Marinus Mol op avontuur DE VERMISTE OORRING r Firn. Pam en Pom in hel lurhtnim Een nieuw raadsel TAFELVERSIERING Geestelijk leven £uüiteb &etv> naai ONS HOEKJE Het Kerstmannetje Van Tientallen lijders aan Brandend Maagzuur hebben er Dozijnen Rennies op zak.... DAAR WAS EENS.... .DOOR. PATRICIA WENTWORTH WAT DE POST BRACHT Zeepost- voor Oost- en West Schenk met de feestdagen TALENT TALENT BOLS Nederlandse beeldhouwers bekroond Vier Trappisten gaan naar Indonesië Het Radioprogramma I VRIJDAG 19 DECEMBER 1962 HllllllllllllillllM Beste kinderen. Wat hebben Jullie allemaal je best gedaan op dat berenraadsel, ik heb nog nooit zoveel brieven gehad, geloof ik Ga zo voort! Deze week is er een puzzle die iets minder tijd vraagt. Per slot van rekening loopt het al aardig naar de Kerstdagen en ik heb zo'n idee dat heel wat neven en nichten hun handen vol hebben met allerlei knutselwerkjes en... hun hoofd vol Kerstliederen. Wie zin heeft kan z|jn of haar oplos sing sturen aan het bekende adres; TANTE PAULIEN Bureau van dit blad. OPLOSSING RAADSEL 12 DEC.; Zag twee beren broodjes smeren. Vul bijgaande figuur zo in, dat op de kruislijnen, zowel horizontaal als verticaal, de naam van een vogel komt te lezen. Verder: op de eerste regel een medeklinker, op de tweede een grap pig dier; crp de derde een familielid; op de vijfde een groot plein midden in de stad; op de zesde een metaal en op de zevende een klinker. X X X X X X ONZE KINDERKRANT XXX XXX Als het Kerstmis is, is ieder huis een paleis. Dan schijnt er gezellig licht, dan klinkt er mooie muziek. Vooral kaarsen geven al les een andere glans. Kaarsen in de kerstboom, kaarsen op tafel. Ja, de kaarsjes op tafel, déér gaat het nu over. Als de fa milie rond de tafel zit, heeft ieder zijn eigen kaarsje naast zijn bord staan en hier zijn dus een paar ideetjes voor kaar enhoudertjes, die echt bij Kerst-- mist horen- Eerst nummer 1: Je neemt een leeg garenklosje, zaagt dit middendoor (A), en verft het mooi geel. Nu zaag je van triplex (of een oud sigarenkistje) het huïstblad (B). Schild ;r het blad groen met zwarte nerven. Bevestig ni. het geschilderde klosje met een dun spij kertje op het huls blad, doe er daarna een mooi rood strikje om en de kaar senhouder is klaar. No. 2 is gemaakt van vier stukjes triplex (C), die tegen elkaar zijn aan- gespijkerd. De pyramide is rood en de MARINUS MOL heeft zólang onder m de grond gewroet, dat hij nu ein delijk wel eens een fris luchtje wil happen. Dus graaft hij met zijn korte brede voorpootjes een gangetje naar boven en peuzelt intussen nog hier en daar een wormpje, dat niet vlug ge noeg uit de weg kan komen.... Als Marinus eindelijk uit de aarde kruipt is het om hem heen zwart als roet. „Goeie grutjes", roept hij verbaasd uit, „het lijkt wel of ik ónder de grond kom in plaats van er bóven! Of zou het aan mijn ogen liggen? Nee, ik weet wel dat ik voor kippig doorga, maar stekeblind ben ik toch nog lang niet. Wacht, ik zal mijn bril maar eens opzetten." En uit zijn bruin fluwelen pak haalt bij een lorgnet, die wijs neuzig op zijn spitse snoet komt te staan. „Kijk, kijk, nu gaat het al beter", bromt hij voldaan. „Geen wonder, dat ik niets kon onderscheiden, het moet omstreeks middernacht zijn. Dom, dn-t ik daar niet eerder aan gedacht heb! Ik vraag me af, waar ik terecht ben gekomen, het ruikt hier vreemd, en die halmen onder mijn poten voelen meer als stro dan als gras. Misschien had ik maar beter in mijn gezellige huisje kunnen blijven, je weet nooit wat je op een wandeling overkomt.... Ahem, ahem, is daar iemand? Wees maar niet bang, ik kom als vriend!" Marinus Mol hoort heel goed hoe dapper zijn woorden klinken, maar in zijn hart voelt hij zich helemaal niet op zijn gemak. Stel je voor, dat het een hond is of nog erger een mens, die zijn mooie vachtje wil stelen! Maar gelukkig is het alleen maar Klaasje Konijn, die zich bevend van zenuwen voor komt stellen. „Hoor eens, jochie", zegt Marinus goedig, ter wijl hij door zijn brilleglazen het witte beestje welwillend opneemt, „je hoeft voor mij niet bang te zijn. Ik kom alleen maar even een luchtje schep pen. Zeg, waar zijn we hier eigenlijk? Ik had een kuiertje willen maken op het gazon van het grote huis, maar ik geloof, dat mijn berekeningen niet juist zijn gev eest". „U hebt zich heus maar een meter vergist", antwoordt het konijntje be deesd, „mijn hok staat juist aan de rand van het grasveld". Marinus Mol moet die woorden even verwerken. Hij veegt zorgvuldig een stofje van zijn pak. „Wel, wel", zegt hij dan, „er gaat mij een lichtje op. Ik ben dus beland in een armzalige ge vangenis. Weg wandeling in de mane schijn. weg nachtelijke geuren! Och, och. het had niet slechter kun- sen treffen. Eigenlijk zou ik een nieuwe gang moeten graven, maar ik ben zo moe, zo moeNeerslachtig kijkt Marinus Mol rond en gaat dan zitten op een afgeknabbelde boere- koolstronk, die hij voor een stoeltje aanziet Over een paar dagen is het weer Kerstmis. Sint Nicolnas is dan weer naar Spanje terug om uit te rusten van de vermoeienissen en hier in 'Holland worden overal de Kerstbomen versierd en gaan we rond deze boom het mooie Kerstfeest vieren. Het Kerstfeest wordt echter niet in alle landen op dezelfde manier gevierd. In Amerika- komt op het Kerstfeest bijvoorbeeld een grappig mannetje langs alle huizen. Zijn naam 's „Santa Claus". Dat lijkt wel wat op Sinterklaas, vind je niet, maar toch ziet Jjij er heel anders uit. Onze St. Nicolaas draagt een lang kleed, staf en mijter en heeft een mooie witte baard, terwijl hij altijd een zwarte Piet bij zich heeft. De Amerikaanse „Santa Claus" heeft ook Wel een witte baard, maar draagt e(*n rode puntmuts en jas en broek, afge bet met wit bont en aan zijn voeten heeft hjj lange laarzen. Dit Kerstman netje, ook wel „Vadertje Kerstmis" ge noemd, brengt, net als onze Sint, aan alle lieve en goede kinderen prachtige geschenken. Hij .-ijct echter niet op een Paard over de daken, maar zit in een grote slede, die, getrokken door zes Prachtige rendieren met mooie geweien, door de lucht suist. Onze St. Nicolaas woont het hele jaar io het zonnige Spanje, maar het Kerstmannetje woont in het koude Noorden, waar altijd ijs en sneeuw is. Daarom rijdt hij in een slede en kleedt hy zich met bont. De Amerikaanse kinderen houden net zo veel van hun Kerstmannetje als wij van onze Sint. Daarom zijn alle Amerikaan se kinderen blij als hij weer in het land js en ze zingen de mooiste liedjes voor hem. Soms zie je het Kerstmannetje wel eens hier in Holland, maar dan is nij eigenlijk verdwaald. Hij moet in Amerika zijn, omdat Sint Nicolaas daar nooit komt. Hebben Jullie het Kerst mannetje wel eens gezien? Nu, als Je nem ooit eens tegenkomt, groet hem maar vriendelijk, want hij en Sint Nicolaas zijn beste vrienden van elkaar. Klaasje Konijn heeft sprakeloos naar zyn vreemde bezoeker geluisterd. Hij begrijpt niet veel van de geleerde woorden die blijkbaar tot hem Klaas gericht werden. Och, hij is ook nog zo jong.... Vorige week pas is hij naar dit hok verhuisd. Daarvóór leef de hij met zijn ouders en broertjes en zusjes op de boerderij. Het was eerst wel even wennen in zo'n nieuwe om geving, maar het hok is ruim en de kleine baasjes zijn erg aardig. Nee, hij heeft het best getroffen. „Een goede verzorging en goede kost, meer kan een konijn niet wensen", zei moeder altijd en Klaasje is het helemaal met haar eens. Al knikkebollend soest hij weg tot de krakende stem van de mol hem crp dcet schrikken. „Jongeman", zegt dit voorname dier heel beslist, „je moet hiw- vandaan, dit is geen leven voor een'gezond beest. Mijn huis en hart staan voor je open. Neem een kloek besluit en volg me meteen naar mijn ondergrondse wo ning. Het zal je aan niets ontbreken, mijn provisiekast is boordevol, er is een logeerbed en alles wat je maar kunt wensen.... Dit is je kfJis. ga mee de gulden vrijheid tegemoet!" Klaasje Konijn krabbelt zich achter zijn oor. Hij weet werkelijk niet wat te antwoorden. Zijn eigen hokje is zo knus en de wen-eld daarbuiten vol gevaren. Wat zei Vader ook weer? „Wij zijn huisdieren van ouder op kind, wij zouden in de vrije natuur niet aarden...." Klaasje kucht even. Zijn rode oogjes glimmen verlegen. „Ik dank je wel, Mijnheer Mol", zegt hij schuchter, „maar ik blijf liever hier". Marinus Mól zet zijn bril af. Hij legt hem keurig in zijn koker en bergt die weer op zijn plaats. „Zo", zegt hij eindelijk, zoEigenlijk is hij kwaad op dat stomme beest, maar hij be sluit het nie* te laten merken. „Goe den avond", bromt hij wel wat kort, „het ga je goed!" En hij verdwijnt in de donkere gang, zonder ook nog maar één keertje met zijn poot te groeten. Thuisgekomen valt hij neer in een luie stoel bij de haard. Hij is niet voldaan over zijn tochtje, helemaal niet! „Treurig, zulke onnozele dieren er boven de grond rondlopen. Nog niet het verstand van een aardworm! Ik moet daar toch eens met mijn neef Desiderius over praten, die is het vast met me eens.... En zo in zichzelf pruttelend valt hij in slaap, terwijl boven de grond Klaasje Konijn ver genoegd door het gaas naar buiten kijkt, in afwachting van de sappige worteltjes die zeker komen zullen PAULIEN. hulstblaadjes groen. Ook kun je eerst de hele houder rood schilderen en er daarna de hulstblaadjes los op timme ren. Je moet ze dan verkleind over nemen van fig. B en uitzagen. De laatste kaarsenhouder is geschikt voor drie kaarsen. Let goed op, nu wordt het moeilijker. Moeder heeft misschien nog wel een paar van die grote, houten gordijnrin gen Zoek nu nog drie rode kralen, die even hoog zijn als de ring. Je zaagt eerst een klein reepje triplex van 1 cm breed. Het reepje moet drie cm langer zijn dan de grootste breedte van de ring. Daarnaast zaa;j je nog een cirkel. De doorsnee van dezi cirke is ook de breedte van de ring, plus 3 cm (D-E). Leg nu de ring midden op de cirkel, vervolgens midden in de ring één kraal en in een rechte lijn, links en rechts van de ring, nog een kraal. Bepaal nu even op welke punten de gaatjes van de kralen uitkomen en sla dan door deze drie punten op (Ie triplex cirkel een spijkertje van pijn. 3 cm lengte. Schuif nu over iedere spijker een kraal, leg de ring er tussen, het gezaagde reepje er cp en sla de spijkertjes door. De cirkel en het reepie van triplex klemmen nu de ring en de kralen tus sen zich in. De uitstekende spijkertjes kun je prachtig benutten door er de drie kaarsjes op te teken. Kleuren: Kralen rood, ring geel, triplex groen. Prettig Kerstfeest h.oor Altijd en overal ontmoet U lijders aan brandend maagzuur en U herkent ze aande lof die ze voor Rennies heb ben. Innemen doen ze die tabletjes on opvallend, want water of wat ook komt er niet aan te pas. Ze helpen van de ene minuut op de andere. Ook U! (Advertentie, ing. Med.) Daar was eens een vrouwtje Dat was wel wat raar, Dat roerde wat suiker En zout door elkaar. Ze nam nog een lepel Van dit en van dat, Totdat ze een pracht van Een deegje al had. Maar toen ze ging bakken Met vet in de pan, Toen kwamen er heel geen Pannekoekjes van! Wat werd rne dat vrouwtje Toen vreselijk kwaad, Ze gooide haar pan zo Pardoes op de straat. Dat gaf een spektakel Van heb-ik-jou-daar. Wie doet er nu zó iets t Was heus wel wat raar! PAULIEN. 64) „Toen kreeg ik mijn tweede portie pech. Ik .wachtte tot het donker was, opende de kelder en nam de gereed schappen mee, die ik nodig zou hebben. Alles was nauwkeurig van te voren be keken, maar tegen pech kun je niet vechten, 't Bleek niet zo gemakkelijk het lichaam van de plaats waar ik het had verborgen, te transporteren, maar ik slaagde erin. Bij 't Houtvestershuls moest ik mijn zaklantaarn aansteken om de drempel te vinden en toen de lichtstraal op het lijk viel, zag ik, dat een van de oorringen ontbrak. Dat maakte me bang en ik ging op zoek ernaar, maar op dat ogenbik hoorde ik een soort zwakke kreet. Nu wist ik wel, dat ze dood was, maar een moment was ik toch de kluts kwijt. Toen hoorde ik iemand wegrennen, zo hard als een renpaard, dat verzeker ik je. Tegen de tijd dat ik mezelf weer meester was en de vluchtelinge achterna liep, be greep ik al dat ik haar niet meer kon inhalen. Ik bracht het lijk naar de kelder, sloot de deur en ging naar huis. Wie er ook in de buurt van het Hout vestershuis mocht geweest zijn, gezien was ik niet, dat wist ik zeker. Ik voelde me veilig. Intussen was binnen een paar uur het hele dorp in rep en roer. Me vrouw Green en Lizzie kwamen thuis met allerlei verhalen over de ontdek king van Mary Stokes en wat de men sen ervan zeiden. Gelukkig had ze ge logen wat betreft de plaats waar ze het lijk gezien had, zodat er niets ge vonden werd. Midden in de nacht ging ik naar het Houtvestershuis terug en begroef het lijk onder de keldervloer. Ik dacht, dat niemand me iets kon maken." Plotseling van toon veranderend, wendde hij zich rechtstreeks tot Cicely. „Nu weet je hoe het ging," zei hij. „Waarom zwijg je nu?" Dit was weer, maar dan in onheil spellende gedaante, de oude Mark. Hij had een voorstelling gegeven of althans een voordracht gehouden en verwachtte nu applaus! Maar hoe en in welke vorm kon je hem in dit geval bijval schenken? Cicely wist niets anders te zeggen dan: „Je geloofde dus, dat je volkomen veilig was." Meteen zag ze, hoe hy een kleur van nijd kreeg en hoorde ze hem uitroepen; „En dat zou ik ook geweest zijn, als die ellendige meid me niet had dwars ge zeten! Iedereen geloofde dat ze 't hele verhaal uit haar duim had gezogen of dat ze een spook gezien had. Mij had ze niet ontdekt en ik dacht, dat ik helemaal geen risico liep. Daarom schrok ik hevig toen ze verleden Za terdagmorgen met de boter en eieren kwam en chantage probeerde te ple gen." Zaterdag de zestiende.... verleden Zaterdag! Zó was het dus gegaan. Mary Stokes had getracht hem af te zetten en 's avonds was ze dood.... Hy maakte een ongeduldige bewe ging. „Natuurlijk was het stom van haar, dit te proberen. By het huis kwam ze me tegen, bleef staan en keek naar mijn handen. Toen zei ze precies wat die andere vrouw had gezegd; „Zo, dus u was het; dat dacht ik al." Ik vroeg: „Maar beste kind, wat bedoel je?" en toen antwoordde ze: „Houd maar op! Ik kan er op zweren, dat u het was. Wilt u my ook zo tracteren?" Toen ik beweerde, dat ik niet het flauwste Idee had, wat haar toespelin gen betekenden, gaf ze te kennen dan wel naar de politie te zullen gaan. Ze liep een eindje verder, keerde zich toen half om en voegde erby: ,,'t Zal hun wel interesseren wat ik over de kelder kan vertellen, denkt u ook niet?" Na tuurlyk kon ik na die woorden haar llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Daar is dan allereerst Wiesje van Schaik, die voor de dag kwam met een goede oplossing van het beren raadsel. Leuk, Wiesje! En verder ook nog een lange brief. Gelukkig, dat alles met je hond toch nog goed is afge lopen. Dat is wel iets meegevallen, hè? Wat zullen jullie het druk hebben met het instuderen van je rollen, zeg! Vraag maar eens of je Loeki's boek mag lenen, dat vindt ze vast wel goed. Ik Den benieuwd de volgende keer te horen wat voor een cyfer je voor die repetitie hebt gekregen. Waren de op gaven moeiiyk? Betsie Biersteker is een nieuwe nicht. Natuurlyk ben je hartelijk wel kom in onze kring. Nou zeg, wat heb jij een lange naam! Maar ik ken er toch wel die nóg meer lettergrepen tellen. Met je tekening ben ik erg biy. Ge bruikt het konijntje de paddestoel als uitkijktoren? Ik denk, dat hy bezig is de vogeltjes te tellen. Tot de volgende keer, Betsie. Cilientje en Marietje Briars zyn wa rempel alweer present met een goede oplossing en een lange brief. Jullie zijn trouwe nichten hoor! Wat fijn, dait jullie nu allebei een kacheltje hebben. Dat is heel wat prettiger, hè? Nu hoe ven jullie nooit meer te kibbelen. Ofnog wel eens een keertje? Hoera, de kring op Texel gaat zich uitbreiden. Na Gerrit Stolk is het nu Ursulsi de Ruyter uit Oudeschild die ook wel eens mee wil doen. Wat een keurige inzending, Ursula! Je oplos sing van het raadsel is goed, hoor! Waait het bij jullie ook zo de laatste dagen? Loekie Kaal heeft het berenraadsel goed opgelost en uitvoerig neergepend. Wat een werk, Loekie! Hoe was het avondje van 18 December? Is de uit voering goed geslaagd? Fyn, dat het boek naar je zin, web. En ik vind het een aardig idee dat krantenknipseltje voorin te plakken. Insi en Roelof Kok uit Zijpe hebben het raadsel wel opgelost maar helaas, ze konden de oplossing niet insturen, want de Vrijdagavondkrant is zoek geraakt. Hindert niets, hoor neef en nicht! Een volgende keer beter, zullen we maar zeggen, hè? Wat heb jij veel van Sinterklaas gekregen, Ina. Hoe oud zyn jullie eigenlyk? Dat moet je me toch nog eens schrijven. Majorie Molenmaker uit Heerhugo- waard is een nieuwe nicht. Wat heb jy een mooie naam, zeg! En je zusje ook al De puzzle heb je goed opgelost, hoor! Ik ben erg blij met je briefje op dat keurige postpapier. Doe je de vol gende keer weer mee? Annie Breg uit Stompetoren heeft haar inzending feestelyk versierd met hulstblaadjes en letters van rood. Enig! Het was dus een hele verrassing voor je, dat je naam in de krant stond. En ditmaal alweer. Vond je de puzzle zo moeilijk? Ja, er zat flink wat werk aan. Maar je hebt hem keurig opgelost. Carla Kaper uit Alkmaar is erg blij met het boek, dat zij gewonnen heeft en zij stuurt uit dankbaarheid een meer dan keurige brief. En zo gezellig ook. Ik heb hem met veel pleizier gelezen. Heb je het boek nu al uit? Het is boeiend, hè? Natuurlijk is de oplossing van de puzzle goed. Doe je de groeten aan Elly en Nettie? Met de volgende schepen kan zeepost worden verzonden. De data, waarop de correspondentie uiterlijk ter post moet zyn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach ter de naam van het schip vermeld: Indonesië en Nieuw Guinea: ms Oran je (23 Dec.); Ned. Antillen; ms Willemstad (22 Dec.) en ms Trivia (27 Dec.); Suriname: ss Waterman (29 Dec.); Australië en Nw Zeeland: via Enge land (20 en 27 Dec.); Argentinië, Bolivia, Chili, Uruguay en Paraguay; ms Gapeyu (20 Dec.) en ss Highland Princess (27 Dec.); Brazilië: ss Alpherat (22 Dec.) en ss Highland Princess (27 Dec.) Canada; ss Rijndam (19 Dec.), ms Black Falcon (22 Dec.), ms Westerdam (23 Dec.) en ss Black Tomoe (27 Dec.); Unie van Zuid Afrika: ms Stirling Castle (19 Dec.) en ms Pretoria Castle (27 Dec.). 3 Vol verwachting staarde Pim de zonderlinge professor Splitser aan. Het was voor de eerste maal, dat hij de professor van zo dichtby zag. De pro fessor had nu zyn brilletje afgezet en was bezig de glazen schoon te vegen. „Goeienmiddag'. zei hy vriendelyk, met zachte'stem, Goeden middag, profes sor", antwoordde meneer Vijzel, maar toen zag hy eensklaps de hoge zyden hoed van de professor, die in de pa- raplubak lag. „Uw hoed, professor!" „Wat is er met mijn hoed?" Professor Splitser keelc verbaasd om zich heen, maar zonder zijn bril kon hij byna niets zien en dus staarde hij kippig voor zich uit. Maar Pim was al te hulp gekomen. „Alstublieft professor, hier is uw hoed. U had hem in de paraplu- bak gezet!", „Wat dom", mompelde de professor. „Dank je wel ventje!" Maar meneer Vijzel, die Pim nog in de win kel zag staan, herinnerde zich plotse ling iets. „Dat is waar ook Pim", riep hij lachend. „Nu snap ik, waarom je zo stond te dralen. Ik heb vergeten je een dropje te geven hè? Hier is er één, een extra grote voor jou en ook nog één voor Pom en Pam". „Dank u wel, me neer Vyzel", riep Pim en maakte nu toch werkelijk aanstalten om weg te gaan. Maar de dromerige professor Splitser had plotseling een verande ring ondergaan, zodra hij de naam Pim hoorde uitspreken. Zijn oogjes begon nen te glinsteren achter zyn brillegla zen, terwijl hy zich met een ruk om draaide. „Heet jy Pim, ventje?" Het volmaakte antwoord uit en thuis op de vraag; „wat te nemen". Ten geschenke-) Gedurende December 1 952 ontvangt U een proelllacon TALENT bij aankoop van een llterkrulk BOLS Z. O. GENEVER. Niet droog, niet zoet... verrassend goedI ivlv.v. (Advertentie Ing Med.) Zoals onlangs gemeld, is te Antwer pen een tentoonstelling gehouden van beeldhouwwerken als voorbereiding van een expositie te Londen onder auspi ciën van het Institute of Contemporary Arts. Voor deze Londense expositie zou den 80 beeldhouwwerken worden uit verkoren van kunstenaars uit alle lan den der wereld. De aanwyzing dier werken zou geschieden op tentoonstel lingen in diverse landen daartoe gear rangeerd. Op de voor-expositie te Antwerpen van werken van beeldhouwers uit de Beneluxlanden zijn er negen uitverko ren om mede te dingen op de grote ex positie te Londen. De opgave luidde: een beeld te ontwerpen „De onbekende gevangene". Het als beste van de tach tig werken van de Londense tentoon stelling zal op een nader te bepalen plaats worden opgericht. De Antwerpse jury, samengesteld uit deskundigen uit elk der drie Benelux landen heeft de vier kunstenaars be kend gemaakt die voor de uitgeloofde prijzen dezer expositie in aanmerking komen. Het zyn W. Couzyn (Amster dam) eerste prijs, H. Verhulst (Amster dam) tweede prijs, Verhaak (Breda) en mevr. Foranie (België) tezamen de derde en vierde prijs. Bij K.B. is prof. dr. J. E. de Quay, Commissaris der Koningin in Noord- Eranbant benoemd tot voorzitter van de Raad voor de Emigratie. niet vrijuit laten rondlopen en laten kletsen. „Hier kunnen we niet praten," zei lk en zy vroeg: „Waar dan wel?" Ten slotte maakten we een afspraak. Zy ging naar Lenton en Joe Turnberry zou haar thuisbrengen. Dan zou zy naar binnen gaan en de deur sluiten, maar na zyn vertrek opnieuw naar buiten glippen. Toen het echter zover was, kwam ze niet verder dan het portiek," zei Mark, boosaardig lachend. „Ze dacht het heel slim te hebben aangepakt, ge loofde, dat ze, als ik kwaad wilde, tydig de oude Stokes zou kunnen waarschu wen. Maar ze had niet gerekend op wat ze ons in dienst geleerd hebben!" Weer lachte hij en besloot toen: „Ze kreeg de kans niet om te schreeuwen, ze wist niet eens dat ik daar OP de loer stond en voelde plotseling myn handen om haar keel." Cecily sidderde van hoofd tot voeten: ze was koud en styf bovendien. Mark Mark Harlow was de man, die zo onbeschaamd durfde te berekenen. En hij sprak, na even te hebben ge zwegen, op dezelfde toon verder: „Ik kon haar toch niet laten kletsen, wel? Dat moet je begrijpen. Van 't be gin tot het einde was ik in een dwang positie en ik begrijp niet, dat iemand myn optreden kan afkeuren. Het kwam alles door die ellendige pech dat moet je inzien." Weer hield hij even op en ging toen op dezelfde vlakke toon voort: „En nu ben jy daar..,." „Ja," zei Cecily, min of meer ang stig. „Wat ter wereld," riep hy, „heeft Je bezield om juist hiervoor terug te ko men? Ik kon onmogeiyk hebben voor zien, dat je zoiets zou doen. Grant was absoluut overtuigd, dat ze hem zouden arresteren, zodra de politie er achter kwam, dat hij die Louise Rogers had gesprokenen dan moesten ze wel huiszoeking doen. By die huiszoeking nu zouden ze ongetwijfeld de vermiste oorring vinden. Die was gevallen, toen lk het lijk verschoof. Zodra het weer veilig kon, ging ik terug en vond de ring. Ik dacht dat hy nog nuttige dien sten zou kunnen bewijzen.... en het komt zowaar uit ook." „Komt het zowaar uit?" herhaalde Cecily werktuigelijk. „Natuurlijk. Ze zullen het ding in je hand geklemd vinden. Dat zal alles hel der als glas maken.... jij bent toe vallig in het bezit ervan gekomen en hy heeft je vermoord." „Hy?" „Grant natuurlyk. Hij doodde eerst de twee anderen en toen jou, omdat je het ontdekt had. Tenslotte zullen ze hem ophangen. Dat was een deel van myn plan. Ik moest hem uit de weg ruimen, want ik wilde met Jou trouwen, heus, ik wilde met je trou wen." Nu eerst scheen Cecily te beseffen waar het om ging. Ze ontwaakte als het ware uit haar verdoving. Haar do den en Grant laten ophangen, hen bet den laten „opruimen" alsof ze een paar vliegen waren.,.. Alles in haar kwam daar tegen op, zei haar, dat ze voor haar leven en dat van Grant moest vechten. Ze bevond zich vrij dicht bij de schrijftafel, een breed en zwaar meubelstuk. Als ze die kon bereiken, en er zich achter verschansen, zou ze misschien door de glazen deur kunnen ontsnappen en dan In een open stryd had ze geen kans. Tijd winnen, zoveel mogeiyk tyd win nen nu! Er kón eens iemand komen opdagen „Ik vind je niet erg slim," zei ze geringschattend. Met die toon in haar stem had ze hem altijd geprikkeld als ze samen ruzie hadden. Nu prikkelde ze hem weer, zodat het bloed hem opnieuw naar de wangen steeg: „Wat bedoel Je met dat: ik vind je niet erg slim?" vroeg hy ruw. „Vind je zelf wel? Nu dan: Grant zou me hebben gedood, omdat ik de oorring had gevonden. Welnu, zou hij het ding dan in mijn hand hebben gelaten, zodat de politie het kon vinden? Hij is niet gek, hoor." Die opmerking scheen Mark dwars te zitten. Het plan was zo door hem in elkaar gezet en hij had er een hekel aan, dit te verandernn. „Hij kon de ring, die immers in Je hand zou geklemd zitten, over 't hoofd hebben gezien." (Word-, vervolgd) In de abdy „O. L. Vróuwe van Ko ningshoeven" van de Cisterciensers van de strenge observatie (de z.g. Trappis ten) is de mededeling ontvangen, dat de Indonesische regering toestemming heeft verleend voor de vestiging op Java van vier monniken dezer orde. Zij zul len zich vestigen te Temanggung, een plaats op de uitlopers van de Ungaran, waar pater Bavo van der Ham, even eens van de Tilburgse abdij als pionier de ruïne van een voormalige pastorie reeds als toekomstig verblyf heeft in gericht. HERTOG BLAUWBAARDS SLOT, een opera van Bela Bartok. Het sprookje van Moeder de Gans over de wrede hertog Blauw baard, die schone jonkvrouwen in zijn kasteel lokt, ze daar ver moordt maar tenslotte toch ont maskerd wordt, is wereldbekend. Bartok de meest bekende en vir- tuose der hedendaagse componis ten heeft dit verhaal als grond slag genomen voor een opera (Zaterdag 21.55 over Third Pro gramma, 464 m.) ZATERDAG 20 DECEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gewijde mu ziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische ka lender. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 6.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstan den. 9.40 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.muziek. 12.00 An gelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30—12 33 Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14.00 Boek bespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20 En gelse les. 14.40 Gemengd koor 15.00 Kro niek van Létteren en Kunsten. 15.40 Fan fare-Orkest. 16.00 Omroeporkest en solis ten. 16.30 „De schoonheid van het Gre goriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Ge varieerde muziek. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 1825 Oude Kerstliederen. 18.45 Buitenlandse correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram.muziek. 19.20 Parle- mentsoverzlcht. 19.30 Gram.muziek. 20.25 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.30 „Lichtbaken", causerie. 20.50 Gramofoon- muziek. 21.00 Gevarieerd programma. 21.50 Actualiteiten. 22.00 Lichte muziek. 22.30 Wij luiden de Zondag in. 23 00 Nieuws. 23.15 Nieuws ln Esperanto. 23.22 Kamerorkest, klein koor en solisten. 23.43 --24.00 Blazersensemble. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO. 10.20 VARA, 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.33 Gram.muziek. 8 00 Nieuws en weer berichten. 8.18 Gram.muziek. 8.30 Orgel spel. 8 55 Voor de hulsvrouw. 9.00 Gra- mofoonmuzlek. 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu bedrijven. 11.30 Altviool en piano. 12 00 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouw mededelingen. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Commentaar. 13.20 Dans muziek. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15 Dameskoor. 14.35 Gronings programma. 15.00 Amateursprogramma. 15.30 Eerst denken, dan doen", causerie. 15.45 Me- Iropole-Orkest en solisten. 10.10 Sport- praatje. 16.30 Kamerorkest. 17.15 Voor de Jeugd. 18.00 Nieuws 18.15 Vara-varlat 18.20 Filmprogramma. 18.40 Regeringsuit zending: „Zoeklicht op de Westerse De fensie". 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 .Passepartout" causerie. 19 45 ..Het Oude Testament in dez8 tijd", causerie. 20.00 Nieuws 20.05 Gevarieerd programma. 22.00 Socialistisch commentaar. 22.13 Weense muziek. 22,40 „Onder de Pan nen", hoorspel. 23.00 Nieuws.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1952 | | pagina 5