A
Op „Hollandse" grond in Noord-
Pim. Pan, Punt en deblauwevaas
Drie landen in vier dagen
0'
Voorlopig geen wijziging van de wet
op materiële oorlogsschade
LS HET HART SPREEKT
Mei de Europabus van Amsterdam
naar
Bazel
Door de Ardennen en
Vog
ezen
Kunst en cultuur
De krant stelt de grens
voor u open
Gaat u mee?
Weer 850 emigranten naar
Canada vertrokken
„Drie eeuwen portret in
Nederland'
,,Music tor the millions'
Uitreiking van de zilveren
anjers uitgesteld
KERKEÜjïTNIEUWS
Protest tegen processie te
Breda
Examens op TH.5 met M.T.5.-einddiploma
Nog geen tariefverhoging voor
Westerschelde veer
RENEESHANN
Haagse kok op reis
van andermans geld
Het Radiopr
irogramma
(Van een speciale verslaggever)
een mooie Zondagmorgen in Juni stonden we zomaar ergens in .Noord-
Frankrijk op Hollandse grond en dat, terwijl het lieve vaderland een dikke
driehonderd kilometer achter ons lag. We stonden „sur terre Hollandaise"
op het grondgebied van het kleine Lotharingse dorp La Hollande. Het was er
doodstil. Wie niet op het land in het hooi werkte, was in het naburige Baccarat
naar de mis getogen en nam er deel aan een processie. La Hollande herinnerde
overigens in niets aan ons overzindelijke land. Het was er rommelig en goor
en verwaarloosd, als in zovele van deze kleine Noordfranse negorijtjes. Maar
het had op deze morgen zijn eigen bekoring, misschien wel het meest door zijn
naam, maar toch ook door de doodse stilte en door zijn romantische ligging
tegen een heuvelhelling.
NANCY
NJA de protserige Duitse bouwwijze van
Metz bleek de gratie van Nancy een
openbaring. We werden daar zonder
voorbereiding neergezet op de prach
tige place Stanislas met haar prachtige
achttiende eeuwse gebouwen, haar ver
gulde ijzeren hekken en haar fraaie
fonteinen. Het geheel is een schepping
van de Poolse koning Stanislas Leszc-
zynski. die in het midden van de acht
tiende eeuw als hertog over Lotharin
gen heeft geregeerd en zijn naam on
sterfelijk heeft gemaakt dor dit plein,
het mooiste van Europa. Nancy heeft
veel moois, maar alleen dit plein is al
een bezoek aan de stad waard.
De laatste étappe werd de mooiste
van de tocht. Ze begon in feite in St.
Dié. door de Duitsers in 1944 platge
brand. maar thans al weer grotendeels
herbouwd, en voerde door het mooiste
deel van de Vogezen naar Colmar.
COL DE LA SCHLtJCHT
VAN St. Dié af zwoegde onze bus bij
de hellingen van de bergen op
naar Gerardmer, een kleine toeristen
plaats aan een kratermeer. De weg, een
fraaie route nationale, had vaak een
diep ravijn als naaste buur. Voor hui
zen en dorpen was er soms maar nau
welijks plaats. Die hingen zo'n beetje
aan de hellingen als vliegen tegen een
muur.
Bij Gerardmer begon de weg, die op
de kaarten genoteerd staat als Col de la
Schlucht. Langs de zijwand van een
driehonderd meter diepe kloof kroop
hij langzaam naar boven, slingerend en
bochtend met de spleten en bochten in
de bodem. Steeds fraaiere vergezichten
bood hij over de met zware naaldbo
men begroeide berghellingen en over
de meertjes en de beek in de vlakte.
Tot we op het hoogste punt van aan
gezicht tot aangezicht kwamen te staan
met toppen, welke in spleten de eeuwt-
vt/e waren op dit merkwaardige plekie
grond terecht gekomen op de derde
dag van onze bustrip van Amsterdam
naar Bazel. Even moesten we de bus
uit even moesten we rond zien op
dit plekje grond dat door zijn naam zo
merkwaardig herinnerde aan ons verre
land. Lang kon het oponthoud overi
gens niet duren. Sterker dan onze inte
resse was de dwang van de dienstrege
ling van de Europabus. Misschien im
mers wachtten er aan het station Dié
passagiers.
Wie waren die ,wij", die zo door het
toeval tezamengebracht. Europa door
kruisten? Het waren vijf Nederlandse
journalisten, drie officials van de Ne
derlandse Spoorwegen en de Neder
landse Buurtspoorwegmaatschappij en
een vertegenwoordiger van de Franse
zustermaatschappij, die als gastheer en
gids optrad. Vrijdagsmorgens tevoren
was dit groepje uit Amsterdam ver
trokken. De zeer geriefelijke bus was In
een straf tempo voortgedaverd langs al
die bekende plaatsen en streken: de
Vecht, Utrecht, de Veluwe, Arnhem,
Nijmegen, de Maasvallei en zo verder
het Zuiden in. We hadden ons land ge
zien, zoals de normale toerist het te
zien zou krijgen en we hadden ervan
genoten.
OVER DE GRENS
r\E dubbele passencontróle in Eysden
betekende een afscheid voor enige
dagen van het bekende en vertrouwde
en een duik in de romantiek van het
lokkende onbekende. De eerste kilome
ter of wat, bleek dat onbekende overi
gens weinig fraai te zijn: fabrieken rijen
zich aan mijnen en mijnen weer aan
fabrieken en daartussen vochten wat
kleine dorpen schuchter om een plekje
gronds. Roet en kolenstof hadden alles
overtogen met een dikke grauwe laag
en verhoogden nog de sfeer van troos-
ieloosheid en verwaarlozing. Even na
Luik levendig en grootsteeds van al
lure veranderde echter het beeld.
Onze bus dook de Ourthevallei ln ln
de richting van Tilff en toverde ons pa
radijselijke vergezichten van een snel-
stromend riviertje en kastelen op hoge
heuvels voor ogen. Loeiend sleurde de
motor onze zware wagen bij de heuvels
op en op een top was er dan plotseling
het weidse vergezicht in een diep
keteldal. welks hellingen met bossen
en groene weiden waren overdekt. Tel
kens weer waren er nieuwe verrassin
gen.
SPA EN VERDER
70 bereikten we Spa. door een gebied
dat een bescheiden aankondiging
bleek van wat ons verder te wachten
zou staan. Spa zelf was een teleurstel
ling: een dode plaats terend op de
glorie van vijftig jaar geleden, zonder
vertier of schoonheid. Niettemin was
er een verrassing: wij ontmoetten er ln
het kleine, patriarchale hotel een ge
zelschap Franse en Luxemburgse jour
nalisten. dat dezelfde trip van de an
dere kant af maakte. Het werd een vol
maakt verbroederingsfeest, waarop ge
baren aanvulden wat taalkennis tekort
schoot. Maar we begrepen elkaar
en dat was het voornaamste.
Het afscheid kwam de volgende mor
gen al vroeg. Nancy was het doel van
de tweede dagreis en gezien het zware
terrein, dat ons te wachten stond, was
snel vertrekken geboden, wilden we op
tijd in onze eerste stopplaats Bastogne
zijn.Het beeld van de vorige dag her
haalde zich: heuvel op heuvel af reed
de bus. Onze Franse chauffeur bleek
een meester in zijn vak. Ogenschijnlijk
moeiteloos stuurde hij zijn wagen door
allerlei onprettige bochten, en vaak
steile hellingen. Zo bereikten we om
koffietijd Bastogne. kleine stad met de
beroemde naam. Dit en Houffalize ble
ken zware tol aan de bevrijding te
hebben betaald: puin en veel nieuwe
huizen leverden er het bewijs van.
Op een heuvel nabij Bastogne be
zochten we het monument, dat de her
innering levendig houdt aan de meer
dsn 72.000 \merikaanse soldaten, die
hier met hun leven of hun bloed voor
de overwinning op Von Rundstedt's
scharen betaalden. Kilometers ver is
het te zien; een sobere, treffende tekst
in ziin inwendige verhaalt van de zware
strijd, die hier gestreden is.
LUXEMBURG
VOLKOMEN een verrassing was de
ontvangst in Luxemburg. De spoor
wegen in dit kleine land achten het
een plicht, de buitenlandse gasten luis
terrijk te onthalen. Zo stond na een vor
stelijke lunch in het station een bus ge
reed voor een rijtoer door de stad en
omgeving en een terzake kundige gids
gaf elke inlichting, die men maar
wenste Het was een service, die bijna
het tegendeel van waardering oogstte.
„Notre femme attend un petit sou
venir", betoogden we en de tijd om iets
te kopen werd ons zeer krap toege
meten. Maar ja als men in een stad
met groots verleden woont, wil men er
een ander wel eens iets van vertellen..
Zo woest als de Noordelijke helft van
Luxemburg is. zo egaal bleek het Zui
den. Een heuvelachtig land met zeer
vlakke hellingen, dat sterk aan de Ve
luwe deed denken, vormde de overgang
naar het gebied van de Vogezen. We
hadden de diepe kloven van de Arden
nen achter ons gelaten.
Even wuiven met onze passen naar
de Franse douane en toen konden
we ons Duits voorlopig bij ons Neder
lands opbergen. We stonden in Lotha
ringen. Vlak land. dat langzamerhand
meer tegenstelling tussen hoog en laag
ging vertonen, veel industrie, grauwe
troosteloze dorpjes, dat was weer het
beeld tot aan Nancy.
Op Hollandse grond in Frankrijk:
het plaatsnaambord, dat het begin
van het Vogezendorp La Hollande
markeert. (Eigen foto).
ge sneeuw droegen: de Ballon d'Alsace
en de Hohneck, beide ongeveer veer
tienhonderd meter hoog. Dat was op
La Schlucht, een punt, waar men blijk
baar meer behoefte had gehad aan een
moderne speeltuin dan aan stilte....
Na La Schlucht de afdaling naar
Munster, in een reeks van bochten en
scherpe hairpins, kilometer na kilome
ter. Weer naast de weg de loodrechte
hellingen en de reuzensparren en de
onpeilbare diepte van de vallei. We
reden al maar om het dorpje onder ons
heen, reden het tenslotte toch binnen.
Toen stonden we in de laagvlakte.
Voor het eerst zagen we op onze tocht
op de hellingen de wijndruif groeien
De dorpjes waren er ordelijker dan ln
het Noorden, de huizen hadden iets dat
aan Limburg deed denken.
De bus joeg in snel tempo via Col-
mar en Mulhouse naar Bazel. We kwa
men er in een donderbui aan. Dat was
het einde van onze tocht het einde
ook van de nieuwste lijn van de Eu
ropabus. De volgende dag bracht ons
de expresstrein BazelAmsterdam in
snelle vaart naar het Noorden terug.
De krantenreizen. die voor deze zo
mer worden georganiseerd, verkrijgen
reeds weer burgerrecht. Het aantal
deelnemers groeit en zij, die dit sei
zoen reeds met de krant op reis waren,
keerden enthousiast terug. De eerst
volgende touriugcarlocbt, die op het
program staat, is een vierdaagse reis
naar Belgie en Luxemburg, waarvoor
het vertrek op a.s. Maandag is bepaald.
Voor de reislustigen onder onze abon-
né's zijn er nog enkele plaatsen vrij.
Vier onvergetelijke dagen naar Bel
gie en Luxemburg. Door Maastunnel
en over Moerdijkbrug toeren we naar
de grens en de schone stad Brussel is
het eindpunt van de eerste dag. Brus
sel met haar grootse boulevards en
met haar machtige bouwwerken zoals
het Paleis van Justitie, de Sint Gudu-
le en het stadhuis. Met haar onsterfe
lijke monumenten, zoals de Congres-
zuii en de Cinquantenaire. Met haar
winkelpaleizen en haar lichtreclames.
Op deze tocht ziet u Brussel op zijn
test en de volgende dag trekken we
door het romantische Ardennenland.
Van Namen rijden we door het lieflij
ke Maasdal naar Dinant met de be
roemde Citadel. Langs steile hellingen
gaat het naar Rochefort en St. Hubert,
temidden van het Koninklijk jachtdo-
mein en dan komt Luxemburg, het
land waarvan Winston Churchill zei,
dat het 't kleinste, maar ook het meest
charmante was, dat hij ooit bezocht. Wij
weten, dat u na afloop van deze tocht
zijn mening zult onderschrijven.
De derde dag voert de tocht langs het
sprookjesachtig gelegen Chervaux en
langs de watervallen van Cod en zo
trekken we naar het Noorden op, naar
de laatste pleisterplaats, het bekende
toeristencentrum Valkenburg.
Ten slotte toont de laatste dag aan
dat ons eigen land ook nog zeer veel
schoons te bieden heeft.
Zoals gezegd, u kunt nog inschrijven
voor deze tourincarreis. Voor een be
drag van 72,50 is deze met hotels en
maaltijden prima verzorgd. U behoeft
zich hiervoor alleen te melden aan het
bureau van dit blad onder overlegging
van een na 1946 afgegeven pas of een
Bewijs van Nederlanderschaap.
Er is echter nog maar enkele dagen
tijd. Vier onvergetelijke dagen met de
krant. We weten bij voorbaat, dat u
zo enigszins mogelijk van de partij
zult zijn.
Het emigrantenschip „Waterman"
heeft gisteren met 850 passagiers Rot
terdam verlaten met bestemming Ca
nada. Het schip zal op 2 Juli in Hali-
fax binnenlopen.
In afwijking van de eerder gedane
mededeling, dat de grote zomertentoon-
stelling in het Rijksmuseum een periode
van vierhonderd jaar portret in Neder
land zal bestrijken, wordt thans be
richt, dat besloten is de periode tot
drie eeuwen te beperken. n.L van 1500
—1800. De titel van de tentoonstelling
zal luiden: „Drie eeuwen portret in
Nederland".
Onder het motto „Music for the mil
lions" wordt Donderdag 3 Juli een
groot zomerconcert in de Houtrusthal-
len in Den Haag gegeven.
Het Utrechts Stedelijk Orkest zal op
deze avond een BrahmsTschai-
kowsky programma ten gehore bren
gen onder leiding van de Australische
dirigent Colin Ross. Bovendien ver
leent aan dit contert de eerste prijs
winnaar van het dit jaar te Brussel ge
houden pianistenconcours „Reine Eli-
sabeth", Leon Fleischer, zijn medewer
king
Wegens ziekte van enkele candidaten
voor de „zilveren anjer 1952" zal de
plechtige uitreiking hiervan door ZKH
Prins Bernhard. regent van het „Prins
Bernhard Fonds", niet zoals gebruike
lijk kort voor de verjaardag van ZKH.
doch eerst in de tweede helft van Sep
tember geschieden.
NEDERLANDS HERVORMDE KERK
Beroepen te Harderwijk, 3e predi
kantsplaats: G. van Kooten te Brand
wijk; te Vlissingen (toezegging): G. C.
Tromp te Boskoop; te Benthuizen: G.
C. Roosendaal te Leenden.
Aangenomen naar Staphorst: P. J.
Dorsman te Schelluinen.
Bedankt voor Eemnes (Buiten): J. C.
Terlouw te Otterloo.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Nijkerk: J. Ribberink te
Hierden; te Twijzel en Wierum: H. B.
Weijland cand. te Breda; te Oosterend
(Fr.): P. A. E. SillevisSmitt cand. te
's-Gravenhage.
GER. KERKEN ART. 31 K.O.
Beroepen te Ambt-Vollenhove-Ka-
doelen: J. P. van der Stoel te Groote-
gast; te Nieuwer-Amstel: J. Verkade te
Noordwolde (Drente), die bedankte
voor Eindhoven en Waarthuizen.
Aangenomen* naar Oud-Loosdrecht:
H. J. Nijenhuis cand. te Zwolle, die
bedankte voor Arum, Musselkanaal,
Tweede Exloërmond. Benthuizen en
Zwagerveen-Zwaagwesteinde.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Tholen: W. Hagen cand. te
's-Gravenhage en H. Ligtenberg te Rot-
terdam-W.
Beroepen te Werkendam: W. Hagen
cand. te s-Gravenhage.
Te Breda is Zondag j.L een openbare
processie gehouden ter gelegenheid
van de Stille Omgang. Voordien, op 19
Juni, heeft de plaatselijke kerkeraad
van de Hervormde Gemeente in een
onderhoud met de loco-burgemeester,
de wethouder J. A. Meijs, protest aan
getekend tegen deze als een overtre
ding van de Grondwet beschouwde,
processie, en een brief overhandigd,
waarin werd gezegd, dat de verhou
ding tussen rooms-katholieken en pro
testanten in de knel zou komen. Voorts
is een bezoek gebracht aan de Bis
schop van Breda.
Nu de processie toch is gehouden
heeft de kerkeraad zich in verbinding
gesteld met de synode van de Her
vormde kerk, terwijl hij zichzelf er
over beraadt welke houding zal moe
ten worden aangenomen met het oog
op de komende eeuwfeesten te Breda.
De processie was de eerste sinds eeu
wen.
(Advertentie, Ir.z- Med.)
81. Maar al waren er heel wat prij
zen afgeroepen, de hoofdprijs was nog
niet gevallen. De blauwe vaas stond
nog steeds op het podium. Iedereen
wachtte in spanning, want nu zou me
vrouw Babbelgraag de hoofdprijs gaan
trekken! „Dames en heren, alvorens u
het nummer te noemen, waarop de
hoofdprijs is gevallen, wil ik u nog
even zeggen, dat deze prachtige, blau
we antieke vaas welwillend beschik
baar is gesteld door mevrouw Woeffie.
Het is een oud erfstuk, dat ai jaren
in de familie was, en ik ben ervan
overtuigd, dat de gelukkige winnaar
deze prachtige vaas naar de waarde
zal weten te schatten". „Ja. zeg het
nummer nu maar", dacht Billie, die
steeds zenuwachtiger werd. Iedereen
keek al vol verwachting naar de onbt-
kende bezoeker om te zien. wat dez»
edelmoedige heer nu zou doen. Want
niet alleen Billie, maar alle bezoeker»
in de zaal waren er van overtuigd, dat
de onbekende heer de hoofdprijs wel
zou krijgen. Maar toen mevrouw Bab
belgraag het nummer noemde, was het
niet Billie die in de hoogte sprong,
Nee het was Pim. die plotseling riep:
Ja dat heb ik! Ik heb de vaas ge
wonnen! Hoera!!" Billie kon het niet
geloven Zenuwachtig zocht hij tussen
zijn lootjes maar het bewuste nummer
zat er niet tussen. Gelukkig lette nie
mand op hem. want alle bezoeker*
juichten Pim toe. ..Hoera hij heeft zijn
eigen vaas teruggewonnen. Leve Pim!
IN de Eerste Kamer ia gisteren aan de orde gekomen het wetsontwerp tot wij
ziging van de wet op de materiële oorlogsschaden. De heer Molenaar (VA D.)
en de heer Kraayvanger (K.V.P.I verklaarden vele bezwaren tegen het wets
ontwerp te hebben en de eerste diende een motie ln, beogende het ontwerp van
de agenda te voeren. Minister Lieftinck ontraadde deze motie, doch z(j w erd met
2# tegen 15 stemmen aangenomen. De consequentie van deze motie zal zijn, dat
het wetsontwerp eerst onder het nieuwe kabinet zal worden behandeld.
Voorts werd z.h.s. het wetsontwerp tot
wijziging van de hoger onderwijs
wet goedgekeurd. De bedoeling van
deze wijziging is om toelating te ver
lenen tot de examens in bepaalde af
delingen van de technische hogeschool
op grond van het einddiploma der van
rijkswege gesubsidieerde middelbare
technische scholen.
De Kamer heeft bovendien in be
handeling genomen de wetsontwerpen
inzake bescherming van de bevolking,
noodwachten voor de bescherming van
de bevolking, en verplaatsing van de
bevolking. De heren Van Kolfschoten
(KVP) en Wendelaar (WD) hadden
evenals de heer Van Walsum (PvdA)
woorden van lof voor de wijze, waar
op de minister deze zaak had aange
pakt. doch de heer Tjalma (AJU be
toogde, dat men in deze ontwerpen de
geest van centralisatie terugvindt.
Bij de behandeling van het wetsont
werp tot vaststelling van de wet oor
logsstrafrecht verklaarde minister Mul-
derije, dat de regering zich opzettelijk
heeft onthouden van een regeling van
tribunaal-zaken, en was van mening,
dat ten aanzien van de doodstraf de
beste regeling was getroffen. Spreker
meende, dat het niet verstandig zou
zijn, de doodstraf onmogelijk te ma
ken. De heer Wendelaar <WD> ver
klaarde tegenstander te zijn van de
doodstraf in het commune strafrecht
De heer Kramer (PvdA) hield een
interpellatie betreffende het voorne
men van de regering om nog deze zo
mer voor de veerdiensten over de Wes
terschelde weer een volledig tarief ln
te voeren. Spreker diende een motie
in, waarin de Kamer de stellige ver
wachting uitspreekt dat de regering
niet tot wijziging zal overgaan van de
bestaande toestand, alvorei.s de Sta-
ten-generaal de gelegenheid hebben ge
had bij de behandeling van de begro
ting met de regering over deze zaak
van gedachten te wisselen.
Minister Wemmers bleek bereid met
zijn opvolger te overleggen om de zaak
uitvoerig in de begroting te behande
len, en nog niet tot cariefwijzigingovei-
te gaan, waarna de heer Kramer zijn
motie introk.
De heer Tjalma 'A.R.) zei van me
ning te zijn, dat de regering, a'.s ze
consequent zou zijn, straks ook toch
ten zou moeten gaan heffen voor het
gebruik maken van de komende tunnel
te Velsen.
FEUILLETON
DOOR
53)
Hij stak even de hand uit naar haar
wang, als om die aarzelend te strelen,
maar trok ze dadelijk terug en zei
hoofdschuddend: „IK vrees van wel.
Zie je 't was een ander geval toen
ik dacht, dat het de een of andere vent
was, maar geen idee had waar hij zich
ophield en mezelf kon wijsmken, dal
hij wel nooit meer je pad zou kruisen
Nu weet ik. dat je hem dagelijks ont
moet.... ja, zoals ik zei, dat is iets
anders
..Ik begrijp het.
Bij de deur gekomen, keerde hij zich
om en keek haar aan. „Jammer, dat ik
nu een afspraak voor het diner moest
verbreken".
„O. dat hindert niet".
„Goedendag dan. 't Was prettig je te
leren kennen".
Ze volgde hem in de hall. Plotseling
kreeg ze het gevoel, dat ze hem zo niet
kon laten gaan: dat zou ondraaglijk
zijn.
..Zal ik je af en toe nog eens zien,
Bryan?"
„O. natuurlijk! We zullen elkaar ln
de flat wel eens tegen 't lijf lopen".
Nog even bleef hij zo staan, draaide
zich toen snel om en ging weg. de deut
kalm achter zich sluitend. Barbata
stond roerloos, de handen slap omlaag
har.gend en hartgrondig wensend, dat
dit alles niet gebeurd zou zijn. Kon ze
de klok maar terugzetten! Gisteren om
deze tiid was ze tamelijk eelukkig ge
weest Zo gelukkig als 't maar moge
lijk was gebleken sinds Jinks bij
Heather op bezoek was gekomen. Plot
seling welden er tranen op, die ze re
soluut afveegde. Neen, ze wilde niet
schreien en ze zei bitter bij zichzelf,
dat dit immers een dag was als de an
dere. Die gedachte deed haar eensklaps
hardop lachen, 't Was vandaag haar
verjaardag en Jinks had haar daar
aan herinnerd. Weer kwamen de tra
nen en nu lieten die zich niet weer
houden. Ze ging naar de zitkamer en
wierp zich al schreiend op de divan.
Met het gezicht in de handen bleef ze
doorschreien, tot ze van louter uitput
ting ophield. Omdat ze Bryan had ver
loren? Of was het om Jinks? Maar
Jinks had haar vandaag eensklaps en
onverwacht gekust. Misschien schreide
ze alleen, omdat ze zo ontzettend moe
was en alles zo akelig hopeloos scheen.
Ten slotte wist ze, met een wanho
pige poging, zich te beheersen. Won
derlijk genoeg kwam het bij haar op,
dat ze 't best zou doen met eens flink
wat te eten. Ze had niet geluncht en
ook geen thee gedronken en als ze niet
verstandig was zou ze het middagmaal
ook nog mislopen.
Een blik op haar horloge wees uit.
dat hét bij zevenen was. 't Beste wat
ze doen kon was naar huis te gaan
grappig toch, dat ze nu de flat van de
Melrose's als haar „huis" beschouwde
en zien wat daar gebeurde. Zeker
zou Heather wel blij zijn dat ze kwam
«n Jinks bleef allicht niet dineren.
Heather had haar moeder gezegd, dat
hij een andere afspraak had. Joan zou,
zo dacht Barbara. ongetwijfeld vol
spanning naar haar uitkijken. En mis
schien had me/rouw Melrose haar wel
voor 't een of ander nodig.
Ze nam een bus en was binnen een
half uur thuis. Daar heerste volkomen
kalmte en er waren blijkbaar geen
gasten. Barbara ging naar haar kamer,
deed hoed en mantel af en keek toen
de zitkamer in, waar Heather zich ge
heel alleen bevond.
„Zo, ben jij daar?" riep deze. ,Je
bent vroeg terug".
„Ja, dat weet ik. Och, ik dacht, dat
ik maar gauw naar huis moest gaan
Hoe staan de zaken hier?"
Heather zei. dat alles even afschuwe
lijk was en Barbara keek haar bezorgd
aan.
„Maar waarom dan, kindlief?"
„Och, ik weet het niet, maar moeder
en Joan hebben geweldige ruzie ge
had".
„Lieve help! En ik hoopte nogal, dat
ze na hun gezamenlijke lunch beter
met elkaar zouden opschieten".
„Nu, dat is niet zo. Moeder heeft ge
dreigd. haar naar pappie in Schotland
te zullen sturen, maar Joan zegt. dat
ze niet gaat".
„Waar is ze nu?"
„Ze zit op haar kamer te mopperen
en moeder ligt boven: ze geweer! dat
ze totaal is uitgeput'.
„Wat een huishouden! Nu. in elk ge
val heb jij je toch wel geamuseerd,
nietwaar?"
„Neen, dat heb ik niet. Ik had een
ellendige middag'
Barbara kreeg het te kwaad toer. ze
Heather"s ogen vol tranen zag en haar
lippen zag beven. Dadelijk sloeg zc
haar armen om 't jonge meisje heen.
„Wat is er. Heather?"
„Och, niets. Ten minsteik weet
het nietik voel me zo ellendig"
..Wat voorgevallen tussen jou en
Jinks?"
Heather maakte een wanhopig ge
baar.
„Niet precies. Ik bedoel, dat we geen
ruzie of zo hebben gehad, maar hij
scheen vandaag anders dan andera. Ik
zag het al toen hij binnen kwam. H'j
was zo verstrooid en toen hij me na de
bioscoop thuis bracht, ging hij dadelijk
weer weg".
„Daar zou ik maar niet over piekeren,
Heather. Misschien scheelt hem iets".
„Gewoonlijk is hij zo lief voor me"
zei Heather, haar tranen inslikkend en
Barbara droevig aankijkend. „O. Bar
bara, ik zou het niet kunnen dragen
als... als hij niet van me hield".
Barbara's hart ging naar haar uit.
Natuurlijk had Heather nog iets inni-
gers bedoeld dan „houden van", maar
dat wilde zij, Barbara, zichzelf nauwe
lijks bekennen. Wel zag ze de an^st ln
Heather's ogen, haar verdriet en haar
verlangen.
„Ben je lang hier alleen geweeet,
Heather?"
„Onnoemelijk lang. Ik heb maar zit-
ten denken. Zeg eens, Barbara. hoe
kun je weten wat een man voor je
voelt?"
„Dat is een moeilijk te beantwoor
den vraag'.
„Wil je daarmee zeggen, dat je nooit
geweten hebt wat een man over je
dacht? O, Barbara, dat kan niet waar
zijn. Misschien heb je 't wel heel dik
wijls gedaan".
„Niet dikwijls, hoor. Maar ééns was
er een man erg verliefd op me".
„Werkelijk verliefd?"
„Ja, dat dacht ik toen tenminste".
„Ik wist wel zeker, dat er iemand in
je leven was geweest. Dat zei Ik laatst
nog tegen Jinks".
„Tegen Jinks?" vroeg Barbara die
de woorden er nauwelijks kon uit
brengen.
„Ja, we spraken over jou. Dat doe-
w* 60™ en 't hindert je toch zeker
niet? Hij mag je erg graag".
„Neen, 't hinderd me niet".
(Wordt vervolgd)
Een 23-jarige kok van een
Haags rusthuis kreeg enige tijd
geleden van een 89-jarige in
woonster van dat huis een che
que van f332,50 te innen. Om die
«boodschap te doen, nam hij even
de fiets van een eveneens in hef
huis werkzame verpleegster. Hü
bleef weg met fiets en cheque.
De fiets verkocht hij in Scheve-
ningen en daarna huurde hij een
bromfiets, waarmee hij een tocht
door Nederland begon, na zeven
tien dagen belandde hij in Rot
terdam. Daar verkocht h(j ook
de bromfiets. Hij zag daarbij
kans een kwitantie te tonen,
waaruit moest blijken dat hij
het ding eerlijk gekocht had. In
Amsterdam is hij ten slotte gear-
resteerd. Hij heeft bekend. Het
geld was op.
PRINSES IRENE GAAT OOK NAAR
MADL'RODAM
Wanneer op 2 Juli prinses Beatrix de
Nederlandse miniatuurstad in Den
Haag, Madurodam. zal openen, zal zij
vergezeld zijn van prinses Irene. In
tegenstelling tot prinses Beatrix, die.
zoals bekend, als burgemeesteres zal
worden geïnstalleerd, zal prinses Irene
geen officiële taak hebben.
DONDERDAG 26 JUNI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO.
NCRV' 1100 KRO. 14.00—24 CO
7 00 Nieuw®- 7-15 Gram.muzi«k.
'45 ^gengebed en Liturgisch, kalen
der. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8 15
Grammuziek. 9.00 Voor de huisvrouw.
9-30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek. 10.00
Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00
Voor de zieken. 11.43 Gram.muziek. 11 .50
„Als de ziele luistert" causerie. 12.C0 An
gelus. 12.03 Lunchconcert. (12.S0—12.33
Land- en Tuinbouwmedtdelingen.) 12.55
Zonnewijzer 13.00 Nieuws en Katholiek
"'e"ws' 13 :20 Pianoduo. 13.35 Zangrecital.
14.00 Promenade Orkest en soliste. 14.45
Voor de vrouw. 15.13 Gram.muziek. 15.30
Sopraan. bas, cembalo en cello. 16.00 Bij
bellezing. 16.30 Harpensemble. 17.00 Voor
de Jeugd. 17.25 Viool en piano. 18.00
Nieuws. 18.15 Zangverenigng. 18.40 „Op
at stelling". j8.50 Gram.muziek. 19.05
„Levensvragen van allerlei aard en een
pastoraal antwoord". 19.20 Bariton en
orgel 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en
"rffn ®nehten- 2010 Amusementsmuziek.
e?*po'tag«- 2110 Gram.muziek. (Pl.-
unJ Wespennest" 21.33 Buiten
bad* overzicht. 22.13 Twee piano's. 22.43
Avondoverdenking. 23.00 Nieuws «n
muzUk" 23.1524.00 Gramofoon-
7 3?Lofn^UM H' 298 m': 7 00 AVRO.
VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7.00
15 Ochiendgymnastiek. 7.30
Gram.muziek 7.30 Dagopening. 8.00
wHAiwi 2'if Gram.muziek 9.00 .VJorgen-
ijding. 9.15 Gram.muztek. 9.25 Voor de
ulsvrouw 9.30 Gram.muziek. 10.35 „Ik
u™,' 1 weel Wlt u n'«« weet". 10.50
z ek ff a*'L00 Gevarieerde mu-
?»„runotr'°- 12 25 "In 't spion-
dein-,» Land- en Tufnbouwmede-
nÜ,?,? ,I2 M Hawalianmuziek. 1300
Nederland htt ecuwteest van de
tiek ,32S Ucht# mu*
Gram™ „Majoor Frans", hoorspel. 16.30
MlfltalT 17 00 Voor de )«u»d. 17.30
2^ causerie. 17.40 Marinekapel. 17.45
:U.r.n.,uitzending: Mr. H. van Andel:
'8 nn M?U NI'UW-Gulnea's hoofdstad",
ritk Nieuws. 18.15 De Ronds van Frank-
l.-chta 1"!lt,'t,mP'oell«chappen. 18.30
!rnd., U|akL J90° Gesproken brief uit
19 23 n-h. Ronde Tafel Parlement.
Rakf. Ium! 20 00 Nieuw». 20.05
£118 P'H'hermoniach Orkeat en solist.
hoorsi.'.i dl* Harry Truman was".
22 Zo Cm Surinaams» volksmuziek.
«3 18 v"'e*rd programma. 23.00 Nieuw»
-315 Sport. 23.30-24 00 Lichte muziek.