Voor een late zomer en
een vroege herfst
Inmaak van bloemen
U/de ió
Mef eervol onislag
In het bos
Pimpel Daatje
Melkbussenvan aluminium
B W. 112 c.M.
fffiT is al wee«" een tydje geleden dat
n ik, toegevende aan mijn zéér af
keurenswaardige voorliefde voor detec-
tive-verhalen, ml) kostelijk heb geamu
seerd met een aardige variant van dit
genre. Het was een bundel schetsen met
een uitgeslapen tyiaap als hoofdper
soon, en wat het aantrekkelijke was:
deze knaap had nu eens niets bijzon
ders over zich.
Hij werkte niet met sigareoas of
freud, hl) kroop niet over het tapijt
met een vergrootglas en klom niet met
handschoenen aan in de gordijnen. Hij
was. zomaar, een doodgewone politie
agent (met permissie), begaafd met een
redelijk gezond verstand en deze merk
waardige eigenschap: HU hield er van
goed zUn ogen open te zetten.
Dus had hU het zich tot een gewoon
te gemaakt om op zün dagelykse ronde
alle levende wezens en dode voorwer
pen zo scherp te bekijken, alsof hU
straks bU zUn chef daaromtrent een ge
tuigenverklaring onder ede zou moe
ten afleggen. Met het resultaat, dat
allerlei schijnbaar onbelangrUke din
gen hem meer dan eens aan het naden
ken zetten en dat nadenken leidde tot
vaak verbazingwekkende conclusies.
Zo bracht het feit, dat hU op een zeer
ongebruikelijk uur in een naar alle aan
zien tydelük onbewoond huis een bad-
kamerraam zag beslaan hem op een
spoor, dat voerde tot het ontraadselen
van een volkomen onbegrUpelyke ver
dwijning.
Waarmee ik dit alleen maar zeggen
wil: dat de methode van deze jonge
politieman alleszins het navolgen waard
is. Niet zozeer om lijken onder planken
vloeren op te sporen, maar om dingen
op te merken die iemand aan het na
denken zetten en hem weer wat wijzer
maken, of althans dienen als het be
faamde baken in zee.
Zo stapte ik onlangs, ergens in ons
lieve land, de treden van een openbaar
gebouw op, en, met het linkeroog op
mijn horloge gericht, hield ik in een
hoek van het rechter-dito eén dame in
het vizier die bezig was mUn entrée wat
meer luister bij te zetten. Zij was na
melijk met Uver en toewijding bezig
die treden met een dweil te bewerken.
En nu moge het mü vergeven worden
dat ik het hier verklap, maar het eer
ste wat mü opviel was een storend
detail van haar toilet. Onder haar lin
kermouw ontdekte ik namelijk een for
midabele scheur, niet alleen in het
armsgat maar ook in de zijnaad. En dat
bracht mU aan het denken.
Deze leuke rechte Amerikaanse
jongens-sportblouse wordt over de
broek gedragen.
Deze twee charmante jongedames toonden onlangs tijdens een modeshow
op het eiland Capri waar Gracie Fields en ex-koning Faroek momenteel
verblijven deze zonnebad- en strandpakjes.
JJè, wat flauw, zal een meelevende ziel
1 zeggen. Moet zoiets nu open en bloot
in de krant worden gezet? Iedereen
heeft toch wel eens een torntje opge
lopen bU het werk, dweilen is een in
spannende bezigheid, óók voor de kle
ding. Dat geef ik u direct toe, maar
deze scheur was toch wel héél opval
lend en misplaatst. Onze brave schoon
maakster namelijk was aan de arbeid
getogen met stevige kousen, schoenen
die tegen een stootje konden, een rui
me schort maar een japon van groe
ne crêpe-de-chine. En daar, dat vat u,
klopte iets niet. Het als bü dat bad-
kamerraam.
Nu begreep ik zo goed als u, hoe zU
tot dat groene crêpe-de-chientje geko
men was. Jaren geleden was het een
dróóm geweest, althans in haar ogen.
ZU had het stofje na veel wikken en
wegen gekocht; het bleek wel wat prU-
zig, maar goed; het is niet alle dagen
kermis.
ZU had een patroon besteld bU haar
lijfblad, of misschien had het nichtje
vdfi haar schoonzus, die zo handig met
de naald overweg kan, haar wel gehol
pen met knippen en passen. Er was een
vriendelUk meningsverschil geweest
over de hals, die het nichtje „zomaar
wou laten met een schuin biesje' en die
zij, vanwege de gevreesde kaalheid, pas
send wilde garneren met een écru
kraagje.
Evenwel, met het oog op hernieuwde
pryzigheid was dat óók maar in de pen
gebleven, en de gulden middenweg be
treden in de vorm van een vrolUke
arabeske van glazen kraaltjes. Een
wérk praat me er niet van, zU begon
er nooit meer aan.
Maar een half uur vóór het begin van
de feestavond der personeelsvereni
ging het kan ook een bruiloft of
het zilveren jubileum van haar man
zijn geweest stond zU met een klem-
als een pioen te strUken, en bU de eer
ste tonen van de feestmuziek was er
geen mannequin van Fath of Dior die
met meer genoegen de zaak binnen
wandelde dan zU. glunderend boven
haar kraaltjes. Ach, hoe snel vergaat
elke aardse glorie.
Bij de derde feestelUke gebeurtenis
was het nieuwtje er af, en daarmee
driewart van de glorie. Het groene
crêpe-de-chientje bleef hoogstens in ere
voor „netjes": eerst 's Zondags, toen
's middags na het vatenwassen. Totdat
de kraaltjes één voor één begonnen af
te vallen, de rok rare uitgezakte tuiten
vertoonde en het hupse, frisse groen er
vaal en verlept ging uitzien, met een
gleetje hier en daar op bedreigde pun
ten. Toen was het vervelende ding
nog goed genoeg om in het werk af te
sjouwen. Een zielige vertoning, goedbe
schouwd, en bovendien bedenkelyk ver
ouderd en kortzichtig.
IMMERS: hebt u wel eens een monteur
A onder een auto zien liggen in zijn af
gedankte trouwpak? Of een jonge boe
rendochter onder de koe zien zitten in
haar Zondagse zijdje van vijf jaar te
rug? Die twee zijn wel wUzer, zoals zo
vele anderen. Die dragen een overall:
werkkleding, die in alle opzichten be
rekend is voor het doel. Stevig, ruim,
bestand tegen rekken, goed wasbaar en
gemakkelUk uit en aan te trekken.
Dat alles kan een zUden japonnetje
nooit opbrengen, endus is het maar
schUnbare winst om het „goed voor in
het werk" nog een maand of wat af te
dragen. Als onze zuinige schoonmaak
ster het benutten wil, laat zU het uit
elkaar tornen, wassen en opstrijken en
als bloesje, als voering voor een kin
dermanteltje, een theemuts of eën kus
sen een eervol pensioen verlenen. En
voortaan in haar werk een sterk, fris,
wasbaar katoentje aantrekken of een
stevige rok met een jumper. Dat werk
is heus belangrijk genoeg om niet ge
degradeerd te worden met een afleg'
gertje. SASKIA.
IIET staat er werkelijk: Inmaak van
bloemen en het is nog goed ook.
Want wat is inmaak anders dan goed
bewaren tot het moment dat wij ze
nodig hebben? Nu en zeker nog wel
enige weken zijn er volop bloemen.
Maar straks komt er een tijd dat het
afgelopen is in de tuin en dat wij nog
geduld moeten tonen ten opzichte van
de nieuwe aanvoer van voorjaars
bloemen. Juist in die tijd zijn de dagen
donker, is het huis somber en al die
lege plekjes waar anders bloemen
stonden, maken het er niet fleuriger
op.
Reeds onze grootmoeders bonden te
gen die trieste atmosfeer de stryd aan
en maakten.... droogbouquetten. U
hebt gelyk, als u zegt, dat ze wat ouder
wets zijn, maar ze zün daarbij zo ver- j
rassend en weinig eisend, dat u beslist
ergens zo'n plekje van verstilde bloe-
menkleuren in uw kamer moet maken.
Als het eenmaal zo ver is, schikt u
natuurUjk uw droogbouquet zelf. Dan
behoeven ze ook niet zo styf ouderwets
te worden. U maakt ze immers naar
üw smaak. U rangschikt de bescheiden
bloemen in gezellige aardewerk potten
of maakt schattige kleine bakjes of
mandjes met gele, blauwe, roze of lila
statice, waarbU nat zand als hulpmid
del kan dienen om alles vast te zetten.
In allerlei kleurtjes vindt u de roos
jes-immortellen, die oorspronkelijk uit
Australië komen en waarvan men een
dankbaar gebruik kan maken om cor
sages te maken of als een kleine ver
fijning op een cadeautje voor uw
vriendin of een oude dame. Vooral deze
zal er zich glimlachend over heen bui
gen en u een dankbare blik toewerpen.
Maar vóórdat onze handen bedrijvig
aan het schikken kunnen gaan, moeten
de bloemen gedroogd zijn. Het is daar
om, dat ik u nu waarschuw. Nu is de
tyd, om in tuin of langs de weg te oog
sten, of zo u in de stad woont en dit
een mogelykheid voor u is, eens rond
te neuzen bü de bloemist.
Let u maar op, in deze tyd heeft hU
langs de wand en aan de zoldering van
zUn winkel van alles te drogen han
gen: lampionnetjes, de zilverwitte
zaaddozen van de Judaspenning, de
reeds genoemde Statice, die veel in
Aalsmeer en Rijnsburg gekweekt wor
den. Een bos strobloemen, composieten
in rood, geel of gemengd, neemt u be
slist ook mee. Laat u ze nog een paar
weken nadrogen op uw eigen zolder
natuurlijk met de kopjes naar beneden.
Die zolder heeft er nog nooit zo vrolijk
uitgezien. Na uw speurtocht in de tuin
hebt u er al gele Achilea gehangen,
die met hun schermbloem net op een
bloemkool fijken. Zij zün prachtig de
coratief en blijven de gehele winter zo
mooi dat je je in het voorjaar zelfs
moet vermannen om er afstand van te
doen en lentebloemen op hun plaats te
zetten. ZU boeten weinig in aan kleur
en stevigheid. De sierlijke Guldenroede
laat zich, indien ze op tyd geplukt
wordt, ook heel goed drogen. En mis
schien hebt u ergens nog wat Siergras
staan. U zult versteld staan wat een
wandeling u op kan leveren voor uw
plannen. Als een zaaddoos van een pa-
papaver uit uw bouquet steekt, geeft
dat een grappige noot aan 't geheel.
Vergeet u niet de prachtige scherm-
bloemen van Bereklauw te drogen. Er
zün verder nog de distels, een paar ko
renaren, een grote uitgebloeide zuring,
de bruine rietsigaren. De natuur zorgt
er voor, dat wij met wat grüs en bruin
evenwicht kunnen scheppen met de
gekleurde bloemen. Er is veel te vin
den overal. Al schikkend doet u zelf
een ontdekking. Dit is een werkje voor
kleurgevoeligen, de fijne nuances van
een gehele stalenkaart legt u naast el
kaar.
Nog hangt alles te wachten tot op de
morgen dat u de laatste chrysanthen
weg moet gooien. Dan klimt u onder
de dakpannen, vult een paar kleine
zakjes met lavendelbloemen voor de
linnenkast en uw droogbouquetten ko
men te staan waar akelige kale plek
ken in de kamer zUn. Ken donkere
hoek licht er helemaal van op.
Strobloemen, immortellen, onsterfe-
ïyken, ze dragen veel van de herfst in
zich maar ook veel van het onverwoest
bare. Ze kunnen zelfs in deze laatste
periode van hun bestaan iets van inti
miteit om zich heen verspreiden.
PETRA.
\/OOR de „minder slanke" dames bren-
gen we deze keer het patroon voor
een aardige overgooier, die zonder
blouse heel goed als zonnejurk te dra
gen is. Ideaal dus voor haar, die een
late vacantie hebben, maar toch op
warme dagen rekenen. Men kan hier
voor het beste een niet te lichte effen
of bedrukte stof (vooral opzichtige kleu
ren en dessins vermijden!) nemen, waar
van men ca 5 m van 80 cm breed nodig
heeft.
De rok bestaat uit 2 voor- en 2 ach
terbanen. Van de laatste is'een halve
baan als patroon gegeven. Op het pa
troon van de voorbaan is het heupstuk
en de zak aangegeven. U maakt echter
een apart patroon van het heupstuk met
de zak eraan en nog één van de zak
apart. De voorbaan wordt dan zonder
heupstuk geknipt. U bevestigt de boven
rand van de zak aan de voorbaan, ver
bindt deze dan met het heupstuk, waar
na u de zak langs voor- -en onderkant
dichtstikt. De middenvoor- en de ach
ternaad worden gesloten, evenals de zU-
naden. In de linkerzijnaad blijft het bo
vendeel open voor een taillesplit met
ritssluiting.
In voor- en rugpand stikt u de coupe
naadjes. Tegen de voorkanten wordt
een 4 cm breed beleg genaaid, dat u
desgewenst ook aan kunt knippen.
Knoopsgaten aanbrengen en zü- en
schoudernaden sluiten. De halsrand en
de armsgaten kunt u met schuine re
pen stof afwerken ofwel de bovenkan
ten tot aan de stippellün voeren. De
rok met het lüfje verbinden.
Zo'n overgooier, maar dan van wol
len stof, is ook heel practisch als over-
gangskleding. Op warme dagen draagt
u er een luchtig bloesje onder en bent
dan toch goed beschermd tegen een
plotselinge koele wind. Is het koud, dan
zal een flanellen of wollen blousje de
voorkeur verdienen. Gebruikt u het pa
troon voor een zonnejurk, dan kunt u
van de rugzünaden 1 cm afnemen.
Een firma in Groningen zal in sa
menwerking met een onderneming te
Gorredijk melkbussen van aluminimum
gaan fabriceren. De nieuwe combina
tie heeft daartoe licentie verkregen
van een Zwitsers patent. Het mate
riaal ervoor zal in de vorm van schij
ven uit Zwitserland worden ingevoerd
en in Groningen worden verwerkt tot
bussen uit één stuk.
Het nieuwe product is aanzienlijk
lichter dan de oude stalen kannen en
bovendien roestvrü.
Men hoopt in September met de
productie te beginnen.
En de Kakatoe haar neefje
wordt vandaag juist tien
jaar oud.
Daarom schrijft ze wel
drie kantjes
omdat ze zoveel van hem
houdt
In het bos van Pimpel-Daatje
in het landje Kruimelbrood
staan wel honderd-duizend
bomen,
hele kleine.maar ook groot
En een vlinder blauw
gaat trouwen
met een mooie vlinder wit.
En ze sturen honderd
kaartjes
om te zeggen hoe het zit.
Midden in dat bos daar is een
open plekje klein en knus.
En daar staat dan, rood
geschilderd
Pimpel-Daatjes brievenbus.
Alle Pimpel-Daatse dieren
brengen daar hun brieven
heen.
Tante kraai zorgt voor
verzending
en vergeet er "vast niet een.
Opa Aap schryft aan zün
zoontje
in een bos, ver over zee:
Beste Tom, hier schrüft
je vader
zeg me eens, hoe gaat 't
er mee!
En het regenwormpje
moppert
omdat het niet regenen wil.
Stuurt een brief op hoge
poten
aan Burgemeester Duiventil.
Jullie moeten de plaat hiernaast
maar eens goed bekijken. Er staan
acht tekeningen op en bij iedere
tekening wat cüfers.
Het eerste plaatje stelt een dier
voor waarvoor de meesten van jul
lie bang zün. Schrijf de naam van
dit dier maar eens op. Nu staat
er bij deze tekening 3-4. Dat wil
zeggen dat je de 3de en 4de letter
van het woord er uit moet halen,
Je krügt dan een nieuw woordje
en dat woordje schrijf je op.
Plaatje twee stelt ook een dier
voor, alleen veel groter. De naam
van het dier heeft 4 letters en je
moet de 1ste, 2de en 4de er uit
halen. No. 3 is een soort noot.
Wat voor noot moeten jullie zelf
zeggen, maar aan de cijfers er
onder kun je zien dat het geen
korte naam is want het cüfer 7
komt er in voor. No. 4 zullen jullie
alleen wel kunnen vinden, maar
no. 5 wordt iets moeilijker. Dit
dier heeft een soort beugel van
leer om zijn nek. Aan deze beugel
kan iemand zich vasthouden,
iemand die misschien alleen niet
zo goed kan lopen. Het is een lang
woord, want zelfs het cijfer 11 zie
ik er onder staan. No. 6 kan wel
eens pün doen. Het is een woord
van vier letters waar je de 2de en
de 4de van nodig hebt. No. 7 laat
drie mooie meneren, met kroontjes
op, zien. En hoe heten mannen
met kroontjes op?
De laatste tekening spreekt voor
zich zelf en zo hebben jullie 8
woorden gekregen die samen een
zin vormen. En....? weten jullie
nu wie de Koning is?
„Het is Augustus!",
sprak de muis,
„De tijd dus om te
vissen
En omdat vis zo lekker is,
Wil ik die hap niet missen!"
Dus sta;j>t Mies
haar huisje uit,
Met snoer, hengel en net.
„FUn!", roept ze uit.
„Dat wordt een feest!"
Ze heeft by voorbaat pret.
En ja hoor.... Mies de
Muis heeft beet.
De dobber schiet weg,
een stuk.
„Ik vang wat!", roept de muis
En geeft aan 't hengeltje
een ruk....
De vis is echter niet te zien
Mies haar snoer
schiet in een plant.
Ze trekt en trekt
zonder succes
Stampte op de wallekant.
Even daarna gaat Mies
weer terug
Haar hengel is aan
stukken.
Haar snoei en dobber
zyn kapot.
Het visseti wou niet lukken!
Reintje Vos schrijft sluw
een brief
aan klein haasje Spring in
't veld
„Ik kom gauw eens
op visite....
daar ben je vast erg op
gesteld!"
's Avonds om een uur of
zeven
wordt de brievenbus gelicht
Dan komt tante kraai
in actie
doet haar dageiykse plicht.
Ze vliegt uren in de rondte
brengt de brieven overal.
En de kraai, dat kun je
denken,
doet dat niet voor
niemendal.