GRIEKSE AARDE SCHUDDE
Een vacantieschool
met enthousiaste
leerlingen
Een tragedie herhaalt zich
Waar schepen dromen van de oude glorie
Voor meer dan drieduizend jaar bracht de
Koning van Ithaka de „aardschudder"
Poseidon tot woede
De ANWB geeft in Ommen les
in kamperen en trekken
De Y-tunnel en de
Staatscommissie
Natuurgeweld contra de
menselijke geest
Hulp der wijsheid
Thuiskomst
DE WERELD van de dichter
Homerus met zijn goden en godin
nen is ónze wereld niet meer. IEij
denken en geloven anders. Maar
toch heeft Homerus ons in zijn
verhaal een beeld getekend, dat
geldt voor alle tijden. Dat is het
beeld van de eeuwige strijd tussen
de woedende natuurkrachten (Po
seidon) en de macht van de geest
(Odysseus en Athene). Telkens
weer breekt Poseidon los, of het
nu is om de Zeeuwse en Zuidhol
landse dijken kapot te beuken of
om Griekse eilanden uiteen te
Het is een oud, bekend ver
haal, maar nooit verliest het
zijn boeiende bekoring, omdat
het ook ons nog iets te zeggen
heeft: dat relaas van de om
zwervingen van de held Odys
seus, die na de verovering van
de stad Troje tien jaren lang
over de wateren doolde, vóór
dat hij vrouw, zoon en konink-
rijk mocht terugzien.
Oostduitse delegatie bij
Malenkof
Een goed initiatief
Nieuwe postzegels
ZATERDAG 23 AUGUSTUS 1953
OUDE GRIEKEN zouden wel begrepen hebben, waarom juist die
kleine groep eilanden aan de Westkust van hun land van tijd tot tijd zo
jwaar door aardbevingen wordt geteisterd. „Poseidon met zijn donkere
lokken, de god van de zee, heelt zijn wrok tegen de schrandere Odys-
leus nog niet vergeten" zouden zij hebben gezegd, „en omdat de held I
,,elf hem te slim af is geweest, koelt hij zijn woede op de eilanden, die I
eens het koninkrijk vormden van deze onverschrokken vorst: Ithaka,
Zakynthos en Cephalonia (waarvan in oude tijden het Westelijk deel
Doelichion en het Oostelijke Sarne heette). Want zeegod Poseidon was
levens zo meenden zij de verwekker van aardbevingen. De „aard
schudder" noemt hem dan ook de dichter Homerus, die ongeveer 1100
jaar voor de geboorte van Christus de lotgevallen van koning Odysseus
beeft opgetekend.
HET was een zwarte dag voor de
schrandere Odysseus. toen hij -
terugkerende uit Troje - landde op het
eiland van de Cyclopen, de éénogige
reuzen. Maar nog verschrikkelijker
was, dat hij met zijn makkers juist in
banden viel van Polyfemus, de wreed
ste onder hen. Een menseneter zelfs,
die zes van zijn tochtgenoten met huid
en haar verorberde, alsof het gebraden
duifjes waren. Het menselijk vernuft
van Odysseus blijkt echter sterker dan
de brute kracht van het monster. Hij
voert de reus dronken en doorsteekt
dan met een schroeiende boomstam
diens oog. Polyfemus is blind. Maar
Polyfemus is een zoon van de zeegod
Poseidon. Daarom smeekt hij zijn va
der, dat Odysseus nooit naar zijn pa
leis op Ithaka zal mogen terugkeren,
of het'moest zijn na vreselijke rampen.
En de zeegod met de donkere lokken
verhoorde zijn zoon.
70 moest Odysseus dolen en ramp-
spoed na rampspoed verduren. Hij
komt bij de Laistrigonen, ook al weer
menseneters, die zijn boten met rots
blokken verbrijzelen, zodat hem alleen
zijn eigen schip overblijft. Hij ontmoet
de tovenares Circe, die zijn mann en-
tijdelijk - in zwijnen verandert en hem
een jaar lang in de ban van haar liefde
gevangen houdt. Ja, zelfs bezoekt hij
de poorten van de onderwereld, waar
de schimmen van de afgestorvenen hui
zen.
Vervolgens wordt hij blootgesteld
aan de verlokkende zangen van de
Sirenen en weet hij net door te varen
tussen de lugubere monsters Scylla en
Charybdis. Om tenslotte in een nood
weer verzeild te raken, dat zijn schip
aan stukken breekt, zodat al zijn man
nen verdrinken. Alleen Odysseus weet
zich aan enkele balken vast te klampen
en wordt - na negen dagen en nachten
- aangespoeld op het eiland van de
nymf Kalvpc, die hem lief krijgt en
niet toestaat, dat hü vertrekt.
7EVEN lange jaren verteert Odysseus
bij haar van heimwee naar zijn
land. Dan breekt - eindelijk - een be
tere tijd aan. Zeegod Poseidon heeft
zijn gebied verlaten om van offers te
genieten, die hem in een verre streek
worden gebracht. Dan doet Athene, de
godin der wijsheid, die altijd aan de
kant van de schrandere held staat, een
goed woordje voor hem in de raad der
goden. De oppergod staat toe, dat
Odysseus naar zijn eilanden terugkeert-
Maar hij moet zich haasten. Binnen
enkele weken kan Poseidon weer terug
zijn. Dus timmert hij in allerijl een
vlot in elkaar, neemt afscheid van de
schone nymf en drijft - Athene zorgt
voor een goede wind - gelukkig huis
waarts. Reeds ziet hii land aan de kim,
als plotseling een woedende storm op
steekt. Poseidon is teruggekomen en
heeft hem zien drijven op zee. Helaas-
het vlot is niet tegen het geweld der
golven bestand en breekt uiteen. En
zeker zou Odysseus jammerlijk zijn
Omgekomen, als niet een weternymf
medelijden had gekregen en hem een
sluier geeft, waarop hij kan blijven
drijven. Maar nog drie dagen moet hij
zwemmen, voor hij voet zet op het
eiland van de Phaiaken. dat tegen
woordig Korfoe wordt genoemd. Daar
valt hij uitgeput in slaap.
f)E volgende morgen vindt hem de
liefelijke Nausikaa. dochter des ko-
nings, als ze met haar vriendinnen op
het strand het balspel beoefent. Odys
seus voelt zich eerst wat beschaamd,
want om gemakkelijker te zwemmen
heeft hij zich van aile kleren ontdaan.
Maar Nausikaa weet raad en vol goede
zorgen brengt zij hem naar het gast
vrije paleis van haar ouders.
De Phaiaken zijn een vriendelijk
volkje, afkerig van oorlog en ruwe
spelen. Zodra zij dan ook de lotgeval
len van Odysseus hebben vernomen, be
loven zij, hem met een van hun schepen
naar huis te brengen. Het gaat alles zo
snel, dat Odysseus al op Ithaka is, voor
de zeegod het heeft gemerkt. Maar
nog neemt hij wraak. Hij ijlt naar het
eiland van de Phaiaken en als het
terugkerende schip vlak bij de kust is,
wordt het veranderd in steen.
QDYSSEUS is - na tien jaren zwerven
- weer in zijn koninkrijk. Maar nog
wachten hem moeilijkheden. Zonen uit
de voorname geslachten van zijn vor
stendom dingen - in de hoop. dat hij is
omgekomen - naar de hand van zijn
vrouw Penelope. Ze hebben zich in
zijn paleis genesteld en schransen er
dat het een lust is. Ondertussen eisen
ze van Penelope. dat ze een van hen
tri echtgenoot zal uitverkiezen. Maar
steeds weer weet zij, de trouwe gade,
de vrijers aan een lijntje te houden,
omdat zij diep in haar hart nog in de
terugkomst van haar geliefde Odysseus
gelooft. Wederom met hulp van de
wijze godin Athene rekent Odysseus
snel met de mannen af. Geen van hen
verlaat levend zijn huis.
De schrandere Odysseus is weer met
zijn standvastige Penelope verenigd!
De zeegod kan hem nu niet meer be
reiken. Hij kan alleen - als de woede
over de nederlaag zijn zinnen benevelt
- de eilanden van Odysseus doen beven
op hun grondvesten.
Het eiland Korfoe met het eilandje
Pontikonisi aan de ingang van de
haven van Pontikonisi wordt ook wel
het „eiland van Odysseus" genoemd,
omdat hier, naar men zegt, het ver
steende schip te zien is dat Odysseus
naar Ithaka bracht.
scheuren. Maar het is ook telkens
weer de macht van de geest, die de
nood lenigt, de schade herstelt en
voor zover dat mogelijk is - mid
delen bedenkt om nieuwe rampen
te voorkomen.
De natuurkrachten, blind en
wreed als Polyfemus, kunnen een
ogenblik de overhand hebben, de
schrandere mens komt „worstelend
weer boven". Want als het natuur
geweld is uitgewoed, helpen mens
en mens en volk en volk elkaar.
Dan helpt Griekenland Nederland
en Nederlanders helpen Grieken.
Zo dient de natuurkracht uitein
delijk toch de cultuur.
Poseidon is niet de machtigste,
machtiger is de wijsheid van
Athene, die Odysseus terugbracht
naar Ithaka. Zoals ook nu de
aardschudderniet de jpachtigste
is, maar de ordenende geest, die het
geteisterde rijk van Odysseus op
nieuw zal cultiveren.
Erik Bergsma.
De Oostduitse delegatie, die Donder
dag in Moskou is aangekomen voor
het voeren van besprekingen met de
Russische regering, is door premier
Malenkof ontvangen. Kort na aan
komst begonnen de onderhandelingen.
Hieraan namen van Russische zijde
o.m. deel de minister van Buitenland
se Zaken Molotof, de vice-premier
Boelganin, de onder-voorzitter van de
ministerraad Kaganowitsj, de minister
van Handel Mikojan en de Russische
hoge commissaris in Duitsland, Sem-
jonof, Later had Molotof in aanwezig
heid van Semjonof nog een bespre
king met de Oostduitse premier Grote-
wohl.
Westelijke waarnemers achten het
veelbetekenend, dat er zulke hoge
Russische figuren aan de besprekin
gen deelnemen. Zij achten het bezoek
van de Oostduitse delegatie een be
langrijke ontwikkeling in de betrek
kingen met de Sovjet-Unie.
De oude slede Hoorn telt tal van schone plekjes, die een dorado vormen voor de tourist. Zo gaat
ge door een moderne winkelstraat en even later wordt ge op een intiem pleintje geconfronteerd met de
tijd van eeuwen herdan ziet ge de oude kaaspakhuizen, die de namen van vreemde landen dragen, de
aardige trapgevel!jes en de fraaie patriciërswoningen, die nog getuigen van de voorbije glorie uit de tijd
van de Oostindische Compagnie. Een van deze gebenedijde plekjes vindt ge aan de havenkant. Hier
liggen bij zomerdag de jachten van uiteenlopend makelij, waarmee de touristen hun plezierreisje maak
ten op het IJselmeer, knusjes aaneengerijd en in een verloren hoekske, bij de onvolprezen Hoofdtoren,
droomt de Hoornse vissersvloot, die men eerst weer paraat kan vinden bij 't invallen van de duisternis....
(Van een speciale verslaggever)
BURGEMEESTERS, boeren, kruideniers en tram
conducteurs leren in Ommen tezamen het nieuwste vak
in het Nederlandse onderwijs: kamperen. De „school" is
het ANW B-kampeerterrein aan de weg naar Vilsteren.
Er zijn vier docenten en drie klassen van dertig leerlin
gen van nul tot zestig jaar. En daarmee is de zaak onder-
wijs-technisch eigenlijk al bekeken op het les- of liever
kamprooster na. Wie, als wij, met enige moeite het
kamp ontdekt liceft en zich een beetje onwennig
wegens de keurige vouw in de lange broek en de dito
strik in de stropdas, tussen de gebruinde kampeerders
gemengd heeft, merkt niets van de school. Men waant
zich in een keurig onderhouden kamp van dertig a veer
tig personen en schrikt even als men hoort, dat er op het
betrekkelijk kleine terrein niet minder dan negentig
personen of wel achttien kamphuishoudentjes onderge
bracht zijn. Door de goede indeling kan er van overbe
volking geen sprake zijn.
QE tweede schok beleven we, als we
achter wat geboomte, waarmee het
vroegere eiland een gezellig afwisse
lend aspect gekregen heeft, de eerste
klas ontdekken en de docent het horen
vertellen dat men zijn dubbele fiets
tas maar in tweeën moet knippen.
Volgens het rooster heet dit het „praat
je over kampeeruitrustingen".
We vernemen nog meer zonderlinge
wenken, die altijd of onder bepaalde
omstandigheden nuttig blijken te zijn.
Het gehoor, evenals de inleider in het
gras gezeten, vuurt af en toe vragen,
commentaar en ook critiek op de spre
ker af. Zelfs jeugdige knaapjes, die
toch eigenlijk snel genoeg zouden moe
ten hebben van zo'n technische uiteen
zetting, bleven gespannen toeluisteren
om toch maar niets van de kampeer-
kunde te missen. Misschien komt het.
omdat die lesuurtjes niet verplicht zijn.
In de loop van het veertiendaagse
kamp worden dergelijke praatjes ge.
k-pidcn over primus-stoken, materiaa'
kampstiil. kaartlezen, enzovoort.
Het meeste leren de kampbewoners.
die allen voor het eerst kamperen, in
de practijk, waarbij ze steeds hulp of
advies kunnen vragen aan de kamp
leiders.
De tweede Dinsdag van het kamp is
een grote dag. Dan wordt alles vol
gens de regels van de pas geleerde
kunst ingepakt en begint een trektocht
van twee dagen een soort vuurproef,
al deint geen van de kampeerleerlin-
gen er voor terug.
Vrijdagavond weer in het kamp
Ommen kan men dan bij het kamp
vuur even bepeinzen of men zichzelf
het denkbeeldige diploma waard vindt.
Natuurlijk zakken er wel candidaten;
dat zijn mensen, die meestal na een of
twee dagen ontdekken, dat kamperen
niets voor hen is. Er is echter het vo
rig jaar zo'n wegloopster geweest die
een dag later weer terug kwam en nu
de kampleider verraste met een kiekje
van haar eigen trekkamp ergens in
Limburg.
Uit de geestdrift die na de middag
maaltijd uit de tent-gesprekken bleek,
kon men constateren, hoe nuttig het
werk is. dat de A.N.W.B. met zijn
kampen verricht. Hier kan men immers
Hoe men een kampeerpannetje
schoon maakt hangt van allerlei om
standigheden af. In Ommen verneemt
men, wat voor voortreffelijke pannen-
sponsen de verschillende grondsoor
ten van ons land kunnen opleveren.
zonder direct een dure uitrusting aan
te schaffen onderzoeken, of men al dan
niet geschikt is voor kampeerder. Zo
ja, dan kan men het volgend jaar met
vakkennis een tent en ander materiaal
uitkiezen met de zekerheid, dat dit re
gelmatig en goed gebruikt zal worden.
Dan zal men er niet op uittrekken met
een uit de tassen puilende halve uit
zet en een loodzware lading blikgroen-
ten, zoals nog al te vaak geschiedt,
liefst met een fiets, die bijna achter
overslaat van al die ballast, terwijl di
verse hoognodige uitrustingsstukken
ontbreken.
Kamperen en trekken moet men le
ren liefst jong en dan van ervaren
medekampeerders. In Ommen kunnen
grote en kleine gezinnen deze voor-
ding rustig en ,bloc leren: spelender
wijs en kamperenderwijs met enkele
geroutineerde kampleiedrs als uitge
lezen ruggesteuntje.
Naar aanleiding van beschouwingen,
die dezer dagen zijn gepubliceerd in
zake het tunnelvraagstuk en die in
het bijzonder de werkzaamheden van
de staatscommissie ter bestudering
van het vraagstuk van de oeverver
bindingen van Noordzeekanaal etj Y
betreffen, deelt men ons van bevoeg
de zijde het volgende mede:
„Ten onrechte wordt door deze pu
blicaties de indruk gewekt, dat de in
stelling van deze staatscommissie ver
tragend zou werken ten opzichte van
het tot stand komen van een IJ-tun-
nel in Amsterdam. Reeds voordat
deze commissie werd ingesteld heeft
de gemeenteraad van Amsterdam zich
in principe accoord verklaard met het
z.g. plan 5 en een crediet van 500.000
gevoteerd voor het nader uitwerken
van dit plan.
De opdracht aan de staatscommissie,
die van veel wijder strekking is, maar
die uiteraard hiermede verband houdt,
had deze commissie aanleiding kun
nen geven om aan het gemeentebe
stuur van Amsterdam te verzoeken
de voorbereidende werkzaamheden op
te schorten. Dit is echter niet geschied.
Ook hebben Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland in de instelling van
deze staatscommissie geen aanleiding
gevonden hun goedkeuring aan boven
bedoeld raadsbesluit te onthouden. De
staatscommissie is zich ten volle be
wust van de urgentie van het pro
bleem, maar tegelijkertijd van de in
gewikkeldheid daarvan en heeft daar
om geen enkel beletsel in de weg wil
len leggen aan de voortgang van de
voorbereidende werkzaamheden voor
het Amsterdamse tunnelplan".
Ter vervanging van het huidige type
Nederlandse frankeerzegels met de
beeltenis van H. M. de Koningin zal
de PTT begin September een aanvang
maken met geleidelijke invoering van
nieuwe Koninginnezegels, naar een
ontwerp van de heer S. L. Hartz.
Het eerste zegel, dat zal verschijnen,
zal het zegel van 10 cent zijn in een
bruine kleur. Daarna zullen, naar be
hoefte, de overige waarden worden
aangemaakt. De heer Hartz heeft voor
het ontwerp van de beeltenis van H.M.
de Koningin een nieuw procédé ge
volgd Hij heeft nl. voor de afbeel
ding een plastic gravure gemaakt. Ook
de letter- en cijferaanduidingen zjjn
van de heer Hartz.
