Mr Burger stelde vragen over gratieverlening aan Lages de Voorlopig nog geen verhoging van de broodprijs Hef beklagenwaardigste volk op aarde VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN - 77e Jaargang No- 11543 Dagblad voor Den He/der, KoegrasTexel, Wieringen en Anna Paulowna Mmtstcr Donker: Doodvonnis had in Korea, Tunis, Marokko op agenda Eden: De Perzische voorstellen zijn onredelijk en onaanvaardbaar de hoofdstad Vervanging van de twee soorten wittebrood door één soort Koreaanse burger is er slecht aan toe Niet onze weg! Donderdag 16 Oct. 1952 Interpellatie in Tweede Kamer 1950 moeten worden voltrokken stellen van Tégen op jaren levenslang veroordeelden Koningin Juliana in Weerbericht Vergeten categorie DEBAT-STOF TE OVER VOOR V.N Engelands wensen nog eens geformuleerd Frankrijk zal het debat boycotten Blauwe vlam snelde door de lucht Regering bestudeert de consequenties IN EEN HOSPITAAL IN SEOEL A nïliaanse hospitaal van Seoel, de hoofdstad van het Italiaa {o{o vgn generaal Mark Clark Prachtig werk van lanen /fa Margaret Truman achter Adlai Stevenson Directie: BIJLSMA en C. KRAK Hoofdredacteur: H. M. KOEMANS BUREAU: Koningstraat 62—64 Den Helder Postgironummer 449041 Telefoon 2345 TARIEVEN: Advertenties: 16 ct p. m.m Kleine advertenties („Juttertjes") tot 15 woor den f 1.—. elk woord meer 5 cent Abonnementen per kwar taal 6.05 per maand f 2.02 bij vooruitbetaling plus incassokosten Weekabonnementen 0.49 vragen. HU vroeg o.m. of het materieel juist' is rtft® rger ste,de v«f Duitse druk. of de gratieverlening in overeenstemmin 18., '"^gegeven aan ï0 neen, waarom er dan van afgeweken is Wil Ju. mrSi m' de richtlÜnen en, Burger verder, - die richtlijnen bekend min,!ter 2<> vroeg de heer gevraagd, of de minister nog staat op bet stanrfnfm? Kamer? Voorts werd de gratieverlening moet worden gezien als d« Va/! «notie-Donker, of gratiebeleid, en of de minister niet van oordeel is dat "dl? na"oorlogse veroordeeld. oorueci is, dat dit beleid moet worden t/iINISTER Donker gaf toe, dat Lages "'één der ergste oorlogsmisdadigers is geweest. De doodstraf verdiende hij ten volle. De aandrang van Duitse zijde heeft spreker buiten beschouwing ge laten. Deze inmenging beschouwde de minister als een betreurenswaardig te kort aan schuldbesef bij de Duitsers. Het lange tijdsverloop sinds de bevrij ding is de voornaamste grond geweest voor gratieverlening. Reeds in 1950 had het doodvonnis moeten worden voltrok ken, maar er was nu geen keus, wilde men onze rechtsbedeling niet bezoede len. Volgens de summiere richtlijnen voor gratieverlening had Lages reeds in 1950 ter dood gebracht moeten wor den en mr Donker betreurde dat dit niet was gebeurd. In het algemeen wenste de minister geen op jaren stellen van levenslang veroordeelden. Met de richtlijnen, wel ke van begin 1946 dateren, was de gra tieverlening aan Lages niet in overeen- Mr DONKER stemming, gezien het niet te voorziene geval, dat zich hier heeft voorgedaan. De richtlijnen zou de minister ter grif fie nederleggen opdat de Kamerleden er van vertrouwelijk kennis kunnen ne men. Tenslotte betoogde de minister, dat deze gratieverlening niet te zien is als een consequentie van het na oorlogse gratiebeleid. De heer Burger zeide in zijn repliek, dat de Kamer grotere zekerheid dient te krijgen, dat Lages later niet op jaren zal worden gesteld. De heer Peters (KVP) zeide, dat mi nister Donker een sterke verdediging heeft gegeven van zijn standpunt en hield principiële beschouwingen over de doodstraf, waarvan hij een tegen stander is op grond van de christelijke naastenliefde. De heer Gortzak (CPN) noemde Lages de grootste aller schurken, die nimmer recht kon doen gelden op gratie. Spre- Koningin Juliana heeft gistermiddag een onverwacht bezoek gebracht aan °e hoofdstad, waar zij in hotel Kras- "apolsky een uur lang belangstellend toezag, hoe een jury bezig was met de beoordeling van niet minder dan ze" fenhonderd schilderijen en tekeningen Van 180 Nederlandse schilders. Hier wordt namelijk beoordeeld, aan welke schilders dit jaar de koninklijke subsidie voor de vrije schilderkunst tin de vorm van studiebeurzen voor Zes Nederlandse schilders) ten deel zal fallen. De beoordeling van de werken Ja' minstens drie dagen in beslag ne men. Verwachting geldig tot hedenavond WISSELEND BEWOLKT Wisselend bewolkt met enkele bui- ®n. Meest matige wind uit Weste lijke richtingen. Weinig verande- r«ng in temperatuur. Zon op: Maan op; VrUdag: 7.08 onder: 5.30 onder: 17.42 16.46 ™ee,ndc dat de Duitsers de eis stel- ter rtnnH ogl0n ?orloSsmisdadigers meer ter dood gebracht moesten worden. Deze Pr», f1Jn hun wenkon bediend. (CHslnoi teKwaaI1 Yan Stoetwegen •mlittnzich aan bij de minister en f gelukkig, dat de minister zo snel de knoop doorhakte. De heer Oud (VVD) hield beschou wingen over het gratierecht en ze.de, een d»t te Veu ging om te zeS" gen, dat onze rechtsbedeling bezoe- vn trol? WOrden als een doodvonnis voltrokken zou worden lange tijd na teoJi' bovendien was het tien tegen een dat Lages te zijner tijd vrij komt. Deze gratieverlening was op on voldoende gronden geschied. De heer Zandt (SGP) was van me ning, dat op grond van Gods woord de gratie niet had mogen worden ver leend. Ook de heer Bruins Slot (AH) be treurde de gratieverlening, maar kon de argumenten van de minister begrij pen. Hierna voerden nog het woord dé heren Haken en Reuter, beide CPN. De.i heer Haken diende een motie in, vra gende om een wettelijke voorziening ten «inde te voorkomen dat Lages ooit in vrijheid komt. De motie werd niet voldoende ondersteund om in behan deling te komen. De heer De Kadt (Arb.) ten slotte sloot zich aan bij de argumenten van de heer Oud. Hierna dupliceerde minster Donker. Hij bestreed daarbij de. heer Oud en legde er de nadruk op, dat hij deze kwestie benaderd heeft van het stand punt der overheid uit. Voor hem was het allereerst de vraag hoe de overheid moest handelen. De onzekerheid voor Lages heeft niet allereerst gegolden. Een wettelijke regeling zoals gevraagd, zou in strijd zijn met de Grondwet. De vergadering werd daarop geslo ten. INDIEN het de taak van een krant is alle gebieden van het leven te bestrijken, dan heeft een dagblad bovendien de plicht zich te richten tot iedere denkbare groep van zyn lezers. Het is duidelijk, dat deze onderscheiding in het dagelijkse journalistieke werk niet kan worden uitgevoerd. Daarom publiceren wij Zaterdags een pagina voor de vrouw; VrUdags een kinderkrant voor de jongste jeugd; Woensdags een vragenrubriek voor hen, die moeilijkheden hebben, en voorts al die rubrieken, die nodig zijn om het maatschappelijke beeld in al zijn verschijningsvormen te tekenen. Wij hebben evenwel een VERGETEN CATEGORIE ontdekt en haasten ons deze in onze belangstelling te vatten. Het is de groep opgroeiende jongeren, leerlingen van scholen voor middelbaar en voorbereidend hoger onderwijs, land- en tuinbouwscholen, maar ook jonge mensen, die reeds op jeugdige leeftijd in beroep of bedrijf werkzaam zijn. Jongeren dus van, laten we zeggen, 14 tot en met 18 jaar. Wij willen hen aan het woord laten komen in een speciale rubriek, die wij voortaan Donderdags zullen publiceren. „Aan het woord komen" betekent in krantentaal „schrijven". Wij prijzen ons gelukkig, dat de bekende paedagoog en publicist, de heer D. L. Daalder, zich bereid heeft verklaard, de leiding van deze rubriek op zich te nemen. Wij laten hem voortaan de zorg voor de Vergeten Categorie. Zijn eerste stuk, dat in dit nummer is afgedrukt, bevat tal van bijzonder heden, die de moeite van het lezen dubbel en dwars waard zijn. Deze nieuwe rubriek heeft een groot stuk van ons hart. Moge zij het succes hebben, dat de heer Daalder en wij ervan verwachten. HOOFDREDACTIE. Nlllllllllllllllflllllllllllllllllf JTOALS gisteren reeds werd verwacht, is het uitgekomen. De Britse regering heeft in de nota, die Dinsdagavond aan de Perzische eerste minister werd overhandigd, de jongste en nog al dreigende voorstellen van Mossadeq verworpen. In een door het ministerie van Buitenlandse Zaken te Londen uitgegeven ver klaring worden de Perzische voorstellen „onredelijk en onaanvaardbaar" genoemd. De inhoud van de nieuwe Britse nota is gisteren door minister Eden aan het Lagerhuis bekend gemaakt. HU kondigde aan, dat zyn regering over de betrekkingen met Perzië een witboek zal uitgeven. Namens de oppositie in het Lagerhuis verklaarde Herbert Morrison (Labour) het eens te zijn met het in deze gevoerde regeringsbeleid. ITDEN vatte de inhoud van de nota samen in de volgende punten: 1. De Britse regering en de „Anglo- Iranian" aanvaarden de nationalisatie van de Perzische olie-industrie als vol dongen feit, doch eisen een billijke ver goeding. 2. De omvang van deze schadeloos stelling moet door het Internationale Gerechtshof te Den Haag worden vast gesteld. 3. De Britse regering eist voorts, dat de „Anglo-Iranian' schadeloos wordt gesteld voor het eenzijdig opzeggen van het olie-accoord van 1933 door Perzië. 4. De Britse regering, noch de „Ang lo-Iranian" streeft er naar de toestand, zoals deze was onder de overeenkomst van 1933, te herstellen. 5. De „Anglo-Iranian" is bereid on derhandelingen te openen, zodra de Per zische regeing zich er mee accoord ver klaart, de vaststelling van de schade vergoeding aan arbitrage te onderwer pen. STRAFFEN De Perzische eerste minister Mossa deq heeft in een Woensdag goedge keurde bijzondere wet zware straffen van 3 tot 15 jaar strenge gevangenis straf in het vooruitzicht gesteld voor saboteurs van olie-installaties in Perzie. Commentaar leverend op de jongste Britse nota aan Perzië inzake het olie- geschil, heeft een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buiten landse Zaken een beroep gedaan op Engeland en Perzië om de pogingen, er... lot een regeling van het geschil te komen, voort te zetten. De bestuurscommissie van de Ver. Naties heeft ondanks het dringende Franse protest besloten de Tunesische en de Marokkaanse kwestie op de agenda van de Algemene Vergadering te plaatsen. De Franse afgevaardigde, Henri Hoppenot, heeft verklaard, dat Frankrqk aan geen enkele bespreking en aan geen enkele beslissing over de Franse politiek in Noord-Afrika zal deelnemen. Op de ziting van de Alg. Vergade ring zal voorts gesproken worden over de rassenpolitiek in Zuid-Afrika. De Zuidafrikaanse afgevaardigde piotes- teerde, maar hij stond niet op een skmminfi. Ook zonder verdere bespre king is besloten het Koreaanse pro bleem op de agenda te plaatsen. Het zelfde geldt voor het Oostenrijkse vraagstuk. Hiertegen verzette de Rus sische afgevaardigde Gromyko zich. Volgens hem behoort dit vraagstuk uitsluitend tot de bevoegdheid van de vier grote mogendheden. Naar aanleiding van het plaatsen van de kwesties Tunesië en Marokko op de agenda zei de Franse afgevaar digde, dat zijn regering alle debatten zal boycotten. Zij duldt geen inmeng ing in haar zaken. Het werk, dat Frankrijk in de afgelopen eeuwen in Noord-/: frika breit verricht ..zou alleen al voldoende zijn om Frankrijk van alle aanvallen te vrijwaren'. Het voorstel om de Tunesische en Marok kaanse kwesties op de agenda te plaat sen moet nog worden bekrachtigd door de voltallige Algemene Vergadering. De Zweedse regering heeft de secre taris-generaal van de VN Woensdag een blauwboek aangeboden, met de no ta's die door Zweden, en Rusland zijn gewisseld over het beschieten van on gewapende Zweedse vliegtuigen door de Russen. Boven het internationale vliegveld Idlewild bij New York heeft men Dinsdagavond een grote blauwe vlam waargenomen, die zich met grote snel heid verplaatste en kort daarop ver dween. (Van onze Haagse redacteur) CEN van de dagbladen heeft in een bericht met een verontrustende opmaak gesuggereerd, dat de prijs van het wittebrood zes cent hoger wordt. En nog wel met ingang van X November a.s. De oorzaak van deze verhoging zou liggen in de vervanging van de bestaande wittebroodsoorten door één nieuwe soort, gebakken van bloem, waarvan het uitmalingspercentage ligt tussen de bloem, die gebruikt wordt voor het zogenaamde regeringsbrood en de bloem, bestemd voor het luxe-wittebrood. Tegelijkertijd zou men subsidie willen opheffen, dat op het ogenblik nog op het volksbrood wordt gegeven. Het blad heeft lukraak een slag geslagen naar wat eventueel zou kunnen gebeuren. UET vorige jaar is reeds de gedachte gerezen aan de afschaffing van het kunstmatige onderscheid tussen de ver schillende wittebroodsoorten, te weten het zogenaamde volksbrood en het eigenlijke of luxe wittebrood. Deze ge dachte is toen niet verwezenlijkt, mede omdat hierbij tegelijkertijd de loon- en prijspolitiek om de hoek kwam kijken. Men achtte het vraagstuk zo gecompli ceerd, dat er niet eens een voorstel van de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, de heer S. L. moor de Ned. oorlogscorrespondent, eerste luit. J. Rups) i rHTFR het bureau van dr Luigi Coia, de directeur van Zuid-Korea hangt e8 d;t hospjtaal. Die foto werd ge- tehndden van de s q Amer;k „se nomen toen def c gustus van dit jaar het hospita®i bezocht"ormer Aft. een door gencraa, Clark ge- rende de eerste dagen van hun verblijf in die hygië nische omgeving erg on wennig, maar laten zich zorgen aanleu- spoedig de goede met welbfllhagen phrase is. Niets wat bin nen het bereikt van de mo- JIMALA .ttA+AM medische ligt, is voor ALS men n burgers ris men zorg 7afelen worden besteed, dan begr"J't prachtig» van ge neraal Clark geen *ewoon- te-uitdrukking, geen holte die Koreaanse daar ziet 1'g ziet welk een en toewijding derne schap handeling van anen te veel. weten de be- deze Kore- Een groot ge- anen ie veei. b1""" e> deelte van de patiënten be i__z. heel innerp staat uit kinderen. wormen tien variëteiten jonge Kinderen met (waarvan men heeft kun- tien vaneieiien uccu nen constateren), met hon- geroedeem, met huidziek- ten en verwondingen De stakkers voelen zich gedu- nen. Hoofdzuster Rose vertelt een geval van een twin tigtal Koreaanse kinderen tussen twee en zeven jaar. dat tijdens hevige gevech ten in de omgeving van Seoel in niemandsland werd aangetroffen. Hun ouders waren gevlucht en de kinderen hadden reeds dagen lang geer, eten ge had. Toen ze door gealli eerde soldaten werden aangetroffen, was 'n groep je kinderen bezig een klei ne peuter van 'n jaar of drie met stenen te gooien. Het kleintje was er erg aan toe. maar door snel en kundig ingrijpen van de Italiaanse artsen is het in leven ge bleven en kleintje loopt nog steeds - nu gezond - in het ziekenhuis rond. Als wij het ziekenhuis bezoeken, staat dr. Coiia op het punt naar zijn va derland terug te keren. Het is een rustige man van middelbare leeftijd klein en tenger, met een enorme werklust, die een grote liefde voor zijn werk heeft. Hij vindt het verschrikkelijk, dat het ziekenhuis niet groot ge noeg is om alle Koreaanse burgers, die medische hulp nodig hebben, te helpen. „Bedenk eens, dat particu liere medici in dit hele gebied afwezig zijn en dat er bijvoorbeeld voor tbc tussen Seoel en Poesan (de Zuidelijkste havenstad van Korea) nog maar één andere inrichting is. En dat. terwijl meer dan de helft v?n de hele Koreaan se burgerbevolking aan de ze vreselijke ziekte lijdt, vertelt hij. Binnen het bereik van hun vermogen doen de Ita lianen ginds in Seoel bui tengewoon veel goed werk. waarmee zij zich de on sterfelijke dank van het •meest beklagenswaardige volk op aarde hebben verworven. Mansholt, is geweest om dit onderscheid te doen verdwijnen. We hebben nu een nieuwe regering en deze heeft het vraagstuk weer ter hand genomen. Dat wil zeggen: zij oriënteert zich over de bestaande situatie. Wel schijnt het in haar bedoeling te liggen het bestaan van twee soorten wittebrood af te schaffen en terug te gaan naar één soort, zoals dat vroeger ook altijd ge weest is. Maar deze maatregel heeft belangrij ke aspecten; met name zijn er prijs- consequenties aan verbonden. Een an dere samenstelling van de bloem voor volksbrood minder ver uitgemalen dan thans geschiedt brengt de nood zakelijkheid van prijsverhoging mee. Op het ogenblik valt echter nog niet te zeggen, wat er gebeuren zal, om de eenvoudige reden, dat de regering het zelf nog niet weet. Het is immers mo gelijk verschillende soorten meel te maken er is namelijk variatie in het uitmalingspercentage denkbaar en elke soort heeft haar eigen consequen ties, wat de prijs betreft. (Zie elders in dit blad) TIJDENS de verkiezingscampagne wordt president Truman steeds vergezeld door zijn dochter HET is een uitermate kwade zaak demagogie te bedrijven. De brave burger, die niet gewend is te onderscheiden tussen wit en zwart en grijs, is geneigd als argument te aanvaarden, wat geen argument is en zich te laten meeslepen door een betoogtrant, die zich van de sprekendste beelden weet te bedienen. Wij zullen ons in dit artikel tegen demogagie moeten wapenen. Het zou namelijk bijzonder verleidelijk zijn tegenover de kreten, die ds Kr. Strijd slaakte op de kansel van le Kapelkerk in Alkmaar (tijdens een bijeenkomst van „Kerk en Vrede, waar hij in het strijdperk trad tegen prof. dr G. C. van Niftrik over het probleem of Christenen moeten of mogen meedoen aan de huidige bewapening), andere slagzinnen te stellen, die wij bijvoorbeeld zouden kunnen ontlenen aan het pamflet „Vrede", een weekblad van de Ned. Vredesraad, dat bij de uitgang van de kerk werd uitgereikt, aan het eerste nummer van „De Weg naar Vrede", orgaan van de vredesbeweging „De derde weg", waarin ds Strijd het hoofdartikel heeft geschreven, of aan het eerste het beste nummer van „De Groene", door ds Strijd met name genoemd, en „De Waarheid", welke hij met noemde. Er moeten bij iedere objectieve toehoorder naast de vragen, die de beide inleiders opwierpen, andere kwesties gerezen zijn. Een eerste: hoe kwam het, dat er zoveel niveau-ver schil was tussen de getuigenissen van de twee debaters. Het antwoord hierop is niet moeilijk te vinden. Ds Strijd erkende nadrukkelijk zijn richting 'te hebben gevonden, n.1. die van afwijzing van de huidige herbewapening' op Christelijke gronden, maar voor de arme burger verstevigd met enige niet te controleren „berichten" over wat ia Korea gebeurt, en Gekleurd met een bloedige schildering van de verschrik kingen van een moderne oorlog, welke het beruchte Amerikaanse weekblad „Colliers" niet zou ontsieren. Prof. van Niftrik daarentegen kon zich overgeven aan de twijfel van de geleerde, die nauwkeurig formuleert en al twijfelend tot een gedachtenbepaling komt. Een tweede kwestie, die bij ons opkwam, was deze: waar haalt ds Strijd het recht vandaan aan de betrouwbaar heid van de dagelijkse berichtgeving in de dagbladen te tornen, terwijl hij noch gisteravond, noch in zijn vredesblaadje hierboven genoemd, tot één bronver melding vermocht te geraken. WIJ hebben bij een vorige gelegen heid het is al weer vele maanden geleden met enige predikanten uit ons gewest gepolemi seerd. Wij noemden die polemiek destijds „de doem. der twijfel". De uiteenzettingen van de beide debaters hebben ons opnieuw duidelijk gemaakt, dat het Christelijke geloof een falend geloof is en de Kerk een falende, indien zij niet in staat zijn een positief antwoord te geven op de belangrijkste vragen van deze tijd. Zowel prof. van Niftrik als ds Strijd hebben met evenveel woorden deze avond van „Kerk en Vrede" tot een succesvolle verklaard, indien de aanwezigen met nieuwe onzekerheden beladen huis waarts zouden keren. Hebben zij zich er tevoren van vergewist of deze aanwezigen wel in staat waren zichzelf uit deze twijfels tot een positief standpunt op te heffen? Wij weten wel zeker van niet. De belangstellende lezer zal elders in dit blad een uitvoerig verslag van deze bijeenkomst vinden. Wij achten ons ontslagen van de plicht beide sprekers te citeren. Trouwens, zij hebben volstrekt geen nieuwe dingen gezegd. Alleen reeds in onze hoofdartikelen zijn de punten van debat bij herhaling ter sprake gekomen. Wij zijn ons er zeer wel van bewust, dat de sprekers en wij van een andere gezichtshoek uit redeneren. Dat moet wel zo zijn, omdat het de taak van een dagblad is zijn lezer zoveel mogelijk een positieve mening te geven, hem uiteraard de volle vrijheid latend er een andere op na te houden. Bovendien, het probleem van de verhouding tussen Kerk en Staat is zo oud als onze jaartelling en over de kwestie in hoeverre God zich in de Staat manifes teert zijn bibliotheken vol geschreven. Maar de denkers en sprekers over onderwerpen, die de keuze van de individu, van de Christen èn van de niet Christen, in ónze tijd behan delen, moeten zich realiseren, dat niet de theorie, niet de Christelijke ethiek deze keuze bepalen, maar de practijk van het dage- I ij k s leven, of dit geleefd wordt uit Christus of niet. ZOUDEN wij ds Strijd willen volgen, dan zouden wij lijdelijk moeten toezien, wanneer onze vrouwen en kinderen door horden uit het Oosten zouden worden belaagd. Hij zei het zo: „liever een napalm-bom op het hoofd van de mijnen en mij, dan er zelf één gooien En door dit „offer" zou hij dan een wereld willen scheppen, waarin „een beetje vrijheid, een beetje recht en een beetje vrede" zouden heersen. Maar er is geen predikant ter wereld, die ons ervan kan overtuigen, dat deze God van zijn eigen schepselen, de mensen, besluiten zou eisen, die de kracht van die mensen vele malen te buiten gaan. Neen, de bewapening van het Westen is geen probleem van napalm-bom of van bacterie-oorlog, maar betekent alleen en uitsluitend, dat wij bereid zijn met ons leven onze vrijheid te verdedi gen te verdedigen zeggen wij en in die vrijheid ook het Christelijk geloof van ds Strijd en de zijnen, die thans een quasi-Christelijk defaitisme kweken, dat Gode zij dank door andere, even goede Christenen en niet-Christe- nen als wegbereider van een stille oorlog wordt doorzien, die tot gevolg zou hebben, dat zonder slag of sloot iedere prediking tot het verteden zou behoren. Wij zijn overtuigd van de beperktheid van onze woorden, evenzeer van het feit, dat ieder debat over dit onderwerp lutteloos en onvruchtbaar is. Nemen ds Strijd en de zijnen hun verantwoorde lijkheid, wij nemen de onze Hiertussen bestaat generlei verbinding. Wij zouden bijna zeggen: gelukkig niet.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 1