Duitsland meldt zich weer op
toeristenmarkt
de
Mej. S. A. Meijer, candidaat-notaris
Puistjes
de
Nieuwste rage woedt door
Amerikaanse universiteiten
Niemöller ondervond zeer veel
belangstelling in Belgie
De jeugdherbergen wachten weer
op haar jonge gasten
Nederlanders aarzelen nog, doch
zij beginnen te komen
Hoe een vrouwvechtvoor hel recht
De wedloop tussen
Eisenhower en Taft
Schaduw over Beierse
gemoedelijkheid
Stromboli na eruptie weer
tot rust gekomen
Studenten jagen op dames-lingerie
Reeks der dwaasheden
wordt voortgezet
Hij hoopt op toenadering
tussen de kerken
Vierhonderdduizend overnachtingen per j aar
Nederlands grootste
bedrijf
Nalatenschappen en
belastingproblemen
(Vaji onze speciale verslaggever)
S ^cu^en trein en kijk naar de auto's, die voor het station gepar-
i* eer s aan'Er bevinden zich tientallen onder, die Nederlandse nummer
en ragen. Zij zijn omringd door geraamten van wat eens toeristenpaleizen
waren en van afgebrande winkelstraten. Hier en daar prijken er voorbeelden van
xvat naarstige Duitse wederopbouw vermag. Snel verder in de een of andere
uxueuze expresstrein naar München en loop door de straten. Behalve Frans en
Engels en Duits zult ge er ook Nederlands horen spreken Niet slechts bij hoge
ui zon ering, maar vrij geregeld. En zak dan verder af, naar de Beierse meren
met hun romantische koningssloten, naar de vacantielustoorden der Beierse
A pen. ge zult er zien, dat zij reeds thans een zeer druk toeristenbezoek heb
ben, niet alleen van Duitsers, maar ook van Belgen, Zwitsers, Nederlanders-
bij de S.S. geweest zijn, wie weet in
welk concentratiekamp hij de scepter
heeft gezwaaid..
Of was er een vrouw, die vrijmoedig
onthulde, dat zij de hoogste rang be
kleed had. die een vrouw in het Duit
se leger bereiken kon. Waarmee had
zij die rang bereikt?
Zo'n plotselinge ontdekking maakt
De natuur heeft dit Zuidbeierse land
tfitermate gezegend. Naast vruchtbare
hoogvlakten, bezaaid met schilderach
tige speelgoeddorpjes en -stadjes, vindt
men er uitgestrekte wouden, die lok
ken tot eindeloze zwerftochten. Lang
zaam stijgen de bergen omhoog en aan
de Oostenrijkse grens zijn zij bedekt
met wat overal toeristen lokt: blin
kend-witte, eeuwige sneeuw. En al$ ge
die gezien hebt, daal dan weer af naar
de meren en zie wat Lodewijk de
Tweede van Beieren, de romantische
psychopaat uit de negentiende eeuw.
daar op kleine eilanden gebouwd heeft
van het geld van zijn arme onderda
nen! Lustoorden, zó weelderig uitge
rust en zó volkomen nutteloos, dat net
begrijpelijk is, dat de Beierse regering
destijds besloot eenvoudig nieuwe
geldverstrekkingen te weigeren. Lode
wijk de Tweede moest zijn nederlaag
aanvaarden: ga naar Prien aan de
Chiemsee. Steek vandaar over naar
Herreninsel, een groen eilandje in een
donkerblauw meer. Daar staat een Ko
ningsslot, een „kopie" van Versailles,
maar nog weelderiger, nog overdadiger,
nog meer overvuld van pracht en
praal. Loop door de klatergdudcn zalen
en sta dan eensklaps in een ontstellend
lege ruimte, in zalen, die leeg zijn, met-
kale muren van enkel maar metsel
steenLodewijk kon niet verder
bouwen. Niemand heeft ooit de aan
waanzin grenzende lustdroomillusies
van deze ongelukkige heerser volein-
died.
Zij lokken thans toeristen ën brengen
deviezen op.
Aarzelingen.
Een paar jaar geleden ging men nog
niet. De Amerikaan kon er komen.
Die kwam als bezetter of als toerist.
De Duitsers verdienden aan de bezet
ters, zowel als aan de vacantiegangers.
Een Engelsman kwam er; die had geen
bezetting meegemaakt en was blij
weer eens in het gemoedrliike Beieren
rond te kunnen toeren. Maar de toe
rist uit landen, die wel een bezetting
hadden gekend, bleef weg.
En vooral ook: de Nederlander bleef
weg. Toen ik verleden jaar het ervoor
het eerst, weer eens oo waagde om
naar Oostenrijk te gaan, trok ik door
België. Luxemburg, Frankrijk. Zwit
serland en Liechtenstein, alleen omdat
ik nog niet door Duitsland wilde. Ve
len deden hetzelfde.
Nu sta" ik in Duitsland. Tn het hart
van Beieren, in Miinehen. On uitnodi
ging van het grootste Duitse reisbu
reau. Na een tiendaagse zwerftocht
door dit door de natuur zo gezegende
land.
Niemand heeft over nationaai-socia-
lisme gesnroken. N'emand heeft aan de
oorlog herinnerd. Iedereen sloofde zich
uit om het ons naar de zin te maken.
En dan op eens....
En dan op eens stond men voor een
man met een gezicht, waarvan men
huiverde. Plotseling klonk er een stem
van binnen, die zei: Dat is er een
van de Gruene geweest.... Die moet
Een onzer medewerkers maak
te op uitnodiging van het Duitse
Reisbureau Touropa een tien
daagse reportagetocht door Zuid-
Duitsland. Voor de oorlog was
hij een der bekendste Duitsland-
reporters. In een vijftal boeiende
artikelen vertelt hij van zijn
ervaringen, die niet uitsluitend
toeristisch van aard zijn. Hier
naast vindt de lezer het inlei
dend artikel.
V.
dan, dat over alle schoonheid van het
Beierse land plotseling een diepe slag
schaduw valt. dat het jodellied en de
muziek der Bauernkapelle vals klin
ken.... I
Duitsland meldt zich weer op de
toeristenmarkt. En het dort dat met
Duitse „Crfuendlichkeit" en met suc
ces!
AIS men voor het eerst na twaalf
jaren weer op Duitse bodem staat,
verwondert men zich, dat reeds zóveel
buitenlanders hier hun vacntiegenoe-
gens zoeken. Dat is moeilijk te ver
werken. Misschien is het, gezien het
jongste bondgenootschap, juist, dat
men nu. op dit moment, de streep
trekt onder de vijandschap. Ieder moet
dat voor zich zelf uitmaken. Velen
zullen het nimmer kunnen.
Mount Everesi won hei van
Zwitserse bergbeklimmers
Volgens een te Bombay ontvangen
bericht uit Katmandoe (Nepal) hebben
de leden der Zwitserse expeditie naar
de Mount' Everest hun pogingen, om
de hoogste top ter wereld te bestijgen
moeten opgeven tengevolge van het
slechte weer.
De expeditie was eind Maart vertrok
ken. Tegen 15 Juni zal zij op haar uit
gangspunt, Khatmandoe, terugkeren.
Ook een Britse groep, die de nabij
gelegen Tsjo Oyoe trachtte te bestij
gen, zou tot terugkeren gedwongen
zijn.
Volgens te Catania (op Sicilië) ont
vangen radio-berichten is de vulkaan
de Stromboli weer tot rust gekomen.
Zaterdag stootte de vulkaan lava, as
en dikke rookwolken uit. De 300u in
woners van het dorp Ginostro verlie
ten hun woningen, toen een lavastroom
deze bedreigde. Een kilometer vóór
het dorp kwam de stroom echter tot
staan. Er deden zich geen persoonlijke
ongelukken voor. Wel werd schade aan
de oogst aangericht.
GARDEREGIMENT FUSELIERS
„PRINSES IRENE"
In een legerorder is bekend ge
maakt, dat de naam van het, garderegi
ment „Prinses Irene" bij K. B. is ver
anderd in Garderegiment Fuseliers
„Prinses Irene".
Lof der massale zotheid
(Van onze New Yorkse correspondent)
|TR ZIJN feiten, waarmee men doorgaans met de deur in huis kan vallen. Maar
de gebeurtenis, waaromtrent wij u ditmaal geroepen voelen voor te lichten
betreft uiterst delicate materie: dames-ondergoed Dit is namelijk het lijdend
voorwerp van de allerlaatste, allernieuwste en allerzotste rage, die Amerika's
universitaire wereld teistert. Boudweg gezegd: Amerika's academische jongeling
schap schijnt aangestoken door een vreemde koorts naar het bezit van deze
artikelen. Dit niet langs de normale weg: een winkel binnengaan, een paar dol
lars over de toonbank schuiven en een in neutraal papier verpakt pakket onder
de arm meenemen. O, neen! Als grootmachtigen uit het stenen tijdperk bestormt
men de slaapplaatsen der vrouwelijke studentenen masse en wijkt slechts, nadat
de academische jongedames aan elk overvaller een specimen van lingerie heeft
overhandigd: Schoon uit de linnenkast, of de koffer. En bij voorkeur: een bras-
sière, oftewel BH.
pioenschap in-een boom-zitten te ver
beteren. Het staat op naam van een
jongeman die het meer dan 663 uur vol
hield, ook al moest hij 's nachts aan de
boomstam worden vastgebonden om te
voorkomen, dat hij zich bij een even
tuele slaapwandeling in nederwaartse
richting zou bewegen.
Negen jaar later ging men over tot
het verorberen van levende goudvis
sen. Lothrop Withington, die aan de
Harvard Universiteit studeerde, was de
geestelijke vader als men deze term
althans in dit verband wil aanvaarden
van deze rage. Een tijdgenoot, Ir-
ving Clark, verbeterde het record bin
nen een week door er 24 achter elkaar
naar binnen te werken, doorgespoeld
met wat aquariumwater. Doch een stu
dent van de nabijzijnde Technische
Hogeschool, Albert E. Hayes, hield de
TWEE weken geleden is deze rage be
gonnen. Met de snelheid van een
prairie-brand heeft zij zich uitgespreid
over het gehele land. De jongedochte-
ren hebben weinig gedaan om deze
vorm van studenten-dolheid te beteuge
len. Vaak zelfs schenen zij van te vo
ren gewaarschuwd te 'zijn omtrent de
plaats en tijd van de overval. De dames
studentjes hingen dan al vast uit de ra
men en bespaarden de leden der ster
kere sexe het moeizaam detail de trap
te bestormen of een deur te forceren:
een ware regen van lingerie daalde
zachtkens op de overvallers neer.
Dit heeft menigeen, zelfs in Amerika,
ernstig geschokt. Een rector-magnifica
van een meisjes-universiteit heeft de
jongedames zo vermanend toegesproken
over „waardigheid" en „fatsoen" (het
„prestige" van de universiteit niet te
vergeten)dat boetvaardige zondaressen
sen plechtig beloofden nooit meer een
jongeling een brassière te zullen toe
werpen.
Als men onze opinie zou willen we
ten: Wij zullen niet verbaasd zijn te
vernemen, dat deze dolle rage is geïn
spireerd door listige handlangers van
de industrie, gekant op meer gratis pu
bliciteit dan men nog ooit had genoten.
Daartegenover staat, dat dit soort
rages niet geheel nieuw is. In een on
verklaarbare cyclus doen zij zich voor:
Omstreeks 1930 streefde men er over
heel Amerika naar om het wereldkam-
(Van onze Belgische correspondent)
UET is in Nederland minder bekend,
dat Martin Niemöller voordat hij
Nederland bezocht, een bezoek bracht
aan Antwerpen. Zoals te verwachten
was, bestond er veel belangstelling,
ook van Rooms Katholieke zijde, voor
zijn verschijning. „La Metropole". het
grote Frans sprekende dagblad, had mij
gevraagd een kort interview met hem
te arrangerèn. Zo gaven zowel Vlaam
se als Franse bladen bekendheid aan
wat hij kwam vertellen.
Op een zeker ogenblik werd hem ge
vraagd naar de mogelijkheid, dat de
Belgische Kerkên zijn actie zouden
steunen. „Er bestaat een Duits-Franse
broederraad, die gevormd wordt door
bekende Protestanten, waartoe u ook
behoort. Gelooft u niet, dat er een
soortgelijke band gelegd moest worden
tussen de Duitse en de Belgische ker
ken? Leven wij niet ten opzichte van
elkander in een schuldige onwetend
heid?"
Niemöller antwoordde, dat hij juist
naar België was gekomen om deze
vraag aan de Protestanten te stellen.
„Wij hebben een Frans-Duitse Broeder-
laad, een Nederlands-Duitse, een Scan-
dinavisch-Duitse, maar geen Belg sch-
Duitse. Wij hadden altijd gehoopt op
een inter-Èuropese broederraad. rnaar
het schijnt niet, dat wij in .d5j°eToen
zulk een raad zullen k£ij&en. ct(Min
hem gevraagd werd. of hij ook st«"n
en hulp van de Belgische kerken ver
wachtte en wat wij konden doen om
zijn positie te steunen, zei hij, da.nu
voor zichzelf geen steun verwachtte,
van welke aard ook. „Maar ik hoop,
dat de kerken in België door steeds
meer naar elkander toe te groeien, el
kander zullen kunnen steunen in alle
belangrijke kwesties."
Grote belangstelling
Opvallend moet worden genoemd,
met hoeveel vooroordeel in België de
actie die Niemöller op het ogenblik
voert voor toenadering tussen West
en Oost, wordt gadegeslagen. Veel pre
dikanten staan openlijk aan zijn zijde.
Toen op de avond, waarop Niemöller
en enkele afgevaardigden uit andere
landen het woord voerden, als een
vriendelijke attentie vlaggetjes van
alle vertegenwoordigde landen op de
tafel werden geplaatst, zei één van de
Waalse predikanten, dat hij het zeer
betreurde, dat de Russische vlag er
niet bij stond. Dit was Philippe Vernier
de bekende predikant die in de mijnen
ging werken om aan den lijve de moei
ten van het bestaan van de mijnwer
kers te ervaren. „Ik ben geen commu
nist," zei hij, „maar ik deel geheel de
beschouwing van Niemöller, dat wij in
de Russen onze broeders moeten zien."
Over het algemeen moet gezegd wor
den dat Niemöller hier een goede in
druk heeft achtergelaten en dat men
vooral tot meer klaarheid is gekomen,
wat betreft zijn werkelijke bedoelin
gen. In dit opzicht heeft zijn optreden
hier beslist corrigerend gewerkt. Men
sen die bezig waren alle sympathie
voor hem te verliezen, zijn tot een
nieuw Inzicht gekomen en zien althans
in, dat het probleem Oost en West on
eindig gecompliceerder is dan zij in
hun oppervlakkige filosofie hadden ge
oordeeld. De jongeren onder zijn hoor
ders waren vooral getroffen door zijn
overtuiging, dat men de politiek van
een land niet aan de politici mag over
laten, maar er daadwerkelijk aan moet
deelnemen. „Er bestaat slechts eén wee
die zeker naar de hel voert, nam
als men zich als een monnik
cel opsluit", zei Martin Niemöller
eer van Zijn Alma Mater hoog, door er
42 achter elkaar te verorberen en nu
komt het pikante: met vier flessen cho
colademelk als verandering-van-spijs.
Het zotte van al deze zotheid is, dat
er van deze recordhouders in het maat
schappelijke leven bepaald veel terecht
is gekomen. Withington bekleedt een
vooraanstaande functie in een vinyl
(plastic) fabriek; Clark is advocaat in
Seattle, waar hij een uitmuntende prac-
ti.jk heeft opgebouwd: Hayes is octrooi-
deskundige. Ook de boomzitters is het,
over het algemeen genomen, goed ver
gaan (behalve de jongen, die on twaalf
jarige leeftijd van een tak viel). Het
geen een gunstig verschiet aftekent
voor de bendeleiders der lingerie-
snaaiers. wier jeugdige uitspatting hen
vermoedelijk slechts voor één ambt on
geschikt heeft gemaakt: dat van presi
dent der Verenigde Staten, aangezien
in deze functie studenten-zotheden eeu
wig misstaan.
(Van onze speciale verslaggever)
WIJ ZIJN een dag de gast geweest van het grootste ,.hotel"-bedrtjf in Neder
land. Hotel is wat overdreven Laten we daarom zeggen: herbergbedrvjf En
om precies te zijn: we hebben een dag doorgebracht in enige Nederlandse
jeugdherbergen. Maar als we spreken van het „grootste" bedrijf op dit gebied
een bedrijf overigens niet in de commerciële betekenis van het woord, want
er wordt geen winst gemaakt; er moet geld bij dan is daarmee geen woord
te veel gezegd. Want 406.000 overnachtingen per jaar is een respectabel aantal.
Dat komt neer op bijna 1100 overnachters elke dag van het jaar. En dan te
bedenken, dat meest in de zomer getrokken wordt en de jongelui dan het meest
om onderdak komen vragen. In die maanden draaien de jeugdherbergen op volle
toeren. Maar ook in de winter en in het voor- en het najaar komen er klantjes
voor de herbergvaders en moeders. Vooral in de weekends.
de jeugd van ons lage landje bij de
zee en jongelui uit vreemde streken.
Ontelbare buitenlanders
fiVER dat laatste moet men niet mis
kJ. A1,
DEWIJZEN deze cijfers al niet vol-
D doende, hoezeer de jeugdherbergen
bij onze jongens en meisjes in trek
zijn? En dat zij een onmisbaar element
geworden zijn in het avontuurlijke
trekkersbestaan? Maar bovenal, dat
ouders tegenwoordig met een gerust
hart hun zonen en dochters het land
door kunnen laten zwerven? Als de
jongelui voorzien zijn van een door de
Nederlandse Jeugdherberg-Centrale af
gegeven trekkerskaart kunnen zij in 50
jeugdherbergen terecht. Zij vinden er
een eenvoudige, doch behoorlijke slaap
plaats en zij kunnen er een ontbijt en
een warme maaltijd krijgen tegen
uiterst minieme prijzen. Zij treffen er
een vertrouwde leiding aan en ontmoe
ten er talrijke andere trekkers, met wie
de avonden worden doorgebracht met
wandelingen, met zang, met spel en
met volksdans.
Jongens en meisjes van alle rang en
stand gaan er op een hartelijke wijze
met elkaar om. Als er ergens van ver
broedering sprake is, dan is het hier.
Verbroedering niet alleen tussen Ne
derlanders onderling, maar ook tussen
Het is een groot genoegen voor de
jeugdige trekkers om in de gezel
lige, in het bos gelegen jeugdher
berg ,,'t Plankenhuis" in Putten
op de Veluwe te verblijven. De
foto toont een hoekje van het goed
verzorgde interieur.
H/ANNEER wij het woord „notaris" horen, denken wij, leken, toch nog altijd
aan een geklede jas, aan een plechtig gezicht en aan erfeniskwesties. Mis
schien is er geen beroep, waaromtrent nog zulke verouderde opvattingen vast
zitten als juist aan dat van notaris, en natuurlijk komt het daardoor, dat wij er
zo bitter weinig van weten. En daarom zitten de meesten van ons, hoe vooruit
strevend dan ook, gewoonlijk toch wel even te kijken, wanneer wij horen over
een vrouw die notaris is, of dit binnen zeer afzienbare tijd zal worden. Want u
weet, een notaris kan zich maar niet naar eigen goeddunken vestigen, zoals een
arts of een advocaat. Hij of zij kan evenmin een bestaande praktijk over
nemen: een notaris moet nu eenmaal wachten op een benoeming door de Kroon.
En aangezien er in ons land, ruw geschat, ongeveer duizend notariaten zijn en
het een beroep is, waarbij men nogal oud pleegt te worden (niettegenstaande
het harde werk), en aangezien men op tamelijk jeugdige leeftijd candidaal
wordt, zo kan het wel een jaar of twintig duren eer men voor zo'n benoeming
in aanmerking komt.
J-JET is een merkwaardig beroep, dat
beroep van notaris, want een amb
tenaar ben je ook weer niet en het
hangt grotendeels af van de manier
waarop een notaris zgn of haar
werk doet, of zo'n notariaat bloeiend
en winstgevend is, dan wel alleen maar
veel werk voor weinig geld.
Geldja, behalve de geklede jas
en de erfeniskwesties zit er, voor ons
leken, nog een begrip onverbrekelijk
verbonden aan het notariaat: het be
grip der onkreukbaarheid. Het is een
ouderwets begrip, het is een begrip
dat men in vroeger tijden ook placht
te vereenzelvigen met wie een verant
woordelijke positie innam op ieder ge
bied. Helaas is dat tegenwoordig niet
zo vanzelfsprekend. Het wotfrd, en
het begrip, zijn een tikje in onbruik
geraakt, behalve met betrekking tot
het notariaat. En wanneer ik moet
zoeken naar een woord dat één van de
karakteristieke eigenschappen van
mëj. Meijers kan weergeven, dan kom
ik vanzelf op die onkreukbaarheid. Nu
moet u zich niet voorstellen dat dit
zo is, omdat mej. Meijers er uitziet
alsof zjj een bezemsteel heeft inge
slikt, of omdat zij het vrouwelijke
equivalent van een geklede jas zou
dragen, want niets is minder waar.
Levendig en bewegelijk zijn de twee
volgende adjectieven, die mij te bin
nen schieten als ik met deze candi
daat-notaris zit te p vten en tracht
iets te begrijpen van de veelomvatten
de werkzaamheden, die bq dit beroep
aan de orde van de dag zijn. Binnen
een kwartier duilelt het mij al. Na
ieder telefoongesprek, waarbij zonder
enige aprzeling met feiten f/ cijfers
van de meest uiteenlopende aard wordt
geantwoord, heb ik het gevoel telkens
er met iemand uit een ander beroep
i maken te hebben.
J-JET ene moment luister ik naar een
uiteenzetting die te maken heeft
met huizen en huren en hypotheken.
Net als ik dat verwerkt heb, gaat de
telefoon alweer en dan blijkt er een
onontwarbare puzzle te zijn over
iemands Nederlanderschap, waar Bui
tenlandse Zaken en Justitie en een
handjevol Ambassades bij te pas ko
men. Te oordelen naar de vlotheid en
het gemak waarmee hoge functionna-
rissen in deze heiligdommen worden
opgebeld en toegesproken, meen ik te
mogen concluderen, dat onderhande
lingen op diplomatiek niveau klaar
blijkelijk het dagelijkse werk van deze
candidaat-notaris behoren te zijn. Maar
nee, ik heb mij vergist, want het daar
opvolgende telefoongesprek dat op
een tweede toestel zoet lag te wachten
wordt blijkbaar gevoerd met het de
partement van Financiën en nu gaat
het over belastingzaken van een orde,
die ver boven mijn lekenhoofd zweven
en waar ik minder dan niets van be
grijp. Maar zóveel begrijp ik er wel
van, dat een Gordiaanse belastingknoop
op dit notariskantoor even is ontward.
Middenin een volgende poging om
tot een samenhangend gesprek te ko
men, valt een maatschappij met ver
takkingen over de hele wereld ons in
de rede: Oh, niets, alleen maar enige
acten, die morgen gepasseerd moeten
worden en waarvoor een afspraak
moest worden gemaakt. Dat die acten
moeten worden opgesteld, en getikt, in
diverse talen, en morgen moeten wor
den voorgelezen.
„Spreekt u dan ook Italiaans?"
„Nee, nee, dat nietnou ja, ik
kan dat wel lezen en ik begrijp er ook
voldoende van om advies over de in
houd van dat stuk uit te brengen, maar
spreken, nee...."
Dat hoort allemaal bij „even een ac
te passeren" en blijkbaar moet je als
waarnemend notaris ook verstand heb
ben van olie en de internationale ge
schillen, die daar bij te pas komen, van
scheepvaart en luchtvaart en, o ja, van
erfeniskwesties.
Problemen
ACH, wat waren die erfeniskwesties
vroeger heerlijk eenvoudig. De soort
waar mejuffrouw Meijers tegenwoordig
dikwijls mee te maken heeft, munten
niet uit door eenvoud. Zij heeft vaak
te maken met nalatenschappen van
mensen, die in de gaskamers van Ausch-
witz zijn omgekomen, met nalaten
schappen die soms wel, soms niet,
soms slechts gedeeltelijk in Nederland
aanwezig zijn, met erfgenamen in alle
landen en delen van de wereld, met
erfenissen, waarvan verschillende re
geringen een deel als successierechten
willen houden. Er zijn zo enige gevech
ten geleverd met alle instanties die
daarmee te maken hebben.
Langzamerhand :gin ik het gevoel
te krijgen dat ik met eei. briesende
leeuw zit te praten, een briesende
leeuw in een beeldige nylon blouse en
een onberispelijk zwart mantelcostuum
en ik begin te begrijpen dat diezelfde
onkreukbaarheid, die vijftig jaar ge
leden nog hoorde bij de geklede jas en
de_ hoge hoed en allerdeftigste stad
huistaal, dat diezelfde onkreukbaarheid
nu, in nylon blouse en met pumps en
hoge hakken, keihard moet vechten te
gen de naweeën van de tweede wereld
oorlog: tegen het ondoordringbare
doornbos van de bureaucratie en het
gebrek aan begrip.
Langzamerhand begin ik iets te be
grijpen van hetgeen deze vrouw boven
alles boeit in dit werk: het dienen van
de mensheid, die snakt naar gerechtig
heid. Elk verhaal, hoe summier ook
verteld, is een menselijk drama, een
drama van moeite en zorg, van met
hard werk en uiterste spaarzaamheid
gekweekte bedragen, waarvan een kind
zou hebben moeten studeren, waarvan
een zieke zou moeten worden ver
pleegd, waarvan een geliefde moeder
een onbezorgde oude dag zou moeten
hebben. Alle zorg, alle liefde, alle
vreugde en verdriet, van wie daar in
Oost-Europa zijn vermoord, dit alles
is het, dat deze van aard zo lieve vrouw
kan veranderen in die briesende leeuw,
die zaken uitvecht tot in de hoogste
instantie, opdat dit kleinkind kan stu
deren, opdat de zieke naar Davos kan,
opdat die oude vrouw nog een paar
jaar onbezorgd kan leven. Ja, ook dat
hoort bij het notariaat. Wie zei daar
nog dat het een saai, een droog beroep
was?
„Ik heb nooit iets anders gewild, ik
zou niets anders willen", zegt mejuf
frouw Meijers. Hoe benijdenswaardig,
zó te mogen werken.
ELKA SCHRIJVER.
denken! In totaal ontvangt de gast
vrouw van groot formaat de geza
menlijke jeugdherbergen in Nederland
15% buitenlanders. Vreemdelingen
uit alle landen van Europa, uit Azië,
uit Afrika en uit Amerika en een en
kele keer van nog verder weg.
In de Amsterdamse jeugdherberg
hangt o.a. een bordje met het opschrift
„waslokaal". Wat moet een jongeman
uit Turkije daarvan maken? En wat
zegt het een Noor, of een Canadees of
een jonge bewoner van Pakistan? Een
Fransman begon met er een vertaling
bij te zetten, een Engelsman volgde en
een Duitser. Thans prijken er ontel
bare vertalingen op, tot in voor ons
onbegrijpelijke lettertekens toe!
.In de Amsterdamse jeugdherberg is
dat eigenlijk geen wonder. Hij telt
16.000 overnachtingen per jaar en van
het totale aantal bezoekers zijn 80%
buitenlanders. De internationale trek
voert namelijk dikwijls over Amster
dam. Jammer is het daarom, dat het
pand „Stadsdoelen" op Kloveniersburg
wal eigenlijk niet geheel aan de eisen
voldoet. De zalen zijn te klein en de
onnutte ruimten, zoels trappenhuizen
en een menigte gangen te groot. Er be
staat een plan voor verbouwing, doch
uitvoering ervan zal f 350.000.kosten,
waarvoor de gemeente het geld be
schikbaar zal moeten stellen.
Voortreffelijke geest
IVE geest in deze jeugdherberg is ech-
ter voortreffelijk. „Een fijne jeugd
herberg en een fijne jeugdherbergva-
der en -moeder!" verzekerde een jeug
dige trekster ons.
„De Grasheuvel" in Amersfoort daar
entegen is een juweel. Toen wij er een
bezoek brachten, was er juist voor een
week lang een klas van het Kennemer
Lyceum ondergebrrcht. Meer en meer
worden namelijk in de jeugdherbergen
„schoolweken" gehouden. Meer en meer
maken ook gewone lagere schoolklas
sen van de jeugdherbergen gebruik om
het jaarlijkse schoolreisje over enige
'dagen uit te strekken.
Vijftig jeugdherbergen is ons land
thans rijk. Vóór de oorlog waren het
er 65, doch na de bevrijding moest men
weer met vijf beginnen. Het totale aan
tal bedden alle opgesteld op slaap
zalen en meestal twee of drie boven
elkaar is op het ogenblik echter
groter dan vóór de oorlog.
Er zullen in de loop van de jaren nog
wel jeugdherbergen bijkomen, vooral
als particulieren rijkelijk financiële bij
dragen zullen geven. De jeugd zal er
dankbaar voor zijn, dat het zo'n prach
tige gelegenheid heft al trekkend door
ons mooie vaderland goedkoop logies
en goedkope maaltijden te vinden. En
dat meestal op de mooiste plekjes. Ook
de ouders kunnen dankbaar zijn, nu
zij weten, dat hun kroost op talrijke
plaatsen in het land een gulle en har
telijke gastvrouw vindt, bij wie de jon
gens en meisjes zich op zinvolle wijze
kunnen verpozen.
De Amerikaanse verkiezmaen
Op het ogenblik dat Eisenhower na
36 dienstjaren zijn uniform voorgoed
heeft uitgetrokken om zijn candida-
tuur voor het presidentschap te pro
pageren, zijn de voorlopige krachts
verhoudingen in de republikeinse par
tij bekend. Op enkele niet bijzondér
belangrijke uitzonderingen na zijn de
meeste afgevaardigden voor het grote
partijcongres gekozen, dat op 3 Juli te
Chicago de republikeinse candidaat
zal stellen. De stand laat zien hoe bei
de candidaten, Taft als voorstander
van een reactionnaire isolationistische
politiek en Eisenhower, die voorstan
der is van een vooruitstrevende poli
tiek, ongeveer evenveel vaste stem
men hebben voor de eerste verkie
zingsronde in Chicago. Geen van bei
den beschikt over het aantal van iets
meer dan 600 stemmen, dat zijn can-
didaatstelling op dit moment zeker zou
stellen. Alles hangt thans af van de
stemmen, die nog niet vast sMan.
Hierbij moet men wel bedenken, dat
de stemmen voor de candidaten War
ren en Stassen wel gerekend kunnen
worden op Eisenhower over te gaan.
Dit neemt echter niet weg, dat de in
druk, die Eisenhoweris uitlatingen in
de komende vier weken zal maken,
van doorslaggevende betekenis is voor
zijn candidaatstelling.
Aan de democratische kant is de
situatie nog volkomen ondoorzichtig.
De partij houdt haar grote conventie
pas eind Juli en de definitieve benoe
ming van de democratische candidaat
zal worden beslist door de uitslag van
de republikeinse conventie. Tegenover
Taft zal men een andere candidaat
prefereren dan tegenover Eisenhower.
Harriman, Kefauver en de nog hele
maal niet op de voorgrond getreden
senator Douglas behoren tot de kans
rijke democratische candidaten.
fulveren ontsmet uw huid
de helder vloei b&re
D.D.D. De Jeuk bedaart
de tiekteklemen worden
gedood en de huid geneest
geneesmiddel tegen fik TjjTK
huidaandoeningen JJl Ji g. jfc
(Advertentie, log. Med.)