Wimbledon opent Maandag zijn poorten
Pluvius stak spaak in vele wielen
Tientallen cracks naar de meest perfecte tennis
banen van de wereld
COa-dWl £31^3
Daan de Groot de enige kampioen
na uren wachten in druipend stadion
Nog steeds geen
beslissing
Een weekabonnement
kost honderd gulden
SEDCMAN WON QUEENS
CLUB-TOURNOOI
Maureen Connolley
geblesseerd
DE NEDERLANDSE BAANKAMPIOENSCHAPPEN
Achtervolgingsfinale
werd uitgesteld
Wagfmans is een der
,,Tour'' favorieten
Ronde van Zwitserland
voor Italiaan Fornara
Nederlandse roeiploeg
voor Helsinki
Belg
Hordenlopers uit V.S.
trekken aan de bel
ische Olympische
wielerploeg
AB DONKER ZEGEVIERDE
TE AARLE REXTEL
Kübler leidt in klassement
„DesgrangeColombo"
ZO GAAT AMERIKA
NAAR HELSINKI
Olympisch hockey-tournooi
MAANDAG 23 JUNI 1953
WIMBLEDON, de „aam va^" °M# COrrespondent>
a^ti^kkinj^kracht "voorDaHe" 1 iefhelfluf*
Met Wimbledon worden de kjmnin I, liefh'bs,p" van de tenissport.
Tijd en menig sj^lrr0f,1^ ,?nni^"eld vereenrel-
«ijn/haar eerste debuut gemaakt mLT™ k"ft dl' ,ie,,i'ke forensenplaatsje
heeft er, na een eerste kennUmakme m!," 'I °°k VrrpletU'rd verslagen, of
wereld", alle hoop op eer en faam bêer.v™ r TT T tennishanen ter
bledon in de publieke belangsteHine JL Jkampioenen, die door Wlm-
don voor goed van de eo7.rf.TlT5 R'komen. zijn door dat zelfde Wimbie-
rlinsterende goud niet bnn!! v"ban"fn' Dfre laatst,'n "ebben het verleidelijk
geworden weerstaan zijn van amateur, „professionals
1>« Wimbledon nu, dat magische
Wimbledon, dat onsterfelijker is
dan al zijn spelers en speelsters teza
men, komt van 23 Juni tot 5 Juli op
nieuw in het oog van de wereld te
staan. Tennis-„cracks" uit tientallen
landen zullen elkaar daar voor een
sportieve strijd ontmoeten en hun door
gaans gracieuze bewegingen zullen, tot
de kleinste détails toe, door vele experts
gevolgd worden. Richard Savitt (USA),
de „dark horse" van het vorige jaar,
zal zijn titel in het heren-enkelspel te
gen formidabele spelers moeten verde
digen. Frank Sedgman (Australië)
Drobny (Egypte) en Budge Patty
(USA; winnaar 1950doen, wat spel-
kracht betreft, weinig of niets voor
Savitt onder, terwijl de laatste, wat
uithoudingsvermogen betreft, misschien
nog wel in de leer zou kunnen gaan
bij „youngsters" als Lewis Hood
(Australië), Trabert (USA) en Richard-
son (USA). Ook de blonde Bergelin
(Zweden) en de talentvolle speler Eric
Sturgess Zuid-Afrika) zullen gevaar
lijke mededingers blijken te zijn.
In het dames-enkelspel zal de titel-
houdster van het vorige jaar Doris
Hart (USA), een zware dobber aan
haar landgenote Maureen Connolly
hebben. Maureen, in de wandeling
„Littie Mo" genoemd, heeft een magni
fieke forehand drive en beschikt over
een fantastisch uithoudingsvermogen.
Ze is pas zeventien lentes oud en won
op de record-leeftijd van zestien jaar
de Amerikaanse nationale titel voor
het dames-enekelspel. Louise Brough
(USA; drie keer achtereen Wimble-
don-kampioene), Shirley Fry (USA) en
Pat Todd (USA) ziin andere knappe
speelsters, waarmee Doris Hart zal
dienen te rekenen.
Amerika no. 1
TJIT deze opsomming van namen is
wel duidelijk geworden dat Ameri-
ke in de tenniswereld de eerste plaats
bezet .De Britten verdriet dit zeer.
doch ze kunnen zich troosten met de
gedachte, dat er ook een „Engelse pe
riode" is geweest. De namen Renshaw,
Baddeley en Doherty spreken in Groot-
Brittannië boekdelen, ook al is het lang
geleden, dat deze mannen jaren achter
een de Wimbledon-titels in de wacht
sleepten. Ook de Fransen hebben „hun"
periode gehad. Over de legendarische
Suzanne Lenglen, die van 1919 tot 1923
zowel het dames-enkel-, het dames-dub
bel- als het gemengd dubbelspel be
heerste, wordt in Wimbledon nog vaak
gesproken, wijl de virtuozen Borotra
en Lacoste een bijna even onvergetelij
ke indruk hebben achtergelaten.
FRANK SEDGMAN
formidabel
Het heren enkelspel van het Queens-
club tournooi, het tournooi, dat telken-
jare aan Wimbledon voorafgaat, is ge
wonnen door de Australiër *raH
Sedgman. In de finale sloeg hij zijn
landgenoot Mervyn met 10—8, 6—2.
Het dames enkelspel werd een z.g-
voor mevr. Hazel RedickSrruth /■-
Afrika). Zij won de eindstrijd van de
Engelse Betty Wilford met
De overige uitslagen van de eindstr-j-
den luiden: heren dubbelspel. Doo>
ny (Eg) en Patty (Ver Staten) el Ro-
se en Candy (Austr) 2—6 6-4 &r'-
Dames dubbelspel: Louise Brough
en Maurex Connolly 'Ver Stoten) -
Beryl Penrose en Gwenty Lo
Afrika) 64 57 63. iTu\d
Gwenty Love en WoodjT?bbel<pel
Afr) wonnen het gemengd dubbelspan
doordat het paar Maureen Connmly en
Rose zich terugtrokken *egeTiaf;ge
«chouderble;sure van de
Amerikaanse.
Behalve een Engelse, een Franse en
een nog steeds voortdurende Ameri
kaanse periode, heeft Wimbledon ook
ingrijpende veranderingen op het ge-
gied van de tennis-mode meegemaakt.
In het laatst van de vorige eeuw speel
den de dames nog met banden op het
hoofd en in rokken, die bijna over de
grond sleepten. In de loop van de tijd
werden de hoeden door hoofdbanden
vervangen, de lange rokken door korte
rokken en de lange kousen door knie
kousen. Nog later kwamen er sokken
en shorts, terwijl de onflatteuze hoofd
banden voor goed verdwenen. Op 't
ogenblik-ziet een geheel uit mannen
bestaande kleding-commissie er nauw
lettend op toe. dat Wimbledon geen mo
deshow voor tennisspeelsters wordt en
dat de shirts, de shorts, de sokken en
wat dies meer zij, van een smetteloos
wit zijn. Met overtreders worden korte
metten gemaakt. De Amerikaanse speler
John Hennesy was op een goede dag
verplicht een andere pantalon aan te
trekken, omdat men op de „flannels",
welke hij droeg, een nauwelijks zicht
baar grijs draadje had ontdekt
Wie*
WIE zijn de gelukkigen, die aan de
Wimbledon kampioenswedstrijden
mogen deelnemen? In de eerste plaats
die spelers en speelsters, die officiëel
door hun land worden afgevaardigd.
Elke landelijke vereniging, die bij de
International Lawn Tennis Federation
is aangesloten, heeft het recht vier
mannelijke en vier vrouwelijke tennis
spelers naar Wimbledon te zenden.
Twijfelen de „big besses" van het ten-
nis-festijn aan de capaciteiten dezer
spelers, dan kunnen de laatsten ver
plicht worden gesteld een wedstrijd
voor de ogen van een ury te spelen. De
r est van de 480 spelers en speelsters,
die in organisatorisch opzicht aan de
wedstrijden kunnen deelnemen (128 in
MAUREEN CONNOLLY
zeventien lentes
het heren-enkelspel, 96 in het heren
dubbelspel. 128 in het dames-enkelspel,
43 in het dames-dubbelspel en 80 in het
gemengd dubbelspel), worden uit suc
cesvolle amateurs gekozen, die hiertoe
een aanvraag indienen.
Aan de vraag, wie de gelukkigen zijn,
die aan de Wimbledonse kampioens
wedstrijden mogen deelnemen, moet
ook de vraag worden gekoppeld, wie de
gelukkivn zijn, die de hoogtepunten
van Wimbledon kunnen meemaken.
Want van de kwart millioen tennis-
„fans", die jaarlijks nbar de Wimble
donse velden trekken, kunnen er
slechts
Court"
dertigduizend in het „Centre
worden ondergebracht. Reeds
een half jaar tevoren wordt daarom
door loting beslist, wie van de vele
aanvragers een toegangsbewijs "van
honderd gulden krijgt, dat, hetzij voor
de eerste of tweede week, recht geelt
op een zitplaats om het hermetisch af
gesloten hoofdterrein. Het publiek, dat
geen week-abonnement voor het „Cen
tre Court" kan krijgen, moet genoegen
nemen met een dagkaart van een rijks
daalder. Met deze kaart kan men
frank en vrij langs de andere twintig
tennisbanen dwalen, waarop men, ze
ker gedurende de eerste week, alle ten-
nis-sterren kan aantreffen.
Duncan Macauley.
TYE man, die de touwtjes van Wim-
bledon in handen heeft, is de gepen-
sionneerde Schotse kolonel Duncan
Macauley. Hij wordt het hele jaar door
bijgestaan door twee assistenten, vijf
typisten endertien tuinlieden. In
de twee Wimbledonse weken krijgt hij
er driehonderd manusjes-van-alles bij,
die voornamelijk in de kleedkamers en
de eetzalen dienst doen. Onder zijn toe
zicht staat voorts een wasserij, die een
biiksem-service aan deelnemers en
deelneemsters geeft, alsook vijftig
hooggeschoolde balleniongens. In zijn
kantoor liggen gewoonlijk zevenhon
derd dozijn nieuwe tennisballen, welke,
volgens de wedstrijdregels, nooit meer
dan één keer gebruikt mogen worden.
De trots van Macauley zijn z'n glad
geschoren tennisvelden. Ze vertonen
nergens de geringste verhoging en elk
onkruidje, dat het waagt zich tussen
het volle gras te verheffen, sterft een
gewisse dood onder de handen van de
immer wakende tuinlieden. Vrijwel
elke dag van het jaar zijn deze vak-
i ensen met de verzorging en het on
derhoud der Wimbledonse banen bezig.
Ze werken mei zorgvuldig geselecteerd
t. gemenied graszaad (alleen het
„"entre Court" verslindt jaarlijks vijf
tig kilo) en lopen altijd met een water
pas op zak.
De velden van Wimbledon worden
door Macauley „de meest perfecte ten
nisbanen .er wereld" genoemd en, bij
uitbreiding: „de meest perfecte gras
velden, welke ooit bestaan hebben".
Een Duitser, die Macauley eens vroeg,
hóe een grasveld 'a la Wimbledon tot
stand komt, moet ten antwoord hebben
gekregen: „O meneer, dat is heel een
voudig. Je spit een stuk grond om, je
zaait er gras op, je bewerkt het hon
derd jaar en je hebt het mooiste gras
veld, dat je je maar denken kunt.
Iedereen kan het als hij er maar geduld
voor heeft.
ttvKovteC.
mwitf
(Advertentie. In#. MedL)
(Van onze sportredacteur)
De Nederlandse bxankampioenschap-
pen staan blijkbaar niet onder een ge
lukkig gesternte. Vorig jaar moesten
de wedstrijden van de ene op de an
dere dag worden uitgesteld en ook dit
jaar heeft Fluvius weer roet in het
eten of, om juister te zijn, water op de
cemente baan van het Olympisch Sta
dion geworpen.
Het zag er Zaterdagmorgen niet
naar uit dat de kampioenschappen
weer een lijdensweg zouden worden
In sneltreintempo, met slechts een
lekke band, konden de voorritten en
de series van de achtervolging voor
professionals worden afgewerkt. Za
terdagmiddag, nadat de amateurs de
eerste series voor de sprint hadden ge
reden en de beroepsrenners tot en met
de kwartfinales voor de achtervolging
waren gekomen, werd het zeuren. Uit
een loodgrijze hemel begon een ter
gende motregen langzaam naar bene
den te dalen, met het gevolg dat de
juryleden droger oorden en de renners
hun trainingspakken opzochten. Met
veel moeite heeft men Zaterdagavond
nog kans gezien de vijftig kilometer
voor amateurs te laten verrijden, waar
bij de Amsterdammer Daan de Groot
als eerste kampioen in 1952 het rood-
wit-blauwe maillot mocht aantrekken.
Zondag was het zo mogelijk nog
slechter. In de sombere en kille cata
comben van het Olympisch Stadion
klitten de renners geruime tijd bij el
kaar in de hoop dat de zon het duel
met de regenbuien zou gaan winnen.
Voora' v ,ai van Est zat op hete ko
len nncagmiddag stond immers het
.upioenschap achtervolging op het
programma en de man uit St. Wille-
brord, een van de grote favorieten
voor deze titel, zou gisteravond met
zijn ploegmakkers en Kees Pellenaars
naar Brest vertrekken. De wedstrijd
commissie van de KNWU nam echter
het gelukkige besluit, toen het duide
lijk was dat toch niet meer kon wor
den gestart, dat het achtervolgings
kampioenschap zou worden gereden
als Van Est van de Ronde van Frank
rijk was terug gekeerd. Daar men
toch aan het uitstellen was gesiagen,
werd tevens besloten ook de vijftig
kilometer voor professionals te houden
als de Nederlandse Tourploeg van het
Franse avontuur was terug gekeerd.
De voorritten van de achtervolging
waren niet zonder 'n verrassing geble
ven. Faanhof werd door Van Elderen
verslagen en zijn tijd was zelfs zo
slecht dat hij niet eens tot de drie
sneiste tweeden behoorde. Dat was
wei het geval met Eenhoorn die met
klein verschil in Cor Bijster zijn
meerdere moest erkennen. Verder heeft
deze Eenhoorn het niet kunnen bren
gen. Volgens de wedstrijdbepalingen
werd de renner met de slechtste tijd
in de series geplaatst tegen de renner
die in de voorritten de snelste was ge
bleken. Met andere woorden: Een
hoorn moest tegen Wim van Est in de
baan verschijnen, zodat het niet nodig
is de uitslag nog te vermelden.
Uitgezonderd het echec van Faanhof
gebeurde er tijdens de achtervolgings-
ritten geen bijzondere dingen. Op nor
male wijze drongen Peters, Derksen,
Van der Kamp, de verrassing van het
vorige jaar, en Wim van Est tot de
demifinales door. Als Van Est en
Derksen niet tegen elkaar worden ge
plaatst in de halve finale, en dat is
niet waarschijnlijk, ziet het er naar
uit dat Peters en Van der Kamp te
vreden moeten zijn met een derde of
vierde plaats. Over de finale met een
Van Est en Derksen valt het moeilijk
een voorspelling te doen, vooral daar
die finale na de Tour de France wordt
gereden. Wellicht kan dat voor Derk
sen winst betekenen. Als deze renner
echter zijn kansen gisteren had moe
ten verdedigen, zouden wij het op Van
Est hebben gehouden.
Bij de sprintseries voor amateurs
liep alles volkomen normaal, behalve
dat Van der Kamer, een nieuw ge
zicht op de Stadionbaan. Hijzelendoorn
tot een snelle laatste 200 meter dwong.
De Nederlandse kampioen noteerde
een tijd van 12.4 sec. Een slechtere
tijd had hij zich niet kunnen permit
teren want Van der Kamer ging met
slechts een half wiel achterstand over
de meet. Dat Van der Kamer niet naar
Amsterdam was gekomen om zich
maar meteen te laten uitschakelen,
bewees hij in de herdenkingsrit. wel
ke hij met veel bravour voor zijn vier
tegenstanders won. Het is jammer dat
hij later in de vijftig kilometerrace
zo'n ernstige val maakte, dat hij met
een lichte hersenschudding naar een
ziekenhuis te Amsterdam moest wor
den vervoerd. Mogelijk zou hij in de
kwartfinales nog voor een verrassing
hebben kunnen zorgen. Voor die kwart
finales werden geplaatst: Hijzelen
doorn. Schotman, Maen, Rijnders,
Kleefstra, Cantineau, de gebroeders
Willekes, Wits en Van der Velde.
Voor de vijftig kilometer voor ajna-
teurs werd eerst Zaterdagavond om
half tien, na een onderbreking van
ruim vijf uur, het startschot gegeven.
Op de helft van de wedstrijd was een
kopgroep van veertien renners ont
staan, waarbij zich slechts één renner
uit ons gewest bevond, de Zaankanter
Kwantes. Deze renners hadden kans
gezien in twee groepen het peloton te
dubbelen, met het gevolg dat de jury
volkomen juist de overigen uit da
baan dirigeerde. In de eindsprint moest
Kwantes zijn hoofd buigen voor de
sprinterscapaciteiten van een Daan de
Groot, Patsy Willekes, de Utrechte
naar Koch en de bekende Haarlem
mer Van 't Hof. De man uit Wormer-
veer eindigde op de elfde plaats.
Tijdens een bijeenkomst van
pers en officials van de Tour de
France, welke van 25 Juni t.m.
19 Juli wordt gehouden, werden
de aanwezigen door de directeur
van de tour, Jacques Goddet, uit
genodigd een voorspelling te doen,
wie de ronde dit jaar naar hun
mening zou winnen. Coppi
kwam met 29 stemmen als favo
riet uit de bus, gevolgd door
Geminiani en Bartali met ieder
26 stemmen. Vervolgens kwa
men: Robic en Ockers 17 stem
men, Koblet 16 stemmen, Dotto
en Lauredi 14, Lucien Lazarides
11,' Magni 9, Wagtmans 6 en Le
Quilly en Decock 5 stemmen.
De Italiaan Fornara heeft de ronde
van Zwitserland gewonnen. Zijn to-
taaltijd over de ongeveer 1600 km
lange wedstrijd was 46 uur 13 min. 25
sec. Kübler (Zwits) werd tweede in
46.18.22 en Clerici (It) bezette met
46.20.21 de derde plaats.
De laatste etappe, van Arosa naar
Zürich over 241 km. werd een over
winning voor Croci-Torti (Zwitserl.) in
6 uur 53 min 16 sec. 2. Meneghetti
(Fr) 6.54.38. 3. Kubler (Zwits) 6.56.30,
4. Diggelmann (Zwits).
(Advertentie, Ir.g. Med.i
De jubileumwedstrijden van de roei
vereniging Nereus waren wel uiterma
te belangrijk. Aan de hand van de
prestaties welke gisteren op de Bes-
baan te Amsterdam werden geleverd,
zou worden bepaald op welke num
mers Nederland te Helsinki wordt ver
tegenwoordigd. De uitslagen waren van
die aard dat na ampele besprekingen
werd besloten aan het NOC voor te
stellen de volgende ploegen af te vaar
digen: Twee zonder stuurman: Triton
(B. Binnendijk, Boeg, C. H. F. Kunze,
slag). Vier met stuurman: Nereus (J.
W. Pennink, boeg J. L. Beye, A. C.
Fontani, J. W. Heyenbrock, slag ;n J.
H. Caro, stuurman).
Skif: R. H. van Mesdag (Cornelis
Tromp).
Ten aanzien van de vier zonder
stuurman is besloten, dat de ploegen
van Willem III en Laga op een nog na
der te bepalen datum tegen elkaar
zullen roeien om de technische --om-
missie een oordeel te laten vormen
over de kan?°n voor ui:-<*
Van Mesdag na zijn overwinning.
Tijdens de Amerikaanse athletiek-
kampioenschappen heeft Harrison Dil-
lard, de Olympische kampioen op de
100 meter, laten zien dat men op de
komende Olympische Spelen op de 110
meter horden zeer ernstig rekening
met hem dient te houden. Dillard no
teerde de uiterst snelle tijd van 13.7
sec., welke hem niet alleen de Ameri
kaanse titel op dit nummer opleverde,
maar waarmee hij bovendien slechts 0.1
sec. boven het wereldrecord van zijn
landgenoot Attlesey bleef (do 13.5 sec.,
die Attlesey in Juli 1950 te Helsinki
liep, is nog niet als wereldrecord er
kend). Ook Person demonstreerde op
de 200 M. -horden over een uitsteken
de techniek en snelheid te beschikken.
Toen hij de finish passeerde wezen de
horloges een bijzonder fraaie 22.5 sec.
voor hem aan, ook al 'n tijd die slechts
0.2 sec. bven het wereldrecord lag.
De selectiecommissie van de Ko
ninklijke Belgische Wielerbond heeft
de volgende renners aangewezen om
België tijdens de Olympische wieier -
wedsrtijden te vertegenwoordigen:
Sprint: De Bakker en Martensres.
Saelens.
1000 meter: De Bakker en Marlens,
reserve: Saelens.
Achtervolging: Raymond, Pauwels,
De Paepe, Glorieux en Van der Piaet-
sen.
Tandem Van SchillouisVan Hoven
en GorieuxGosselin.
Wegwedstrijden: Van Looy, Voctor,
Noyelles en Grondelaers, reserve: Jans-
sens.
Te Aarle Rixtel werd door de wie
lersportvereniging „De Kersenlanden"
een wegwedstrijd georganiseerd voor
amateurs en nieuwelingen. De belang
rijkste uitslagen waren: 1. Donker
(Amsterdam) 2 uur 51 min, 2. Van
der Linden (Helmond). 3. Luvten
(Mierlo), 4 Van der Sluys (Eindho
ven), 5. Van den Broek (Breukelen),
6. Hendriks (Eindhoven) allen dezelf
de tijd.
Na de ronde van Zwitserland is de
stand voor de prijs „Desgrange—Colom
bo" wat betreft de eerste vijftien ais
volgt: 1 Kubler (Zwits) 103 p„ 2 Coppi
(It) 57 p„ 3. Petrucci (It) 44 p„ 4 De
cock (Belg) 40 p„ 5. Ockers (Belg) 38
p., 6. Schotte (Belg) 36 p„ 7. Magni
(It) 34 p„ 8. Bobet (Fr) 32 p., 9 en 10
Falzoni (It) en Robic (Fr) i29 p„ 11.
Impanis (Belg) 28 p.. 12. Zampini .It)
27 p„ 13. Keteleer (Belg) 26 p„ 14 en 15
Van Est (Ned) en Bartali (It) 22 p.
Nereus won de oude vier met
grote voorsprong en vestigde een
nieuw baanrecord, rechts
Willem 111 en Laga.
Door mee te werken aan een
Telethon" ofwel „Televisie Mara
thons" van kust tot kust hebben
Bing Crosby, Bob Hope, Dorothy
Lamour en nog een aantal an
dere kopstukken uit de theater
wereld er voor gezorgd, dat de
kas van het Amerikaanse Olym
pische Comité gestijfd zal wor
den met ruim een millioen dol
lar, tweemaal het bedrag dat nog
ontbrak aan de som welke nodig
is voor de uitzending van de
Amerikaanse ploeg naar Hel-
sinki.
De voorstelling duurde 14'fs
uur en werd uitgezonden door
68 televisiestations in 48 steden.
Met tussenpozen werd het pu
bliek aangemaand óm telegra
fisch of per post in te schrijven
voor het Olympisch fonds. Toen
de voorstelling eindigde, waren
toezeggingen ontvangen tot een
bedrag van meer dan een mil
lioen en nog andere inschrijvin
gen, in de duizenden dollars
lopend, waren onderweg. Ruim
duizend personen hebben tech
nisch en artistiek aan de voor
stelling meegewerkt.
Het volledig «peelschema van het
tournooi om de Olympische hockeyti-
tel ziet er als volgt uit. Alle wedstrij
den worden gespeeld op het terrein
van het wielerstadion te Helsinki.
15 Juli: voorronde: (A) Zwitserland
—Oostenrijk; <B) Polen—Belgie; (C)
FinlandGroot-Brittannie.
16 Juli: voorronde: (D> Duitsland—
Ver. Staten; (E) FrankrijkItalië.
17 Juli: kwartfinales: (F) India—
winnaar A: (G) winnaar Bwinnaar C.
18 Juli: kwartfinales: (H) Nederland
—winnaar D; (I) Pakistanwinnaar
E.
20 Juli: halve finales: (I) winnaar F
winnaar G; (K) winnaar Hwin
naar I.
22 Juli: om de derde en vierde plaats:
verliezer Jverliezer K.
24 Juli: eindstrijd: winnaar J—win
naar K.
Damkampioenschap
(Van onze correspondent.)
In de herkamp, die tussen Keiler,
W. Roozenburg en Ir G. E. van Dijk
om de hoogste Nederlandse damtitel
moet worden gespeeld, werd Vrijdag
avond j.1. in het Domhotel te Utrecht
de partij W. RoozenburgVan Dijk
„afgedraaid". Het was een spannend
treffen met wederzijds uitermate sub
tiel .positiespel, ingeleid door een 34—
30-opening van Roozenburg met wit en
door Van Dijk met (17—22)) onregel
matig tegengespeeld. Het eerste stadi
um gaf een ietwat „koele" flankspel-
partij te zien, totdat Roozenburg door
een ruil naar 27 overstapte naar het
klassieke genre en volgens het theorie
boekje tempovoordeel bezat. De man
uit Wageningen echter bleek van het
bestaan dezer boekjes niet de minste
hinder te ondervinden. Hij hield het
centrum in zijn bezit en concentreerde
zijn korte vleugel tegen de witte
schijf op 27. Zienderogen won hij ter
rein, doch miste in het eindspel de
sterkste voortzetting. Hoewel hij des
ondanks een licht overwicht behield,
kon hij toch niet verhinderen, dat
wit een puntenverdeling bewerkstel
ligde.
Het duel tussen Van Dijk en Keiler
liep Zaterdag uiterst exact. De opening
bracht een kundig laveren van weers
zijden. met enkele afruilen van de kant
van Van Dijk. Toen ook Keiler met
zwart een achterwaartse afruil nam
waarbij vier stukken van het bord ver
dwenen was de stelling volkomen
neutraal en ging het er alleen maar
TT „h„et. Van Di->k zou gelukken,
schijf 36 in het spel te brengen. Het
gelukte inderdaad en het partij-scheep
je zeilde over een rimpelloos opper
vlak de remisehaven binnen.
„De,0v?lgende dal opende Keiler met
33—28 tegen W. Roozenburg, en diens
antwoord, 17-21, beloofde een klas
sieke partij. Bij de vijfde zet echter
weid reed» een overgang naar het
flankspelgenre bewerkstelligd, dat
door een afruil van zwart bij de 22e
zet om positioneel nadeel te ont
gaan) wederom uitliep in een „blanke"
stand, zonder uitgesproken karakter en
als het ware geschapen voor subtiele
behandeling. Dit was de beide spelers
wel toevertrouwd en er werd dan ook
w" die na °P 6611 aan8esCho-
T oombmatie-handig-
feit werd? erzijdse doorb«ak een
Door het gelijk-aankomen der drie
deelnemers is nu een tweede verleng!
stuk van deze lange historie noodzake.
hjk geworden. Het enige g^e van
een dergelijke nasleep is, dat de orga
nisatoren zich in het vervolg wel zul-
len wachten voor het toekfnnen van
een puntensysteem, dat deze verlen™
gingen m de hand werkt.
