De voor- en nadelen van
bioscoopbezoek voor jonge
regelmatig
mensen
S"£i
Advies tot hervatting der yreemcje gang van zaken
bij Castricummer veiling
Hoge onderscheiding verleend
aan Belgische minister
Daar
ging de liefde
Niet veel goeds
£uüUel eettó rioaï
RONDOM DE DR
Werd er met cijfers aepoocheld
DE VERGETEN
CATEGORIE
DE VRAA(? NAAR de voor- en nadelen
„„,7an,rr,m.aV.K biosc°opbezoek heeft de
y belangstelling van onze medewer-
Een illusie
Verboden vrucht
Een opmerking
onderhandelingen
Architect, aannemer en veilmgleider voor de
Alkmaarse politierechter
ülillioenen dame»
Winfer regeert weer op het
IJselmeer
Vier weken geëist tegen
weerspannige boer
Wegens grote verdienste
voor Benelux
Gebedsgenezer kreeg
f 300- boete
Het Radioprogramma
Specialisten bii minister
atr;. J het is mij duidelÜk geworden,
dat de ttfd van inzending te kort was, nu
als gevolg van de feestdagen de kwestie
pas Zaterdagavond onder de ogen van de
lezers kwam en uiterlijk Maandagmiddag
de epistels moesten worden ingezonden
ge'Tefis'uitsterbeotu -J,°HSe Jö«™allsten in de bioseoop - i„ ieder
genoegen verlenen Men kan i, in.deze bijzondere omstandigheden met
volgende keer en herhalen onze vragen: WAT ZIJN DE
zeer welkom
nen geven. Alles vóór Dinsdag aan'b. L.~D^ïde"r', 'KomUan ÏÏÏiSTwlï)
zelligheid ofop z'n tijd een bios
coop je!
JAN KEUKEN, 17 jaar,
B 82, Nw. Niedorp.
"JTSN SLOTTE een geslaagde poging
om wat dieper te peilen:
Voor- en nadelen van geregeld bios'
coopbezoek.
Voordelen:
Mensen die, gedwongen door bepaal
de omstandigheden, op afgelegen
plaatsen wonen en nooit gelegenheid
krijgen er uit te komen, kunnen doir
middel van de film kennis maken met
andere landen, mensen, dieren, hun
zeden en gewoonten.
Bepaalde films dragen het karakter
van werkelijke kunst: Hamlet, Brief
Encounter, Les enfants du paradis,
Hoffman's Erzühlungen.
Het even ontsnappen aan de dage
lijkse sleur, met alle gevolgen van
dien.
Nadelen:
De doorsnee film, in het bijzonder
de Amerikaanse, toont hetzelfde beeld
als het gemiddelde pocketbook. Hier
in wordt met problemen en happy en-
dings gegoocheld, dat het een ware
(on)lust is.
In de meeste films, vooral de dra
matische (toegang 18 jaar!), wordt
met de meest subtiele gevoelens ge
speeld en het verschil tussen een
waarachtig auteur en iemand, die
scenario's in elkaar draait, komt zeer
duidelijk naar voren, wanneer men
ziet, hoe de eerste zo eerlijk en zuiver
mogelijk zijn problematiek tot uiting
brengt zonder aan een publiek te den
ken en de laatste iets produceert,
waarbij hij alléén aan publiek denkt
en het op uiterst geraffineerde wijze,
daarbij gebruik makend van niet be
paald edele elementen, doet lachen
en huilen.
Verdringt de film niet de lectuur?
Het is veel gemakkelijker om lui in
je stoel de boeiden te zien heengljjden
en in een korte tjjd een hele geschie
denis te zien gebeuren, dan dat jé je
moet inspannen om de schrijver te
begrijpen en je verbeeldingskracht te
laten werken. Voor jonge mensen, die
nooit gelegenheid hebben kennis te
maken met literair werk van beteke
nis, zal dit geregeld naar de bioscoop
gaan een gevaar zijn: n.1. een gees
telijke afstomping en het verliezen
van hun individualiteit, want identi
ficeren niet vooral de meisjes zich
graag met de filmster?
De filmwereld is altijd een illusie,
maar een illusie met een bittere bij
smaak. Is het grote publiek, dat toch
bestaat uit individuen, zo weinig
waard, dat het deze zouteloze rommel
slikken moet? Is het geen belediging,
dat aan de grootste groepen van vol
ken deze rommel wordt voorgezet,
dat zij in de waan worden gelaten,
dat dit waarheid is? Een waarheid,
die zij mee naar huis nemen, terwijl
hun „ik" achterblijft.
Maar zij gaan er toch zelf heen
Natuurlijk, hoe kunnen zij het andere
missen, wanneer ze het nooit gekend
hebben? Hier ligt, volgens mij, een
grote taak voor filmproducenten; in
hoeverre zij dit als hun taak zien, is
voldoende gebleken.
Voor- en nadelen van vastgestelde
leeftijdsgrenzen.
Ik zie hier geen enkel voordeel in
Volgens mü is het niet juist, de jeugd
in vakken te verdelen, daar ieder
mens anders reageert op een bepaald
gegeven en sommigen ouder zijn voor
hun leeftijd en heel goed bepaalde
films aankunnen.
f® #*PwtSfrl.bweVCn a*n,®idin8 tot commentaar, dat natuurlijk
L «tl in vanzelf, dat ook de velen, die al inzonden, aam
nen geven. Alles voor Dinsdag aan -
VAN DE JONGSTE generatie komt
1 Engeltje nog eens op de voor
grond:
Even heb ik geaarzeld om een ant
woord op de twaalfde kwestie te geven,
omdat ik geen bioscoop bezoek, daar
ik van de kerk ben; dus kan ik ook
niet oordelen. Ik heb ook geen be
hoefte aan bioscoopbezoek. Wantr men
kan aeen twee heren dienen, alleen
één die je het liefste hebt.
Waarom gaat men er eigenlijk naar
toe? Waarom gaan zoveel jonge mensen
2 of 3 maal per week er heen?
Waarom laten soms vaders en moe
ders hun kinderen onverantwoord
alleen achter en gaan ze naar de bios
coop? Dat begrijp ik niet.
Dat ligt misschien aan onze opvoe
ding, maar als ik eens rondom mij zie,
kan ik wel merken, dat er meestal,
vooral voor de jeugd/ niet veel goeds
te leren valt in de bioscoop. Dat hoor
ik wel van jongeren, die geregeld heen
gaan, als ze over de films, die ze gezien
hebben, vertellen.
Nu moet U niet denken, dat ik nog
nooit een film gezien heb. Nou, reken
maar, en die vond ik wel mooi ook.'
Maar dat waren films, waar ik wat
uit leren kon, b.v. zendingsfilm, ge
heelonthoudingsfilms, natuuropnamen,
reportage van 't Koninklijk Huis, en
een enkel mooi verhaal, een tekenfilm,
enz., enz.
Maar voor de rest houd ik mij niet
met al het andere op; dat raakt mij
gelukkig nog niet.
Misschien komt mijn antwoord niet
voor plaatsing in aanmerking, of is het
er niet geschikt voor.
Maar V vraagt naar mijn mening en
die mag ik toch wel aan u vertellen.
ENGELTJE DE BOER,
15 jaar,
Vijzelstraat 8, Den Helder.
TYAN volgt de beschouwing van
plattelander:
een
Naar mijn mening zijn er maar
weinig voordelen te noemen die een
regelmatig bioscoopbezoeken recht
vaardigen. De voornaamste is wel het
vermaak, als de films daar tenminste
aanleiding toe geven. De kans, dat het
leergierige publiek ook aan zijn trek
komt, is wel uitermate klein, want de
studio's leveren toch bij voorkeur
films af, die óf romantisch, drama
tisch óf komisch zijn, dan wel het op
sensatie beluste publiek waar voor zijn
geld bieden. Voor hen die tijd te veel
hebben, zal de film een aangename
tijdpassering inhouden, maar voor
hen, die hier niet zo ruim in bedeeld
zijn, bijv. de leerlingen van middelbare
scholen, zal de buni.oop een verleide
lijk lokmiddel blijken te zijn, zon
beetje de verboden vrucht. Voor deze
laatste categorie zal regelmatig bios
coopbezoek dus wel zeer schadelijk
zin.
Een ander, groot nadeel is de af
stomping van ae geest. Men heeft de
kans, dat men een deel van zijn zelf
standig denkvermogen kwijtraakt, om
dat men verplicht is de gedachte, of
beter de droom van het doek te vol
gen. Doet men dit niet, dan is de kans
op hoofdpijn tamelik groot. Pertinen
ter durf ik mij niet uit te drukken,
dit om commentaar van min of meer
veronwaardigde lezers-bioscoopbezoe
kers te vermijden. Toch zou ik de.film
wel met een licht verdovingsmiddel
wi't^u vergelijken en de toeschouwers,
die na afloop der voorstelling ietwat
duizelig en onzeker naar buiten schui
felen, met in trance verkerende
opiumschuivers. De reactie is overi
gens heel wat onschuldiger.
Wat het z.g. filmverbod betreft, wil
Ik u wel zeggen, dat ik het vrfl lo
gisch vind, dat, net als in de meeste
bibliotheken, sommige werken voor
bepaalde leeftijdsgroepen niet geschut
geacht en daarom voor hen niet ver
toond worden. Dit gebeurt natuurlijs
in verband met ontwikkelingsstadia
van het een en ander, die tot m'svat-
tingen kunnen leiden. Wat wel erg is,
dat is dat de bioscoopexploitanten er
zo slech' de hand aan honden dat zij
zo nonchalant controleren wat aan
hun kassa voorbij gaat. Eigenbelang
zal wel een hartig woord ie meespre
ken, maar de maatschappij In het al
gemeen is er de dupe van. Om nog
eens op de gewone voorstel'.ngen terug
te komen: het lijkt mij toe. dat er ,n
een bioscoop toch nog heel wat min
gevaar schuilt dan in een danszaa
waar alcoholische dranken verkoc
worden!
Ik woon op het platteland en oen
daar maar al te vaak getuige van een
in dronkemansgelal en glazengerin
kei opgaande feeststemming. En a
je dan hoort en ziet hoe de paren zicji
ten gerieve van de hele zaal
te likken, alleen omdat de bandleldei
een variez met afscheid beveelt of dat
de heren de dames moeten tractere
feitelijk op last van de kastelein, maat
door de band t t een amusantgi apje
gemaakt dan keer je 1e juicht af en
denk je aan onbeschaafde Papoea s
(Vergeef me d vergelijking».
Nee, dan geef ik de voorkeur aan
de minder luidruchtige stedeloke ge
Ieder moet voor zich zelf kunnen
beoordelen (hier bedoel ik speciaal
de ouders), welke film geschikt ;s
voor hun kind. Geen leeftijdsgetal
duidt het ontwikkelingsstadium op
een bepaalde tgd van een kind aan.
De ouderen die het naast in contact
staan met deze jeugd dragen de ver
antwoording, zoals zij die eigenlijk
voor het hele geestelijke leven dragen
in de jeugdperiode, want het is toch
in de jeugd, dat men gevormd wordt
en dit vormen is grotendeels afhanke
lijk van invloeden van buiten.
Of ik vaak naar de bioscoop ga?
Soms ga ik in geen maanden en dan
weer een paar weken achter elkaar,
waarom Misschien toch „een illusie"
INGE VAN ERENSTEIN
£)E SCHRIJFSTER voegt er de vol
gende opmerking bij:
„Hoe komt het, dat steeds wanneer
lk Uw rubriek lees, de gedachte bij
me opkomt: wat zijn dat toch een
brave kinderen. Ze iveten precies, hoe
het hoort, wat goed is en wat niet
goed.
Ik merk het b(j mezelf, nu ik over
Uw vragen geschreven heb. Er is geen
woord bij, dat ik niet werkelijk meen,
maar toch zegt iets in mij, dat ik pre
cies het tegenovergestelde ben. Of is
het mogelijk, dat je theoretische over
tuiging, al verschilt deze van de prak
tijk, In waarde net zo waar kan zijn?"
Ja, Inge, een mens Is een wonderlijk
en uiterst gecompliceerd wezen, een
merkwaardige „eenheid van tegende-
len". Zodra je je op een bepaald pro
bleem gaat bezinnen, stel je je er min
of meer ais objectief besehouwer
tegenover, terwijl de handelende per
soon, die in pen concrete situatie
verkeert, met zijn hele persoon bij die
situatie betrokken is, gewoonlijk uiter
mate subjectief en daardoor niet tot
objectivering in staat is.
(eggenVoor de handen niet»
beter dan HAMEA-GELE L
(Advertentie, Ing. Med.)
Door de aanhoudende vorst wordt het
aantal schepen, dat het IJselmeer be
vaart, steeds geringer. Alleen enige zeer
sterke motoren en een sleepboot met
twee tankscheepjes, alle bemand met
ervaren IJselmeer-schippers, zijn gister
uit Amsterdam vertrokken. Indien de
vorst aanhoudt, dan zal zeer zeker de
scheepvaart op het IJselmeer geheel stil
komen te liggen.
Regering moet anders maat
regelen nemen
Op hun verzoek zijn enige vertegen
woordigers van de Nederlandse Vereni
ging van Specialisten Dinsdag door de
minister van Sociale Zaken en Volksge
zondheid in audiëntie ontvangen, ten
einde in de gelegenheid te worden ge
steld het standpunt der vereniging ten
aanzien van de gerezen moeilijkheden
met de algemene ziekenfondsen nader
uiteen te zetten.
Nieuwe gezichtspunten heeft de con
ferentie niet opgeleverd. De minister
gaf het N.V.V.S.-bestuur dringend in
overweging de onderhandelingen met de
ziekenfondsen te hervatten en de leden
te adviseren intussen door te werken
onder de voorwaarden van de oude
honoreringsregeling. De regering zou
anders, zeer tegen haar zin, genoodzaakt
zijn maatregelen te nemen. Uitvoering
der wettelijke ziekenfondsverzekering
door fltganisaties van 't particulier ini
tiatief eist nu eenmaal, dat alle betrok
ken partijen bereid blijven tot overleg
en elkaar niet voor voldongen feiten
stellen.
Vier weken hechtenis wegens weige
ring zich bij de Provinciale Gezond
heidsdienst voor Noord-Holland te Ia-
ten inschrijven, was de eis, gister in
appèl te Amsterdam tegen A. B., vee
houder te Oudewater, uitgesproken.
B. had in strijd met de wet ter be
strijding van tuberculose bij rundvee,
geweigerd de „gele kaart" te tekenen en
was daarom in October j.1. te Alkmaar
veroordeeld tot vijfhonderd gulden boe
te en dertig dagen hechtenis.
De president van het Hof, wilde ver
dachte, die zonder verdediger was ver
schenen, veertien dagen uitstel geven
om over zijn houding na te denken,
maar het antwoord luidde: ..Eenmaal
nee blijft nee." De uitspraak is bepaald
op 21 Januari a.s.
Vorig jaar is Castricum een nieuw veilinggebouw rijker geworden. Vóór het
gebouw gereed was heeft het duchtig gestormd in de kringen van hen die bij
de bouw betrokken waren, want de toestemming van overheiaawegc voor deze
bouw, moest als het ware regelrecht uit het hellevuur worden gesleept. Toen
men de eerste maal om toestemming vroeg voor een geldlening van f 85.000,
kreeg men een afwijzend antwoord, waarna men links en rechts ging confereren.
Het ministerie van Landbouw stuurde een afgezant die de kwestie ging bekijken
vanuit gewestelijk economisch oogpunt, terwijl ook B. en W. van Castricum
zich inspanden om alsnog toestemming te verkrijgen. Inmiddels zou men, zo
ontdekten de opdrachtgevers, aan f 85.000.te kort hebben, zodat men het
bedrag waarvoor goedkeuring moest worden verleend, wilde verhogen tot
f 90.000.Het college van B. en W. van Castricum wist echter te vertellen,
dat er een speling van 10 proeent wordt toegestaan in dergelijke gevallen en
derhalve ging het verzoek, waarin het bedrag van f 85.000.werd genoemd»
nogmaals naar de betreffende instanties. Ditmaal kwam er toestemming, doch
toen het veilingebouw er stond, bleek, dat men aan f 85.000.veel te kort had
en dat er ongeveer f 113.000.aan de bouw was besteed.
Terzake van .deze overtreding was
..Ons Belang", de R.K. Coöperatieve
Veilingvereniging, die eigenaresse van
het gebouw is, gisteren voor de Alk
maarse Economische Politierechter, mr
J. A. Markus, gedaagd. Tevens stonden
de aannemer, de veilingmeester-admini
strateur en de architect terecht. De ver
onderstelling. dat het veilinggebouw zou
moeten worden afgebroken, was niet
ongegrond. De Officier van Justitie, mr
dr J. M. Velinga, volstond echter met
geldboeten te eisen, hoewel hii erop
wees, dat een ambtgenoot elders in den
lande, in een soortgelijke zaak. bevel
tot afbreken had gegeven. Zo ver wilde
hij evenwel niet gaan. Er zijn verschil
lende redenen aan te wijzen, waardoor
de geraamde bouwkosten werden over
schreden. Mr Vellinga sprak van een
mogelijk „gegoochel met de cijfers", met
de bedoeling de bouwkosten zo laag mo
gelijk te doen schijnen, omdat zo
meende men in Castricum daarvan de
goedkeuring van overheidswege zou af
hangen. Overigens was de architect, die
de te maken kosten als eerste moet kun
nen ramen, een beginner op dit terrein.
Als zwager van de veilingmeester had
Aan de Belgische minister van ver
keerswezen, de heer P. YV. Segers, is
gisteren tijdens een plechtigheid op het
ministerie van verkeer en waterstaat in
Den Haag het grootkruis in de Orde
van Oranje-Nassau aangeboden. Konin
gin Juliana heeft hem deze hoge onder-
17. „Ja, die beste brave Pieter zei me
dadelijk, dat ik met jou contact moest
zoeken", ging prof. Splinter door. „Maar
ik kende je helemaal niet en ik wist
ook niet of je zou kunnen voldoen aan
de eisen, die ik aan mijn assistent stel!
Ik peinsde juist op een middeltje om
je te leren kennen, toen ik je onver
wacht in de drogisterij van meneer
Vijzel ontmoette endat is alles. Nu
zit je hier!" „Noemt u dat alles?" riep
Pim. „U hebt me nog steeds niet ver
teld, waarom u al deze comedie hebt
uitgehaald". „Dat hoorde bij de proef"
legde de prof minzaam uit. „Kijk,ik
moest iemand hebben, die voor niets
en niemand bang is en dit zich niet van
de wijs laat brengen. Ook niet door de
zwaarste bedreigingen! En nu heb ik
mijn assistent gevonden. Je mag jezelf
wel feliciteren ventje. Je bent aange
nomen!" „Aangenomen?" herhaalde
Pim verbaasd. „U weet nog niet eens,
of ik het wil." „Natuurlijk wil je het",
riep de professor. „Het is een eer om
bij mij te mogen werken, nietwaar
Piet?" De baron, die juist binnengeko
men was met zijn presenteerblad knik
te. „Natuurlijk doe je het Pim. Ik wist
wel, dat je niet gauw bang bent uit
gevallen, maar m'n ouwe vriend, de
professor hier, wilde er zeker van zijn,
dat je je mond kon houden. Vandaar
deze kleine proefneming".
schelding kortelings toegekend op grond
van het vele belangrijke werk, dat h|j
voor Benelux heeft verricht.
De minister, mr J. Algera. heeft In
aanwezigheid van de secretarissen-gene
raal van het Nederlandse en het Belgi
sche departement de grote verdiensten
van de gedecoreerde geschetst, waarop
de heer Segers er op wees, dat beide
landen op samenwerking zijn aangewe
zen en dat hij gaarne het zijne doet
voor de bevordering ervan. Voorts zei
hij, dat zijn genegenheid voor Neder
land reeds uit zijn studententijd stamt
en verder berust op de taalgemeenschap
en de gemeenschappelijke beschaving.
De ministers hebben gisteren bespre
kingen gevoerd over gemeenschappelij
ke verkeers- en vervoersproblemen en
studiebezoeken gebracht aan het radar
proefstation te Noordwijk en het Water
loopkundig Laboratorium te Delft.
Voor het kantongerecht te Delft
heeft gisteren de zaak gediend tegen de
expediteur J. K. uit 's-Gravenzande, die
terecht stond wegens het onbevoegd
uitoefenen van de geneeskunst. Ver
dachte zei te genezen door handopleg
ging en gebed. H|j verzekerde er niet
mee te kunnen ophouden. „Het is een
gave Gods, die ik moet gebruiken, zo
als F "inbrandt de schilderkunst heeft
gebr /kt".
Alvorens de ambtenaar van het
Openbaar Ministerie requisitoir hield
vroeg hij de verdachte, of hij met het
op deze wijze uitoefenen van de ge
neeskunst wilde ophouden. Verdachte
verzekerde echter, dat, al krijgt hij een
hoge boete, er toch mee zal moeten
doorgaan. De ambtenaar vroeg daarop
drie boeten, elk van f 150 of drie maan
den hechtenis, omdat de dagvaarding
gebaseerd was op drie geconstateerde
overtredingen. De kantonrechter ver
oordeelde verdachte tot drie boeten van
elk f 100 of een maand hechtenis.
men hem de opdracht verleend (het was
de eerste die hij zelfstandig moest uit
voeren) en men kan hem dus min of
meer als leek beschouwen.
Eén der vele gedagvaarde getuigen,
een ambtenaar van het ministerie van
Landbouw, Lichtendahl, verklaarde dat,
toen de economische noodzaak van een
nieuw veilinggebouw eenmaal vaststond
de bouwkosten van minder invloed op
de beslissing waren. Het ging er voor
namelijk om, of de f 100.000.— zou wor
den overschreden of niet, aangezien bij
overschrijding van deze som, een an
dere administratieve procedure bij de
goedkeuring van een geldlening moet
worden gevolgd.
De vonnissen
De officier wees er In zijn requisitoir
op, dat hoe men de zaak ook bekijkt
er ergens gegoocheld is. Men is niet
recht door zee gegaan. Hij achtte „Ons
Belang" als rechtspersoon de eerste
schuldige, en hij eiste een boete van
f 750.Tegen de toenmalige veiling-
leider-administrateur, Jac. S., werd f 250
boete subs. twee maanden geëist, tegen
de aannemer, Adrianus C. uit Castri
cum, f 500 of 3 maanden en tegen do
architect, Joh. K. uit Arnhem, even
eens f 500 subs. 3 maanden.
De politierechter vonniste de coöpera
tie conform de eis. De andere drie ver
dachten veroordeelde hij resp. tot f 200
cf 60 dagen, tot f 300 of 1 mnd en tot
f 150 of 30 dagen.
door Mary Burchell
ip>.
Ze was blij aan een verdere discussie
te kunnen ontsnappen, en haar glim
lach en manier van doen waren ver
zoenend toen ze zei:
„Vergeeft u me mijn onbeleefdheid.
Ik' dacht nergens anders aan dan om
meneer Tamberley over de voogdij en
zo te vragen. Er was een heleboel te
bespreken."
„Ja, dat geloof ik wel." Mevrouw
Tamberley maakte de indruk slechts
weinig, hoewel zeer beleefde belang
stelling hiervoor te hebben, en niet
voor de eerste keer had Hope de indruk
dat ze zich alleen maar interesseerde
voor wat haar zelf aanging. Zelfs het
feit dat haar zoon plotseling voogd over
twee kinderen was geworden interes
seerde haar slechts matig en lope was
ervan overtuigd dat dat kwam doordat
ze zeker wist dat ze in staat zou zijn
alles zo te regelen, dat het geen veran
deringen in haar eigen leefwijze zou te
weeg brengen behalve wat ze zeif ge
nadiglijk festond.
De kamer waarin ze Hope binnen
voerde, deed evenals de hall beneden
meer aan een fraai toneel denken dan
aan een bewoonde kamer, maar Hope
was toch zeer bekoord door de zacht
blauw met cr^jne chintz, het blanke
„Ik weet wel dat jij hier niet echt
zult wonen, zoals de kinderen in de
vacanties, maar elke keer dat je hier
komt kun je dit als je kamer beschou
wen", legde mevrouw Tamberley uit.
Hope dcinkte haar, en vroeg zich ver
wonderd af hoe mevrouw Tamberley
er door haar ietwat spijtige toon in was
geslaagd haar te laten merken dat ze
er op rekende dat Hope zich niet te
dikwijls san hen zou opdringen. Ze
dacht dat er omstandigheden buiten
de controle van mevrouw Tamberley
zouden zijn, die Hope meestentijds zou
den weerhouden te komen maar
weerhouden zouden ze haar, dat stond
vast.
Terwijl ze haastig een kam door haar
haren haalde en haar neus poeierde,
vroeg Hope met oprechte nieuwsgie
righeid aan mevrouw Tamberley:
„Bent u niet geschrokken van het
feit dat u ik bedoel dat meneer
Tamberley de voogdij over twee
kinderen op zich heeft genomen? Ik
vind dat u de situatie prachtig op
neemt".
„Errol gaat altijd zijn eigen gang,
ronder zich van mij of iemand anders
ets aan te trekken", sprak mevrouw
"amberley. „Natuurlijk houd ik veel
in hem", voegde ze er op een onver-
"hillige toon aan toe, „maar ik pro
notenhouten meubilair en de beeldige j beer nooit hem te beïnvloeden. Dat is
geborduurde sprei op het bed. volkomen nutteloos. Zijn vader was
precies zo", voegde ze er als een na
komende gedachte aan toe, en Hope
kreeg het gevoel dat Errols vader
iemand was geweest die mevrouw Tam
berley jaren geleden oppervlakkig had
gekend, maar nu bijkans was vergeten.
„W:t wijsgerig van u", zei Hope en
glimlachte haar in de spiegel toe.
„Maar het is zoveel verstandiger, wist
je dat niet?" Mevrouw Tamberley glim
lachte plichtmatig terug. „Je trekt al
tijd aan het kortste eind wanneer je
kwesties maakt, terwijl je bijna alles
gedaan kunt krijgen als je maar rustig
je eigen gang gaat."
„Ze is niet dikwijls zo eerlijk, wed
ik", dacht Hope geamuseerd en onder
de indruk. „Het is een onomwonden
bekentenis van haar recept om te sla
gen in het leven. En ik denk dat het
bij haar vruchten heeft afgeworpen.
Net zoals sommige honden, die je rus
tig van de can->pé afdringen zonder
herrie te maken!"
Tegen de tijd dat zij en mevrouw
Tamberley weer naar beneden gingen,
zaten de tweelingen op het kleedje
voor de haard en bombardeerden dr
Tamberley met vragen, en wederom
werd Hope getroffen door het feit dat
hij blijkbaar hun vertrouwen had en
zij op hem gesteld waren.
„En komen we dan elke vacantie
hier, net alsof we thuis zijn?" infor
meerde Bridget.
„Dat denk ik wel. Behalve als jullie
een uitnodiging hebt om ergens anders
heen te gaan en ik dat goed vind".
„O, ja. Dus als u het niet goed vindt,
mogen we niet gaan?" Dat was Tony
die volledige klaarheid in de situatie
wenste.
„Als lk het niet goed vond, zouden
jullie niet mogen gaan", beaamde dr
Tamberley, maar hij glimlachte.
„En wat zou er gebeuren als u nu
eens ging trouwen?" wilde Bridget we
ten om op alle eventualiteiten voorbe
reid te zijn.
„Ja, die mogelijkheid heb ik nog niet
ernstig onder de ogen gezien", gaf dl
Tamberley ernstig toe. „Ik denk dat
we dan, zoals dat heet, „de zaken nog
eens in ogenschouw zouden moeten
nemen". En hij stond van zijn stoel op
daar Hope en zijn moeder naar het
vuur toe kwamen.
De kinderen krabbelden ook over
eind en Bridget zei: „We hebben zulke
enise kamers, Hope".
„En meneer Tamberley zegt dat er
een riviertje is aan het eind van de
tuin met vis er in", vulde Tony aan.
„Geloven jullie niet dat het gezelli
ger is om oom Errol te zeggen d3n
meneer Tamberley", stelde mevrouw
Tamberley voor Waarop Hope hem
even ondeugend toegrinnikte, en hij tot
haar verbazing weer bloosde.
Daarna dronken ze thee en mevrouw
Tamberley leidde zeer handig het ge
sprek langs gezellige, luchtige banen,
zodat niemand de kans kreeg ook maar
iets te zeggen over de geweldige ver
anderingen die er hadden plaats gegre
pen.
„Niet dat ik daar in tegenwoordigheid
van de kinderen over zou praten, na
tuurlijk". dacht Hope. „Maar het is
merkwaardig zoals zij belangrijke din
gen als details en details als belangrijke
dingen kan voorstellen. Als ze iets niet
prettig vindt, doet ze gewoon net of
het niet bestaat. Het zal me benieuwen
of ze van ons hetzelfde verwacht".
Een paar maal vroeg Hope zich af.
terwijl de gesprekken luchtig om haar
heen dwarrelden, of ze enig idee had
van de onthulling van het gebrek aan
geld. Niemand scheen zenuwachtig of
opgewonden of bezorgd te zijn. De kin
deren, die onbewust werden beïnvloed
door de rustige zakelijke sfeer die me
vrouw Tamberley om zich heen ver
spreidde, gedvoegen zich alsof ze wer
kelijk in hun eigen huis waren.
(Wordt vervolgd)
AIDA, opera van Verdi. Verdi
schreef dit stuk ter gelegenheid
van de opening van het Suez-
kanaal; het moest in het kader
van de hieraan verbonden fees
telijkheden worden opgevoerd en
kreeg daardoor evenzeer het ka
rakter van een kijkspel als van
een muziekdrama. De tekst is
nogal melodramatisch: een slavin,
Aida, en een generaal, Radames,
die genegenheid voor elkaar op
vatten, worden tot straf hiervoor
ingemetseld. De muziek echter,
die ontstond in de belangrijkste
periode van Verdi's scheppende
arbeid, is zeer mooi. Vrijdag
20.20 over Hilversum II, 298 m).
en naar VERZEN VAN VICTOR
VAN VRIESLAND, uit zijn bun
del „Drievoudig verweer" (Vrij
dag 20.15 over Hilversum I, 402
m).
VRIJDAG 9 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA.
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00
Nieuws. 7.13 Gram.muziek. 800 Nieuws
en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek.
9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de kleuters.
10.00 „Kinderen en mensen", causerie.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek.
10.45 Vocaal dubbelkwartet. 11.00 Radio
feuilleton. 11.20 Gram.muziek. 11.30 Or
gel en zang. 12.00 Dansmuziek. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Sport en prognose. 12.48 Gram muziek.
13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen. 13.20
Lichte muziek. 14.00 Voor de huisvrouw.
14.20 Viool en piano. 14.50 Voordracht.
15.10 Pianorecital. 15.30 Strijkorkest. 16 00
Gram.muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17 00
Gram.muziek. 17.20 Muzikale causerie.
18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 Uit
zending in samenwerking met het N.V.V.
19.00 Gram.muziek. 19.10 „Boeven, bur
gers en brigadiersklankbeeld, 19.30
„Vreugde en verdriet", causerie. 19.50 Be
richten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespre
king. 20.15 Voordracht en piano. 20 30
„Europa één", causerie. 20.40 „Aanpas
sing", causerie. 21.00 „Uitlopers van de
Parnassus". 21.30 „Een Amsterdammer
keert terug", klankbeeld. 21.45 Harpduet-
ten. 22.05 Buitenlands overzicht. 22.30
Lichte muziek. 22.40 „Vandaag", cause
rie. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws.
2315 „In huwelijk en gezin", causerie
23.3024.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.0024.00
NCRV. 7.00 Nieuws 7 10 Gram.muziek.
7 18 Ochtendgymnastiek. 7,30 Gramofoon
muziek. 7.45 Een woord voor de dag.
8 00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gra
mofoonmuziek 8.18 Gewijde muziek. 8.45
Gram.muziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30
voor de huisvrouw. 9.35 Kamerorkest.
10.30 Morgendienst. 11.00 Bas en piano.
11.30 Gram.muziek. 12.05 Instrumentaal
trio. 12.30 Land en Tuinbouwmededelin
gen. 12.33 Lichte muziek. 12.59 Klokgelui.
13.00 Nieuws. 13 15 Salonorkest. 13.45
Gram.muziek. 14.00 Schoolradio. 14.30
Gram.muziek. 15.05 Voordracht. 15.35
Vocaal ensemble. 16.00 „Wat te doen met
bevroren kamerplanten?", causerie. 16.15
Kamermuziek. 16.45 Gram.muziek. 17.30
Militaire causerie. 17.40 Gram.muziek.
7.45 Friese causerie. 18.00 Gram.muziek.
8.10 „Een goed woord voor een goede
zaak causerie. 18.15 Banjo-muziek. 18.45
Mondharmonica-trio. 19.00 Nieuws en
weerberichten. 19.10 Regeringsuitzending:
„Verklaring en Toelichting". 19.30 Metro-
pole-Orkest, koor en solisten. 20 00 Ra
diokrant. 20.20 „Aida". opera (gr.pl).
22 45 Avondoverdenking. 23 00 Nieuws en
5 O.S-berichten 23 15 Het Evangelie in
Esperanto. 23 30 24.00 Gramofoonmuziek.
Experimenteel Televisieprogramma van
de AVRO 20 15—21.45: 1 Televizier;
2. Weerpraatje. - Pauze 3. Cabaret
variété-programma
