De voornaamste details van de Parijse wintermode AKKERTJE Mogen kleine meisjes ijdel zijn? Hanle eonlnre en kindermode RUG- EN MOUWLOZE DRIEKWART JASJES Nauwe rokken voor overdag SOMBERE KLEUREN, GROTE BIJOUX, KLEINE HOEDEN Hei kon nog erger Accent op de heupen iiiiiiimiiinimn ïïlcdïo-tinbtouAt in nieuiae yedaattte ZATERDAG 18 AUGUSTUS 198» (Van een bijzondere medewerkster) HE voornaamste indruk, welke ons is bijgebleven van het zien van talrijke collecties der nieuwe wintermode der Parijse ontwerpers, is er een van slankheid, tot het uiterste opgevoerd door strakke rokken, weinig blousende jasjes en minder wijde lange mantels. Dit alles, voor zover het kleding voor overdag betreft. In het cocktailuur en voor s' avonds zijn de toiletten meren deels juist het tegenovergestelde, zeer wijde rokken, uitbollend onder strakke, diep gedecolleteerde lijfjes. Een representatief beeld van de hoedelijn, welke Dior volgt en de algemene byoux- en handschoenen-tendentie. UOE het u te moede is weet ik niet, maar het is mij een pak van het hart dat die Olympische vlag maar weer netjes en wel in het stadhuis van Helsinki ligt opgeborgen. Een mens heeft in deze tijd geleerd veel te ver stouwen en op het punt van zenuw oorlog zijn wij heus wel wat gewend. Maar elke avond zo'n brok sensatie naar beneden te Blikken, gezwollen van opwinding, tranen, hoop en ver twijfeling en dat weken lang: dat gaat een krantenlezer heus niet in de kou de kleren zitten. Het kwam zover, dat een gewoon mens, gewend om in redelijk kalme termen te denken, de krant bijna niet meer durfde openvouwen vanwege de rillende angst nog meer nationale rampen, onverzwelgbare desillusies en degradaties en dat voor het oog der ganse wereld! in van zenuwen en snikken sidderend koeterwaals toege schreeuwd te krijgen. Menig eenvoudig man, menig arge loze huismoeder moet wel avond aan avond het moede hoofd bonzend op het kussen hebben gevlijd, tot in merg en vezelen vertwijfeld bij cie gedachte, dat niet alleen de boter weer was op geslagen en het schip van Staat nog altijd maar stuurloos rondzwalkte op de woelige Europese wateren maar dat wij, hoe is het ter wereld mogelijk, met zwemmen tegen de kurklijn aanschu- ren en met keurturnen een knots laten vallen. ^Jeve help, waartoe zijn wij als na tie eigenlijk nog wel bij machte? Goed goed goed, wij hebben vijf plakken mee naar huis gebracht, een half ei is bete/- dan een lege dop, maar het ble ven tenslotte zilveren plakken, en dat is toch maar een deurtje naast een nationale schande. Wij behoeven dan nog niet en masse de gordijnen dicht te trekken en een dag lang de radio te laten zwijgen (wat nog niet eens zo'n gek idee zou zijn), maar wij moeten ons toch in elk geval goed inprenten, dat wij het lelijk hebben afgelegd, zélfs met waterpolo. Wij doen nu maar het beste ons voor taan een beetje heel erg bescheiden te gedragen, alle verbeelding van: wij- mogen-er-wezen op zij te zetten en met gepaste eerbied op te zien naar al dia grote broers, ferme jongens stoere knapen met hun enorme biceps, formi dabele kuitspieren, fenomenaal uithou dingsvermogen en keiharde training, die daar in Helsinki een nummertje hebben weggegeven.... FBN nummertje wét, sis ik vragen mag? En met die vraag bedoel ik niet anders, op mijn woord, dan de befaamde koele, zachte, kalmerende vrouwenhand te leggen op een verhit en bezweet mannenvoorhoofd. Want, dat Is mij wél opgevallen: het is vooral weer de man die zich wild zit op te winden, wiens pen dubbel slaat van de zenuwen op de tribune van het Olympisch stadion. Want wat Is er nu eigenlijk aan de hand geweest? Hebben wij de zoveel ste van de Olympische Spelen bijge woond? Of was er misschien, ondanks Attische vlam en een overmaat van symbolen, iets wezenlijks vergeten? Ik herinner me toch maar wat goed uit mijn schooljaren dat onze geschie denisleraar in geuren en kleuren over zo'n Olympisch festijn kon uitweiden. Hoe daar voor onze ogen om zo te zeg gen werd geworsteld, om het hardst ge lopen, met vuisten gevochten, niet speer en discus geworpen of met wa- fens en vierspan gereden dat het stoof, léér hoe door die deinende geest driftige mensenzee in het door heuvels Ingesloten dal óók met diepe aandacht werd geluisterd naar de wedkamp der zangers. Welke prijswinnaars na afloop even goed de begeerde lauwerkrans op het haar kregen gedrukt als de sporthelden voornoemd. En nu heeft men, gemaks halve misschien, de wijze tweeledigheid Van die oorspronkelijke Olympische Spelen maar laten varen mogelijk *ljn dje zangers met hun lier ook wel lang uit de leerboeken gelicht maar daarom ls het principe van die oude levenskunstenaars, de Grieken, niet tuinder waar geworden. En het kan hellicht menig teleurgesteld gemoed een klein druppeltje balsem zijn te be denken dat wij in een wedstrijd der JChtne kunsten nog niet zo'n min fi- gunr hadden geslagen. Wan* wij hebben, zonder grootspraak I 3zegd, toch nog wel hier en daar een baar presentabele .zangers, toneelspe- l"rs componisten, schilders, dichtere beeldhouwers, dirigenten, musici bouwmeesters en dansers rondlopen. beiderlei kunne (de arme dioh '"'r en schrijvers atpeten maar liever thuis blflvenlWwaSie-het beperkt taalgebied), die bij een culturele Olym pische manifestatie lang geen onaar dig figuur zouden slaan, en mogelijk wel een gouden plakje of wat in de wacht zouden slepen. Als ik de deskundige commentaren na afloop goed gelezen heb, dan was die hele Olympische show te Helsinki in feite weer niets anders dan een te gen elkaar opbieden van de twee grote wereldmachten, die er alles aan geld en mensenmateriaal tegenaan gooiden om te winnen. Laét ze gooien, zou ik ze zeggen met mijn gewone vrouwen verstand. Het gaat beter van een stad dan van een dorp. Maar als het op geest aankomt: poets dan de kleintjes niet uit. Men weegt kaneel nog steeds bij 't lood: O zo. SASKIA. f)E Parijse modewereld is twee maal per jaar, wanneer de nieuwe col lecties getoond worden, een ware hek senketel. Weken van te voren al maken de naaisters op de ateliers vele over uren, want het kost wat het kost, de collectie moet klaarEn zelfs óp de dag van de opening wordt nog de laat ste hand aan een model gelegd, wor'dt besloten een bepaalde japon niet te brengen. Hiervan merkt de toeschou wer niet veel, misschien alleen, dat er een nummer van het programma wordt overgeslagen, als dat er al is. Wat de toeschouwers wel merken, is de moei lijkheid zich bij de grote couturiers van een plaats te verzekeren, de bijna niet te verdragen hitte in de altijd te kleine ruimten, waar veel mensen schouder aan schouder, vier rijen dik, op smalle stoeltjes gepakt zitten. O, het is heel anders dan bij een modeshow in Ne derland, waar men aan kleine tafeltjes gezeten, onder het genot van thee en gebak rustig de modellen bekijkt. En dat moet ook wel, want tijd is kost baar; de ene mannequin is nog niet weg of de andere komt al weer te voor schijn, en zo gaat het maar door, an derhalf, twee uur achter elkaar. Dit tempo geeft ontegenzeggelijk een dy namisch karakter aan zo'n show, waar van de toeschouwer zich geleidelijk doordrongen voelt worden. Zoals de Fransen zeggen: „Assister la présen- tation". Verrassingen 70ALS wij reeds zeiden is de voor naamste indruk der nieuwe win termode die van een slank silhouette voor overdag, wat vooral in de mantel pakken en in de heuplijn der japonnen tot uitdrukking komt. Hiermee in strijd neem een k"i (Advfrtenh*. Inf. M«d.) Boven: Moeder en dochter zijn hier gelijk gekleed! Leuk band met zig zag effect langs de stroken geeft deze pastelkleurige jurkjes een passende en vrolijke garnering. Hiernaast: Dit modelletje heeft pofmouwtjes en als apart detail een monogram op het patje aan de hals. Onder: Als Quin toont een geboren manne- uu„. deze kleine gehand- schoend en wel, een wit feestjurkje met leuke schouderkapjes en bij passend parasolletje. ALLICHT HEBT U het ook al wel eens opge merkt, dat kleine meisjes, als ze wat nieuws aan hebben, zo echt vergenoegd vóór de spiegel kunnen gaan staan en zichzelf daarbij aan alle kanten bewonderen. Er zijn ouders, die zich hieraan ergeren, terwijl anderen zich integen deel amuseren om deze coquetterie, welke de kleine hiermee aan de dag legt. De eerste cate gorie ziet hier misschien voor de toekomst een slecht voorteken in. Het is inderdaad mogelijk, dat, wanneer we dit in de hand werken en geen paal en perk stellen aan een dergelijke over dreven ijdelheid, het kind later een oppervlak kige en onuitstaanbare modepop wordt, voor wie mooie kleren het allerbelangrijkste in het leven zijn. Maar aan de andere kant is het niet uitgesloten, dat een kind, wat al zo vroeg een opvallende belangstelling toont voor haar uiter lijk, onder verstandige leiding langzamerhand uitgroeit tot een jongedame en vrouw, die zich goed weet te kleden en dan dikwijls nog met be perkte middelen. Te weten goed gekleed te zijn geeft immers veel vrouwen een zekere durf en bewustheid in optreden, in de goede zin des woords! In Parijs, Londen en New York zijn huizen, wel ke zich speciaal toeleggen op de haute couture (hogere nfnaikunst) in de kindermode. Ook deze stellen evenals Dior, Fath en vele andere groot heden een paar keer per jaar collecties samen, die dan door kleine ijdeltuitjes van verschillen de leeftijden aan belangstellenden getoond wor den. Als mannequins in de dop trippelen ze met overtuiging over het looppad tussen de rijen der toeschouwers door. GELUKKIG ZIJN DE meeste ontwerpers(sters) zich er volkomen van bewust, dat alleen eenvoud voor het kind geschikt is. Daarom is het woord „Kindermode" dan ook eigenlijk niet op zijn plaats. Het is veel eer de bedoeling de jeugd aardig en ongekunsteld te kleden, dus alles aan te passen bij de ongedwon genheid van hun leef tijd. Hoofdzakelijk gaat het in deze „kinder mode" om nieuwe details, bijv. leuk aangebrachte zakken, grappige knoop- sluitingen, Strookjes, smaakvol borduursel, smockwerk en garnerin gen. Evenals het model is het materiaal van groot belang. Zorg er vooral voor, een goed wasbaar stofje te nemen, zodat een vlek op een nieuw jurkje geen on overkomelijke narigheid teweeg brengt. Kleine ruitjes en stipjes zijn minder besmettelijk dan effen. Brede zomen en naden zijn met het oog op de groei altijd van belang. In Amerika gaan een jonge moeder en haar dochtertje dikwijls het zelfde gekleed. Hiervan ziet u op een dezer plaat jes e*»n alleraardigst voorbeeld. Zowel het model als het effen ma teriaal leent zich hier uitstekend voor, maar het hoeft geen betoog, dat men zeer voorzich tig moet zijn met geïm- primeerde stoff^p en al leen naast effen heel kleine ruitjes, stipjes of f(jne streepjes in aan merking komen voor deze „moeder en kind" combinaties. lijkt de veelvuldig toegepaste drapering op de heupen en taille bij de japonnen doch deze is zo geraffineerd van coupe en bestaat meestal uit zulke kleine, strakgetrokken schuine plooien, dat een slanke heup er des te voordeliger door geaccentueerd wordt. Deze draperingen lopen dan uit in een losse baan of gaan over in de strakke rok. De mantels hebben veelal weer de pyramlde vorm doch zijn ook minder wijd dan het vorige seizoen. De halslijnen gaan schuil onder shawls, stola's, afneembare bontgarnering en zijn hoger naarmate de rokken nauwer zijn. Er waren trou wens bijzonder veel japonnen „met verrassingen", losse jasjes, welke een diep decolleté verbergen; als een capu chon over het hoofd gedrapeerde shawls, welke aan de taille gehecht blijken te zijn en ook als sleepje kun nen dienen; japonnen met extra, losse, taffetas overrokken, waardoor zij plot seling een namiddagkarakter krijgen. Behalve de flauschachtige, langhari ge mantelstoffen en tweeds, zijn de stoffen meestal zacht en soepel. Veel wollen jersey, flanel, laken, dunne kamgarens. Voor gekledere modellen werd dikwijls wollen jersey gecombi neerd met fluweel (dat Balmain bijv, ook alleen tot mooie toiletten verwerk te), terwijl ook veel taffetas en allerlei soorten doffe crêpe weefsels verwerkt werden. De schouderlijn blijft aflopend, zon der vulling, waarbij de aangeknipte mouw minder voorkwam dan in vorige seizoenen en de ingezette mouwen laag, d.w.z. aan een zeer brede schouder, gezet waren. Lange aansluitende mou wen voor overdag, voor 's avonds ech ter dikwijls zeer wijde pofmouwen, of, zoals wij ook verschillende japonnen zagen, één enorme mouw en de andere schouder strapless. De „Middy-line", d.w.z. de niet hij' zonder geaccentueerde taille, waar de stof losjes omheen glijdt zonder door een ceintuur bij elkaar gehouden te worden, heeft zich gehandhaafd. Toch waren er ook vele modellen met cein tuur, echter zonder de taille zo sterk in te snoeren als wij bijv. een jaar ge leden gezien hebben. De avondtoiletten zijn meestal geba seerd op de stijl van een honderd jaar geleden, met veel ruimte geconcen treerd in het achterpand en randen bont of draperieën om de heupen. Hier bij kwamen maar heel weinig strapless modellen voor. de meeste hebben heel smalle schouderbanden. Sombere klenren HE kleuren zijn voor overdag meestal donker, op het sombere af, met hier en daar een felle flits rood, groen, blauw, geel. Zeer veel grijs cn zwart, warm bruin, ook chocoladebruin, eham- pagne, blauw, paars cn flesscgroen. Voor 's avonds veel pasteltinten. De hoeden zijn klein en omsluiten het hoofd als kleine kapjes, waarbij dan de haarlijn op het voorhoofd vrij blijft en één of beide oren bedekt worden. Christian Dior wijkt echter van dez« algemene lijn af en brengt hoeden, zoals u op bijgaande foto ziet, doch gelukkig niet allemaal met de grote opstaande zuil in het midden. Toch is de recht op het hoofd gedragen, alpino-achtige vorm in zijn collectie dikwijls terug te vinden. De bijoux zijn groot en talrijk, ge maakt van glas of half-edelstenen en gezet op een manier, alsof het de meest kostbare stenen betrof. Enorme hals kettingen, welke ongetwijfeld een heel gewicht zullen hebben, dikke oorknop pen en ringen geven ook aan de don kere kleuren der mantelpakken en japonnen soms een onverwachte schit tering. AUGUSTUS, de vacantiemaand bij uitstek voor vele huismoeders vanwege het feit, dat de lieve jeugd wekenlang niet naar school hoeft zal door velen worden gebruikt, om eens echt heerlijk uit te rusten. Ook i Wat nu het pakken van de koffers betreft, raden wij u ten sterkste aan, alleen het allernodigste mee te ne men. Vooral een vest of trui en lange broek mogen niet ontbreken, evenmin als een badpak. Die badpakken worden veelal ge completeerd door een zonnepakje. Nu wil men in Frankrijk niet zo bar veel meer van zonnepakjes weten. Men gooit het daar over een andere boeg. Gelijk duidelijk uit bijgaande illustraties blijkt, apprecieert men de modellen, welke geen enkele beweging belemme ren. Charmant zijn ze stellig. Verschillen de modellen bestaan uit drie delen, zo als de gebloemde creatie. Een los rokje wordt rond de taille gelegd over het broekje van het badpak (lastex) opzjj gesloten en men kan gaan zonnebaden. Men zal moeten toegeven, dat bruin- bakken op deze manier verkieslijker en aardiger is om aan te zien dan in zonnepakjes, welke nauwelijks die naam verdienen.... Leuk ook is het tweede pakje, In marineblauw. Speciaal in de boot ge bruiken de sportieve Franse zeilsters dit model. Van stevig linnen gemaakt, heeft het een open rug en bestaat het eigenlijk uit een broekje van dezelfde stof. waarover een driekwart jasje, rug- en mouwloos, wordt gedragen. Grote zakken vormen de enige garnering. Niet zelden ziet men tegenwoordig de bad- schoentjes, welke een rubberzooi heb ben en verder een aan de zijkanten kruiselings over de voet en het scheen been gaand koord. Of dit model wel zo practisch is voor een flinke strandwandeling, menen wij te moeten betwijfelen. Menig bandje hebben wij reeds zien sneuvelen.... Grappig zijn de kleuren van het schoentje. Felrood en geel, maar ook groen en hardblauw zijn favoriet. Veelal wordt de kleur van de short hierbij aangepast. Iets „echt Frans" is de laatste afbeel ding, een ontwerp van een onbekende Franse grootheid. Hij noemde het een nieuwe versie op de matrozenblouse. Cf ^et ingang zal vinden, is een ^weede. bekomen van de vacantievoorbereidin- doch origineel is het zeker gen, welke eigenlijk toch alle op moe- Het werd gemaakt van grof rlbflu- ders schouders neerkomen. Immers, zij weel in hardgroene kleur De oiïtwer- is het, die eerst gewassen, genaaid en per raadt echter wel aan, om de snor- getreken heeft, alvorens de koffers tieve inslag te verhogen door worden gepakt. En ook tijdens de va- van eeS driekwart pantalon in brufne cantie is zu niet zonder zorgen. Moeder tint. Tenslotte prijkt cr in het kansel blijft nu eenmaal de spil waarom alles van de mannequin ook nog een strEda draalt' van dezelfde stof als de blouse RITA, •OW"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 11