Het slechtste interland-seizoen sinds jaren
besloten met een nederlaag tegen België
Na rust werd technisch overwicht
in twee doelpunten uitgedrukt
Oranje mag met 0-2 tevreden zijn
De geblesseerde Lenstra faalde
Een homogene Belgische ploeg
zonder zwakke olekken
Spartaan-captain
schoot raak
Nederlandse defensie
hield lang stand
Nederlandse voorhoede
van vier man
A cmana zag kostbaar
puntje teloor gaan
J. Sweering kampioen
driebandsfoten
TIJGERLIJM
Van Swol en Wilton in
het Davis Cup-team
(Van onze sportredacteur)
RUIM zestig minuten heeft de enthousiast spelende Nederlandse verdediging
Stand kunnen houden tegen de geraffineerde Belgische aanvallen. Zestig minu
ten lang konden Terlouw en zijn helpers de dreiging van een grote nederlaag
op een afstand houden. Bij alle technische en tactische tekortkomingen van de
meeste Nederlandse spelers moet de verdediging een eresaluut worden gebracht
voor de wijze waarop de strijd tegen de Belgische overmacht werd aangepakt.
Het heeft niet mogen baten. Ook de laatste interlandwedstrijd van dit seizoen,
het slechtste dat wij ons kunnen herinneren, eindigde in een 2—0 nederlaag.
Het werd slechts 2 0 en dat zou men eervol kunnen noemen, ware het niet
dat het verschil in techniek en lichaamsconditie zo groot was, dat die 20
geen beeld van de krachtsverhouding geeft. Het mag dan waar zijn dat het
Nederlands elftal tegen het einde van de eerste en in het begin van de tweede
helft bepaald een overwicht had, effectief was het echter nimmer.
TNE BELGEN lieten snel blijken wat
zij van plan waren. Nog voordat de
wijzer van de chronometers tweemaal
rond waren geweest, hadden Janssens,
de zwakste speler uit de Belgische
voorhoede, en Torke Lemberechts, de
eeuwig jeugdige, ieder een corner mo
gen nemen. Terlouw, stoer als immer,
stond in deze periode een snelle voor
sprong van de Belgen in de weg, maar
binnen vijf minuten hadden de Belgen
de gehele Nederlandse defensie op
zwakke plekken afgetast. Tebak, voor
het eerst op zijn plaats als linksback,
had zich ge.lukkig zeer snel ingespeeld,
maar toch kon hij niet verhinderen,
dat de snelle Torke regelmatig openin
gen wist te vinden, waardoor kansen
voor Coppens, Mermans en Anoui ont
stonden. Er is een tijd geweest, dat de
Belgen probeerden de bal op Oosten
rijkse wijze in het doel te lopen. Het
binnentrio van de Rode Duivels was
gisteren echter bijzonder schotvaardig
en Landman heeft dan ook vele malen
moeten bewijzen, dat hij een waardig
plaatsvervanger van Piet Kraak is.
Bovendien is de Rotterdammer over
zijn plankenkoorts heen en dat gaf de
defensie de nodige zekerheid. Vooral
Terlouw, want zonder blikken of blo
zen speelde hij uit de meest gevaar
lijke situaties op zijn clubgenoot terug.
Dat hij de zestigduizend Nederlanders
op de tribunes daarmee hartkloppingen
bezorgde, zal hem waarschijnlijk zijn
ontgaan, evenals het feit, dat hij wel
bijzonder „hoog spel" speelde. Intussen
verflauwde het hevige offensief waar
mee de Belgen het Nederlands elftal
in het eerste kwartier onder de voet
dachten te lopen en zo nu en dan kon
ook de Oranje voorhoede enkele aan
vallen opzetten. Maar wat een verschil
met het raffinement van een Coppens,
Mermans en Anoul. Met alle waarde
ring voor het harde zwoegen van Van
Beurden en Bleyenberg, moeten die
aanvallen als pover worden gekwalifi
ceerd. Tot overmaat van ramp was de
enige Nederlander, die wat voetbal
intelligentie betreft, met Coppens kan
wedijveren, vleugellam. Abe Lenstra
was of abominabel slecht in vorm of
zwaar gehandicapt door zijn blessure,
opgelopen in de wedstrijd tegen Leeuw
arden. In ieder geval was hij gisteren
zijn plaats niet waard en wij hadden
dan toch maar liever een Piet van der
Kuil aan het werk gezien. Het falen
van Abe had tot gevolg, dat Luiten te
ver terug getrokken moest spelen, zijn
taak in de aanval maar slechts ten dele
kon vervullen en op het middenveld
min of meer faalde. Aan Klaassens en
Een aanval op het Belgische doel.
Keeper Seghers heeft de hal
klemvast gevangen voordat Van
Ede gevaarlijk kan worden. In het
midden Huysmans.
Biesbrouck, die het tegen Mermans en
Anoul toch al zwaar genoeg hadden,
werden daardoor wel zeer hoge eisen
gesteld en het laat zich begrijpen, dat
onder deze omstandigheden van dege
lijke spelopbouw geen sprake kon zijn.
Het plaatsen, toch al een zwak punt
van de Nederlandse spelers was zeer
slecht verzorgd. De kleine debutant
van de Belgen, rechtshalf Huysmans.
bleek bovendien een zeer goede greep
te zijn geweest, met het gevolg, dat
onze Zuiderburen het eerste half uur
volledig heer en meester van het mid
denveld waren. Vanuit de middenlinie
werden voortreffelijke aanvallen opge
zet en telkens weer zocht de gevaar
lijke Belgische voorhoede het heilig
dom van Landman op. Gevaarlijke
momenten waren dan ook niet van de
lucht, ook al omdat Terlouw c.s. met
het verstrijken van de tijd op soms wat
riskante wijze de buitenspelval han
teerden. In de eerste helft liep het nog
goed af. hoewel dat voor een niet on
belangrijk deel op het debet van Land
man moet worden geschreven. Het op
stellen van de Sparta-doelman was
eminent en steeds weer was hij, als dat
nodig was, op tijd uit zijn doel.
In de voorhoede ging het minder
gunstig. De actieve Bleyenberg, onze
beste man uit de aanvalslinie, kon
tegen het gedegen spel van Carré en
ziin mannen niet veel uitrichten, waar
bij echter wel dient te worden aange
tekend. dat hij van Van Beurden, die
als verbindingsspeler wel voldeed, voor
het doel weinig en van Lenstra in het
geheel geen steun ondervond. Na een
half uur spelen ging het in de Neder
landse voorhoede echter iets beter
kloppen. Klaassens en Biesbrouck kon
den wat meer aandacht aan de aanval
besteden, Van Ede liet eindelijk zien
waarom men in Rotterdam zo met hem
dweept en zelfs Lenstra kreeg even de
„geest". De Belgische verdediging had
in die periode zelfs de steun nodig
van Mermans en Anoul. Voor de eerste
maal tijdens deze wedstrijd kwam even
de bekende sfeer van voorbije glorie
volle voetbaljaren om de hoek kijken.
Het publiek steunde de Nederlandse
ploeg met geestdriftige toejuichingen,
welke evenwel snel verstomden toen
bleek, dat de aanvallen te sober van
opzet waren om de Belgen werkelijk
ernstig te kunnen verontrusten.
W/IJ hebben kennelijk de indruk, dat
tijdens de rust in de Belgische
kleedkamer enkele waarheden aan het
adres van Coppens zijn verkondigd.
Deze voetbalgrootmeester had in de
eerste helft al te graag de gelegenheid
aangegrepen met fabelachtige dribbels
in een ren langs drie, vier Nederlandse
verdedigers te snellen. Deze show sor
teerde geen enkel effect, want tenslotte
was er altijd wel een been van Ter
louw of Tebak. dat hem de bal ontfut
selde. In de tweede helft werden de
individuele pogingen van Coppens min
der talrijk. Minder vaak zocht hij ook
het duel met Terlouw op. begrijpelijk
overigens voor hen, wie de forse body
van de Nederlandse stopper voor ogen
staat en dat had tot gevolg, dat de Bel
gische aanvallen, hoewel minder spec
taculair, toch gevaarlijker werden.
Wonderlijk genoeg boekten de Belgen
echter het eerste succes uit een aan
val, die zich aanvankelijk vrij onge
vaarlijk liet aanzien. Reeds te vaak
hadden de Nederlanders op de buiten
speltactiek vertrouwd. Het was vaak
meermalen een kwestie van millime
ters en in die achttiende minuut bleek
de berekening van Terlouw nu eens
niet te kloppen. Tevergeefs werd ge
wacht op het fluitsignaal van de
Zweedse arbiter Ahlmer, en van die
korte aarzeling maakten de Belgen een
uitstekend gebruik om de eerste winst
op het scorebord te laten schrijven.
Een messcherpe pass van Anoul vond
de razendsnel reagerende Coppens op
zijn plaats. Even slechts had de Belgi
sche aanvalsleider nodig om positie te
zoeken, maar toen volgde dan ook een
schot zo hard en zuiver dat er voor
Landman geen grijpen naar was. Vijf
minuten later stond de man aan het
scoringsbord reeds met het cijfer twee
in de handen toen Coppens andermaal
een fout van de Nederlandse defensie
had afgestraft en met de bal aan de
voeten op het onbeschermde doel van
Landman afstoof. Nu had Coppens ech
ter te veel tijd nodig om zijn schot te
lossen, zodat de Nederlandse verdedi
gers gelegenheid kregen het gat zo
klein te maken dat de Belg de paal
in plaats van het net trof. Met nog
twintig minuten te spelen werd echter
toch het tweede doelpunt geboren.
Torke Lemberechts had zich einde
lijk geheel vrij kunnen maken van
Tebak. Met een tikje naar Mermans
speelde hij Terlouw en Odenthal uit
positie en het volgende moment had
de vrijstaande Jarsens de bal reeds als
op een presenteerblaadje gekregen. An
dermaal moest Landman misgrijpen en
ook r.u trof hem geen blaam. Het
tweede doelpunt was evenals het eer
ste volkomen onhoudbaar.
Met dit doelpunt was de woers'and
van het Nederlands elftal gebroken.
De slechte lichamelijke conditie was
oorzaak dat de Nederlanders he<
enthousiasme van voor de rust niet
meer konden opbrengen en nu pas
bleek hoe groot het verschil in tech
niek tussen Belgen en Nederlanders is
geworden. Het was maar een geluk
dat schieten nog steeds niet de sterk
ste zijde van de Belgen is, want anders
zou deze wedstrijd nog in een volle
dige aebacle zijn geëindigd.
Op het moment dat vele honderden
teleurgestelde Nederlanders hun zo
moeizaam verworven plaats op de tri
bune verlieten, vonden de Belgen het
welletjes. Zij namen genoegen met
een 2—0 overwinning en voor Oranje
was het de gelegenheid om te proberen
althans de eer nog te redden. De te
trage combinaties in de voorhoede
vonden de Belgische verdediging ech
ter ook nu weer op haar plaats en in
de veel gewraakte „nul" op het sco-
ringbord kwam dan ook geen verarde-
ring. En als wij eerlijk zijn zou zelfs
een doelpunt een te grote beloning
zijn geweest voor het povere aanvals-
spel van de Nederlandse voorhoede.
Mermans. in wedstrijden tegen het
Nederlands elftal sterk in het missen
van doelrijpe kansen, faalde in de
laatste minuut toen hij alleen voor het
door Landman verlaten doel kwam te
staan. Het maakte echter niet veel
uit. Meer dan de doelcijfers had het
spel uitgewezen dat de Nederlandse
voetballeeuw niet meer in staat is als
volwaardige tegenstander van de Rode
Duivels op te treden.
Het ogenblik waarop Janssens het
tweede Belgische doelpunt scoort.
V.l.n.r.: Lemberechts, Klaassens,
Odenthal, Mermans, Biesbrouck,
Janssens, de geslagen Landman,
Tebak, Coppens en Terlouw.
Hoe de voetbal rolde
NederlandBelgië 02
AmsterdamBrussel 10
Rotterdam—Antwerpen 3—3
België BNederland B 20
Nederl.-jeugdBelgië-jeugd 21
IC:
SittardiaJuliana 44
2 A
AlcmariaDe Spartaan 22
(onder protest van Alcmaria)
(Van onze sportredacteur
HET wordt langzamerhand beslist onplezierig een verslag te moeten maken
van de interlandwedstrijden van het Nederlands voetbalelftal. Niet omdat wij
de laatste tijd aan nederlagen gewend zijn geraakt, maar omdat die nederlagen
telkens weer verdiend zijn en het vertoonde spel geen enkele hoop voor de
naaste toekomst biedt. Ook in de 200ste ontmoeting met België was dit het
geval. Toen scheidsrechter Ahlmer voor de laatste maal floot, hadden onze
Zuiderburen tweemaal de weg naar Landman gevonden. De Nederlandse
aanvalslinie was volkomen in gebreke gebleven en helaas moeten wij erkennen
dat Lenstra c.s. ook geen doelpunt hadden verdiend. Het enige optimistische
geluid dat wij ten aanzien van het spelpeil kunnen laten horen is, dat de
wedstrijd tegen België niet zo slecht was als die tegen Zwitserland en
Denemarken.
Met de 2-0 nederlaag mogen wjj
eigenlijk nog tevreden zijn. Het had
met hetzelfde gemak ook 4-0 of 5-0
kunnen worden. De Belgische aanvals
linie, samengesteld uit spelers met
klinkende namen als Coppens, Mer
mans, Anoul en Lemerechts gleed
vooral in het eerste half uur met een
verbazingwekkend geinak door de Ne
derlandse defensie en als Coppens, de
voetbalartist van Beerschot wat min
der zelfzuchtig zou zijn geweest
Wij moeten er niet aan denken. Toch
mogen wij niet beweren, dat de Ne
derlandse defensie heeft gefaald.
Landman, Terlouw, Odenthal, Bies
brouck, Klaassens en vooral Tebak
hebben bergen goed werk verzet. Het
middenveld werd echter zo volledig
door de Belgen beheerst, hetgeen de
Rode Duivels in hoge mate dankten
aan de goed terugkomende binnenspe-
lers Mermans er Anoul en rechtshalf
Huysmans, dat her harde werken van
de Nederlandse ploeg tevergeefs
moest zijn.
In de Nederlandse voorhoede speel
de Abe Lenstra op halve kracht. De
keuzecommissie had gemeend de
Fries, niettegenstaande zijn vorige
week opgelopen blessure, toch te
moeten opstellen, maar geen momeni
beeft de ongekroonde voetbalkoning
van het Noorden dat besluit kunnen
"echtvaardigen. Het kwam er eigenlijk
nn neer dat Luiten zonder een binnen-
«oeier moest operen en dat was eer
taak waartegen de kittige Utrechte',
niet was opgewassen Dat onder dez'
omstandigheden de rechterv'eugel ge
"aarlijker was zegt niet zo wonder
veel. Van Ede heeft in de tweede
helft aardige dingen laten zien. Var
Beurden toonde dat hij inderdaad een
-r>e'T nvt eor>a-if<>iten is en Bleven
berg ten slotte was de goedwillende
ti'ir technisch onvoldoende aanval»
'eider die door Carré vol'edie in be
dwang werd gehcuden. Bovendien mis
ten de kopstoten waarmee Bleyenberg
een enkele maal kansen kon scheppen,
ieder nuttig effect omdat de binnen-
spelers daar geen gebruik van konden
maken.
Het opstellen van Carré was voor
treffelijk en vooral als leider van de
defensie is de krachtige zwartgelokte
man uit Luik van onschatbare waar
de. De backs Dries en Van Brandt
kregen geen moment gelegenheid om
Gistermorgen half twaalf hadden zich
op het Alkmaarse Sportpark vele hon
derden voetballiefhebbers verzameld,
°ie getuigen wilden zijn van een uniek
schouwspel. Van Lier, de aanvoer
der van De Spartaan was namelijk
naar Alkmaar gekomen om de penalty
te nemen welke eigenlijk enkele maan
den gelegen genomen had moeten wor
den.
Onder het toeziend oog van scheids
rechter Augustijn stelde de Alcmaria-
doelman Vasbinder zich omstreeks
kwart voor twaalf onder de lat op. Op
het moment dat het fluitsignaal klonk,
nam Van Lier, sterk geconcentreerd
zijn aanloop en beheerst schoot hij de
bal hard en strak langs de Alcmaria-
doelman. De voorlopige uitslag van de
wedstrijd AlcmariaDe Spartaan is
daardoor 22 geworden. Voorloopig,
want Alcmaria heeft, reeds voordat de
strafschop genomen was. beroep aan
getekend tegen het besluit van de pro
testcommissie de penalty toe te kennen.
Het is dus nog steeds niet zeker hoe
de definitieve uitslag zal wordep.
De (voorlopige) stand in afdeling 2A
luidt:
ZFC
16
12
2
2
26
32— 8
De Kennemers
17
11
4
2
26
36—19
uvv
16
7
4
5
18
30—27
DWV
17
6
3
8
15
23—33
KFC
16
5
4
7
14
33—33
De Spcrtaan
15
5
4
6
14
18—20
Hollandia
15
4
5
6
13
23—27
WA
16
5
2
9
12
23—32
HRC
15
4 3
8
11
21—34
Alcmaria
15
3
3
9
9
24—35
Voor de eerste klasse
C
werd de
wedstrijd SittardiaJuliana gespeeld.
De punten werden gedeeld, zodat de
gasten zich weer een punt verder van
de laatste plaats distancieerden.
Sparta
20
13
3
4
29
43—19
Willem 2
20
11
5
4
27
59—35
MVV
20
9
7
4
25
36—22
VVV
20
9
6
5
24
33—29
BW
19
9
5
5
23
40—21
Excelsior
19
9
5
5
23
48—33
Sittardia
21
10
3
8
23
48—50
Longa
18
9
1
8
19
31—31
Emma
20
8
3
9
19
44—41
SVV
20
8
1
11
17
36—42
Brabantia
19
7
0
12
14
28—40
Juliana
20
4
6
10 14
26—41
HBS
20
4
2
14
10
29—52
Theole
20
3
3
14
9
29—74
De Amsterdammer J. Sweering heeft
het te Utrecht gehouden hoofdklasse-tor
nooi driebanden gewonnen. De eindstand
luidde:
J.
H. Sweering
11
9
0.781
J.
C. Baay
8
8
0.620
H.
Popeijus
7
8
0.725
J.
Broekhuizen
7
6
0.708
N.
Sbkkelman
7
5
0.680
L
Teegelaar
7
10
0.657
H.
de Ruyter Jr
6
7
0.709
H.
Metz
3
5
0.589
De kolommen betekenen resn.: match-
punten, hoogste serie en moyenne.
...Ja luisteraars jaé, dit is een moment
om nooit te vergeten. Een solo-run van
goal tot goal. Geen speler komt er aan
te pas. Het lijkt wel ot de bal aan ïn
schoen gekleeid zit met
tAdvertentle tng Med.)
te schitteren. Daarvoor was het spel
van Luiten en Van Ede niet sterk ge
noeg. Van de halfspelers was Huys
mans verreweg de beste. Doelman
Seghers ten slotte heeft enkele scho
ten behoorlijk gestopt, maar de goalie
van La Gantoise was beslist niet zeker
was zichzelf en meer dan eens liet hg
een bal uit zijn handen vallen. De beste
voetballer van het gehele veld was
zonder enige twijfel Coppens. Soms,
vooral in de eerste helft, te veel indi
vidualist, maar toch een knaap die
telkens weer gevaarlijke situaties wist
te scheppen en fouten op feilloze wijze
afstraft. Mermans en Anoul kunnen
op een goede wedstrijd terug zien.
hoewel eerstgenoemde enkele zeer
goede kansen op onbegrijpelijke wijze
heeft gemist. Lemberechts was wee-
snel en glad als altijd. Hij heeft vai
de Belgische plnog waarschünlijk de
lastigste wedstrijd gespeeld, 'wan'
-een moment werd hij door Tebak
met rust gelaten. Zonder dat heeft hr
-efaald was linksbuiten Janssen oi
"V zwakste speler. Als geheel maakte
het Reio-ische elftal een homo-ene in
druk. Het was een teem zonder ,;ite-P
"nroken zwrkke plekk»n en dat kar
van het Nederlands elftal bn lange na
niet worden gezegd.
Het Nederlands Davis-Cup team, dat op
24, 25, en 26 April op de Mets-banen te
Sdieveningen een oefenwedstrijd tegen
Noorwegen speelt en het weekeinde
daarop, op 1, 2 en 3 Mei, eveneens te
Scheveningen, tegen Ccylon in de eer
ste ronde van het Davis-Cup tornooi
uitkomt, is door de keuze-commissie
van de KNLTB samengesteld.
Zowel de enkelspelen als het dubbel
spel zullen worden gespeeld door Van
Swol en Wilton. Reserve voor het en
kelspel is Van Meegeren, en voor het
dubbelspel Van Dalsum.
Het medespelen van Van Swol op de
eerste dag van de oefenwedstrijd tegen
Noorwegen is nog niet definitief.
STORMVOGELS STERKER DAN HET
VOORLOPIG ZATERDAG ELFTAL
Te IJmuiden werd een oefenwed
strijd gespeeld tussen Stormvogels en
"et voorlopig Zaterdag elftal van de
KNVB. Stormvogels won met 5—1, na
bij rust reeds met 3—0 te hebben ge
leid.
