Keilen, de oudste sport ter wereld Avondlicht een der bekendste streektehuizen Twintigduizend gymnasten Pinkster naar Den Haag met wlJ De techniek van Denemarken, land van de eersie keilclubs en keilkampioenen het spel Emigratie-mogelijkheden naar Nieuw Zeeland, Australië en Canada Het nieuwe boek Waar hef anker wordt uiiqeworpen <nx sio» Hei 30sie Bondsfeesi van hei K.N.G V. Zaak-Fonteyn opnieuw naar gerechtshof verwezen Hoge Raad doei uitspraak Vraagt uw kampeerkaart tijdig aan! Drie goede propaganda-films Bij „onze mensen op de farm Kortstondig avontuur van jeugdige autodieven Politiek gezag voor de Raad van Europa? Ik zou er mijn rechier arm voor over hebben WOENSDAOlfiMAART 1952 II yrt HEBBEN" IN de beide artikelen, welke aan het thans geplaatste vooraf gin- *.T, de ,v0°r huisvesting van twee catagorleën van beiaarden beapro- ken. Allereerst d.e voor hen, d.e in ieder opricht hun persoonlUkeV?ijhe?d wUlen behouden en daarna die voor de meeste behoeftigen, die de middelen missen om zelf te kunnen huren en daarom als leden van één groot gezin in een gebouw tesamen gebracht zijn. Er is een derde vorm waarbij men voor een lielanrriik deel Persoonlijke vrijheid behoudt en anderdeels toch min of meer in gc- rfnsverband leeft, h bcrtarf voor bejaarden, die over beperkte middelen besch.kken maar terugschrikken voor het zogenaamde zaalsysteem. Als voor- beeld van een stichung voor deze categorie Ouden van Dagen willen we het - rrv tj- 4' \-v AVONDLICHT is in 1927 gesticht door diaconieën uit de classis Hoorn, waarvan in het betrokken gebied alle diaconieën lid zijn behalve Hoorn en Enkhuizen. In de classicale vergaderingen heeft en zich vijf en twintig jaar geleden af gevraagd of men niet gezamenlijk iets zou kunnen doen om de zorg voor be hoeftige bejaarden in eigen gemeente op te heffen en hen allen in een cen traal verplegingshuis onder te brengen. Het gevolg daarvan is geweest, dat aan de architect Saai - die ook Wes- terücht bouwde - opdracht werd gege ven tot de bouw van een tehuis, dat oor spronkelijk veertig bewoners kon be vatten en onder directie stond van de heer Meereboer. Sindsdien is het fraaie gebouw drie of viermaal uitgebreid, de laatste maal met een ziekenafdeling met 54 bedden waaraan reeds spoedig behoefte gevoeld werd. DEWONERS van een tehuis als dit be- houden in zoverre hun persoonlijke vrijheid, dat zij een eigen vrije kamer - desnoods kamertjes - hebben waar zij op etenstijd bediend worden. Zij kun nen gaan en komen wanneer zij wil len hoewel er voor degenen dit dat ge zelliger vinden gelegenheid bestaat ge zamenlijk te eten wat drie gulden per Wêek in de huursom verschilt. De prijzen zijn hier, in verband met de tijdsomstandigheden, zeker niet hoog te noemen. Voor de duurste kamers aan de voorzijde, wordt door een echtpaar i 2300 betaald en voor alleenwonenden f 1275. Voor minder fraai gelegen ka mers betaalt 'n echtpaar f 2112,50, maar de behandeling en de voeding zijn voor alle gelijk. De prijs voor de diaconie ën is f 850 en voor de zieke afdeling f 1115 p. p. Voor eigen rekening kost de ziekenafdeling f 1415, maar men vindt daar dan ook alle verzorging en ver pleging, welke men nodig kan hebben. Wie ziek is - b.v. griep heeft - kan drie of vier weken gratis op de zieken afdeling blijven, maar er is een tijdsli miet van dertig dagen waarna f 1.— per dag moet worden betaald. MEN is destijds begonnen met een pen- sionprijs van f 450, met f 2.50 per week zakgeld, wat natuurlijk niet te handhaven was. Ook hier heeft het Drees-pensioen voor velen verbetering gebracht. De laatste verhoging - f 3.— per week - dateert van 1951. Dit jaar zijn de pensionprijzen niet meer ver hoogd. Zakgeld wordt nog verstrekt jppar geen klaran en schoenen. Het tehuis heeft een 200 tal bewoners met 50 personeelsleden waarvan er 38 inwonend zijn. Behalve de nachtportier is het mannelijk personeel uitwonend. Avondlicht is, ondanks zijn lage pen- slonprijs, bekend om zijn voortreffelij ke voeding. Tweemaal per week wordt vlees bij de maaltijd verstrekt en alle dagen kaas, vleeswaren, ham of worst voor de broodmaaltijden. In dit tehuis heeft men nooit anders dan roomboter gegeten en van thee- of kofiesurrogaat is zelfs in de bezettings tijd geen sprake geweest De directeur en diens echtgenote, de heer en mevrouw De Vrije, die te allen tijde voor ieder toegankelijk zijn en in alle opzichten met de bewoners meele ven, controleren zorgvuldig alle etens waren, die binnenkomen en verbruikt worden, zodat van onregelmatigheden hier nimmer sprake is gegeest. Het kapitaal voor de boifw, door dia conieën en particulieren bijeengebracht, wordt geregeld afgelost waarbij voorop staat, dat het maken van winst niet be oogd wordt. MEN zal zich waarschijnlijk afvragen hoe het mogeijk is, dat voor een zo lage pensionprijs. in dit tehuis - dat met de grond niet minder dan 20 n.a. omvat een dergelijke verzorging en voeding kunnen worden geboden. Dat is eerst mogelijk door de bijzon dere omstandigheid, dat wijlen me vrouw Eecen-Breebaart toen zij in Avondlicht overleed, het tehuis ais dank voor de goede zorgen een legau van t 100.000 heeft geschonken. Men heeft toen een nabijgelegen boerderij met 20 koeien, een paard, een varken en enige landbouwmachines t tekens de ziekenafdeling uitgebreid. Een eigen boerderij met een karnver- gunning is voor een tehuisaLschtvan grote betekenis, maar men heeft daarna niet stil gezeten en zich ook op andere wijze zelfstandig gemaakt. Men heen een eigen moderne electrische wasser j, een eigen bakkerij. - waar w t- en tor schilder-behanger m vaste dienst die webrood en ontbijtkoek worden Seb^ ken - een eigen slagersbedryf en een nooit klaar komt omdat er zotners bul ten en 's winters binnen altijd v°}op werk is Door de erkenning, dat men een schildersbedrijf heeft krijgt men b.v. al 30 pCt. reductie op het behang SeDenkt men daarbij aan de eigen grote moestuin en boomgaard, aan de Wij hebben bij de aanvang van deze serie van vier artikelen be loofd, waarvan het laatste over een tehuis zou gaan. dat geen streekkarakter draaot, maa voor bejaarden uit alle delen van het land bestemd is. tiet zou een tehuis zijn niet alleen voor onbe- middelden, maar ook voo> h - vesting en verpleging van wie dit zonder financiële bezwaren nen betalen. De stichting, welke wij daar- roor bezocht hadden, was ■•Wa terlicht"* in Alkm.aar. H*laas heeft een noodlottig ongeluk ge wild. dat dit tehuis onlangs ge deeltelijk onbewoonbaar ts ge worden. Het heeft geen zin er thans over te schrijven. Het aantal van onze art,keJ™ wordt daardoor van vier op a gebracht en wij stutten deze serie dus met de thans 0°riubUc'ï%? beschouwing over Avondlicht een der bekendste tehuizen voor bejaarden in onze provincie. lige hulp der bewoonsters bij het wec ken waardoor er geregeld een 3000 fles sen in de kelder staan, de vriesruimte waarin men van alles bewaren kan, dan wordt het duidelijk, dat men door een goed beleid nier weinig heeft te vragen om veel te kunnen geven. Het is geen wonder, dat er steeds een wachtlijst van 250 personen is, die naar data van aanvrage wordt afgewerkt gIJ het uit 50 personen bestaande per soneel zijn twee vaste koks en onder de ziekenhulpen twee gediplomeerde verpleegsters. Het gebouw heeft een conversatiezaal met twee biljarts, een schouwburgzaaltje, een apotheek, een bibliotheek, een moderne ziekenafdeling, de beste ovens voor de keuken en het nieuwste systeem bordenwasmachine. Verder liften voor bewoners en etens waren vriesinrichtingen. nortonpom- pen voor stort en spoelwater enz. |7R was en er is trouwens nog e enplan om op een stuk van het terrein een aantal huisjes te bouwen met een woonkamer van 4 x 4 ut, een slaapkamer van 3 x 3 m.. een keuken, een W.C. en een halletje. Hier zou men bewoners kunnen accepteren, die van alle voordelen van het tehuis profite ren en toch zelfstandig blijven wonen. Zij krijgen verwarming, verlichting, en water van het tehuis, zij worden door de zusters gecontroleerd, zij krij gen, evenals de bewoners van het te huis, geneeskundige hulp en vrije was en kunnen desgewenst profiteren van biljartzaal, bibliotheek, en van de vele feestelijke bijeenkomsten. Worden ze ziek, of kunnen ze zich niet meer red den, dan gaan ze eenvoudig van hun eigen huisje naar het grote gebouw en krijgen daar dezelfde verzorging als alle anderen. INE uitvoering van dit plan, dat voor velen begeerlijk moet zijn, stuit nog op gebrek aan bouwvolume. Men is daarvoor naar Den Haag ge weest waar men een raad heeft gege ven. die practisch niet uitvoerbaar is gebleken. „Kijk", moet men tegen de burge meesters zeggen, „wij halen in één van onze huisjes een gezin uit uwe ge meente, dan krijgt u een woning vrij, maar geef ons dan van het u toegewe zen bouwvolume de grond voor een door ons te bouwen huisje". Maar dat w'ilen de burgemeesters niet en zolang er nog woningnood is zal er van deze nienuwe bijbouw dus niet veel komen. Hoofdzaak is evenwel dat het tehuis er staat, dat het als streektehuis tot de beste uit ons land wordt gerekend, en dat het niets dan tevreden bewoners telt, die op 31 Maart het zilveren jubileum gaan vieren. Directeur en directrice, die hun ge zellige woning in het tehuis hebben, zullen op die feestdag ongetwijfeld kunnen constateren hoezeer men in en buiten het tehuis hun goede zorgen op prijs stelt. Een prachtige afgewerkte oefening knotszwaaien van de dames van „Aspacia" Leiden, die hierin in IS50 kampioen van Nederland werden. (Van onze speciale verslaggever) op Vrijdag 30 Mei zal er een banier van Arnhem naar Den Haag gebracht worden, die vele jaren in het Gelderse bewaard werd, maar nu waarschijnlijk vier jaar in de Hofstad zal gaan reside ren. Het is de banier van het Koninklijk Nederlands Gymnastiekverbond. Vrij dag 30 Mei is de vooravond van het dertigste K.N.G.V.-Bondsfeest, het grote gymnasten-appèl, dat eens in de vier jaar gehouden wordt. Met Pinksteren zal Den Haag in het teken van dit bondsfeest staan, zoals Arnhem vier jaar geleden. De terrei nen van het complex Houtrust zijn ervoor gereserveerd. Twintig duizend turners en turnsters uit alle delen van het land, maar ook uit Belgie, Dene marken, Italië, Luxemburg, Zwitser land en Saarland zullen eraan deel nemen. In lange optocht zullen deze twintigduizend op Maandag 2 Juni door Den Haag marcheren als toon beeld van gezondheid en kracht. ï>e voorbereiding van dit feest fis KT anderhalf jaar in volle gang. Begrij pelijk, wanneer men bedenkt, dat de ontvangst, logies en voeding enig hoofdbreken kost, dat er ongeveer Zóu gymnastiekwerktuigen nodig zullen zijn, waaronder 40 verstelbare bruggen, 40 bokken, 40 springplanken, 60 springma'ten, 36 paarden met beugels, 12 ijzeren bruggen, tremplin- en evenwichtsbalken Ongeveer 25 muziekcorpsen zijn in geschakeld voor de grote optocht van Maandag 2 Juni. In de Hou'rusthal zullen keurtur- ners Zaterdag 31 Mei demonstraties geven. Zondag 1 Juni staat o.a. een iandenwedstrijd NederlandSaarland op het program. Op 2e Pinksterdag de massale Bondsuitvoerirgen, waaraan telkens door 1800 turners of turnsters zal worden deelgenomen, he> maxi mum-aantal, dat op het Houtrus'ter- rein met behoorlijke werkruimte kan worden geplaatst. De Hoge Raad wees arrest in de zaak tegen A. H. F. Fonteijn, ex-ser geant-konstabel van de Kon. Marine. Deze is zowel door de Amsterdamse rechtbank als het gerechtshof aldaar tot een gevangenisstraf van twee maanden voorwaardelijk en een geld boete van f 100.veroordeeld wegens smaadschrift. In een pamflet heeft hij openlijk de marine-artsen, die hem destijds hadden afgekeurd, van vals heid in geschrifte beschuldigd. Op formele gronden heeft de Hoge Raad. overeenkomstig de conclusie van de advocaat-generaal, prof. Lange- meijer, het bestreden arrest vernietigd en de zaak verwezen naar het Ge rechtshof te 's-Gravenhage. De ANWB wijst er op, dat men er verstandig aan zal doen, tijdig een kampkaart aan te vragen of zijn oude exemplaar te laten vernieuwen, wan neer men de komende zomer wil gaan kamperen. Vrijwel alle voor het kam peren belangrijke gemeenten eisen zulk een document. Men hoeft dan van te voren geen vergunning meer aan te vragen. De kaarten kunnen worden aangevraagd bij de Nederlandse Kam- peerkaartencentrale. Parkstraat 18, Den Haag. De aanvraagformulieren zijn gratis verkrijgbaar bij de meeste VW- bureaux en bij alle kantoren en agent schappen van de ANWB. AVENHORN, 18 Mrt. 11500 kg rode kool 13.80—23.30; 9500 kg gele kool 6.50 —13.20; 700 kg groene kool 12.1029.20; 4000 kg uien grove 31.70, gew. 27—31.40, driel. 27; 5500 kg bieten I 26.20, II 18.70; 2100 kg witlof I 54—61. II 48—57, m 35 —45; 12300 kg peen' II 23.10—25.40, III 23.70—24.50, IV 18.10, afw. 4—18; Lange bieten I 20.90-21.80, II 12.70—13.60, midjo 15.60—16.20. r\E leden van 's wereld eerste „Keil-Club" te Kopenhagen oefenen nu ahveer voor de kampioenschappen, die het volgende jaar „vergooid" zullen worden. Hoewel deze beoefenaars, mannen en vrouwen, van de keilsport beweren, dat hun sport de alleroudste sport is, zullen er toch ook nog wel mensen zijn, die niet of niet meer weten, wat „keilen" nu precies is. Keilen Is de kunst om platte stenen over het water te laten scheren, ze te laten opveren tegen het wateropper vlak totdat ze hun snelheid hebben verloren en bij hun laatste aanraking met het oppervlak door de waterspiegel heen zakken en in de diepte verdwijnen. Een spel, dat vele onzer In onze jeugd speelden zonder te beseffen, dat het ooit tot een officiële, gereglementeerde tak van sport zou worden! Denemarken is het enige land, waar het spel als georganiseerde sport wordt beoefend De Kopenhaagse keilers heb ben echte spelregels gemaakt. Bij wed strijden kunt u de keilers en keilsters bezig zien met het slijpen en bijwerken van de door hen uitgezochte werpste- nen. Oefenen ze, dan gaan ze naar een waterkant met veel stenen en moeten dan de eerste de beste steen opnemen en weggooien, die hun handen aanra ken als ze zich bukken. Vrouwen en mannen, maar ook kinderen trekken naar de oever om van de beste keilers af te kijken, welke houding het test, welke greep juist en welke werpmstho- de het doeltreffendst is. Een goede gooi veroorzaakt op het water een lang snoer van kringetjes, hetwelk de spelers „parelsnoer" noe men. Deze kringen verschijnen en ver dwijnen zo snel, dat het ondoenlijk ls ze met tellen bij te houden. Vandaar, dat de scheidsrechters langzaam en re gelmatig beginnen te tellen op het mo ment, dat de steen de hand verlaat en Mn noemen het „keilen"; de Denen noemen het „slaa mut"; de Duitiers „Butterstollen werfen"; de Engelsen playing ducks and drakes"; de Fran sen „faire des ricochets"; de Zweden .Slaa sing" of „skaadfisk"; de Noren „Far, Mor, Soester, Bror...." („Vader, moeder, zuster, broeaer.... en zo voort naar gelang van het aantal malen, dat de steen ketst op het wateroppervlak). Alom op aarde waar meren, poelen, plassen, rivieren of zeekusten zijn, wordt het keilspel bedreven. Ja, er is eigenlijk heel wat zelfbeheersing voor nodig voor menigeen om aan de kant van het water de oerdrang te weer staan om een steen op te nemen en te proberen, daarmede een mooi patroon van kringetjes op het wateroppervlak ie maken. eerst ophouden, als hij voor goed onder water is gebleven. Vorig jaar werd het record gehaald met een worp van 21 tellen. Andere opmerkelijke resultaten waren 39 tel len voor drie worpen en 76 voor zes worpen. De grootte van de steen is niet aan voorschriften gebonden. Iedere speler mag die uitkiezen zo dat hij het best past bij zijn spierkracht en wen sen. De een werpt graag met een lichte, een ander weer liever met een zware keilsteen. Bij wedstrijden krijgt iedere mededinger 40 stenen om zijn tien worpen mede te doen. Verdwijnt een steen bij de eerste aanraking met het wateroppervlak in de diepte, dan wordt de speler daardoor niet gedis- qualificeerd. De voorzitter der Kopenhaagse Keil club zegt: „Het geheim van succes moet gezocht worden in de houding en de manier van gooien. De hoek, waaron der de steen het water nadert, de hoog te en het in rekening brengen van de middelpuntvliedende kracht zijn alle belangrijk. In de eerste plaats komt het echter op de steen aan, en wij vertellen aan niemand, hoe we die voor goede keilresultaten bewerken. Er is maar één naar ding in onze sport. De Fran sen zeggen: Partir, c'est mourir un peu. Welnu, wij zijn bedroefd, als wij onze met zorg vervaardigde keilstenen voor altijd naar de diepte zien gaanHoe ik werp? Ik neem de steen in drie vin gers, wacht dan even om mijn even wicht te vinden.... zoals Kreisler even wacht met zijn strijkstok boven zijn viool.... en dan werp ik de steen soe pel, met een brede armzwaai naar 1 et water toe, in de hoop, een hoog :ijfer met hem te halen!" (Van onze Haagse redacteur) INE minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, rar. Joekes. onder wie do emigratie ressorteert, leidde zelf de drie filmpjes In, die in het Studio-theater In Den Haag voor een aantal genodigden, voornamelijk deskundigen van de ver schillende Nederlandse emigratie-organisaties, vertoond zjjn. Door zijn aanwezig heid alleen reeds onderstreepte hU de noodzakelijkheid, dat in ons land ter oplos- ging van de moeilijke vraagstukken, die uit de dichte bevolking voortvloeien, ook naar het middel van de emigratie gegrepen wordt Uit zijn woorden bleek dat nog eens extra. W7 AARHEEN emigreren en wie heb- ben de beste kansen om in het nieuwe land te slagen? De drie films trachten op deze vragen een antwoord te geven. De 16 mm-film met een Vèr- toningsduur van dertig minuten „Ditf. is Nieuw Zeeland" geeft een aantrek kelijk beeld van de mogelijkheden, die er voor energieke landgenoten in dat verre oord liggen. Opnamen van de scheepvaart en het transportwezen, van de schapenteelt en de industrie verschaffen de toeschouwer een dui delijke indruk van de economische be tekenis van Nieuw Zeeland en van de bestaanskansen der bevolking. De zware industrie vervaardigt lo comotieven en spoorwegmaterieel. Dat wil zeggen, dat in deze en ook in an dere industriële bedrijfstakken em plooi voor goede vakmensen te vinden is. De voornaamste welvaartsbron vor men echter de runder- en de schapen fokkerij. Er zijn in Nieuw Zeeiand ruim 32.000.000 schapen! Voora! voor emigranten, die uit het veeteeltbedrijf stammen, bestaat er een redelijke kans dat zij slagen zullen. En uiteraard ook voor hen, die hun sporen in de zuivel- en de vleesindustrie verdiend hebben en voor hen, die een baan zoelten ln de wol-industrie. Nieuw Zeeland is acht maal zo groot als Nederland, doch het heeft nog geen twee millïoen inwoners. Dit zich nog steeds ontwikkelende land zal graag Nederlanders, die hun handen uit de mouwen kunnen steken, ontvangen. Het is een aantrekkelijk land, niet al leen vanwege de mooie natuur en het voor Nederlanders prettige klimaat, maar ook door zijn goede sociale voor zieningen. De film geeft er een over zicht van; zuigelingenzorg, kleuter scholen, kosteloze tandheelkundige hulp voor schoolkinderen, gezondheids kampen. verzorging voor oudon van dagen. Er is volop gelegenheid voor sport; rugby, de jacht, vissen, zeilen, wandelen en bergsport. Temidden der stromende geisers vindt men nog en kele Maori-dorpen, waar de bewoners hun traditie bewaard hebben. Beelden uit de vier grote steden. Dnneden, Christchurch, Auckland en Welling ton, tonen, dat er ook een ontwikkeld stpdelijk leven ls. Wat de film mist, zijn aanduidingen voor de omvang van het geestelijk le ven en welk aandeel Nederlanders daarin kunnen hebben. TNUTDELIJKER komt dat tot uitdruk- king in de film „Nederlanders in Australië", die zoals de titel zegt de nadruk legt op de aankomst van de emigranten in het uitgestrekte land op de hulp die hun geboden wordt bij het zoeken van werk, op hun verzor ging gedurende de eerste tijd. op hun werkzaamheden op het platteland en in de bedrijven, op de mogelijkheid aan het kerkelijk leven deel te nemen. Zo passeren de revue; de aankomst van de „Sibajak"; het ontvangstkamp in Badhurst; een Noordbrabants gezin Practische gids voor de emi grant" door C. B. Muller en H. W. van Neden Int. XJitg. Mij. „Het wereld venster" te Amsterdam. In steeds groteren getale verschijnen er tegenwoordig boeken en boekjes over emigratie, de mogelijkheden en moeilijkheden hiervan en tal van an dere onderwerpen, waarin de adspi- rant-emigrant mogelijkerwijs belang kan stellen. Zo is thans het boekje „Practische gids voor de emigrant" verschenen, waarvan de titel voor zichzelf spreekt. Hierin worden de belangrijkste vragen aan een summie re beschouwing onderworpen. Men treft bovendien een lijst aan mgë de passage-tarieven naar de belangrijkste landen. Dat een en ander de belangstel lende lezer bij de uitvoering van zijn plannen zeer ten goede kan komen, behoeft geen betoog. Twee Haagse jongelui van 17 en 21 jaar, die wat van de wereld wilden zien, stalen in de nacht van Maandag op Dinsdag een auto op een Rotter dams parkeerterrein en reden in de richting van de Belgische grens. Toen zij bij Roosendaal door een patrouille werden aangehouden, gaven zij vol gas en verdwenen, doch in Roosendaal vonden zij het veiliger de auto in een straatje achter te laten. Zij begaven zich daarop te voet verder en slaagden erin de grens over te steken. Zij wer den echter spoedig door de Belgische politie aangehouden en gistermiddag bij de grens aan de Rotterdamse recher che overgegeven.- „Wilt u hier even driemaal tekenen?" herkomst, ets te mm/hg en beroer.) VAN DE NEDERLANDSE emigranten op een boerderij in Nieuw Zuid Wales, waar het bij een boer woont en onder meer 75 koeien verzorgt, die dank zij het klimaat het gehele jaar in de wel blijven; een gezin uit Gelderland, dat in Victoria op het land werkt en van het verdiende geld een boerderij hoopt te kopen; andere Nederlandse gezin nen, die in het district Victoria bij de schapenteelt werken of bij boeren, die tarwe, haver of gerst verbouwen. In Tasmanië, Victoria en Zuid-Australle. waar sinaasappels, druiven, peren en perziken worden gekweekt vindt men eveneens talrijke Nederlanders en een busconducteur uit Koog aan de Zaan blijkt zich in Sydney uitstekend op zijn plaats te voelen. Op een werf in Glebe werken Amsterdamse arbeiders naast hun Australische collega's op een scheepswerf. Deze film windt er geen doekjes om, dat het woningprobleem er al even nijpend is als in Nederland en dat de emigrant, vooral in het be- QOK in de film „Mijn neef uit Cana- da" trekt de cameraman van boer derij naar boerderij om er een kort ogenblik bij de Nederlanders uit alle delen van ons vaderland te toeven. Evenals in Australië bestaat er in Ca nada een uitstekende dienst, die de nieuw-aangekomenen op weg helpt, niet alleen naar het platteland, maar zo nodig ook naar de fabrieken. On getwijfeld is „Mijn neef uit Canada" technisch het best geslaagd. Een na deel is, dat alles er wel heel erg roos kleurig in wordt voorgesteld en onvol doende aandacht wordt geschonken aan de moeilijkheden, waarmede de emigranten soms te kampen hebben. Het is natuurlijk niet altijd rozegeur en maneschijn. De films laten voorna melijk zien, hoe mooi het kén zijn. gin, heel wat voor lief moet nemen. Men verwacht, dat de veertien minis ters van buitenlandse zaken, die het ministerscomité van de Raad van Europa vormen, vandaag op hun bijeenkomst hun goedkeuring zuilen hechten aan een voorstel Van de Engelse minister Eden de Raad van Europa politiek gezag te geven over het Europese leger en de fusie van de steenkool- en staalindustrie. Indien dit plan wordt aangenomen, zou Engeland voor het eerst direct ver bonden zijn met het plan-Pleven en het plan-Schuman. CAMPAGNE TEGEN HET ANTI- COMMTJNI8ME EN GUATEMALA De linksgeoriënteerde regering van Guatemala ebruikt vliegtuigen voor de verspreiding van pamfletten tegen de anti-communistische beweging. Het regeringsblad „Diario de Ia Manana" schrijft dat het nodig is de anti-communistische elementen „te vernietigen in het belang van het land". EEN Londens meisje werd vorig jaar getroffen door kinderverlam ming en allo medische hulp mocht niet baten. In een onderhoud met een der dokters zei de vader van het kind: „Ik zou er mijn rechter arm voor over liebbeA, als zij ge nezen kon." Vorige maand nam de man zijn ongelukkig kind mee op een autotochtje. Op een wegkrui- sing werd zijn auto aangereden en hijzelf werd dermate gewond, dat Zijn rechterarm geamputeerd moest worden. Het dochtertje is sinds dien volkomen genezen. Dit wonderlijke geval wordt be sproken in het laatste nummer van het "British Medical Journal". De mening wordt uitgesproken, dat in het lichaam van het kind door de shock een aanzienlijke hoeveelheid cortisone is gevormd, die de ge nezing heeft bewerkt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5