, de ver
rassende verandering van grijs-grauwe
winterdagen naar stralende lachende
lentetijd beleven, kon ik toch eigenlijk
Jullie hebben zeker wel
eens van de uitdrukking ge
hoord „Franse keuken". Dit
Trek op een stukje teken
papier van 20x12 cm met
potlood ruitjes op één cm
van elkaar. Teken daarna
met inkt het voorbeeld na.
Geef het mannetje, de lucht,
de boom en de weg mooie
kleuren en je hebt een aar
dige wandversiering.
betekent niet alleen dat er
eten wordt bereid op Franse
wijze, maar tevens dat er
bijzonder lekkere gerechten
worden klaargemaakt. De
Fransen zijn echte fijnproe
vers. Op ieder gebied heb
ben ze alles wat maar eet
baar is geprobeerd. Je kunt
er dan ook de vreemdste
dingen eten, zoals een klein
soort knalrode kreeftjes,
slakken en., kaas. „Kaas"?,
zullen jullie vragen. „Maar
dit is toch heel gewoon!" In
derdaad, wij kennen ook
kaas, bijv. oude- en longe,
Leidse- en Edammerkaas en
misschien nog wel een paar
soorten meer. Maar in Frank,
rijk kom je honderden
kaas-soorten tegen. Er wordt
gezegd dat het er rond de
250 zijn.
In Parijs woont een be
roemde kaaskenner. Hij
heet Monsieur Androuet en
hij heeft een soort restau
rant opgericht waar je al
leen maar kaas kunt krij
gen. Je gaat er rustig zitten,
krijgt eerst een bord soep en
daarna drie grote houten
borden, waarop wel tachtig
verschillende soorten kaas
liggen. Ze zijn haast alle
maal anders van kleur:
rood, groen, grijs tot zwart
toe. Nu kun je er natuurlijk
wel links en rechts van be
ginnen te snoepen maar dan
geef ik je de verzekering dat
je zo misselijk wordt dat je
nooit kaas meer eet.
Trouwens dan ben je ook
geen fijnproever want je
moet weten dat die stukjes
kaas allemaal verschillende
smaken hebben en verschil
lend in sterkte zijn. Zou je
bijvoorbeeld beginnen met
een heel sterk stukje, dan
proef je daarna niets meer
van de minder sterke soor
ten. Als je de ober vraagt
de juiste volgorde te noe
men, dan zet hij in alle stuk
jes een nummertje. Je be
gint dan bij no. één welke
het minst sterk is.
L
Ze wijken nooit van mijn zij
en staan keurig op een rij.
Ze doen altijd wat ik wil.
Staan haast geen momentje
stil.
Het zijn er twee maal vijf
is tien.
Weet je het nu al misschien?
II.
De sterrenkundigen zijn
zeer geleerd. Ze hebben al
veel sterren en planeten
met hun kijkers dichtbij ge
haald. Maar toch is er één
planeet waarvan letterlijk
alles bekend is, maar die nog
nooit door iemand in z'n ge
heel is gezien.
Welke is dat?
OPPEtM-AKIT
LUCIFERS-DOODDE j
OPPCBVLAKTe
LUtlFCRSCWOSOeS
Bij de tafel en stoeltjes
van de vorige week maken
we nu nog een ladenkastje
en een dressoir. Fig. A. laat
het ladenkastje zien. Het is
gemaakt van 3 luciferdoos
jes die je met papier bij el
kaar plakt. Het onderstel
zie je op figuur B. Het
vlakje in het midden moet
dus even groot zijn als de
luciferdoosjes die je ge
bruikt. De lipjes omvouwen
en vastplakken.
Het dressoir bestaat uit 5
III.
Van boven ben ik rood,
zo rood als winterhanden.
Dan komt de middelmoot
die wit is als mijn tanden.
Daaronder ben ik blauw.
Wat ben ik? zegt het gauw.
luciferdoosjes. Eerst knip je
van stevig karton twee
langwerpite stukjes, die pre
cies zo root zijn als 3 doos
jes naast elkaar. Nu maak
je het onderstel. Plak daar
op het eerste kartonnetje.
(F.) Nu plak je aan de lin
ker- en aan de rechterzijde
een doosje 'G.), leg daar
weer een kartonnetje over
heen (H.) en daar bovenop
wéér drie ''oosjes naast el
kaar. Het deurtje (E.) kun
je er later inplakken. Je
kunt in de laden dus echt
iets opbergen. Naai er maar
een leuk gekleurd kraaltje
middenop. Dat is een mooi
knopje en de laatjes gaan
meteen gemakkelijk open.
De buitenzijden goed be
plakken en schilderen.
(Advertwü». tol- Mcd-J
Gisteren deed Mies de was
Hemden, Jurken en een
jas
Na het drogen en
het bleken
Werd er dus met spoed
gestreken.
Ineens ging de telefoon
Tante Lies uit Overloon.
Een kwartier stond Mies
te praten,
Hield de bout niet fh
de gaten.
Maar,.,, toen ze de
jurk aantrok!
Goeie grut, wat Mies
toen schrok!
pas goed bjj het water van de vaart of
door een lange duinwandeling.
rvAAROM ben ik er vanmiddag op uit-
u getrokken. Er is toch overal wel iets
van water, hetzij een kanaal, een meer,
een riviertje, te vinden? Daar zijn de
kleuren nu het felst.
Een #eep met boten werd door het
helblauwe kanaal getrokken. Met geel
zand waren de boten geladen. Ik zag ze
al van verre aankomen en ik bleef
wachten tot ze naar mijn plaatsje op de
dijk waren gevaren. Trouwens ik was
ook geboeid door de witte stapelwolken
die traag naar mij toe dreven net alsof
zij niet konden scheiden van het puf-
puf geluid van de sleepboot. Toen de
stoet op mijn hoogte gekomen was
blafte er een hondje van de voorplecht.
Zijn vinnig geluid was één en al nijdig
heid. Zijn baas, die zijn hoofd om de
kajuitboot stak, floot hem naar binnen.
Motorgeronk, hondengeblaf en gefluit,
dat was al het geluid dat in de lucht
was. Maar kleuren, die waren er volop!
Daar was de versierde wei, die zich
naast al dat blauw oneindig uitstrekte.
Ja werkelijk, de wei was versierd want
al de madeliefjes waren wakker gewor
den. Op zo'n klaarheldere dag hadden
zij haar opgerolde blaadjes, wie weet
voor de eerste maal, opengevouwen.
Haar zonnige hartjes blonken als goud
in de spierwitte kransjes.
Weer dacht ik: Waar komen toch
de madeliefjes vandaan? Zou het wer
kelijk zo zijn zoals men mij heel lang
geleden vertelde dat tij uit de hemel
gevallen zijn? Dat was toen tegelijk
een blij en een triest verhaal, zoals zo
dikwijls in een verhaal het geval is.
Blij was het te horen hoe tere engel
tjes achter een muur in de hemel vro
lijk met de sterren speelden. Het was
geen wonder dat de kleine duivöitjes
aan de andere kant van de muur vrese
lijk jaloers werden. Zij hoorden de ver
rukte uitroepen en gingen op eikaars
ruggen staan om te kijken. Daarna
klauterden zij over de muur in de he
mel. Maar waarom moesten zij nu de
engeltjes zó laten schrikken dat zij haar
vleugeltjes gauw voor haar gezichtjes
vouwden?
Och, de duiveltjes meenden het heus
met zo kwaad. Zij wilden spelen en met
allerlei leuke maniertjes wisten zij de
engeltjes weer zo ver te krijgen dat
het gezamenlijk een vrolijk gedoe met
het sterrenspeelgoed werd. Maar daar
was de grote Engel helemaal niet op ge
steld. De duiveltjes mochten niet in de
hemel komen. Wat nu? Moesten de dui
veltjes de mooie terren zo maar weer
achterlaten? Zy verzamelden nog zo
veel ze konden en toen ging het hol
derdebolder terug over de muur. Maar
bij het overklimmen verloren zij er
heel wat die in de wei terecht kwamen.
Door het vallen hadden zij witte punt
jes gekregen en daarom kon ik nu een
kransje van madeliefjes maken.
MUN vingers hadden bij al dat ge-
droom zo'n ouderwets bloemen-
kransje gemaakt, zoals wjj het vroeger
zo vaak deden, 's Avonds thuis voelde
Marjolein er zich de lenteprinses mee.
Maar nu ik vandaag de wereld toch
in kleuren zag, zocht ik op mijn tocht
naar huis nog zoveel mogelijk andere
tinten. Ik heb bijna een stalenkaart
volgekregen: lila pr: rula's, paarse cro-
cussen, blauwe druifjes, een roest
bruine vogel en lakrode proppen in de
rabarber. Voldaan kwam ik thuis.
Natuurlijk had ik vanmiddag kasten
kunnen schoonmaken, gord-.ntjes kun
nen wassen, maar dit lippertje heeft
mij meer goed gedaan. De schoonmaak
behoeft toch niet in één week klaar?
PETRA.
