Tien weken eenzaam zeilen in schoener jacht op Atlantic In 1861 was er hevige critiek op de reddingmaatschappij r Jimmy Bwwn en de Orütijehemden Vandaag rijden de DOK-renners de laatste avondrit Predikbeurten Zeeman - filosoof zond bl ij de mare naar moeder in Finland Twee bijzondere films in het Tivoli-theater vertoond Oppasser van reddingboot had zijn rekening te nemen. Het gevolg was geen bevelen ontvangen»nenach4»™!*'be«ddeereddin^anme»- Binnengesleept door „De vijf gebroeders" „De bron" en „De laatste étappe" Afscheid wethouder L. F. van Loo Vletterlieden toen nftAaBVMbtt-DtYd! uitvevaren SSSaSbS?' j™ KlliD,:r' B,rl M Morgen de dualmeet Gemeente-Werf Vriendschapsdronk in de Helderse jachthaven Uit de raadsportefeuille Vandaag worden weer twee stroomgaten gesloten Strijd om clubtitel op 13 September Uitbreiding van algemene begraafplaats TUSSEN HAAKS EN KUITJE Uit de geschiedenis van Den Helder (9) Uitgevaren... q6 0Dnasser van de Huisduiner verworven. Nimmer hadden zij N. V.-ORGANON-OS S VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1B58 v ftlRSTI KIVIKOSKl, moeder van een zeeman, is gisteravond in het verre Kemi (Finland) naar bed gegaan met dankbaarheid in het hart. Voor het eerst na maanden een levensteken van haar zoon, die op 15 Jurti moederziel alleen in een klein schoener jacht New York verliet met als reisdoel het ouderlijk huis. En nu kwam uit Den Helder, nog op duizend zeemijlen afstand van Kemi, dat telegram: „Uear Muiter! 1 landed in Helder, Holland. I am all riglit. Love, Olavi." Deze blijde tijding werd gistermiddag om half zes met forse potloodletters op ons fdadbloc geschreven en gonsde een uur later door de telegraafdraden naar Kemi, waar de telegrambesteller zich haastte naar het adres y.altpkatu 43. Toen was de avond gevallen over de Helderse jachthaven, u-aar een gelige lichtschijn speelde door de ronde patrijspoortjes van 'de ,,Turquose". Olavi Kivikoski genoot zijn eerste nacht van rveldudige rust na vele dagen tussen water en wind. Het brakke water van de Bin nenhaven betastte de blauwe flanken van het scheepje, dat tien weken lang door de wijde eenzaamheid van de oneindige zee had gezwalkt. JjAARDIG en gebruind stond Olavi op hét gele dek van zijn „Turquoise", toen rappe handen het scheepje stevig afmeerden. En met een glundere blik in zjjn donkere ogen wees hjj ons even later op een grote zeekaart de route, die hij met het kittige schoenertje reeds had afgelegd. In de knusse intimiteit van zyn kluizenaarsverblijf toonde hij ons één van de zwijgende vrienden, die hem daarbij hadden vergezeld: „The thoughts of Marcus Orelio". Door dit te vertellen, negéren wij een verzoek. Want dat moest eigenlijk liiet in de krant. Het ging niemand iets aan, dat Olavi's gedachten zo sterk naar philösopische vraagstukken zijn geneigd. Al die bandjes boven zijn sihalle bed: boeken vol rijke en diepe gedachten, boeken over de mens in zijn diepste wezen. Maar door deze ver trouwelijke mededeling begrepen wij pas goed, wat Olavi Kivikoski had ge- drèven toen hij op 13 Maart van dit jaar voor 3600 dollar dit schoenertje kocnt en zich voornam, hiermee zijn opgespaard verlof te benutten voor ten reis naar Finland. Verjaardag op zee rjLAVI, die op 1 Augustus in volle zee en in totale eenzaamheid zijn 39ste verjaardag vierde, is matroos bij de grote vaart. Hij kent de zee en heeft het water lief. Maar hoe zou het zijn, zo. heeft hij zich al jarenlang afge vraagd^ wanneet je., helemaal alleen over de ocehan" Zeilt? Hij vertrouwde op zijn scheepje en proviand-in-blik kon hij voldoende meenemen, maar hoe zou hij zich voelen? Dat heeft hij ons nu verteld, in een radde stroom van Engelse woorden; overgelukkig, einde lijk weer eens te kunnen praten en van gedachten te kunnen wisselen. ïïet het potlood op de kaart reisde Olavi opnieuw van New York over de Atlantic. Hij beleefde weer de dagen van dichte mist, toen hij ten Zuidoosten van New Foundland voer. En opnieuw besloot' hén, toch maar niet de Azoren té 'bezeilen, doch op Ierland aan te sturen. „Ik ben een slech navigator', zei hij bescheiden, maar met behulp van zijn sextant heeft hij toch altijd zijn positie kunnen bepalen. Eerlijk bekende hij ons, dikwijls te hebben gehuild om de eenzaamheid, en soms verbeten de vuisten te hebben gebald om een schip dat hem van verre voor bijvoer zonder enige belangstelling te tonen.-;Want Olavi heeft wekenlang te kampen gehad met een tekort aan drinkwater. Hij was naar zee gegaan met twee tanks van een kleine honderd litqr elk- Eén daarvan was door lek kage- in een leiding leeggelopen, zodat hij uiterst zuinig moest zijn. Tekort aan water sv -v MET' de ene hand aan de met dun "'■'touw omwonden helmstok heeft Olavi menigmaal het regenwater opge vangen dat langs het grootzeil droop. Zijn tank was nog niet helemaal leeg. maar de eenzame zeeman begroette toch met vreugde de Nederlandse kotter, die op de Noordzee langszjj van zijn „Tur quoise" kwam. Schipper S. de Boer van de HD 67 „De vijf gebroeders" nam het schoenertje op sleeptouw en bracht het naar Den Helder, waar Olavi zijn fles mocht openen. Die fles had hij in New York mee gekregen van kennissen, met d op dracht: openmaken zodra je aan land komt en leegdringen met je vrienden. Toen wij Olavi uitnodigden tot een dronk aan de wal, Omdat we in de eer lijke veronderstelling verkeerden, dat hij een opkikkertje niet zou versmaden, dacht hij blijkbaar dat het gesprek ons dorstig had gemaakt. En in het plotse linge besef van zijn gastheerschap haal de hij de nog niet aangebroken fles whisky voor de dag. Nu behoort whisky niet tot de voch ten, waarvan wij oP dorstige ogenblik ken dromen, maar wij genoten toch met kennersblik deze vriendschaps drank uit een plastic kroesje, na Olavi de eer van de eerste teug te hebben gegund. Toen ging de schroefdop weer zuinig op de fles en wierp onze nieuwe vriend een verlangende blik op zijn beduimelde kussen. Wij konden hem begrijpen. Tijdens de lange oversteek op de lege oceaan had Olavi voldoende kunnen slapen, met het roer en de schoten vastgebonden, maar sedert het binnenlopen van het drukbevaren Engels Kanaal was er van rusten niets meer gekomen. Hij zal nu zijn verblijf in Den Helder benutten om „zichzelf te restaureren" en de motor, die al kort na het vertrek uit New York dienst weigerde, te laten nazien. Dan zet deze Fin, die sedert 1946 In Amerika woont zonder genaturali seerd te zijn, andermaal de zeilen op om de steven te richten naar Kemi, waar zijn moeder en twee broers wo nen. Misschien gaan zij met hem terug naar Amerika, zjin tweede vaderland, waar zijn „girl-friend" en zijn werk hem weer wachten. De befaamde Amerikaanse film „De bron", die gisteravond in de serie Donderavond-voorstellingen in Tivoli werd vertoond, trok een uitverkocht huis. Met grote belangstelling heeft men dit aangrijpende verhaal, dat een schril licht werpt op de excessen waar toe de rassendiscriminatie leiden kan, gevolgd. De gang der gebeurtenissen is hier en daar onwaarschijnlijk, terwijl sommige scènes te veel zwemen naar effectbejag, maar het ongemeen boei ende spelen de knape cameratechniek slepen de toeschouwer mede naar de achtergrond van massale menselijke .reècties', "felS slutmefe&dfe "hSrtStdfch'ten door een incidentele aanleiding tot uit barsting komen. Uitermate suggestief is de niet te stuiten volksbeweging weer gegeven en de haast speels gelanceerde gedachte, dat de hysterisch geworden massa nauwelijks meer weet waarom dit alles is begonnen, geeft deze repor tage een beklemmend accent. Wij zul len de vraag niet opwerpen, of Sheriff Ben Kellog geen afdoender methode had kunnen vinden om de rust in de stad te herstellen, en evenmin de tech nische juistheid van de reddingsmaat regelen betwijfelen. Anders zouden wij het ontleedmes gaan zetten in de beste gedeelten van de film.... Bij deze vertoning van „De bron" bleef het niet. want nauwelijks een kwartier na afloop liep de zaal op nieuw vol. Nu voor „De laatste étappe", die onder auspiciën van de vereniging Voormalig Verzet Nederland werd ver toond. Deze film leed aan een zekere eentonigheid, maar we zouden het een functionele eentonigheid kunnen noe men. De bizarre gelijkmatigheid van het onmenswaardige leven en sterven in dat Auschwitz. die talloze momenten van bitter menselijk lijden tegen een achtergrond van laag-bij-de-grondse en dierlijke monotoonheid werden in „De laatste étappe met sober realisme in beeld gebracht. Het was kennelijk een speelfilm, zodat de gruwelijkste aspec ten als de wanhoop in uitgeteerde lichamen hun projectie in het filmbeeld niet vonden, maar het geheel was sug gestief genoeg. Met de filjn „Wij leven viij" in het voorprogramma toonde ..De laatste étappe" duidelijk aan, dat de kostbaarheid van de menselijke vrij heid nooit voldoende kan worden be seft. 67. Nadat meneer Ballewipper door het bestuur van de K.N.V.B. was be noemd tot „elftal-dictator", heerste er in de Nederlandse voetbalwereld een hoogst onaangename sfeer, niet alleen bij het publiek, maar ook in de clubs. Verschillende verenigingsbesturen wa ren het in het geheel niet eens met dat laatste besluit van het bondsbestuur en er deden reeds spoedig geruchten de ronde, dat een aantal clubs zou weige ren spelers voor het Nederlands Elftal af te staan. De enige, die zich van dit alles geen snars aantrok, was Barend Ballewipper zelf. Die begon met heel hoog van de toren te blazen. In het officieel orgaan van de Bond het hij een „verklaring" afdrukken, welke er niet om loog. Nu had hij eindelijk de handen vrij. zo schreef hij, en nu zou hij binnen afzienbare tijd een Neder lands Elftal op de been brengen, dat klonk als een klok, een goed getrainde ploeg van vrienden, die samen door dik cn dun zouden gaan, zonder zich te storen aan het gejoel en gegil van al die waardeloze stuurlui aan de wal. En voor het Nederlandse Elftal zouden al leen voetballers in aanmerking komen, géén doeipunten-charlatans, géén bal-goochelaars. Die mochten wat hem betreft het publiek vermaken in het circus, waar zij thuis hoorden.... Zo raasde heer Ballewipper nog een tijdje door, de woede van het publiek daardoor tot het kookpunt opvoerend. Jimmy Brown las deze verklaring ook. Hij nam zich zelfs de moeite het stukjt uit te knippen en te bewaren.... De laatste taak, waarvan de heer L. F. van Loo zich als wethouder van Onderwijs zal kwijten, zal zijn het ope nen van de nieuwe Lagere Landbouw school te Julianadorp op Woensdag 26 Augustus, 's middags om drie uur. De volgende dag. Donderdag 27 Augustus, wordt 's middags van vier uur tot half zes ten Raadhuize gelegenheid gebo den, afscheid van wethouder Van Loo te nemen. B. en W. stellen de raad voor, aan de schoolvereniging „Laat de Kinder- kens tot Mij komen" een terrein aan de Hortensiastraat te verhuren ten be hoeve van de bouw van een noodschool die dienst zal moeten doen in afwach ting van het gereedkomen van de nieuwe school, die aan de Seringen laan hoek Duinroosstraat is geprojec teerd. B. en W. stellen de raad voor, aan de heer J. van Es op zijn verzoek eer vol ontslag te verlenen als onderwijzer aan de openbare lagere School nr. 14 aan de Weststraat. B. en W. stellen de raad voor, het perceel Koningstraat 84, naast de toonzaal van het gemeentelijk gasbe drijf, te huren in verband met een uit breiding van de toonzaal. Vandaag, zal worden getracht de Klompegeul in het stroomgat bij Schelphóek met een grote caisson te sluiten.Tevens zal worden gepoogd die dag het westelijke stroomgat bij Óuwerkerk te sluiten. ZELFWERKEND WASMIDDEL bevat Optisch wit ZEEK»» .«El IUVEWUI" «AARtEM (Advertentie Ing. Med.) Onder grote belangstelling hebben de DOK'ers Woensdagavond hun zevende etappe gereden. De A- en B-ploeg startten tegelijk, hetgeen snellere tijden tot gevolg had. C. de Jong werd eerste in 1.13.05 uur over de 46 km. In dezelfde tijd finishten: 2. Th. Koning, 3. A. Lemmers, 4. N. Ridder, 5. J. Ridder, 6. T. de Neeve, 7. Van Dijk. Als achtste eindigde Stolker, die in een valpartij werd betrokken. Negende werd Koster, die met „machinepech" had te kampen. Wat de B-ploeg betreft was de uit slag (46 km): 1. P. Erasmus 1.13.05 uur; in dezelfde tijd: 2. P. Heertjes, 3. H. de Wit. Door een valpartij moest H. Koopman opgevenook L. Koop man staakte de strijd. Vandaag wordt van deze wedstrijd de laatste avondrit verreden, daar het nu 's avonds te snel donker wordt. Er is thans besloten, na de achtste étappe de nog volgende trainingsritten te houden op de Zondagen 23 en 30 Augustus met op Zondag 6 September een tijdrit. In het totaal staat de ge hele wedstrijd dus op elf étappen. Na de zevende étappe luidt het alge meen klassement: A-ploeg (476,6 km): I. J. Ridder 13.09.13; 2. C. de Jong 13.23.21; 3. A. Lemmers 13.34.36; 4. Th. Koning 13.47.18; 5. T. de Neeve 13.51.30; B-ploeg (401 km): 1. H. de Voor het uitbreiden van de Algeme ne Begraafplaats vragen B. en W. een crediet van f 172,270. Volgens het plan zal het complex begraafplaatsen ten Noorden van de Duinweg en ten Wes ten van de Jan Verfailleweg in totaal ongeveer 10,5 hectare beslaan, tegen 4,5 hectare op het ogenblik. De Duin weg zal gedeeltelijk moeten worden omgelegd. In de raming is een bedrag van f 25000 begrepen voor de bouw van een nieuwe opzichterswoning. De bestaande woning kan vermoedelijk tot aula worden verbouwd. Nadere voor stellen hieromtrent worden uitgewerkt. ZONDAG 23 AUGUSTUS. DEN HELDER: Ned. Herv. gem., Nieuwe kerk, Weststraat, 10.30 uur ds. De Hoest; Palmstraat, 10 uur dr C. Brouwer van Utrecht, 19 uur vicaris Grimm; Huisduinen, 19 uur ds. Rasch. Chr, Geref. kerk, Steengracht, 10 en J7 uuf ds J. van Dalen van Den Oever. Geref. kerk, Weststraat, 8.45 en 17 uur ds. F. Tollenaar. Oud-Gerpf. kérk, Hoogstraat, 10 en 17 uur ds. Groenewegen. Vrije Christenge meenschap, Spoorstraat, 10 uur samen- kohvst. Kerk van Jezus Christus van dé'Heiligen der laatste dagen, West straat, 10.30 en 17 uur dienst. Evang. Luth. gem., Wezenstraat, 10 uur dr J. A. Steilwag. Baptisten gem., Spoorstraat, 16 uur de heer F. Ooster wij k van Haarlem. Doopsgez. gem., Kerkgracht, 10.30 uur dr W. F. Golter- man. Evangelisatie Vijzelstraat 10 en 19.30 uur samenkomst. Leger des Hëils, Spoorgracht, 10 uur heiligings samenkomst. 19 uur openluchtsamen komst (Spoorstraat). 20 uur heilsbij- eenkomst. Vrij-Evang. gem., Hoog straat, 10.15 en 17 uur evang. Raven vgn Hilversum. Hr. Ms. mijnenvegers „Zuiderdiep", „Börndiep", „Westerscheldé". „Deurloo" „Vlietstroom" en „Schulpengat" hebben gisteren het bassin verlaten en weer ligplaats gekozen in de Buitenhaven. De kustvaarder „Bornrif", van De nemarken naar Alkmaar onderweg, passeerde Nieuwediep. Hat is morgen hoog water om 5.05 cn 18.00 uur. en laag water om 11.35 en 23.F.V uur. r>" v.r, het zeg. water was 17.9 graden Celsius. dat de schoener uit elkaar sloeg en ■m -m geen van de opvarenden werd gered. senlevens de geldkwestie een rol mee speelde. De stalhouders van Den Hel- DE STOERE MOTORREDDINGBOTEN van de K.N.Z.II.R.M. der en Huisduinen waren er erg op beeft gezien, wie hoort van de fantastische reddingen die langs de ge- £^5g£: "daïrïoor^zes hele kust worden verricht, voelt zijn hart zwellen van trots. Want als paarden a twee gulden per stuk nodig. particuliere reddingmaatschappijen staan de beide Nederlandse orga- ^ewci^r^dding^eker46 'aat uitvaren JN één van onze vorige artike len vertelden wij iets over de „gouden tijd" voor onze jutters. Ditmaal willen wij iets verhalen over de Reddingmaatschappij, die in de zestiger jaren van de vorige eeuw blijkbaarnog niet die effi ciënt werkende organisatie van tegenwoordig was. Integendeel: na de storm van 14 November 1861 regende het alom klachten. mogelijk financiële was kant nisaties wel op een unieke plaats. Het Nederlandse volk en het Neder- geweest- wegens landse bedrijfsleven steunen naar vermogen en wij kunnen ons haast van het «val niet voorstellen, dat dit vroeger anders is geweest. Het is geen wonder, dat van alle zij den werd aangedrongen op overneming T dingboot wfwe de boot niet afeeven epn beroep op het publiek gedaan om In de nacht van 13 November 1861 naar hij zei - omdat hij daartoe geen steu."Vtotd:it vlak voor oudejaar 1861 stak een hevige Zuidwester storm op, bevelen had ontvangen Nu moet men een kleine commissie van Holdersen op een storm, die naar mensenheugenis de zjch voorstellen dat er' in die tiid ceen 7Ich nam' voor de ho°fInodige finan- zwaarste was. Tal van schepen strand- «dV^eeïïkefLn bestond er 1 cicn te gaan zorgen, onder meer.... den op de Texelse en Nieuwedieper fietsen of auto's warcn endatdeheve 0Ddat roei£rs *eoefend kondon wor- kust en ook op de Haaksgrondcn kwa- on het vlugste t^ot* of te paard kon* dpn m het eebn,ik van de reddingboot, men enige schepen terecht. De barome- worden overgebracht Terecht w h Een stel °n clkaar ««speelde roeiers ter stond uitzonderlijk laag, namelijk hier da? ookcXkGeleverd w-LT 7011 met ccn reddingboot meer succes °0 73h terwijl de grootste gemeten oDoasse? van dc reddingboot ee£ J? kunnPn hebbon dan we"icht onderbe- winddruk 122 pnd. (plm. „Beaufort bii- °opa.sser vaP ae reaaingooot - een ge- mande vletten, na orkaankraoMi horbmiV oensionneerde - was geen „Jutter" en Door dozo vproohrUrl^oiiiko t kon ••dus" niet beoordelen wanneer een Want dlJj ln Egmond gebeurd: werd een vissersvaartuigrie TT h reddingboot nodig (en dus snel) uitge- daar was de brik Christine" gestrand. 334" on hot ^?i^f:ni ci,.Jw "H' H' bracht moest worden. Pe roeireddingboot werd uitgebracht en op net Huisduiner strand gewor- Pin„„„.„ de schipbreukelingen hieven een luid pen. Nu was op Huisduinen, achter de Financieel risico Kejuich aan. Aan het strand zag men duineni een reddingboot van de red- Werden de mensen van de vissers'- hen zwaaien met mutsen en met oct- dingmaatschappu gestationeerd. Men boot gered, slechter verging het de be- ten: ze zouden nu immers gered wor zou dus hebben mogen verwachten, dat manning van een op de Haaksgronden den. Dat was om tien uur Om drie onmiddellijk alle hens de reddingboot gestrande schoener. Men was het er Uur 's middags sloeg de .brik uit elkaar naar 't strand zouden hebben gebracht, over eens. dat een roeireddingboot geen met nog de gehele bemanning 'airi Niets daarvan. De bewaarder van de schijn van kans had om de bemanning boord, want de roeiers van de reddine reddingboot weigerde de sleutels af te van de schoener te halen. Er was een boot. ongeoefend als ze waren dorsten geven. En nu komi de ware juttergeest loodsboot of een sleepboot nodig om de niet in zee te steken naar voren. Een aantal vletterlieden reddingboot er heen te brengen. Maar Het spreekt welhaast vanzelf dat brachten hun eigen twee vletten in zee wie zou daartoe opdracht geven? De dit gebeuren vooral in Den Helder die en redden de eehcle bemanning van de Directeur van het Loodswezen wachtte ne indruk maakte Den Helder in vissersboot. Misschien vindt de lezer on de Burgemeester-Strandvonder en komst als voorhaven - misschien wel het wel aardig de namen van de Jut- die oo zijn beurt op de Commissaris als opvolgster - van Amsterdam kon ters te vernemen die deze redding vol- voor de Reddingboot. Maar geen van zich niet permitteren dat er voor haar haven mensenlevens verloren zouden gaan omdat er geen geld was om de mensen te redden. De commissie zei het zeer kernach tig, daar was ook aanleiding voor. Bij die gedenkwaardige storm van 14 No vember was een Britse boot uit elkan der geslagen en drie vletterlieden had den de bemanning met gevaar voor eigen leven gered en aan de wal ge bracht. Zij begeleidden de schipbreu kelingen naar de woning van de Engel se Vice-Consul. de heer G. Taylor, die de schipbreukelingen van geld voorzag om nieuwe kleren te kopen en tijdelijk in hun levensonderhoud te voorzien. Maar hij kon niets doen voor de drie vletterlieden, die een vergoeding vroe gen voor de tijd die zij met het red den hadden verloren. Ook de Burge meester kon- hoezeer het hem ook speet - niet aan hun verlangens dien- omtrent voldoen. Betaald hout Wat de commissie nu poneerde was: Als een vletterman een balk uit zee op pikt. krijgt hij van de strandvonder eenderde deel van de waarde uitbe taald. Redt hij een mensenleven, dan krijgt hij niets. Wat zal er straks kun nen gebeuren als er wrakhout en men sen in zee drijven? Tenslotte conclude ren zij „Dat er langs de één of andere weg maatregelen worden beraamd om in een gemeente als de onze. waar zul ke omstandigheden zich meermalen kunnen voordoen, te zorgen, dat de uitvoerende macht aan één bepaalde persoon wordt toevertrouwd, opdat naar vermogen direct hulp wordt geboden. Laat de Hoge Regering orde aanbren gen. macht verlenen en geld beschik baar stellen daar, waar bet meermalen gebleken is nodig te zijn". Wij weten niet of de „Hoge Rege ring" toen daadwerkelijk ingegrepen heeft. Wel weten wii, dat het Station Den Helder van de K.N.Z.H.R.M. onder de moeiliikste omstandigheden praehtl- ge staaltjes van reddingskunst heeft la ten zien en mogen wij vcrondTstel- len, dat de felle critiek uit die dagen heeft bligedragen tot het overwinnen van de kinderziekten. Wit 11.48.48; 2. P. Erasmus 11.52.56; 3. H. Koopman 11.58.04; 4. P. Heertjes 1228.39; 5. L. Koopman 13.15.40. Op 13 September wacht de wieler club al weer een ander evenement: de clubkampioenschappen. De A-klas- sers rijden dan vier ronden (112 km). Gestart wordt bij de Donkere Duinen, waarna het volgende parcours moet worden gereden: Doggersvaart, Nieu- weweg, langs Julianadorp tot Callants- oog en via de duinrand naar de Don kere Duinen. Voor de B-renners is de afstand 84 km. OMYL htf "afdó'eode rnldcJef ter verdelging van: vlieg, vlo, mug, luis, enz. Deze onhygiënische, hinderlijke insecten veronaangenamen U het leven en verstoren Uw gemoedsrust. OMYL bevat twee insectendodende stol len, waardoor het snel werkt én lang blijft na werken. OMYL als vloeistof om te verspuiten. Fles met 200 cm'f 1,15. Ook verkrijgbaar in gro tere Hessen en bussen. OMYL als poeder om te verstuiven. 50 gramI 0,65 150 gram I 1 ^5 (Advertentie, Ing. Med.) Morgenmiddag om kwart over twee vindt op het terrein van HRC de dual meet tussen Gemeente cn Rijkswerf plaats. Wij hebben een blik mogen slaan in het programma voor deze sportdag, cn wij kunnen niet anders zeggen, dan dat de toeschouwers span nende wedstrijden te wachten staan. Het spreekt vanzelf, dat beide ploegen zo sterk mogelijk aantreden. Op de 800 meter, waarmee wordt geopend, v&rwachten wij Groen van de Werf te zien winnen, wellicht ge- volgd door De Leeuw van de Ge meente, Op de 100 meter voor dames start mevrouw Kramer van de ge meente als favoriet. Wat de sprint voor de heren betreft, spijt het ons, dat Rottier niet van de partij is. Nu zal de strijd wel gaan tussen Van der Meulen en Wiedenhoff, die voorts als de grote kanshebbers staan genoteerd bij het verspringen. Het hoogspringen kan een zege voor wachtmeester Vogels opleveren, wan neer hij tenminste geen last meer heeft van een knieblessure, die hij bij de P°miekampioenschappen opliep. Dit zijn zo enkele grepen uit het uit gebreide programma, dat onder andere nog touwtrekken en een hinderniswed strijd vermeldt. In de pauze van de dualmeet wordt een volleybalwedstrijd gespeeld. De prijsuitreiking van deze sportdag is 's avonds om acht uur in Formosa.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 2