Stad
en omgeving
AKKERTJ1
Actieve loopbaan van „Hertog Hendrik"
werd vijftien jaar geleden besloten
Indrukwekkende „Elias" in
Alkmaars Grote Kerk
De wereldreis van Jimmy Brown
Alkmaarse Groningers traden
op voor „Stad en Ommelanden"
Pijn, die U overval
r
Oorlogsbodem met klinkende naam nog als
wachtschip in dienst
Fraaie bijdrage der
solisten
Nederlands eskader
bezocht Penzance
0. en O.-wedstrijdei
Benoeming directeur
Arbeidsbureau
Eerste-steenlegging
Marinecantine
Vis- en hengelacten
UIT DE MEMOIRES VAN EEN PANTSERSCHIP
Laatste thuiskomst in April 1938
een gebeurtenis voor Nieuwediep
Sloper kwam er niet
aan te pas!
„TOONKUNST" ZONG o.l.v. HERM. ZAAL
NOV-toneelgroep speelt in
Marinecantine
Twee blokken van dertien
bouwkas huizen verkocht
Regeling storingsdienst
Echtelijke moeilijkheden in Hai kwam weerom
Geen acteurs in eigen
kring te vinden?
Geschiedenis
Over alle zeeën
Sic transit
Tussen Haaks en Kuit je
Julianadorp
Geslaagde E.H.B.O.-avond
Oorlog
Zo waren Zaterdagavond ondanks
het koude weer honderden luiste
raars naar Alkmaars Grote Kerk ge
komen om nog weer eens kennis te.
nemen van een der beroemdste „Ora
toria", welke de muziekgeschiedenis
heeft aan te wijzen, nl. het Bijbelse
drama „Elias" van Mendelssohn
Bartholdy, uitgevoerd door het Toon
kunstkoor, solisten en het H.O.V.-
orkest o.l.v. Herman Zaal.
Mendelssohn's zangrijke en vlotte
melodiek en zjjn kleurrijke instru
mentatie blijven nog steeds een grote
aantrekking uitoefenen op de meeste
muziekminnaars en ook in de „Elias"
zjjn al deze muzikale zaken rijkelijk
aanwezig, bovendien heeft de com
ponist gezorgd voor een dramatische
spanning en zelfs nier en daar fehe
bewogenheid. Hetgeen natuurlijk
logisch uit de tekst van dit drama
moest voortkomen.
Wat de uitvoering betreft, heeft het
aan vocale en instrumentale klank
schoonheid deze avond lang niet ont
broken. Het stemmateriaal, vooral
wat de sopranen en alten aangaat, is
uitstekend. Ook de tenoren en bassen
sloten zich hier over het algemeen be
schaafd bij aan. Dirigent Zaal liet de
koren zuiver zingen, vooral „Hebe
deine Augen auf zu den Bergen" klonk
onbetwist rein. Ook de slot-koren
schonken inzake koorklank veal vol
doening. Inzake de karakteristieke
uitbeelding van dit drama de gees
telijke achtergrond vol innerlijke
roerselen en heftige emoties, kwamen
we niet geheel aan onze trek. Mis
schien heeft de dirigent uit een zekere
behoedzaamheid de tempi wat aan de
langzame kant gehouden. Ware dit
niet het geval geweest, dan zou de
„Elias" in nog feller bewogenheid en
contrastwerking voor ons hebben ge
leefd.
In deel II bereikte men momenten,
welke deze wensen bijna in vervulling
deden gaan. Dat het corps solisten
aan deze uitvoering een wel bijzonder
kunstzinnig reliëf heeft gegeven,
kunnen we niet anders dan met grote
waardering vermelden. Men zou in de
keuze van ae solisten moeilijk een
betere groepering hebben kunnen
vinden. De sporaan Dora van Doorn
Lindeman behoeft ais zangeres alhier
geen introductie meer .haar artistieke
interpretaties zijn hier voldoende be
kend. Zij gaf, zoals te verwachten
viel, ook nu weer van haar veel eisen
de partij een perfecte vertolking, met
hier en daar ragfijne en glasheldere
intonatie.
Dan was er de wel zeer aangename
kennismaking met de nog jonge zan
geres de alt Aafje Heynis. Deze zan
geres beschikt niet alleen over een
pracht-stem, maar weet de tekst voor
ons tot een levend gebeuren te ma
ken. Dit gebeurde ln wel zeer hoge
mate iu bjjv. de aria „Sei Stille dom
Hernn. Hier viel „ware" zangkunst te
genieten.
De bas-zanger David Hollestelle
zong zijn ,Elias"-partvj grandioos en
indrukwekkend. Jammer, dat een
kleine indispositie hem een enkele
maal scheen te hinderen. Het deed
echter aan de algemene indruk zo
goed als geen afbreuk.
De tenor Han Le Fèrve zong soms
een tikje geforceerd maar had Ook
zeer boeiende en muzikale momenten
in zijn overigens respectable voor
dracht.
„Toonkunst" heeft begrepen, wat
ook een partituur als „Der Elias" aan
Ien de rest van de dag nutteloos dreigt
te maken, kunt U terstond stillen.
't Is altijd makkelijk
bij U te hebben,
die helpen direct!
Advertentie, ing Med.)
Een uit zeven oorlogsbodems bestaand
oefencskader van de Koninklijke Marine
heeft het weekend doorgebracht te Pen
zance aan de uiterste Westkust van
Zuid-Engeland.
Het bezoek was bedoeld als een on
derbreking van de oefeningen, die deze
weken in de Nederlandse thuiswateren
worden gehouden. Het was dus een
„operationeel" bezoek, zodat geen pro
gramma voor ontvangsten aan de wal
en dergelijke was opgesteld.
Het oefeneskader was samengesteld
uit Hr Ms torpedobootjagers „EvertserE'
en „Kortenaer", Hr Ms. fregatten „Van
Amstel" en „De Bitter", Hr. Ms. onder
zeeboot „Zwaardvis", alle behorende
tot het Smaldeel V, en verder Hr. Ms.
vliegtuigdirectieschip „Soemba' en Hr.
Ms. fregat „Jan van Braker. Dc „Jan
van Brakel" zal op Dinsdag 26 Mei te
gelijk met de vissersvloot de haven van
IJmuiden verlaten om haar taak als
politiekruiser bij de visserij aan te van
gen.
Vanavond om zeven uur worden ln
het door de stichting „Comité O. en
O" georganiseerde tornooi om de Bur
gemeester Rehorst-wisselbeker weer
drie wedstrijden gespeeld.
Aan de Sportlaan komen de elftallen
van Hr. Ms. „Pelikaan"enLuA-Betuwe
tegen elkaar in het veld. Gelijktijdig
wordt de wedstrijd AOK TexelI,SK
Den Helder gespeeld. Op het WGW-
terrein aan de Jan Verfailleweg wordt,
eveneens om zeven uur. de wedstrijd
tussen de elftallen van Hr. Ms. „Banc-
kert" en de Luchtmachtvakschool uit
Weesp gespeeld.
instrumentale begeleiding verlangt en
daarom heeft men er zeer goed aan
gedaan, deze verantwoordelijke, taak
toe te vertrouwen aan het Prov. 'orkest
H.O.V. Daar de repetitie-gelegenheii.
voor dergelijke uitvoeringen uiterst
beperkt is, moet dit tekort worden
aangevuld door routine en een grote
slagvaardigheid. Welnu, de H.O.V.
toonde in ruime mate deze eigen
schappen te bezitten en zorgde voor
een volgzame en kleurrijke orkest
begeleiding. Vooral de koper-blazers
leverden zeer mooi werk. Zo had het
orkest een flink aandeel in het suc
ces van deze uitvoering. Dat de uit
voerenden de talrijke bezoekers heeft
voldaan, kunnen we ons voorstellen,
al kwam dan ook de waardering uit
de aard der zaak in het kerkgebouw
niet tot uitdrukking.
Tevens werd het verlangen gewekt
van Toonkunst in de toekomst ook
eens een werk van moderner allure
te mogen horen. W. SCHREURS.
De heer J. J. A. Klopper, thans werk
zaam bij het Rijksarbeidsbureau te Den
Haag, is met ingang van 1 Juli be
noemd tot directeur van het Geweste
lijk Arbeidsbureau Den HelderTexel,
waarvan het kantoor is gevestigd aan
de Kerkgracht.
Het bouwbedrijf Gebr. jSchiphorst uit
Haarlem is thans zover gevorderd met
de aanbouw van de nieuwe Marine
cantine bij de Postbrug, dat tot het leg
gen van de eerste steen kan worden
overgegaan. Dit zal met enig ceremo
nieel geschieden op Vrijdag 15 Mei.
Dc toneelgroep van de afdeling Den
Helder der Nederlandse Onderwijzers
vereniging geeft morgenavond in de
Marinecantine een opvoering van het
toneelstuk „Van ander ras', dat o.a
reeds ten tonele werd gebracht voor
„Volksonderwijs".
Deze avond wordt namens het Cen
traal Sint-Nicolaascomité aan het ma
rinepersoneel aangeboden, als blijk van
erkentelijkheid voor de medewerking
die het comité van de Koninklijke Ma
rine mocht ontvangen bij de erganisa-
tie van het Sint-Nicolaasfeest 1952. Het
stuk wordt opgevoerd onder regie van
de heer A. Twigt.
Van de drie blokken, die door de N.V.
Bouwkas Noord-Nederlandse Gemeen
ten zijn geprojecteerd aan de Abel Tas
manstraat, zijn er thans twee, van elk
dertien woningen, verkocht. Voor ge
gadigden is dus nu nog een blok van
acht woningen beschikbaar. Nadere in
lichtingen worden zonder enige ver
plichting ten Raadhuize verstrekt.
Het is morgen hoog water om 7.05
en 19.10 uur, en laag water om 0.55 en
13.15 uur De temperatuur van het zee
water was 10.0 graden Celsius.
UI. Na twee uur kón Piet Potlood
niet meer Hij had het gevoel dat hij er
bij zou neervallen. Zijn knieën knikten
en hij voelde zich duizelig en uitge
put „Jimmy", stamelde hij tenslotte,
,.1-1-laten we vijf minuten rust nemen,
ik ben dóódmoe!" Jimmy Brown had dit
wel verwacht. Hij geloofde niet meer,
dat het de politiemacht van Oekoeroe-
wanda zou lukken hen in te halen. Toch
wilde hij geen enkel risico lopen. „Ri-
wi", zei hij tot de kleine chimpansee,
want zo luidde diens naam. „Ik zet je
in deze boom en ik zal ervoor zorgen
dat je zo gauw mogelijk door een hulp
ploeg wordt opgehaald. Rust zoveel mo
gelijk uit. Eet wat vruchten en zorg er
voor, dat die klabakken je niet in de
gaten krijgen. Wees niet bang. Woewoe-
soeki vergeet je niet. Ik moet echter
verder en deze meneer ook. Met z'n
drieën schieten wij te langzaam op".
Riwi knikte, dat hij het begreep. Jim
my droeg hem naar boven en maakte
een klein nest in de kruin van de boom.
Hij plukte een paar bananen voör hem
af en een cocosnoot die hij met zijn
tanden in tweeën beet. Toen wijdde hij
al zijn aandacht aan Piet Potlood, die
amechtig lag uit te blazen. Jimmy
wachtte een kwartier en toen beval hij
Piet Potlood om op te staan. ,Zie zo",
2ei hij, „leg je armen om mijn hals en
ga op mijn rug zitten". Piet Potlood
deed het gehoorzaam Het volgende
moment had hij moeite een schreeuw
te onderdrukken! Jimmy was opge
sprongen, was razendsnel in een boom
geklommen en zwaaide reeds met de
krijtwitte Piet Potlood op zijn rug
van de ene boomtop naar de andere.
„Hou je stevig vast, Piet", schreeuwde
Jimmy. „De K.L.M. is er niets bij!"
Nu het vissseizoen weer in aantocht
is, menen wij er goed aan te doen, de
aandacht der sportvissers te vestigen
op de regeling, die van gemeentewege
voor het aktejaar 1953-54 is getroffen
voor het aanvragen van vis- en hengel-
akten.
De besturen van hengelsportvereni-
gingen kunnen het beste de visbewijzen
er akten voor hun leden collectief aan
vragen, onder gelijktijdige betaling van
hr verschuldigde bedrag. Daarvoor be
staat uitsluitend op Maandag 15 Juni
de gelegenheid ter secretarie.
Individuele aanvragen voor visbewij
zen en -akten kunnen alleen op Woens
dag 24 en Donderdag 25 Juni ter secre
tarie worden ingediend ('s morgens tus
sen negen uur en half één, of 's mid
dags tussen twee en vijf uur).
De storingsdienst van de gemeente-
water- en lichtbedrijven is deze week
als volgt geregeld:
Electriciteit: Maandag A. A. Corniel-
je tRuyghweg 201, telefoon 2842), Dins
dag J. P. Agema (Fabrieksgracht 16, te
lefoon 3^94), Woensdag F. Kramer
Niasstraat 17, telefoon 2877), Donder
dag W. Oostendorp (Reigerstraat 8, te
lefoon 2457), Vrijdag A. Schutte (Ja-
cob Beenstraat 25, telefoon 2431). Za
terdag en Zondag A. A. Cornielje
(Ruyghweg 201. telefoon 2842).
Gas en water: H. J. Bennink (Bin
nenhaven 147. telefoon 2882), S. Bier
steker (Ceramstraat 32, telefoon 3467)
en D. Oostendorp (Van Limburg Sti-
rumstraat 24, telefoon 2452).
Het is raadzaam, als een vrouw eenmaal getrouwd is, dat haar gedachten dan
niet meer vervuld zijn van een vroegere vlam. Dit voert maar tot de grootste
misère ln het huwelijksleven. Want manlief wordt dan jaloers en gaat zijn ver
driet verdrinken aan de tapkast. Zo ging het althans in het toneelstuk „Hal
kwam weerom", dat het gezelschap ,,'t Gebelskop" uit Alkmaar Zaterdagavond
in Casino opvoerde voor de Groninger vereniging „Stad en Ommelanden". Maar
gelukkig kwam - opdat het publick met een voldaan gevoel naar huis kon gaan -
in het toneelstuk alles op zijn pootjes terecht.
Deze fiere cominatie tan Hr. Ms. pantserschip „Hertog Hendrik" en de
rots van Gibraltar hebben duizenden Nederlandse zeelieden met trots
gezien, toen zij tijdens de Spaanse burgeroorlog bij het passeren van deze
gevaarlijke zeeengte werden geconvoyeerd.
Y^ELKE NIEUWEDIEPER en marineman uit onze
dagen kent niet Hr. Ms. „Hertog Hendrik"? Mis
schien heeft hij er enige tijd aan boord gezeten. Misschien
heeft hij haar alleen maar eens gezien of zelfs alleen maar
van haar gehoord! Maar hij kent haar, want de „Hendrik",
zoals de massa haar al sedert tientallen jaren kent, is een
schip met een klinkende naam. En iedere marineman, die
al eens in Den Helder geweest is, weet waar Hr. Ms.
„Hertog Hendrik" ligt. Enige tijd geleden is het schip
immers van Amsterdam naar Den Helder verhuisd en nu
ligt het al die tijd rustig in de Helderse Buitenhaven. De
lezer zal zich waarschijnlijk afvragen, waarom wij nu
De zes tonelisten uit de kaasstad
hebben de aanwezigen zeer aanneme
lijk snel geleverd in dit stuk. waarin
voortdurend een geladen atmosfeer
hing, zodat men geboeid de afloop af
wachtte. Buitendien beschikten de
vertolkers over een goede toneelstem.
Op gevoelige wijze gaf mevr. D. El-
zin ga als Moeke uiting aan haar zor
gelijke gevoelens, waarvan zij voort
durend vervuld was. Mevr. T. Olt-
hof was als Jo ook zeer overtuigend,
zoals zij haar overspannen toestand
typeerde. Een enkele maal staarde zij
naar de souffleur, als haar rolkennis
tc kort schoot. Mevr. v. d. Ploeg als
Kea karakteriseerde op aardige wijze
het zonnetje-in-huis.
De heer E. Olthof beschikte als
IN GEDACHTEN kan men de klok der jaren snel terug zetten. Wij schrijven
nu 29 April 1938Langzaam vaart een oud pantserschip de haven van
Nieuwediep binnen, waar op de kade een groot gedeelte van de Helderse be
volking ter begroeting aanwezig is. Dat oude, grijze schip is Hr. Ms. „Hertog
Hendrik". Na lange t(jd weer terug van het convoyeren in de Straat van
Gibraltar. Wjj kunnen ons zo goed voorstellen, hoe die Nieuwediepers zich
op die April-avond gevoeld moeten hebben. De Helderse bevolking leeft
immers mee met de Koninklijke Marine? Nu kan dat ook moeilijk anders,
want hoeveel marinemensen wonen en woonden er niet in Den Helder? Den
Helder is niet voor niets een zeestad bij uitstek en Neerlands eerste marine
basis! Die Nieuwediepers zullen op die bewuste avond hebben gejuicht bij het
binnenvaren van de „Hendrik". Even hard en enthousiast gejuicht, als wij dat
in onze dagen doen als een schip, na een lange afwezigheid, het Nieuwediep
weer binnenloopt.
„Voor de sloper", zo heette het of
ficieel. De „Hendrik" was afgekeurd
en op 5 Mei 1938 zou zij voorgoed uit
de annalen der Koninklijke Marine
verdwijnen. Het schip, dat dertig jaren
eervol de Koninklijk Marine had ge
diend, dat in vrijwel de gehele wereld
de Nederlandse driekleur fier had la
ten wapperen; de „Hendrik", die, als
geen ander schip van de vloot, bij
Nieuwediep behoorde; het schip, waar
op de jonge Jantjes hun opleiding
kregen, waarop zovele commandanten
hadden gevaren en waarop driekwart
gedeelte van de vroegere marine ge
plaatst was geweest, ging verdwijnen.
Het schip met de lange staat van
dienst en de rijke historie, het schip
dat bij hoog en laag goed stond aan
geschreven, omdat het een „best zee
schip" was, werd afgedankt.
opeens iets over Hr. Ms. „Hertog Hendrik" gaan ver
tellen, als het toch al zon bekend schip is. Maar daar is
een gegronde reden voor, want op 5 Mei was het precies
vijftien jaar geleden dat de .Hendrik" van haar laatste
buitenlandse reis terugkeerde in de thuishaven Nieuwediep
en het einde van die reis betekende tevens het einde van
de marineloopbaan van de „Hendrik". Het einde van een
carrière met vele glanspunten, waarbij een oude getrouwe,
die meer dan dertig jaren eervol onze Marine in vrijwel
de gehele wereld vertegenwoordigde, van het zeetoneel
ging verdwijnen. Daarom schreven wij dit stukje, dat u
moet lezen om nog éénmaal te horen van de geschiedenis,
de roem en de uitstekende diensten van één van de oudste
schepen van onze Koninklijke Marine!
te pas is gekomen. Tenminste niet zo
als oorspronkelijk in de bedoeling lag.
Maar in de harten van velen van
die juichende Nieuwediepers zal ook
weemoed zijn geweest en een drukken
de beklemming, speciaal in de harten
van de oud-marinemensen op de kade.
Zij zullen hebben gedacht: „De laat
ste maal de laatste maal, dat de
„Hendrik" als in dienst zijnd schip der
Nederlandse marine thuisvaart". Zij
zullen hebben gezucht cn terugge
dacht aan de jaren, dat zij zelf op de
„Hendrik" voerenEn zij zullen
toen plotseling de diepere betekenis
hebben begrepen van het Sic transit
gloria mundiDe wrede waarheid
van die woorden, waarin verteld
wordt, dat alle aardse schoonheid ver
gankelijk is. Alle aardse roem en glo
rie vergaan uiteindelijk en wat is dan
de dank voor het gedane werk? Voor
de mens een „lintje" of een stand
beeld; voor wen schip is zoiets nu een
maal niet mogelijk. Voor een schip
blijft; na de dienstperiode, maar één
ding over: de sloper..,.
Een wreed lot, zult U wellicht zeg
gen. Inderdaad! Een wreed lot voör
een oudgedfnde. Maar de „Hehdrik",
in 1938 feitelijk ten dode opgeschre
ven, heeft uiteindelijk toch nog haar
laatste overwinning behaald. Ditmaal
op de sloper, want Hr. Ms. „Hertog
Hendrik" bestaat heden ten dage nog
als wachtschip en dat bewijst beter
dan wat ook, dat de sloper er niet aan
/V' 13 October 1900 werd'met de bouw
van de „Hendrik" begonnen. Een
grote menigte zag, hoe op 7 Juni 1902
Z.K.H. Prins Hendrik der Nederlanden
het schip op een Amsterdamse werf te
water Het. Bij deze plechtigheid waren
ank aanwezig H.M. Koningin Wilhel-
mina en tal van autoriteiten. Er wer
den nog wat proeftochten gemaakt, een
paar onderdelen werden aangebracht
of vervangen en op 22 Maart 1904 be
gon de eerste grote reis naar de Noorse
wateren. Duizenden mensen begroetten
de „Hendrik" in dat jaar in Christiania
en in November 1904 startte de „Hen
drik" voor de eerste reis naar Indië.
Op deze reis kreeg de „Hendrik" haar
vuurdoop; want in de Noordzee en in
de Middellandse Zee kon Neptunus
blijkbaar zijn woede niet verkroppen
over ao'n trots schip. De „Hendrik"
kreng hevige stormen te verwerken.
Maar de zee verloor, het schip door
stond de vuurdoop glansrijk,
In de jaren 1905 en 1906 nam de
.Hendrik" (in die jaren vlaggeschip
,;an de vloot in de Oost) deel aan de
expedities op Goa, Boni, Zuid-Bali en
Bonna. In 1907 doorkruiste het schip
de gehele Indische Archipel en nam
weer deel aan de acties op Bali. Novem
ber 1908 was de „Hendrik" wger iu het
vaderland, maar het volgende jaar ver
trok het schip opnieuw naar Indië, nu
al.- patrouille- en eskaderschip.
drik" weer op weg Jtgai' de Qcst. Op
die reis kreeg het schip met slecht
weer te kampen en ter hoogte van de
Faroer-eilapden liep de „Hendrik"
averij op: het roer werd ontzet en sloe
pen en davits werdén gekraakt. De
schade kon gelukkig spoedig worden
hersteld en eind 1918 ging de „Hendrik"
voor de tweede maal op weg naar Indië
nu als beschermer van een convooi, ge
vormd door drie schepen van naam: de
„Bengkalis", „Noordam" en „Tabanan".
INE „Hendrik" heeft ook een aantal
vlagvertoonreizen gemaakt, die van
veel belang waren. De belangrijkste
waren die naar China. Japan en het
Australische Gemenebest. In 1920 zag
Nieuwediep het schip voor de vierde
maal van verre buitenlandse reizen
terugkeren. Hierna volgde een periode
van reizen naar alle Europese zeeën,
met aan boord adelborsten en jonge
matrozen. Tochten over de Atlantische
Oceaan en naar de West. En overal
waar de „Hendrik" kwam. toonde zij
de Nederlandse driekleur met ere.
Dan komt het einde: de laatste be
langrijke opdracht, die bestond uit een
jaar convooidienst in de Straat van
Gibraltar.
Terug van deze reis werd het von
nis over de „Hendrik" geveld: het
schip was te oud geworden om nog
met succes te kunnen deelnemen aan
de wedloop, die de grote maritieme
mogendheden hielden in de bouw van
snelle en moderne oorlogsschepen.
UR. MS. Hertog Hendrik, die nu aan
n de Helderse Buitenhaven schijnt
uit te rusten van haar verre buiten
landse reizen, heeft in haar jaren van
actieve dienst een grote reputatie op
gebouwd. In die jaren heeft het schip
zich een best schip getoond, waarop
Nederland trots mocht zijn. Een schip,
dat dank toekwam voor de vele dien
sten aan het vaderland bewezen.
Evert over de juiste intonatie, doch
was wat stroef in zijn bewegingen.
Onno werd op zeer verdienstelijke
wijze door de heer J. Wagenborg ge
speeld, terwijl de heer J. Rademaker
de schijnbaar onverschillige boer Be-
rema overtuigend over het voetlicht
bracht. De heer J. Hut, die de regie
voerde, had eer van zijn werk, even
als de heer D. Steeman, die de grime
had verzorgd.
De voorzitter, de heer K. Lap, com
plimenteerde alle medewerkers onder
aanbieding van een souvenir aan de
dames en een pakje sigaretten voor de
heren.
De avonden van de Groninger ver
eniging kenmerken zich steeds door
een beschaafde sfeer. Daarom ver
wondert het ons. dat zij steeds een
beroep doet op krachten uit de „om
melanden". Zijn er nu werkelijk in
eigen kring geen acteurs te vinden,
die tot eenzelfde prestatie in staat
zijn? Wij geloven van wel!
Hr. Ms. onderzeebootjager „Queen
Wilhelmina*' is Zaterdag in Den Hel
der teruggekeerd.
Vijf Engelse motortorpedoboten
liepen Zaterdag de haven binnen: gis
teren volgden er nog drie.
Hr. Ms. opnemingsvaartuig „Zee
fakkel" heeft het weekend in Nieuwe
diep doorgebracht.
Zaterdfg werd in café „Prins Hen
drik" een contactavond gehouden, waar
aan meewerkten de afdelingen Koegras,
Den Helder, Wieringen en Anna Pau-
lownr, van de E.H.B.Ö. Voor deze avond
bestond een flinke belangstelling, voor
al uit de omliggende plaatsen. De voor
zitter van de E.H.B.O.-groep uit Koe
gras heette allen hartelijk welkom in 't
bijzonder de jury, dr Verheul en dr
Parlevliet en de heren P. S. v. d. Vaart
(wethouder) en Evermds (hoofd B.B.),
Dr Swaters fungeerde als opdrachtgever.
De eerste opdracht luidde: Door een
span op hol geslagen pierden valt de
bestuurder van een hooiwagen. De man
ligt op de weg, heeft pijn in het linker
been. De knie is gezwollen en het been
kan niet gestrekt worden. Heeft een
schaafwond aan de rechterhand. De
knecht ligt op de rug, heeft pijn in de
rugstreek. Km de benen niet opheffen.
Is bij kennis.
Achtereenvolgens moesten vier leden
van iedere groep dit geval behandelen.
Op dezelfde wijze werd met een tweede
geval gehandeld. Na afloop van deze de
monstratie besprrk de jury de gemaakte
fouten en. deelde daarna de uitslag
mee. Deze was voor de behandeling van
het eerste geval: 1. Koegras; 2. Den
Helder; 3. Anna Paulowna; 4. Wierin
gen.
Voor het tweede geval: 1. Anna Pau
lowna; 2. Koegras; 3. Den Helder; 4.
Wieringen.
Toen
In
kwam de eerste wereldoorlog
November 1915 vertrok dc
.Hendrik" uit Indië naar Nederland.
Hei werd een moeilijke reis. die won
dei boven wonder goed verliep en bij
aankomst in Den Helder gaf o.a. de
Koningin van haar belangstelling blijk.
De „Hendrik" deed vervolgens een tijd
lanp dienst bij de mijn-versperringen
et, de Schelde. In 1917 was de „Hon-
ln baar actieve jaren tvas Hr. Ms, „Hertog Hendrik" een uitstekend
zeeschip, dat met welbehagen zijn neus in de golven kon steken Dit is
het voorschip met de grote geschutstoren, die projectielen met een
kaliber van 24 centimeter kan. uitbraken.