ALS STRAATSBURG METTERTIJD ECHTE HOOFDSTAD WORDT... FEIT Z.-Afrika wil nauw cultureel contact met Nederland Film is indrukwekkend, maar te mensverheerlijkend Worden Turken en IJslanders onze landgenoten? CORK Droombeeld aan de Place Kléber Maak kennis met nieuwe aanwinst! Opnieuw 200 man naar Korea Reportage uit het Huis van Europa (slot) Thans drie soorten Castella Echte Bloemenzeep voor 20 cent. en commentaar Een pleidooi en een critische stem ,,Een koningin werd gekroond" Morgen première in ons land VEILIG VERKEERSWEEK Benelux ministers op 16 Juni in Den Haag Prins Bernhard leidde de Verkeersweek 1953 in DINSDAG 9 HM 1953 (Speciale correspondentie) ONTVLUCHT ?nU^ ?AdN EURORA VO°K EEN OGENBLIK dom mtj; tk hoor behalve Frans en Duits ook Italiaans en Zweeds, ik herken me, Rannvetg Thorsteinsdóttir. de IJslandse, en Stefanos Ste- fanopouios de Grtek. Lord John Hope. de Schot, zit er in gisprek met secret*"s fe Bijzondere Raad van Ministers van de GKS.Et worden contacten gelegd, er wordt begrip getoond, er wordt vriendschap gesloten Er wordt hier dagelijks gewerkt aan wat over tien of twintig jaarT,a hoe zal het er hier dan uitzien? Is het Klein- Europa dan verwezenlijkt en hecht en sterk geworden? Zal het misschien al zijn uitgegroeid tot een Groot-Europa? Zullen de Turken en IJ stan ders dan reeds gewend zijn aan een gemeenschappelijk staat sburger- PU(PL:,m.f er van alle Straatsburgse goede voornemens niets terecht? Niemand kan antwoord geven op zulke vragen, maar als van zelf dringen zij zich hier op. KOM LAAT IK MIJ nu eens even trachten voor te stellen hoe de zaken er voor staan over laat-ons-zeggen tien jaar, aangenomen dat alles vol gens de plannen uit het Huis van Europa verloopt. Om te beginnen moet ik dan wel aannemen, dat het gebouw aan de Place Lenótre niet meer in gebruik is, want dan is het niet veel meer dan een noodwoning, nauwelijks hechter dan de tribunes langs de route van de kroningsstoet te Londen. Misschien doet het nog dienst als museum, waar gidsen vertellen van de eerste dagen toen mannen als Neen, het Huis van Europa moet al lang vervangen zijn door een indruk wekkend Europees parlementsgebouw, plaats biedende aan alle Raad- en Wetgevende Vergaderingen van het Verenigd Europa. Het staat ergens ver van hier, een flink eind buiten het oude Straatsburg, bovenop een heuvel, temidden van een geheel nieuwe stads wijk, die alleen al groter is dan het Straatsburg-anno-1953. De Europese Gemeenschappen zijn ministeries geworden met stuk voor stuk enige duizenden ambtenaren, die met vrouwen en kinderen wonen in de woonwijken rondom. Er is ook een diplomatenwijk ontstaan met ambassa des en gezantschappen, kanselarijen en consulaten. Daartussendoor scholen met allerlei voertalen, winkelstraten, restaurants in allerlei stijlen, die ge rechten uit geheel Europa te kust en te keur aanbieden. Kortom, een nieuwe stad naast de oude; een stad in de wijnbergen, waar de zon staat te branden boven gazons en plantsoenen. De befaamde Straatsburgse tram is vervangen door een uitgebreid trolley- busnet en men heeft zowaar een groot aantal straten en pleinen geasfalteerd Het verkeer is drukker, het vertier groter, de welvaart aanzienlijk geste gen. Blijkens de opschriften in vele talen is Straatsburg nu een werkelijk Europese stad geworden met een zeer gemengde bevolking. Door de groei heeft zij een aantal nabije dorpen op geslokt. Er wonen meer dan een mil- lioen mensen en men hoeft er zich niet meer zo te vervelen als in 1953 HET TROTSE parlementsgebouw, zinnebeeld van eenheid en democratie! Er zijn twee vergaderzalen. De groot ste is die der Volkerenkamer, die 268 leden telt: 70 Fransen (o.w. 7 uit de overzeese gebieden), 63 Duitsers, 63 Italianen, 30 Nederlanders, 30 Belgen en 12 Luxemburgers. Ondanks het grote aantal hebben zij een zee van ruimte. Die ruimte wil uitdrukking ge ven aan die ene zinsnede uit de preambule: ons bereid verkla rend in ons midden op te nemen alle andere volkeren van Europa die door hetzelfde ideaal bezield zijn." Er is plaats voor Denen, Noren en Zweden, voor Zwitsers en Oostenrijkers. Er is óók plaats voor Spanjaarden en Por tugezen, voor Tsjechen en Hongaren. Eéns zullen zij komen om zich aan te sluiten. Nu werken zij alleen nog maar samen in allerlei niet-politieke gemeenschappen. Dan is er de verga derzaal voor de Senaat, die 87 leden telt, maar die ook plaats biedt aan meer. Het gebouw bevat voorts hon derden commissievergaderlokalen en kantoren van de griffie en wat er zoal bijkomt. Architecten, ingenieurs en arbeiders uit zes landen hebben aan dit ge bouw gewerkt, dat verreweg het in drukwekkendste is van alle. Er is geen koninklijk paleis, geen presidentiële woning, want Europa heeft geen staatshoofd. Tegenover het parlementsgebouw staat echter het gebouw van de Uit voerende Raad, waarvan de leden zich Minister van Europese Gemeenschap mogen noemen. Hun voorzitter is be noemd door de Senaat, hij zelf heeft de anderen gekozen. Het is een klein college, waarvan geen drie leden uil hetzelfde land afkomstig zijn Dit cot lege voert het bestuur over de Ge meenschap der Zes Landen. Geen dei •eden maakt deel uit van de regering fan een dezer landen: geen hunnei mag instructies halen uit welke natio nale hoofdstad dan ook De voorzitter van de Europese Uit voerende Raad vertegenwoordigt de Gemeenschap in het internationale ver heer; hij ontvangt dus ambassadeurs en gezanten en leidt openbare plech tigheden. Vandaar, dat dit gebouw een aantal staatsievertrekken bevat, waar een chef-du-protocol de gang van za ken leidt. Het gebouw bevat ook een vergaderzaal van de Raad van Na tionale Ministers, die slechts af en toe vergadert om het beleid van de na tionale regeringen op dat van de Uit voerende raad af te stemmen. Dan is er nog een derde lichaam, waarvan de taak in de Europese Grondwet nauwkeurig is vastgelegd. Dat is het Europese Hof, tevens Hof van de GKS en van de EDG. Het zetelt echter niet hier, maar heeft zich gezelschap van het Internationale Hof van Justitie. Ver van Europa's hoofd- in Den Haag gevestigd in het goede stad, gevrijwaard van politieke be ïnvloeding. IS ER NU NOG WEL een taak voor nationale regeringen? Zeer zeker, bin nenlandse zaken en onderwijs, kunst en verkeer, rechtspraak en maatschap pelijke zorg en nog tal van andere onderwerpen worden als voorheen landelijk geregeld. Hier te Straatsburg echter, worden de grote lijnen uitge stippeld van de Europese buitenlandse politiek, de Europese verdediging en de Europese economie. En voor het overige wordt er voor gezorgd, dat allerlei nationale maatregelen op el kaar aansluiten. Academici van het ene land kunnen in het andere even vrijelijk hun beroep uitoefenen als thuis, arbeiders uit het ene land ge nieten dezelfde rechten als die uit het andere, waar zij vertoeven. Hon derden dingen, die verschillend waren, zijn verschillend gebleven; het deert niemand, dat de een melk en de ander wijn bij zijn biefstuk drinkt. In de verhouding tussen Duitsers en Fransen zijn de scherpste kantjes afgesleten; Nederlanders hebben Ita lianen leren waarderen, ook als de laatsten geen ijs verkopen; het is alles Het is natuurlijk niet alles koek-en-ei Neen, laat ik nu niet lyrisch worden, over tien jaar. Er zullen zich ook dan nog moeilijkheden voordoen. Er zullen ook dan nog wel staatslieden op het terras van het Maison Rouge samen komen luchen om tussen de soep en de koffie even onder vier ogen iets recht te zetten. En er zul len ook dan nog wel dingen zijn, waar van iedereen zegt, dat zjj behoren te verdwijnen. Er zullen ook dan nog vele wensen te vervullen zijn. Maar de benauwdheid zal zijn weggenomen. Het Avondland zal zich hebben opge richt om tot nieuwe bloei te geraken. De dreiging van de ondergang zal zijn weggenomen. De boeken van Oswald Spengler zullen zijn verbrand Hebt U al kennis gemaakt met Castella's nieuwste aanwinst? Een heerlijke frisse Bloemenzeepvoor slechts 20 cent! Onverpakt: U ziet de fijne pastelkleuren en geniet vol behagen van de diepe rozengeur. Meer dan ooit is het thans waar, dat IEDERE vrouw mooi kan zijn. Voor de komende warme zomerdagen, als U z:ch eens een keertje extra wilt ver frissen, hebt U thans zelfs keus uit drie soorten Castella. Vraagt Uw huid om extra rijk schuim? Castella Spécial, mild en zacht (32 cent), schuimt schier onuitputtelijk. Is Uw huid vooral ge baat bij een zeep. waarvan het gehalte aan heilzame oliën bijzonder hoog is? Dan blijft de klassieke Castella Schoon- heidszeep (32 cent) aangewezen. Tijdelijk zijn twee stukken Castella Schoonheidszeep thans verkrijgbaar bij Uw winkelier voor 50 cent. Profiteer nog gauw van dit bijzonder aanbod! En wilt U een echte merkzeep voor zéér bescheiden prijs, dan is er de on verpakte Bloemenzeep van 20 cent. Maak Uw keus! (Advertentie. Ing. Med.) OOK IN 4R0TE LUXE DOZEN VAN 50 STUKS (Adv. Ing. Med.) Een groep kinderen van het zwaar getroffen eiland Tholen heeft de vori ge week genoten van de Noordholland se gastvrijheid. Ze hebben Schiphol ge zien en Artis en de sluizen van IJ mui den en wat al niet meer. Ze waren grenzeloos enthousiast, want bij deze gelegenheid is voor hen een nieuwe wereld opengegaan ,een wereld, die dichtbij was en toch zo ver af, omdat de, meesten hunner practisch nooit van het eiland waren afgeweest. Van uit stapjes kwam zelden of nooit iets, want tijdens de schoolvacantie hadden de boeren het te druk en als het even kon moest de jeugd helpen op het veld. Naarmate wij de Zeeuwse eilanden na de ramp meer hebben leren kennen, kunnen we niet aan de indruk ontko men, dat het met de meeste ouderen precies zo is gegaan. Het eiland was hun domein en met die grote wereld daarbuiten had men maar weinig be moeienis. Bepaalde gebruiken, zowel ten goede als ten kwade, gingen over van vader op zoon, bepaalde minder tolerabele toestanden op het gebied van de hygiëne of anderszins bleven ge handhaafd, waar deze elders reeds lang waren afgeschaft. Toen kwam de ramp, de vreselijke ramp. De dijken braken en het water dreef de mensen voor zich uit. Ze kwa men op plaatsen, waar ze nog nooit eerder waren geweest, ze zagen dingen, die ze nog nooit eerder hadden gezien. Het water week en er kwam een nieu we invasie: van heinde en verre stroomden de helpers toe. Dijkwerkers, straatmakers, electriciens en ambtena ren, die de wederopbouw gaan regelen en al wat daarmede annex kan worden geacht. Hierbij nu blijkt meer en meer, dat twee werelden met elkaar worden ge confronteerd, waarbij oude en nieuwe begrippen weliswaar met elkaar bot sen, maar waarbij men uiteindelijk toch een wederzijds begrip ontmoet, aan de ene kant voor hoe het steeds geweest is, aan de andere kant voor hoe het niet kan blijven. Dat is ook een dijkdoorbraak, een figuurlijke dan wel te verstaan, die een isolement van eeuwen ophief en die zonder meer als een lichtzijde mag worden aangemerkt van het trieste ge beuren, dat zoveel leed en ellende bracht. moeten komen in bezoeken van indus triëlen en handelsmensen, ingenieurs en onderwijsmensen uit de practijk, journalisten, boeren en vakbondleiders. De persoonlijke kennismaking met onze vraagstukken zal meer licht versprei den dan kolommen artikelen in de dag bladen. Zo heeft de Nederlandse han delsmissie verleden jaar uitstekend werk verricht. En men denke in dit verhand ook aan de reis van de hon derd volksspelers, die zo belangrijk is als een reis van honderd gezanten.,. „Onze ervaring is, dat er in Neder land, ondanks de stekelige uitlatingen van sommige sprekers en journalisten, in alle lagen des volks een bijzonder goede gezindheid ten opzichte van het Afrikanerdom heerst minstens zo goed als die tegenover Nederland in Zuid-Afrika. Het verdrag moet daar toe strekken, dat de wederzijdse wel willendheid, door middel van meerdere wederzijdse bekendheid en culturele (Van onze correspondent in Kaapstad) DE. Zuidafrikaanse regering heeft het cultureel verdrag met Ne derland getekend en het leidende nationale dagblad „Die Burger" spreekt daarover in een opvallend hoofdartikel zijn blijdschap uit. De ernst, waarmede de totstand koming van het verdrag behandeld is, toont duidelijk aan, zo schrijft het blad, dat het niet maar voor de „mooiigheid" op papier is ge zet, maar dat er uitvoering aan zal worden gegeven. Toch is dat niet genoeg. De schrijver in „Die Bur ger" naar ik meen te weten een huiten de redactie staande gezag hebbende figuur betoogt name lijk, dat de culturele afstamming der Afrikaners zuiver Nederlands is en dat het, afgedacht van poli tieke aangelegenheden, gewenst is dat de twee takken van Dietse stam. ook al zijn zij door een oceaan gescheiden, in de eerste nlaats op cultureel gebied meer met elkaar gaan meeleven. 7UID-AFRIKA overweegt op het ogen- L blik ernstig de mogelijkheid om op scholen meer lessen in het Nederlands te geven, maar het zou goed zijn, zo meent „Die Burger", als de scholen van beide landen bijvoorbeeld een uur per week gingen besteden aan de kennis van eikaars historie. Zuid-Afrika zal dan ook de behandeling van de vrij heidsstrijd der Nederlanders, die thans bij het geschiedenis-onderwijs faculta tief gesteld is, als verplicht onderdeel moeten invoeren. Maar afgezien van het onderwijs zal de" vruchtbare uitvoering van het ver drag niet. zoals tot dusver, gezocht moe ien worden in bezoeken van schrijvers en wetenschapsmensen alleen De prac tijk van het leven zal tot uitdrukking uitwisseling in beide richtingen ver sterkt wordt". HIT hoofdartikel, dat duidelijker en concreter dan ooit het verlangen van de Afrikaner naar nauwer relaties met Nederland tot uitdrukking brengt, heeft een afwijzende reactie uitgelokt van het Engelstalige Kaapse dagblad „The Cape Times". Het blad schrijft raillerend, dat men dan evengoed aan Frankrijk kan beloven de Franse revo lutie op het onderwijsprogram te zullen plaatsen en het besluit zijn afwijzende beschouwing met de woorden, dat de jeugd natuurlijk wel op de hoogte moet zijn van de Nederlandse geschiedenis, maar dan zonder de culturele koehan del. Deze ongewoon scherpe afwijzing heeft hier in Nederlandse kringen on plezierige verbazing gewekt, ook al be seft men terdege, dat het standpunt van de Zuidafrikaanse regering veel meer in overeenstemming is met "dat van „Die Burger" dan met dat van „The Cape Times". Ondertussen blijft het waar dat, zo als „Die Burger" schrijft, alles afhangt van de geest waarin de beide betrok ken regeringen de z=ak behandelen (Van onze correspondent te Londen) DE KRONINGSFILM, die Arthur Rank met zoveel fanfares op de markt heeft gebracht, heeft haar debuut in Londen gemaakt. Mannen als Sir Laurence Olivier commentatoren Sir Malcolm Sargent muzikaal adviseurheb ben er hun naam aan gegeven, terwijl Christopher Fry de tekst geschreven heeft. Morgen zal de film ,yA Queen is Crownedis haar naam haar première in Utrecht beleven. De tekst is dan in het Nederlands vertaald en zal worden uitgesproken door de Nederlandse Londenaar, Albert Milhado. ,+A Queen is Crownedis onge twijfeld een monumentale rol prent. Ze is bijna net zo lang als een gewone speelfilm, namelijk tachtig min. en laat door haar rijkdom aan kleuren een onverge telijke indruk achter. De kronings- dienst, de koninklijke processie, door de Londense stratenalles is er, uiteraard in verkorte vorm. in verwerkt. De enige onderdelen, welke zijn weggelaten, zijn de zal ving de voorbereidingen ertoe ziet men wel gedeeltelijk de communie en de wijding, dezelfde onderdelen dus, ivelke ook niet op de televisie verschijnen mochten. J^AAR ondanks dit monumentale, dit indrukwekkende en dit vaak ont roerende, moeten ons een paar woor den van critiek van het hart. In de eerste plaats op de techniek der film in de tweede plaats op het land- en mens-verheerlijkend element, dat hier en daar in sterk overdreven vorm op de voorgrond wordt gesteld. De aanloop en ook de uitloop der film past in het geheel niet bij het eigenlijke onderwerp en is naar onze mening nogal kunstmatig. Men begint en eindigt met een beel denreeks van het Engelse en om vooral de bewoners van het hoge Noorden niet te krenken ook het Schotse landschap, een beeldenreeks, welke bijna bedoeld schijnt te zijn om toeristen te trekken. Op zichzelf genomen zijn de plaatsjes buitenge woon mooi, maar, evenals de enigs zins gekunstelde literaire tekst, zou men ze zo voor producten van de Travel and Holidays Association kunnen verslijten. Arthur Rank, of beter gezegd: regisseur Castleten Knight, is er dan ook niet in geslaagd een film te ver vaardigen, die in werkelijkheid meer dan een „newsreel" is. Op zichzelf is dit natuurlijk helemaal niet erg, ware het niet dat „A Queen is Crowned" met nogal wat pretenties aangekon digd is Ons tweede punt van critiekhet overdreven land- en mens-verheer- lijkende element dus, richt zich vooral tegen de climax van de film. Het ver schijnen van de koningin en haar naaste familieleden op het balcon van Buckingham Palace een alleraar digst en zelfs ontroerend moment overigens zou het natuurlijk einde van de film moeten zijn. Maar neen, de regisseur vindt dit blijkbaar niet genoeg. Hij wil meer leveren dan de concurrerende film-maatschappijen (in totaal komen er drie kronings films op de markt!) en plakt er dan een stuk film van twee jaar geleden aan vast, die de koningin als ama/one bij „Trooping the Colour" (haar jaarlijkse verjaardagsparade) laat zien. En door middel van chauvinistische muziek probeert hij de toeschouwers dan in vervoering te brengen, op een zo demagogische wijze, dat we asso ciaties met een dictatoriale staat \AN H.M. de Koningin is op Paleis Soestdijk de eerste zg. „Koninginneharing" aangeboden. Het vaatje malse maatjes werd door de reder Kwakkerstein uit Vlaardingen overhandigd. In het midden de burgemeester van Vlaardineen. mr J. Heusdens. kregen. Nog is het niet genoeg. Want als de film onder daverend applaus haar einde vindt, klinkt plotseling het „God save our gracious Queen" op, gezongen door de Royal Choral Society. En niet één, niet twee, maar drie coupletten lang, staat elke man en vrouw in de zaal in de houding. JAE CAMERA-MANNEN van Arthur Rank, die kennelijk op de beste plaatsen langs de route en in de Westminster Abbey hebben gestaan, hebben schitterend werk verricht. Hun close-ups zijn studies op zich zelf; hun overzichtsfoto's bepagld in drukwekkend. De kleuren, vooral van de buitenopnamen, zijn iets te hard, maar het is nu eenmaal nog steeds niet mogelijk natuurlijke kleuren te fotograferen. Hier en daar is ook voor een vro lijke noot gezorgd. Het bedrukte ge zicht van die admiraal op een stei gerend paard lokt een oorverdovend gelach uit. En ook het uit de pas vallen van sommige leden van de koloniale troepeneenheden werkt on weerstaanbaar op de lachspieren. Wat tevens de nodige vrolijkheid wekt, is, vreemd genoeg, de handbe weging, welke door de koningin wordt gemaakt, nadat haar gemaal, de hertog van Edinburgh, haar de ge bruikelijke hulde heeft betoond. Na ontvangst van een kus op de linker wang grijpt de vorstin namelijk naar de zware St. Edward's kroon, welke Philips als bezegeling van zijn eed van trouw even heeft aangeraakt. De angst van de hofmaarschalk, dat één verkeerde handbeweging of ge zichtsuitdrukking het meest verheven moment van de kroning tot een farce kan maken, is dus niet ongegrond geweest en het is maar gelukkig, dat zich voor het overige geen incidenten hebben voorgedaan. KRUISING VAN GEWONE WEGEN Rechfs gaaf vóór, maar snelverkeer gaaf vóór lang zaam verkeer Auto kruist fiets: AUTO GAAT DUS VÓÓRI VEILIG VERKEER Terwijl de Koninklijke Militaire Ka pel onder leiding van kapitein Rocus van Yperen het Wilhelmus liet weer klinken stoomde gistermorgen de Dj trein voor Parijs langzaam het Roo- sendaalse station uit. In de trein be vonden zich 210 vrijwilligers onder lei ding van kapitein H. W. Wolf uit s-Hertogenbosch, die zich in Marseille gaan inschepen op een Frans troepen schip, dat hen naar Korea zal bren gen. Ook aalmoezenier nater J. van Benthem, Montfortaan. maakt de reis mee. In de ochtenduren had het vader- and officieel afscheid genomen van het aanvullingsdetachement op de appèlplaats van de Engelbrecht van Nassaukazerne te Roosendaal, waar luitenant-kolonel D. de Jong, garni zoenscommandant te Bergen op Zoom, het woord voerde namens de minister van Oorlog. De eerste ministers en de ministers van Buitenlandse Zaken van Neder land, België en Luxemburg zullen op 16 Juni in Den Haag bijeenkomen. Er zullen informele, vertrouwelijke be sprekingen worden gevoerd aangaande de Benelux. Uit België komen de ministers J. van Houtte en P. van Zeeland, uit Luxem burg de ministers P. Dupong en J. Bech en uit Nederland de ministers dr W. Drees en J. M. A. H Luns. Voorts nemen enkele hoge ambtenaren uit Nederland en België aan de conferen tie deel. Prins Bernhard heeft gisteravond als beschermheer van het Verbond voor Veilig Verkeer de Verkeersweek 1953 via de radio ingeleid. De Prins merkte op, dat enerzijds een grote technische vooruitgang wordt geconstateerd, doch dat anderzijds het moderne wegverkeer een schrikbarende tol van ons volk eist. Prins Bernhard zette voorts uiteen, dat dit jaar gedurende de Verkeersweek in het bijzonder de aandacht zal worden gevraagd voor de voorrangsregeling waarbr de begrippen fatsoen, beleefd heid, zelfbeheersing en sportiviteit een belangrijke rol spelen. NOG STEEDS VISUM NODIG VOOR DUITSLAND Het ligt in het voornemen de visa voor Duitsland geheel af te schaffen. Er is echter dienaangaande nog steeds geen officiële mededeling ontvangen van de Duitse bondsregering. Voorshands moet men derhalve voor re'zen naar of door Duitsland nog in het bezit zijn van een visum.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 3