Vijftien lange maanden heen en
terug Koreaanse wateren
r
Jimmy Brownendebendevan Dolle Dirk
Officieren worden geen lid van
Marine-sanatoriumfonds
Springbokken verloren van de
militaire basketball-ploeg
Twee overwinningen en gelijkspel
voor Helderse Bruinvissen
Enige slachtoffer: Stip, de stokershond
De Groot uit West-Graftdijk won
zesde Ronde van Den Helder
HR. MS. ,XANGALEN- BEHOUDEN THUIS
Een voorspoedige reis
zonder treffers
Ook West-Frisia niet
tegen HRC opgewassen
VBZ verwerpt wijzigingen van statuten
Tweedaags congres met
vele voorstellen
De heer Bruins Slot sprak
voor de A.R.
Alkmaarder Bloetjes eindigde a's tweede
*"■*-"5 SSS
Teleurstelling voor
Pietje Kuiper
Waardig besluit van O. en O.-sportweek
HAV bleef meester over
HRC-team
Regeling storingsdienst
Dames weerden zich
weer uitstekend
Weer lichaam gevonden
Tussen Haaks en Kuifje
VUURLEIDING-MONTEUR KIPP was de geweldige drukte aan de Buiten
haven spoedig ontvlucht. Zijn vader had hem van boord gehaald, en samen
stapten zy op het Havenplein in een verlaten bus, die hen straks naar hun
woonplaats zou brengen. Nabij het Wierhobfd en tegenover het Commandements
gebouw krioelde het van de mensen, die allen de binnenkomst hadden mee
gemaakt van Hr. Ms. torpedobootjager „Van Galen". Matroos Kipp was een van
de tweehonderd-en-veertig leden van de bemanning, waarmee de „Van Galen"
op 1 Maart 1951 naar de Koreaanse wateren vertrok, ter aflossing van Hr. Ms.
„Evertsen Vandaar die belangstelling aan de Buitenhaven, waar men na vjjf-
tien maanden zo snel mogelijk een glimp van „hem" of „haar" wilde opvangep.
Want niet alleen de vrouwen, van wie er met spandoeken en vlaggen aan de
kade stonden, verlangden naar het weerzien; ook de kranige kerels aan boord
zuchtten eens diep toen zij eindelijk bij moeder terug waren.
In de bus vertelde vuurleiding-mon
teur Kipp hoe hij alles had gevonden.
Hij was over het geheel even goed te
spreken als de officieren, die zo vrien
delijk waren nog op de rede de pers
te ontvangen. Matroos Kipp heeft geen
vergelijkingen getroffen, maar het
bleek ons wel, dat hij een grenzeloze
bewondering heeft voor het zeeman
schap van de eerste officier, luitenant
ter zee der eerste klasse R. M. Eibers,
die Korea meemaakte en van Colom
bo naar Amerika vertrok. Als in Ko
rea strijd was geblazen, dan zei hy al
tijd: „Jongens, we gaan weer eens wat
tuintjes omharken". Eenmaal deden
er een paar iets verkeerd. „Jullie lij
ken wel padvinders", had hij goedmoe
dig gespot, maar van dat ogenblik oi
noemden ze hem hopman Eibers. In
Colombo nam de luitenant ter zee der
eerste klasse H. D. B. Beudeker, die
met een vliegtuig was gearriveerd,
zijn taak over.
Ook de officieren wisten wat zij aan
meneer Eibers hadden, want toen de
commandant, kapitein-luitenant ter
zee A. M. Valkenburg (een bekend
duikbootcommandant uit de tweede
wereldoorlog) zijn kuitbeen brak,
kwam luitenant ter zee der eerste
klasse Eibers op de brug te staan,
Wij vonden in onze lade nog een
bericht van 24 Augustus 1951. Om
streeks die tijd nam de „Van Galen"
deel aan het beleg van Wonsan, te
zamen met de Amerikaanse kruiser
„Toledo", de Amerikaanse torpedo-
bootjagers „Hopewell" en „Uhlman"
en het fregat USS „Hoqüiam". Op 12
Augustus werden tien gebouwen ge
troffen, drie kustbatterijen opgeruimd
en vijandèlijke troepenconcentraties
uit elkaar geslagen. Dat waren, voor
dat eind Januari 1952 de Koreaanse
wateren werden verlaten, nog slechts
enkele acties waaraan de Nederlandse
oorlogsbodem met succes deelnam. Nu
begrijpt men wellicht nog beter, dat
het weerzien aan de haven ontroerend
was. En wij voegen aan de acties, ter
accentuering van de „Van Galen's"
aandeel in de strijd voor de vrede, nog
toe, dat het schip zo'n kleine vijfdui
zend granaten afschoot, dat in de Ko
reaanse wateren 54.000 mijlen werden
afgelegd (de gehele reis bedroeg 90.000
mijl), en dat „in" Korea 11.500.000 kg
olie werd verstookt (de hele reis
vergde 16.000.000 kg).
Deze cijfers tonen voldoende aan, dat
de jongens uit Nederland ginder niet
uit hun neus hebben lopen peuteren.
Zij en de officieren zijn er niettemin
volledig van overtuigd, dat zij niet on
fortuinlijk zijn geweest. Dikwijls voer
de „Van Galen" ter assistentie uit,
wanneer een van de andere schepen
ernstig was beschadigd, maar nimmer
boekte men zelf ook maar één treffed.
En dat noem je toch „geluk hebben".
Zo zei ook de luitenant ter zee der
tweede klasse J. G. C. van de Linde
het, waarmee tevens verantwoord was
zijn enthousiasme aangaande deze
prachtige reis. Men kon dan ook dik
tevreden zijn, hoewel de bemanning
niet volledig in Den Helder weerkeer
de. Maar geen ongerustheid, want het
tweetal dat niet het genoegen smaakte
deze glorieuze intocht te maken, de
matrozen Donkers en Robert, bleven
in Malta achter om een kleine opera
tie te ondergaan.
De heenreis, via Gibraltar, Aden,
Colombo en Singapore, verliep voor
spoedig. In Hongkong wachtte men op
de „Evertsen", waarna de zaak werd
overgenomen. Een laatste vaarwel en
toen konden van Sasebo en Kure (Ja
pan) uit de operaties wel beginnen.
Langs dezelfde route, zij het met an
dere aanloophavens, voer het schip na
Januari terug. En die tocht was meer
dan de moeite waard! Officiële bezoe
ken aan Rio de Janeiro en Buenos Ai
res, maar ook kijkjes in Paramaribo
en Curacao, vanwaar men de gouver
neur van de Nederlandse Antillen mee
nam naar Caracas. en ook nog wat
oefeningen in de Caraibische wateren.
Dit was dan, zeer summier en onvol
ledig iets over de gehele reis.
Gesloft
„We hebben toch wel wezenloos ge
sloft", zei meneer Van de Linde nog.
Niettemin verdienen zij, die zo voor
treffelijk de Verenigde Naties steun
den, het Kruis voor recht en vrede
met de gesp Korea, die de gehele be
manning heeft gekregen. Straks zal
daaraan nog worden toegevoegd de
„United Nations Service Medal".
Het is HRG gelukt, om na Zeeburgia
ook West-Frisia met 4—3 te verulaan.
Het betrof gisteravond evenwel geen
vriendschappelijke wedstrijd, maar een
bekerontmoeting.
Na acht minuten namen de gasten de
leiding, middels hun linksbinnen. Bij
HRC was vooral Kramer goed op
dreef. Hij wilde zijn vroegere clubge
noten blijkbaar tonen wat hij nog waard
Was en is daarin stellig geslaagd. Hij
had al heel wat aardig werk laten zien,
toen hij de gelijkmaker scoorde (1—1).
Twee minuten later werd hij op on
geoorloofde wijze van de bal gezet. De
Racers kregen een penalty toegewezen,
die door Heeres onberispelijk werd in
geschoten (21).
Onze stadgenoten kregen blijkbaar
de smaak te pakken, want weinige
ogenblikken hierna was het al 3—1.
Dpelman Ubels beoordeelde een voor
zet van Kramer verkeerd, waardoor
Nieuwstad kon scoren (31).
Nog vóór de rust bereidde Rijkers het
vierde doelpunt voor. Nieuwstad was
er uiteindelijk de maker van (4IV
Na de thee deed de thuisclub het wat
kalmer aan, waardoor de bezoekers de
gelegenheid kregen het spel te ver
plaatsen. Twintig minuten voor het
einde maakte C. Stelling met een for
midabel schot 42.
Toen Ubels geblesseerd raakte, ging
Schulz onder de lat staan en verhuisde
Dangermond naar de achterhoede. Het
duurde echter niet lang of hij ging dc
voorwaartsen weer steun verlenen. Hij
slaagde er zelfs nog in de achterstand
te verkleinen (43).
Het werd nog even spannend, toen
West-Frisia een vrije schop kreeg te
nemen, even buiten het strafschopge
bied. Dangermond schoot evenwel net
over.
Arme Stip
Wij hebben aan boord geen aapjes
of papegaaien gezien (hoewel ze er
geweest zijn), maar wel Bobby, het
gele hondje van de onderofficieren.
Men pikte hem op in Sasebo. Het ver-
ging hem beter (deze Bobby, die eerst
Bols was geheten), dan Stip. het vier-
voetertje van de stokers. Stip de
zeeman kent de oorsprong van deze
naam was al eens overboord getui
meld, maar stoker Rondhuis sprong
hem dapper na en redde hem. Rond
huis ontving daarvoor van zijn colle
ga's een enorme „plak". Toch is dit
Koreaanse hondje later verdronken.
In volle zee....
Korporaal-ziekenverpleger Grootveld
pikte in Zuid-Amerika een zwart ras
hondje op. Dat zal inmiddels in Ne
derland wel een best kosthuis hebben.
Wilt u nog iets weten van de scheeps-
band? Wel, de band heeft zowel in
Hongkong als in Paramaribo voor de
radio gespeeld. Een leuk succes voor
hofmeester Klardie en zijn mannen!
Niet minder succesvol was het optre
den van het scheeps-voetbalelftal, dat
in 1951 twaalf van de achttien wed
strijden won, en van Januari tot nu
veertien van de twintig partijen op
zijn naam bracht! Aan deze tocht zul
len velen schatten aan herinneringen
bewaren. Zo zal luitenant ter zee der
tweede klasse De Wilde altijd kunnen
vertellen, dat hij eigenlijk de enige ls
geweest die vaste voet aan. wal heeft
gezet op Korea. Hij vertegenwoordig
de Hr. Ms. „Van Galen" bij een plech
tigheid op de ere-begraafplaats te Poe-
san.
Andere herinneringen zijn: het uit
reiken van het Bronzen Kruis aan
boord aan de voormalige korporaal A.
J. Ph. Beekmeyer; de keer dat de
„Van Galen" bijna averij kreeg toen
het schip door de schuld van een Zuid-
koreaans oorlogsschip met de kop over
de grond schoof; het bijzonder waarde
rende telegram dat overste Valken
burg ontving van de Britse vlootcom-
mandant Scott Moncrieff; de typhoon
in October, waarbij het schip voortdu
rend 60 graden helling had....
Was het een wonder, dat het Zater
dagmorgen by de aankomst van de
„Van Galen" zo bijzonder druk was?
En dat de omhelzingen zo talrijk wa
ren? Men was oprecht blij, dat Hr. Ms.
„Van Galen", met de vlag der Ver
enigde Naties in top, behouden was
thuisgevaren.
Tydens het tweedaagse congres van de Vereniging Beroepsschepelingen der
Zeemacht (V.B.Z.) is met een geringe meerderheid van stemmen de wijziging
van een bepaald artikel der statuten verworpen. Daaraan was voorafgegaan
een uitgebreide discussie tussen de afdelingen en het hoofdbestuur. Deze dis
cussie bleek zeer noodzakelijk te zijn, omdat het hier ging om het lidmaatschap
van het Marine Sanatoriumfonds, dat als zodanig in de statuten was omschreven.
Het zou onder uitnodiging aan de Vereniging van Marine-officieren om
collectief toe te treden, ook voor leden van de Kon. Marine boven de rang van
adjudant, open worden gesteld.
Blijkens mededelingen van de be
voegde autoriteiten zou het bestaande
artikel der statuten een belemmering
kunnen betekenen voor collectief toe
treden, omdat het militair gezien on
juist moet worden geacht, dat officie
ren lid zijn van een instelling der
schepelingen. Zij hierbij onmiddellijk
gevoegd, dat de discussie op zeer hoog
niveau werd gevoerd, niet alleen van
achter de bestuurstafel, doch ook door
de afgevaardigden. Principieel was
men niet eenslyidend in zijn mening
hieromtrent. Dat de meningen sterk
verdeeld waren bleek ook wel uit de
stemming, die met gering verschil
3612 vóór, 3929 tegen ten ongunste
van het hoofdbestuur afliep. De statu
ten zullen derhalve niet worden gewij
zigd. zodat officieren geen lid zullen
kunnen zijn van het Marine Sanatori
umfonds. De tegenstemmers waren van
oordeel, dat het hier niet ging om een
direct-militair instituut, omdat het
MSF zich inspant voor de lichamelijke
gezondheid der leden. De voorstem
mers wilden tot uitdrukking brengen,
dat het MSF, ongeacht rang of stand,
moet kunnen werken voor het gehele
ma rinepersoneel.
Uitgebreid werd eveneens gediscus
sieerd over het voorstel van Voorscho
ten om de bijkomende straf „inhouding
soldij" uit de voorschriften te doen
verwijderen, omdat het blijkens de
toelichting onder de huidige omstan
digheden uit sociaal oogpunt bezien
niet meer is te verantwoorden. Het
voorstel werd in handen gegeven van
de raad van advies ter nadere bestude
ring en onderzoek. Het voorstel van
de Ned. Antillen en Deelen om te be
reiken, dat een ruimere bepaling zou
worden gemaakt ten aanzien van het
dragen van burgerkleding werd met
algemene stemmen aangenomen. Op
nieuw is verder het hoofdbestuur ver
zocht te ijveren voor betere bevorde
ringskansen. Gepoogd zal worden te
bereiken dat voor Nieuw Guinea het
ziekenvervoer gunstiger zal kunnen
geschieden, terwijl eveneens de verze
kering vanwege het hoofdbestuur
werd. gegeven, dat een voortdurend
contact met de bevoegde autoriteiten
wordt onderhouden over de verbete
ring der omstandigheden waaronder
personeel in Nieuw-Guinea moet die
nen.
De afdeling Den Helder tenslotte,
had het hoofdbestuur het voorstel doen
toekomen om te ijveren voor een spoe
dige oplossing van het woningpro
bleem te Den Helder. Uit de vergade
ring bleek intussen, dat ook elders,
waar marinepersoneel is gelegerd.
Doorn. Hilversum, e.d.. dit probleem
nijpend is. Het hoofdbestuur is hier
reeds lang mede doende en zal al zijn
aandacht aan deze kwestie besteden.
Tijdens de vergadering werd de
heer Kroeders. sedert 1933 lid van de
belangenvereniging, nadien VBZ ge
noemd, benoemd tot lid van verdienste,
terwijl aan het einde van het congres
afscheid werd eenomen van de secre
taris van de VBZ, majoor-schrijver H.
Braun. Deze zal naar,Nieuw Guinea
worden overgeplaatst, doch het hoofd
bestuur had nog geen opvolger kun
nen presenteren. De oud-voorzitter,
majoor-machinist W. Overeem, sprak
woorden van erkentelijkheid voor het
werk van de scheidende secretaris, die
nadien me' warmte de afdelingen on-
riep te blyven werken voor de VBZ
en voor aansluiting van de niet-leden.
In het Christelijk Militair Tehuis
heeft de Anti Revolutionnaire Partij
Zaterdagmiddag haar verkiezingsver
gadering gehouden. De spreker, de
heer Bruins Slot, was er van over
tuigd dat zijn toehoorders wel A.R.
(lijst 3) zouden stemmen, maar hij
wees er nadrukkelijk op, dat het. ging
om het enthousiast stemmen.
Na te hebben verklaard waarom de
Anti Revolutionnaire partij bestaans
recht heeft, meende spreker, dat het
leven veel rustiger zou zijn, wanneer
er geen kranten meer verschenen. Hij
beschreef met enkele woorden deze
beangstigende wereld, waarin zowel
Eisenhower als Truman, Drees als
„Jansen" en hij zelf hun beste krach
ten trachten te geven. „Er is eigenlijk
geen reine binnenlandse politiek meer",
zo vervolgde de heer Bruins Slot, „alles
is verstrengeld met het buitenland. De
Christen heeft iets voor op de ande
ren, in elke situatie, omdat hij de ach
tergrond onderscheidt".
De drie soorten machten, zwaard,
geld en geest, gaan, aldus de spreker
in een totalitaire staat van de indivi
du over op de staat. Zo'n staat grijpt
in, in de meest intieme levensbanden,
hetgeen tegen-natuurlijk is. In wezen
is de totalitaire staat het Rijk van de
anti-Christ. Vervolgens zei de heer
Bruins Slot, dat het onze plicht is mee
te gaan met het Atlantisch Pact. Hij
hekelde onder meer de socialistische
bélastingpolitiek. „Het gaat om het
programma", zo vervolgde hij, „en
wanneer de socialistische ministers
zich laten leiden door hun verkeerde
principes, dan zijn wij hun felle te
genstanders".
De blonde De Groot uit t«ec'en zestig ronden (ongeveer 71,5
van Den Helder gewonnen. Hij iap maar hii Hanirt
de zesde Ronde
-- B«" 11.5
kwam hem toe, maar hij dankt zjjn
km) af in twee uur en éen m'nuut De zege k de klpjn(i pjptjp Kui
eerste plaats toch mede aan het „cniging ..D.O.K. Wat was dat
een veelbeltfvend lid van de organ.scrende vereniging
eerste plaats toch mede aan
maar de bocht vóór
Het was dan ook geen best wieier-
weertje. Toch trokken de dikke vijftig
nieuwelingen die aan de start waren
verschenen zich weinig aan van de be
drieglijke regenbuien. Bij de start de
den zich al de eerste teleurstellingen
voor. Van der Linden en Den Ouden
werden er dë slachtoffers van. Zij kon-
den hun warme kleren weer gaan aan
trekken. De Amsterdammer Moolen-
ijzer (27) heeft in deze wedstrijd een
belangrijke rol gespeeld. Nu eens zag
men hem in de staart van het peloton,
dan weer vuurde hij de groep renners
in vlotte stijl aan. Op een gegeven mo
ment ging Kuiper alleen vóór. Geluk
kig was hij zo verstandig om niet uit
te lopen. De regen bleef maar neer
stromen en intussen werden de zwak
kere broeders aan de dijk gezet. Al
spoedig werden verscheidene renners
uit de strijd gehaald en anderen gaven
er zelfs de brui aan. Des te meer res
pect kreeg men voor Last uit Hoorn,
Zien wy eens terug op de O. en O.-sportweek 1952, dan hebben wij al wet ai
toch niet te klagen gehad. Natuurlijk hadden wij graag een volledig festijn be
leefd, maar het verdient bewondering, dat de organisatoren ons alsnog dat be
scheiden programma hebben voorgezet» De sportweek werd Zaterdagmiddag
besloten met een basketball-wedstrijd tussen het Nederlands Bondsteam „De
Springbokken" en het Nederlands Militaire team. De militairen zegevierden in
een aantrekkelijke wedstrijd met 41—35. De vóórwedstrijd tussen H.A.V. en
II.R.C. eindigde, nadat de rust was ingegaan met 168, in een 2414 overwin
ning voor de athletiekmensen.
Hoewel de weersomstandigheden niet
gunstig waren, viel het met de belang
stelling nogal mee. Het tegelveldje
was enkele rijen dik omzoomd door
liefhebbers van de basketballsport, die
wel aan hun trekken zijn gekomen.
Voor wij iets over de wedstrijd ver
tellen, zullen wij de ploeg geven: De
Springbokken: Zandscholten, Krijl,
Van de Valk, Sibilo, Strebus, Sibeyn,
Alberda. Van Ling en Ouderland.
Militairen: De Hoop, Jonker, Jan;
broers, Kanne, Smirnoff, De Rob,
Gootjes, Hille, Komen, Eskes, Van
Doorn en Bamberg.
Vooral voor de militairen hing van
deze ontmoeting veel af. Er staat
namelijk een internationaal militair
tournooi op het programma en het,
spreekt vanzelf, dat de spelers daar
aan gaarne deelnemen. Vóór de rust
demonstreerde de militaire ploeg, zo
wel aanvallend als verdedigend, een
klein overwicht. Het krachtsverschil
was waarlijk niet groot, maar de
Springbokken speelden even lauwer,
niet ongeïnteresseerd, maar toch min
der enthousiast dan hun tegenstan
ders. Bovendien bleken er lekken te
zitten in de verdediging. Een man als
Hille weet daarvan te profiteren. Dat
deed hij dan ook met vier fraaie tref
fers, zodat hij acht punten noteerde.
Hij vond uit de achterhoede vooral
steun van De Hoop en kon in de aan
val voortreffelijk overweg met Kanne.
een kleine, maar snelle en handige
speler. In die eerste speelhelft scoor
de de gevreesde Sibilo tweemaal.
Daarna werd hij naar de kant ver
wezen. Eerst tegen het einde wierp
men hem nogmaals in de strijd. Ge
vaarlijker voor de militairen was Al-
berda, die met drie afstandworpen de
basket trof.
De Springbokken begonnen de twee
de helft met een 1910 achterstand,
maar nadat Smirnoff 2110 had ge
maakt, liepen zij in tot 2119. Maar
daar kwam Gootjes opzetten. Hij
boekte twee treffers, waardoor zijn
team weer even ruimer kon adem
halen. Van 2719 werd het evenwel
weer 2723. zelfs 2725, maar daar
mee was de zaak welhaast bekeken.
Gootjes en Hille speelden nog een
belangrijke rol. maar van de tegen
partij toonde plotseling Alberda wat
hij in zijn mars had. Hij besteedde
minder aandacht aan de verre wor
pen, trok nu mee in de aanval tot
94. Als hazen holden Janus met de
ringbaard, Daan Slok en Piet de Pe
perpot, het huis binnen. Toen zij de
deur open wierpen sloeg hun een dich
te mist van kalk en stof tegemoet.
„Dirrukkk!" schreeuwde Daan Slok.
„Wat is hiér gebeurd?" Er antwoord
de echter niemand. Alleen vernamen
zij aan het eind van de gang een
vreemd gerommel. Ze stonden er alle
drie even naar te luisteren.... „Voor
uit", fluisterde Janus, „laten we gaan
kijken wat dat is!" Ze gingen op het
geluid af en kwamen in een vertrek,
waar een kist op de grond stond, die
wel behekst scheen te zijn..-.. Het
ding danste op en neer alsof er een
duivel in opgesloten zat. Met z'n zwa
re laarzen gaf Daan Slok er een flinke
trap tegen. „Hei, wat heeft dat te be
tekenen?" vroeg hij. Even was het stil
en toen riep iemand met een gesmoor
de stem: „Ben jij 't Daan? Help me
toch. Ik ben 't, Fokke de bootsman.
Die lelijke aap heeft me opgesloten en
ik stik bijna van benauwdheid". De
drie mannen zagen elkaar veelbeteke
nend aan. ,,'t Is hier niet pluis", brom
de de kastelein. „We moeten maar be
ginnen die sufferd uit die kist te ha
len, maar dat zal niet meevallen, want
ik zie nergens een sleutel. Janus met
de ringbaard had echter een stevig
breekijzer in z'n broekzak en daarmee
begonnen de drie mannen de kist open
te wrikken".
onder de basket. Hij had succes, maar
de achterstand was toch niet meer in
te lopen. Het werd 4135 voor de
militaire ploeg, die hiermede zijn
kracht overtuigend heeft bewezen.
De Springbokken hadden wat pech
met schieten, maar dat excuseerde hun
^Hj zwakke zone-verdediging toch
niet. Hille bleek met veertien punten
topscorer te zijn geworden. Alberda
bereikte dertien punten, maar hij had
er meer kunen halen, wanneer hij
eerder meer vechtlust had opgebracht
Gootjes en Sibilo scoorden 10 en 9
punten.
Het was de bedoeliijg, dat de „out
siders'* via de- rrucrofoon werdén in-
-gjeiicht door dg bfcer JJlssel Van de
Bond. Diens ekplioetfes konden echter
helaas geen „voldoende" bereiken.
In „De stille werker" reikte de
voorzitter van het „Comité O. en O.",
de heer J. J. Landman, de prijzen uit.
De militaire ploeg, die werkelijk een
knappe prestatie leverde, ontving de
hoofdprijs. Voor alle spelers waren er
herinneringsmedailles.
De storingsdienst van de gemeente
lijke Water- en Lichtbedrijven is voor
de komende periode als volgt geregeld:
Electriciteit: Vandaag A. A. Corniel-
je (Ooievaarstraat 133, telefoon 2997),
Dinsdag J, P. Agema (Fabrieksgracht
16, tel, 3594), Woensdag f\ Kramer
(Niasstraat 17. tel. 2877), Donderdag W.
Oostendorp (Reigerstraat 8, tel. 2457),
Vrijdag A. Schytte (Jacob Beenstraat
25, tel. 2431), Zaterdag en Zondag J, P.
Agema (Fabrieksgracht 16, tel. 3594);
Gas en water: H. J. Bennink (Binnen
haven 147, tel. 2882). S. Biersteker (Ce-
ramstraat 32, teL 3467), D. Oostendorp
(Van Limburg Stirumstraat 24, tel.
Biaauw uit Zaandam en Ridder uit Den
Helder, die lange tijd gedrieën tracht
ten een door pech verkregen achter
stand in te lopen. Het mocht uiteraard
niet baten, maar zij toonden doorzet
ters te zijn en werden luide aangemoe
digd.
Interessant was de premiestrijd. Er
waren helaas slechts vijf van die bui.
tenkansjes. Moolenijzer en Van Ros.
sum wonnen er om de beurt twee, en
het toeval wilde, dat zy gezamenlijk
op het laatste rechte eind aanstoven
voor de vijfde premie. Van Rossum
toonde zich in deze sprint sterker. De
D.O.K.'er Koster gaf op met nog twee
en twintig ronden voor de boeg. Een
ronde later werd het temgo ook Last,
Biaauw en Ridder te hoog. Zij werden
ingelopen en konden hun biezen pak-
ken. Intussen was een an^re D.O.K.'er
zich gaan roeren: Pietje Kuiper. Tezg.
men met De Groot en Zoet (Lissé)
waagde hij de sprong. Zij hielden het
tempo lang vol. maar plotseling liet
Zoet zich in het peloton terug vallen.
Het moeiliike werk, het om beurten
kop nemen, V/as hem te gortig. Mis
schien was hij moe (men zou het niet
zeggen, zoals hij bij de anderen mee
draaide). misschien verwachtte hij dat
De Groot en Kuiper het toch niet zou
den halen. Hij kreeg half gelijk. In
middels had in de grote groep de lange
Hooiveld uit Wervershoof er genoeg
van gekregen. Hij reed zich los en zette
de beide vluchtelingen na. Acht ronden
voor het einde begon Lodewijk van
D.O.K. te aarzelen. Hij lag voortdurend
„achterin" en zag geen kans om het
zaakje af te remmen, ten voordele van
zijn clubmakker Kuiper. De Alkmaar-
dér Bloetjes. die niets anders deed dan
lachen en zijn kans afwachten, loerde
op Hooiveld. En inderdaad, hij kreeg
aansluiting. Op vijf ronden voor de
finish stapte Kuiper van zijn fiets. Had
hij de kracht gehad om door te zetten,
dan was hii in elk geval tweede gewor
den. Wellicht had hij De Groot in de
eindsprint zelfs geslagen. Hoewel Kui
per niet volhardde, heeft hii gisteren
veel bewondering geoogst. De volgende
ronde verdween ook Lodewijk van de
weg.
De Groot voelde zich na het vertrek
van Kuiper allesbehalve eenzaam. Het
geringe aantal toeschouwers moedigde
hem hartstochtelijk aan. Hij won met
ruime voorsprong op Bloetjes, die in
de laatste meters Hooiveld gemakkelijk
voorbij stoof Van Rossum werd vier.
Vermast (Assendelft) vijf. Olivier (Am
sterdam) zes en Rol (Alkmaar) zeven.
Op de transportfiets
De nieuwelingenronde werd vooraf
gegaan door een wedstrijd over acht
ronden voor transportfietsers. Hier ein
digde Daalder uit Breezand als eerste.
De race werd evenwel „gemaakt" door
Van de Ekel, die vrijwel voortdurend
de kop deed. Hij lachte vrolijk bij al
het trappen, hield nonchalant de grote
mand voorop vast en iiet zijn witte
slagersjasje opgeruimd wapperen in de
regen en wind. Hij bezette met ere de
tweede plaats. De andere prijzen waren
voor; 3. J. de Ruiter, 4. M. Spaander en
5. J. Bijl.
Vemelden wij tenslotte, dat er deel
nemers waren op klompen, dat T.
Brandt als eerste opgaf, dat F. Boven
kerk, die het laatst aankwam, tweemaal
werd gepasseerd, en dat H. Poeste een
lelijke buiteling maakte. Als een echte
renner moest Daalder, die de wisselbe
ker van het Sluisdijkstraat-comité had
gewonnen, een ere-rondje rijden. De
nummers 2, 3 en 4 vergezelden hem,
luide zingend „Lang zal 'ie leven!". Dit
ere-rondje verliep even gemoedelijker
dan dat van De Groot, die, met de bloe
men in de rechterhand, het tempo reed
van iemand die bang is te laat aan de
start te verschijnen!
d'kri^^ geSpee.d,V.or
dames teeen He r, ï«r 111 uit Alkmaar en Bruinvissen-
tussen Bruinvissen I en Z.A.R I nit Amsterdam ïW* BondSeo,jaPetit|.e ei"J
strijd en gaven het goede voorbeeld Amiterdam- De heren-reserves openden de
Met liefst 6—0 stuurden zij de Alk-
maarders naar de Kaasstad terug.
Dank zij goed samenspel en vlug
reageren wisten zij vóór de rust
reeds een 4—0 voorsprong te behalen.
Met deze ruggesteun ging het vanzelf
sprekend na het draaien iets kalmer
aan, maar toch werden er nog twee
doelpunten bijgevoegd.
Hierna kónden de dames laten zien
wat zij waard waren. De verwachtingen
waren niet hoog gespannen, want in de
Bruinvissenploeg waren weer -*nige
wijzigingen aangebracht. De dames
zelf dachten er echter anders over. Na
een blanke stand met de rust gaf Elly
Pleijte de thuisclub met een mooi ver
schot de leiding. |>t antwoord bleef
niet lang uit, want spoedig bracht de
midvoor der gasten de partijen weer
op gelijke voet. In de stand 1—1 kwam
hierna geen wijziging meer.
De belangrijkste partij was die tus
sen Bruinvissen 1 en ZAR 1. Jammer
was het, dat de gasten slechts met 5
man waren opgekomen. Het spel leed
hier natuurlijk flink onder, maar was
toch nog wel het aanzien waard om
dat de Bruinvissen ook met 5 man te
water gingen. Het spelen in de lengte
was nu zeer op zijn plaats en dé thuis
club paste zich het beste nan. Jonre-
pier maakte er spoedig 1—0 van en on
danks het feit, dat Kramer het wa>«r
moest verlaten werd het 2—0 i>
voorsprong werd verkleind na' o™
strafworp wegens" ongeoorloofd aanval-
len. Toch hielden de Bruinvissen het
initiatief en met de rust was de voor*
sprong gegroeid tot 4—1. Ook na de
hervatting toonden de Nieuwediepeis
zich het sterkst. Steeds zaten zij voor
u,' der gasten en dat er rog
slechts 2 doelpunten bijkwamen was
een gevolg van het langere samenspel
vo°r ergeschoten werd.
Met 2 gespeelde en 2 gewonnen per*
tijen neemt Bruinvissen 1 thana de
eerste plaats in op de ranglijst. Dins-
dagavond zal echter toeslist worden
wie de sterkste is. Dan wordt er in
Velsen gespeeld tegen het sterke VZV,
dat vorig jaar uit de 2e klas if ged0*
gradeerd en zeker plannen heeft het
verloren terrein te herwinnen.
mS?.1 Engelse Marine-vaartuig „P
5015 bracht Zaterdag in Den Helder
een lijk binnen, waarschijnlijk eeI1
slachtoffer van de ramp in het Mars-
(*ep tydens de oefening Blue Bi™,
waarbij een Nederlandse Thunderjet °P
een Engels marine-vaartuig is neerife*
stort. Vermoedelijk is het lichaam W"
middels reeds in zee begraven.
Gistermorgen keerde de Deens»
torpedobootjager „Willemoes" in Den
Helder terug
Dan arriveerde nog de Duitse mo
torschoener „Heinrich Ahrens", die oP
Weg is muii Dusseldorf.
n, 's morgen hoog watei om 8.4»
Taon uur' en laag water om 2.35 *n
15.30 uur.
