Beschamende nederlaag van de
Nederlandse athletiekploeg
Vreemdelingen doorkruisen ons land
Geheimzinnig leven in Pools oerwoud
Belgen wonnen met 250-164
Veertien bison-stieren zochten
verdwaald moederdier
Slijkhuis liet weer eens
verstek gaan
Farina redt de eer
van Ferraristal
Geprikkelde Hans Dekkers
versloeg Van Est
Carrera wereldkampioen
groot biljart libre
Naumann candidaat van de
„Deutsche Reichspartei"
Landhervorming in Bolivia
De Jacob Maris-prijs voor
Nol Kroes
Pijnloos scheren!
Bit jaar meer buitenlanders dan ooit
Proefstation in
wildpark
Bewondering voor wat ons
land biedt
Vliegende schotels komen
niet van andere planeten
MAANDAG 8 AtTGUSTITS 1958
JJET IS MAAR gelukkig dat de Nederlandse atliletiekwereld nog atli-
leten als Fanny Blankers-Koen, Willy Lust, Puck Brouwer, Gré de
Jongh en verscheidene andere meisjes van klasse rijk is, want het sterke
geslacht heeft internationaal vrijwel niets in de melk te brokkelen. De
landenwedstrijd BelgiëNederland heeft dat gisteren op pijnlijk dui
delijke wijze aangetoond. Te Antwerpen wonnen onze Zuiderburen
namelijk met 250 tegen 164 punten. Meer nog dan deze koele cijfers
was het voor de KNAU beschamend dat enkele prominenten verstek
lieten gaan. \Fim Slijkhuis was weer gekomen met hét excuus van een
„wrakke" achillespees, niettegenstaande het feit dat hij Vrijdag nog een
3000 meter op een grasbaan had gelopen en nog enkele andere lopers
vonden de wedstrijd tegen België niet belangrijk genoeg om hun colbert
voor het wedstrijdtricot te verwisselen.
JN TEGENSTELLING tot die lauwheid
van Slijkhuis c.s. was het enthousias
me waarmee Janus van der Zande
naar Antwerpen was gekomen hart
verwarmend. Allerminst een baanloper
had hij zich voor de tien kilometer la
ten inschrijven en zonder zich iets van
reputaties aan te trekken heeft hij eeft
magistrale zege behaald. „Vechtjanus"
van der Zande nam direct de kop, maar
na enkele kilometers vond hij het toch
verstander de Belgen Roele, Le Blond
en Van Driessche voorop te laten gaan.
Na vijf kilometer kwam er enige teke
ning in de strijd. Onze landgenoot
scheidde zich met Le Blond èn Roele
van de overige deelnemers en twee ki
lometer verder moest ook Le Blond
lossen. In de laatste twee kilometer
trachtte Roele met tussensprints Janus
van der Zande kwijt te raken, een tac
tiek die hem duur kwam te staan. Op
het moment dat een ieder dacht het
gevecht om de zege in volle hevigheid
te zien ontbranden, kreeg Roele een
inzinking. Van der Zande snelde on
verstoorbaar naar de finish waar hij
met grote voorsprong in de tijd van
32 min. 33.2 sec. arriveerde. Hij zorgde
daarmee voor de derde overwinning
op de loopnummers. Nederhand nam de
110 meter horden in 15.2 sec. voor zijn
rekening en Gijs van der Hoeven, nam
soepel en met zijn passen goed uitko
mende de 400 meter horden in 54.9
sec. Tegenover deze drie overwin
ningen stelden de Belgische heren er
negen, waarbij zij op de 5.000 meter,
de 200 meter en de 3000 meter steeple
chase ook zelfs de. tweede en derde
plaats voor zich opeisten. Bij de tech
nische nummers gingen onze Zuider
buren zeven maal met de eer strijken,
tegen de Nederlanders een keer. Vis
ser, Wessels en Mqv maakten van het
verspringen een volkomen Nederland
se aangelegenheid.
De autorace om de Grote Prijs van
Duitsland heeft, zoals bij alle wedstrij
den voor het wereldkampioenschap het
geval is geweest, een felle strijd ont
ketend tussen de twee Italiaanse mer
ken Ferrari en Maserati. Geruime tijd
zag het er naar uit, dat Maserati ein
delijk eens een overwinning zou beha
len. Wereldkampioen Ascari kreeg nl.
een lekke band en verdween enkele
ronden later met een defecte motor
geheel uit de strijd. De Argentijn Fan-
gxo heeft tenslotte toch de leiding aan
de stalgenoot van Ascari, Farina, moe
ten afstaan. De uitslag luidde:
1. Farina, Italië, met Ferrari, 410 580
km in 3 uur 1 min. 25 sec., gemiddelde
snelheid 135 km/u; 2. Fangio, Argen
tinië met Maserati, 3 uur 3 min. 29 sec.,
134 km/u; 3. Hawthorn, Gr. Brittan-
nië met Ferrari, 3 uur 4 min. 8.6 sec.;
4. Bonetto, Italië, met Maserati, 3 uur
II min. 13.5 sec.; 5. De Graffenried,
Zwitserland met Maserati, op 1 ronde;
6. Stirling Moss, Gr. Brittannië, met
Cooper-Jaguar, op 1 ronde; 7. Swaters,
België, met Ferrari, op 1 ronde; 8.
Villoresi, Italië, met Ferrari op 1 ronde;
9. Rosier, Frankrijk, met Ferrai op 2
ronden.
Hans Dekkers, nog altijd wat ge
prikkeld omdat Kees Pellenaars hem
niet in de Nederlandse equipe voor de
Ronde van Frankrijk had opgenomen,
heeft gistermiddag te Maastricht willen
bewijzen, dat hij nog altijd in staat
is een wedsrijd te winnen. Hij won
de 120 km wedstrijd, waaraan de ge
hele Nederlandse Tour de France ploeg
deelnam, in de eindsprint van Wim van
Est. De chronometers wezen voor Dek
kers een tijd van 2 uur 46 min. en 47
sec. aan. Op 3 seconden volgden Koch,
Gerrit Voorting en de Belg Storm. Jan
sen, Van As, Schoenmakers en Donker
hadden een achterstand van 12 secon
den.
De Argentijn Carrera heeft het tornooi
om het wereldkampioenschap groot bil
jart libre, dat te Vigo werd gehouden en
waaraan niet dQor onze landgenoot De
Ruyter werd deelgenomen omdat de
Spanjaarden geen reiskosten-vergoeding
wensten te geven, gewonnen. Hij prolon
geerde daarmee zijn titel. De eindstand
luidde: 1 Carrera (Arg.) lö pnt, 2 Do
mingo (Sp.) 13 pnt, 3 Van Harsel (Belg.)
13 pnt, 4 Spielmann (Dld) 8 pnt, 5 Bu-
tron (Sp.) 6 pnt, 6 Nussberger (Zwits.)
6 pnt, 7 Plnto (Port.) 4 nnt, 8 Gribaud
(Fr.) 4 pnt, 9 Iglesias (Chili) 2 pnt.
De uiterst rechtse „Deutsche Reichs
partei" heeft Zondag officieel dr Nau
mann, de voormalige staats-secretans
In het ministerie van Propaganda tij
dens het Hitler-regiem, candidaat ge
steld voor de algemene verkiezingen
op 6 September, T
De belangrijkste uitslagen luiden:
100 meter: 1 Jacques Vercruysse (B.)
10.8 sec., 2 Rolland Vercruysse (B.) 10.8
sec., 3 Rulander (N.) 10.9 sec.
200 meter: 1 Rolland Vercruysse (B.)
21.9 sec., 2 Jacques Vercruysse (B.) 21.9
sec., 3 Germonprez (B.) 22.2 sec.
400 meter: 1 Linssen (B) 49.5 sec., 2
Smildiger (N.) 50.2 sec., 3 Colemont (B.)
50.4 sec.
800 meter: 1 Demuynck (B.) 1.55.3, 2
Rem (N.) 1.55.6, 3 Leva (B) 1.56.2.
Verspringen: 1 Visser (N.) 7.19, 2 Wes
sels (N.) 6.90, 3 Mooy (N.) 6.82.
Kogelstoten: 1 Van de Zande (N.) 14.67,
2 Dcpre (B.) 13-98, 3 Wuyts (B.) 13.87.
Discuswerpen: 1 Kintziger (B.) 46.20,
2 Fikkert (N.) 44.08 (nieuw persoonlijk
record), 3 Wuyts (B.) 43.12.
Speerwerpen: 1 Mangwele (B.) 64.33,
2 Fikkert (N.) 63.06, 3 Lutkeveld (N-)
62.33.
Kogelslingeren: 1 Haest (B.) 52.26, 2
Druyts (B.) 45.71, 3 Versteeg (N.) 43.94,
Polsstokhoogspringen: 1 Pirlot (B 3-80,
2 Klaps (B.) 3.60, 3 Swart (N.) 3.60.
Hinkstapsprong: 1 Herssens (B.) 14.16,
2 Snippe (N.) 13.76, 3 De Jong (N.) 13.53-
4 x 100 meter estafette: 1 België 42
sec., 2 Nederland 43 sec.
4 x 400 meter estafette: 1 Nederland
3.21.5 (gedlskw.), 2 België 3.21.8.
De Boliviaanse president, dr Paz Es-
tensoro, heeft gister een decreet op de
landhervorming' ondertekend. Volgens
de president worden door het decreet
twee en een half millioen landarbei
ders uit de slavernij bevrijd. De pach
ters zullen het land, dat zij bebouwen,
thans in eigendom krijgen. Bolivianen
van achttien jaar en ouder, die een
boerenbedrijf willen beginnen, zullen
1500 meter: 1 Langenus (B.) 3.54.8, 2 j ^nd krijgen toegewezen, waar dit be-
3 59 schikbaar is. Zij dienen echter twee
I jaar lang in het boerenbedrijf werkzaam
te zijn geweest. Ook aan buitenlanders,
onderworpen aan voorzieningen be
treffende immigratie en kolonisatie,
kan land worden toegewezen.
Janssens (B.) 3.58.4, 3 Rovers (N.)
(nieuw persoonlijk record).
5000 meter: 1 Herman (B) 14.29.2, 2
Hanswijck (B.) 14.59.6, 3 De Troyer (B.)
15.01.6.
10.000 meter: 1 Van der Zande (N.)
32.33.2, 2 Roele (B.) 32.55, 3 Leblond (B.)
32.55.6.
110 meter horden: 1 Nederhand (N.)
15.2 sec., 2 Broeken (N.) 15.3, 3 Bultiauw
(B.) 15-4.
400 meter horden: 1 Van der Hoeven
(N.) 54.9 sec., 2 Stoclet (B.) 55.3, 3 Buys
(N.) 50.2.
3000 meter steeple chase: 1 De Weer
(B.) 9.44.4, 2 Claessens (B-) 9.58.8, 3 Van
Aken (B.) 10.04.6.
Hoogspringen: 1 Herssens (B.) 1.93 m„
2 Delelienne (B.) 1.90, 3 Tsikana (B.) 1.85.
Vesper op het roggeland in de
Achterhoek. De boeren in de
Achterhoek hebben tijdens de
drukte voor de roggeoogst niet
veel tijd om thuis te gaan eten.
Daarom blijft men meestal op
het land „vesperen", zoals dat
onder de bevolking genoemd
wordt.
De molens bij Kinderdijk vormen een dankbaar object voor deze filmende
Amerikaanse.
De Jacob-Marisprijs voor de schil
derskunst, ingesteld door het Haagse
gemeentebestuur, (groot f 1.000,—) is
dit jaar toegekend aan de Haagse schil
der Nol Kroes voor zijn schilderij
Man en Vrouw". De tweede prijzen,
de z.g. materiaalprijzen (groot f 300,—
elk), zijn toegekend aan Paul Arntze-
nius voor zijn schilderij „De roeiboten"
en aan Jacob Nanninga voor zijn ab
stract schilderij „Thibet".
Gelijkertijd waren prijzen voor de
tekenkunst uitgeloofd. De jury heeft
dit jaar, bij gebrek aan een duidelijk
hoogtepunt, geen termen aanwezig ge
acht om de hoofdprijs ad f 1.000,— toe
te kennen. Zij heeft daarom besloten
drie gelijkwaardige tweede prijzen
(..materiaalprijzen") te verlenen. Deze
zijn toegevallen aan Kees Andrea voor
de tekening „Spanje". W. J. Rozendaal
voor de tekening „Portret Gerda' en
Co Westerik, die in 1951 de hoofdprijs
won met het schilderij „De visvrouw'
voor dp tekening .De angstige".
Geen enkele keer zult U meer klagen
dat het scheren pijn doet of dat d»
huid stuk gaat of naschrljnt, indien
«óór het inzepen een weinig Purpl
wordt ingewreven,
(Advertentie Ing. Med.)
(Van onze speciale verslaggever). zijn officiële achternaam De Vries. Reeds door
„MIJN VOORNAAM IS EDDY", zegt de Neder- j deze gemoedelijkheid komt er een beetje sfeer in
landse leider van het gezelschapje buitenlan- het heterogene gezelschapje. Er is een eenzame
Zuid-Afrikaanse bij, er zijn enige Engelsen, twee
Amerikanen, een moeder en een zoon uit Oosten
rijk, drie reizigers uit Zwitserland en iemand uit
Australië. Allen toevallig in deze ene touringcar
bijeen, omdat zij ingeschreven hebben op dezelfde
molentocht. Grenzen worden gemakkelijk over
schreden, vooral onder vacantiegangers, die meer
en meer onder de indruk komen van het vele
schoons en van de talrijke merkwaardigheden, die
Nederland hun te bieden heeft. En die zich daar
over willen uiten tegen elkaar en vooral tegenover
hun Nederlandse medereiziger.
ders, zodra dezen in de bus van Lissone-Lindeman
gezeten zijn, die hen van Den Haag naar Delft,
vandaar naar Gouda en verder langs de schone
Vlist naar Schoonhoven zal brengen en vervol
gens langs de Lek naar' Kinderdijk, waar vele
typisch Nederlandse molens bijeen staan, door
Alblasserdam naar Rotterdam, naar Schiedam en
dan weer naar Den Haag terug. „Noem me maar
Eddy", zegt de leider tot de Engels sprekenden in
de touringcar. En hij voegt er voor de Frans spre
kenden aan toe, dat zijn voornaam Edouard luidt.
Dat klinkt gemakkelijker en vertrouwelijker dan
(Van een bijzondere medewerker)
IN DE SNELTREIN van Warschau naar Noordoost-
Polen begonnen de reizigers, toen wj hun vertelden
waar we heen wilden, over die roerende liefdesgeschie
denis, die zich na de oorlog in het oerwoud van Bialo-
wicz, het grootste natuurreservaat in Oost-Europa, heeft
afgespeeld, ln deze „Puszyna", de eenzame heide met
geweldige bossen, moerassen en struikgewas, waar vroe
ger de Russische Tsaren en later de gasten van de Pool
se regering jaagden, hadden soldaten, partisanen en hon
gerige boeren in de oorlog hun vleesrantsoen bij elkaar
geschoten. Tenslotte was het een geliefkoosd jachtgebied
voor soldaten van het Rode Leger. Toen er in 1945 weer
een regering in Warschau gevestigd werd, zond deze
houtvesters naar Bialowicz, om te redden wat er nog te
redden was. Ze vonden van de kostbaarste van alle kud
den runderen, de bisons, nog maar 14 stieren. De ge
heimzinnige oerdieren met hun machtige gedrongen lij
ven en de dreigend omlaag gehouden kop met de zware
horens waren zonder koeien en hun paringsdrang ver
vulde de bossen met hartstochteljke kreten. Volgens me
dedelingen van de boeren liep er een verdwaald moeder-
dier alleen buiten het reservaat rond, maar al het zoe
ken van de mensen bleef vruchteloos. De stieren hadden
echter een beter instinct en een groter uithoudingsver
mogen en op een goede dag werd de koe teruggevonden.
Al spoedig bracht ze een kalf ter wereld en redde zo
doende de kudde voor het uitsterven.
NA EEN vermoeiende
treinreis en een landelijke
rit in een Poolse koets be
reikten wij, deze ware ge
schiedenis nog in gedach
ten, het gebouw van het
Staatsbosbeheer aan de
rand van het thans weer
omheinde wildpark van
4000 hectare oppervlakte.
Wij bezichtigden de volgen
de dag het jachthuis, waar
weer van tijd tot tijd pro
minente ministers van de
Oostelijke staten verblijf
houden en bezochten het
wetenschappelijke proefsta
tion. Hier werkt, op be
spiegelende afstand van
civilisatie en politiek, Prof.
Dr Karpinski, sinds 20 jaar
directeur van het Instituut
en leider van het reservaat.
Tot zijn staf behoren be
roepscollega's, zoals de
Duitse professor Dehnel,
een beverspecialist en on
derzoeker van de kleine
zoogdieren van het woud,
Professor Vetulini als fok
ker van oerossen en Prof.
Dr Zablnski, directeur van
de dierentuin te Warschau.
Ze wijden zich aan het ge
meenschappelijke onderzoe
kingsobject, het oerwoud en
zijn nog niet geheel ont
sluierde geheimen. Men on
derzoekt de voorwaarden
voor het biologische even
wicht in de dierenwereld,
die ongestoord door mensen
onder de machtige sparren,
reusachtige pijnbomen, beu
ken, linden, berken, ahorn
bomen en in het dichte,
woekerende struikgewas om
hun bestaan strijden. Bij
zonder goed schijnt deze
vrijheid de bevers te beko
men, die hier hun dammen
bouwen en zich sterk ver
meerderen. Moeilijker is het
voor de zeven elanden,
waarvoor men een eigen
reservaat moest afbakenen,
omdat ze vanwege hun ho
ge poten heel moeilijk op
weiden kunnen grazen en
veel struikgewas als voer
nodig hebben. Naast hen
weiden een paar jonge die
ren, die net als hun ouders
bijna tam zijn. In Bialowicz
woont ook de tarpan, een
klein wild paard, waarvan
de laatste exemplaren twee
eeuwen geleden gevangen
en op deze heide weer vrij
gelaten zijn. Ze zijn talrijk
geworden en voelen zich
in de onbeteugelde vrijheid
uitstekend, maar ze moeten
zich hard tegen beren, wol
ven, vossen en lynxen ver
dedigen, die natuurlijk ook
herten, damherten, reeën en
andere dieren onbarmhar
tig aanvallen.
OP EEN ZONNIGE mid
dag leidde een zwijgzame
houtvester ons naar de in
gang van het reservaat
voor de bisons. We liepen
over een smalle weg, waar
van het wegdek doordrenkt
was met desinfecteermid-
delen en bij een slagboom
werden onze schoenen met
een vloeistof ontsmet, om
mond- en klauwzeer te we
ren. Toen deze „zuivering
voorbij was, konden we het
180 hectare grote rijk van
het zeldzaamste en duurste
rund ter wereld betreden.
Verderop, onder een paar
afgevreten bomen, stond
een troep bisons en staarde
ons nieuwsgierig aan met
hun sombere, half door hun
ruige vacht bedekte ogen.
Onze leider liet ons een
ladder opklimmen naar een
standplaats, want deze die
ren kunnen gevaarlijk wor
den. Op de achtergrond za
gen we enkele stallen en
hooimijten. Het biologisch
evenwicht geldt niet voor
bisons, die zonder mense^
lijke hulp in de winter
zouden verhongeren. Ze
hebben zelfs heel veel hooi
nodig, verder koolraap en
nog wat krachtig bijvoed-
sel. Met de koe, die in
de na-oorlogse verwarring
verdwenen was en toen in
het bos van Bialowicz als
de „verloren dochter" ver
welkomd werd. kon het
aantal bisons verhoogd
worden tot bijna 30 dieren,
die echter niet allemaal op
hun geboortegrond blijven.
Want er is een grote vraag
naar deze dieren uit de hele
wereld. Voor harde dollars
werden er enkele pracht
exemplaren naar Amerika
geëxporteerd of ingeruild
voor andere „dierentuin
artikelen". Op de heide van
Bialowicz worden op het
ogenblik 18 bisons ver
zorgd. maar we weten niet,
of er sinds ons bezoek niet
weer een heuglijke gebeur
tenis heeft plaats gehad.
ER RIJDEN op het ogenblik dage
lijks vele bussen door ons land:
bussen uit Winterswijk, uit Roer
mond en uit Emmen naar het Wes
ten om daar de landgenoten te laten
enieten van de grote steden en van
iet strand en de zee; toeringwagens
uit Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag naar Limburg, naar de Achter
hoek of de Friese meren; zij rijden'
van Oost naar West en van West
naar Noord. En daar tussendoor
zwermen de toeringcars met de on
telbare buitenlanders, die naar Ne
derland gekomen zijn om er tot hun
frote verrassing te ervaren, dat dit
leine landje nooit vermoedende
schoonheden herbergt
Verleden jaar reeds werden ver
scheidene daguitstapjes voor de bui
tenlandse vacantiegangers in ons land
georganiseerd. Deze zomer overtreft
net aantal vreemde bezoekers even
wel verre dat van vorige jaren. Er
zijn nog nooit zo veel Engelsen,
Fransen, Belgen, Duitsers, Oosten
rijkers, Zwitsers, Italianen, Skandi-
naviërs en Amerikanen in ons land
geweest. Nog enkele maanden zal die
stroom aanhouden.
Zoals die buitenlanders hebben
wij ons laten rondleiden. Op de
Markt in Delft bewonderden wij met
hen in een winkel, die op een kleine
expositie leek, het echte Delftse
blauw. Het Amerikaanse echtpaar
ging er vandaan met een groot pak,
waarin enige specimen van dit ty
pisch vaderlandse kunstproduct wa
ren verborgen.
In het stamland terug
IN een gezellig babbeltje vertelde
hij, dat hij Van Vredenburgh heet,
dat een van zijn voorvaderen uit
Holland naar Amerika getrokken is
en dat het hem een groot genoegen
deed nu in dit stamland terug te zijn.
Hij werkt in Arabië bij een olie
maatschappij en is voor twee weken
naar Nederland gekomen, vooral om
dat hij van Nederlanders in Arabië
zoveel over hun land gehoord had.
Hij heeft er geen spijt van. Het weer
moest alleen wat mooier zijn.
Mevrouw Van Vredenburgh ver
trouwt ons toe, dat zij in Den Haag
in hotel „De Witte Brug" logeert,
dat ook naar twee kinderen van
zeven maanden en van zeventien
maanden zijn meegekomen, doch dat
deze babies aan de wilt ge hoede
van een Nederlandse nurse zijn toe
vertrouwd
Met ontzag kijken de deelnemers
van deze excursie op naar de mas
sale scheve toren van de Oude Kerk;
de intieme schoonheid van het Prin
senhof maakt een diepe indruk op
hen. „Et nous voici a présent devant
1'église wallone, fondée par les Hu-
guenots, refugiés au Pays Bas en
1570", klinkt de stem vaii de leider.
„En dit is de oudste in Nederland
gedrukte Franse Bijbel."
De damesleden van het gezelschap
verloochenen haar aard niet. De lei
der kan de aandacht vestigen op Go-
thische en Romaanse bouwstijlen, op
fraai bewerkte geveltjes en rustieke
bruggetjes, voor de étalage van een
eenvoudig handwerkwinkeltje blij
ven zij staan en bekijken nauwkeu
rig de uitgestalde kleedjes, doekjes,
blousjes en jurkjes.
Eén verschijnsel trekt aller aan
dacht: de spionnetjes aan de ramen
der bovenverdiepingen. Men vindt
die spiegeltjes vreemde dingen, maar
toch ook wel grappig. In Rotter
dam kijkt men opnieuw zijn ogen
uit en nu op de hijsbalken, die in
de gevels van de verdiepingenwo
ningen zijn aangebracht en die die
nen om bij verhuizingen het meubi
lair naar binnen- of riaar buiten te
brengen. Men kent die dingen blijk
baar niet in het buitenland.
ALS DE GROTE WAGEN door het
vlakke, Hollandse polderland
rijdt, gaat de leider onverstoord ver
der: „On your left, ladies and gent
lemen, a typical dutch polderland
scape, where the waterlevel in front
is higher than the land laying in the
back. Also notice the different types
of windmills used for draining the
land". Hij gaat van Frans over in
Engels en omgekeerd. Duits heeft hij
op deze tocht niet nodig, want de
Oostenrijkse deelnemers spreken
Frans en Engels. v
De Oostenrijkse dame is één zaken
vrouw; zij bezit enkele wijnbergen
en vertelt ons, dat er maar vier
merken echte Italiaanse Chianti zijn.
Zij zijn te herkennen aan een plaatje
van een rode haan op de hals van de
fles en aan de stempeling van de
kurk
De Zwitserse mevrouw, die verge
zeld is van haar dochter eri haar
schoonzoon, woont in een buitenwijk
van Lausanne. Zij blijft een week
lang in Nederland, waarover zij
niets dan lof heeft. Een proper land,
een lieflijk land en zuike prettige
mensenZij is een sterk voor
standster van een federaal Europa.
In het Edelambachtshuis in
Schoonhoven komen deze buitenlan
ders bijna niet los van het artistie
ke. in deze plaats vervaardigde zil
verwerk. Kostbare stukjes van deze
nijverheidskunst worden eigendom
van opgetogen Amerikanen, Engel
sen, Zwitsers en Oostenrijkers. In
hotel Belvédère met zijn fraaie uit
zicht op de Lek, ontmoeten zij toe
vallig verscheidene leden van het
corps diplomatique, dat eveneens
een gezamenlijk uitstapje maakt.
Vriendelijk droomland
DE TWINTIG MOLENS, die bij
Kinderdijk bijeen staan, worden
op vele wijzen vereeuwigd; de Maas
tunnel vindt men een imposant wa
terbouwkundig werk. Maar het be
sluit var. de dag vormt toch wel
een glanspunt van de excursie; de
buitenlanders zijn dan namelijk de
gasten van de jeneverstokerij „De
Locpmotief" van P. Melchers in
Schiedam en zij maken er kennis
me Dutch Kin, waarvan zij al zo
vaak de lof hebben horen zingen.
Zij vernemen in het kort, hoe de
jenever gemaakt wordt, zij zien wat
ingrediënten en oude instrumenten
en staan verstomd in het vertrek,
waarin 4100 kleine flesies met de
inheemse alcoholhoudende dranken
uit 52 landen bijeengebracht zijn.
Dan proeven zij de Dutch gin, die
blijkbaar zo goed smaakt, dat zij
zich graag een tweede glas laten in
schenken. Op de terugweg naar Den
Haag is Nederland een droomland
voor hen geworden, met alleen maar
schoons en goeds en vriendelijks
Als deze vreemdelingen iri hun
land zijn teruggekeerd, zullen zij en
thousiaste verhalen vertellen over
dat kleine, dicht bevolkte en merk-
waardig mooie landje aan de Noord
zee en volgend jaar zullen ook an
dere buitenlanders Nederland willen
zien
Het Amerikaanse ministerie van
Landsverdediging heeft in een rapport
over onderzoekingen, ingesteld naar
drie duizend binnengekom mel
dingen over z.g. „vliegende schotels",
verklaard dat er niets is, dat er op
wqst, dat deze verschijnselen verband
kunnen houden met andere planeten
?Lmetj (*«heirne> wapens, al dan niet
tegen de Verenigde Staten gericht".
Voor veertien procent der binnenge
komen meldingen kon géén verklaring
«mTÜ Begcvon' cloch bok hiervoor
geldt de in de vorige alinea vermelde
conclusie van het rapport.
