r
Daar
ging de liefde
r
De wereldreis
Over een verklaring zonder commentaar
en debatten over financiële problemen
Stad en Omgeving
Jeugdige „Lentebloemenvierden
hun operette-feest in Casino
Plaatselijke commiss:e Bouwkas
optimistisch gestemd
s o™;
Lighallen
Den Helder - zonder industrie-
al te ongunstige positie
Ontwapenende opvoering van ,,De Wonderbloem
Weer
een succes voor
echtpaar Tetering
Beterlopen
dan
TUSSEN HAAKS EN KUITJE
IN HET KORT
Interessante avond voor
hondenliefhebbers
Examens
Veertig jaar werkzaam in
gemeente-dienst
KÖPPBtë
U past bij ons met Röntgendoorlichtlng
MSC 1 speelt Vrijdag
te Aalsmeer
Texel
Men kan ook sparen
voor bestaande woning
Propaganda-avond VARA in
„Tivoli"
Hoe de situatie bij de
Helderse Damclub?
J
sinï'ït.r^wra.riê
RAADS-REFLEXEN 1
Ook het Rijk heeft bij
gezonde toestand belang
■S"'& AM"«"
't Zand
KAB gaat feestvieren
».Westfrisia's" traden op
SBSTï 82**" M
DONDERDAG 29 JANUARI 1953
Een operettefeest, zo mogen we de uitvoering van „Lentebloemen" gerust
noemen. Wat heeft deze vereniging toch een welgekozen naam! Kinderen in
de lente van het leven, fleurig als bloemen en genietend in hun eigen wereld,
zo vol van fantasie. Het viel ons op, dat er onder deze lentebloemen verschei
dene kleintjes zijn, maar toch ook talrijke groteren. Vooral dat laatste deed
ons goed. Zij voelden zich nog niet „te groot" voor dit kostelijke en kleurige
spel, en waarom ook? De lente gaat toch al zo snel voorbij.
Tante Charla, alias mevrouw C. Tete
ring, is als de leidster van deze char
mante kinderbent kind met de kinde
ren, maar zij heeft met recht de lei
ding, als het ware spelenderwijs. Dat is
een gave, die de opgave licht maakt.
Bijzonder veel werk hebben zij en haar
man („Oom .Tan") voor deze avond
moeten verzetten. Alleen al de costi:-
mering en de décors moeten veel hoofd
brekens en zorg hebben gekost. Het
ijvere echtpaar heeft echter ruim
schoots de beloning ontvangen voor de
met zoveel toewijding verrichte arbeid.
Die beloning bestond in het welslagen
van de opvoering. Vier bedrijven telde
de operette „De Wonderbloem" en vier
bedrijven lang is het feest geweest op
het Casino-toneel. De ouderen in de
zaal hebben zich weer even kind ge
voeld en zich verplaatst in de sprook
jesachtige wereld, waarin de jeugd
als het goed is nog zo graag ver
toeft. De naïeve tekortkomingen leg
den eigenlijk een welkom accent op de
ongekunsteldheid, waarmee de jeugd
met zo'n benijdenswaardige overgave
acteerde en zong. Wij dachten een
ogenblik, dat „Lentebloemen" gebaat
zou zijn bij een volwassen medewer-
ker(ster), die op muzikaal gebied nog
wat kan bijschaven. Dat zou géén
kwaad kunnen, maar.... de kans zou
toch bestaan, dat de spontaneïteit te
loor ging in een streven naar te'chni-
sche perfectie. Wij moeten het optre
den van „Lentebloemen" maar blijven
zien als een kinderlijk spel. met alle
gebreken die daaraan van nature nog
kleven, maar bovenal met de niet te
onderschatten paedagogische waarden.
En zijn deze niet de hoofdzaak?
Hr. Ms- mijnenvegers „Deurloo",
..Hollandsdiep', „Marsdiep", „Zuider-
diep", „Oosterschelde" en „Tejjel-
stroom" keerden gisteren van Vlissin-
gen terug.
De kabellegger „Poolster" heeft
Nieuwediep weer verlaten.
Het is morgen hoog water om 8.10
en 20.10 uur, en laag water om 2.20 en
14.20 uur. De temperatuur van het zee
water was 4,3 graden Celsius.
Ten bate van de stichting „Het
vierde Prinsenkind" worden vanavond
in Tivoli twee films vertoond.
De pianist Gerard Hengeveld con
certeert vanavond in Casino voor de
Muziekkring.
De sociale werkster van de Nedèr-
lands Hervormde gemeente houdt op
werkdagen (behalve Maandag) van 's
morgens negen tot tien uur en boven
dien op Dinsdag- en Donderdagavond
van zeven tot acht uur spreekuur aan
het adres Tweede Vroonstraat 8, tel.
2469.
Voor een aandachtig gehoor heeft de
heer J. R. Toman, directeur van de
Eerste Nederlandse Hondenschool te
Duivendrecht, in de bovenzaal van café
Sandersè op boeiende wjjzd^terteld over
„de hond". Uitgenodigd door de kvno-
iogenveronigitig „Deii Helder" en de
P.H.D.C, „De Windwijzer",, werd hij
door de voorzitter van eerstgenoemde
vereniging, de heer A. van Bergeyk, in
geleid.
In zijn openingswoord zei de heer
Toman. naar Den Helder te zijn geko
men. om eens een gemoedelijk praatje
te hebben met hondenliefhebbers over
hun viervoeters. Het leek hem het beste
rh'.b vragen van de aanwezigen zou
beantwoorden. Op zeer ruime wijze
werd van deze gelegenheid gebruik ge
maakt, zodat aan het slot van de avond,
mede door de sympathieke:' én tér zake.
kundige antwoorden van de heer To
man, de gehele opvoeding van de hond,
visrt* de prilste jeugd af. was behandeld.
Toen de heer Van Bergeyk de dank
der toehoorders aan de spreker had
overgebracht, wérden zijn woorden met
een hartelijk applaus onderstreept.
Als bijzonderheid melden wij nog, dat
de heer Toman vergezeld was van
„Atak", een prachtige herder, en van
,,'Sita", de bekende schapendoodster,
waarover de kranten destijds uitvoerig
hebben geschreven. De persoonlijke
ervaringen met „Sita" .werden realis
tisch verteld. De hond verwierf hier
door aller syjnpathie.
Voor het in December gehouden exa
men Moderne Bedrijfsadministratie, af
genomen door de Nederlandse Associa
tie voor Praktijkexamens; slaagden de
heren B. J. Boogaard (Den Helder) en
C. Joustra (Dén Burg). Voor het prak
tijkdiploma boekhouden slaagden mej.
•T. Koelma en de heer G. J. Kluppel te
■".Vieringen. De geslaagden waren leer
lingen van het instituut „Mercurius" te
Den Helder.
Op 1 Februari is. het veertig jaar ge
leden, dat de heer P- J. Arends, ad
junct-boekhouder der Centrale Boek
houding. als klerk in dienst trad bij de
gasfabriek. Daar het jubileum op Zon
dag valt zal.de heer Arends op Maan
dag 2 Februari worden gehuldigd.
ALLEENVERKOOP
SPOORSTRAAT 65
(Advertentie, ing. Med.)
Tijdens de jongste wedstrijdavond
van de schaakclub MSC heeft de voor
zitter de heer C. J. Bosch, zich in een
speech tot de spelers van het eerste
tiental gericht. MSC 1 moet namelijk
Vrijdag tegen Aalsmeer spelen. Het
tiental zal moeten winnen, om zich in
de overgangsklasse te handhaven.
De schaakclub heeft gedurende de
laatste jaren enkele sterke schakers aan
andere verenigingen moeten afstaan.
Thans is het de heer A. C. Spoel, die
door overplaatsing naar Rotterdam voor
MSC verloren gaat. Het is te hopen, dat
MSC 1 het er te Aalsmeer goed zal
afbrengen.
Ook MSC 2 en 3, respectievelijk uit
komend tegen Westzaan 1 en Aalsmeer
2, zullen het niet gemakkelijk krijgen.
Het tweede tiental is verzwakt, daar
enkele heren als reserves optreden in
het eerste. Het derde tiental maakt een
behoorlijke kans, met een redelijk re
sultaat huiswaarts te keren. De Spelers
vertrekken om half zeven met de bus
van het Stationsplein.
De uitslagen van de onderlinge com
petitie hadden deze week voornamelijk
betrekking op inhaal- en afgebroken
partijen:
la: R. RoskamJ. van Brederode
lA\ lb: C. A. van BodegomA. C.
Spoel 01; 2a: P. N. KelderB. Knop-
per 10: J. WieringaJ. van Ames-
foort 01; G. J. BrandhoffC. J. Bosch
01; J. van AmesfoortTh. de Jeu
01; 2b: J. BeunA. Rietdijk 01; L.
P. van der KuijlP. Bremer 10: J.
BruinsmaP. Kalden 10: 3a: A. Cop-
pensI. Stolk 01G. Schuckman
mevr. Bosch 10: H. van Amesfoort
I. Stolk 1—0. 3b: H. Bartels—C. Rosseei
19- 4: E. KrauthR. de Leeuw 01-
T. HilkerJac. van der Kuijl 01: H.
Bais—T. J. Gijswiit 10; J. J. Gijswijt
J. Wallenburg 01; J. Wallenburg
J. J. Gijswijt 0—1.
VANDAAG NAAR HET BADHUIS
In verband met de grote drukte ln
het nieuwe badhuis te Den Burg, waar
door Vrijdags, maar vooral 's Zater
dags zeer vele mensen vrij lang moe
ten wachten, heeft men besloten de in
richting ook Donderdags open te
stellen.
AGENDA
Contactavond van de Texelse Coöpe
raties in hotel Texel. Spreker is de
heer H. D. Louwes met het onderwerp:
Coöperatie in deze tijd. Oranjeboom:
„Texels jeugd musiceert".
VAN HET WITTE DOEK
„Het Zevende Kruis" is het verhaal
van zeven ontsnapten uit een Duits
concentratiekamp vóór de oorlog. De
beminnelijke kampcommandant zo
waren zij toen ook reeds belooft, dal
ze gegrepen zullen worden en aan een
kruis op de binnenplaats zullen ster
ven. Voor zes hunner is dit droevige
lot weggelegd, slechts de zevende weet
zijn beulen te ontvluchten. In deze
Amerikaanse film speelt Spencer Tracy
de hoofdrol.
„Circusarena" geeft de toeschouwer
een beeld van het circusleven.
LIET plan van de N.V. Bouwkas Noord-Nederlandse Gemeenten tot het bouwen
van 34 middenstandswoningen aan de Abel Tasmanstraat blijkt in brede
kring belangstelling te trekken. De plaatselijke commissie is optimistisch gestemd
ten aanzien van de volledige uitvoering van het plan: Er zijn reeds enkele van
deze nieuw te bouwen woningen verkocht of gereserveerd, terwijl verder naar
aanleiding van de publicaties zich een aantal bouwspaarders liet inschrijven.
Het ïs uiteraard niet rioodVakeiijk, dat
men als bouwspaarder juist één van
deze 34 woningen behoeft te kiezen,
terwijl men evenmin als deelnemer der
N.V. uitsluitend een nieuw te bouwen
woning in eigendom zal kunnen krij
gen. Het is evenzeer mogelijk, als
bouwspaarder een bestaande woning te
kopen.
Wanneer bijvoorbeeld een deelnemer
een woning wenst te kopen ter waarde
van f 5000.dan zal hij een eigen
kapitaal moeten storten van 1050.
Bij een aflossingsduur van dertig jaar
bedragen dan de wekelijkse lasten
(exclusief onderhoud en belastingen)
f 5.50.
Zo zijn er voor de deelnemers aan de
Bouwkas allerlei mogelijkheden. Het is
ondoenlijk, deze alle door middel van
voorbeelden duidelijk te maken, omdat
de omstandigheden van de deelnemers
sterk uiteen kunnen lopen. Daarom
verwijzen wy belangstellenden nog-
Voor de afdeling Den Helder van de
VARA wordt op Maandag 2 Februari
in Tivoli een propaganda-feestavond ge
houden, waarop men kan luisteren en
kijken naar het tournee-gezelschap „De
Golfbrekers". De medewerkenden zijn
„Accordeola", onder leiding van Jan
Gorissen, Tini Visser, het „Majocotrio",
Max van Praag en Jan Lemaire.
maals naar de openbare vergadering,
die op Dinsdagavond 3 Februari in de
trouwzaal van het Raadhuis zal worden
gehouden.
Ktq i«k•••clMMnSN pk
In de eerste klasse van de HDC-com-
petitie heeft Stoll, met,.acht partijen ge
speeld, de leiding vóór Beezemer Jr.,
Oüwens en Van der Molen, De stand is
thans:
Stoll 8 4 4 0 12
Beezemer Jr, 9 2 7 0 11
A. Ouwens 9 3 5 1 il
Van der Molen 9 4 3 2 11
Leibbrand 10 2 6 2 10
Zijdenveld 10 5 5 3 9
Dissel 10 2 7 4 8
Van den Berg 10. 2 4 4 8
Bremer 9 0 4 5 4
In de overige klassen is de situatie
als volgt:
Tweede klasse: Bijl 1218; S. Slort
1115; Van -Veen 1215; Vink 911;
Wieren 1111; Boumar* 1211; Roer
domp 12U; M. Kwast 1110; P. Kwast
1110; Oost 129; Ottenvanger 108;
■Rietveld 115.
Derde klasse: Boon 1322; B. van
der Heijden 14—17; A. Bekebrede 12
14; Kr?an 1013; A. van der Heijden
1314; Bommezyn 1312; G. Bekebrede
12^-11; Arends 1410; Schol 99; Ja-
gel 119; Verkerk ll.n-9; Groot 127;
Te Boekhorst 107.
Vierde klasse: Hooijinga 1213; Bon-
gers 13—18; Oost Jr. 11—15; Halm 12—
12; Broersen 10—11; Bethlehem 1111;
P. Slort 11—11; Beezemer Sr. 119;
Amiabel 10—8; W. Slort 128; Deijman
127; Schipper 96.
"k
door Mary Burchell
28)
HOOFDSTUK 6
In de eerste opwelling van die ontzet
tende ontdekking wilde Hope teruggaan
naar het restaurant teneinde het besluit
dat ze zojuist had genomen, opgedaan te
maken. Maar het volgend ogenblik be
sefte ze dat een dergelijke handelwijze
absurd zou zijn. Zelfs afgezien van haar
afspraak met Errol kon ze toch onmoge
lijk naar Richard teruggaan en zeggen
„ik heb er niet zo gauw aan gedacht,
maar je zult toch met me moeten trou
wen anders moet ik trouwen met
Errol Tamberley".
In wanhopige tweestrijd stond ze daar
op het trottoir, totdat ze de weg naar
de bushalte vond. Ze moest naar huis.
Ze moest zich het komende half uur
op een simpele gewone handeling con
centreren, anders werd ze stapelgek.
Naar huis, dat was het enige'doel van
haar bestaan. Daar kwam de bus. Ze
moest instappen, haar kaartje vólkomen
normaal nemen, daar rustig gaan zitten
als het eerste het beste meisje dat laat
had overgewerkt en naar huis ging. en
er aan denken dat ze er bij de goede
halte uitstaDte. Nu nergens anders aan
denken. Het belangrijkste wasnu:
thuiskomen.
Een paar keer merkte ze dat ze zich
zelf moed insprak. „Het komt alle
maal wel in orde, maak ie nu maar
geen zorgen, alles komt best terecht-
Wacht maar tot je thuis bent, dan ver
zin je er wel iets op".
En eindelijk was ze thuis,
Maar het kwam helemaal niet te
recht. Ze had niets kunnen, bedenken.
Waarheen ze haar gedachten ook wend
de, steeds kwam ze op hetzelfde punt
terecht. Ze moest met Errol Tamber
ley trouwen.
Hoe was ze in vredesnaam in deze af
schuwelijke dramatische toestand ver
zeild geraakt, vroeg Hope zich wanho
pig af. Errols aanbod van die vijfduizend
gulden óp zijn voorwaarden scheen haar
nu zo abnormaal toé." Maar hoe had ze
anders kunnen handelen? Hii was de
enige geweest tot wie ze zich had
kunnen wenden- Als ze zijn aanbod
niet had aanvaard, zou Richard onge
twijfeld de gevangenis ingedraaid zijn.
Had ze dat kunnen laten gebeuren?
Zou ze zelfs nu, nu ze nog zo veel
meer over Richard wist, zich kunnen
indenken dat hii in de gevangenis zat
zonder dat ze alles in het werk stelde
om hem te bevrijden?
Het 'zou zoveei eenvoudiger zijn ge
weest als ze Richard had kunnen haten.
Maar dat kon ze niet. Ze had haast
evenveel medelijden met hem als met
zich zelf. Je kon hem natuurlijk ver
wijten dat hij slap was en geen morele
moed had getoond. Maar ze wist zeker
dat wanneer de materiële omstandighe
den het hadden toegelaten, ze getrouwd
zouden zijn en volmaakt gelukkig zijn
geweest zolang zijn moed en principes
piet te zwaar op de proef zouden zijn
gesteld.
15 Jïmmy's angst dat de douanebe
ambten het hem wel wat lastig zouden
maken met al die bagage, werd niet
bewaarheid. Toen zij bemerkten met
wie zij te doen hadden en wat het doel
van de reis was, waren zij de vriende
lijkheid zelve. „Ja, we zullen meneer
Jimmy Brown niet kennen", zei de
chef met een brede glimlach. „Vooruit
jongens, leg de heren geen stroobreed
in de weg. Trouwens, als zij wat smok
kelen, lezen wij het zelf over een paar
dagen in de kranten dan ann
rïu('S!k^VhirwK%'Kr4r
nooit tevreden voordat k'd 'C'^tVe' r
en de heren tot op hun hemd hebben
uitgekleed." Jimmy en Piet keken elkaar
eens veelbetekenend aan. „De reis be-
Bint in elk geval voorspoedig, Jimmy"
zei Piet Potlood. „En een goed begin i,'
het halve werk". Jimmy knikte. „Qve.
rigens Piet." antwoordde hy, „word ilt
liever nü op een portie tegenslat ge.
tracteerd dan ergens in het oerwoud
van Afrika". En dat moest Piet Potlood
beamen.
UEN merkwaardige stilte viel in de
rradzaal, toen de heer Schreuder
zijn verklaring had afgelegd. Men nam
zomaar voor kennisgeving aan, dat
weer een volksvertegenwoordiger van
de Communistische Partij Nederland
zich van deze partij distancieerde. Een
koele, onbewogen re ctie, dachten wij
achter de perstafel. Vond de vroed
schap de verklaring van de heer
Schreuder zo volkomen normaal en in
de lijn der verwachtingen liggend, dat
zijn woorden even zwaar wogen als
een stofje op de rand van de weeg
schaal? Of was men zo beduusd, dat de
voorzittershamer al was gevallen nog
vóór men van de schrik bekomen was?
Wij weten het niet, maar voelden het
wel als een gemis, dat nu niemand iets
zei over dit besluit, dat de heer Schreu
der ongetwijfeld niet dan na veel
strijd zal hebben genomen. Het komt
immers niet alleen in CPN-kringen
voor, dat men de gedachten en gedra
gingen uit eigen milieu tot het bittere
ujlerste blijft voorstaan. Dat men soms
zélfs tegen beter weten in trouw blijft
aan het eens gekozene. De volksmond
zegt dan weinig elegant: „Ze lopen met
een bord voor hun kop", en een knappe
kerel die zo'n bord weet weg te pra
ten. Laten we aannemen, dat de heer
Schreuder zulk een bord voor de ogen
heeft gehad. Maar achter dat bord heeft
hij toch nagedacht en toen de moed ge
vonden he weg te werpen. In het open
baar. Cynici zullen beweren: „Het werd
hem zeker te heet onder de voeten!"
Waarom echter? Het is in de wereldge
schiedenis wel meer voorgekomen, dat
men ook op zeer hete bodem bleef
doorbijten in een verloren strijd. Ook
de cynici moeten er zich over verheu
gen, dat de heer Schreuder van de dwa
lingen zijns weegs is teruggekeerd. Hij
is gelukkig niet de enige. Met de ver
kiezingen zal uitkomen, hoeveel de
CPN van haar aanhang is kwijtgeraakt.
o—
IYE rondvraag was al aan de gang, toen
wethouder mr J. Mulder alsnog iets
wilde zeggen naar aanleiding van het
geen de heer Schreuder had verklaard.
Hét commentaar van de wethouder viel
echter buiten de orde, en niemand
kwam op de gedschte dat de raad bij
meerderheid van stemmen had kunnen
besluiten, mr Mulder toch maar het
woord te geven en aldus een leemte
aah te vullen. Wij weten niet, wat de
heer Mulder had willen zeggen, maar
hadden het graag wel even gehoord
Die paar woorden konden er nog wel
bij, na de eindeloze stroom, waarin
twee overigens interessante kwesties
bijna waren verdronken.
Had ze zelfs wel het recht hem ge-
urek aan geestelijke moed te verwijten?
Hij had daarvan genoeg getoond op de
stranden bij Duinkerken. Maar dat was
natuurlijk een ander soort moed. Of
niet? Had hij toen alle reserve ver
bruikt. zodat hij later slechts kleinere
moeilijkheden in het leven dat hij voor
zichzelf had uitgestippeld, het hoofd
kon bieden?
Ze besefte plotseling dat haar geest
afleiding zocht door af te dwalen van
haar antwoord. Ze moest hem óf vertel-
pen in zuiver speculatieve gedachen
over Richard.
Maar dat loste haar eigen problemen
niet op. De volgende week Maandag
moest ze naar Errol Tamberley met
haar antwoord- Ze moest hem of vertel
len dat ze met Richard ging trouwen
óf hem zijn vijfduizend gulden terug
geven, óf zeggen dat ze bereid was
hem te trouwen.
Wel, die eerste mogelijkheid was nu
al uitgesloten.
De tweede? O, die was ook uitgeslo
ten. Hoe kon ze die vijfduizend gulden
terugkrijgen? Hoe zou ze zelfs we
tend wat het gevolg zou zijn de uit
betaling van de cheque kunnen ver
hinderen, gesteld dat Richard die nog
niet had aangeboden? Maar 'n cynisch
beetje gezond verstand vertelde Hope
dat die cheque heus wel zo gauw moge
lijk geïncasseerd zou zijn.
Neen, die vijf duizend gulden waren
verdwenen, evenals de mogelijkheid om
met Richard te trouwen.
Er bleef dus slechts de derde moge
lijkheid. Het was maar beter die onder
ogen te zien. Errol Tamberley had ge
wonnen.
Dat was natuurlijk niet het slot van
Hopes twijfel, noch van haar pogingen
een uitweg te vinden. Ze bekeek haar
positie van alle kanten gedurende die
avond en nacht, maar steeds met het
zelfde resultaat. En ze kon zich niet
voorstellen dat een heel weekend van
jjE eerste spraakwaterval vond zijn
bron in een voorstel van de heer
Keijzer. Deze sloeg op het oude aam
beeld van de onbillijke classificatie ten
aanzien van de personele belasting.
Niemand betwistte de redelijkheid van
zijn voorstel, deze belasting te verlagen
door middel van een her-classificatie.
De meningen waren echter verdeeld
over de vraag, of de bestaande situatie
al dan niet onbillijk was. Doch zelfs
wanneer men unaniem van oordeel was
geweest, dat deze „erfenis van vorige
generaties" nodig moest worden opge
ruimd, dan nog bleef men het oneens
over het tijdstip waarop dat moest ge
beuren. Men kon kiezen tussen twee
kwaden: óf het nog een jaar laten
voortbestaan van een minder gewenste
toestand, óf de kans op grote financiële
moeilijkheden voor de gemeente. Het
ging er nu maar om, hoe zwaar men
tilde aan de onbillijkheid van de be
staande verhoudingen en hoe men over
de financiële consequenties oordeelde.
Men begrijpt: dit was geen principiële
zaak, maar een beleidskwestie. Wij had
den waardering voor de voorzichtigheid
waarvan de meerderheid (die het ten
slotte won, uiteraard) blijk gaf, maar
voelden toch ook sympathie voor de
visie van wethouder Luijckx. Het is
waar, dat het geen aanbeveling ver
dient, bepaalde consequenties op hoge
re organen af te wentelen, maar ander
zijds kan men zich gevoeglijk afvragen
of de gemeente Den Helder, door de nog
altijd van kracht zijnde regelingen met
betrekking tot de financiële verhouding
tussen het Rijk en de gemeenten, niet
in een al te ongunstige positie ver
keert. Het zegt iets. dat Den Helder re
latief de grootste bijdrage uit het Ge
meentefonds toucheert, als tegemoetko
ming voor de omstandigheid, dat Den
Helder geen industrie heeft en dus de
voor vele andere gemeenten zo belang,
rijke inkomsten uit de ondernemingsbe
lasting derft. De grootste bijdrage dus,
maar misschien nog lang niet groot ge
noeg. Hoezeer wij een zekere zelfstan
digheid in de gemeentelijke huishou
ding voorstaan, wij menen toch dat het
streven naar autonomie niet moet lei
den tot divergenties op inter-gemeente-
lijk niveau. Moge bij de herziening van
de financiële verhouding tussen het
Ryk en de gemeenten een zodanige ba
sis worden gevonden, dat de gemeente
Den Helder geen nadelige gevolgen
meer ondervindt van de toevallige om"
mt, n-v'i. haar en'Pe industrie
een Ryksbedryf is. Het Rijk heeft er
Riit™^ ugubij' dat Marinebasis en
Rijkswerf zich bevinden in een ge-
ïïittn!f' waarvan het dagelijks bestuur
met de allergrootste moeite heeft om
een redelijk welvaartspeil te handh™
nadenken en zelf-inkeer haar Maande
een ander antwoord zou verschaffen
Gewoonlijk hoefde ze op Zaterdaemor
gen niet naar het Lab maar onT
speciale dag had ze enig' wlrk af te m=6
ken. In zeker opzicht w^s ze da£ hl»
om omdat het haar iets eaf „1 u„Ul
gedachten bezig te holden m£t E?
deed haar ook verdriet i i
deed denken aan de ma^e ve
hefst uit haar gedachten wilde verban-
kanfda?hhPiinz^W^ *ee"
Tegen twaalven was ze klaar ov>
taiW t6 vertrekken toen de tefefoon
n*.
noemen, dacht Hope gïamuse^**3 te
ze slaagde erin een rd; maar
warmte in haar stem te w»UnS*matlRe
zei: „O ja'" Hoe is he* '®ggen toen ze
Tamberley'" u' mevrouw
ben nooit precies wat iov.ii heb-
tegenwoordig. Maar ik dacht datTe
schien met me zoudt willen lnnni
mee teruggaan naarOrtewlli? *Vn
weekend. De kinderen "achten dl*
daar.waI zinJn zou hebben maar Er6
rol niet. om de een of andere Teden^
(Wordt vervolgd)
CEN
fc „j.
tweede kwestie „vam de lange
adem" was het voorstel, dat -de drie
openbare nutsbedrijven in een eigen
ontwikkelingssfeer wilde plaatsen. Ge-
durende vele jaren zijn deze bedrijven
als een „melkkoetje" voor de gemeente
gebruikt, een melkkoetje overigen? dat
aan de andere kant aardig; wat „voer"
verbruikte. De verwerking der finan-
ciële gegevens geschiedde volgens de
bestaande regeling zodanig, dat men
wel tot de ingewijden moest behoren
om precies te weten hoe de zaken
eigenlijk draaiden. Er komt nu een al
gemeen reservefonds met bovendien
voor elk der bedrijven afzonderlijk een
uitbreidings- en vernieuwingsfonds. Dat
algemene reservefonds is een stag in
de goede richting, maar men moet op
de duur toch komen tot drie volkomen
gescheiden fondsen, opdat de drie be
drijven zich volkomen zelfstandig kun
nen ontwikkelen in de richting van «en
sluitend budget, zowel voor het Elec.
triciteitsbedrijf als voor het Gas- en
het Waterleidingbedrijf.
RAADSREFLECTOR.
TEN heel seizoen lang hebben de
vijf lighallen in de Donkere
Duinen ongebruikt gestaan. Het „Park-
herstellingsoord" kon in de «trijd tegen
de tuberculose- werden gerttst en dat is
een verheugend teken. Toen de Heldfr-
se Stichting voor Sociaal "Werk, naar
aanleiding van een suggestie van. rnédi*
sche zijde, een plan opperde voor nieu
we bestemming van deze lighallen, nam
het gemeentebestuur een afwachtende
houding aan. Op 14 Juli 1952 zes we
ken nadat wij een uitvoerig artikel aan
het plan van de Stichting hadden ge-
wijl deelden B. en W. aan het be
stuur mede, dat zy voorlopig nog geen
nieuwe bestemming aan het dagsanafo-
rium'wilden geven „in afwachting van
de ontwikkeling van de tuberculose in
deze gemeente". Sindsdien is deze kwes
tie voor het eerst in het openbaar aan
geroerd, toen burgemeester mr G. D.
Rehorst in de gemeenteraad zijn Nieuw
jaarsrede hield. De burgemeester deelde
mede, dat het aantal tuberculose-ge
vallen in Den Helder sterk afneemt en
dat voor het Parkherstellingoord „Don
kere Duinen" een andere bestemming
zou worden gezocht. Het komt ons
voor, dat het nu de tijd is voor het se
rieus bekijken van het plan van de
Stichting. Voorgesteld wordt, het Parg-
herstellingsoord te maken tot een be
scheiden inrichting, waarin herstellen*
de zieken kunnen na-kuren, overver
moeide huismoeders een week of veer
tien dagen rust kunnen nemen en
zwakke kinderen (die niet of nog niet
in de termen vallen voor uitzènding
naar een koloniehuis) op krachten kun
nen komen. Vrijwel alle plaatselijke
artsen hebben hun instemming met dit
voorstel betuigd. Dat wil zeggen, dat
ook in medische kring de behoefte san
een dergelijke inrichting sterk wordt
gevoeld. Kunnen de lighallen als zo
danig dienst doen, dan is een spoedig*
beslissing in deze richting gewenst, op
dat niet weer een kostbaar zomer
zoen voorbij gaat.
Tijdens de Zondag a.s. te houden jaar*
•iJ^rSe feestavond van de KAB te
t Zand zal het toneelstuk „De Vreent»
deling van Ant. Coolen worden opg*
voerd door „Concordia" uit Breezan*
Leden van de afdeling Burgerbrug
ten deze avond, welke vyordt opgeluil*
terd door een orkestje o.l.v. de bert
wonen°°n U'^ ®reezan(i, als gasten bü*
ui1? de zaal van de heer Jb. de Wit
v»n u "Pe Westfrisia's" onder leid.nj
.,rn„ westerman een gevarieerd
Piogramma voor het voetlicht gebracht
ua„v «re'i ^ii^eie aardige zangnummer'
van h e.n£ Borst- terwijl het optrede»
term, ,du° Mimi Blankers-Henk WC*
ri^man ln de smaak viel. Jan de Cler.
7nvJ i 8ast aanwezig was, oogstte m»
waeht nCCes alK mocht worden veri
PrJrfi' feleurstelling werd ec i-f
fertor H8 door monsieur Paulo, dj'
stafiM bewo"dering afdwong met «W
nioVioiÜ* T%an b*ina onvoorstelbare 1®"
avnnri algemene indruk van deze
avond was behoorlijk.
inh^.,yerloren 1s een portemonnaie m*'
hanH. Revon<fen werd een motori
f
Hou
