ONZE KINDERKRANT, r~ Ziekenbezoek Dwarreltje leert de wereld kennen I'im. ftim, Fora in liet meuwü huis DE VERMISTE OORRING PATRICIA WENTWORTH £uilteb eetió naaA ONS HOEKJE POPENT VISSEN MET DEEG EN WORM WAT STAAT ER OP DEZE VRACHTAUTO? Televisie-experts stonden voor lastige puzzle Rijssel en Reims leiden in Franse divisie Vier tweede klassers in Amsterdams elftal Theo Saat (V. en L.) voor drie maanden geschorst BEROEPINGSWERK Het Radioprogramma VRIJDAG 10 OCTOBER 1952 Beste kinderen, Daar heeft de post mij al héél mat brief jes gebracht, Ik moet ze natuurWk eerst uitzoeken, voordat ik aan de ant woorden beginnen kan. Want ik wil al mijn nieuwe neven en nichten in de krant een paar woordjes terugschrii- ven. v Jullie moeten aan één ding goed den ken: vermeld altijd duidelijk je naam en adres volledig. Want ik kan anders acht niet weten waar jullie vandaan komen. Schrijf gerust over alles wat ie wilt Over een poosje zullen we eens een raadsel met prijzen in ons krantje zet ten. Ik ben benieuwd of ik knappe neven en nichten heb gekregen Hui ^ïdSek Van vanda*ll is niet ge makkelijk. Doe er goed je best op en stuur je oplossingen aan het adres var, TANTE PAULIEN, BUREAU VAN DIT BLjAU. OPLOSSING Het raadseltje met woorden van de vorige week bracht de volgende uit komst: ark, Ria kat. Maar mogeïuk was ook: aak, ada, kat. s ,y IIIHIIIII! een Twee jongens gingen uit vissen. Met hun hengels, netten en snoeren gewa pend fietsten ze naar de ringsloot en zetten zich aan de vangst. De één viste met een worm en de ander met balletje deeg. „Met wormen vang je véél beter!" sprak de eerste. „Niets hoor!", weerlegde de tweede. „Ik weet zeker dat ik de eerste vis boven water haal met mijn balletje deeg:" Nu, de tweede had gelijk hoor, want even later haalden de vrienden gelijk op. De één had een mooie vis en de ander.... een oude schoen aan zijn haak, terwijl hij toch zo'n mooie worm had ingegooid. Kunnen jullie zien wie er met deeg viste en wie met de wofm? Pieternel heeft huisarrest. Waarom? Was ze stout? Welnee, Pietcmei is „snip", Daarom nipt ze ook zo sip Aan haar bordje havermout. Pieternel hoeft niet naar school. Is dat even fijn? Och, die rare Pieternel, Liefst zou ze gezond en wel In haar klas weer zijn. Pieternel verveelt zich zo; Solt wat met haar pop; Haalt haar speelhoek overhoop; Slikt een lepel hoestsiroop. En een katjesdrop. Loopt zo'n beetje zielig rond, Hadsjiuchsnuf, snuf, Tot de bel luid overgaat; Nee maar, wie daar voor haar staat? 't Is haar eigen juf.' Pieternel vergeet haar neus, 't Keeltje schrijnt niet meer. Juf van school thuis op bezoek, Lijkt 't niet net iets uit een boek? Is me dat een eeP PAULIEN r\WARRELTJE Wingerdblad beleefde u een onverwacht avontuur. Juist toen hij zich op z'n elf-en-dertigst gereed maakte voor zijn sprong naar de tuin naar beneden, kwam er een windvlaag, die hem losrukte van de oude muur en meevoerde, ver over de bomen, de stra ten en de hoge daken van de stad. Dat was me ook wat! Je denkt rustig neer te strijken op een heester vol lila herfstastertjes en dan komt plotseling die onstuimige wind en stuurt al je plannen in de war. Dwarreltje Wingerd blad was zó van streek, dat hij helemaal vergat om zich heen te kijken en dat was jammer, want de wereld lijkt machtig mooi, wanneer je haar zo van de lucht uit beziet. Eigenlijk kwam hij pas weer tot zichzelf, toen hij al wen telend en wervelend naar beneden gleed. Hè, hè, het einde van de tocht was in zicht. Waar zou hij terechtko men? Dwarreltje, wel een beetje versuft van de val, meende dat hij het wel minder had kunnen treffen. Daar lag hij dan op een bed van bruine en gele blaren en te oordelen naar al die zwie pende en krakende takken boven hem, was hij in een park beland. Arme Dwar reltje! Hoe kon hij ook vermoeden dat zijn komst in dat grote park zo'n op schudding zou verwekken? Hij lag er nog maar amper, of het gefluister be gon. „Heb je het al gezien, daar ligt een rood blad. Een rood blad. Een rood blad." Het ritselde en suizelde in de bomen en op de grond en de wind droeg het gerucht verder. In een ommezien wist heel het park dat er op het paadje bij de vijver een wonderlijk mooi blad was neergekomen, niet geel of bruin of zomaar groen, maar kleurig als het borstje van de kleine vinkjes, die 's zo mers het park bevolkten. De bomen en de heesters en de grassprietjes raakten er niet over uitgepraat en ze waren zo in beroering, dat het zelfs de eenden in de vijver opviel. „Wat kwebbelen ju- lie toch?" vroegen die al snaterend. ..Wat is er aan de hand? Een indringer in ons park? Zet hem eruit!" Het geroezemoes verstomde even. Elk een dacht na. Natuurlijk, dat vreemde blad hoorde hier niet. Het moest ver jaagd worden. Maar hoe? Dwarreltje Wingerdblad intussen lag doodstil op de plaats waar hij was neer gekomen. Hij maakte zich zo klein mo gelijk, maar dat hielp hem geen zier, want opvallen deed hü toch! „Iedereen is jaloers op me", dacht hij bedroefd. „Kan ik het helpen, dat ik mooier ben dan alle anderen?" De vijandige stilte, die hem omring de, werd plotseling doorbroken. Een oude eik verhief zijn zware stem. „Zeg wonderblad, hoe kom jij aan je mooie pak?" „Een herfstmannetje heeft me geverfd, mij en al mijn broertjes en zus jes", piepte Dwarreltje met kloppend hart. „Een herfstmannetje", ritselde het door het park. „Een herfstmannetje". En toen klonk er een koor van boze stem men: „Waar zijn onze herfstmannetjes?" De kleine kereltjes, die al die tijd in hun schuilhoeken weggedoken hadden gezeten, kwamen van alle kanten te voorschijn. Ze hadden natuurlijk ook gehoord wat er gebeurd was en ze voelden zich niets op hun gemak, voor al niet toen de oude eik donderde: „Waarom zijn mijn blaadjes niet rood?" De beuken vielep hem bij. de kastanjes en de iepen ook en op het laatst was het een hels rumoer van allemaal onte vreden stemmen. De herfstmanntjes wisten zich gewoon geen raad. Ze kon den zich trouwens niet eens verstaan baar maken. „Rood, rood, rood", ritsel de het door het park. „Wij willen rood zijn" riepen alle blaadjes. Toen eindelijk de rust weerkeerde, verklaarde Klodder-raak. het oudste herfstmannetje, zo bedaard als hij maar kon, dat hij geen rood op zijn palet had. Maar daar namen de parkbewoners geen genoegen mee. „Dan ga je het maar halen!" riepen ze verontwaardigd uit. Halen? Waar? Bij wie? Niemand wist het, behalve Dwarreltje. Toen hij zijn stemmetje verhief, wa ren alle blaadjes stom van verbazing. Gunst je, daar had je dat kleine mor mel ook nog! Om hem was eigenlijk alles begonnen! Die onruststoker, wat had die nu weer te beweren? 't Zou wel niets belangrijks zijn. Maar al gauw luisterden ze aandachtig naar zijn woor den. Wist hij het adres van zijn eigen herfstmannetje? Had die een kolossale pot met rode verf? Maar dat was toch prachtig! Dat kereltje kon hen helpen! Toen het donker werd verliet een stoet van herfstmannetjes het park en Dwarreltje Wingerdblad ging met hen mee. Hij moest immers de weg wijzen naar de grote tuin, waar zijn eigen herfstmannetje in een lege bloembak woonde! Dwarreltje lag keurig opge vouwen in Klodder-raaks binnenzak en hij kon nog juist heel zachtjes het ge ritsel van honderden blaadjes horen: „Tot weerziens, Dwarreltje. Tot weer ziens, hoor!" Dwarreltje lachte zo'n beetje voor zich heen. „Ja ja nu ben ik opeens de held van de dag", dacht hij. „Maar jul lie zien me niet terug, hoor. Vast niet. Toen ik nog tegen de oude muur hing, had ik maar één verlangen: rustig neer te dalen op die vriendelijke struik vol herfstasters in de hoek bij de schutting: en nu ik wat meer van de wereld heb gezien, ben ik tot de slotsom gekomen, dat die bescheiden wens zo dwaas nog niet was. Laat de ijdele blaadjes uit het park maar denken dat ze gelukkiger worden in hun rode pakjes, ik weet wel beter. Zo, en nu ga ik een dutje doen, want anders ben ik niet fris hls ik straks mijn broertjes en zusjes terug zie in onze eigen goede oude tuin PAULIEN In de vakjes van 1 t.m. 47 moet wor den vermeld wat voor een vracht deze wagen vervoert en waar hij het heen brengt. Hieronder volgen dertien vra gen. Het antwoord op deze vragen staat er achter, alleen zijn de letters vervan gen door cijfers. Je ziet dus aan het aantal cijfers uit hoeveel letters het antwoord bestaat. Als je denkt een juist antwoord te weten dan zet je de juiste letters in de vakjes waar het overeenkomende cijfer in staat. Als alle vragen zijn be antwoord, zijn te vens alle vakjes- ingevuld en kun je de spreuk op de wagen lezen. 1. Een huis is ge bouwd van 19- 15-42-25-2-26 2. Onder je neus zitten je 44-40- 20-20-2-14 3. Kennen jullie het verhaal van het turfschip van 30-29-13-47-17 4. Iemand die naast je woont is je 38-5-39-3 5. Een Romeinse Keizer was 37-2- 3-21 6. Onder de dakgoot staat een regen 15-21-43 7. Een geldstuk van vijf cent heet 19- 41-39-31-1-13-16 8. De naam van ons land is 32-24-47- 11-29-44-27-46-47 9 Zandvoort is een 30-17-47-20-44,28- 45-23-19 10. In Lopik staat een 7-2-35-47-„42-22 11. Een kippenhok noemt men ook wel een 4-21-36-33-47-13-16 hok 12. Een stad op Walcheren heet 1-44-6- 19-19-8-26-10-34-18 13. Een kloosterzuster is een 12-21-9 Miesje had zin in wat lekkers, ,Weet je", zei ze, „wat ik haal....? Ik ga naar mijn paling-boertje En ik koop een dikke aal!" Nu, nog geen kwartiertje later, Zat de aal al in een krant. Miesje holde gauw naar huis toe Met het pakje in haar hand. Maar een aal is reuze glibberig En schoot floep de krant weer uit. Doch de muis liet zich niet kennen En nam dra een kloek besluit. Met haar kleine muizenhandjes Greep ze flink het aaltje beet, Maar.één twee drie, daar ging de aal weer... Miesje gaf een luide kreet. Want het koude, gladde aaltje Schoot nu prompt in Miesjes broek 't Muisje zette 't op een rennen En het aaltje dat is zoek! 75. Pom had gelijk. De grote klok. welke op de gang stond, liet haar zwa re slagen door de stille gang galmen. Het was twaalf uur en dat was juist het uur, dat Pim had uitgekozen om met de uitvoering van zijn plannetje te beginnen. Snel gaf hij zijn broertjes de laatste aanwijzingen. Pom en Pam lie pen op hun tenen weg, terwijl Pim naar de deur stapte, die toegang gaf tot de kamer van baron Van Pottum. De streep licht, die onder de deur doorviel gaf Pim zekerheid, dat de .ba ron nog in zijn kamer moest zijn. Maar voor alle zekerheid gluurde hij eerst nog even door het sleutelgat. Ja hoor. daar zat de baron aan tafel. Langzaam, heel langzaam draaide Pim de knop van de deur om en duwde deze zachtjes open. Voorzichtig sloop Pim naar een hoek van de kamer en verschool zich achter een paar zware gordijnen. Gelukkig, de baron had niets gehoord en ook niets gezien, want hij zat met zijn rug naar de deur toe. Onwetend van het gevaar, dat hem boven het hoofd hing, was hij be zig een nieuwe pijp te stoppen. En ge durende dit werkje, praatte hij hardop tot zichzelf, zoals eenzame mensen veel plegen te doen. „Tjonge, tjonge, wat wordt die tabak duur tegenwoor dig. Als dat zo doorgaat, zal ik ermee moeten ophouden...." Maar nauwe lijks had hij deze woorden uit de mond, of hij bleef verstijfd van schrik zitten. doodt rat doos a 75 ct Advertentie Ing Meel Gisteren publiceerden wij het bericht dat de voetbalwedstrijd BelgiëNeder land op het televisiescherm zou ver schijnen. Voordat het technische pro bleem was opgelost moesten vele moei lijkheden worden overwonnen. Het technisch personeel heeft geruime tijd moeten zoeken naar een punt, vanwaar verbinding met Breda mogelijk was. Dit is het vele verdiepingen tellende Centu- ry hotel in het centrum van Antwerpen. De televisieuitzending gaat van Deur- nestadion naar het Century-hotel. waar op het dak met een straalontvanger en een straalzender wordt gewerkt. Van het Cenlury-hotel gaan de televisiebeelden naar Breda als tussenstation en van Breda naar de zender te Lopik. De ex perimenten langs de route Deurnesta- dion, Century-hotel, Breda naar Lopik zijn, naar wij verder vernemen ge slaagd. De uitslagen van de wedstrijden ge speeld voor de eerste Franse divisie luiden: Reims-Roubaix 10; Rijsel-Sete 50; Stade Francais-Nimes 42; Ren- nes-Sochaux 1—1; Marseille-Nancy 4—3; Le Havre-Racing Parijs 41. De eerste plaats van de ranglijst wordt gedeeld door Rijssel en Reims. Beide clubs hebben 14 punten. De der de plaats wordt bezet door Marseille, Nimes, Rennes en Sete, elk 10 punten. In de onderste regionen staan Lens en Racing Parijs op de vijftiende plaats, elk 5 punten. Nancy en St. Etiënne fun geren als hekkensluiters met elk 3 pnt. Zaterdag 18 October zal op het ter rein van Daring te Brussel de steden- wedstrijd Brussel-Amsterdam worden gespeeld. Het elftal van Amsterdam is als volgt samengesteld: Hagenaars (Vo- lewijckers; Boonkamp (Blauw Wit) en Boskamp (Ajax); Van Houten (Water graafsmeer), Kil (DWS) en Kuypers (Volewijckers)Tolmeijer (Blauw Wit), Michels (Ajax). Verhagen (Zeeburgia), Feldmann (AFC) en Disselkoen (AFC). FIN KARNI FLUIT WEDSTRIJD EN GELAND (AMATEURS)-NEDERLAND Naar wij vernemen zal de wedstrijd tussen het Engelse amateur elftal en het Nederlandse elftal, welke Zaterdag 15 November te Huil wordt gespeeld, worden geleid door de Finse scheids rechter Kami. Hij zal door twee land genoten als grensrechters worden bij gestaan. DOOR- Ook Cecily's minder-welwillend com mentaar op de haar eveneens 8ez.°!Y den invitatie werd zodanig ge wijzig dat juffrouw Alvina er alleen bezorgd heid voor overstelpende, haar gezond heid schadende drukte uit kon °Pm®' ken. Opgewekt begaf zij zich naara theetafel en schonk uit een grote ouder wetse theepot een strokleurige vloei stof in haar beste Chinese k°pjes, io- verdun, zonder oor en uiterst moeiiij te hanteren. Als de thee heet wa brandde men onvermijdelijk zijn vin gers en wanneer dit niet gebeurde, ver keerde het vocht geheel en al in net stro-stadium, zowel wat kleur smaak betreft. Gelijk alle, gasten van juffrouw Vinnie worsteld Frank met het probleem, hoe hij zien uit de moeilijkheid zou redden. Ener zijds was hij wanhopig overtui.,d. a het onmogelijk zou zijn, een catastro- Phe te vermijden, anderzijds moest niJ zich innerlijk met alle macht verzet ten tegen de aandrift, die huisclu ramp dan meteen maar uit te Intussen deelde juffrouw Vinnie Mem mee, dat het theeservies afkomstig was uit China; haar overgrootmoeder had het cadeau gekregen. „Maar ze niet met de meneer, die 't haar zond, getrouwd, want juist in die dagen ont moette ze mijn overgrootvader op een jachtbal. Precies een maand later trouwden ze, een feit, dat erg bespro ken werd, maar mijn overgrootvader was ook zo'n doordrijver. Hun huwe lijk heeft zestig jaar geduurd; ze kre gen vijftien kinderen, maar nooit viel er een onvertogen woord. Als het niet zo donker was, zou u uit dat kleine venster ginds hun grafstenen kunnen zien. Sinds we niet meer behoeven te verduisteren, zit ik graag met de gor dijnen open en bovendien klkt het me wel prettig voor de mensen, die het pad «ginds zouden afkomen, t Is zulk een verlaten weggetje, vooral in de buurt van het „Bosje van de Dode MFrank Abbott zette de met enige moeite geleegde theekop neer. Wie was die' „dode man? vroeg hij- Juffrouw Alvina drong hem eerst een eigengebakken koekje op en deel de nog meer strogele thee „r0n^- Koekje had een sterke karwijsmaak en was bedekt met een laag rose suiker. .Och. 't is nogal een nare geschie- denis meneer Frank, maar natuurlijk is het zo lang geleden en ze zijn nu toch allen dood. De man heette Ed- wnrd Brand en was nog op de een of andere manier familie van de Toma- lvns de eigenaars van Deerhurst Park aan de andere kant van de gemeente. Die mensen zijn nu allen overleden, maar u kunt hun graven nog in de kerk zien. Al het land rechts van het pad door 't dorp was hun eigendom en Edward Brand mocht in het z.g. Hout vestershuis, midden in het bos wonen. Niemand wist waar hij vandaan kwam, niemand ook, waarom ze hem hier onderdak gaven. Hij was heel lang en mager en had koolzwart, met een lint bijeen gehouden haar. Toentertijd droegen velen gepoederde pruiken, maar Edward Brand deed aan die mo de niet mee. Hij woonde helemaal al leen en al heel gauw waagde zich nie mand meer in de omtrek, vooral niet als het donker was! Ze vertelden, dat hii aan tovenarij deed, want in die dagen waren de mensen erg bijgelo vig. Lieve mevrouw Abbott, laat mij u nog eens inschenken. En u moet beus mijn aardbeien-jam eens proeven. Ellen Caddle heeft van 't jaar een nieuw recept gebruikt en 't is erg goed geslaagd". „Ja", beaamde mevrouw Abbott. „Ze is heerlijk en ik voor mij vind Ellen een ware tovenares. Wat mij betreft, ik zou mijn jam nooit die smaak kun nen geven. Maar ga voort, juffrouw Vinnie en vertel Frank eens, waarom Edward Brand later de „Dode man" werd genoemd". „Nu, wanneer u vindt, dat het on derwerp wel geschikt is voor een thee visite". En toen, zich meteen tot Frank wendend. „Och. het verhaal werd hoe langer hoe mooier of liever erger! Ten slotte ging er een verhaal rond over een verdwenen meisje, maar later bleek, dat ze haar huis ontvlucht was, omdat ze niet met haar stiefmoe der kon opschieten. Iedereen verdacht Brand, dat hij er wel meer van wist. 't Was een heel jong meisje, niet ouder dan veertien. Men vreesde, dat geen enkel kind meer veilig zou zijn en daarom toog een hele troep op weg om het z.g. Houtvestershuis te verbran den. Mijn vader had als jongen van de oude koster hier gehoord, dat diens grootvader tot de mannen behoorde, die Edward ter verantwoording wilden roe pen. Ze vonden een leeg huis, waar van alle deuren en vensters open ston den, zonder dat er iemand te beken nen was. In de kamers waren heel wat spiegels, die verbrijzeld werden. Daar op rukten ze de deuren uit hun schar nieren en gingen weg. Toen ze einde lijk weer op het gewone pad. een heel eind' van het huis af, kwamen, zagen ze eensklaps het lichaam van Edward Brand, dat aan een lange rechte boom tak hing. Ze begroeven het bij de weg. kruising juist buiten de kerkhofmuur, zoals in die dagen met lijken van zelfmoordenaars gebeurde. Het_ Hout vestershuis is er nog, maar niemand heeft er ooit meer in gewoond en geen mens komt er graag dichtbij. De plek tussen de bomen waar ze Edward Brand hebben gevonden, heet sindsdien 't Bosje van de Dode Man". Frank Abbott had tijdens haar relaas niet zozeer belangstelling voor de ge schiedenis van Edward Brand c.s. ge voeld als voor het feit, dat juffrouw Alvina met haar kleine kwetterende persoontje op de achtergrond scheen te zijn geraakt. Hij kreeg sterk de in druk, dat ze hem het verhaal had oververteld zoals ze 't zelf gehoord had uit de mond van haar vader, die het weer van de oude koster had ver nomen, wiens grootvader de Dode Man had zien hangen. Frank dacht, dat het geval juffrouw Silver wel zou interes seren en nam zich voor, 't haar mee te delen. Inmiddels duurde de theevisite voort gelijk 't met zulke visites gaat. Het sloeg halfzes en 't werd kwart voor zessen. Monica bn juffrouw Alvina schenen heel wat stof tot gesprek te hebben, zo als dit in een dorp heel dikwijls 't ge val is, want al het wetenswaardige wordt er onder de loupe genomen, dacht Frank. De meeste mensen te Deeping kende hij slechts van naam en dus interesseerden hun lotgevallen hem maar matig, ofschoon enkele din gen hem later weer voor de geest zou den komen. Juffrouw Alvina bleek bv. zeer verontwaardigd over het feit, dat Maggie Bell de telefoongesprekken af luisterde, maar Monica betoogde ietwat verontschuldigend, dat die arme Mag gie toch al zo weinig plezier in haar leven had. „Ze vindt het zo leuk, als ze me uit Lenton hoort bestellen of een afspraak maken met mijn tandarts. Ik zou haar dat genoegen niet willen ont nemen". Juffrouw Vinnie trad noga! heftig tegen zoveel toegevendheid in 't krijt en Monica Abbott bracht dus de con versatie handig op juffrouw Caddle, blijkbaar de om haar aardbeienjam zo geprezen Ellen, die hun gastvrouw da gelijks in de huishouding kwam helpen pen. „Cecily ontmoette haar in de Laan en ik dacht nog wel, dat ze de hele dag bij u bleef werken. Volgens Cis leek het wel, alsof ze vreselijk geschreid had. Is er iets niet in orde?" Nu kwetterde juffrouw Alvina er v/eer lustig op los. (Wordt vervolgd). De Koninklijke Nederlandse Athle- tiek Unie heeft de Hagenaar Theo Saat (Vlug en Lenig) voor drie maanden ge schorst. Dit is het gevolg van het feit dat Saat, niettegenstaande een hem door de KNAU opgelegd startverbod, op internationale wedstrijden te Wupper- tal is uitgekomen. NED. HERV. KERK; Aangenomen de benoeming tot vi caris te Vianen: S. O. Meeuwis, candi- daat te Groningen. Beroepbaarstel ling: H. C. Boer, vicaris te Eindhoven, Markt 4a. GEREFORM. KERKEN: Beroepen te Wierum: C. W. de Ruy- ter, candidaat te Nijmegen. GER. KERKEN (ond, art. 31 K.O.): Beroepen te Nijmegen: W. Berg- dorff, candidaat te Overschie. GEREF. GEMEENTEN: Beroepen te Veenendaal: H. van Gilst te Elspeet. I. DUE FOSCARI, een der minder bekende opera's van de beroem de Italiaanse componist Verdi. Verdi was geheel en al een tijd genoot van Richard Wagner. Maar zijn werk heeft niets ian de over lading en de pompe van deze Duitser. Zijn melodiek is veel „volkser" in de beste zin van het woord en de doorgaans goedff teksten worden op muziek gezet op een wijze, die alle recht doet aan de psychologische kanten er van. Wie een goede opera de voor keur geeft boven een bont pro gramma stemme af op het „Third Program" (19.50 over 464 m.) ZATERDAG 11 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalen der. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek. 10.30 Idem. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.muziek. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Boek bespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20 En gelse les. 14.40 Amateursprogramma. 15.15 Kroniek van letteren en kunsten. 15,55 Tweede Gelderse Zangersdag. 16 20 „De vliegende Hollander", causerie. 16 30 „De schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Gram.muziek. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Amusementsmuziek. 18.45 Buitenlandse correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gra- mofoonmuziek. 19.20 Pariementsoverzicht. 19 30 Gram.muziek. 20.25 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50 Thuisfront, Tombola. 21.00 Gevarieerd programma. 21.59 Actualitei ten. 22.00 Amusementsmuziek. 22.30 Wij luiden de Zondag in! 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23.22—24.00 Gram. muziek. HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA, IO.OO VPRO. 10.20 VARA. 19 30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7 10 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weer berichten. 8.18 Gram muziek. 8.30 Orgel spel. 8.55 Voor de vrouw. 9.00 Gram. muziek. 10.00 „Tiidelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11 30 Gram.muziek. 12.00 Orgelspel. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Roemeens Orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 Commentaar. 13.20 Dansmuziek. 14 00 Radioweekjour- naal. 14.25 Gram.muziek. 14.45 Boek bespreking. 15.00 Amateuruitzending. 15.30 Van de wieg tot het graf". 15.45 Accor- deonmuzlek. 18 15 Sportpraatje. 18.30 Ra dio Phllharmonisch Orkest en solist. 17.15 Voor <ic jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara- varia. 18.20 Filmprogramma. 18.40 Rege ringsuitzending: Zoeklicht op de Westerse Defensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout". causerie. 19,40 „Het Oude Testament in deze tijd", causerie. 19.55 „Déze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevarieerd programma. 22.00 Socia listisch commentaar. 22.15 Weense mu ziek. 22.40 „Onder de Pannen", hoorspel. 23.00 Nieuws. 23.15 Reportage. 23.20— 24.00 Verzoekprogramma.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5