De Amerikaanse vliegtuigindustrie
schijnt plots te zijn ontwaakt
Er rijdt een express-trein van Rome
Amsterdam
naar
r
De Nederlandse Opera in
Holland Festival
het
De
„Vals of echt'' en hoe men tot
een beslissing komt
Waf
duivel in de beeldende kunst
er vastzit aan samenstelling en
internationale exploitatie
Straalverkeersvliegtuig met een snel
heid van 1000 k.m per uur
De Cornet
van
De Havilland
Regering leende
15 millioen
FRIESE PRIJS VOOR BOEK
VERZORGING
Reeks van voortreffelijke uitvoeringen
Een eigen Nederlandse
operacultuur
Van vlootvoogden
en zeeslagen
Expositie in Rotterdam
Vervalser geeft het beeld, dat men in
zijn tijd van een kunstenaar heeft
Ma
ar
hij wordt steeds
ontmaskerd
Voorstelling wisselde met de tijden
Voortreffelijk materiaal
in Amsterdams museiim
C AQ^QronlrornrMiTrLc gaven, kan duidelijk hebben gemaakt, ner verplichtingen daardoor zo laag
Vjueuerenireinpuzzieb dat hier nog wel enkele haken en ogen mogelijk blijft.
Antieke stad in
Arabie ontdekt
Met vele albasten beelden
Brochure over A.V.O.-werk
(Van onze luchtvaartmedewerker)
ML de Engelsen sinds het begin van deze maand reeds driemaal in de week
op en n*er vliegen naar Johannesburg In Zuid-Afrika en het tweede type
sc hroef-turbinevliegtuig binnenkort gereed komt kijken velen vragend naar
Amerika in afwachting wat men daar te lande zal gaan doen. Tot nog toe heb-
nen de Amerikanen immers weinig belangstelling getoond voor straalvliegtni-
KfciLT e burgerluchtverkeer en heeft men slechts één Convair verbouwd
"Oliner. d.w.z. de hierin aanwezige zuigermotoren door gasturbines ver-
V if«w vfar, °°,r het v,ieStuis. na de nodige veranderingen en versterkingen,
gescnikt bleek als „proefkonijn" voor nieuwe turbopropvliegtuigen. Steeds lui
der en dringender werden de stemmen van diegenen, die meenden dat de Ame-
t(kanen in de toekomst in de productie van burger-vliegtuigen zouden achterop
raken, totdat nu plotseling uit betrouwbare bron wordt vernomen, dat men aan
«e overkant van de Atlantische Oceaan ook binnenkort de beschikking zal krij
gen over een groot straalverkeersvliegtuig, waarin niet minder dan 80 reizigers
Kunnen plaatsnemen en dat nog ongeveer 200 kilometer per uur sneller is dan
de Engelse Cornet:
n
ÏAit bericht wekt nog meer verbazing.
nu deze nieuwe jetliner afkomstig
blijkt te zijn van een fabriek, die zich
nimmer met de bouw van verkeers
vliegtuigen heeft bezig gehouden,
doch daarentegen een zeer grote er
varing heeft opgedaan met militaire
straalvliegtuigen. Het is North Ame
rican, die deze verrassing heeft be
reid. de fabriek an de B-45 „Tor
nado" bommenwerpers en van de niet
minder bekende „Sabels", de F-36
straaljagers, die aan het Koreaanse
luchtfront duchtig van zich laten
ppreken. Zal dit nieuwe Amerikaanse
f s**act het antwoord geven op de
engelse Cornet, die al drie jaar in de
vaart is en na een lange voorbereiding
en ontelbare proefvluchten, in het
normale luchtverkeer is opgenomen?
Het bijna 1000 kilometer per uur
snelle North American straalvliegtuig
is nieuwer en daarom moderner, maar
het zal, ook al zullen de proefvluch
ten in de nazomer naar wens ver
lopen. op zijn minst nog enkele jaren
duren, voordat ook dit vliegtuig
evenals de „Cornet" daadwerkelijk
aan het intercontinentale civiele
luchtverkeer kan deelnemen.
North American is een gevestigde
vliegtuigenfabriek, die zich al meer
dan 18 jaren met de productie hiervan
bezig houdt. Het is alleen verwonder
lijk, dat de bouw van dit nieuwe
straalverkeersvliegtuig zo lang aan de
openbaarheid onttrokken kon worden
gehouden.
Vijftien millioen
Hat de Amerikanen de Engelse uit-
daging hebben aangenomen, blijkt
ook wel uit het feit, dat de Ameri
kaanse regering geneigd schijnt aan
alle vliegtuigfabrieken die hiervoor
in aanmerking komen een lening te
verstrekken van 15.000.000 dollar om
een turbinevliegtuig, hetzij dan met
straal- of luchtschroefvoortstuwing,
te kunnen ontwikkelen. Bij ieder ver.
kocht vliegtuig van een op deze wijze
tot stand gekomen type, moet 1.000 000
dollar van de lening worden terug.
betaald, zodat een fabriek, die een
order van 15 van deze vliegtuigen kan
verkrijgen, de gehele lening heeft in
gelost. Het ontwikkelen van een ge
heel nieuwe type verkeersvliegtuig is
een zeer kostbare onderneming, waar
niet ieder bedrijf toe zal overgaan,
vooral als men niet verzekerd is dat
er orders op zullen volgen. Met deze
regeling wordt de ontwikkeling van
nieuwe verkeersvliegtuigen gestimu
leerd, wat ook wel noodzakelijk
blijkt, gezien de relatieve voorsprong,
die de Engelsen bezig zijn op dit ge
bied te verkrijgen. Ook in Engeland
immers kon het Cornet-project wor
den doorgezet met grote voorschotten
van de staat, die, naar men hoopt,
later hun winst zullen opleveren. Om
de luchtvaartmaatschappijen te be
wegen in de toekomst de straalvlieg
tuigen toch in te schakelen, ondanks
de exploitatie-verliezen, die hierdoor
in den beginne tijdens de proefnemin
gen zullen ontstaan, wordt ook aan
deze maatschappijen een lening in het
vooruitzicht gesteld, die eerst later,
als het straalluchtverkeer winstgevend
zal worden, behoeft te worden afbe
taald. Rusteloos gaat de luchtvaart
voorwaarts. Nog steeds is het lucht
verkeer niet geconsolideerd. Steeds
grotere en snellere vliegtuigen zijn te
verwachten. Echter is het wel zeker,
dat de gasturbines in de toekomst
voor het lange-afstandsluchtverkeer
de belangrijkste plaats zullen in
nemen.
De Cornet van De Havilland, een
slank uiterst snel vliegtuig, dat
thans driemaal per week op en
neer van Londen naar Johannes
burg vliegt met een tot voor en
kele jaren ongekende snelheid en
op een zeer grote hoogte. De
Cornet 11 met Holls Royce „Avon"-
motoren, geschikt voor een groter
vliegbereik, zal in de toekomst over
de Atlantische Oceaan vliegen.
Drie jaar geleden maakte dit
vliegtuig, waarop alle hoop van de
Engelsen was gevestigd, zijn eerste
vlucht. Thans is het sinds enige
tijd in het geregelde luchtverkeer
opgenomen.
Het bestuur van de Fryske Akademy
te Leeuwarden heeft besloten, in het
vervolg ieder jaar een bekroning te
geven aan dat boeK, in het Fries ge
schreven of over Friesland handelend,
dat naar het oordeel van een deskun
dige, door het Akademybestuur inge
stelde commissie, uiterlijk het best is
verzorgd.
CEN VAN DE successen van het Hol-
land Festival, dat thans nog avond
In het maritiem museum te Rotter
dam „Prins Hendrik" wordt van 25
Juni tot 8 September een tentoonstel
ling gehouden, genaamd „Van vloot
voogden en zeeslagen', waarvoor het
materiaal portretten en afbeel
dingen van enkele hunner daden uit
de „gouden eeuw" afkomstig is van
de „Atlas van Stolk".
De expositie, waarvan de eerste
prenten betrekking hebben op de be
ginperiode van de 80-jarige oorlog
met o.m. een portret van Lumey on
der wiens bevel de Watergeuzen in
1572 Brielle veroverden, wil geen aan
spraak maken op volledigheid, doch er
is naar gestreefd van de belangrijkste
gebeurtenissen die afbeeldingen op te
nemen, die tevens representatief ge
acht mogen worden voor het peil, dat
de graveerkunst in de 17de eeuw had
bereikt.
Onder verschillende der prenten is
een verslag afgedrukt van de afgebeel
de gebeurtenis en hieruit leidt men af,
dat deze historieprenten in zekere rin
de taak van onze tegenwoordige ge-
illustreerde bladen verveullen.
wenstein, die ook „Jenufa" en „Un
ballo in maschera" tot een succes hielp
maken. Greet Koeman, Louise de Vries,
Lidy van der Veen, Frans Vroons, Jan
van Mantgem, 'Chris Scheffer, Gerard
Groot en anderen.
Goede leiding
CHARLES BRUCK dirigeerde „Le
Rossignol" en „Oedipus Rex" van
Strawinsky, Rafael Kubelik leidde „Je.
nufa" van Janacek en Josef Krips
„Don Giovanni" van Mozart. Eduard
Flipse zal Pijpers „Halewijn" dirigeren.
Vooral aan Josef Krips is het te dan.
ken, dat „Don Giovanni" tot een zui
vere, door talrijke toeschouwers toege
juichte Mozart-vertolking werd.
Ons land is met de Nederlandse Ope
ra op de goede weg. Het Holland Fes
tival heeft daarvan opnieuw het bewijs
geleverd.
(van een onzer redacteuren*
IN 1937 veiocheen plotseling „Ue Emmrzsgangerc" in «e k-matham*-!, een
dat werd aangekondigd als een tot dusverre onbekend schilderij van Johanne
Vermeer. Het bleek kenmerken te bevatten, die zeer beslist niet die van e
Delftse meester waren. Het is dan ook uiteindelijk als een vervalsing ontmas
kerd. al is nog niet iedereen van de juistheid van deze beslissing orertuig o
experts hebben hun kleine momenten. Van Meegeren heeft, aldus verklaard
hij later aan de verbaasde wereld, deze vervalsing vervaardigd, om het bewu»
te leveren van zijn groot kunstenaarschap. Helaas voor hem is zijn werk een
bewijs van het tegendeel geweest. Hij heeft net iets te gemakkelijk het masker
van een ander opgezet om nog de kracht van zijn eigen artistieke persoon U
heid aannemelijk te kunnen maken.
wel wat gecompliceerder. Schildert
hebben nog al eens hun eigen werk
gecopieerd of herhaald. De copieën zijn
ondanks alles onecht omdat het ori
ginele werk in de directheid van zijn
inspiratie, in de kracht van zijn pen
seelstreek een innerlijke zekerheid heeft
die het meer bedachtzaam gemaakte
„afschrift' mist. Iets dergelijks geldt
voor het door een leerling vervaardigde
pendant van een meesterwerk.
Verder gaat de onvoldoende zorgvul
dig uitgevoerde restauratie Een onbe
kend werk, dat voorzien wordt van de
handtekening van een erkende meester,
nadert een stap dichter de bewuste
vervalsing. Ten slotte is er de charla
tan, die domweg een bestaand stuk
copieert. danwel uit fragmenten van
meesterwerken nieuwe werken samen
voegt en deze voor echt laat doorgaan.
Er zijn in dit opzicht heel wat mo
gelijkheden. Maar wat er ook uiteen
loopt steeds verraadt de vervalser
zich in kleinigheden, als in de keus van
een verkeerd detail, in de penseelstreek
of in de geest van zijn werk. Het beeld,
dat zo iemand geeft van het werk van
een meester, is het beeld dat zijn tijd
ervan heeft. Daarom wordt een ver
valsing altijd als zodanig ontdekt, zo
niet nu dan toch later.
CEN vervalser heeft een
*-« U7io
bedoeling.
Wie bankbiljetten namaakt of mun
ten afgiet, heeft het plan, op deze wijze
waardeloze zaken waardevol te maken
en het verschil als winst in zijn zak te
steken. Bij kunstwerken ligt het toch
aan avond door zijn kunstmanifestaties
van de allerhoogste rang talrijke bin
nen- en buitenlanders in verrukking
brengt, is dat het bewezen heeft, dat
Nederland thans een eigen opera-cul
tuur bezit.
Het is lange jaren tobben geweest om
een opera op de been te brengen, die
zich met buitenlandse gezelschappen
meten kan. De Nederlandse Opera, die
in bet Holland Festival kwam met „Le
Kossignol" en „Oedipus Rex" van Igor
Strawinsky, met „Jenufa" van Janacek,
„Un ballo in maschera" van Verdi,
„Don Giovanni" van Mozart en „Hale
wijn" van Willem Pijper, heeft thans
vaste voet aan de grond. Zeker, ook in
vorige seizoenen deed zij reeds van
zich spreken, doch vooral met „Don
Giovanni" heeft zij, naar het ons voor
komt, een voorlopig hoogtepunt be
reikt.
Dat is een gelukkig verschijnsel. Het
is thans zaak het bereikte peil te hand
haven en te streven naar een verede
ling van het muzikale genot, dat deze
eigen, Nederlandse opera ons in de toe
komst zeker nog zal kunnen brengen.
Succes is niet zelden een aansporing
voor anderen om een poging in de
zelfde richting te wagen. Utrecht heeft
thans ook een eigen opera-gezelschap,
dat het zij met voldoening gconsta-
teerd enige verantwoorde uitvoerin
gen heeft gegeven. In Oost-Nederland
is men hardnekkig bezig geweest om
ook daar een eigen opera-groep te vor
men; tot nu toe zonder resultaat.
Ons land is te klein om er een aan
tal opera-gezelschappen op na te hou
den, die artistiek en zakelijk voldoen
de levensvatbaarheid hebben om zich
blijvend een plaats te veroveren. Het
heeft daarvoor niet voldoende krachten
en evenmin genoeg contanten. Want
een eigen opera is een dure geschiede
nis. Het zou te betreuren zijn, als het
bedrag, dat de overheid als subsidie
beschikbaar kan stellen voor het in
stand houden van een opera, verdeeld
zou moeten worden onder enkele ge
zelschappen, die vermoedelijk niet bo
ven de noodlijdendheid zouden uitko
men.
[N de Nederlandse Opera bezit ons
land thans een ensemble, dat in ere
gehouden moet worden en dat men de
beste kansen dient te geven. En dat
aan de andere kant deze kansen met
beide handen zullen moeten worden
aangegrepen en, zich spiegelend aan
sommige buitenlandse gezelschappen,
zich bewust zal moeten blijven, dat de
hoogste top nog lang niet bereikt is.
Het is een slechte gewoonte om een
overdreven voorstelling te gevtj van
de capaciteiten van buitenlandse zan- van reitlgersverkeer ong-mstig liggen,
gers en de prestaties van onze landge- I Dat wordt du? een zaak van touwtrek
noten te kleineren. Toch moet het ons I ken en uiteindriök van compromissen.
(Van een onzer redacteuren)
MET NAME voor de Middeleeuwer is de duivel een realiteit geweest, ten-
minste even tastbaar als de kerk waarin hij zijn God placht te ontmoeten.
Satan was een deel van het christelijk geloof de schaduw als het ware, waarin
zich het hemelse licht te helderder openbaard». Niettemin is het beeld, dat men
zich van hun vormde, allerminst onveranderlijk geweest. De voorstelling van de
Kwade is gegroeid met de menselijke geest. Naarmate deze zich verder ont
wikkelde, verloor de boze zijn angstaanjagende trekken om ten slotte weinig
méér te worden dan een ornament in een tekening of schilderij. Wie van deze
gang van zaken een indruk wil hebben, zal deze zomer terecht kunnen in het
Stedelijk Museum te Amsterdam, waar het Amsterdamse Studentencorps ter
gelegenheid van het (riste lustrum van de Alma Mater een te«.toon» cnmg heeft
ingericht onder de titel „De duivel in de beeldende kunst".
kuisheid al die begeerten, die de
mens van zijn eigen innerlijk uit folte
ren en vervolgen
CEN enkele maal trouwens komen er
plotseling gedaanten voor, die wijzen
op een andere visie. Zo kan in een zon
de val de duivel de vorm krijgen van
een hagedisachtig schepsel met een
vrouwekopje waarin het vrouwe
lijke dus zelf als het verleidelijke figu
reert. Deze gedachte is nog verder uit
gewerkt in een prent van Lucas van
Leyden, waarin de H. Antonius wordt
bezocht door een schone vrouw. Het
enige kenmerk van haar helse afkomst
bestaat uit twee kleine hoorntjes op
haar achterhoofd.
Het streven naar steeds gruwelijker
voorstellingen ontneemt echter alle
kracht aan de werking ervan. Het is
het teveel, dat hier ten slotte het tegen
deel doet bereiken van wat men be
oogt. Daar bovendien het opkomende
humanisme gaandeweg een eind maakt
aan de angst voor de duivel en het dui
velse, treedt ten laatste de duivels-
voorstelling nog slechts als een décora
tief element op. De kuntenaars verval
len in herhalingen, die steeds minder
overtuigen in de vastheid van hun ge
loof in wat zij uitbeelden.
Aldus, kort samengevat, de leidende
gedachte op deze expositie. Deze zelf
munt uit door een rijk gevarieerde hoe
veelheid op zeer overzichtelijke wijze
samengevoegd materiaal en door een
aantal aardige vondsten. Van W.
IJITERAARD heeft men daar niet alle
duivelsvoorstellingen bijeen kunnen
brengen, welke thans nog bekend zijn.
De hoeveelheid materiaal dwong tot
selectie een heel complex van sterk
uiteenlopende omstandigheden tot een
ruim gebruik van reproducties. Niette
min geeft deze verzameling foto's, ori
ginele etsen, houtsneden en schilderijen
een belangwekkend beeld van de vorm,
die een stuk geloofsinhoud in de loop
der eeuwen heeft aangenomen.
De vroegst voorkomende voorstelling
is die van de slang, welke in het para
dijs als de verleider van Adam en Eva
optreedt. We vinden haar o.m. in een
laat-romeins relief. waarin de eerste
mensen ter weerszijden van de paradijs
boom zich spijtig afwenden van de ver
boden vrucht. De slang ls overigens
maar een tam ding. Veel gruwelijker
wordt de voorstelling al in een ivoor-
relief van pl m. 800, waarin Christus
triomfeert over basilisk en aspis (ps.
9113).
In latere hellevoorstellingen zijn de
duivels echter niet veel meer dan mis
vormde mensen, die zich met een ,zeer
menselijk plezier wijden aan bezighe
den als zielen verleiden en verdoemden
folteren. Zij staan echter op zichzelf,
hebben in feite geen deel aan het lijden
van hun slachtoffers. Hun steeds fan
tastischer vormen worden in feite
steeds minder overtuigend en wekken
vaak de indruk, slechts als decoratief
te zijn bedoeld. Alleen bij Jeroen
Bosch, deze gefolterde, ligt de zaak an
anders. Bij hem zijn de duivels verschij
ningsvormen van de menselijke ziel
zelf. Zij zijn hebzucht, vraatzucht, on-
FRIESE' GEDICHTEN IN ITALIAANS
VERTAALD
Binnenkort zal er, mede door de steun
van Gedeputeerde Staten van Fries
land,, in Italië een boekje verschijnen
met Friese verzen in Italiaanse verta
ling, bewerkt door de literatuurkenner
dr .Giacomo Prampolini.
Wanneer ge tot de gelukkigen be
hoort, die een vacantiereisje naar
Zwitserland kunnen maken, komt
ge misschien 'n dit schilderachtige
dorpsstraatje van Zuos. Onthoudt
de naam maar eens.
van 'net hart, dat in „Den Giovanni" Sici
pio Coiombo. dtc als gast de titelröï ver
vulde hij mof* er dan Wiet voliMig
in geslaafd zijn a«»n de figuur van >*on
Giovanni de gestalte te geven, die Mo
zart zich daarvan heeft voorgesteld
tot de besten behoorde. Evenals Erich
Kurz, een Wener, die de rol van de
sluwe dienaar Leporello zong en voor
treffelijk acteerde.
Maar ook de Nederlanders mogen
met ere genoemd worden: Gré Brou-
voor elk land afzonderlijk tenslotte
toch op nul uitkomt.
Goederenwagons
VOOR goederenwagons is de bereke
ning iets anders. Hier gaat men uit
van het aantal as-kilometers, het aantal
kilometers dus, dat door alle assen van
een wagon wordt afgelegd. Een vier-
assige goederenwagon legt over een af
stand van honderd kilometer vierhon
derd as-kilometers af, een twee-assige
riAGELIJKS rijden er treinen van Nederland naar het buitenland dagelijks tweehonderd. Men kan deze eenheid
komen er treinen uit den vreemde ons land binnen. Internationaal als hun willekeurig achten, in elk geval houdt
route is ook hun samenstelling. Een expressetrein uit Rome via Bazel naar Am- ze rekening met de grootte van de wa-
sterdam bevat niet zelden Italiaanse, Zwitserse, Franse, Belgische en Neder- gon, omdat deze meer vracht kan ver-
landse rijtuigen. Reisbiljetten kan men overal kopen. Men betaalt ze in de valuta voeren naarmate ze meer assen telt.
van het land van vertrek. Oppervlakkig geredeneerd zou men dus kunnen zeggen, Bovendien wordt een zeker bedrag aan
dat bepaalde landen voordeel trekken uit het materieel, .dat andere leveren of huur gerekend voor elke dag, die de
afstaan. In theorie kan het immers gebeuren en in de practijk komt het inder- wagon buiten de grenzen van het eigen
daad voor dat iemand in Colmar in een exprestrein stapt, in ThionviUe deze land doorbrengt. Wordt dus een Neder-
weer verlaat, al die tijd in een Nederlands rijzig zit er zijn rek' in Franse francs landse goederenwagon naar het Zuiden
betaalt, »,odat de Franse spoorwegmaatschappij met de revenuen gaat strijken, van Frankrijk gezonden, dan is er èn
Toch horen we nooit van internationale ruzies over de exploitatie van deze voor België èn voor Frankrijk veel aan
treinen. gelegen, deze zo spoedig mogelijk terug
te zenden, aangezien het bedrag hun-
mogelijk zijn. Toch leiden ook op dit Nu mogen de „vreemde mogendhe-
CR IS voor geschillen geen enkele re- punt de besprekingen doorgaans tot een den" de buitenlandse wagons gebrui-
*-* den. Want de gehele samenstelling, bevredigend gevolg. ken voor hun eigen vervoer. Voorwaar
de dienstregeling en de exploitatie van de is echter, dat dit gaat in de richting
deze treinen berust op een reeks af- Rekening-courant van het land var. herkomst Wordt een
spraken van de verschillende nationale ]V/[EN zou kunnen zeggen, dat er een Nederlandse wagon in Amsterdam be-
spoorwegmaatschappijen. Telkenjare ko- 1,1 SOort van rekening-courant wordt laden voor Bordeaux, dan mogen de
men vertegenwoordigers dezer organen aangehouden van ieders vorderingen en Fransen de lege wagon op de weg terug
bijeen, om al de vraagstukken die aan verplichtingen. Deze worden omgere- weer gebruiken, maar alleen voor ver-
de geregelde loop der internationale kend in reizigers-trein-kilometers, een voer in de richting Amsterdam of een
treinen vastzitten, te bespreken. Een getal, dat men vindt door de afstanden, tussengelegen plaats,
twistpunt is de dienstregeling. Een door alle reizigers in alle treinen afge- Aldus ontstaat er weer een waslijst
trein, die op een voor ons gunstig uur iegd, tezamen te tellen. Dit totaal ver- van vorderingen en verplichtingen wei-
uit Amsterdam vertrekt, kan voor de tegenwoordigt een zeker bedrag a.n ke door het daarvoor bestaar de burei j
Belgen en de Fransen wel zeer onaan- Franse goudfrsnken. v n de samenwerkende spoorwegmaat-
trekkelijk zijn, omdat hij b «i grenz-M Hiei tegenover komer. te sta<«n de schappijen wordt bijgehouden. En al-
passeert »p tijden, die uit »en oogpunt ontvingsten, die elk ISnd afzonderlijk weer: uiteindelijk komt dace reker mg
«an rpiirtopmvopW nna-»»stis lid*en. heeft gehad uit de exploitatie van deze op nul uit.
treinen, en het aantal reizigers-trein- Zo is er een stuk internationale sa-
kïkvneters, door hu* materie*! van e,-" menwsrking mogelijk, oat alle.-minst
der aiVonderlijir-» landen op deze iuter- ud** schrn.—-yrpers en bazuingeschal m
nationaf- routes ^gelegd. Uit al o.-ze de atjjdacht vjrdt geplaatst, maar dat
'-erekenii»gen vindr men tenslotte, wat
elk land afzonderlijk schuldig is of te
vorderen heeft. Zo eens in de vijf jaar
wordt de eindafrekening opgemaakt.
Dan worden de landen, die een vor
dering dreigen te krijgen, iets voorzich
tiger met het afstaan van wagons, de
landen, die een schuld in het verschiet
zien dreigen, daarentegen zeer scheu-
-1 riet ene 3%ax valt beslisriog uit uw
-1 gu 'Sie van **t ene 1F»4, een t^wer jaat
blijk-i ze beter anders kunnyj wor
den genomen. Komt een bepaald land
op het ene punt in het nadeel, dan boekt
het op een ander wel weer een voor
deeltje. Uiteindelijk heeft geen der par
tijen al te veel reden om zich te be
klagen over het resultaat van het over
leg.
En de exploitatie? Het voorbeeld.dat
we in het begin van deze beschouwing
niettemin zeer reëel en zeer efficiënt
is. Het internationale reizigersverkeer
plukt er althans dagelijks de vruchten
van. Men zal zich zelden realiseren, wat
er zoal aan een internationale express
trein vast zit. Daarom leek het ons goed,
althans een kleinigheidje uit de keu
ken te verklappen: een soort „daad van
eenvoudige rechtvaardigheid" zou men
tig. Het resultaat is, dat de rekening dit kunnen noemen.
QVERIGENS is een vervalsing even-
zeer een hulde aan de meester zelf
als een bewijs van de grote belang
stelling, die er voor hem bestaat. Een
vervalser wil dan ook voorzien in een
behoefte, een tekort aanvullen en er
uiteraard zelf aan verdienen. Hij is
zelf niet zelden een vaardig ambachts
man en op zijn terrein zelfs een ta
lent, doch vinjit het gemakkelijker,
een ander na te bootsen dan zichzelf te
zijn.
Er is heel wat kennis van zaken
nodig voor de ontmaskering van een
vervalsing. Inzicht in de werkwijze
van de nagevolgde meester, kijk op
zijn stijl, kennis van zijn „handschrift",
van de levensgewoonten en de kleder
drachten in zijn tijd dat alles en
nog veel meer is er voor nodig.
Kwartslampen, röntgenstralen, een
heel scheikundig laboratorium zijn nó-
dig, om de echtheid van verf en barst
jes in de verflaag te onderzoeken.
Wat er zoal bij komt kijken, leert 'n
tentoonstelling in het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam onder de titel
„Vals of echt'". Er is hier heel wat
vergelijkingsmateriaal bij elkaar ge
bracht ook een enkel doek van Han
van Meegeren dat overigens niet zo
zeer is gericht op sensatie dan wel op
het wekken van inzicht. Wie al desa
echte en valse stukken met elkaar
heeft vergeleken, wordt tenslotte on
derworpen aan een kleine test. Hem
wordt namelijk gévraagd uit te ma
ken, of bepaalde, ter vergelijking op
gehangen stukken al dan niet echt zijn.
Hij kan daarbij steunen zowel op wat
hij in de voorgaande kabinetten heeft
gezien alsook op wat in de voortref
felijke catalogus op zo verhelderende
wijze is uiteengezet, hierin is heel het
wetenschappelijke arsenaal van de
ontmaskeraar uitstekend samengevat.
Bovendien wordt daarin de illusie te
niet gedaan, alsof het ontdekken van
vervalsingen iets als een geheime kunst
zou zijn. Als middel om de goede smaak
te scherpen en inzicht te verbreiden i«
deze expositie zeer waardevol. v. W,
Wendell Philips, die een expeditie
geleid heeft naar het weinig onder
zochte Zuidoostelijke deel van het
Arabische schiereiland, heeft verklaard,
dat de overblijfselen van een oude stad
in het sultanaat van Muscat en Omam
zijn ontdekt. Volgens zijn zeggen moet
het hier een Himyaritische stad be
treffen (de Himyariten volgden onge
veer een eeuw vóór Christus de ko
ningin van Saba op). Reeds Claudius
Ptolomeus zou naar deze stad verwe
zen hebben als een centrum van de
specerijenhandel.
Volgens de archeoloog professor
Frank Albright heette deze stad Abyso-
polis. De expeditie, aldus Philips* beeft
een groot aantal antieke munten en
albasten en bronzen beelden gevonden.
Enkele leden der expeditie bevinden
zich nog in het sultanaat, om opgra
vingen te doen. Hij zeide, dat in het
gebied rivieren zijn en hoge bergen
met bossen en prachtige meren.
Het Hoofd van de Medische afdeling
van het Rode Kruis, Dr Baesjou, heeft
een brochure geschreven over hrii werk
van de Nederlandse Vereniging Socialj
Zorg voor Min Ier-Validen „Actio Vin.
cit Omnia".
Dr Baesjou behandelt hierin het pre.
bleem van dr revalids'ie, het v iderom
geschikt maken van de minder vallfa
voor het productie-proces.
De schrijver geeft een indruk van hft
belang va- samepwerkir-' de tu-
'org, de beschutie werkgel«genneid
de Raad voor Herstel van Arbeidig).
schiktheid om daarna in te gaan op
vraag hoe we een goede revalidnU»
kunnen' verkrijgen.
Dr Baesjou komt tot de conclusie, <j.t
het van belang is de minder valide»
die nooit zijn behandeld, op te sporen
en van de reeds behandelde gevaw
te doen nagaan of bU de huidige rev»»
datiemogelijkheden nog niet meer v'00r
deze mensen kan worden bereikt.