Duitsland meldt zich weer op toeristenmarkt de Mej. S. A. Meijer, candidaat-notaris Puistjes de Nieuwste rage woedt door Amerikaanse universiteiten Niemöller ondervond zeer veel belangstelling in Belgie De jeugdherbergen wachten weer op haar jonge gasten Nederlanders aarzelen nog, doch zij beginnen te komen Hoe een vrouwvechtvoor hel recht De wedloop tussen Eisenhower en Taft Schaduw over Beierse gemoedelijkheid Stromboli na eruptie weer tot rust gekomen Studenten jagen op dames-lingerie Reeks der dwaasheden wordt voortgezet Hij hoopt op toenadering tussen de kerken Vierhonderdduizend overnachtingen per j aar Nederlands grootste bedrijf Nalatenschappen en belastingproblemen (Vaji onze speciale verslaggever) S ^cu^en trein en kijk naar de auto's, die voor het station gepar- i* eer s aan'Er bevinden zich tientallen onder, die Nederlandse nummer en ragen. Zij zijn omringd door geraamten van wat eens toeristenpaleizen waren en van afgebrande winkelstraten. Hier en daar prijken er voorbeelden van xvat naarstige Duitse wederopbouw vermag. Snel verder in de een of andere uxueuze expresstrein naar München en loop door de straten. Behalve Frans en Engels en Duits zult ge er ook Nederlands horen spreken Niet slechts bij hoge ui zon ering, maar vrij geregeld. En zak dan verder af, naar de Beierse meren met hun romantische koningssloten, naar de vacantielustoorden der Beierse A pen. ge zult er zien, dat zij reeds thans een zeer druk toeristenbezoek heb ben, niet alleen van Duitsers, maar ook van Belgen, Zwitsers, Nederlanders- bij de S.S. geweest zijn, wie weet in welk concentratiekamp hij de scepter heeft gezwaaid.. Of was er een vrouw, die vrijmoedig onthulde, dat zij de hoogste rang be kleed had. die een vrouw in het Duit se leger bereiken kon. Waarmee had zij die rang bereikt? Zo'n plotselinge ontdekking maakt De natuur heeft dit Zuidbeierse land tfitermate gezegend. Naast vruchtbare hoogvlakten, bezaaid met schilderach tige speelgoeddorpjes en -stadjes, vindt men er uitgestrekte wouden, die lok ken tot eindeloze zwerftochten. Lang zaam stijgen de bergen omhoog en aan de Oostenrijkse grens zijn zij bedekt met wat overal toeristen lokt: blin kend-witte, eeuwige sneeuw. En al$ ge die gezien hebt, daal dan weer af naar de meren en zie wat Lodewijk de Tweede van Beieren, de romantische psychopaat uit de negentiende eeuw. daar op kleine eilanden gebouwd heeft van het geld van zijn arme onderda nen! Lustoorden, zó weelderig uitge rust en zó volkomen nutteloos, dat net begrijpelijk is, dat de Beierse regering destijds besloot eenvoudig nieuwe geldverstrekkingen te weigeren. Lode wijk de Tweede moest zijn nederlaag aanvaarden: ga naar Prien aan de Chiemsee. Steek vandaar over naar Herreninsel, een groen eilandje in een donkerblauw meer. Daar staat een Ko ningsslot, een „kopie" van Versailles, maar nog weelderiger, nog overdadiger, nog meer overvuld van pracht en praal. Loop door de klatergdudcn zalen en sta dan eensklaps in een ontstellend lege ruimte, in zalen, die leeg zijn, met- kale muren van enkel maar metsel steenLodewijk kon niet verder bouwen. Niemand heeft ooit de aan waanzin grenzende lustdroomillusies van deze ongelukkige heerser volein- died. Zij lokken thans toeristen ën brengen deviezen op. Aarzelingen. Een paar jaar geleden ging men nog niet. De Amerikaan kon er komen. Die kwam als bezetter of als toerist. De Duitsers verdienden aan de bezet ters, zowel als aan de vacantiegangers. Een Engelsman kwam er; die had geen bezetting meegemaakt en was blij weer eens in het gemoedrliike Beieren rond te kunnen toeren. Maar de toe rist uit landen, die wel een bezetting hadden gekend, bleef weg. En vooral ook: de Nederlander bleef weg. Toen ik verleden jaar het ervoor het eerst, weer eens oo waagde om naar Oostenrijk te gaan, trok ik door België. Luxemburg, Frankrijk. Zwit serland en Liechtenstein, alleen omdat ik nog niet door Duitsland wilde. Ve len deden hetzelfde. Nu sta" ik in Duitsland. Tn het hart van Beieren, in Miinehen. On uitnodi ging van het grootste Duitse reisbu reau. Na een tiendaagse zwerftocht door dit door de natuur zo gezegende land. Niemand heeft over nationaai-socia- lisme gesnroken. N'emand heeft aan de oorlog herinnerd. Iedereen sloofde zich uit om het ons naar de zin te maken. En dan op eens.... En dan op eens stond men voor een man met een gezicht, waarvan men huiverde. Plotseling klonk er een stem van binnen, die zei: Dat is er een van de Gruene geweest.... Die moet Een onzer medewerkers maak te op uitnodiging van het Duitse Reisbureau Touropa een tien daagse reportagetocht door Zuid- Duitsland. Voor de oorlog was hij een der bekendste Duitsland- reporters. In een vijftal boeiende artikelen vertelt hij van zijn ervaringen, die niet uitsluitend toeristisch van aard zijn. Hier naast vindt de lezer het inlei dend artikel. V. dan, dat over alle schoonheid van het Beierse land plotseling een diepe slag schaduw valt. dat het jodellied en de muziek der Bauernkapelle vals klin ken.... I Duitsland meldt zich weer op de toeristenmarkt. En het dort dat met Duitse „Crfuendlichkeit" en met suc ces! AIS men voor het eerst na twaalf jaren weer op Duitse bodem staat, verwondert men zich, dat reeds zóveel buitenlanders hier hun vacntiegenoe- gens zoeken. Dat is moeilijk te ver werken. Misschien is het, gezien het jongste bondgenootschap, juist, dat men nu. op dit moment, de streep trekt onder de vijandschap. Ieder moet dat voor zich zelf uitmaken. Velen zullen het nimmer kunnen. Mount Everesi won hei van Zwitserse bergbeklimmers Volgens een te Bombay ontvangen bericht uit Katmandoe (Nepal) hebben de leden der Zwitserse expeditie naar de Mount' Everest hun pogingen, om de hoogste top ter wereld te bestijgen moeten opgeven tengevolge van het slechte weer. De expeditie was eind Maart vertrok ken. Tegen 15 Juni zal zij op haar uit gangspunt, Khatmandoe, terugkeren. Ook een Britse groep, die de nabij gelegen Tsjo Oyoe trachtte te bestij gen, zou tot terugkeren gedwongen zijn. Volgens te Catania (op Sicilië) ont vangen radio-berichten is de vulkaan de Stromboli weer tot rust gekomen. Zaterdag stootte de vulkaan lava, as en dikke rookwolken uit. De 300u in woners van het dorp Ginostro verlie ten hun woningen, toen een lavastroom deze bedreigde. Een kilometer vóór het dorp kwam de stroom echter tot staan. Er deden zich geen persoonlijke ongelukken voor. Wel werd schade aan de oogst aangericht. GARDEREGIMENT FUSELIERS „PRINSES IRENE" In een legerorder is bekend ge maakt, dat de naam van het, garderegi ment „Prinses Irene" bij K. B. is ver anderd in Garderegiment Fuseliers „Prinses Irene". Lof der massale zotheid (Van onze New Yorkse correspondent) |TR ZIJN feiten, waarmee men doorgaans met de deur in huis kan vallen. Maar de gebeurtenis, waaromtrent wij u ditmaal geroepen voelen voor te lichten betreft uiterst delicate materie: dames-ondergoed Dit is namelijk het lijdend voorwerp van de allerlaatste, allernieuwste en allerzotste rage, die Amerika's universitaire wereld teistert. Boudweg gezegd: Amerika's academische jongeling schap schijnt aangestoken door een vreemde koorts naar het bezit van deze artikelen. Dit niet langs de normale weg: een winkel binnengaan, een paar dol lars over de toonbank schuiven en een in neutraal papier verpakt pakket onder de arm meenemen. O, neen! Als grootmachtigen uit het stenen tijdperk bestormt men de slaapplaatsen der vrouwelijke studentenen masse en wijkt slechts, nadat de academische jongedames aan elk overvaller een specimen van lingerie heeft overhandigd: Schoon uit de linnenkast, of de koffer. En bij voorkeur: een bras- sière, oftewel BH. pioenschap in-een boom-zitten te ver beteren. Het staat op naam van een jongeman die het meer dan 663 uur vol hield, ook al moest hij 's nachts aan de boomstam worden vastgebonden om te voorkomen, dat hij zich bij een even tuele slaapwandeling in nederwaartse richting zou bewegen. Negen jaar later ging men over tot het verorberen van levende goudvis sen. Lothrop Withington, die aan de Harvard Universiteit studeerde, was de geestelijke vader als men deze term althans in dit verband wil aanvaarden van deze rage. Een tijdgenoot, Ir- ving Clark, verbeterde het record bin nen een week door er 24 achter elkaar naar binnen te werken, doorgespoeld met wat aquariumwater. Doch een stu dent van de nabijzijnde Technische Hogeschool, Albert E. Hayes, hield de TWEE weken geleden is deze rage be gonnen. Met de snelheid van een prairie-brand heeft zij zich uitgespreid over het gehele land. De jongedochte- ren hebben weinig gedaan om deze vorm van studenten-dolheid te beteuge len. Vaak zelfs schenen zij van te vo ren gewaarschuwd te 'zijn omtrent de plaats en tijd van de overval. De dames studentjes hingen dan al vast uit de ra men en bespaarden de leden der ster kere sexe het moeizaam detail de trap te bestormen of een deur te forceren: een ware regen van lingerie daalde zachtkens op de overvallers neer. Dit heeft menigeen, zelfs in Amerika, ernstig geschokt. Een rector-magnifica van een meisjes-universiteit heeft de jongedames zo vermanend toegesproken over „waardigheid" en „fatsoen" (het „prestige" van de universiteit niet te vergeten)dat boetvaardige zondaressen sen plechtig beloofden nooit meer een jongeling een brassière te zullen toe werpen. Als men onze opinie zou willen we ten: Wij zullen niet verbaasd zijn te vernemen, dat deze dolle rage is geïn spireerd door listige handlangers van de industrie, gekant op meer gratis pu bliciteit dan men nog ooit had genoten. Daartegenover staat, dat dit soort rages niet geheel nieuw is. In een on verklaarbare cyclus doen zij zich voor: Omstreeks 1930 streefde men er over heel Amerika naar om het wereldkam- (Van onze Belgische correspondent) UET is in Nederland minder bekend, dat Martin Niemöller voordat hij Nederland bezocht, een bezoek bracht aan Antwerpen. Zoals te verwachten was, bestond er veel belangstelling, ook van Rooms Katholieke zijde, voor zijn verschijning. „La Metropole". het grote Frans sprekende dagblad, had mij gevraagd een kort interview met hem te arrangerèn. Zo gaven zowel Vlaam se als Franse bladen bekendheid aan wat hij kwam vertellen. Op een zeker ogenblik werd hem ge vraagd naar de mogelijkheid, dat de Belgische Kerkên zijn actie zouden steunen. „Er bestaat een Duits-Franse broederraad, die gevormd wordt door bekende Protestanten, waartoe u ook behoort. Gelooft u niet, dat er een soortgelijke band gelegd moest worden tussen de Duitse en de Belgische ker ken? Leven wij niet ten opzichte van elkander in een schuldige onwetend heid?" Niemöller antwoordde, dat hij juist naar België was gekomen om deze vraag aan de Protestanten te stellen. „Wij hebben een Frans-Duitse Broeder- laad, een Nederlands-Duitse, een Scan- dinavisch-Duitse, maar geen Belg sch- Duitse. Wij hadden altijd gehoopt op een inter-Èuropese broederraad. rnaar het schijnt niet, dat wij in .d5j°eToen zulk een raad zullen k£ij&en. ct(Min hem gevraagd werd. of hij ook st«"n en hulp van de Belgische kerken ver wachtte en wat wij konden doen om zijn positie te steunen, zei hij, da.nu voor zichzelf geen steun verwachtte, van welke aard ook. „Maar ik hoop, dat de kerken in België door steeds meer naar elkander toe te groeien, el kander zullen kunnen steunen in alle belangrijke kwesties." Grote belangstelling Opvallend moet worden genoemd, met hoeveel vooroordeel in België de actie die Niemöller op het ogenblik voert voor toenadering tussen West en Oost, wordt gadegeslagen. Veel pre dikanten staan openlijk aan zijn zijde. Toen op de avond, waarop Niemöller en enkele afgevaardigden uit andere landen het woord voerden, als een vriendelijke attentie vlaggetjes van alle vertegenwoordigde landen op de tafel werden geplaatst, zei één van de Waalse predikanten, dat hij het zeer betreurde, dat de Russische vlag er niet bij stond. Dit was Philippe Vernier de bekende predikant die in de mijnen ging werken om aan den lijve de moei ten van het bestaan van de mijnwer kers te ervaren. „Ik ben geen commu nist," zei hij, „maar ik deel geheel de beschouwing van Niemöller, dat wij in de Russen onze broeders moeten zien." Over het algemeen moet gezegd wor den dat Niemöller hier een goede in druk heeft achtergelaten en dat men vooral tot meer klaarheid is gekomen, wat betreft zijn werkelijke bedoelin gen. In dit opzicht heeft zijn optreden hier beslist corrigerend gewerkt. Men sen die bezig waren alle sympathie voor hem te verliezen, zijn tot een nieuw Inzicht gekomen en zien althans in, dat het probleem Oost en West on eindig gecompliceerder is dan zij in hun oppervlakkige filosofie hadden ge oordeeld. De jongeren onder zijn hoor ders waren vooral getroffen door zijn overtuiging, dat men de politiek van een land niet aan de politici mag over laten, maar er daadwerkelijk aan moet deelnemen. „Er bestaat slechts eén wee die zeker naar de hel voert, nam als men zich als een monnik cel opsluit", zei Martin Niemöller eer van Zijn Alma Mater hoog, door er 42 achter elkaar te verorberen en nu komt het pikante: met vier flessen cho colademelk als verandering-van-spijs. Het zotte van al deze zotheid is, dat er van deze recordhouders in het maat schappelijke leven bepaald veel terecht is gekomen. Withington bekleedt een vooraanstaande functie in een vinyl (plastic) fabriek; Clark is advocaat in Seattle, waar hij een uitmuntende prac- ti.jk heeft opgebouwd: Hayes is octrooi- deskundige. Ook de boomzitters is het, over het algemeen genomen, goed ver gaan (behalve de jongen, die on twaalf jarige leeftijd van een tak viel). Het geen een gunstig verschiet aftekent voor de bendeleiders der lingerie- snaaiers. wier jeugdige uitspatting hen vermoedelijk slechts voor één ambt on geschikt heeft gemaakt: dat van presi dent der Verenigde Staten, aangezien in deze functie studenten-zotheden eeu wig misstaan. (Van onze speciale verslaggever) WIJ ZIJN een dag de gast geweest van het grootste ,.hotel"-bedrtjf in Neder land. Hotel is wat overdreven Laten we daarom zeggen: herbergbedrvjf En om precies te zijn: we hebben een dag doorgebracht in enige Nederlandse jeugdherbergen. Maar als we spreken van het „grootste" bedrijf op dit gebied een bedrijf overigens niet in de commerciële betekenis van het woord, want er wordt geen winst gemaakt; er moet geld bij dan is daarmee geen woord te veel gezegd. Want 406.000 overnachtingen per jaar is een respectabel aantal. Dat komt neer op bijna 1100 overnachters elke dag van het jaar. En dan te bedenken, dat meest in de zomer getrokken wordt en de jongelui dan het meest om onderdak komen vragen. In die maanden draaien de jeugdherbergen op volle toeren. Maar ook in de winter en in het voor- en het najaar komen er klantjes voor de herbergvaders en moeders. Vooral in de weekends. de jeugd van ons lage landje bij de zee en jongelui uit vreemde streken. Ontelbare buitenlanders fiVER dat laatste moet men niet mis kJ. A1, DEWIJZEN deze cijfers al niet vol- D doende, hoezeer de jeugdherbergen bij onze jongens en meisjes in trek zijn? En dat zij een onmisbaar element geworden zijn in het avontuurlijke trekkersbestaan? Maar bovenal, dat ouders tegenwoordig met een gerust hart hun zonen en dochters het land door kunnen laten zwerven? Als de jongelui voorzien zijn van een door de Nederlandse Jeugdherberg-Centrale af gegeven trekkerskaart kunnen zij in 50 jeugdherbergen terecht. Zij vinden er een eenvoudige, doch behoorlijke slaap plaats en zij kunnen er een ontbijt en een warme maaltijd krijgen tegen uiterst minieme prijzen. Zij treffen er een vertrouwde leiding aan en ontmoe ten er talrijke andere trekkers, met wie de avonden worden doorgebracht met wandelingen, met zang, met spel en met volksdans. Jongens en meisjes van alle rang en stand gaan er op een hartelijke wijze met elkaar om. Als er ergens van ver broedering sprake is, dan is het hier. Verbroedering niet alleen tussen Ne derlanders onderling, maar ook tussen Het is een groot genoegen voor de jeugdige trekkers om in de gezel lige, in het bos gelegen jeugdher berg ,,'t Plankenhuis" in Putten op de Veluwe te verblijven. De foto toont een hoekje van het goed verzorgde interieur. H/ANNEER wij het woord „notaris" horen, denken wij, leken, toch nog altijd aan een geklede jas, aan een plechtig gezicht en aan erfeniskwesties. Mis schien is er geen beroep, waaromtrent nog zulke verouderde opvattingen vast zitten als juist aan dat van notaris, en natuurlijk komt het daardoor, dat wij er zo bitter weinig van weten. En daarom zitten de meesten van ons, hoe vooruit strevend dan ook, gewoonlijk toch wel even te kijken, wanneer wij horen over een vrouw die notaris is, of dit binnen zeer afzienbare tijd zal worden. Want u weet, een notaris kan zich maar niet naar eigen goeddunken vestigen, zoals een arts of een advocaat. Hij of zij kan evenmin een bestaande praktijk over nemen: een notaris moet nu eenmaal wachten op een benoeming door de Kroon. En aangezien er in ons land, ruw geschat, ongeveer duizend notariaten zijn en het een beroep is, waarbij men nogal oud pleegt te worden (niettegenstaande het harde werk), en aangezien men op tamelijk jeugdige leeftijd candidaal wordt, zo kan het wel een jaar of twintig duren eer men voor zo'n benoeming in aanmerking komt. J-JET is een merkwaardig beroep, dat beroep van notaris, want een amb tenaar ben je ook weer niet en het hangt grotendeels af van de manier waarop een notaris zgn of haar werk doet, of zo'n notariaat bloeiend en winstgevend is, dan wel alleen maar veel werk voor weinig geld. Geldja, behalve de geklede jas en de erfeniskwesties zit er, voor ons leken, nog een begrip onverbrekelijk verbonden aan het notariaat: het be grip der onkreukbaarheid. Het is een ouderwets begrip, het is een begrip dat men in vroeger tijden ook placht te vereenzelvigen met wie een verant woordelijke positie innam op ieder ge bied. Helaas is dat tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend. Het wotfrd, en het begrip, zijn een tikje in onbruik geraakt, behalve met betrekking tot het notariaat. En wanneer ik moet zoeken naar een woord dat één van de karakteristieke eigenschappen van mëj. Meijers kan weergeven, dan kom ik vanzelf op die onkreukbaarheid. Nu moet u zich niet voorstellen dat dit zo is, omdat mej. Meijers er uitziet alsof zjj een bezemsteel heeft inge slikt, of omdat zij het vrouwelijke equivalent van een geklede jas zou dragen, want niets is minder waar. Levendig en bewegelijk zijn de twee volgende adjectieven, die mij te bin nen schieten als ik met deze candi daat-notaris zit te p vten en tracht iets te begrijpen van de veelomvatten de werkzaamheden, die bq dit beroep aan de orde van de dag zijn. Binnen een kwartier duilelt het mij al. Na ieder telefoongesprek, waarbij zonder enige aprzeling met feiten f/ cijfers van de meest uiteenlopende aard wordt geantwoord, heb ik het gevoel telkens er met iemand uit een ander beroep i maken te hebben. J-JET ene moment luister ik naar een uiteenzetting die te maken heeft met huizen en huren en hypotheken. Net als ik dat verwerkt heb, gaat de telefoon alweer en dan blijkt er een onontwarbare puzzle te zijn over iemands Nederlanderschap, waar Bui tenlandse Zaken en Justitie en een handjevol Ambassades bij te pas ko men. Te oordelen naar de vlotheid en het gemak waarmee hoge functionna- rissen in deze heiligdommen worden opgebeld en toegesproken, meen ik te mogen concluderen, dat onderhande lingen op diplomatiek niveau klaar blijkelijk het dagelijkse werk van deze candidaat-notaris behoren te zijn. Maar nee, ik heb mij vergist, want het daar opvolgende telefoongesprek dat op een tweede toestel zoet lag te wachten wordt blijkbaar gevoerd met het de partement van Financiën en nu gaat het over belastingzaken van een orde, die ver boven mijn lekenhoofd zweven en waar ik minder dan niets van be grijp. Maar zóveel begrijp ik er wel van, dat een Gordiaanse belastingknoop op dit notariskantoor even is ontward. Middenin een volgende poging om tot een samenhangend gesprek te ko men, valt een maatschappij met ver takkingen over de hele wereld ons in de rede: Oh, niets, alleen maar enige acten, die morgen gepasseerd moeten worden en waarvoor een afspraak moest worden gemaakt. Dat die acten moeten worden opgesteld, en getikt, in diverse talen, en morgen moeten wor den voorgelezen. „Spreekt u dan ook Italiaans?" „Nee, nee, dat nietnou ja, ik kan dat wel lezen en ik begrijp er ook voldoende van om advies over de in houd van dat stuk uit te brengen, maar spreken, nee...." Dat hoort allemaal bij „even een ac te passeren" en blijkbaar moet je als waarnemend notaris ook verstand heb ben van olie en de internationale ge schillen, die daar bij te pas komen, van scheepvaart en luchtvaart en, o ja, van erfeniskwesties. Problemen ACH, wat waren die erfeniskwesties vroeger heerlijk eenvoudig. De soort waar mejuffrouw Meijers tegenwoordig dikwijls mee te maken heeft, munten niet uit door eenvoud. Zij heeft vaak te maken met nalatenschappen van mensen, die in de gaskamers van Ausch- witz zijn omgekomen, met nalaten schappen die soms wel, soms niet, soms slechts gedeeltelijk in Nederland aanwezig zijn, met erfgenamen in alle landen en delen van de wereld, met erfenissen, waarvan verschillende re geringen een deel als successierechten willen houden. Er zijn zo enige gevech ten geleverd met alle instanties die daarmee te maken hebben. Langzamerhand :gin ik het gevoel te krijgen dat ik met eei. briesende leeuw zit te praten, een briesende leeuw in een beeldige nylon blouse en een onberispelijk zwart mantelcostuum en ik begin te begrijpen dat diezelfde onkreukbaarheid, die vijftig jaar ge leden nog hoorde bij de geklede jas en de_ hoge hoed en allerdeftigste stad huistaal, dat diezelfde onkreukbaarheid nu, in nylon blouse en met pumps en hoge hakken, keihard moet vechten te gen de naweeën van de tweede wereld oorlog: tegen het ondoordringbare doornbos van de bureaucratie en het gebrek aan begrip. Langzamerhand begin ik iets te be grijpen van hetgeen deze vrouw boven alles boeit in dit werk: het dienen van de mensheid, die snakt naar gerechtig heid. Elk verhaal, hoe summier ook verteld, is een menselijk drama, een drama van moeite en zorg, van met hard werk en uiterste spaarzaamheid gekweekte bedragen, waarvan een kind zou hebben moeten studeren, waarvan een zieke zou moeten worden ver pleegd, waarvan een geliefde moeder een onbezorgde oude dag zou moeten hebben. Alle zorg, alle liefde, alle vreugde en verdriet, van wie daar in Oost-Europa zijn vermoord, dit alles is het, dat deze van aard zo lieve vrouw kan veranderen in die briesende leeuw, die zaken uitvecht tot in de hoogste instantie, opdat dit kleinkind kan stu deren, opdat de zieke naar Davos kan, opdat die oude vrouw nog een paar jaar onbezorgd kan leven. Ja, ook dat hoort bij het notariaat. Wie zei daar nog dat het een saai, een droog beroep was? „Ik heb nooit iets anders gewild, ik zou niets anders willen", zegt mejuf frouw Meijers. Hoe benijdenswaardig, zó te mogen werken. ELKA SCHRIJVER. denken! In totaal ontvangt de gast vrouw van groot formaat de geza menlijke jeugdherbergen in Nederland 15% buitenlanders. Vreemdelingen uit alle landen van Europa, uit Azië, uit Afrika en uit Amerika en een en kele keer van nog verder weg. In de Amsterdamse jeugdherberg hangt o.a. een bordje met het opschrift „waslokaal". Wat moet een jongeman uit Turkije daarvan maken? En wat zegt het een Noor, of een Canadees of een jonge bewoner van Pakistan? Een Fransman begon met er een vertaling bij te zetten, een Engelsman volgde en een Duitser. Thans prijken er ontel bare vertalingen op, tot in voor ons onbegrijpelijke lettertekens toe! .In de Amsterdamse jeugdherberg is dat eigenlijk geen wonder. Hij telt 16.000 overnachtingen per jaar en van het totale aantal bezoekers zijn 80% buitenlanders. De internationale trek voert namelijk dikwijls over Amster dam. Jammer is het daarom, dat het pand „Stadsdoelen" op Kloveniersburg wal eigenlijk niet geheel aan de eisen voldoet. De zalen zijn te klein en de onnutte ruimten, zoels trappenhuizen en een menigte gangen te groot. Er be staat een plan voor verbouwing, doch uitvoering ervan zal f 350.000.kosten, waarvoor de gemeente het geld be schikbaar zal moeten stellen. Voortreffelijke geest IVE geest in deze jeugdherberg is ech- ter voortreffelijk. „Een fijne jeugd herberg en een fijne jeugdherbergva- der en -moeder!" verzekerde een jeug dige trekster ons. „De Grasheuvel" in Amersfoort daar entegen is een juweel. Toen wij er een bezoek brachten, was er juist voor een week lang een klas van het Kennemer Lyceum ondergebrrcht. Meer en meer worden namelijk in de jeugdherbergen „schoolweken" gehouden. Meer en meer maken ook gewone lagere schoolklas sen van de jeugdherbergen gebruik om het jaarlijkse schoolreisje over enige 'dagen uit te strekken. Vijftig jeugdherbergen is ons land thans rijk. Vóór de oorlog waren het er 65, doch na de bevrijding moest men weer met vijf beginnen. Het totale aan tal bedden alle opgesteld op slaap zalen en meestal twee of drie boven elkaar is op het ogenblik echter groter dan vóór de oorlog. Er zullen in de loop van de jaren nog wel jeugdherbergen bijkomen, vooral als particulieren rijkelijk financiële bij dragen zullen geven. De jeugd zal er dankbaar voor zijn, dat het zo'n prach tige gelegenheid heft al trekkend door ons mooie vaderland goedkoop logies en goedkope maaltijden te vinden. En dat meestal op de mooiste plekjes. Ook de ouders kunnen dankbaar zijn, nu zij weten, dat hun kroost op talrijke plaatsen in het land een gulle en har telijke gastvrouw vindt, bij wie de jon gens en meisjes zich op zinvolle wijze kunnen verpozen. De Amerikaanse verkiezmaen Op het ogenblik dat Eisenhower na 36 dienstjaren zijn uniform voorgoed heeft uitgetrokken om zijn candida- tuur voor het presidentschap te pro pageren, zijn de voorlopige krachts verhoudingen in de republikeinse par tij bekend. Op enkele niet bijzondér belangrijke uitzonderingen na zijn de meeste afgevaardigden voor het grote partijcongres gekozen, dat op 3 Juli te Chicago de republikeinse candidaat zal stellen. De stand laat zien hoe bei de candidaten, Taft als voorstander van een reactionnaire isolationistische politiek en Eisenhower, die voorstan der is van een vooruitstrevende poli tiek, ongeveer evenveel vaste stem men hebben voor de eerste verkie zingsronde in Chicago. Geen van bei den beschikt over het aantal van iets meer dan 600 stemmen, dat zijn can- didaatstelling op dit moment zeker zou stellen. Alles hangt thans af van de stemmen, die nog niet vast sMan. Hierbij moet men wel bedenken, dat de stemmen voor de candidaten War ren en Stassen wel gerekend kunnen worden op Eisenhower over te gaan. Dit neemt echter niet weg, dat de in druk, die Eisenhoweris uitlatingen in de komende vier weken zal maken, van doorslaggevende betekenis is voor zijn candidaatstelling. Aan de democratische kant is de situatie nog volkomen ondoorzichtig. De partij houdt haar grote conventie pas eind Juli en de definitieve benoe ming van de democratische candidaat zal worden beslist door de uitslag van de republikeinse conventie. Tegenover Taft zal men een andere candidaat prefereren dan tegenover Eisenhower. Harriman, Kefauver en de nog hele maal niet op de voorgrond getreden senator Douglas behoren tot de kans rijke democratische candidaten. fulveren ontsmet uw huid de helder vloei b&re D.D.D. De Jeuk bedaart de tiekteklemen worden gedood en de huid geneest geneesmiddel tegen fik TjjTK huidaandoeningen JJl Ji g. jfc (Advertentie, log. Med.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5