Keilen, de oudste sport ter wereld
Avondlicht een der bekendste
streektehuizen
Twintigduizend gymnasten
Pinkster naar Den Haag
met
wlJ
De techniek van
Denemarken, land van de eersie
keilclubs en keilkampioenen
het spel
Emigratie-mogelijkheden naar Nieuw
Zeeland, Australië en Canada
Het nieuwe boek
Waar hef anker wordt uiiqeworpen
<nx sio»
Hei 30sie Bondsfeesi
van hei K.N.G V.
Zaak-Fonteyn opnieuw
naar gerechtshof
verwezen
Hoge Raad doei uitspraak
Vraagt uw kampeerkaart
tijdig aan!
Drie goede propaganda-films
Bij „onze mensen op
de farm
Kortstondig avontuur van
jeugdige autodieven
Politiek gezag voor de
Raad van Europa?
Ik zou er mijn rechier
arm voor over hebben
WOENSDAOlfiMAART 1952
II
yrt HEBBEN" IN de beide artikelen, welke aan het thans geplaatste vooraf gin-
*.T, de ,v0°r huisvesting van twee catagorleën van beiaarden beapro-
ken. Allereerst d.e voor hen, d.e in ieder opricht hun persoonlUkeV?ijhe?d wUlen
behouden en daarna die voor de meeste behoeftigen, die de middelen missen om
zelf te kunnen huren en daarom als leden van één groot gezin in een gebouw
tesamen gebracht zijn. Er is een derde vorm waarbij men voor een lielanrriik
deel Persoonlijke vrijheid behoudt en anderdeels toch min of meer in gc-
rfnsverband leeft, h bcrtarf voor bejaarden, die over beperkte middelen
besch.kken maar terugschrikken voor het zogenaamde zaalsysteem. Als voor-
beeld van een stichung voor deze categorie Ouden van Dagen willen we het
- rrv
tj- 4' \-v
AVONDLICHT is in 1927 gesticht door
diaconieën uit de classis Hoorn,
waarvan in het betrokken gebied alle
diaconieën lid zijn behalve Hoorn en
Enkhuizen.
In de classicale vergaderingen heeft
en zich vijf en twintig jaar geleden af
gevraagd of men niet gezamenlijk iets
zou kunnen doen om de zorg voor be
hoeftige bejaarden in eigen gemeente
op te heffen en hen allen in een cen
traal verplegingshuis onder te brengen.
Het gevolg daarvan is geweest, dat
aan de architect Saai - die ook Wes-
terücht bouwde - opdracht werd gege
ven tot de bouw van een tehuis, dat oor
spronkelijk veertig bewoners kon be
vatten en onder directie stond van de
heer Meereboer. Sindsdien is het fraaie
gebouw drie of viermaal uitgebreid, de
laatste maal met een ziekenafdeling
met 54 bedden waaraan reeds spoedig
behoefte gevoeld werd.
DEWONERS van een tehuis als dit be-
houden in zoverre hun persoonlijke
vrijheid, dat zij een eigen vrije kamer
- desnoods kamertjes - hebben waar zij
op etenstijd bediend worden. Zij kun
nen gaan en komen wanneer zij wil
len hoewel er voor degenen dit dat ge
zelliger vinden gelegenheid bestaat ge
zamenlijk te eten wat drie gulden per
Wêek in de huursom verschilt.
De prijzen zijn hier, in verband met
de tijdsomstandigheden, zeker niet hoog
te noemen. Voor de duurste kamers aan
de voorzijde, wordt door een echtpaar
i 2300 betaald en voor alleenwonenden
f 1275. Voor minder fraai gelegen ka
mers betaalt 'n echtpaar f 2112,50, maar
de behandeling en de voeding zijn voor
alle gelijk. De prijs voor de diaconie
ën is f 850 en voor de zieke afdeling
f 1115 p. p. Voor eigen rekening kost de
ziekenafdeling f 1415, maar men vindt
daar dan ook alle verzorging en ver
pleging, welke men nodig kan hebben.
Wie ziek is - b.v. griep heeft - kan
drie of vier weken gratis op de zieken
afdeling blijven, maar er is een tijdsli
miet van dertig dagen waarna f 1.— per
dag moet worden betaald.
MEN is destijds begonnen met een pen-
sionprijs van f 450, met f 2.50 per
week zakgeld, wat natuurlijk niet te
handhaven was. Ook hier heeft het
Drees-pensioen voor velen verbetering
gebracht. De laatste verhoging - f 3.—
per week - dateert van 1951. Dit jaar
zijn de pensionprijzen niet meer ver
hoogd. Zakgeld wordt nog verstrekt
jppar geen klaran en schoenen.
Het tehuis heeft een 200 tal bewoners
met 50 personeelsleden waarvan er 38
inwonend zijn. Behalve de nachtportier
is het mannelijk personeel uitwonend.
Avondlicht is, ondanks zijn lage pen-
slonprijs, bekend om zijn voortreffelij
ke voeding. Tweemaal per week wordt
vlees bij de maaltijd verstrekt en alle
dagen kaas, vleeswaren, ham of worst
voor de broodmaaltijden.
In dit tehuis heeft men nooit anders
dan roomboter gegeten en van thee- of
kofiesurrogaat is zelfs in de bezettings
tijd geen sprake geweest
De directeur en diens echtgenote, de
heer en mevrouw De Vrije, die te allen
tijde voor ieder toegankelijk zijn en in
alle opzichten met de bewoners meele
ven, controleren zorgvuldig alle etens
waren, die binnenkomen en verbruikt
worden, zodat van onregelmatigheden
hier nimmer sprake is gegeest.
Het kapitaal voor de boifw, door dia
conieën en particulieren bijeengebracht,
wordt geregeld afgelost waarbij voorop
staat, dat het maken van winst niet be
oogd wordt.
MEN zal zich waarschijnlijk afvragen
hoe het mogeijk is, dat voor een zo
lage pensionprijs. in dit tehuis - dat
met de grond niet minder dan 20 n.a.
omvat een dergelijke verzorging en
voeding kunnen worden geboden.
Dat is eerst mogelijk door de bijzon
dere omstandigheid, dat wijlen me
vrouw Eecen-Breebaart toen zij in
Avondlicht overleed, het tehuis ais
dank voor de goede zorgen een legau
van t 100.000 heeft geschonken.
Men heeft toen een nabijgelegen
boerderij met 20 koeien, een paard, een
varken en enige landbouwmachines t
tekens de ziekenafdeling uitgebreid.
Een eigen boerderij met een karnver-
gunning is voor een tehuisaLschtvan
grote betekenis, maar men heeft daarna
niet stil gezeten en zich ook op andere
wijze zelfstandig gemaakt. Men heen
een eigen moderne electrische wasser j,
een eigen bakkerij. - waar w t- en tor
schilder-behanger m vaste dienst die
webrood en ontbijtkoek worden Seb^
ken - een eigen slagersbedryf en een
nooit klaar komt omdat er zotners bul
ten en 's winters binnen altijd v°}op
werk is Door de erkenning, dat men
een schildersbedrijf heeft krijgt men
b.v. al 30 pCt. reductie op het behang
SeDenkt men daarbij aan de eigen grote
moestuin en boomgaard, aan de
Wij hebben bij de aanvang van
deze serie van vier artikelen be
loofd, waarvan het laatste over
een tehuis zou gaan. dat geen
streekkarakter draaot, maa
voor bejaarden uit alle delen van
het land bestemd is. tiet zou een
tehuis zijn niet alleen voor onbe-
middelden, maar ook voo> h -
vesting en verpleging van wie dit
zonder financiële bezwaren
nen betalen.
De stichting, welke wij daar-
roor bezocht hadden, was ■•Wa
terlicht"* in Alkm.aar. H*laas
heeft een noodlottig ongeluk ge
wild. dat dit tehuis onlangs ge
deeltelijk onbewoonbaar ts ge
worden. Het heeft geen zin er
thans over te schrijven.
Het aantal van onze art,keJ™
wordt daardoor van vier op a
gebracht en wij stutten deze serie
dus met de thans 0°riubUc'ï%?
beschouwing over Avondlicht
een der bekendste tehuizen voor
bejaarden in onze provincie.
lige hulp der bewoonsters bij het wec
ken waardoor er geregeld een 3000 fles
sen in de kelder staan, de vriesruimte
waarin men van alles bewaren kan, dan
wordt het duidelijk, dat men door een
goed beleid nier weinig heeft te vragen
om veel te kunnen geven. Het is geen
wonder, dat er steeds een wachtlijst
van 250 personen is, die naar data van
aanvrage wordt afgewerkt
gIJ het uit 50 personen bestaande per
soneel zijn twee vaste koks en onder
de ziekenhulpen twee gediplomeerde
verpleegsters. Het gebouw heeft een
conversatiezaal met twee biljarts, een
schouwburgzaaltje, een apotheek, een
bibliotheek, een moderne ziekenafdeling,
de beste ovens voor de keuken en het
nieuwste systeem bordenwasmachine.
Verder liften voor bewoners en etens
waren vriesinrichtingen. nortonpom-
pen voor stort en spoelwater enz.
|7R was en er is trouwens nog
e enplan om op een stuk van het
terrein een aantal huisjes te bouwen
met een woonkamer van 4 x 4 ut, een
slaapkamer van 3 x 3 m.. een keuken,
een W.C. en een halletje. Hier zou men
bewoners kunnen accepteren, die van
alle voordelen van het tehuis profite
ren en toch zelfstandig blijven wonen.
Zij krijgen verwarming, verlichting,
en water van het tehuis, zij worden
door de zusters gecontroleerd, zij krij
gen, evenals de bewoners van het te
huis, geneeskundige hulp en vrije was
en kunnen desgewenst profiteren van
biljartzaal, bibliotheek, en van de vele
feestelijke bijeenkomsten. Worden ze
ziek, of kunnen ze zich niet meer red
den, dan gaan ze eenvoudig van hun
eigen huisje naar het grote gebouw
en krijgen daar dezelfde verzorging als
alle anderen.
INE uitvoering van dit plan, dat voor
velen begeerlijk moet zijn, stuit nog
op gebrek aan bouwvolume.
Men is daarvoor naar Den Haag ge
weest waar men een raad heeft gege
ven. die practisch niet uitvoerbaar is
gebleken.
„Kijk", moet men tegen de burge
meesters zeggen, „wij halen in één van
onze huisjes een gezin uit uwe ge
meente, dan krijgt u een woning vrij,
maar geef ons dan van het u toegewe
zen bouwvolume de grond voor een
door ons te bouwen huisje".
Maar dat w'ilen de burgemeesters
niet en zolang er nog woningnood is
zal er van deze nienuwe bijbouw dus
niet veel komen. Hoofdzaak is evenwel
dat het tehuis er staat, dat het als
streektehuis tot de beste uit ons land
wordt gerekend, en dat het niets dan
tevreden bewoners telt, die op 31 Maart
het zilveren jubileum gaan vieren.
Directeur en directrice, die hun ge
zellige woning in het tehuis hebben,
zullen op die feestdag ongetwijfeld
kunnen constateren hoezeer men in en
buiten het tehuis hun goede zorgen op
prijs stelt.
Een prachtige afgewerkte oefening knotszwaaien van de dames van
„Aspacia" Leiden, die hierin in IS50 kampioen van Nederland werden.
(Van onze speciale verslaggever)
op Vrijdag 30 Mei zal er een banier
van Arnhem naar Den Haag gebracht
worden, die vele jaren in het Gelderse
bewaard werd, maar nu waarschijnlijk
vier jaar in de Hofstad zal gaan reside
ren. Het is de banier van het Koninklijk
Nederlands Gymnastiekverbond. Vrij
dag 30 Mei is de vooravond van het
dertigste K.N.G.V.-Bondsfeest, het grote
gymnasten-appèl, dat eens in de vier
jaar gehouden wordt.
Met Pinksteren zal Den Haag in het
teken van dit bondsfeest staan, zoals
Arnhem vier jaar geleden. De terrei
nen van het complex Houtrust zijn
ervoor gereserveerd. Twintig duizend
turners en turnsters uit alle delen van
het land, maar ook uit Belgie, Dene
marken, Italië, Luxemburg, Zwitser
land en Saarland zullen eraan deel
nemen. In lange optocht zullen deze
twintigduizend op Maandag 2 Juni
door Den Haag marcheren als toon
beeld van gezondheid en kracht.
ï>e voorbereiding van dit feest fis KT
anderhalf jaar in volle gang. Begrij
pelijk, wanneer men bedenkt, dat de
ontvangst, logies en voeding enig
hoofdbreken kost, dat er ongeveer Zóu
gymnastiekwerktuigen nodig zullen
zijn, waaronder 40 verstelbare bruggen,
40 bokken, 40 springplanken, 60
springma'ten, 36 paarden met beugels,
12 ijzeren bruggen, tremplin- en
evenwichtsbalken
Ongeveer 25 muziekcorpsen zijn in
geschakeld voor de grote optocht van
Maandag 2 Juni.
In de Hou'rusthal zullen keurtur-
ners Zaterdag 31 Mei demonstraties
geven. Zondag 1 Juni staat o.a. een
iandenwedstrijd NederlandSaarland
op het program. Op 2e Pinksterdag de
massale Bondsuitvoerirgen, waaraan
telkens door 1800 turners of turnsters
zal worden deelgenomen, he> maxi
mum-aantal, dat op het Houtrus'ter-
rein met behoorlijke werkruimte kan
worden geplaatst.
De Hoge Raad wees arrest in de
zaak tegen A. H. F. Fonteijn, ex-ser
geant-konstabel van de Kon. Marine.
Deze is zowel door de Amsterdamse
rechtbank als het gerechtshof aldaar
tot een gevangenisstraf van twee
maanden voorwaardelijk en een geld
boete van f 100.veroordeeld wegens
smaadschrift. In een pamflet heeft hij
openlijk de marine-artsen, die hem
destijds hadden afgekeurd, van vals
heid in geschrifte beschuldigd.
Op formele gronden heeft de Hoge
Raad. overeenkomstig de conclusie van
de advocaat-generaal, prof. Lange-
meijer, het bestreden arrest vernietigd
en de zaak verwezen naar het Ge
rechtshof te 's-Gravenhage.
De ANWB wijst er op, dat men er
verstandig aan zal doen, tijdig een
kampkaart aan te vragen of zijn oude
exemplaar te laten vernieuwen, wan
neer men de komende zomer wil gaan
kamperen. Vrijwel alle voor het kam
peren belangrijke gemeenten eisen
zulk een document. Men hoeft dan van
te voren geen vergunning meer aan
te vragen. De kaarten kunnen worden
aangevraagd bij de Nederlandse Kam-
peerkaartencentrale. Parkstraat 18, Den
Haag. De aanvraagformulieren zijn
gratis verkrijgbaar bij de meeste VW-
bureaux en bij alle kantoren en agent
schappen van de ANWB.
AVENHORN, 18 Mrt. 11500 kg rode
kool 13.80—23.30; 9500 kg gele kool 6.50
—13.20; 700 kg groene kool 12.1029.20;
4000 kg uien grove 31.70, gew. 27—31.40,
driel. 27; 5500 kg bieten I 26.20, II 18.70;
2100 kg witlof I 54—61. II 48—57, m 35
—45; 12300 kg peen' II 23.10—25.40, III
23.70—24.50, IV 18.10, afw. 4—18; Lange
bieten I 20.90-21.80, II 12.70—13.60,
midjo 15.60—16.20.
r\E leden van 's wereld eerste „Keil-Club" te Kopenhagen oefenen nu ahveer
voor de kampioenschappen, die het volgende jaar „vergooid" zullen worden.
Hoewel deze beoefenaars, mannen en vrouwen, van de keilsport beweren, dat
hun sport de alleroudste sport is, zullen er toch ook nog wel mensen zijn, die niet
of niet meer weten, wat „keilen" nu precies is. Keilen Is de kunst om platte
stenen over het water te laten scheren, ze te laten opveren tegen het wateropper
vlak totdat ze hun snelheid hebben verloren en bij hun laatste aanraking met het
oppervlak door de waterspiegel heen zakken en in de diepte verdwijnen. Een
spel, dat vele onzer In onze jeugd speelden zonder te beseffen, dat het ooit tot
een officiële, gereglementeerde tak van sport zou worden!
Denemarken is het enige land, waar
het spel als georganiseerde sport wordt
beoefend De Kopenhaagse keilers heb
ben echte spelregels gemaakt. Bij wed
strijden kunt u de keilers en keilsters
bezig zien met het slijpen en bijwerken
van de door hen uitgezochte werpste-
nen. Oefenen ze, dan gaan ze naar een
waterkant met veel stenen en moeten
dan de eerste de beste steen opnemen
en weggooien, die hun handen aanra
ken als ze zich bukken. Vrouwen en
mannen, maar ook kinderen trekken
naar de oever om van de beste keilers
af te kijken, welke houding het test,
welke greep juist en welke werpmstho-
de het doeltreffendst is.
Een goede gooi veroorzaakt op het
water een lang snoer van kringetjes,
hetwelk de spelers „parelsnoer" noe
men. Deze kringen verschijnen en ver
dwijnen zo snel, dat het ondoenlijk ls
ze met tellen bij te houden. Vandaar,
dat de scheidsrechters langzaam en re
gelmatig beginnen te tellen op het mo
ment, dat de steen de hand verlaat en
Mn
noemen het „keilen"; de Denen
noemen het „slaa mut"; de Duitiers
„Butterstollen werfen"; de Engelsen
playing ducks and drakes"; de Fran
sen „faire des ricochets"; de Zweden
.Slaa sing" of „skaadfisk"; de Noren
„Far, Mor, Soester, Bror...." („Vader,
moeder, zuster, broeaer.... en zo voort
naar gelang van het aantal malen, dat
de steen ketst op het wateroppervlak).
Alom op aarde waar meren, poelen,
plassen, rivieren of zeekusten zijn,
wordt het keilspel bedreven. Ja, er is
eigenlijk heel wat zelfbeheersing voor
nodig voor menigeen om aan de kant
van het water de oerdrang te weer
staan om een steen op te nemen en te
proberen, daarmede een mooi patroon
van kringetjes op het wateroppervlak
ie maken.
eerst ophouden, als hij voor goed onder
water is gebleven.
Vorig jaar werd het record gehaald
met een worp van 21 tellen. Andere
opmerkelijke resultaten waren 39 tel
len voor drie worpen en 76 voor zes
worpen. De grootte van de steen is niet
aan voorschriften gebonden. Iedere
speler mag die uitkiezen zo dat hij het
best past bij zijn spierkracht en wen
sen. De een werpt graag met een lichte,
een ander weer liever met een zware
keilsteen. Bij wedstrijden krijgt iedere
mededinger 40 stenen om zijn tien
worpen mede te doen. Verdwijnt een
steen bij de eerste aanraking met het
wateroppervlak in de diepte, dan
wordt de speler daardoor niet gedis-
qualificeerd.
De voorzitter der Kopenhaagse Keil
club zegt: „Het geheim van succes moet
gezocht worden in de houding en de
manier van gooien. De hoek, waaron
der de steen het water nadert, de hoog
te en het in rekening brengen van de
middelpuntvliedende kracht zijn alle
belangrijk. In de eerste plaats komt het
echter op de steen aan, en wij vertellen
aan niemand, hoe we die voor goede
keilresultaten bewerken. Er is maar
één naar ding in onze sport. De Fran
sen zeggen: Partir, c'est mourir un peu.
Welnu, wij zijn bedroefd, als wij onze
met zorg vervaardigde keilstenen voor
altijd naar de diepte zien gaanHoe
ik werp? Ik neem de steen in drie vin
gers, wacht dan even om mijn even
wicht te vinden.... zoals Kreisler even
wacht met zijn strijkstok boven zijn
viool.... en dan werp ik de steen soe
pel, met een brede armzwaai naar 1 et
water toe, in de hoop, een hoog :ijfer
met hem te halen!"
(Van onze Haagse redacteur)
INE minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, rar. Joekes. onder wie do
emigratie ressorteert, leidde zelf de drie filmpjes In, die in het Studio-theater
In Den Haag voor een aantal genodigden, voornamelijk deskundigen van de ver
schillende Nederlandse emigratie-organisaties, vertoond zjjn. Door zijn aanwezig
heid alleen reeds onderstreepte hU de noodzakelijkheid, dat in ons land ter oplos-
ging van de moeilijke vraagstukken, die uit de dichte bevolking voortvloeien,
ook naar het middel van de emigratie gegrepen wordt Uit zijn woorden bleek
dat nog eens extra.
W7 AARHEEN emigreren en wie heb-
ben de beste kansen om in het
nieuwe land te slagen? De drie films
trachten op deze vragen een antwoord
te geven. De 16 mm-film met een Vèr-
toningsduur van dertig minuten „Ditf.
is Nieuw Zeeland" geeft een aantrek
kelijk beeld van de mogelijkheden, die
er voor energieke landgenoten in dat
verre oord liggen. Opnamen van de
scheepvaart en het transportwezen,
van de schapenteelt en de industrie
verschaffen de toeschouwer een dui
delijke indruk van de economische be
tekenis van Nieuw Zeeland en van de
bestaanskansen der bevolking.
De zware industrie vervaardigt lo
comotieven en spoorwegmaterieel. Dat
wil zeggen, dat in deze en ook in an
dere industriële bedrijfstakken em
plooi voor goede vakmensen te vinden
is. De voornaamste welvaartsbron vor
men echter de runder- en de schapen
fokkerij. Er zijn in Nieuw Zeeiand
ruim 32.000.000 schapen! Voora! voor
emigranten, die uit het veeteeltbedrijf
stammen, bestaat er een redelijke kans
dat zij slagen zullen. En uiteraard ook
voor hen, die hun sporen in de zuivel-
en de vleesindustrie verdiend hebben
en voor hen, die een baan zoelten ln
de wol-industrie.
Nieuw Zeeland is acht maal zo groot
als Nederland, doch het heeft nog geen
twee millïoen inwoners. Dit zich nog
steeds ontwikkelende land zal graag
Nederlanders, die hun handen uit de
mouwen kunnen steken, ontvangen.
Het is een aantrekkelijk land, niet al
leen vanwege de mooie natuur en het
voor Nederlanders prettige klimaat,
maar ook door zijn goede sociale voor
zieningen. De film geeft er een over
zicht van; zuigelingenzorg, kleuter
scholen, kosteloze tandheelkundige
hulp voor schoolkinderen, gezondheids
kampen. verzorging voor oudon van
dagen. Er is volop gelegenheid voor
sport; rugby, de jacht, vissen, zeilen,
wandelen en bergsport. Temidden der
stromende geisers vindt men nog en
kele Maori-dorpen, waar de bewoners
hun traditie bewaard hebben. Beelden
uit de vier grote steden. Dnneden,
Christchurch, Auckland en Welling
ton, tonen, dat er ook een ontwikkeld
stpdelijk leven ls.
Wat de film mist, zijn aanduidingen
voor de omvang van het geestelijk le
ven en welk aandeel Nederlanders
daarin kunnen hebben.
TNUTDELIJKER komt dat tot uitdruk-
king in de film „Nederlanders in
Australië", die zoals de titel zegt
de nadruk legt op de aankomst van
de emigranten in het uitgestrekte land
op de hulp die hun geboden wordt bij
het zoeken van werk, op hun verzor
ging gedurende de eerste tijd. op hun
werkzaamheden op het platteland en
in de bedrijven, op de mogelijkheid
aan het kerkelijk leven deel te nemen.
Zo passeren de revue; de aankomst
van de „Sibajak"; het ontvangstkamp
in Badhurst; een Noordbrabants gezin
Practische gids voor de emi
grant" door C. B. Muller en
H. W. van Neden
Int. XJitg. Mij. „Het wereld
venster" te Amsterdam.
In steeds groteren getale verschijnen
er tegenwoordig boeken en boekjes
over emigratie, de mogelijkheden en
moeilijkheden hiervan en tal van an
dere onderwerpen, waarin de adspi-
rant-emigrant mogelijkerwijs belang
kan stellen. Zo is thans het boekje
„Practische gids voor de emigrant"
verschenen, waarvan de titel voor
zichzelf spreekt. Hierin worden de
belangrijkste vragen aan een summie
re beschouwing onderworpen. Men
treft bovendien een lijst aan mgë de
passage-tarieven naar de belangrijkste
landen. Dat een en ander de belangstel
lende lezer bij de uitvoering van zijn
plannen zeer ten goede kan komen,
behoeft geen betoog.
Twee Haagse jongelui van 17 en 21
jaar, die wat van de wereld wilden
zien, stalen in de nacht van Maandag
op Dinsdag een auto op een Rotter
dams parkeerterrein en reden in de
richting van de Belgische grens. Toen
zij bij Roosendaal door een patrouille
werden aangehouden, gaven zij vol gas
en verdwenen, doch in Roosendaal
vonden zij het veiliger de auto in een
straatje achter te laten. Zij begaven
zich daarop te voet verder en slaagden
erin de grens over te steken. Zij wer
den echter spoedig door de Belgische
politie aangehouden en gistermiddag bij
de grens aan de Rotterdamse recher
che overgegeven.-
„Wilt u hier even driemaal
tekenen?"
herkomst, ets te mm/hg en beroer.)
VAN DE NEDERLANDSE emigranten
op een boerderij in Nieuw Zuid Wales,
waar het bij een boer woont en onder
meer 75 koeien verzorgt, die dank zij
het klimaat het gehele jaar in de wel
blijven; een gezin uit Gelderland, dat
in Victoria op het land werkt en van
het verdiende geld een boerderij hoopt
te kopen; andere Nederlandse gezin
nen, die in het district Victoria bij de
schapenteelt werken of bij boeren, die
tarwe, haver of gerst verbouwen. In
Tasmanië, Victoria en Zuid-Australle.
waar sinaasappels, druiven, peren en
perziken worden gekweekt vindt men
eveneens talrijke Nederlanders en een
busconducteur uit Koog aan de Zaan
blijkt zich in Sydney uitstekend op
zijn plaats te voelen. Op een werf in
Glebe werken Amsterdamse arbeiders
naast hun Australische collega's op een
scheepswerf. Deze film windt er geen
doekjes om, dat het woningprobleem
er al even nijpend is als in Nederland
en dat de emigrant, vooral in het be-
QOK in de film „Mijn neef uit Cana-
da" trekt de cameraman van boer
derij naar boerderij om er een kort
ogenblik bij de Nederlanders uit alle
delen van ons vaderland te toeven.
Evenals in Australië bestaat er in Ca
nada een uitstekende dienst, die de
nieuw-aangekomenen op weg helpt,
niet alleen naar het platteland, maar
zo nodig ook naar de fabrieken. On
getwijfeld is „Mijn neef uit Canada"
technisch het best geslaagd. Een na
deel is, dat alles er wel heel erg roos
kleurig in wordt voorgesteld en onvol
doende aandacht wordt geschonken
aan de moeilijkheden, waarmede de
emigranten soms te kampen hebben.
Het is natuurlijk niet altijd rozegeur
en maneschijn. De films laten voorna
melijk zien, hoe mooi het kén zijn.
gin, heel wat voor lief moet nemen.
Men verwacht, dat de veertien minis
ters van buitenlandse zaken, die het
ministerscomité van de Raad van Europa
vormen, vandaag op hun bijeenkomst
hun goedkeuring zuilen hechten aan een
voorstel Van de Engelse minister Eden
de Raad van Europa politiek gezag te
geven over het Europese leger en de
fusie van de steenkool- en staalindustrie.
Indien dit plan wordt aangenomen,
zou Engeland voor het eerst direct ver
bonden zijn met het plan-Pleven en het
plan-Schuman.
CAMPAGNE TEGEN HET ANTI-
COMMTJNI8ME EN GUATEMALA
De linksgeoriënteerde regering van
Guatemala ebruikt vliegtuigen voor
de verspreiding van pamfletten tegen
de anti-communistische beweging.
Het regeringsblad „Diario de Ia
Manana" schrijft dat het nodig is de
anti-communistische elementen „te
vernietigen in het belang van het
land".
EEN Londens meisje werd vorig
jaar getroffen door kinderverlam
ming en allo medische hulp mocht
niet baten. In een onderhoud met
een der dokters zei de vader van
het kind: „Ik zou er mijn rechter
arm voor over liebbeA, als zij ge
nezen kon." Vorige maand nam de
man zijn ongelukkig kind mee op
een autotochtje. Op een wegkrui-
sing werd zijn auto aangereden en
hijzelf werd dermate gewond, dat
Zijn rechterarm geamputeerd moest
worden. Het dochtertje is sinds
dien volkomen genezen.
Dit wonderlijke geval wordt be
sproken in het laatste nummer van
het "British Medical Journal". De
mening wordt uitgesproken, dat in
het lichaam van het kind door de
shock een aanzienlijke hoeveelheid
cortisone is gevormd, die de ge
nezing heeft bewerkt.