£ti ttu de, tweede üuxzótie
Pim. Pam. Pnm in hfl nipiiive huis
pas op
voor
hinderlijke
luchtjes
LAXEERAKKERTJE5
DE VERMISTE OORRING
Met VELPON zie je er geen barst van!
£uiitei eetiö naak
Jonge mensen voeren het woord
I Over „Is spieken geoorloofd?"
De vergeten
categorie
NIET EERLIJK
WAAROM IK HET SPIEKEN
ONGEOORLOOFD ACHT
SPIEKEN OF NIET
SPIEKEN
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim
EEN STRALENDE CARRiÈRE
Rika Hopper morgen
75 jaar
Inwendige zuiverheid
is het behoud van Uw gezondheid.
Neem eens per week één of twee
Als Rheumatische Pijnen U
kwellen is dat vrij zeker een
aanwijzing van onzuiver
bloed.
Vraag uitsluitend de originele flacon Air-Wick a 2.40
DOOR.
PATRICIA WENTWORTH
Zó goed
VELPON.
Vraag de
juiste soort
Het Radioprogramma
DONDERDAG 23 OCTOBER 1052
QNZE mening bleek juist: de „ver
geten categorie" heeft behoefte
aan een eigen rubriek. Stapels brie
ven heeft de post naar Komlaan 8 in
Bergen getorst en vele uren heb ik
gebogen gezeten over de getuigenis
sen, die my hebben bereikt. En nog
langer heb ik moeten keuren
afgedrukt eens was> welke epistels moesten worden
niet tevredenlï *ï,et; tn. nu ik ei»df«k de keuze heb gedaan ben ik
dwars een ^rzijde geschoven artikeltjes zyn er, die dubbel en
Allereerst heh fü"? ™dlenen-W<Wdoor ik mij ten slotte heb laten leiden?
meende dat rekcmng gehouden met de Ieeftüd van de Inzenders: ik
naast dé daLff joneens en meisjes van 14-16 óók een kans moeten hebben
beschouwing dio" h?.rpn van 16_1(i- Daarom koos ik van de eerste groep dc
ik rekeninr md V u heeft f!:ctroffen- 1,1 de tweede plaats hield
derde nVaaf kracht van hp* betoog, beter van de belijdenis, in de
"Phaserrd H-m 6 jV^weg'Ng. die op een pro- en contra-onderzoek was
gebaseerd. Hier zijn dan de „uitverkoren" briefjes.
Ik zag het stukje Jonge mensen
aan het woord" en het vraag
stuk: „Is spieken geoorloofd? Waar
om wel? Waarom niet?"
Volgens mij niet: men spiekt, om
dat men iets niet kent of niet weet.
Men moest het wel kennen of 'we
ten, want anders zou de meester
of mijnheer het niet vragen en
men zit op school om te leren en
als men spiekt lijkt het of men de
les goed geleerd heeft en dat is
niet zo. Men bedriegt de mensen
dus en dat is volgens mij verkeerd
en ook lijkt het mij tegenover de
andere leerlingen van de klas niet
eerlijk.
Ik ben haast 14 en heet
PIET BREEUWER
Parklaan 2D, Zaandijk.
yjANNEER men mij de vraag voor
legt, of ik spieken een geoor
loofde bezigheid acht, dan kan ik
hierop slechts antwoorden met een
krachtig „Neen!"
Als zijnde een directe vorm van
bedrog, kan ik spieken onmogelijk
goedkeuren, laat staan er zelf ge
bruik van maken. Ik weet, dat vele
van mijn leeftijdgenoten het met
deze redenatie niet eens zullen zijn
en ik kan mij dit ook zeer goed
voorstellen. Zij zullen echter on
mogelijk kunnen ontkennen, dat
spieken gelijk staat aan fraude
fraude zowel ten opzichte van de
gene, bij wie men, door het gebruik
van ongeoorloofde middelen, een
goede indruk probeert te maken,
als tegenover zichzelf.
Omdat ik er niet van houd, an
deren en mijzelf om de tuin te lel
len en mijzelf door valse voor
wendsels mooier voor te doen dan
ik ben, vind ik spieken een min
derwaardige sport.
Hieraan zou ik echter onmiddel
lijk willen toevoegen dat wij van
de zijde der leraren en onderwij
zers toch wel mogen verwachten,
dat zij het spieken onmogelijk zul
len maken, zo veel zij kunnen.
Wanneer zij hun leerlingen zonder
meer in de gelegenheid stellen om
fraude te plegen, zal uiteindelijk
het beste paard van stal struikelen
over de verleiding. Want ja.we
zijn ten slotte allemaal mensen!
HANS REINDERS,
Geelvinckstraat 92,
Castricum.
QNDER het typisch tot het school-
leven Jbehorend begrip „spie
ken" moeten we volgens Van Dale
verstaan: „stiekem aantekeningen
gebruiken bij proefwerk of exa
men". Hiertoe behoort dus niet het
z.g. afkijken.
Vooropgesteld wil ik opmerken dat
ik tegen spieken ben. Niettegen
staande dat bezondig ik me er toch
aan. Karakterloos zult U zeggen,
misschien wel. Maar dat is nu mijn
karakterfout.
In drie punten zal ik trachten
het tegen van spieken te bespre.-
ken om vervolgens in eveneens drie
punten, mijns inziens zwakke wel
iswaar, de oorzaken te vinden van
het feit, dat er toch gespiekt wordt
door diegenen, die er ook op legen
zijn.
1. Ons eerlijkheidsgevoel verzet zich
ertegen, dat we tegenover leraar
of lerares iets stiekems doen. We
laten dan even buiten beschou
wing de vraag of men zich al of
niet met gemak of zelfs helemaal
niet over dit gevoelsbezwaar kan
heenzetten. Dit laatste is natuurlijk
zeer persoonlijk.
2. Afgezien van het feit of spie
ken stiekem is, moet men ertegen
zijn, omdat een proefwerk en exa
men ten doel hebben het „slacht
offer" te testen op de aanwezig
heid van een zekere hoeveelheid
parate kennis.
3. Men kan van mening zijn, dat
men verplicht is blindelings het
van hogerhand opgelegde verbod
dat spieken op te volgen, zelfs ook
dan, wanneer men de redenen van
dit verbod niet zou kunnen inzien.
Hoe komt het nu, dat er ondanks
deze, voor ieder zeer aanvaardbare
argumenten toch nog zoveel door
de leerlingen gespiekt wordt?
1. Een ieder kent het spreekwoord:
Een kat in nood maakt rare
sprongen; welnu, de kat is in dit
geval de leerling en voor de rare
sprongen zetten we in de plaats.'
spieken, dat spannende en gevaar
lijke spel, dat ons in uiterste nood
nog redding kan brengen.
2. Hiermee zijn we op het tweede
punt gekomen, n.l. de opvatting
van sommigen, die het spieken als
een soort tijdverdrijf zien en zo
terloops aan het eind van een
proefwerk of examen de opmerking
maken, dat „het wel weer leek als
of die vent voor de klas geen ogen
in zijn hoofd had". En smaken ver
boden vruchten niet het zoetst?
3. Tot slot is er de groep die
spiekt uit gemakzucht ofluiheid
Waarom zou ik gaan leren, als ik
bij die leraar toch alles zo van mijn
spièkbriefje kan overschrijven?"
Persoonlijk geeft de vhetenschap
in uiterste nood spiekbriefjes tot
mijn beschikking te hebben, mij
zoveel vertrouwen, dat ik ze bijna
nooit behoef te gebruiken.
J. W. GAASTRA,
R.H.B.S. klas 5, 17 j.
Zocherstraat 42,
Alkmaar.
HE geest, die uit deze drie brieven
spreekt, vond ik eigenlijk bij
iedere schrijver terug. Principieel
veroordeelt vrijwel elke inzender
het spieken, gewoonlijk als een
vorm van bedrog, als een schending
van vertrouwen, als verzwakking
van het eigen karakter, maar ook
als een onverstandige handeling, die
op den duur, bv. bij eindexamens, tot
een débacle moet leiden en iemand
onvoldoende toerust voor het maat
schappelijke leven. Toch ondanks
deze afwijzing, komt bij de meesten
de bekentenis voor, dat zij zich nu
en dan en soms herhaaldelijk, schul
dig maken aan het plegen van frau
de bij repetities. Zij voeren dan aller
lei verzachtende omstandigheden
aan: het proef we: k was door de
leraar onvoldoende voorbereid, het
was zó uitgebreid, dat niemand in
staat was, alles te bestuderen, het
werd onverwacht opgegeven en
ging over stof, die lang geleden was
behandeld en verwerkt, het eiste de
kennis van allerlei futiliteiten en, be
langrijkst van al, van dit éne proef
werk hing het rapportcijfer af (me
nig docent geeft niet meer dan één
repetitie per drie maandenen
soms zelfs de overgang naar de vol
gende klas kortom: nood breekt
wet, ook de zedewet, die bedrog ver
oordeelt. Eerlijkheidshalve noemt
men ook andere motieven: gemak
zucht, het verlangen naar een heel
hoog cijfer, de vrucht en de wach
tende beloning thuis, het vermoe
den, dat ook de leraar zelf er zich
vroeger aan bezondigd heeft en
zélfs vader en moeder, terwijl
enkelen het spieken beschouwen als
een sportieve handeling („het is een
boeiende sport, een strenge en
achterdochtige leraar te beduvelen,
vooral wanneer die zelf zegt: bij mij
kan niet gespiekt worden; probeer
het maar eens"). Merkwaardig is de
uiting van een meisje:
„Je voelt geen voldoening wan
neer je een gespiekt proefwerk met
een prachtig cijfer terugkrijgt: het
is niet echt, niet van jezelf en je
hebt slechts één ding geleerd.dat
het spieken van een repetitie meer
inspanning kost dan 't leven ervan.
Maar goed, dat heb je dan ten
minste geleerd! En dan houd je er
wel mee op! Daarom wil ik de fac
tor „spieken" niet helemaal uit
schakelen, om de doodeenvoudige
reden dat het een wijze les is".
Met andere woorden: je moet nu
en dan kwaad doen om te ervaren,
dat het kwaad is! Een interessante,
maar gevaarlijke stelling.
En aardig is de opmerking van een
ander: „je moet wel spiekblaadjes
maken om een goed overzicht te
krijgen, maar je moet ze tijdens de
repetitie niet gebruiken". Terwijl de
leraar enerzijds de raad krijgt, „be
ter op te letten" en anderzijds „meer
vertrouwen te schenken"; bovendien
wordt hem duidelijk gemaakt in een
alleraardigst maar te uitvoerig op
stel, dat iemand, die op spieken
wordt betrapt, géén onvoldoend cij
fer voor vorderingen dient te krij
gen, maar straf voor een oneerlijke
handeling en de gelegenheid, het
werk opnieuw te maken.
Nergens vond ik de vraag opge
worpen, of de kans op spieken niet
kleiner zou worden bij een andere
inrichting van het onderwijs. Op
deze kwestie komen we later terug.
Nu nog een paar opmerkingen:
1. Mijn dank voor de spontane en al
gemene meewerking voor de lees
baarheid van de brieven, het geringe
aantal spelfouten en de vaak zorg
vuldige formulering;
2. naar aanleiding van een vraag, de
mededeling dat ik er zeer veel prüs
op stel, wanneer de lezers zelf on
derwerpen opgeven, die voor dis
cussie in aanmerking komen.
3. alle inzendingen dienen uiteriyk
Dinsdagmorgen in mpn bezit te zün;
een goed journalist beschrijft het
papier aan één kant!
I Hd'é'dehk'je over liften of Mappen"!'? Beschouw je het als klap-
lopen of nietïs het verstandig, je er mee bezig te houden? Voor
jongens? Voor meisjes? Ook als je alleen bent? Hoe denk je over
1 de autobestuurder, die je vergeefs laten hengelen?
Antwoorden aan Komlaan 8, Bergen (N.H.); de drie beste ant-
woorden worden weer gehonoreerd met f 2.50.
Hoe komen we aan dit woord? D. L. DAALDER
Vita'e actrice nog is altijd
actief
(Van een onzer redacteuren)
TAN MUSCH, de hoogbejaarde, schijnt
dan nu toch als „Harpagon" in „De
Vrek" van Molière, zijn allerlaatste tour-
née langs de provinciale schouwburgen
te maken. Hij stelt daardoor de jonge
re generatie ook in staat nog eens te
genieten van zijn weergaloze en ook
toneeltechnisch zo knappe spel. Toen
wij Musch dit voorjaar in zijn huis te
midden van de stille Crailose bossen be
zochten, vertelde hij bezig te zijn aan
het schrijven van een boek, waarin hij
een overzicht wil geven van een halve
eeuw toneel in Nederlard. Jan Musch
werkt er nog steeds aan, maar als het
eenmaal van de pers komt, kan men er
op rekenen, dat het ontelbare boeiende
gegevens zal bevatten over het wonder
lijke en voor de figuren, die er in op
treden dikwijls zo bijster harde leven
van de toneelkunstenaar.
Er zijn er in Nederland méél, die als
ze hun toneelmemoires te boek stelden,
veel belangwekkends te vertellen zou
den hebben. We noemen Marie Hamel,
Magda Janssens, om Jo Sternheim en
Piet Bron zeker niet te vergeten.
Rika Hopper, die morgen n.b. nog als
actief toneelspeelster haar vijf en
zeventigste verjaardag hoopt te vieren,
sinds 1945 bij Comedia werkt en thans
met dit gezelschap opnieuw het land
doorreist om de grootmoederrol te
vertolken in het Spaanse stuk „De
Ander", kan met bovenstaande „oude
rotten" in het vak met ere worden
genoemd.
Men moet toch wel over een gewel
dige vitaliteit en een grote belangstel
ling voor het leven beschikken om op
een zo hoge leeftijd en met niet gering
succes (zij speelt haar rol nog met een
opvallend volle stem en een sterk beel
dend vermogenop de planken te
staan.
Daarvoor zijn verschillende motieven
aan te wijzen. Vele acteurs (wij denken
b.v. aan Piet Kohier) zijn op hoge leef-
86. Pom, die begrepen had, dat
baron van Pottum niet zo gauw
van plan zou zijn om naar z(jn BE-
TERE-IK te luisteren, had begrepen
dat hij wat drastischer moest op
treden, wilde hij succes hebben,
voordat Moeder weer thuis kwam.
Want Pom begreep heel goed, dat er
dan geen nachtelijke uitstapjes meer
konden plaats vinden. Moeder lette
daarvoor te goed op. En daarom had
Pom dan ook de baron op een meer
barse toon toegesproken. „U doet,
wat ik zeg." riep Pom weer, „Of an
dersPrecies dezelfde woorden
die de baron ook bij hen had gebruikt.
Maar de baron hoorde het niet eens.
Angstig luisterde hij naar zijn BETE-
RE-IK.Allereerst verbied ik U
ooit weer voor spook te spelen in dat
huis van Moeder Wocffie. U hebt die
arme vrouw en haar kinderen ae
stuipen op het lijf gejaagd". Achter
zijn laken grinnikte Pom zachtjes,
maar dat kon de baron niet zien. ,.U
zult die mevrouw Woeffie en haar
drie brave jongens voortaan rustiger
in dat huis laten wonen. Begrepen?"
„Ja zeker", riep de baron verlicht uit,
want hij wilde graag alles beloven, als
men maar niet aan zijn geld kwam.
tijd in het harnas gestorven. Kwesties
van materiële aard spelen daarbij in
sommige gevallen helaas nog een be
langrijke rol. Toch zij in de eerste plaats
vastgesteld, dat degene, die van zijn vak
en zijn werk houdt (en dat moet iemand
die toneel speelt in hoge mate, anders
kan hij er beter direct mee ophouden)
daar heel moeilijk afscheid van kan
nemen. Het is eigenlijk ondenkbaar, dat
een acteur of actrice, anders dan
gedwongen het werk neerlegt. Het zou
een soort geestelijke zelfmoord beteke
nen.
Desalniettemin dwingt een prestatie
zoals Rika Hopper nu weer weet op
te brengen, grote bewondering af en
men zal deze morgen in de schouwburg-
WEDUWE VAN FREDERIK VAN
EEDEN OVERLEDEN
Op 79-jarige leeftijd is te Bussum
overleden mevrouw G. W. Everts. Zij
was de tweede echtgenote van de be
kende letterkundige dr Frederik van
Eeden, die in 1932 is gestorven.
iAavertentie in« tviea.)
Verdrijf die Pijnen! Doe eens een
Kruschen kuur!
De aansporende werking van Kruschen
op de bloedzuiverende organen brengt
bij talloze lijders aan rheumatische pij
nen een wonder te weeg. 't Bloed gaat
weer krachtig stromen en wordt zo, op
natuurlijke wijze, gezuiverd van alle
onzuiverheden die de oorzaak zijn van
Uw pijn en ongemak. Koop vandaag
Kruschen bij Uw apotheker of drogist
en begin morgen die heilzame kuur.
(Advertentie, mg. Med.)
Wanneer men 's avonds nog kan ruiken dat
kool, ui of gebakken vis hebt gegeten - of als
bijvoorbeeld de tabakslucht van de vorige
avond 's morgens nog merkbaar is dan
heeft U vergeten Air-Wick te gebruiken.
Air-Wick geeft de luchtjes geen kans, want het
bevat o.a. chlorophyl en zorgt voor
een steeds frisse
woning.
U
MENStt* F'JHl
152
(Advertentie, lng. Med.»
16
„Nu", zei Frank, toestemmend knik
kend, „u zult het wel bij het rechte
einde hebben. Welnu, waar gaan 'we
heen?"
„Ik zou zeggen: Naar het houtvesters
huis".
„Nu dadelijk?"
„Ja", antwoordde juffrouw Silver, die
meteen het pad tussen het veld en het
bos opliep. Frank nam het contact
sleuteltje uit de auto en voegde zich bij
haar.
„Ik had u om het dorp heen naar de
Laan kunnen rijden", zei hij.
„Dank je wel, maar ik kan uitste
kend lopen en het is heus erg opwek
kend weer".
Na even gezwegen te hebben, her
nam hij: „En wat denkt u in het hout
vestershuis te vinden?"
„Dat zullen we wel zien als wij er
zijn".
„Wilt u me niet enig idee geven van
wat u daar verwacht?" lachte Frank.
Juffrouw Silver schudde het hoofd.
,,'t Lijkt me verstandiger, ons niet in
gissingen te verdiepen. Maar er zijn
natuurlijk zekere mogelijkheden".
„Bijvoorbeeld?"
„Mary Stokes moet enige reden ge
had hebben om het vreselijke toneel,
dat ze heeft bijgewoond, zich op een
andere plaats te laten afspelen dan
waar het werkelijk is gebeurd. En die
reden moet wel erg doorslagge
vend zijn geweest, want ze heeft zelfs
in de wildste paniekstemming zorg
vuldig de juiste plek van het drama
verbolgen gehouden. Wat leid je daar
uit af?"
Frank liet een zacht gefluit horen.
„U bedoelt, dat het een plek wa:
waar ze niets te maken had?"
„Kun jij het op een andere manlei
uitleggen? Ik kan het niet".
„Maarhet houtvestershuis.
j,Ga nu eens na wat we van haar ka
rakter weten. Ze is hier niet uit vrije
keus gebleven, maar omdat ze wel
moest. In alle opzichten is ze een meis
je uit de stad en het blijkt uit alles,
dat ze het leven op Tomlin's Hoeve erg
vervelend vond. Als die soort jonge
vrouwen zich vervelen, kunnen zij al
heel gemakkelijk, bij wijze van tijdver
drijf, een of andere streek uithalen en
die streek geldt dan meestal een man.
Volgens mij zou je verstandig doen,
eens na te gaan, of er in die geest ook
over Mary Stokes gesproken wordt".
„Denkt u, dat ze iemand in het hout
vestershuis zou ontmoeten?"
„Ik acht het mogelijk. Ga zelf maar
eens na, welk een geschikte plek voor
een afspraak het is. Ze kon er komen
langs het pad en als iemand haar zou
zien, zou ze kunnen zeggen, dat ze door
de Laan naar Deeping ging. Bovendien
zijn de mensen uit het dorp bang vqor
het huis".
„En zij dan niet?"
„Zij is een meisje uit de stad, knap
en.... eigengereid. Ik gelool, dat ze al
die oude dorpsverhalen grondig min
acht en ze heeft, zoals je zelf. ook wel
zult hebben-opgemerkt, evenmin veel
gevoel als verbeeldingskracht. En dan...
een jonge vrouw, die een man zal ont
moeten, denkt in de regel niet aan ge
beurtenissen van een paar eeuwen ge
leden. Neen, ze denkt aan zichzelf....
en aan de man".
Frank Abbott knikte instemmend.
„En de man.... die is zeker te veel
verliefd, om zich aan plaatselijk bijge
loof te storen, nietwaar?"
Juffrouw Silver kuchte even.
„Er zijn twee mogelijkheden. Natuur
lijk hadden ze redenen om elkaar niet
openlijk te ontmoeten. Als 't een dood
gewone dorpse vrijage betrof, zouden
ze zonder meer met elkaar uitgaan en
geen motief hebben om dat geheim te
houden. Maar blijkbaar is dat motief er
wel en daarenboven zeer sterk. Mis
schien is de man getrouwdof be
hoort hij tot zulk een geheel andere
stand, dat het echtpaar Stokes woedend
zou wezen over zijn verbintenis met
hun nicht. Wat was dus meer aangewe
zen voor plaats van samenkomst dan
een verlaten, door iedereen gemeden
huis?"
„Zo, dus volgens u heeft Mary Sto
kes zich niet gestoord aan de praatjes
over het huis, omdat ze in feite niet tot
de dorpssamenleving behoort, maar
ook, omdat ze verliefd was?"
„Nu ja, ik zou het geen liefde noe
men, Frank".
„Waarschijnlijk ik ook niet. Maar af
gezien daarvan moeten we volgens uw
mening uitkijken naar een man, die
even onverschillig is als zij en ook geen
echte Deepinger is?"
„Ik voel veel voor die redenering".
„Nu, daar hebben we de Laan recht
voor ons uit en hier is iets, dat op een
bospad lijkt!"
In dit deel van het bosje was niet
veel onderhout: enkele hazelaars, een
paar hulststruiken, wat bramen en
overvloedig klimop. Men kon duidelijk
zien, dat sinds onheuglijke tijden geen
houtvester een oog op de bosgroei had
gehouden. Hier en daar lagen oude,
door klimop uitgeputte en in de winter
stormen neergeslagen bomen, terwijl
andere er stonden als kale rompen zon
der takken, met in de holle stammen
een massa rottende bladeren. Tenslotte
werd het kreupelhout steeds dunner
en was er bijna een open ruimte ont
staan, een verlaten oord met aan weers
kanten van het „voormalige" hek een
grote massa door elkaar gegroeide
heesters. Verderop, te midden van hoog
gras en brandnetels, verrees het hout
vestershuis.
Opnieuw floot Frank Abbott even.
„Nu, ik kan me wel een plek voor
stellen, waar ik liever een meisje zou
ontmoeten", zei hij.
In al haar eenvoud stelde juffrouw
Silver een vraag, die hem min of meer
van zijn stuk bracht: „Kun je je een
betere plek voor het plegen van een
moord denken?"
Nog vóór hij wederom kon fluiten,
legde zij de hand op zijn arm. „Zie
eens Frankik had gelijk. Hier zijn
haar voetafdrukken op die vochtige
plekafdrukken van rennende
voeten".
Ze bekeken de voetafdrukken, speci
aal drie of vier er van, die heel duide
lijk afkomstig bleken van de voorste
stukken vgn vrouwenschoenen. Er was
geen enkele hielafdruk op het toch vrij
vochtige grondgedeelte, zodat het geen
twijfel leed, of Mary Stokes was met de
meeste spoed gevlucht!
„Ja", zei Frank zacht, „u hebt gelijk.
En te oordelen naar de richting, die de
afdrukken uitgaan, moet ze recht door
het bos zijn gerend tot de plek, waar
de voetstappen in de greppel staan.
Vanmiddag zal ik dat eens precies met
Smith onderzoeken. Misschien zullen
we haar spoor helemaal door het bos
kunnen volgen. Maar wat zult u nu
verder? Zou 't niet beter zijn, dat ik u
thuisbracht en Smith opbelde? Het ziet
er naar uit, dat daar in die sombere
kast wel eens wat heel onpleizierigs
kan zijn verborgen".
(Wordt vervolgd)
(Advertentie, lng. Med.)
I
zaal en elders zeker niet achterwege
laten.
Bij alle huldebetoon zal er dan voor
Rika Hopper ook wel een ogenblik zijn,
waarop ze met haar gedachten in het
verleden zal toeven. Een rijk verleden!
In de rust van haar Amsterdamse wo
ning zal ze terugdenken aan de jeugd
jaren in Assen, aan de troep van Jozef
van Lier, die haar in zijn reizend ge
zelschap opnam kort nadat ze met suc
ces de toneelschool had doorlopen. Haar
beste herinneringen moet Rika Hopper
echter hebben aan de glorietijd bijna
drie en twintig jaar bij de Kon. Ver
eniging Het Nederlands Toneel, haar
rol van Maslowa in Tolstoi's „Opstan
ding' of van Kathe als tegenspeelster
van Reule in „Oud-Heidelberg", een
stuk, dat destijds honderden opvoerin
gen beleefde. En aan het Rika Hopper-
Theater....
De ouderen onder ons bewaren aan
het optreden van deze ras-actrice
dankbare gedachten. Wij jongeren ver
heugen er ons over Rika Hopper, zij
het niet meer in het grote werk, nog
op de planken te kunnen zien. haar
omhuld wetend met het gulden
aurool van een stralende carrière.
het AMSTERDAMS BLOKFLUI
TEN ENSEMBLE en ervaar, hoe
onze voorvaderen twee eeuwen
geleden huismuziek bedreven. Het
programma van dit uit drie spelers
bestaande gezelschapje omvat zo
wel oude als nieuwe klanken. Het
moge een aansporing zijn, om zelf,
met een zo eenvoudig middel ais
de blokfluit, opnieuw tot actief
muziekgenot te geraken. Trio's
van Becker, Reinken en Telemann
stammen uit de tijd omstreeks
het midden van de achttiende
eeuw, verder zijn er twee num
mers van hedendaagse componis
ten, ten bewijze, dat deze in de
blokfluit eveneens een middel
zien om zich uit te spreken.
VRIJDAG 24 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek.
7 45 Morgengebed en Liturgische kalen
der. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw.
9 35 Waterstanden. 9.40 Gram.muziek.
9.45 Schoolradio. 10.00 Franse muziek.
10.30 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken.
11.45 Resllentie-Orkest. 12.00 Angelus.
12.03 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Salonorkest en
solist. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en
Katholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten.
13.25 Pianoduo. 13.45 Voor de huisvrouw.
14.00 Solistenconcert. 14.45 Kamerkoor.
15.00 Schoolradio. 15.30 Metropole-Orkest.
16.00 Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd.
17.15 Kinderkoor. 17.35 Lichte muziek.
18.00 Militaire causerie. 18.10 Gram.-
18.30 Amusementsmuziek. 18.52 Actuali
teiten. 19.00 Nieuws. 19.10 Regeringsuit
zending: „Verklaring en toelichting".
19.30 Gram.muziek. 20.25 De gewone man
zegt er 't zijne van. 20.30 Thuisfront Tom
bola. 20.40 Orgelconcert. 21.05 Brabants
halfuur. 21.40 Grinzingkianken. 22.00
„Om de toekomst van Nederland", klank
beeld. 22.20 Gram.muziek. 22.30 Sport-
praatje. 22.45 „Ik geloof in ene, Heilige
Katholieke Kerk", causerie. 23.00 Nieuws.
23.1524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA.
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO.
16.00 VARA. 19.30 VPRO. 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
hiieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek.
3.40 Voor de kleuters. 10.00 „Thuis",
causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20
Gram.muziek. 10.30 Schoolradio. 10.50
Gram.muziek. 11.25 Radiofeuilleton. 11.45
Vocaal Dubbelkwartet. 12.00 Lichte mu
ziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Sport en prognose. 12.48 Gra
mofoonmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Me
dedelingen of gram.muziek. 13.20 Dans
muziek. 14.00 Voor de vrouw. 14.20 Blok
fluit-Ensemble. 14.50 Voordracht met mu
zikaal intermezzo. 15.10 Fagot en piano.
15.30 Zuid-Amerikaanse en Spaanse mu
ziek. 16.00 Orgelspel. 16.30 Voor de jeugd.
17.00 Gram.muziek. 17.20 Muzikale cau
serie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45
„Denk om de bocht". 19.00 Meisjeskoor.
19.15 „Het volle pond", causerie. 19.30
.Moreel beraad", causerie. 19.50 Mede
delingen. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespre
king. 20.15 Kamerkoor. 20.30 „Europa
één", causerie. 20.40 „Leven op aarde",
causerie. 21.00 „Schaduwen vooruit",
hoorspel. 21.30 Gram.muziek. 22.00 Buiten
lands weekoverzicht. 22.15 Strijkorkest en
soliste. 22.40 „Vandaag", causerie, 22.45
Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „In
huwelijk en gezin", causerie. 23.30—24.00
Gramofoonmuziek.
Experimenteel Televisieprogramma van
de KRO. - 20.15-21 45: 1. „De Grootate
Onderneming", film; 2. „De Hoed"