Voor een late zomer en een vroege herfst Inmaak van bloemen U/de ió Mef eervol onislag In het bos Pimpel Daatje Melkbussenvan aluminium B W. 112 c.M. fffiT is al wee«" een tydje geleden dat n ik, toegevende aan mijn zéér af keurenswaardige voorliefde voor detec- tive-verhalen, ml) kostelijk heb geamu seerd met een aardige variant van dit genre. Het was een bundel schetsen met een uitgeslapen tyiaap als hoofdper soon, en wat het aantrekkelijke was: deze knaap had nu eens niets bijzon ders over zich. Hij werkte niet met sigareoas of freud, hl) kroop niet over het tapijt met een vergrootglas en klom niet met handschoenen aan in de gordijnen. Hij was. zomaar, een doodgewone politie agent (met permissie), begaafd met een redelijk gezond verstand en deze merk waardige eigenschap: HU hield er van goed zUn ogen open te zetten. Dus had hU het zich tot een gewoon te gemaakt om op zün dagelykse ronde alle levende wezens en dode voorwer pen zo scherp te bekijken, alsof hU straks bU zUn chef daaromtrent een ge tuigenverklaring onder ede zou moe ten afleggen. Met het resultaat, dat allerlei schijnbaar onbelangrUke din gen hem meer dan eens aan het naden ken zetten en dat nadenken leidde tot vaak verbazingwekkende conclusies. Zo bracht het feit, dat hU op een zeer ongebruikelijk uur in een naar alle aan zien tydelük onbewoond huis een bad- kamerraam zag beslaan hem op een spoor, dat voerde tot het ontraadselen van een volkomen onbegrUpelyke ver dwijning. Waarmee ik dit alleen maar zeggen wil: dat de methode van deze jonge politieman alleszins het navolgen waard is. Niet zozeer om lijken onder planken vloeren op te sporen, maar om dingen op te merken die iemand aan het na denken zetten en hem weer wat wijzer maken, of althans dienen als het be faamde baken in zee. Zo stapte ik onlangs, ergens in ons lieve land, de treden van een openbaar gebouw op, en, met het linkeroog op mijn horloge gericht, hield ik in een hoek van het rechter-dito eén dame in het vizier die bezig was mUn entrée wat meer luister bij te zetten. Zij was na melijk met Uver en toewijding bezig die treden met een dweil te bewerken. En nu moge het mü vergeven worden dat ik het hier verklap, maar het eer ste wat mü opviel was een storend detail van haar toilet. Onder haar lin kermouw ontdekte ik namelijk een for midabele scheur, niet alleen in het armsgat maar ook in de zijnaad. En dat bracht mU aan het denken. Deze leuke rechte Amerikaanse jongens-sportblouse wordt over de broek gedragen. Deze twee charmante jongedames toonden onlangs tijdens een modeshow op het eiland Capri waar Gracie Fields en ex-koning Faroek momenteel verblijven deze zonnebad- en strandpakjes. JJè, wat flauw, zal een meelevende ziel 1 zeggen. Moet zoiets nu open en bloot in de krant worden gezet? Iedereen heeft toch wel eens een torntje opge lopen bU het werk, dweilen is een in spannende bezigheid, óók voor de kle ding. Dat geef ik u direct toe, maar deze scheur was toch wel héél opval lend en misplaatst. Onze brave schoon maakster namelijk was aan de arbeid getogen met stevige kousen, schoenen die tegen een stootje konden, een rui me schort maar een japon van groe ne crêpe-de-chine. En daar, dat vat u, klopte iets niet. Het als bü dat bad- kamerraam. Nu begreep ik zo goed als u, hoe zU tot dat groene crêpe-de-chientje geko men was. Jaren geleden was het een dróóm geweest, althans in haar ogen. ZU had het stofje na veel wikken en wegen gekocht; het bleek wel wat prU- zig, maar goed; het is niet alle dagen kermis. ZU had een patroon besteld bU haar lijfblad, of misschien had het nichtje vdfi haar schoonzus, die zo handig met de naald overweg kan, haar wel gehol pen met knippen en passen. Er was een vriendelUk meningsverschil geweest over de hals, die het nichtje „zomaar wou laten met een schuin biesje' en die zij, vanwege de gevreesde kaalheid, pas send wilde garneren met een écru kraagje. Evenwel, met het oog op hernieuwde pryzigheid was dat óók maar in de pen gebleven, en de gulden middenweg be treden in de vorm van een vrolUke arabeske van glazen kraaltjes. Een wérk praat me er niet van, zU begon er nooit meer aan. Maar een half uur vóór het begin van de feestavond der personeelsvereni ging het kan ook een bruiloft of het zilveren jubileum van haar man zijn geweest stond zU met een klem- als een pioen te strUken, en bU de eer ste tonen van de feestmuziek was er geen mannequin van Fath of Dior die met meer genoegen de zaak binnen wandelde dan zU. glunderend boven haar kraaltjes. Ach, hoe snel vergaat elke aardse glorie. Bij de derde feestelUke gebeurtenis was het nieuwtje er af, en daarmee driewart van de glorie. Het groene crêpe-de-chientje bleef hoogstens in ere voor „netjes": eerst 's Zondags, toen 's middags na het vatenwassen. Totdat de kraaltjes één voor één begonnen af te vallen, de rok rare uitgezakte tuiten vertoonde en het hupse, frisse groen er vaal en verlept ging uitzien, met een gleetje hier en daar op bedreigde pun ten. Toen was het vervelende ding nog goed genoeg om in het werk af te sjouwen. Een zielige vertoning, goedbe schouwd, en bovendien bedenkelyk ver ouderd en kortzichtig. IMMERS: hebt u wel eens een monteur A onder een auto zien liggen in zijn af gedankte trouwpak? Of een jonge boe rendochter onder de koe zien zitten in haar Zondagse zijdje van vijf jaar te rug? Die twee zijn wel wUzer, zoals zo vele anderen. Die dragen een overall: werkkleding, die in alle opzichten be rekend is voor het doel. Stevig, ruim, bestand tegen rekken, goed wasbaar en gemakkelUk uit en aan te trekken. Dat alles kan een zUden japonnetje nooit opbrengen, endus is het maar schUnbare winst om het „goed voor in het werk" nog een maand of wat af te dragen. Als onze zuinige schoonmaak ster het benutten wil, laat zU het uit elkaar tornen, wassen en opstrijken en als bloesje, als voering voor een kin dermanteltje, een theemuts of eën kus sen een eervol pensioen verlenen. En voortaan in haar werk een sterk, fris, wasbaar katoentje aantrekken of een stevige rok met een jumper. Dat werk is heus belangrijk genoeg om niet ge degradeerd te worden met een afleg' gertje. SASKIA. IIET staat er werkelijk: Inmaak van bloemen en het is nog goed ook. Want wat is inmaak anders dan goed bewaren tot het moment dat wij ze nodig hebben? Nu en zeker nog wel enige weken zijn er volop bloemen. Maar straks komt er een tijd dat het afgelopen is in de tuin en dat wij nog geduld moeten tonen ten opzichte van de nieuwe aanvoer van voorjaars bloemen. Juist in die tijd zijn de dagen donker, is het huis somber en al die lege plekjes waar anders bloemen stonden, maken het er niet fleuriger op. Reeds onze grootmoeders bonden te gen die trieste atmosfeer de stryd aan en maakten.... droogbouquetten. U hebt gelyk, als u zegt, dat ze wat ouder wets zijn, maar ze zün daarbij zo ver- j rassend en weinig eisend, dat u beslist ergens zo'n plekje van verstilde bloe- menkleuren in uw kamer moet maken. Als het eenmaal zo ver is, schikt u natuurUjk uw droogbouquet zelf. Dan behoeven ze ook niet zo styf ouderwets te worden. U maakt ze immers naar üw smaak. U rangschikt de bescheiden bloemen in gezellige aardewerk potten of maakt schattige kleine bakjes of mandjes met gele, blauwe, roze of lila statice, waarbU nat zand als hulpmid del kan dienen om alles vast te zetten. In allerlei kleurtjes vindt u de roos jes-immortellen, die oorspronkelijk uit Australië komen en waarvan men een dankbaar gebruik kan maken om cor sages te maken of als een kleine ver fijning op een cadeautje voor uw vriendin of een oude dame. Vooral deze zal er zich glimlachend over heen bui gen en u een dankbare blik toewerpen. Maar vóórdat onze handen bedrijvig aan het schikken kunnen gaan, moeten de bloemen gedroogd zijn. Het is daar om, dat ik u nu waarschuw. Nu is de tyd, om in tuin of langs de weg te oog sten, of zo u in de stad woont en dit een mogelykheid voor u is, eens rond te neuzen bü de bloemist. Let u maar op, in deze tyd heeft hU langs de wand en aan de zoldering van zUn winkel van alles te drogen han gen: lampionnetjes, de zilverwitte zaaddozen van de Judaspenning, de reeds genoemde Statice, die veel in Aalsmeer en Rijnsburg gekweekt wor den. Een bos strobloemen, composieten in rood, geel of gemengd, neemt u be slist ook mee. Laat u ze nog een paar weken nadrogen op uw eigen zolder natuurlijk met de kopjes naar beneden. Die zolder heeft er nog nooit zo vrolijk uitgezien. Na uw speurtocht in de tuin hebt u er al gele Achilea gehangen, die met hun schermbloem net op een bloemkool fijken. Zij zün prachtig de coratief en blijven de gehele winter zo mooi dat je je in het voorjaar zelfs moet vermannen om er afstand van te doen en lentebloemen op hun plaats te zetten. ZU boeten weinig in aan kleur en stevigheid. De sierlijke Guldenroede laat zich, indien ze op tyd geplukt wordt, ook heel goed drogen. En mis schien hebt u ergens nog wat Siergras staan. U zult versteld staan wat een wandeling u op kan leveren voor uw plannen. Als een zaaddoos van een pa- papaver uit uw bouquet steekt, geeft dat een grappige noot aan 't geheel. Vergeet u niet de prachtige scherm- bloemen van Bereklauw te drogen. Er zün verder nog de distels, een paar ko renaren, een grote uitgebloeide zuring, de bruine rietsigaren. De natuur zorgt er voor, dat wij met wat grüs en bruin evenwicht kunnen scheppen met de gekleurde bloemen. Er is veel te vin den overal. Al schikkend doet u zelf een ontdekking. Dit is een werkje voor kleurgevoeligen, de fijne nuances van een gehele stalenkaart legt u naast el kaar. Nog hangt alles te wachten tot op de morgen dat u de laatste chrysanthen weg moet gooien. Dan klimt u onder de dakpannen, vult een paar kleine zakjes met lavendelbloemen voor de linnenkast en uw droogbouquetten ko men te staan waar akelige kale plek ken in de kamer zUn. Ken donkere hoek licht er helemaal van op. Strobloemen, immortellen, onsterfe- ïyken, ze dragen veel van de herfst in zich maar ook veel van het onverwoest bare. Ze kunnen zelfs in deze laatste periode van hun bestaan iets van inti miteit om zich heen verspreiden. PETRA. \/OOR de „minder slanke" dames bren- gen we deze keer het patroon voor een aardige overgooier, die zonder blouse heel goed als zonnejurk te dra gen is. Ideaal dus voor haar, die een late vacantie hebben, maar toch op warme dagen rekenen. Men kan hier voor het beste een niet te lichte effen of bedrukte stof (vooral opzichtige kleu ren en dessins vermijden!) nemen, waar van men ca 5 m van 80 cm breed nodig heeft. De rok bestaat uit 2 voor- en 2 ach terbanen. Van de laatste is'een halve baan als patroon gegeven. Op het pa troon van de voorbaan is het heupstuk en de zak aangegeven. U maakt echter een apart patroon van het heupstuk met de zak eraan en nog één van de zak apart. De voorbaan wordt dan zonder heupstuk geknipt. U bevestigt de boven rand van de zak aan de voorbaan, ver bindt deze dan met het heupstuk, waar na u de zak langs voor- -en onderkant dichtstikt. De middenvoor- en de ach ternaad worden gesloten, evenals de zU- naden. In de linkerzijnaad blijft het bo vendeel open voor een taillesplit met ritssluiting. In voor- en rugpand stikt u de coupe naadjes. Tegen de voorkanten wordt een 4 cm breed beleg genaaid, dat u desgewenst ook aan kunt knippen. Knoopsgaten aanbrengen en zü- en schoudernaden sluiten. De halsrand en de armsgaten kunt u met schuine re pen stof afwerken ofwel de bovenkan ten tot aan de stippellün voeren. De rok met het lüfje verbinden. Zo'n overgooier, maar dan van wol len stof, is ook heel practisch als over- gangskleding. Op warme dagen draagt u er een luchtig bloesje onder en bent dan toch goed beschermd tegen een plotselinge koele wind. Is het koud, dan zal een flanellen of wollen blousje de voorkeur verdienen. Gebruikt u het pa troon voor een zonnejurk, dan kunt u van de rugzünaden 1 cm afnemen. Een firma in Groningen zal in sa menwerking met een onderneming te Gorredijk melkbussen van aluminimum gaan fabriceren. De nieuwe combina tie heeft daartoe licentie verkregen van een Zwitsers patent. Het mate riaal ervoor zal in de vorm van schij ven uit Zwitserland worden ingevoerd en in Groningen worden verwerkt tot bussen uit één stuk. Het nieuwe product is aanzienlijk lichter dan de oude stalen kannen en bovendien roestvrü. Men hoopt in September met de productie te beginnen. En de Kakatoe haar neefje wordt vandaag juist tien jaar oud. Daarom schrijft ze wel drie kantjes omdat ze zoveel van hem houdt In het bos van Pimpel-Daatje in het landje Kruimelbrood staan wel honderd-duizend bomen, hele kleine.maar ook groot En een vlinder blauw gaat trouwen met een mooie vlinder wit. En ze sturen honderd kaartjes om te zeggen hoe het zit. Midden in dat bos daar is een open plekje klein en knus. En daar staat dan, rood geschilderd Pimpel-Daatjes brievenbus. Alle Pimpel-Daatse dieren brengen daar hun brieven heen. Tante kraai zorgt voor verzending en vergeet er "vast niet een. Opa Aap schryft aan zün zoontje in een bos, ver over zee: Beste Tom, hier schrüft je vader zeg me eens, hoe gaat 't er mee! En het regenwormpje moppert omdat het niet regenen wil. Stuurt een brief op hoge poten aan Burgemeester Duiventil. Jullie moeten de plaat hiernaast maar eens goed bekijken. Er staan acht tekeningen op en bij iedere tekening wat cüfers. Het eerste plaatje stelt een dier voor waarvoor de meesten van jul lie bang zün. Schrijf de naam van dit dier maar eens op. Nu staat er bij deze tekening 3-4. Dat wil zeggen dat je de 3de en 4de letter van het woord er uit moet halen, Je krügt dan een nieuw woordje en dat woordje schrijf je op. Plaatje twee stelt ook een dier voor, alleen veel groter. De naam van het dier heeft 4 letters en je moet de 1ste, 2de en 4de er uit halen. No. 3 is een soort noot. Wat voor noot moeten jullie zelf zeggen, maar aan de cijfers er onder kun je zien dat het geen korte naam is want het cüfer 7 komt er in voor. No. 4 zullen jullie alleen wel kunnen vinden, maar no. 5 wordt iets moeilijker. Dit dier heeft een soort beugel van leer om zijn nek. Aan deze beugel kan iemand zich vasthouden, iemand die misschien alleen niet zo goed kan lopen. Het is een lang woord, want zelfs het cijfer 11 zie ik er onder staan. No. 6 kan wel eens pün doen. Het is een woord van vier letters waar je de 2de en de 4de van nodig hebt. No. 7 laat drie mooie meneren, met kroontjes op, zien. En hoe heten mannen met kroontjes op? De laatste tekening spreekt voor zich zelf en zo hebben jullie 8 woorden gekregen die samen een zin vormen. En....? weten jullie nu wie de Koning is? „Het is Augustus!", sprak de muis, „De tijd dus om te vissen En omdat vis zo lekker is, Wil ik die hap niet missen!" Dus sta;j>t Mies haar huisje uit, Met snoer, hengel en net. „FUn!", roept ze uit. „Dat wordt een feest!" Ze heeft by voorbaat pret. En ja hoor.... Mies de Muis heeft beet. De dobber schiet weg, een stuk. „Ik vang wat!", roept de muis En geeft aan 't hengeltje een ruk.... De vis is echter niet te zien Mies haar snoer schiet in een plant. Ze trekt en trekt zonder succes Stampte op de wallekant. Even daarna gaat Mies weer terug Haar hengel is aan stukken. Haar snoei en dobber zyn kapot. Het visseti wou niet lukken! Reintje Vos schrijft sluw een brief aan klein haasje Spring in 't veld „Ik kom gauw eens op visite.... daar ben je vast erg op gesteld!" 's Avonds om een uur of zeven wordt de brievenbus gelicht Dan komt tante kraai in actie doet haar dageiykse plicht. Ze vliegt uren in de rondte brengt de brieven overal. En de kraai, dat kun je denken, doet dat niet voor niemendal.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5