gerafeld pel oton wist zich
voortdurend te herstellen
De Jong (18 jaar) won
gigantische wedstrijd
Piet de Jongtrotse winnaar
met grootse allure
De onmisbaren
DAPPERE JAN OTTENBROS REED
TWINTIG KM MET LEKKE BAND
Gesloten spoorbomen
te Beverwijk
Gesloten overweg
Tweede selectie
In de Beemster
J. Bruggekamp verzette
zeer veel werk
LUSTRUMRONDE
SPANNEND TOT EINDE
(Van een onzer redacteuren)
PIET DE JONG, de achttienjarige fietsenmaker uit het Brabantse plaatsje Made
bij Breda is met zes seconden voorsprong op de IJmuidenaar Bruggenkamp
winnaar geworden van de vijfde Ronde van Noord-West Nederland. Hij was
jnet Bruggenkamp op ongeveer dertien kilometer voor de finish uit de kop
groep weggeflitst, een kopgroep waarin nog vijftien amateurs van naam
achterbleven, maar die er niet in slaagde de twee vluchtelingen de pas af te
snijden. Zij volgden het in hoog tempo draaiende tweetal echter op de hielen
en gingen, met K. Post uit Nieuw Vennep enige meters voorop, in een
kluitje over de eindstreep. Het was het slot van een buitengewoon spannende
course, die zeer veel strijd heeft laten zien en waarin tot op het laatste ogenblik
nog vele kanspaardjes meereden. Reeds in de Beemster begon er tekening te
komen in het rennersveld. Het splitste zich daar in twee groepen, die lang
zamerhand in verschillende stukken uiteen rafelden. Het was typerend voor
deze ronde, dat op dat moment nog lang niet kon worden gezegd, welke
renners zich voorgoed van de rest hadden gescheiden. Want in die rest zaten
verbeten knapen. Zij persten de pedalen in hoog tempo naar beneden en
scheurden hun glimmende, vederlichte karretjes achter de kopgroep aan. Ver
scheidene van deze dapperen, die uit de achterhoede naar voren drongen,
slaagden erin even voorbij Enkhuizen contact te maken. Aan dergelijke moedige
staaltjes was dit wielerevenement zeer rijk en het maakte deze lustrumcourse
tot één van de beste, die we tot nu toe hebben meegemaakt.
UET was zeven minuten over twaalf
toen op het historische Waagplein
te Alkmaar het startschot viel, dat
de kleurige rennersbent in beweging
bracht. Uit hét pistool, dat door me
vrouw Krak was afgevuurd kringelde
nog de rook, toen de bijna tweehon
derd renners in hun felkleurige truitjes
reeds de Langestraat waren inge-
zwenkt, waar duizenden mensen m
dichte hagen het vertrek van de kara-
vaan gadesloegen. In Alkmaar zelf,
waar de wedstrijd was geneutrali
seerd, ging het rustigjes aan, maar
eenmaal op de Hoeverweg grepen de
vuisten zich stevig rond het stuur,
werden de ruggen gekromd en begon
nen de met massage-olie ingesmeerde
kuiten hun cadans te zoeken, die ve
len ruim vijf en een half uur zouden
volhouden. De strijd was begonnen.
Een harde strijd, die meedogenloos de
zwakkeren selecteert en slechts een
klein percentage van de gestarten
toestaat de 230 kilometer uit te nj-
den. Voor Piet van Diemen uit Uit
hoorn zjjn het maar drie kilometertjes
geworden. Hij ontmoette vlak buiten
Alkmaar de pechduivel, wiens satani
sche lach bij geen enkele wlelercourse
ontbreekt en zeker niet bij de klas
sieker, die vijf jaar geleden gedoopt
werd met de naam van Ronde van
Noord-West Nederland. Na Piet van
Diemen zjjn er meer gevolgd. We
hebben ze zien staan, moedeloos Kij
kend naar de afgebroken trapper,
grimmig rukkend aan de kapot ge
sprongen „tube" en met verbeten ge
zicht morrelend aan de ketting. Het
rennersvak is hard. En de renners
zijn dat niet minder.
Even voor bij de Egmonden, toen
het aaneengesloten peloton er een
schepje opgooide verschenen de eer
ste achterblijvers in de staart. Daar
was Lamers uit Eindhoven, Perdon,
Stroet, Spierdijk, J. Post, Nolle Pa
fort en de kleine Simon Appel uit
Hoorn. Zij waren de slachtoffers van
de eerste krachtmeting, die een
Een groepje renners neemt de bocht
bij de Roode Steen, het plein waar
het beeld van jan Pieterszoon Coen
stil en verbaasd over al die drukte
stond toe te kijken.
De spieren van de Velsenaar Henk
Kuitwaard, één van de favorieten en
dertiende in de einduitslag, worden
vlak voor de wedstrijd onder han
den genomen.
kleine kopgroep tot resultaat had,
welke even later, nog voordat de
karavaan zich weer op de provinciale
weg naar Uitgeest bevond, door het
peloton werd opgeslokt. Een groepje
van tien renners had op dit stuk het
contact met de hoofdgroep verloren.
Hieronder bevonden zich Jan Otten-
bros (door een lekke band) uit Alk
maar, Siem Appel, Hoorn ,F. Proost,
Vlaardingen, en Theo Stolker uit
Zuilen. Dit kwartet, dat op zijn beurt
de achterblijvers weer voorbijschoot,
stelde alle pogingen in het werk om
I gel
njjk.
boden.
Dé
,^fer ,aan te haken aan het beweeg
lijke, kleurige lint, dat enkele honder
den meters voor hen uit koers zette
naar Heemskerk en Beverwijk. In Uit
geest deden zich geen moeilijkheden
voor nu de spoorwegovergang niet
was afgesloten en dus kon de kara
vaan in hetzelfde tempo blijven door
draaien. Zo was de situatie toen we
Beverwijk binnenreden, waar weer
duizenden het imposante schouwspel
gadesloegen.
En wat Uitgeest niet had
deed gistermiddag Bever»
spoorbomen waren dicht. Het leek
sof een haastig opgeworpen dam het
water van een snelle stroom deed
kolken en bruisen. Hijgend kluwden de
wielrenners voor rood-witte hekken
en intussen naderden over de Bree-
straat Ottenbros, Proost, Stolker en
Appel, op enige tientallen meters ge
volgd door de andere achterblijvers.
Zij waren zich nog onbewust van het
grote geluk, dat daar om de hoek
voor hen lag te wachten. Een triom
fantelijke kreet ging uit hun rijen op,
toen ze opeens de opstopping zagen.
Ze hoorden weer bjj het peloton,
deze vier, en de acht anderen, onder
wie zich de Noordhollanders Stroet
uit Wervershoof en De Ouden uit
Uitgeest bevonden. Het had overigens
niet veel langer moeten duren, want
nauwelijks was dit groepje gearri
veerd of de bomen zwaaiden open.
Pafort uit Amsterdam en Grent uit
Zwaagdijk konden zich op het laatste
ogenblik nog aansluiten. Voor de laat'
ste was dit slechts een kort uitstel
van executie. Even buiten Beverwijk
verloor hij opnieuw het contact en
ditmaal voorgoed. De polder tussen
Beverwijk en de Zaanstreek heeft
trouwens heel wat uitvallers opgele
verd. De een na de ander kwam met
pech langs de weg te staan en verder
zorgde de harde Oostenwind er voor,
dat de koek behoorlijk ging kruime
len. De eerste selectie die door de ge
sloten spoorwegovergang teniet was
gedaan werd op dit traject nog een dun
netjes overgedaan en ditmaal defini
tief. Er ontstond een klein hiaat tus
sen een groepje van twaalf en het
peloton. Van een serieuze uitlooppo
ging kon weliswaar nog niet worden
gesproken, maar het was een goede
belofte voor de levendige strijd, die de
course later zou blijken op te leveren
Er zat vechtlust in de soepele bundels
spieren, die nog altijd een snelheid
van om en nabij de veertig kilometer
uit de glanzende fietsjes stampten.
BIJ Buitenhuizen was het veld in
drie grote groepen gesplitst en het zal
geen-toeval zijn, dat In de laatste ploeg
verschillende renners zaten, die ook
voor Beverwijk hun vat op het pelo
ton reeds hadden verloren. Zii werden
op dit stuk voor de tweede maal ge
lost. Bij dit kluwentje merkten we ook
op Cor de Jong uit Den Helder, de
Alkmaarder J. Schuitemaker en J. de
Ouden uit Uitgeest.
De afstand tussen hen en de twee an
dere groepen werd allengs groter. Zo
joeg de in drie delen uiteengevallen
colonne in hoog tempo langs de West-
zanerdijk naar Zaandam, waar de twee
eerste groepen vrijwel weer tot één
geheel waren samengesmolten.
Dat duurde overigens niet al te lang.
ZaandamPurmerend, vrijwel recht
tegen de wind in, sloeg opnieuw bres
sen in de gelederen, maar het was
toch nog kinderspel vergeleken bij wat
er in de Beemster gebeurde.
Daar begon zich, zoals wij reeds in
de aanhef van dit verslag schreven, de
wedstrijd in duidelijke lijnen .af te te
kenen.
EEN groep van twaalf renners raas
de temidden van ue bloeiende boom
gaarden uit het peloton weg. Vijftig
meter, honderd meter, tweehonderd
meter.
Als eerste bestormden ze de dijk bij
Oosthuizen en ver aan de kop van het
veld maakten zij hun rondjes om het
standbeeld van Jan Pieterszoon Coen
te Hoorn. Bij deze uitlopers bevonden
zich de Amsterdammers A. Donker,
J. Zieleman, F. Mahn, Leo de Booy en
L. Boellaard. K. Post uit Nieuw-Ven-
nep, R. Pendavingh uit Badhoevedorp,
M. Edelenbosch uit Enkhuizen. De
winnaar van twee jaar geleden, Ed
Koeman uit Krommenie, stond intus
sen teleurgesteld bij zijn gebroken pe
daal ln de Beemster. Hij zou in deze
ronde geen kans meer hebben.
Tussen Hoorn en Enkhuizen werd
de lappendeken nog meer uitgerafeld.
Het peloton viel hier opnieuw in en
kele delen uiteen, maar een dertien
tal renners, onder wie zich ook de
jeugdige De Jong uit Made bevond,
verminderde langzamerhand de af
stand, die hen scheidde van de kop
lopers.
Er stond nog van alles te gebeuren.
Dat bleek al vlak voor Enkhuizen, toen
de kopgroep nog versterkt werd. Wolfs
uit Vlijmen viel hier uit wegens pech.
De anderen, onder wie Leo de Booy,
(Van een onzer redacteuren)
MET EEN FORMIDABELE EINDSPURT gleed de slanke Piet de Jong
gistermiddag omstreeks kwart vóór zes als eerste te Alkmaar over de eindstreep.
In grootse stijl had hij zich van zijn mede-uitloper Bruggenkamp uit IJmuiden
een paar honderd meter voor de finish los gereden en met de lach van de
criömphator in zijn heldere ogen, met één hand aan het stuur en de ander hoog
in de lucht, legde hij de laatste meters af. Een waardig winnaar deze achttien
jarige knaap uit het Brabantse dorpje Made, een winnaar die cachet heeft
gegeven aan de Lustrumronde van de Verenigde Noordhollandse Dagbladen.
gehad, zij het dan ook omdat de pech
duivel plaats had moeten maken voor
Vrouwe Foriuna. Bij Beverwijk werd
het grote peloton namelijk opgehou
den voor een gesloten spoorwegover
gang, waarvan Ottenbros profiteerde
om zijn achterstand geheel goed te
maken, evenals tal van andere geluk
kigen, Jan Ottenbros was echter de
enige die zich daarna in de kopgroep
heeft kunnen handhaven om zich
daarna met al zijn kracht en moed in
de strijd aan de kop te werpen. Pech
zou hem echter niet bespaard blijven.
Bij Schagen, waar zich een groepje
had geformeerd van zeventien renners,
liep zijn voorband tergend langzaam
leeg. Afstappen kon hij toen niet meer.
Dat zou vrij zeker hebben betekend
dat hij niet in de 25 prijzen zcu val
len Doorzetten dus. met een lege band,
tegen een harde wir.d in en met. zes
tien concurrenten die een tempo draai
den dat het uiterste vergdt. Murw ge
reden kwam hij te Alkmaar over de
eindstreep. Eigenlijk viel hij niet op.
Het duizendkoppige publiek dat zich
te Alkmaar, evenals in Beverwijk, de
ZaanstreeK, Hoorn, Enkhuizen, Den
Helder en Schagen langs de weg had
geschaard, had alleen maar oog voor
MET DE JONG MOETEN wij echter
op een lijn noemen de IJmuidenaar
Bruggekamp, die vele lange en kei
harde kilometers op zijn tanden heeft
moeten bijten. Hij was het die de ach
tervolging heeft geleid van een grote
groep renners waarin toch coureurs van
naam als Patsv Willekes. Van der Put
ten, Coone en Wim Srijders zaten. In
belangrijke mate is het aan hem te
danken dat deze groep, na een jacht
partij vanaf Wervershoof, via De Stol
pen, 't Zand, Den Helder en Juliana-
dorp, midden in Schagen aansluiting
kreeg op een zevental vluchtelingen.
Die kopgroep bestond aanvankelijk uit
Jan Ottenbros, A- Luyckx. D. Meier.
Henk Kuitwaard. J. Hofland, winnaar
Piet de Jong, Kijn Post, Patsy Wille
kes en enkele anderen. Deze groep had
zich reeds in Wervershoof. ongeveer op
de helft van het parcours gevormd.
Die voorsprong was niet zo maar tot
stand gekomen. Daar was hard en
zwaar werk voor verricht. Jan Otten
bros, die stoere onverzettelijke Alk
maarder bijvoorbeeld, stond na 15 kilo
meter reeds meteen lekke band langs de rappe, na 223 barre kilometers nog
de weg. Moedig zette hij echter door soepel rijdende De Jong en de stam-
en hij zal daar geen spijt van hebben pende Bruggekamp. Niemand wist dan
ook iets van de pband waartegen
Ottenbros ongetwijfeld vele en on
vriendelijke, overigens nutteloze woor
den zal hebben gesproken.
Pech ook had Ed Koemans, de Zaan-
se favoriet, die rustig onder Oosthui
zen in de kopgreep zijn werk deed,
maar door een afgebroken pedaal on
tijdig werd uitgeschakeld. Een weg-
tourse is nu eenmaal hard, mee
dogenloos hard en het is alleen de
sterken gegeven in deze sport een toon
aangevende rol te spelen.
TEVERGEEFS zal men in de verslagen
van deze waarlijk grootse strijd om
de Prijs van de Verenigde Noordhol
landse Dagbladen zoeken naar de
naam van Arend van 't Hof. Op het
laatste moment kreeg hjj de uitnodi
ging van de KNWU om te starten in
de grote etappewedstrijd in Frankrijk
voor amateurs de De de France. Deze
strijdlustige jongeman uit Sassenheim
hadden wij graag in deze course ge
zien, maar gemist werd hij niet. Zel
den hebben wij in een dergelijke zwa
re klassieker zoveel strijd gezien, wis
selde het beeld van de wedstrijd zo
vaak als in deze Lustrumronde, niet
tegenstaande het feit dat er meedogen
loos hard is gereden. Gemiddelden van
veertig kilometer in kermiscourses
Van zo'n kleine 100 km zijn zeldzaam,
maar de winnaar van gisteren draaide
een gemiddelde van ruim 39 km in een
wedstrijd waarbij het over een afstand
va.i 230 kilometer ging en een harde
wind de deelnemers nog parten speel
de.
Er bestaat een wonderlijke overeen
komst tussen de winnaar van deze
ronde en die van het vorige jaar. Arend
van 't Hof. Voordat de achttienjarige
Van t Hof als overwinnaar van de
Ronde van Noord-West Nederland
over de eindstreep ging was hij nog
een betrekkelijk onbekend renner. Piet
de Jong is nu ook achttien jaar en het
was de eerste maal dat hij zijn neus
in een klassieker liet zien. De Jong
zal er wel voor zorg dragen dat wij
hem niet vergeten. Hij heeft de allure
van een g-oot renner en wij zijn er
van overtuigd dat wij nog meer van,
deze jonge sterke knaap zullen horen.
Voorafgegaan door enkele leden van
de Verkeersgroep van de Rijks
politie, trekt het peloton in geslo
ten gelederen door de Langestraat
te Alkmaar.
Patsy Willekes, Boellaard, Edelenbosch,
M. J. Stolker en Th. Stolker. Van der
Neut, Mahn, Zieleman, Verhoeven,
Bruggenkamp uit IJmuiden, A. Don
ker uit Amsterdam en K. Post, Nieuw
Vennep, lieten de Enkhuizers voor het
eerst kennis maken met de lustrum
ronde van de Verenigde Noordholland
se Dagbladen. Maar vlak na de smalle
straten van de Haringstad kregen zij
gezelschap. Eerst van De Jong, Schol
len en Damen en daarna van nog
meerderen, zodat in Andijk een pelo
ton van reeds vijf en twintig man bij
elkaar lag. Mahn probeerde het even
tjes om er tussen uit te knijpen, doch
zocht al spoedig de veilige bescher
ming van de groep op toen bleek, dat
hij van de anderen geen steun kreeg.
Zie verder elders in dit blad
Hebt U Pinkstervacantie?
Fobnkante: Fa Gebr. Tjallema, Snaak
(Advertentie, lng. Med.)
Wat zou een wielerwedstrijd
zijn zonder medewerking van de
mannen van de Rijkspolitie, die op
hun motoren de ganse karavaan
in hun macht hebben, wagens
weren, die er niet in thuis horen,
en het verkeer dwingen tijdig de
berm op te zoeken als de stoet
nadert? En wat zou er van die
spannende wegwedstrijd terecht
komen als niet overal in de ste
den, de dorpen en buitenwegen
de gemeentepolitie en de Rijks
politie de zijwegen afzette en de
mensen op het trottoir hield?
Over het antwoord behoeven wij
niet lang te aarzelen. Het zou een
chaos zijn geworden van Alkmaar
via Beverwijk, de Zaan en de
Westfriese steden tot Den Helder
aan toe. Daarom past voor deze
medewerkers een hartelijk woord
van dank. Diezelfde waardering
willen wij ook toezwaaien aan de
bestuurders van de volgauto's, die
het lang niet altijd gemakkelijk
hebben gehad wanneer zij door de
renners waren omringd en van
ale kanten een felgekleurde trui
opdook, aan de motorordonnans,
de Roode Kruiscolonne, die de
schaaf- en valwonden verbond en
de uitgevallen renners in de brok-
kenbus meenam. Ook zonder hun
zeer gewaardeerde hulp zou de
Ronde van Noord-West Nederland
niet zo zijn geslaagd als thans
voor de vijfde maal opnieuw het
geval was.
