Onze kleuters aan het strand
z°
Neem vooral een gekleed jurkje mee
^n^enl^kam ifzult^gS^i^Ut P"*™ |f
Zendt een glimlach langs de lijn
Een eerbiedig
postscriptum
Koele kleding
voorde warme
dagen
Onderjurken voor kleine maten
frieti qetderi
Hallo, U spreekt met
AIITIN
CR is op de tweede van deze maand
een Nederlandse vrouw gestorven
van zo uitzonderlijke grootheid, beide
van talent en persoon, dat het een grot
verzuim zou zijn haar in deze kolom
niet met enige eerbiedige woorden te
herdenken.
Misschien hebt u haar overlijdens
bericht wel over het hoofd gezien, zo
onopvallend was het, en zo kort.Zij
verlangde het zo. In alle stilte wenste
zij begraven te worden, en eerst na die
begrafenis mocht er aan haar heengaan
ruchtbaarheid worden gegeven. Het is
een koninklijk karakter, dat zich zo
zwijgend weet terug te trekken van het
laatste podium en de zwarte gordijnen
achter zich laat dichtschuiven in vol
strekte stilte.
Een dergelijke adel van geest wordt
zeldzaam in onze tijd, waarin ook op
het terrein der cultuur de prullen en
beunhazen elkaar onder de voet lopen
om toch vooral maar een plaats in de
voorste rij te bemachtigen. Deze vrouw
had daar teveel talent en persoonlijk
heid voor. Zij heeft hard gewerkt; haar
openbaar optreden was brillant en van
een uiterste artistieke verfijning, het
oeuvre dat zij schiep had de bewonde
ring der vakgenoten.
Maar de laatste jaren trok zij zich
meer en meer terug in haar werkka
mer, componeerde met alle bezieling
en overgave van haar begaafde wezen.
Todat zij naar een nog stiller oord, de
ziekenkamer, werd verbannen en, vlak
voor het ten doop houden van haar
laatste liederencyclus op het Holland-
Festival, nog onverwacht stierf.
Henriëtte Bosmans is aan het Neder
landse geestesleven ontvallen. Zo'n be
richt* doet ons opschrikken: wat worden
wij arm, hoe snel sterft haar generatie,
die der vijftigjarigen, af. Het kan ook
niet anders: wie fel leeft, is eerder op
gebrand.
Hoeveel vrouwen zullen met mij.
haar levensbericht hebben uitgeknipt
om het te bewaren? Misschien, zo troost
ik mij, is haar aantal toch wel groter
dan het lijkt, want er zijn nog zo heel
veel stillen in den lande die weinig
opvallen, maar diep leven. Misschien
dat zij van Henriëtte Bosmans, al is het
ook maar éénmaal, een onvergetelijke
herinnering hebben behouden.
Misschien dat zij alleen maar haar
stem hebben gehoord, nog onlangs voor
de microfoon in „Spontane reacties".
Het was een genoegen op zichzelf naar
die stem te luisteren, zoals het een ge
beurtenis was haar op het podium te
zien.
Want die stem onthulde meer nog
dan een optreden, een uitermate boeiend
karakter. Hier was een vrouw aan het
woord die wist waarover zij sprak (een
minder vanzelfsprekend verschijnsel
dan u zou denken). Die niet op hoge
toon een mening poneerde, maar met al
haar gedegen vakkennis en muzikaal
aanvoelen tastte, voorzichtig als de des
kundige altijd is, langs de steeds kleiner
wordende kringen van mogelijkheden
naar het eindelijk middelpunt: Dat is
het. Die voor een microfoon sprak alsof
die stille verklikker daar niet stond;
die hardopj peinzend een intelligentie
en muzikaliteit verried die voor de
hoorder even verbluffend als voor
haar natuurlijk was.
Dit moest een vrouw zijn wier we
zen, wier atmosfeer muziek was; die
daaraan al haar krachten, haar talent,
haar ganse rijke persoonlijkheid wijd
de, zonder enige gedachte aan gemakke
lijk uiterlijk succes.
was de indruk die deze stem op
mij maakte: een bevestiging van
die, welke haar optreden, een jaar of
wat geleden, bij mij achterliet. Zij
speelde toen als soliste met een orkest
de Burleske van Richard Strauss.
Haar houding alleen al, nog voor zij
een toets had aangeslagen, imponeerde
door de volstrekte afwezigheid van enig
effectbejag. Geen opzichtige^ avond
japon, geen pose, geen maniertjes. Deze
mooie krachtige vrouwenfiguur op het
podium isoleerde zich in volledige con
centratie in de luisterendc_ schelp van
de zaal. Hier gold maar één oogmerk:
samen met het orkest de Burleske tot
klinken brengen, zoals de Burleske
klinken moést
Haar tegenspeler was de paukenist,
die al dadelijk bij het begin het thema
inzette, en herhaalde malen de piano
partij solistisch beantwoordde.
J-JET moge nu wel zo zijn, dat wij er gevoerd, zoals de mannequin van de
in vacantie-stemming zo gemak- eerste afbeelding toont. Plissé in het
kei ijk en luchtig bij lopen als maar lijfje en in de rokgedeelten is iets,
enigszins kan, een feit blijft, dat men waarvan Parijs verrukt is. Een een-
m dat opzicht niet te ver kan gaan. voudig kraagje blijkt altijd meer ge- l W|ij
Het is tenminste tegen de regels, om wenst dan de modellen, welke zo on- f J
tgdeps een diner in uw vacantie-hotel derhevig aan de mode en niet altijd
in een slack of driekwart pantalon even charmant zijnWat ook een T |j»\
aan te zitten. De etiquette wordt de voorliefde van Dior is zijn de drie- "2
laatste jaren wat minder streng nage- kwart mouwen, welke men terug kan J» jr\
leefd, maar de „echte en normale" slaan tot half lang. Hiervoor zorgt JWL
vrouw stelt prijs op een goed en wel- het splitje, dat in de manchetten Vffiil li)!©*
verzorgd uiterlijk, waarbij de kleding wordt verborgen.
vooral een grote plaats inneemt. De tweede illustratie is eveneens mm r
Neem dus vooral een gekleed jurkje een creatie van Dior. Hij werd hiertoe tjSË i
van hebben. S ,n 1 llpLtaMg
Een, schattig idee, naar een model g jAJU-6.CLtt.tl, ^CVfXO-tt CLdtt B
van Dior, kan door u zelf worden uit- 3
De pauken zijn een weinig dankbaar
orkest-instrument, oppervlakkig van
uit de zaal beoordeeld, en een pauke
nist wordt maar zelden in het applaus
betrokken. Maar in de Burleske is hij
een belangrijke figuur, en men kon al
luisterend dan ook terdege de spanning
voelen tussen de pianiste vooraan op
het podium en de man daar in de aller
achterste rij. De Burleske klonk zo
fraai en feilloos dat de zaal na een
minieme adempauze aan het slot los
barstte in applaus.
Maar toen dat prachtig gebaar van
de soliste. Het was of zij die klaterende
hulde niet eens hoorde, of zij in een
lege zaal had gespeeld. Zij stond op van
achter haar vleugel, spontaan en leven
dig, en wenkte de paukenist naar
voren, die zij daarna langdurig de hand
schudde. Niet om hem daarmee vrien
delijk te laten delen in héar succes.
Neen, met het krachtige, dankbare ge
baar van de ware artist: Je hebt je een
voortreffelijk partner getoond.
Henriëtte Bosmans, componiste,
pianiste, ensemble-speelster, paeda-
goge, jury-lid, ridder in de orde van
Oranje-Nassau, is dood. En wij moeten
ons maar weer eens schamen als wij
bedenken <iat zij nimmer in een gala-
rijtuig met vier paarden ervoor door de
hoofdstad is gevoerd.
Dat reserveren wij alleen voor vrou
wen die op spijkerschoenen over sintel-
banen hollen en een zoveelste seconde
eerder dan de rest over een witte streep
steigeren. SASKIA
■lllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllll
geïnspireerd door Van Gogh's kleu
rencombinatie geel-bruin. De blouse
van de japon heeft een korte wikkel
mouw en een grote kraag, welke ein
digt in een diepe v-hals. Door het
smalle, nauwaangesloten ceintuurtje
wordt de ruimte in de rok nog ster
ker geaccentueerd.
Van de laatste tijd dateert het be
richt uit Parijs, dat de geklede wol
len zomermantels aan het uitsterven
zijn. Hiervoor in de plaats kwamen
de zijden exemplaren zonder mouwen
en niet te vergeten de regenmantels
in allerlei denkbare kleuren. Grappig
is ook de nieuwste vinding van de zgn
sweater-japon, waarvan het bovenge
deelte blouse-achtig tot over de heup
wordt gedragen. Een ceintuur, in de
zelfde stof, bedekt gedeeltelijk de
plooirok. De halsuitsnijding is spits
toelopend. Men ziet overigens wel,
dat Dior geen speciale voorkeur heeft
voor het type hoed. Zowel de grote
als kleinere modellen gebruikt hg om
zijn creatie te completeren.
Hoe vindt deze cocktail-blouse? Het is een wikkelmodel met wijd aan-
geknipte mouwen en omgeslagen manchetten. De brede ceintuur is van
hetzelfde materiaal en wordt van voren dichtgeknoopt.
TOEN in Noorwegen, tengevolge van
1 de oorlog, de beleefdheid van ver
kopers (sters) voor de klanten sterk
was afgenomen, organiseerde men
enige jaren geleden een actie onder het
motto: „Een glimlach over de toonbank
maakt het leven lichter".
In gewijzigde vorm heb ik de waar
heid van deze slagzin op een drukke
Maandagmorgen ondervonden. U kent
ze zelf wel, zo'n morgen waarop een
huisvrouw aan honderd en één dingen
tegelijk moet denken, alvorens zij haar
taak voor de hele week weer goed op
gang heeft gezet.
Dit moet er gedaan en dat ook nog.
Veel gezeur over dingen die allemaal
tegelijk om aandacht vragen. In
één woord: je hoofd loopt om en je
grijpt bezorgd naar de telefoon die uit
komst moet brengen. Als het nummer
van de meubelzaak is gedraaid zegt een
vrolijke stem door de hoorn:
„Goedenmorgen, u spreekt met de
firma Jansen, waar kan ik u mee van
dienst zijn?"
Kijk, dat is een prettige ontvangst, de
firma Jansen zet mede haar schouders
onder mijn werk. Een correcte af
spraak volgt en twee minuten later kan
ik de wasserij opbellen om te vragen
de was te laten halen.
„Met plezier mevrouw, zij wordt van
morgen nog gehaald" klinkt het op
heldere toon. Twee vrolijke stemmen
die met plezier het werk op de Maan
dagmorgen beginnen. Het lijkt of het
hen een genoegen is mijn zorgen weg
te nemen. In ieder geval bereiken zij
dat ik schik in het gedoe krijg en vol
spanning ben of mijn, laatste telefoon
gesprek ook zo vlot verloopt. Dat zal
echter wel niet zo gemakkelijk gaan,
want hoe krijg ik in het grote waren
huis, waar ik inlichtingen over keu
ken voorwerpen moet hebben, de juiste
adviseur te pakken? Zelf er heen gaan
zou beter zijn, maar dat kost me min
stens een half uur wat ik nu niet mis
sen kan. Mijn bezwaren blijken on
nodig te zijn geweest. Als de aanslui
ting tot stand is gekomen zegt een
damesstem: „Hebt U een momentje ge
duld dan verbind ik U met de afdeling
waar uw artikel thuis hoort". Gelukkig,
geen tijdrovende uitleggingen aan
iemand die er geen verstand van heeft,
geen misverstanden door verkeerd
overgebrachte boodschappen. Men geeft
de zo gewenste goede vlugge bediening.
Dat waren drie telefoongesprekken
waarbij drie stemmen een glimlach
langs een lijn zenden. Het is alsof zij,
in hun tegenspel met mijn bezorgd ge
zicht. drie goals hebben gemaakt. Hoe
kan ik een tegenpuntje scoren? Hoe kan
ik tot een gelijk spel of mogelijk tot
een overwinning komen? Zelfs op deze
drukke Maandagmorgen krijg ik lust
een glimlach langs de telefoonlijn terug
te zenden, maar nogmaals: „Hoe?"
Hier in dit huis telefoneren allen zo
als het hoort. Wij noemen onze naam
bij het eerste contact en laten degene
die opbelt niet door een „Hallo" in het
onzekere met wie hij te doen heeft.
Wij spreken duidelijk en maken de ge
sprekken niet te lang. De kinderen ge
bruiken de telefoon niet voor beuzel
achtige afspraken en als zij soms een
oproep aannemen, antwoorden zij be
leefd en verzoeken voorkomend een
ogenblikje te wachten totdat de ge
vraagde persoon is gehaald. Maar dat
alles behoort tot normaal telefoneren.
Neen, een puntje .terugscoren in het
vrolijke spel „Het leven lichter te ma
ken", dat vraagt wat anders.
Wordt U wel eens verkeerd opgebeld?
Hinderlijk is dat, hè? En toch was het
voor mij die morgen dé kans.
Hij, die het deed, was een heer in het
telefoonverkeer en zei tenminste, in
tegenstelling met vele anderen die in
zo'n geval brommen: „O, neemt U mij
niet kwalijk" en wilde toen de haak
weer neerleggen. Maar ik liet hem zo
maar niet gaan en gaf mijn glimlach in
de vorm van: „Ik wens U een volgende
keer meer succes". Ik ben er zeker van
dat hij de volgende keer met meer op
lettendheid het nummer draait.
Toch vertoonde ik mijn beste spel pas
toen een uurtje later de telefoon weer
rinkelde.
„Dat is van buiten de stad" zei ik
tegen mijzelf. Ik weet niet of U het ook
hoort, maar er is iets met de inter-
locale bel. Zij klinkt anders en wekt
mijn nieuwsgierigheid op. Daarom
noem ik ook nu vlug mijn naam, maar
een onbekende stem vraagt onzeker:
„Maar spreek ik dan wel met nummer
1000 en ik bevestig dat het nummer
goed is.
De verbinding is werkelijk van bul
ten. De heer heeft blijkbaar foutief
mijn nummer opgekregen en zal nu,
door opnieuw opzoeken in een dik
(misschien wel verouderd) telefoon
boek, een lange weg moeten bewande
len alvorens tot een gesprek met de
firma X in onze plaats te komen.
Misschien begrijpt U het al, maar
hier ligt mijn kans voor het grijpen. Ik
stormde in één ren naar het doel en
maak een goal. Een schitterende goal!
In het plaatselijke telefoonboekje heb
J^gk ze eens parmantig stappen in
hun nieuwe strandpakjes! Zo'n
pofbroekje staat allerliefst en het zit
ruim. De dames krijgen coquette ru
ches langs het „décolleté" en leuke
ingerimpelde zakjes. Voor de mannen
vanzelfsprekend geen dergelijke
vrolijke opschik, wat niet zeggen wil,
dat ze een grappig borduurmotiefje
op een effen pakje zullen afwijzen.
De rimpelzakjes werden volgens
het patroontje geknipt en van een
zoompje voorzien. Dan rimpelt u ze
met lastex of een stukje elastiek tot
een breedte van 8 cm in en stikt ze
op de voorpandjes. Zij- been- en
middennaden sluiten en de randen van
het bovenstuk met schuine repen stof
afwerken, waartussen u dan tegelijk
de ruches (een tot 56 cm. ingerimpel
de of geplooide strook van ca 90 x
21/;,, cm) meenaait. De rugtaille van
de broek en de onderkant van de pijp
jes krijgen een schuifzoompje met niet
te strak elastiek of u stikt ze enkele
malen met lastex door. De 3 cm bre
de schouderbanden worden van voren
vastgenaaid en over de rug kruisend
aan een knoop op het broelcje beves
tigd. Als materiaal neemt u natuurlijk
een goed wasbare en kleurechte stof,
zoals bijvoorbeeld katoen. En laat het
grut dan maar heerlijk van buiten
lucht en zon genieten.
ik in een seconde het juiste nummer
en mijn tegenspeler is uit de brand.
Geloofd zij het vrije beroep van huis
vrouw waarin wij niet op een minuutje
kijken en waarin wij, zelfs op een
Maandagmorgen nog tijd kunnen vin
den voor deze kleine hulp. De stand is
nu 32.
Aan U, waarde lezeres, de eer de ge
lijkmaker te scoren. Houdt U als U ver
keerd wordt opgebeld aan het Noorse
advies: „Een glimlach langs de lijn, kan
er te allen tijde zijn". Het komt vooral
uw eigen humeur ten goede. PETRA
„Ze hadden heel mooie
onderjurken, maar na.
tuurlijk weer niet in
mijn maat, en je kunt
toch onder een dun
zomerjurkje niet zo'n
zak met bandjes dragen!"
Dit was de verzuchting
van een jong tenger
vrouwtje, dat een ver
geefse tocht naar de
modemagazijnen ge
maakt had. Tja, zo'n
„kindermaatje" mag dan
wel eens gemakkelijk
zijn, het heeft ook zijn
nadelen, vooral op het
gebied van ondergoed,
schoenen en kousen.
Gelukkig, dat we wat
onderjurken betreft zelf
onze fabrikant kunnen
zijn. Mooie lingeriezijde
en -katoen is er te kust
en te keur en hier vindt
u een niet te lastig pa
troontje met een goed
bovenwijdte van 84 cm.
zittende coupe voor een
Voor 88 a 90 cm neemt
u de naden wat breder. De lengte
controleert u ook even voor u gaat
knippen, niet waar?
U stikt in de voorpandjes en de rug-
baan de figuurnaadjes, verbindt de
twee voorpandjes en de voorbaan met
elkaar en sluit dan de zijnaden. Langs
de bovenkant kunt u een kantje zet
ten of u werkt deze af met een 3 cm
brede bies in de vorm geknipt, waarop
u naar verkiezing een klein motiefje
borduurt. De ca. 35 cm lange schouder
banden naait u dan met de uiteinden
tussen de dubbele stof. Langs de on
derkant maakt u desgewenst een inge
rimpelde strook (3 m lang en 3 cm
breed) van dezelfde stof of van kant.
maar nodig is dit niet. U ziet: heel veel
werk is het niet en het loont de moeite
dubbel en dwars 1
ELLA BEZEMER
Op het moment, dat we dit artikeltje
schrijven, is de „eerste" hittegolf al
weer achter de rug. U hebt natuurlijk,
evenals wij, gepuft van zo'n overdadi
ge warmte. Misschien merkte u nu
eigenlijk niet voldoende uitgesproken
zomerkleding te hebben. Wanneer u
zelf een beetje handig in de naaikunst
bent, zijn bijgaande modelletjes met
niet al te veel moeite en kosten zelf te
maken.
De eerste plaat toont u een aardig
voorbeeld van streepverwerking en is
een fris blauw-wit gestreept japonne
tje voor alledag. Zoals u ziet, zijn de
voorpanden van het lijfje schuin ge
knipt. Het achterpand heeft een naad
in het midden en hetzelfde streepeffect
als het voorpand.
MOTECHTHEID
blijft, óók na
herhaald wassc,
en chemisch
reinigen
(Advertentie, Ing. Med.)
De wjjde vierkante hals met losse pas
van deze vlotte zomerblouse welke ook
van achteren doorloopt, geeft deze ove
rigens zeer eenvoudige blouse een apart
cachet. De klepjes van de pas zijn vast-
gezet met twee gepassepoileerde knoops
gaten en knopen, met dezelfde stof
overtrokken.