Hoe staat het met uw huisapotheek? SCHOON EN GEWOON SASKIA Huwelijksperikelen in donker Afrika Jacques Fath en Balenciaga De kinderstoel Hoeden van formaat Millioenen mannen kunnen geen bruid betalen Gooi weg die oude flessenpillen en tablettenwaarvan u niet meer weet waarvoor zij dienden Dominee op zoek naar Atlantis Resten van een stadsmuur (30 m. dik) ontdekt? Verkeer in Den Haag is onveiliger DOOR ONTHULLINGEN VAN EEN FRANSE NON Dure vrouwen ZATERDAG 25 JULI ER ZIJN GEZINNEN waar de huisvrouw, als Jantje zijn hand brandt aan de kachel, - als Marietje een gat in haar knie valt en als Pietje klaagt over hoofdpijn, onmiddellijk paraat zijn, d.wz. op staande voet gemetamorphoseerd tot volmaakte verpleegsters of E H.B.O.-sters. Ze behouden te allen tijde haar kalmte, weten precies wat haar te doen staat en, wat zéér belangrijk is - weten wat er in huis is aan medicamenten en verplegingsartikelen. Maar er zijn helaas ook gezinnen, waar de huisvrouw op het critieke moment zenuwachtig in haar linnenkast de hele boel staat ondersteboven te gooien, omdat ze „dacht", dat er nog ergens een tube brandzalf lag, of een flesje mercurochroom, - en toch in ieder geval een buisje aspirine Maar néén, - de brandzalf is nergens te vinden, het flesje mercurochroom is leeg en ja, er is wél een roestig'schaartje en ook een doosje met witte tabletjes, maarAarzelend werpt deze huisvrouw een blik op Pietje, die rusteloos in een stoel hangt. Zou het aspirine zijn? Of zijn het vitaminctabletten? Of is het nóg wat anders Een tijdje geleden heeft een van de leden van het gezin eens zulke witte tabletjes gehad op voorschrift van de dokter. Die zouden het ook wel kunnen zijn. Och, veel kwaad zal het wel niet kunnen, 't Een lijkt zoveel op het ander, en - baat het niet, dan zal het ook wel niet schaden! Maar misschien waren de witte tabletjes, die uw man kreeg, wel Prontosiltablett en mevrouw, of be- hoorden zij tot de z.g. sulfaprepa- raten, de strepto- coccenbestrijdende en bacteriedo- dende téfbletten, die ters attest te alleen op dok- verkrijgen, en dan nog in nauwkeurige doseringen in te nemen zijn. Wist u, dat het gevaar in het geheel niet denkbeeldig is, van naderhand optredende stoornissen in de samenstelling van het bloed, wan neer u te veel, en op eigen houtje, van deze onschuldig uitziende pilletjes slikt. Meestal worden deze prepara ten voorgeschreven voor een kuur, maar wanneer deze ten einde is, gooit u dan alstublieft de eventueel resterende tabletten weg! Ook is het heel goed mogelijk, dat weer andere medicamenten, pillen of tabletten hun kracht en werkzaamheid verliezen, wanneer ze te lang bewaard blijven. Neem geen risico. Gooi weg, die paar tabletten, die u over houdt. Het is misplaatste en gevaarlijke zui nigheid, ze te bewaren voor een „vol gende gelegenheid". Tien tegen een, dat u er geen baat bij heeft en er zelfs schadelijke gevolgen van kunt onder vinden. U stelt er een eer In, een keurig opgeruimde linnenkast te hebben. U heeft het land, als de kinderen uw naaimand door elkaar halen: u wilt graag weten, wat u heeft aan druk knopen, aan band en aan stopwol. Ook houdt u, als goede huisvrouw, van een welvoorziene provisiekast, waar de bussen en potjes rietjes in het gelid staan: suiker, rijst, havermout, alles zó voor het grijpen. Maar waarom, in 's hemelsnaam, snringen zoveel huisvrouwen op zo nonchalante en zorgeloze wijze om met geneesmiddelen? Een huisapotheek HET KOMT ER niet op aan, of het een mooi wit gelakt kastje is van me taal of van hout. 't Kan ook een doos zijn, of misschien alleen maar de bo venste plai^k in een kast. Hoofdzaak is, dat u er een heeft, en deze gere geld onderhoudt. Dan loopt u geen risico, dat u op een gegeven ogenblik een etiquet op een fles niet meer kunt lezen, dat u tot uw schrik moet con stateren, dat het middel dat u zoekt, niet meer voorhanden is, dat het fles je jodium is leeggelopen, en dat u eerst eens moet ruiken, of de fles, die u in de hand heeft, nu benzine bevat of boorwater! In die tijd wordt de brandwond van Jantje's hand een le lijk oplopende blaar (om van zijn ge gil nog maar niet eens te gewagen), blijft Marietje's knie hevig bloeden, en wordt Pietje met de minuut dren zeriger en lustelozer. WAT HOORT ER nu eigenlijk In de huisapotheek thuis? In de allereer ste plaats een koortsthermometer, een De Duitse predikant Jurgen Spa nulh heeft. Vrijdag te Hamburg verklaard dat hij de resten der „verzonken stad" uit de oudheid, Atlantis heeft gevonden en wel op de bodem van de Noordzee, ter hoogte van het eiland Ilelgoland. Ds Spanuth was in het afgelopen weekeinde aan het hoofd van een ex peditie van zeven man en in twee bo ten, uitgerust met luisterapparaten, naar het zeegebied waaronder zich volgens hem de resten van Atlantis be vinden, vertrokken. Volgens ds Spanuth heeft men met behulp van luisterapparaten de aan wezigheid op de zeebodem van een (stads) muur en een trog, beiden van «teen, vastgesteld. Hij was van' mening dat de muur, 900 meter lang en dertig meter dik is. Hij verwacht resten van het vroegere koninklijk paleis van At lantis en van een tempel te zullen aan treffen. Ds Spanuth hoopt dat het, met behulp van de luisterapparaten, binnen de komende dagen mogelijk zal zijn de juiste plaats der bouwvallen vast te •tellen. De expeditie heeft een spits toelo pende steen uit het doorzochte zeege bied opgehaald, die volgens ds Spanuth afkomstig is uit een met keien bestrate weg van het oude Atlantis. Het aautal verkeersongevallen ln de maanden Juni en Juli is in Den Haag aanmerkelijk hoger dan het vorige laar. In de week van 16 tot 22 Juli wer den niet minder dan 217 verkeersonge vallen genoteerd. Van deze ongevallen geschiedden er 5? tussen 16 en 18 uur. Er viel één dode te betreuren. 16 ernstige en 29 licht gewonden. buisje jodium of mercurochroom. Kin deren hebben over het algemeen angst voor de bruine (bijtende) jodi um, daarom is mercurochroom te ver kiezen. Voorts verbandmiddelen, zo als hydrophielgaasjes, (d.w.z. absor berend, dus vocht aantrekkend ver band weefsel), hansaplast, leukoplast, rolletjes verbandgaas in verschillen de breedten, verbandwatten en wat oude, schone linnen lappen, (voor compressen) een stuk taft, (voor Priesznitzverband) en zwachtel. Vin gers van oude handschoenen kunnen ook van veel practisch nut zijn, voor al voor de huisvrouw, om een vinger- verband op zijn plaats te houden. Wat in geen enkele huisapotheek mag ont breken, dat zijn de z.g. pijnstillende middelen, bij kiespijn, hoofdpijn, kou vatten, rillerigheid e.d. zoals aspirine, veramon, Lekasine enz., ontsmettings middelen voor de keel, talkpoeder, glycerine en kamferspiritus, (een veel beproefd ouderwets middeltje tegen ruwe handen), brandzalf, zinkzalf, va seline, laxeermiddelen, de ouder wetse fles met wonderolie zowel als de meer moderne middelen in tablet- vorm. rust- en kalmeringsmiddelen, boorwater voor de ogen en ben zine om pleiser- resten te verwij deren. Twijfelt u echter aan de i- houd van een fles, gooi deze dan on verwijld leeg. U zult natuurlijk eerst zorgvuldig gebruiken, maar niet iedereen is -o verstandig, en in een gezin met kin deren kan men niet voorzichtig ge noeg zijn. Verwijder ook alle langlig- gende geneesmiddelen. Richt uw huis apotheek overzichtelijk in met de ui terste nauwgezetheid, zodat een kind er desnoods de weg in kan vinden, wanneer u het opdracht geeft iets te halen. Ook als u op reis gaat, dient u er voor te zorgen, een en ander bij u te hebben; een aspirientje kan wonderen verrichten bij een opkomende hoofd pijn of kou. Mercurochroom en schaar plus een pakje hansaplast in Uw tas, en u bent gewapend tegen alle op reis en op wandeling of voettocht zo gemakkelijke voorkomende kleine verwondingen. Zorg vooral, dat u een wond onmiddellijk desinfecteert met jodium of mercurochroom. Een bloed vergiftiging is snel opgelopen en dan is goede raad vaak duur of niet te krijgen, vooral wanneer u uw vacan- tie „in de rimboe" doorbrengt of in een van die afgelegen oorden, waar men niet zo dadelijk een dokter of een apotheek in de nabijheid heeft. GEEF U NU OPt HUIDEKOPERSTRAAT 20-AMSTERDAM (Advertentie Ing. Med.) QAAT men niet met vacantie, eens echt uit te zijn, op de boulevards te om er maar om wandelen in een naar de laatste eisen der mode geklede japon, dan zal men beslist niet in de koffers van de vrouwen, die tot deze categorie behoren, een stevig short en wandelschoenen aantreffen. Het is meestal het type vrouw, dat niet van de na tuur houdt, doch liever de étala ges van de modemagazijnen be kijkt op zoek naar iets buitenis sigs, waarop de vriendinnen in Nederland jaloers moeten wor den Bijvoorbeeld zo'n echt Parijs mo del, dat een lieve duit kost en waar van de prijs in één adem genoemd wordt met de naam van de ontwer per van de creatie Jacques Fath en Balenciaga zijn wel de grootste troeven op dit ge bied. Het is dan ook van Balencia ga, dat wij het gele met zwarte jurkje plaatsen, waarin de taille op zo voordelig mogelijke wijze naar voren gebracht wordt. De hals vertoont op geraffineerde wijze een extra versiering in de vormivan een tweetal korte flap pen. De halslijn gaat over in een aangeknipte mouw. Rond de taille legt Balenciaga een zwarte, wildle- deren ceintuur van breed formaat, welke de wijdte van de rok, door haar nauwe aansluiting, doet uit komen. Vanzelfsprekend mogen by zo n toilet de halflange handschoenen, welke evenals van zwart wildleer zijn, niet ontbreken en evenmin de grote hoed, welke gelegenheid biedt tot het dragen van kostbare oor knoppen. Jacques Fath ontwierp het wan deltoilet, dat hierby afgebeeld wordt. Elegant van opzet, voorna melijk door de aparte inzet van de tailléruimte. Twee knopenrijen van elk drie stuks zorgen er voor, dat het een aansluitend geheel wordt. De halslijn is „echt" Frans en een ontwerp, dat de hand van Jacques Fath verraadt. De kraag heeft revers, zodat om de hals juwelen gedragen kunnen worden. Dit wit met zwarte patroon heeft lange mouwen, waarvan de kleine manchet schuil gaat in de korte witte handschoen. Ook Jacques Fath toont, dat bij niet afkerig is van het grote hoe- den-formaat. Een mode, die enigs zins Chinees aandoet en daarop ook rjïnspireerd is. In de rok zijn enige plooien zicht baar, waardoor het geheel het prae- dicaat „geknipt voor een boulevard wandeling" niet ten onrechte voert. WEET U ik heb eigenlijk altijd medelijden met de Vrouw-die- met-Vacantie-gaat. Want zij is, bijna zonder uitzondering, een uitermate gekweld wezen. Juist omdat zij vrouw is. Een man heeft daar zozeer geen last van. Die gaat, zomaar, zonder kopzorgen of roerende goederen op stap als hij daartoe de kans krijgt. Hij trekt iets aan dat makkelijk zit, en dat dus onvermijdelijk afgedra gen, ontoortbaar en antiek is. Het jasje waarin hjj kolen schept en de broek die hjj alleen aan mag bij het tuinieren. In zijn linkerzak alles tegen de baard en in de rechter een tandenborstel. Hij' draait de gaskraan af en de keukendeur op slot, en dan klapt de voordeur dicht achter zijn onbezorgd verdwijnen. Het kan zijn dat hij op zijn geduldige rammelfiets stapt of in ziin vertrouwde Volkswagen, dat hij naar het station kuiert of de treeplank van een Europa-bus be- stijgt: hij gaat er onbekommerd van door en laat achter zijn rug en voor zijn nieuwsgierige neus alle denk bare fiolen zorgen. Hij zit met dat malle jasje en die broek met knieën even zielsrustig in een stationkoffiehuis achter een broodje-ham inclusief als in de stal les van het Burg Theater, en heeft maar één aangename zorg: zoveel mogelijk te beleven voor zo weinig mogelijk geld. Maar een vrouw ach lieve deugd, hoe kan zij zo'n man hart grondig benijden. Want voor haar is de onbezorgde vacantie van de af fiches nog nimmer uitgevonden. Het dichtst benadert zij dat wol kenloos genieten nog als aankomend wicht dat eindelijk toestemming heeft afgepingeld om alleen op de fiets naar Bretagne te peddelen, hoogstens gesecondeerd door een even zorgeloze vriendin. Zij trekt £USTER MARIE ANDRé, een Franse non van de orde van Sacré Coeur, die jarenlang in Donker Afri ka gewoond heeft, heeft een boek geschreven over de daar heersende toestan den: „La Conditton humal- ne en Afrlque Nolre". zy schrijft, aldus „La Tribune des Nations", o.m.t „Welke rol speelt de vrouw In min stens de helft van het Fran se gebied in Donker Afrika? Die van een stuk koopwaar, haar positie Is geiyk aan die van de slaven ln vroe ger tyden. Men kan haar kopen of erven, men kan haar weer verkopen. Een man behoeft niet aan trou wen te denken, als hü niet veel geld heeft. Er leven hier zeker twee mlllloen mannen, die de veertig reeds bereikt hebben en die iiog steeds ongetrouwd zUn omdat ze geen geld hebben om zich een vrouw te kopen In Haute Volta, in het land van de Mossis treft men b.v. de volgende toe standen aan: Een opperhoofd van 68 jaar bezit negen vrouwen (van wie er één dertig jaar is en één twin tig) en vier kinderen. Zijn vier broers zijn niet ge trouwd: de eerste, die 40 jaar oud is, heeft een ver loofde van 17 jaar; de twee de is 35 jaar en heeft twee verloofdes: één van 7 jaar en één van 5 jaar. De derde is 33 jaar en bezit niets; de vierde, 26 jaar, heeft een verloofde van zes jaar. Dan is er nog een opperhoofd van 74 Jaar. Hij bezit twee vrouwen (49 en 43 Jaar), vier kinderen en een ver loofde van 4 jaar.... Een andere rijkaard, die 66 jaar is, bezit vijf vrouwen, twee kinderen, twee verloofdes (van 15 en 6 jaar)maar zijn kleinzoon, die 26 jaar is en die geen geld heeft, ls nog steeds vrijgezel. In deze streek dwingt men meestal de jongens van 13 jaar ln „page-dienst" te treden van een van de ministers van het grnte opperhoofd Mo- ro-Naba Acht negen jaar verlenen deze Jongen» gratis hun diensten, daarna geeft men hun een echtgenote, die zij niet mogen uitzoeken. De eerste dochter, die uit deze vrouw geboren wordt, wordt onvermijdelijk het eigendom van de minister, bij wie de jonge vader in dienst is geweest of nog is en hij mag met dit meisje doen, wat hij wil. In een dorp van het land van de Mossis, vindt men 49 man nen, die tezamen 131 vrou wen hebben en 101 kinde ren; 49 mannen, die elk één vrouw hebben en in totaal 58 kinderen en tenslotte 60 vrijgezellen tussen de 20 en 47 jaar, van wié 23 ouder dan 30 jaar. Deze laatsten zijn de armsten, die niet in staat zijn het geld bijeen te krijgen om zich een vrouw te kopen. HAAR komt bij, dat een vrouw hier steeds „duur der" wordt, sedert de Euro peanen bij deze negers de hang naar meer winst ge bracht hebben. Ziehier een voorbeeld: In Kameroen kocht men zich omstreeks j880 in de stam der Bassa's een vrouw voor 25 zakken zout, twee lendenschortjes, twee vuurstenen een stuk ijzer en een beetje kruit Maar, kort vóór 1914, toen het land al door de Duit sers overheerst werd. moest men voor een vrouw 300 tot 500 Mark, een ram, twee schapen en een geit betalen Op het ogenblik betaalt men 50.000 francs, tien gei ten, een grote hoeveelheid gietijzer, kleren voor de va der en de moeder van de bruid, enz., enz. In de buurt van Douala betaalde de man aanvankelijk alleen maai een behoorlijke hoeveelheid gezouten spek, dat de in boorlingen bij de zeelui kochten. De prijs bedraagt hier nu 100.000 francs. In Zuid-Kameroen zijn de toe standen nog erger. Soms betaalt men hier voor een vrouw 500.000 francs, tien ossen, en een kist alcoholi sche dranken. Een andere vrouw kost 100.000 francs, een nieuwe vrachtauto en twee ossen. Weer een ander kost 200.000 francs, twee os sen, 10 schapen, 5 varkens, kleren, keukengerei en kis ten met sterke drank.... Dit alles geeft aanleiding tot oneindig-lange en ruïneuze onderhandelingen. Dikyvijls zijn er vele can- didaten voor hetzelfde meis je en wordt er geboden en geboden! De Fransen heb ben bij het decreet, dat op 14 Sept. '51 uitgevaardigd werd, getracht deze kwalij ke hahdel tegen te gaan. Er werd bepaald, dat meisjes boven de 21 jaar vrijwillig een huwelijk mochten slui ten, terwijl er geen bruids schat betaald behoefde te worden. Ongelukkigerwijze werd niets bepaald omtren'. meisjes beneden de 21 jaar. onbekommerd de vrouwelijke pen danten aan van dat malle jasje en die aftandse broek: een gele trui op een zwarte trainingsbroek, en zet een of ander onwaarschijnlijk petje of schreeuwerige zonnehoed op haar verwaaide pruik. Zij steekt haar blote benen in turftrappers en wol len sokken en vervoert hoogstens op haar bagagedrager mét de wegen kaart en de thermosfles een nylon bloesje voor het onverwachte dansje in een restaurant en een plastic jas voor de plensbuien. Maar als zij ouder wordt, ge trouwd of ongetrouwd, dan is het lijden niet te overzien. WIJ ZWIJGEN gemakshalve van de kinderen. Die zijn in alle opzich ten. een 'kopzorg apart. Als zij klein zijn om ze mee te nemen, aan te kleden, te voeden, bezig, héél en ge zond te houden. Als zij ouder zijn om ze alleen te laten gaan en duizend doden te sterven by de gedachte aan alle trein-, auto- en busongelukken, onweders, overstromingen en grieze lige avonturen waarin zij van uur tot uur kunnen belanden. Maar zelfs de vrouw-op-zichzelf en de kinderloze echtvriendin gaan nooit of te nimmer zonder treiter- zieke zorgen op reis. En altijd, langs allerlei zonderlinge kronkelwegen, komen die zorgen uit op hetzelfde punt: de garderobe. Het is een misère, een kwellende narigheid, een onoplosbaar probleem. Een vrouw die op reis gaat hééft nooit iets om aan te trekken. Ja nee, natuurlijk wel zo voor alledag, voor de buren en de visite en het be scheiden avondje uit. Maar voor de reis met de groep naar Interlaken of met Piet in de wagen naar Bor- dighera komt zij alles te kort of heeft precies het verkeerde. Want als zij met dat fragment reisvereniging wegtrekt is er altijd die vlinderachtige kans dat bij dit gezelschap nu juist de loslopende neer zal opduiken die zo volkomen bij haar smaak en wezen past. En wat, wat heeft zij nu om die aardige, attente, sportieve en beschaafde man het oog te strelen? Het groene linnen completje staat haar wezenlijk niet onaardig, maar dat is toch een onding in een stof fige express of bij het bestijgen van ook maar het bescheidenste bergje. En dat jasje kan zij op geen enkele japon dragen, en hoe moet dat dan met het hoedje en de schoenen en de tas en al de petits riens die zo veel ruimte innemen? Dat wordt toch weer een streepje en een bloemetje en de regenjas met capuchon en dat ene nette imprimeetje voor 's avonds aan tafel. En de vrouw van Piet zit nog veel zwaarder in de perikelen. Want wel iswaar kan zij net grijze tailleurtje met het kanten bloesje meenemen en die geklede wandelschoentjes, iets in katoen voor de azuren kust en dat pauwblauwe zijdje met de imitatie parels voor iets gekleeds met muziek. Maar zy weet nu al dat die hele keurigheid daar straks in de weelde rige modieuze nonchalance van de Italiaanse Rivièra haar zo stijf en ouderwets zullen voorkomen als een klepmand in de Ritz-bar. Want daar. in die sprookjesachtige rijkeluisparadijzen ben je alleen maar gekleed als je zo wéinig of zo dol mogelijk aan hebt. Een soort Uno-ensemble van Chinese koelie- hoed, Mexicaanse poncho, Hongaar se boezeroen met Pari.jse slagers broek compleet met Zigeuneroor bellen. En hoe ter wereld kun je dat op de kop tikken, laat staan dragen, in Doetinchem of Westzaan? ACH lieve bedrukte Assepoes stel u gerust. Want hoèzeer de gemiddelde goed Nederlandse Piet een clandestien oogje mag wagen aan strapless en al wat nog lesser is voor zijn toekomstige of ver worven gade reikt zijn ideaal niet hoger dan „schoon en gewoon". En de zoete beloning van uw sim pelheid kon u wel eens onverwacht te beurt vallen als u in uw frisse bloesje er onopvallend lavendel geurtje tegenover hem zit koffie te drinken op dat hoogst mondaine ter ras vol buitenissigheden. En hii u zonder één woord Frans complimenteert op zijn manier: Ik zou niet graag willen dat jij ]e zo toetakelde MIJN DOCHTER heeft een kinderstoel gekregen. Een glanzend, nieuw bouwsel, dat zeer onlogisch 'en paar wielen aan de achterkant van zijn achterste poten heeft. We hebben nog niet ontdekt, waartoe deze wielen dienen, maar het zal mettertijd zijn nut wel hebben. Weten wij wat voor stadia onze dochter nog doorlopen gaatl Mis schien rolt ze nog weieens tegen de wanden omhoog. Een potje is de kinderstoel ook rijk en aan de voorkant, waar dat aard appelenbakje zit, staat een fraaie tekening. Kortom, het is een kinderstoel van allure. De kinderstoel was bezorgd, toen ik in verticale stand mijn nachtrust op het kan toor wat probeerde te verlengen. Bij mijn thuiskomst zag ik dus pas de kinderstoel en de triomfantelijke dochter. „En ze heeft er een plas in gedaan ook kreet mijn vrouw geestdriftig uit de keuken. De vermaning die me op de lippen lag (zo'n mooi gepolitoerd meubel ook!) slikte ik in, toen mijn vrouw, die beter met de situatie ter plaatse bekend was, een klein potje uit de stoel toverde. Aandachtig be keek ik één en ander en sprak enkele be wonderende woorden. ,Js!ou gaat het weer weg!", sprak mijn vrouw tenslotte, want ova moet het nog zien. Jéou je nou welt", vroeg ik. „Dergelijke intimiteiten van een dame zet men nu eenmaal niet te kijk!" Maar ze dicht er niet over. Misschien kwam er nog wel meer, en dan was 't toch enig. Zo'n eerste, juistgeplaatste plas mocht een curiosum heten. Enfin, het potje ver- dvie— weer. Maar ova kwam niet, die dag, en de vol gende dag ook niet. En nog maar steeds zat dat potje onder in de stoel, 's Avonds begon ik er nogeens over. ,7-ou je 't nu maar n wegdoent Ik an het hem toch nel beschrijven, als-ie dat wenst1" Maar nee, zulke dingen moet je zién, net als 't beeld van Zadkine in Rotterdam. Wederom verstreek er een dag zonder ova. ,7-óuden we nu niett", vroeg ik die avond, met veel minder aarzeling dan e rst, want het werd een noodtoestand. „Nee", zei mijn vrow botweg. ,X>'r eerste hemdje zou je bewaren en dan dit weg- smijten? Ik denk er niet-an!" Jstaar ik ben niet van plan een cata strofe hier in huis te veroorzaken!", sprak ik resoluut. Terstond grecfa ik onderin de stoel, zoals ik tevoren mijn vrouw had zien doen. .J'as op gilde zij nog. Maar liet was al te laat. Als een snort radarinstallatie van de marine, torende nieuwe kinrlrt stoel temidden van een waterplas. Mijn vrouw sloeg de handen voor het gelaal en 'k te om dweilen en doeken. Een kwar tier later kwam ova. Hij hielp nog even met dweilen. ALBE RIK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 11