ALS STRAATSBURG METTERTIJD
ECHTE HOOFDSTAD WORDT...
FEIT
Z.-Afrika wil nauw cultureel
contact met Nederland
Film is indrukwekkend, maar
te mensverheerlijkend
Worden Turken en IJslanders
onze landgenoten?
CORK
Droombeeld aan de
Place Kléber
Maak kennis met nieuwe aanwinst!
Opnieuw 200 man
naar Korea
Reportage uit het Huis van Europa (slot)
Thans drie soorten
Castella
Echte Bloemenzeep
voor 20 cent.
en commentaar
Een pleidooi en een
critische stem
,,Een koningin werd gekroond"
Morgen première
in ons land
VEILIG VERKEERSWEEK
Benelux ministers op 16
Juni in Den Haag
Prins Bernhard leidde de
Verkeersweek 1953 in
DINSDAG 9 HM 1953
(Speciale correspondentie)
ONTVLUCHT ?nU^ ?AdN EURORA VO°K EEN OGENBLIK
dom mtj; tk hoor behalve Frans en Duits ook Italiaans en Zweeds, ik
herken me, Rannvetg Thorsteinsdóttir. de IJslandse, en Stefanos Ste-
fanopouios de Grtek. Lord John Hope. de Schot, zit er in gisprek met
secret*"s fe Bijzondere Raad van Ministers van
de GKS.Et worden contacten gelegd, er wordt begrip getoond, er wordt
vriendschap gesloten Er wordt hier dagelijks gewerkt aan wat over tien
of twintig jaarT,a hoe zal het er hier dan uitzien? Is het Klein-
Europa dan verwezenlijkt en hecht en sterk geworden? Zal het misschien
al zijn uitgegroeid tot een Groot-Europa? Zullen de Turken en IJ stan
ders dan reeds gewend zijn aan een gemeenschappelijk staat sburger-
PU(PL:,m.f er van alle Straatsburgse goede voornemens niets
terecht? Niemand kan antwoord geven op zulke vragen, maar als van
zelf dringen zij zich hier op.
KOM LAAT IK MIJ nu eens even
trachten voor te stellen hoe de zaken
er voor staan over laat-ons-zeggen
tien jaar, aangenomen dat alles vol
gens de plannen uit het Huis van
Europa verloopt. Om te beginnen moet
ik dan wel aannemen, dat het gebouw
aan de Place Lenótre niet meer in
gebruik is, want dan is het niet veel
meer dan een noodwoning, nauwelijks
hechter dan de tribunes langs de
route van de kroningsstoet te Londen.
Misschien doet het nog dienst als
museum, waar gidsen vertellen van de
eerste dagen toen mannen als
Neen, het Huis van Europa moet al
lang vervangen zijn door een indruk
wekkend Europees parlementsgebouw,
plaats biedende aan alle Raad- en
Wetgevende Vergaderingen van het
Verenigd Europa. Het staat ergens ver
van hier, een flink eind buiten het
oude Straatsburg, bovenop een heuvel,
temidden van een geheel nieuwe stads
wijk, die alleen al groter is dan het
Straatsburg-anno-1953.
De Europese Gemeenschappen zijn
ministeries geworden met stuk voor
stuk enige duizenden ambtenaren, die
met vrouwen en kinderen wonen in
de woonwijken rondom. Er is ook een
diplomatenwijk ontstaan met ambassa
des en gezantschappen, kanselarijen
en consulaten. Daartussendoor scholen
met allerlei voertalen, winkelstraten,
restaurants in allerlei stijlen, die ge
rechten uit geheel Europa te kust en te
keur aanbieden. Kortom, een nieuwe
stad naast de oude; een stad in de
wijnbergen, waar de zon staat te
branden boven gazons en plantsoenen.
De befaamde Straatsburgse tram is
vervangen door een uitgebreid trolley-
busnet en men heeft zowaar een groot
aantal straten en pleinen geasfalteerd
Het verkeer is drukker, het vertier
groter, de welvaart aanzienlijk geste
gen. Blijkens de opschriften in vele
talen is Straatsburg nu een werkelijk
Europese stad geworden met een zeer
gemengde bevolking. Door de groei
heeft zij een aantal nabije dorpen op
geslokt. Er wonen meer dan een mil-
lioen mensen en men hoeft er zich niet
meer zo te vervelen als in 1953
HET TROTSE parlementsgebouw,
zinnebeeld van eenheid en democratie!
Er zijn twee vergaderzalen. De groot
ste is die der Volkerenkamer, die 268
leden telt: 70 Fransen (o.w. 7 uit de
overzeese gebieden), 63 Duitsers, 63
Italianen, 30 Nederlanders, 30 Belgen
en 12 Luxemburgers. Ondanks het
grote aantal hebben zij een zee van
ruimte. Die ruimte wil uitdrukking ge
ven aan die ene zinsnede uit de
preambule: ons bereid verkla
rend in ons midden op te nemen alle
andere volkeren van Europa die door
hetzelfde ideaal bezield zijn." Er is
plaats voor Denen, Noren en Zweden,
voor Zwitsers en Oostenrijkers. Er is
óók plaats voor Spanjaarden en Por
tugezen, voor Tsjechen en Hongaren.
Eéns zullen zij komen om zich aan
te sluiten. Nu werken zij alleen nog
maar samen in allerlei niet-politieke
gemeenschappen. Dan is er de verga
derzaal voor de Senaat, die 87 leden
telt, maar die ook plaats biedt aan
meer. Het gebouw bevat voorts hon
derden commissievergaderlokalen en
kantoren van de griffie en wat er
zoal bijkomt.
Architecten, ingenieurs en arbeiders
uit zes landen hebben aan dit ge
bouw gewerkt, dat verreweg het in
drukwekkendste is van alle. Er is geen
koninklijk paleis, geen presidentiële
woning, want Europa heeft geen
staatshoofd.
Tegenover het parlementsgebouw
staat echter het gebouw van de Uit
voerende Raad, waarvan de leden zich
Minister van Europese Gemeenschap
mogen noemen. Hun voorzitter is be
noemd door de Senaat, hij zelf heeft
de anderen gekozen. Het is een klein
college, waarvan geen drie leden uil
hetzelfde land afkomstig zijn Dit cot
lege voert het bestuur over de Ge
meenschap der Zes Landen. Geen dei
•eden maakt deel uit van de regering
fan een dezer landen: geen hunnei
mag instructies halen uit welke natio
nale hoofdstad dan ook
De voorzitter van de Europese Uit
voerende Raad vertegenwoordigt de
Gemeenschap in het internationale ver
heer; hij ontvangt dus ambassadeurs
en gezanten en leidt openbare plech
tigheden. Vandaar, dat dit gebouw een
aantal staatsievertrekken bevat, waar
een chef-du-protocol de gang van za
ken leidt. Het gebouw bevat ook een
vergaderzaal van de Raad van Na
tionale Ministers, die slechts af en toe
vergadert om het beleid van de na
tionale regeringen op dat van de Uit
voerende raad af te stemmen.
Dan is er nog een derde lichaam,
waarvan de taak in de Europese
Grondwet nauwkeurig is vastgelegd.
Dat is het Europese Hof, tevens Hof
van de GKS en van de EDG. Het
zetelt echter niet hier, maar heeft zich
gezelschap van het Internationale Hof
van Justitie. Ver van Europa's hoofd-
in Den Haag gevestigd in het goede
stad, gevrijwaard van politieke be
ïnvloeding.
IS ER NU NOG WEL een taak voor
nationale regeringen? Zeer zeker, bin
nenlandse zaken en onderwijs, kunst
en verkeer, rechtspraak en maatschap
pelijke zorg en nog tal van andere
onderwerpen worden als voorheen
landelijk geregeld. Hier te Straatsburg
echter, worden de grote lijnen uitge
stippeld van de Europese buitenlandse
politiek, de Europese verdediging en
de Europese economie. En voor het
overige wordt er voor gezorgd, dat
allerlei nationale maatregelen op el
kaar aansluiten. Academici van het
ene land kunnen in het andere even
vrijelijk hun beroep uitoefenen als
thuis, arbeiders uit het ene land ge
nieten dezelfde rechten als die uit
het andere, waar zij vertoeven. Hon
derden dingen, die verschillend waren,
zijn verschillend gebleven; het deert
niemand, dat de een melk en de ander
wijn bij zijn biefstuk drinkt.
In de verhouding tussen Duitsers
en Fransen zijn de scherpste kantjes
afgesleten; Nederlanders hebben Ita
lianen leren waarderen, ook als de
laatsten geen ijs verkopen; het is
alles
Het is natuurlijk niet alles koek-en-ei
Neen, laat ik nu niet lyrisch worden,
over tien jaar. Er zullen zich ook dan
nog moeilijkheden voordoen. Er zullen
ook dan nog wel staatslieden op
het terras van het Maison Rouge
samen komen luchen om tussen de
soep en de koffie even onder vier
ogen iets recht te zetten. En er zul
len ook dan nog wel dingen zijn, waar
van iedereen zegt, dat zjj behoren te
verdwijnen. Er zullen ook dan nog
vele wensen te vervullen zijn. Maar
de benauwdheid zal zijn weggenomen.
Het Avondland zal zich hebben opge
richt om tot nieuwe bloei te geraken.
De dreiging van de ondergang zal zijn
weggenomen. De boeken van Oswald
Spengler zullen zijn verbrand
Hebt U al kennis gemaakt met Castella's
nieuwste aanwinst? Een heerlijke frisse
Bloemenzeepvoor slechts 20 cent!
Onverpakt: U ziet de fijne pastelkleuren
en geniet vol behagen van de diepe
rozengeur.
Meer dan ooit is het thans waar, dat
IEDERE vrouw mooi kan zijn. Voor
de komende warme zomerdagen, als U
z:ch eens een keertje extra wilt ver
frissen, hebt U thans zelfs keus uit
drie soorten Castella. Vraagt Uw huid
om extra rijk schuim? Castella Spécial,
mild en zacht (32 cent), schuimt schier
onuitputtelijk. Is Uw huid vooral ge
baat bij een zeep. waarvan het gehalte
aan heilzame oliën bijzonder hoog is?
Dan blijft de klassieke Castella Schoon-
heidszeep (32 cent) aangewezen.
Tijdelijk zijn twee stukken Castella
Schoonheidszeep thans verkrijgbaar bij
Uw winkelier voor 50 cent. Profiteer
nog gauw van dit bijzonder aanbod!
En wilt U een echte merkzeep voor
zéér bescheiden prijs, dan is er de on
verpakte Bloemenzeep van 20 cent.
Maak Uw keus!
(Advertentie. Ing. Med.)
OOK IN 4R0TE LUXE DOZEN
VAN 50 STUKS
(Adv. Ing. Med.)
Een groep kinderen van het zwaar
getroffen eiland Tholen heeft de vori
ge week genoten van de Noordholland
se gastvrijheid. Ze hebben Schiphol ge
zien en Artis en de sluizen van IJ mui
den en wat al niet meer. Ze waren
grenzeloos enthousiast, want bij deze
gelegenheid is voor hen een nieuwe
wereld opengegaan ,een wereld, die
dichtbij was en toch zo ver af, omdat
de, meesten hunner practisch nooit van
het eiland waren afgeweest. Van uit
stapjes kwam zelden of nooit iets, want
tijdens de schoolvacantie hadden de
boeren het te druk en als het even kon
moest de jeugd helpen op het veld.
Naarmate wij de Zeeuwse eilanden
na de ramp meer hebben leren kennen,
kunnen we niet aan de indruk ontko
men, dat het met de meeste ouderen
precies zo is gegaan. Het eiland was
hun domein en met die grote wereld
daarbuiten had men maar weinig be
moeienis. Bepaalde gebruiken, zowel
ten goede als ten kwade, gingen over
van vader op zoon, bepaalde minder
tolerabele toestanden op het gebied van
de hygiëne of anderszins bleven ge
handhaafd, waar deze elders reeds lang
waren afgeschaft.
Toen kwam de ramp, de vreselijke
ramp. De dijken braken en het water
dreef de mensen voor zich uit. Ze kwa
men op plaatsen, waar ze nog nooit
eerder waren geweest, ze zagen dingen,
die ze nog nooit eerder hadden gezien.
Het water week en er kwam een nieu
we invasie: van heinde en verre
stroomden de helpers toe. Dijkwerkers,
straatmakers, electriciens en ambtena
ren, die de wederopbouw gaan regelen
en al wat daarmede annex kan worden
geacht.
Hierbij nu blijkt meer en meer, dat
twee werelden met elkaar worden ge
confronteerd, waarbij oude en nieuwe
begrippen weliswaar met elkaar bot
sen, maar waarbij men uiteindelijk
toch een wederzijds begrip ontmoet,
aan de ene kant voor hoe het steeds
geweest is, aan de andere kant voor
hoe het niet kan blijven.
Dat is ook een dijkdoorbraak, een
figuurlijke dan wel te verstaan, die
een isolement van eeuwen ophief en
die zonder meer als een lichtzijde mag
worden aangemerkt van het trieste ge
beuren, dat zoveel leed en ellende
bracht.
moeten komen in bezoeken van indus
triëlen en handelsmensen, ingenieurs
en onderwijsmensen uit de practijk,
journalisten, boeren en vakbondleiders.
De persoonlijke kennismaking met onze
vraagstukken zal meer licht versprei
den dan kolommen artikelen in de dag
bladen. Zo heeft de Nederlandse han
delsmissie verleden jaar uitstekend
werk verricht. En men denke in dit
verhand ook aan de reis van de hon
derd volksspelers, die zo belangrijk is
als een reis van honderd gezanten.,.
„Onze ervaring is, dat er in Neder
land, ondanks de stekelige uitlatingen
van sommige sprekers en journalisten,
in alle lagen des volks een bijzonder
goede gezindheid ten opzichte van het
Afrikanerdom heerst minstens zo
goed als die tegenover Nederland in
Zuid-Afrika. Het verdrag moet daar
toe strekken, dat de wederzijdse wel
willendheid, door middel van meerdere
wederzijdse bekendheid en culturele
(Van onze correspondent in Kaapstad)
DE. Zuidafrikaanse regering heeft
het cultureel verdrag met Ne
derland getekend en het leidende
nationale dagblad „Die Burger"
spreekt daarover in een opvallend
hoofdartikel zijn blijdschap uit.
De ernst, waarmede de totstand
koming van het verdrag behandeld
is, toont duidelijk aan, zo schrijft
het blad, dat het niet maar voor
de „mooiigheid" op papier is ge
zet, maar dat er uitvoering aan zal
worden gegeven. Toch is dat niet
genoeg. De schrijver in „Die Bur
ger" naar ik meen te weten een
huiten de redactie staande gezag
hebbende figuur betoogt name
lijk, dat de culturele afstamming
der Afrikaners zuiver Nederlands
is en dat het, afgedacht van poli
tieke aangelegenheden, gewenst is
dat de twee takken van Dietse
stam. ook al zijn zij door een
oceaan gescheiden, in de eerste
nlaats op cultureel gebied meer
met elkaar gaan meeleven.
7UID-AFRIKA overweegt op het ogen-
L blik ernstig de mogelijkheid om op
scholen meer lessen in het Nederlands
te geven, maar het zou goed zijn, zo
meent „Die Burger", als de scholen van
beide landen bijvoorbeeld een uur per
week gingen besteden aan de kennis
van eikaars historie. Zuid-Afrika zal
dan ook de behandeling van de vrij
heidsstrijd der Nederlanders, die thans
bij het geschiedenis-onderwijs faculta
tief gesteld is, als verplicht onderdeel
moeten invoeren.
Maar afgezien van het onderwijs zal
de" vruchtbare uitvoering van het ver
drag niet. zoals tot dusver, gezocht moe
ien worden in bezoeken van schrijvers
en wetenschapsmensen alleen De prac
tijk van het leven zal tot uitdrukking
uitwisseling in beide richtingen ver
sterkt wordt".
HIT hoofdartikel, dat duidelijker en
concreter dan ooit het verlangen
van de Afrikaner naar nauwer relaties
met Nederland tot uitdrukking brengt,
heeft een afwijzende reactie uitgelokt
van het Engelstalige Kaapse dagblad
„The Cape Times". Het blad schrijft
raillerend, dat men dan evengoed aan
Frankrijk kan beloven de Franse revo
lutie op het onderwijsprogram te zullen
plaatsen en het besluit zijn afwijzende
beschouwing met de woorden, dat de
jeugd natuurlijk wel op de hoogte moet
zijn van de Nederlandse geschiedenis,
maar dan zonder de culturele koehan
del.
Deze ongewoon scherpe afwijzing
heeft hier in Nederlandse kringen on
plezierige verbazing gewekt, ook al be
seft men terdege, dat het standpunt
van de Zuidafrikaanse regering veel
meer in overeenstemming is met "dat
van „Die Burger" dan met dat van
„The Cape Times".
Ondertussen blijft het waar dat, zo
als „Die Burger" schrijft, alles afhangt
van de geest waarin de beide betrok
ken regeringen de z=ak behandelen
(Van onze correspondent te Londen)
DE KRONINGSFILM, die Arthur
Rank met zoveel fanfares op
de markt heeft gebracht, heeft
haar debuut in Londen gemaakt.
Mannen als Sir Laurence Olivier
commentatoren Sir Malcolm
Sargent muzikaal adviseurheb
ben er hun naam aan gegeven,
terwijl Christopher Fry de tekst
geschreven heeft. Morgen zal de
film ,yA Queen is Crownedis
haar naam haar première in
Utrecht beleven. De tekst is dan
in het Nederlands vertaald en zal
worden uitgesproken door de
Nederlandse Londenaar, Albert
Milhado.
,+A Queen is Crownedis onge
twijfeld een monumentale rol
prent. Ze is bijna net zo lang als
een gewone speelfilm, namelijk
tachtig min. en laat door haar
rijkdom aan kleuren een onverge
telijke indruk achter. De kronings-
dienst, de koninklijke processie,
door de Londense stratenalles is
er, uiteraard in verkorte vorm. in
verwerkt. De enige onderdelen,
welke zijn weggelaten, zijn de zal
ving de voorbereidingen ertoe
ziet men wel gedeeltelijk de
communie en de wijding, dezelfde
onderdelen dus, ivelke ook niet op
de televisie verschijnen mochten.
J^AAR ondanks dit monumentale, dit
indrukwekkende en dit vaak ont
roerende, moeten ons een paar woor
den van critiek van het hart. In de
eerste plaats op de techniek der film
in de tweede plaats op het land- en
mens-verheerlijkend element, dat hier
en daar in sterk overdreven vorm op
de voorgrond wordt gesteld.
De aanloop en ook de uitloop
der film past in het geheel niet
bij het eigenlijke onderwerp en is
naar onze mening nogal kunstmatig.
Men begint en eindigt met een beel
denreeks van het Engelse en om
vooral de bewoners van het hoge
Noorden niet te krenken ook het
Schotse landschap, een beeldenreeks,
welke bijna bedoeld schijnt te zijn
om toeristen te trekken. Op zichzelf
genomen zijn de plaatsjes buitenge
woon mooi, maar, evenals de enigs
zins gekunstelde literaire tekst, zou
men ze zo voor producten van de
Travel and Holidays Association
kunnen verslijten.
Arthur Rank, of beter gezegd:
regisseur Castleten Knight, is er dan
ook niet in geslaagd een film te ver
vaardigen, die in werkelijkheid meer
dan een „newsreel" is. Op zichzelf is
dit natuurlijk helemaal niet erg, ware
het niet dat „A Queen is Crowned"
met nogal wat pretenties aangekon
digd is
Ons tweede punt van critiekhet
overdreven land- en mens-verheer-
lijkende element dus, richt zich vooral
tegen de climax van de film. Het ver
schijnen van de koningin en haar
naaste familieleden op het balcon van
Buckingham Palace een alleraar
digst en zelfs ontroerend moment
overigens zou het natuurlijk einde
van de film moeten zijn. Maar neen,
de regisseur vindt dit blijkbaar niet
genoeg. Hij wil meer leveren dan de
concurrerende film-maatschappijen
(in totaal komen er drie kronings
films op de markt!) en plakt er dan
een stuk film van twee jaar geleden
aan vast, die de koningin als ama/one
bij „Trooping the Colour" (haar
jaarlijkse verjaardagsparade) laat
zien.
En door middel van chauvinistische
muziek probeert hij de toeschouwers
dan in vervoering te brengen, op een
zo demagogische wijze, dat we asso
ciaties met een dictatoriale staat
\AN H.M. de Koningin is op
Paleis Soestdijk de eerste zg.
„Koninginneharing" aangeboden.
Het vaatje malse maatjes werd
door de reder Kwakkerstein uit
Vlaardingen overhandigd. In het
midden de burgemeester van
Vlaardineen. mr J. Heusdens.
kregen. Nog is het niet genoeg. Want
als de film onder daverend applaus
haar einde vindt, klinkt plotseling
het „God save our gracious Queen"
op, gezongen door de Royal Choral
Society. En niet één, niet twee, maar
drie coupletten lang, staat elke man
en vrouw in de zaal in de houding.
JAE CAMERA-MANNEN van Arthur
Rank, die kennelijk op de beste
plaatsen langs de route en in de
Westminster Abbey hebben gestaan,
hebben schitterend werk verricht.
Hun close-ups zijn studies op zich
zelf; hun overzichtsfoto's bepagld in
drukwekkend. De kleuren, vooral van
de buitenopnamen, zijn iets te hard,
maar het is nu eenmaal nog steeds
niet mogelijk natuurlijke kleuren te
fotograferen.
Hier en daar is ook voor een vro
lijke noot gezorgd. Het bedrukte ge
zicht van die admiraal op een stei
gerend paard lokt een oorverdovend
gelach uit. En ook het uit de pas
vallen van sommige leden van de
koloniale troepeneenheden werkt on
weerstaanbaar op de lachspieren.
Wat tevens de nodige vrolijkheid
wekt, is, vreemd genoeg, de handbe
weging, welke door de koningin wordt
gemaakt, nadat haar gemaal, de
hertog van Edinburgh, haar de ge
bruikelijke hulde heeft betoond. Na
ontvangst van een kus op de linker
wang grijpt de vorstin namelijk naar
de zware St. Edward's kroon, welke
Philips als bezegeling van zijn eed
van trouw even heeft aangeraakt.
De angst van de hofmaarschalk, dat
één verkeerde handbeweging of ge
zichtsuitdrukking het meest verheven
moment van de kroning tot een farce
kan maken, is dus niet ongegrond
geweest en het is maar gelukkig, dat
zich voor het overige geen incidenten
hebben voorgedaan.
KRUISING
VAN GEWONE WEGEN
Rechfs gaaf vóór, maar
snelverkeer gaaf vóór lang
zaam verkeer
Auto kruist fiets:
AUTO GAAT DUS VÓÓRI
VEILIG VERKEER
Terwijl de Koninklijke Militaire Ka
pel onder leiding van kapitein Rocus
van Yperen het Wilhelmus liet weer
klinken stoomde gistermorgen de Dj
trein voor Parijs langzaam het Roo-
sendaalse station uit. In de trein be
vonden zich 210 vrijwilligers onder lei
ding van kapitein H. W. Wolf uit
s-Hertogenbosch, die zich in Marseille
gaan inschepen op een Frans troepen
schip, dat hen naar Korea zal bren
gen. Ook aalmoezenier nater J. van
Benthem, Montfortaan. maakt de reis
mee. In de ochtenduren had het vader-
and officieel afscheid genomen van
het aanvullingsdetachement op de
appèlplaats van de Engelbrecht van
Nassaukazerne te Roosendaal, waar
luitenant-kolonel D. de Jong, garni
zoenscommandant te Bergen op Zoom,
het woord voerde namens de minister
van Oorlog.
De eerste ministers en de ministers
van Buitenlandse Zaken van Neder
land, België en Luxemburg zullen op
16 Juni in Den Haag bijeenkomen. Er
zullen informele, vertrouwelijke be
sprekingen worden gevoerd aangaande
de Benelux.
Uit België komen de ministers J. van
Houtte en P. van Zeeland, uit Luxem
burg de ministers P. Dupong en J.
Bech en uit Nederland de ministers dr
W. Drees en J. M. A. H Luns. Voorts
nemen enkele hoge ambtenaren uit
Nederland en België aan de conferen
tie deel.
Prins Bernhard heeft gisteravond als
beschermheer van het Verbond voor
Veilig Verkeer de Verkeersweek 1953
via de radio ingeleid. De Prins merkte
op, dat enerzijds een grote technische
vooruitgang wordt geconstateerd, doch
dat anderzijds het moderne wegverkeer
een schrikbarende tol van ons volk eist.
Prins Bernhard zette voorts uiteen, dat
dit jaar gedurende de Verkeersweek in
het bijzonder de aandacht zal worden
gevraagd voor de voorrangsregeling
waarbr de begrippen fatsoen, beleefd
heid, zelfbeheersing en sportiviteit een
belangrijke rol spelen.
NOG STEEDS VISUM NODIG VOOR
DUITSLAND
Het ligt in het voornemen de visa
voor Duitsland geheel af te schaffen.
Er is echter dienaangaande nog steeds
geen officiële mededeling ontvangen
van de Duitse bondsregering.
Voorshands moet men derhalve voor
re'zen naar of door Duitsland nog in
het bezit zijn van een visum.