Stad en omgeving AKKERTJ1 Actieve loopbaan van „Hertog Hendrik" werd vijftien jaar geleden besloten Indrukwekkende „Elias" in Alkmaars Grote Kerk De wereldreis van Jimmy Brown Alkmaarse Groningers traden op voor „Stad en Ommelanden" Pijn, die U overval r Oorlogsbodem met klinkende naam nog als wachtschip in dienst Fraaie bijdrage der solisten Nederlands eskader bezocht Penzance 0. en O.-wedstrijdei Benoeming directeur Arbeidsbureau Eerste-steenlegging Marinecantine Vis- en hengelacten UIT DE MEMOIRES VAN EEN PANTSERSCHIP Laatste thuiskomst in April 1938 een gebeurtenis voor Nieuwediep Sloper kwam er niet aan te pas! „TOONKUNST" ZONG o.l.v. HERM. ZAAL NOV-toneelgroep speelt in Marinecantine Twee blokken van dertien bouwkas huizen verkocht Regeling storingsdienst Echtelijke moeilijkheden in Hai kwam weerom Geen acteurs in eigen kring te vinden? Geschiedenis Over alle zeeën Sic transit Tussen Haaks en Kuit je Julianadorp Geslaagde E.H.B.O.-avond Oorlog Zo waren Zaterdagavond ondanks het koude weer honderden luiste raars naar Alkmaars Grote Kerk ge komen om nog weer eens kennis te. nemen van een der beroemdste „Ora toria", welke de muziekgeschiedenis heeft aan te wijzen, nl. het Bijbelse drama „Elias" van Mendelssohn Bartholdy, uitgevoerd door het Toon kunstkoor, solisten en het H.O.V.- orkest o.l.v. Herman Zaal. Mendelssohn's zangrijke en vlotte melodiek en zjjn kleurrijke instru mentatie blijven nog steeds een grote aantrekking uitoefenen op de meeste muziekminnaars en ook in de „Elias" zjjn al deze muzikale zaken rijkelijk aanwezig, bovendien heeft de com ponist gezorgd voor een dramatische spanning en zelfs nier en daar fehe bewogenheid. Hetgeen natuurlijk logisch uit de tekst van dit drama moest voortkomen. Wat de uitvoering betreft, heeft het aan vocale en instrumentale klank schoonheid deze avond lang niet ont broken. Het stemmateriaal, vooral wat de sopranen en alten aangaat, is uitstekend. Ook de tenoren en bassen sloten zich hier over het algemeen be schaafd bij aan. Dirigent Zaal liet de koren zuiver zingen, vooral „Hebe deine Augen auf zu den Bergen" klonk onbetwist rein. Ook de slot-koren schonken inzake koorklank veal vol doening. Inzake de karakteristieke uitbeelding van dit drama de gees telijke achtergrond vol innerlijke roerselen en heftige emoties, kwamen we niet geheel aan onze trek. Mis schien heeft de dirigent uit een zekere behoedzaamheid de tempi wat aan de langzame kant gehouden. Ware dit niet het geval geweest, dan zou de „Elias" in nog feller bewogenheid en contrastwerking voor ons hebben ge leefd. In deel II bereikte men momenten, welke deze wensen bijna in vervulling deden gaan. Dat het corps solisten aan deze uitvoering een wel bijzonder kunstzinnig reliëf heeft gegeven, kunnen we niet anders dan met grote waardering vermelden. Men zou in de keuze van ae solisten moeilijk een betere groepering hebben kunnen vinden. De sporaan Dora van Doorn Lindeman behoeft ais zangeres alhier geen introductie meer .haar artistieke interpretaties zijn hier voldoende be kend. Zij gaf, zoals te verwachten viel, ook nu weer van haar veel eisen de partij een perfecte vertolking, met hier en daar ragfijne en glasheldere intonatie. Dan was er de wel zeer aangename kennismaking met de nog jonge zan geres de alt Aafje Heynis. Deze zan geres beschikt niet alleen over een pracht-stem, maar weet de tekst voor ons tot een levend gebeuren te ma ken. Dit gebeurde ln wel zeer hoge mate iu bjjv. de aria „Sei Stille dom Hernn. Hier viel „ware" zangkunst te genieten. De bas-zanger David Hollestelle zong zijn ,Elias"-partvj grandioos en indrukwekkend. Jammer, dat een kleine indispositie hem een enkele maal scheen te hinderen. Het deed echter aan de algemene indruk zo goed als geen afbreuk. De tenor Han Le Fèrve zong soms een tikje geforceerd maar had Ook zeer boeiende en muzikale momenten in zijn overigens respectable voor dracht. „Toonkunst" heeft begrepen, wat ook een partituur als „Der Elias" aan Ien de rest van de dag nutteloos dreigt te maken, kunt U terstond stillen. 't Is altijd makkelijk bij U te hebben, die helpen direct! Advertentie, ing Med.) Een uit zeven oorlogsbodems bestaand oefencskader van de Koninklijke Marine heeft het weekend doorgebracht te Pen zance aan de uiterste Westkust van Zuid-Engeland. Het bezoek was bedoeld als een on derbreking van de oefeningen, die deze weken in de Nederlandse thuiswateren worden gehouden. Het was dus een „operationeel" bezoek, zodat geen pro gramma voor ontvangsten aan de wal en dergelijke was opgesteld. Het oefeneskader was samengesteld uit Hr Ms torpedobootjagers „EvertserE' en „Kortenaer", Hr Ms. fregatten „Van Amstel" en „De Bitter", Hr. Ms. onder zeeboot „Zwaardvis", alle behorende tot het Smaldeel V, en verder Hr. Ms. vliegtuigdirectieschip „Soemba' en Hr. Ms. fregat „Jan van Braker. Dc „Jan van Brakel" zal op Dinsdag 26 Mei te gelijk met de vissersvloot de haven van IJmuiden verlaten om haar taak als politiekruiser bij de visserij aan te van gen. Vanavond om zeven uur worden ln het door de stichting „Comité O. en O" georganiseerde tornooi om de Bur gemeester Rehorst-wisselbeker weer drie wedstrijden gespeeld. Aan de Sportlaan komen de elftallen van Hr. Ms. „Pelikaan"enLuA-Betuwe tegen elkaar in het veld. Gelijktijdig wordt de wedstrijd AOK TexelI,SK Den Helder gespeeld. Op het WGW- terrein aan de Jan Verfailleweg wordt, eveneens om zeven uur. de wedstrijd tussen de elftallen van Hr. Ms. „Banc- kert" en de Luchtmachtvakschool uit Weesp gespeeld. instrumentale begeleiding verlangt en daarom heeft men er zeer goed aan gedaan, deze verantwoordelijke, taak toe te vertrouwen aan het Prov. 'orkest H.O.V. Daar de repetitie-gelegenheii. voor dergelijke uitvoeringen uiterst beperkt is, moet dit tekort worden aangevuld door routine en een grote slagvaardigheid. Welnu, de H.O.V. toonde in ruime mate deze eigen schappen te bezitten en zorgde voor een volgzame en kleurrijke orkest begeleiding. Vooral de koper-blazers leverden zeer mooi werk. Zo had het orkest een flink aandeel in het suc ces van deze uitvoering. Dat de uit voerenden de talrijke bezoekers heeft voldaan, kunnen we ons voorstellen, al kwam dan ook de waardering uit de aard der zaak in het kerkgebouw niet tot uitdrukking. Tevens werd het verlangen gewekt van Toonkunst in de toekomst ook eens een werk van moderner allure te mogen horen. W. SCHREURS. De heer J. J. A. Klopper, thans werk zaam bij het Rijksarbeidsbureau te Den Haag, is met ingang van 1 Juli be noemd tot directeur van het Geweste lijk Arbeidsbureau Den HelderTexel, waarvan het kantoor is gevestigd aan de Kerkgracht. Het bouwbedrijf Gebr. jSchiphorst uit Haarlem is thans zover gevorderd met de aanbouw van de nieuwe Marine cantine bij de Postbrug, dat tot het leg gen van de eerste steen kan worden overgegaan. Dit zal met enig ceremo nieel geschieden op Vrijdag 15 Mei. Dc toneelgroep van de afdeling Den Helder der Nederlandse Onderwijzers vereniging geeft morgenavond in de Marinecantine een opvoering van het toneelstuk „Van ander ras', dat o.a reeds ten tonele werd gebracht voor „Volksonderwijs". Deze avond wordt namens het Cen traal Sint-Nicolaascomité aan het ma rinepersoneel aangeboden, als blijk van erkentelijkheid voor de medewerking die het comité van de Koninklijke Ma rine mocht ontvangen bij de erganisa- tie van het Sint-Nicolaasfeest 1952. Het stuk wordt opgevoerd onder regie van de heer A. Twigt. Van de drie blokken, die door de N.V. Bouwkas Noord-Nederlandse Gemeen ten zijn geprojecteerd aan de Abel Tas manstraat, zijn er thans twee, van elk dertien woningen, verkocht. Voor ge gadigden is dus nu nog een blok van acht woningen beschikbaar. Nadere in lichtingen worden zonder enige ver plichting ten Raadhuize verstrekt. Het is morgen hoog water om 7.05 en 19.10 uur, en laag water om 0.55 en 13.15 uur De temperatuur van het zee water was 10.0 graden Celsius. UI. Na twee uur kón Piet Potlood niet meer Hij had het gevoel dat hij er bij zou neervallen. Zijn knieën knikten en hij voelde zich duizelig en uitge put „Jimmy", stamelde hij tenslotte, ,.1-1-laten we vijf minuten rust nemen, ik ben dóódmoe!" Jimmy Brown had dit wel verwacht. Hij geloofde niet meer, dat het de politiemacht van Oekoeroe- wanda zou lukken hen in te halen. Toch wilde hij geen enkel risico lopen. „Ri- wi", zei hij tot de kleine chimpansee, want zo luidde diens naam. „Ik zet je in deze boom en ik zal ervoor zorgen dat je zo gauw mogelijk door een hulp ploeg wordt opgehaald. Rust zoveel mo gelijk uit. Eet wat vruchten en zorg er voor, dat die klabakken je niet in de gaten krijgen. Wees niet bang. Woewoe- soeki vergeet je niet. Ik moet echter verder en deze meneer ook. Met z'n drieën schieten wij te langzaam op". Riwi knikte, dat hij het begreep. Jim my droeg hem naar boven en maakte een klein nest in de kruin van de boom. Hij plukte een paar bananen voör hem af en een cocosnoot die hij met zijn tanden in tweeën beet. Toen wijdde hij al zijn aandacht aan Piet Potlood, die amechtig lag uit te blazen. Jimmy wachtte een kwartier en toen beval hij Piet Potlood om op te staan. ,Zie zo", 2ei hij, „leg je armen om mijn hals en ga op mijn rug zitten". Piet Potlood deed het gehoorzaam Het volgende moment had hij moeite een schreeuw te onderdrukken! Jimmy was opge sprongen, was razendsnel in een boom geklommen en zwaaide reeds met de krijtwitte Piet Potlood op zijn rug van de ene boomtop naar de andere. „Hou je stevig vast, Piet", schreeuwde Jimmy. „De K.L.M. is er niets bij!" Nu het vissseizoen weer in aantocht is, menen wij er goed aan te doen, de aandacht der sportvissers te vestigen op de regeling, die van gemeentewege voor het aktejaar 1953-54 is getroffen voor het aanvragen van vis- en hengel- akten. De besturen van hengelsportvereni- gingen kunnen het beste de visbewijzen er akten voor hun leden collectief aan vragen, onder gelijktijdige betaling van hr verschuldigde bedrag. Daarvoor be staat uitsluitend op Maandag 15 Juni de gelegenheid ter secretarie. Individuele aanvragen voor visbewij zen en -akten kunnen alleen op Woens dag 24 en Donderdag 25 Juni ter secre tarie worden ingediend ('s morgens tus sen negen uur en half één, of 's mid dags tussen twee en vijf uur). De storingsdienst van de gemeente- water- en lichtbedrijven is deze week als volgt geregeld: Electriciteit: Maandag A. A. Corniel- je tRuyghweg 201, telefoon 2842), Dins dag J. P. Agema (Fabrieksgracht 16, te lefoon 3^94), Woensdag F. Kramer Niasstraat 17, telefoon 2877), Donder dag W. Oostendorp (Reigerstraat 8, te lefoon 2457), Vrijdag A. Schutte (Ja- cob Beenstraat 25, telefoon 2431). Za terdag en Zondag A. A. Cornielje (Ruyghweg 201. telefoon 2842). Gas en water: H. J. Bennink (Bin nenhaven 147. telefoon 2882), S. Bier steker (Ceramstraat 32, telefoon 3467) en D. Oostendorp (Van Limburg Sti- rumstraat 24, telefoon 2452). Het is raadzaam, als een vrouw eenmaal getrouwd is, dat haar gedachten dan niet meer vervuld zijn van een vroegere vlam. Dit voert maar tot de grootste misère ln het huwelijksleven. Want manlief wordt dan jaloers en gaat zijn ver driet verdrinken aan de tapkast. Zo ging het althans in het toneelstuk „Hal kwam weerom", dat het gezelschap ,,'t Gebelskop" uit Alkmaar Zaterdagavond in Casino opvoerde voor de Groninger vereniging „Stad en Ommelanden". Maar gelukkig kwam - opdat het publick met een voldaan gevoel naar huis kon gaan - in het toneelstuk alles op zijn pootjes terecht. Deze fiere cominatie tan Hr. Ms. pantserschip „Hertog Hendrik" en de rots van Gibraltar hebben duizenden Nederlandse zeelieden met trots gezien, toen zij tijdens de Spaanse burgeroorlog bij het passeren van deze gevaarlijke zeeengte werden geconvoyeerd. Y^ELKE NIEUWEDIEPER en marineman uit onze dagen kent niet Hr. Ms. „Hertog Hendrik"? Mis schien heeft hij er enige tijd aan boord gezeten. Misschien heeft hij haar alleen maar eens gezien of zelfs alleen maar van haar gehoord! Maar hij kent haar, want de „Hendrik", zoals de massa haar al sedert tientallen jaren kent, is een schip met een klinkende naam. En iedere marineman, die al eens in Den Helder geweest is, weet waar Hr. Ms. „Hertog Hendrik" ligt. Enige tijd geleden is het schip immers van Amsterdam naar Den Helder verhuisd en nu ligt het al die tijd rustig in de Helderse Buitenhaven. De lezer zal zich waarschijnlijk afvragen, waarom wij nu De zes tonelisten uit de kaasstad hebben de aanwezigen zeer aanneme lijk snel geleverd in dit stuk. waarin voortdurend een geladen atmosfeer hing, zodat men geboeid de afloop af wachtte. Buitendien beschikten de vertolkers over een goede toneelstem. Op gevoelige wijze gaf mevr. D. El- zin ga als Moeke uiting aan haar zor gelijke gevoelens, waarvan zij voort durend vervuld was. Mevr. T. Olt- hof was als Jo ook zeer overtuigend, zoals zij haar overspannen toestand typeerde. Een enkele maal staarde zij naar de souffleur, als haar rolkennis tc kort schoot. Mevr. v. d. Ploeg als Kea karakteriseerde op aardige wijze het zonnetje-in-huis. De heer E. Olthof beschikte als IN GEDACHTEN kan men de klok der jaren snel terug zetten. Wij schrijven nu 29 April 1938Langzaam vaart een oud pantserschip de haven van Nieuwediep binnen, waar op de kade een groot gedeelte van de Helderse be volking ter begroeting aanwezig is. Dat oude, grijze schip is Hr. Ms. „Hertog Hendrik". Na lange t(jd weer terug van het convoyeren in de Straat van Gibraltar. Wjj kunnen ons zo goed voorstellen, hoe die Nieuwediepers zich op die April-avond gevoeld moeten hebben. De Helderse bevolking leeft immers mee met de Koninklijke Marine? Nu kan dat ook moeilijk anders, want hoeveel marinemensen wonen en woonden er niet in Den Helder? Den Helder is niet voor niets een zeestad bij uitstek en Neerlands eerste marine basis! Die Nieuwediepers zullen op die bewuste avond hebben gejuicht bij het binnenvaren van de „Hendrik". Even hard en enthousiast gejuicht, als wij dat in onze dagen doen als een schip, na een lange afwezigheid, het Nieuwediep weer binnenloopt. „Voor de sloper", zo heette het of ficieel. De „Hendrik" was afgekeurd en op 5 Mei 1938 zou zij voorgoed uit de annalen der Koninklijke Marine verdwijnen. Het schip, dat dertig jaren eervol de Koninklijk Marine had ge diend, dat in vrijwel de gehele wereld de Nederlandse driekleur fier had la ten wapperen; de „Hendrik", die, als geen ander schip van de vloot, bij Nieuwediep behoorde; het schip, waar op de jonge Jantjes hun opleiding kregen, waarop zovele commandanten hadden gevaren en waarop driekwart gedeelte van de vroegere marine ge plaatst was geweest, ging verdwijnen. Het schip met de lange staat van dienst en de rijke historie, het schip dat bij hoog en laag goed stond aan geschreven, omdat het een „best zee schip" was, werd afgedankt. opeens iets over Hr. Ms. „Hertog Hendrik" gaan ver tellen, als het toch al zon bekend schip is. Maar daar is een gegronde reden voor, want op 5 Mei was het precies vijftien jaar geleden dat de .Hendrik" van haar laatste buitenlandse reis terugkeerde in de thuishaven Nieuwediep en het einde van die reis betekende tevens het einde van de marineloopbaan van de „Hendrik". Het einde van een carrière met vele glanspunten, waarbij een oude getrouwe, die meer dan dertig jaren eervol onze Marine in vrijwel de gehele wereld vertegenwoordigde, van het zeetoneel ging verdwijnen. Daarom schreven wij dit stukje, dat u moet lezen om nog éénmaal te horen van de geschiedenis, de roem en de uitstekende diensten van één van de oudste schepen van onze Koninklijke Marine! te pas is gekomen. Tenminste niet zo als oorspronkelijk in de bedoeling lag. Maar in de harten van velen van die juichende Nieuwediepers zal ook weemoed zijn geweest en een drukken de beklemming, speciaal in de harten van de oud-marinemensen op de kade. Zij zullen hebben gedacht: „De laat ste maal de laatste maal, dat de „Hendrik" als in dienst zijnd schip der Nederlandse marine thuisvaart". Zij zullen hebben gezucht cn terugge dacht aan de jaren, dat zij zelf op de „Hendrik" voerenEn zij zullen toen plotseling de diepere betekenis hebben begrepen van het Sic transit gloria mundiDe wrede waarheid van die woorden, waarin verteld wordt, dat alle aardse schoonheid ver gankelijk is. Alle aardse roem en glo rie vergaan uiteindelijk en wat is dan de dank voor het gedane werk? Voor de mens een „lintje" of een stand beeld; voor wen schip is zoiets nu een maal niet mogelijk. Voor een schip blijft; na de dienstperiode, maar één ding over: de sloper..,. Een wreed lot, zult U wellicht zeg gen. Inderdaad! Een wreed lot voör een oudgedfnde. Maar de „Hehdrik", in 1938 feitelijk ten dode opgeschre ven, heeft uiteindelijk toch nog haar laatste overwinning behaald. Ditmaal op de sloper, want Hr. Ms. „Hertog Hendrik" bestaat heden ten dage nog als wachtschip en dat bewijst beter dan wat ook, dat de sloper er niet aan /V' 13 October 1900 werd'met de bouw van de „Hendrik" begonnen. Een grote menigte zag, hoe op 7 Juni 1902 Z.K.H. Prins Hendrik der Nederlanden het schip op een Amsterdamse werf te water Het. Bij deze plechtigheid waren ank aanwezig H.M. Koningin Wilhel- mina en tal van autoriteiten. Er wer den nog wat proeftochten gemaakt, een paar onderdelen werden aangebracht of vervangen en op 22 Maart 1904 be gon de eerste grote reis naar de Noorse wateren. Duizenden mensen begroetten de „Hendrik" in dat jaar in Christiania en in November 1904 startte de „Hen drik" voor de eerste reis naar Indië. Op deze reis kreeg de „Hendrik" haar vuurdoop; want in de Noordzee en in de Middellandse Zee kon Neptunus blijkbaar zijn woede niet verkroppen over ao'n trots schip. De „Hendrik" kreng hevige stormen te verwerken. Maar de zee verloor, het schip door stond de vuurdoop glansrijk, In de jaren 1905 en 1906 nam de .Hendrik" (in die jaren vlaggeschip ,;an de vloot in de Oost) deel aan de expedities op Goa, Boni, Zuid-Bali en Bonna. In 1907 doorkruiste het schip de gehele Indische Archipel en nam weer deel aan de acties op Bali. Novem ber 1908 was de „Hendrik" wger iu het vaderland, maar het volgende jaar ver trok het schip opnieuw naar Indië, nu al.- patrouille- en eskaderschip. drik" weer op weg Jtgai' de Qcst. Op die reis kreeg het schip met slecht weer te kampen en ter hoogte van de Faroer-eilapden liep de „Hendrik" averij op: het roer werd ontzet en sloe pen en davits werdén gekraakt. De schade kon gelukkig spoedig worden hersteld en eind 1918 ging de „Hendrik" voor de tweede maal op weg naar Indië nu als beschermer van een convooi, ge vormd door drie schepen van naam: de „Bengkalis", „Noordam" en „Tabanan". INE „Hendrik" heeft ook een aantal vlagvertoonreizen gemaakt, die van veel belang waren. De belangrijkste waren die naar China. Japan en het Australische Gemenebest. In 1920 zag Nieuwediep het schip voor de vierde maal van verre buitenlandse reizen terugkeren. Hierna volgde een periode van reizen naar alle Europese zeeën, met aan boord adelborsten en jonge matrozen. Tochten over de Atlantische Oceaan en naar de West. En overal waar de „Hendrik" kwam. toonde zij de Nederlandse driekleur met ere. Dan komt het einde: de laatste be langrijke opdracht, die bestond uit een jaar convooidienst in de Straat van Gibraltar. Terug van deze reis werd het von nis over de „Hendrik" geveld: het schip was te oud geworden om nog met succes te kunnen deelnemen aan de wedloop, die de grote maritieme mogendheden hielden in de bouw van snelle en moderne oorlogsschepen. UR. MS. Hertog Hendrik, die nu aan n de Helderse Buitenhaven schijnt uit te rusten van haar verre buiten landse reizen, heeft in haar jaren van actieve dienst een grote reputatie op gebouwd. In die jaren heeft het schip zich een best schip getoond, waarop Nederland trots mocht zijn. Een schip, dat dank toekwam voor de vele dien sten aan het vaderland bewezen. Evert over de juiste intonatie, doch was wat stroef in zijn bewegingen. Onno werd op zeer verdienstelijke wijze door de heer J. Wagenborg ge speeld, terwijl de heer J. Rademaker de schijnbaar onverschillige boer Be- rema overtuigend over het voetlicht bracht. De heer J. Hut, die de regie voerde, had eer van zijn werk, even als de heer D. Steeman, die de grime had verzorgd. De voorzitter, de heer K. Lap, com plimenteerde alle medewerkers onder aanbieding van een souvenir aan de dames en een pakje sigaretten voor de heren. De avonden van de Groninger ver eniging kenmerken zich steeds door een beschaafde sfeer. Daarom ver wondert het ons. dat zij steeds een beroep doet op krachten uit de „om melanden". Zijn er nu werkelijk in eigen kring geen acteurs te vinden, die tot eenzelfde prestatie in staat zijn? Wij geloven van wel! Hr. Ms. onderzeebootjager „Queen Wilhelmina*' is Zaterdag in Den Hel der teruggekeerd. Vijf Engelse motortorpedoboten liepen Zaterdag de haven binnen: gis teren volgden er nog drie. Hr. Ms. opnemingsvaartuig „Zee fakkel" heeft het weekend in Nieuwe diep doorgebracht. Zaterdfg werd in café „Prins Hen drik" een contactavond gehouden, waar aan meewerkten de afdelingen Koegras, Den Helder, Wieringen en Anna Pau- lownr, van de E.H.B.Ö. Voor deze avond bestond een flinke belangstelling, voor al uit de omliggende plaatsen. De voor zitter van de E.H.B.O.-groep uit Koe gras heette allen hartelijk welkom in 't bijzonder de jury, dr Verheul en dr Parlevliet en de heren P. S. v. d. Vaart (wethouder) en Evermds (hoofd B.B.), Dr Swaters fungeerde als opdrachtgever. De eerste opdracht luidde: Door een span op hol geslagen pierden valt de bestuurder van een hooiwagen. De man ligt op de weg, heeft pijn in het linker been. De knie is gezwollen en het been kan niet gestrekt worden. Heeft een schaafwond aan de rechterhand. De knecht ligt op de rug, heeft pijn in de rugstreek. Km de benen niet opheffen. Is bij kennis. Achtereenvolgens moesten vier leden van iedere groep dit geval behandelen. Op dezelfde wijze werd met een tweede geval gehandeld. Na afloop van deze de monstratie besprrk de jury de gemaakte fouten en. deelde daarna de uitslag mee. Deze was voor de behandeling van het eerste geval: 1. Koegras; 2. Den Helder; 3. Anna Paulowna; 4. Wierin gen. Voor het tweede geval: 1. Anna Pau lowna; 2. Koegras; 3. Den Helder; 4. Wieringen. Toen In kwam de eerste wereldoorlog November 1915 vertrok dc .Hendrik" uit Indië naar Nederland. Hei werd een moeilijke reis. die won dei boven wonder goed verliep en bij aankomst in Den Helder gaf o.a. de Koningin van haar belangstelling blijk. De „Hendrik" deed vervolgens een tijd lanp dienst bij de mijn-versperringen et, de Schelde. In 1917 was de „Hon- ln baar actieve jaren tvas Hr. Ms, „Hertog Hendrik" een uitstekend zeeschip, dat met welbehagen zijn neus in de golven kon steken Dit is het voorschip met de grote geschutstoren, die projectielen met een kaliber van 24 centimeter kan. uitbraken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 2