OP WEG NAAR DE IJSKAP
Dr Euwe speelde fel op winst
e
De Kampioen prolongeert zijn
titel van clubkampioen
Lid van Franse expeditie gewond bij rit
met „weasel"die ook ons zal vervoeren
Smyslov behoudt de leiding
EDO-Enschede
Per motorboot langs
stille ijsbergen
Alle partijen remise
in 14e ronde?
Courses te Duindigt
Onder Groenlandent en Eskimo's 130)
Het tweede doel
Een eervolle vijfde plaats
voor DTS (Zaandam)
Nederlandse handbalsters
namen revanche
Euwe-Stahlberg
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1953
PN DAN STAAT op een avond plotseling onze
vriend Torben Dalsgaard Nielsen, de man, die
met z'n miniatuur-zender tracht tenminste nog
enig contact met de buitenwereld te onderhou
den, voor ons. In z'n hand houdt hij een stukje
papier: een telegram van de Franse expeditie,
dat we kunnen komen, en dat een poging zal
worden ondernomen de IJskap te bereiken. Er is
haast bij, en de volgende morgen moeten we ver
trekken.
Nielsen, die de verbinding tussen de Fransen
en ons heeft onderhouden zegt dan, dat hij die
tocht ook wel wil meemaken. Het gaat erom of
hij z'n station al die tijd kan verlaten. Dat moet
hij nog zien te regelen. Waarschijnlijk vindt hij
wel een plaatsvervanger.
Die avond is dan verder geheel gewijd aan
voorbereidingen voor de onderneming. We zijn
allebei, Van der Zee en ik, een beetje nerveus.
Wij voelen duidelijk, dat we iets zeer onalledaags
gaan beleven en ook iets dat, gehoord de verhalen
ITO WORDT in Jakobshavn waar-
li schijnliik nogal veel gesproken
over deze tocht. Dat voelen we ten
minste zo aan. En tegen de nacht
kriigen we bezoek van de jonge as
sistent-dokter, de hsilf-Rus Ole Ko-
fod, die de mededeling komt doen,
dat hij ook van de partij zal zijn.
Waarom? Wel, hij kan dan tijdens
de reis naar Port Victor een paar
Eskimo-nederzettingen aandoen, die
hij al lang wilde bezoeken om te
vaccineren. Ole Kofod is een aller
aardigste, enthousiaste kerel, en we
vinden het alleen maar plezierig dat
hu er ook bü zal zijn.
Eerst veel later zal het tot ons
doordringen, dat er eigenlijk nog een
andere reden was voor dat meegaan.
Het Deense bestuur in Jakobshavn
vond het toch beter dat een dokter
in onze nabijheid bleef. Omdat je
tenslotte niet kon weten hoe de zaak
van de mensen in Jakobshavn, niet geheel zonder
risico is.
We gaan naar Jakobshavn en kopen van alles
in, wat we nodig zullen hebben. Brood, chocolade,
melk in blik, vitaminen, blikjes vlees. En we zijn
zo gelukkig óók nog vier flessen wijn te bemach
tigen, die op een wonderlijke, mysterieuze wijze
in de store van Jakobshavn zijn beland. Vier fles
sen wijnniet voor óns, maar voor de Fransen,
die wij er een plezier mee denken te kunnen doen.
Het wordt laat eer we gaan slapen. De rugzak
ken worden tot scheurens toe afgeladen, evenals
de grote kidbag. En we moeten onze slaapzakken
meenemen en dekens. En extra warme kleding en
laarzen. Er is zoveel, dat het er een beetje hope
loos uitziet. Maar Nielsen belooft ons een paar
Groenlanders te zullen sturen, om de zaak naar
het haventje te helpen brengen. Daar ligt de
kleine motorboot klaar, waarmee drie Groenlan
ders ons naar Port Victor, het eerste kamp der
Fransen, zullen brengen. En daar zal dan de
eigenlijke tocht naar de IJskap beginnen.
xou verlopen. Zoals we eveneens
eerst veel later begrepen dat om de
zelfde reden Torben Dalsgaard Niel
sen meeging.
Omdat hü, in geval van tegenslag
of ernstige forse majeure, radio-con
tact zou kunnen onderhouden met
de buitenwereld. Toen gingen we
Ik
nog een paar uur slapen,
sliep
F
Fi
niét veel. Ik dacht aan te veel din
gen die thans zouden gaan gebeuren.
Ze vervulden me volledig.
DIE OCHTEND, toen we bij het
wrakke steigertje stonden, bleek
opnieuw dat men op Groenland net
zoveel plannen kan maken als men
wil, maar dat er meestal met wijzi
gingen gerekend moet worden. Want
op die steiger stond Robert Chau
chon, de leider van de groep Fran
sen. Hij zag er vermoeid en onuit-
geslapen uit. En ook down. Het was
ons een volledig raadsel hoe hii hier
gekomen was en wat het doel van
zün aanwezigheid was.
Dat doel was nogal tragisch. Een
aar dagen tevoren was een der
'ransen, de ingenieur Jacques Du-
bois, ernstig gewond geraakt tijdens
een rit met een weasel. De expeditie
beschikt namelijk over zeer moderne
transportmiddelen, waaronder een
aantal van de Amerikanen gekochte
weasels. Weasels zijn lichte carriers
op rupsbanden, waarmee de expedi
tie-leden in de winter de IJskap be
rijden. In de zomermaanden onder
houden de Fransen er de verbindin-
en mee tussen hun eerste kamp en
iet 3e kamp, vlak voor de IJskap.
Dubois had weinig geluk gehad,
tijdens z'n laatste tocht met een der
weasels. Hij was twee en een half
maal over de kop geslagen, en zwaar
gewond onder het voertuig vandaan
gehaald. In een Groenlands bootje
was hij naar Jakobshavn getranspor
teerd en het eerste onderzoek had
uitgewezen dat er sprake was van
een ernstige hekkenfractuur, bene
vens van een gebroken sleutelbeen
en diverse andere interne verwon
dingen. Later, toen wij ook wisten
wat weasels waren, hébben wij er
ons alleen maar over verbaasd dat
Jacques Dubois niet op slag gedood
was. Bij alle ongeluk had hij nog
een ongelooflijk geluk gehad. Voor
hem zat echter in ieder geval de
expeditie erop. Die nacht was con
tact gezocht met de Amerikanen in
het hoge Noorden, om Dubois per
vlier' M Bto i
zelfde ogenblik kwam dan een geheel
vuurpeloton in actie: dat van de
Groenlanders, van dokter Kofod en
Torben Nielsen Ik weet niet of het
aan de schotvaardigheid van het
peloton lag, maar op heel deze lange
reis werd niet een zeehond geraakt.
DE EERSTE nederzetting waar werd
aangelegd bleek te bestaan uit
een gemeenschap, die nog volledig
op Eskimo-wi.jze leefde. Dat wil zeg
gen een gemeenschap die zich uit
sluitend in leven houdt door middel
van de jacht. Tientallen kajaks kwa
men ons tegemoet, en in verschei
dene ervan zagen wij geharpoeneer
de zeehonden liggen. Dit is bepaald
geen prettig schouwspel. Ik kan er
niets aan doen, maar zeehonden heb
ben, tenminste voor mij, iets uiter
mate menselijks over zich.
Lang bleven wij niet op de post.
De dokter deed er z'n werk en na
gestaard door de totale bevolking op
de klippen vertrokken we weer.
De Groenlanders aten aan dek,
wij in het hyper-kleine roefje. Het
was daar, behalve klein, zeer be
dompt en zeer donker. We konden
elkaar nauwelijks zien, wat niet zo
erg was, omdat we toch bij elkaar
op schoot zaten. De tafel kenmerkte
zich niet bepaald door luxe. Boven
op een langwerpig munitiekistje
stond het voer. En je moest je gang
maar gaan. Tenslotte hadden we al
lemaal zakmessen en ie kunt uitste
kend drinken uit een leeg blikje ge
condenseerde melk. Het stonk er
naar vele dingen, maar de camen-
bert-kaas, waarvan Robert Chauchon
een vormloos stuk uit z'n zak op
viste, deed de deur dicht. Toen ston
ken we letterlijk de roef uit.
IN DIT LAND zijn geen dagen en
nachten. T
ht ga;
elkaar over. Het werd een lange
nachten. De zon blijft schijnen en
dag en nacht gaan onmerkbaar in
tocht, met een eindeloze vaart langs
ijsbergen. Met steeds eenden en
mallemukken boven ons. Zwijgend,
geluidloos. Geesten van dit verstilde,
zwijgende land. Maar ieder uur kwa
men wij nader tot ons doel. En een
maal vertelde ons Robert Chauchon
op welke wijze wij de IJskap zou
den bereiken. Per weasel.
ÏN DIT NUMMER maken wij een
begin met de artikelen-serie,
die onze medewerker Anthony
van Kampen wijdde aan zijn
tocht naar Groenlands Ijskap, in
gezelschap van AVRO's reporter
Siebe van der Zee. Er is reden
om aan te nemen, dat beide jour
nalisten hun avontuur niet ca
deau gekregen hebben. Dat blijkt
niet alleen uit de beschrijving
van de tocht per rupsband-carrier
dooi het woeste land tussen de
Westkust en de IJskap, het blijkt
ook uit enkele bijzonderheden uit
een begeleidend schrijven van
Van Kampen.
Het betreden van de IJskap
was hel tweede doel van de reis.
die beide journalisten maken. Dat
doel werd bereikt. Mogen zij het
geluk hebben ook hun derde, te
vens laatste doel te bereiken:
's-werelds laatste, eenzaamste en
aller Noordelijkste nederzetting.
Letterlijk: het dak der aarde.
Misschien kunt ge u voorstellen,
lezer, dat wij elkaar hebben aange
keken. Omdat we alles wisten van
dat ongeluk van die jonge Franse
ingenieur. Omdat we begrepen, dat
we dezelfde weg zouden moeten af
leggen.
we hebben, op een tactische ma
nier, gevraagd of dit rijden per
weasel naar de IJskap gevaarlijk
was. Chauchon keek ons aan, en be
greep de vraag zichtbaar niet ge
heel. Toen zei hij: „Wat is niet ge
vaarlijk, in dit land? Maar u bent
toch gekomen voor de IJskap?
wel, het is de enige manier hem
te zien. Er gaan twee van u mee.
Neehet is geen comfortabel
transport, maar we komen er wel".
Op dat moment hadden we er nog
geen flauw idee van, wat ons boven
net hoofd hing. En dat was maar
goed ook, denk ik. Dit deel der reis,
het begin, zou er voor een deel door
vergald zijn.
PN ZO begon onze tocht dan min pf
u meer in mineur. Een tocht, die
ons door de Disko-baai voerde, die
•anzienlyk gevuld bleek met drijf-
Jis en lisbergen. Het was prachtig
weer: een hei-blauwe hemel en een
stalende zon.
Opnieuw kreger. wij de kans ons te
verbazen over de fantasie, die ver
bijsterende verbeeldingskracht, der
natuur, die deze ijsbergen werkelijk
ne allerwonderlijkste vormen en con
touren geeft. Menselijke vormen,
uierli.ike vormen. Daar was licht
blauw ijs en donkerblauw ijs. IJs
nfii r<??s,IR laR te fileren onder het
lelie licht van de zon. en ijs, ge-
«1 tu me* allergemeenste ab-
sinth-groen. Een vreemde, fascine-
were'd. die stil, volmaakt ge-
niiaioos, ons omringde. Met alleen
enkele kajak, die plotseling tus-
ifP lis uitschoot. Of met al-
1 £en eenzame grijze vogel, die
geluidloos over onze motorboot heen-
wiekte.
F,r werd niet veel gesproken Al-
leen dan kwam iedereen tot leven,
ais een zeehond z'n platte kop even
öoven t water vertoonde Op het
„De Kampioen", de wielerclub uit Haarlem, die verleden jaar voor
het eerst beslag wist te leggen op de nationale clubtitel van de KNIVU,
heeft, met nog meer overtuiging en met een nog groter verschil dan
vorig jaar het geval was, op het parcours van de Kempen deze pres
tatie herhaald. Opnieuw werden de rood-witten eerste. Zij legden de
108 kilometers in storm en stortregen af in de tijd van 2 uur 45 min.
31 sec. Het waren Gerrit Peters, Gerrit Voorting, Adri Voorting en Wiin
Rusman, die de strijd tot het einde konden volbrengen. Piet van Roon
en Arend van t Hof hadden onderweg wegens pech moeten opgeven.
Halverwege de wedstrijd kon men
zich reeds een beeld vormen van de
stand van zaken. De ploegen waren om
de 2 minuten, in volgorde door loting
bepaald, in Eindhoven gestart en te
Bladel, na 50 kilometer, werd de eerste
stalnd opgemaakt. Daar was de situatie
in de kopgroep als volgt: 1. „De Kam
pioen" in 1.17.45; 2. „Maastricht" in
1.19.35; 3. „DTS", Zaandam in 1.19.55;
4. „Willebrord Wil Vooruit" in 1.20.20;
5. „Wilhelmina", Eindhoven in 1.20.21;
6. „Olympia", Amsterdam in 1.21.08; 7.
„Het Zuiden" Eindhoven in 1.21.26 en
8. „Feyenoord", Rotterdam in 1.21.40.
Toen reeds kon men duidelijk waar
nemen dat de Haarlemmers een zeer
goed kans op de titel maakten. Er zat
een goed tempo in de ploeg en vooral
door het voortreffelijk pelotonrijden
ging vrijwel geen seconde verloren. „De
Kampioen" als dertigste gestart, kwam
te Eindhoven als eenentwintigste ploeg
binnen. Op dat ogenblik wairen „Wille
brord Wil Vooruit" en „Wilhelmina"
de nummers 1 en 2, maar beide clubs
moesten een plaatsje opschuiven. Niet
Het winnende team met Gerrit
Voorting (rechts), Adrie Voorting
(derde van rechts) en verder G.
Peters, P. van Roon, A. van 't Hof
en W. Rusman.
met enkela seconden, maar met hele
minuten. Van Est c.s. hadden 2.48.33
genoteerd en Dekkers liet met zijn twee
metgezellen (reeds tijdens de eerste
helft van de koers hadden dri% club
genoten wegens pech de strijd gestaakt)
2.52.afdrukken. Dit drietad had in het
tweede gedeelte kans gezien om „Maas
tricht" en „DTS" met ruim verschil
achter zich te laten. Ook het „Zuiden"
(Gramser, Schoenmakers, Kersten en
Sonnemans) zoigde voor een ferme
eindspurt en eiste de vierde plaats voor
zich op. Bij „Willebrord Wil Vooruit"
hadden onregelmatigheden plaats ge
vonden. Van Osta had onderweg een
wielbreuk gehad en het voorwiel van
de reeds uitgevallen Buitenlust-rijder
Van der Heyden geleend. Dit is in strijd
met de reglementen, waardoor „WWV"
werd gediskwalificeerd. De eindstand
luidde: 1. „De Kampioen", Haarlem 2
uur 45 min. 31 sec.; 2. „Wilhelmina",
Eindhoven 2.52.3. „Het Zuiden",
Eindhoven 2.52.42; 4. „Maastricht"
2.53.—; 5. „DTS", Zaandam 2.54.4; 6.
„Pedaalridders", Rotterdam 2.55.35; 7.
„De Bataaf", Halfweg 2.55.37; 8. „De
Germaan", Amsterdam 2.55.37; 9. „Ulys-
ses" Amsterdam 2.56.17; 10. „Feye
noord". Rotterdam 2.56.54.
Klaar om naar de IJskap te vertrekken: de motorboot Angmagssak
(„Kleine vis").
(Van onze speciale verslaggever)
§MYSLOV, die de leiding in het candidatentornooi op het ogenblik
vrij stevig in handen heeft, doet het rustig aan. Evenals Dinsdag
eindigde zijn partij snel irrremiser Blijkbaar wil hij zijn krachten zo
veel mogelijk sparen, want als ervaren wedstrijdspeler weet hij zeer
goed dat de tweede helft van een tornooi als dit, veel hogere eisen aan
het uithoudingsvermogen stelt dan het eerste deel. In de veertiende ronde
moest hij met zwart aantreden tegen Najdorf en toen deze op de 14e
zet een minnelijke schikking voorstelde, ging de Rus daar direct mee
accoord. Hij kon dat met een gerust hart doen, want de partij Gligoric
Reshevsky, die een paar uur eerder was begonnen, was eveneens in
remise geëindigd. Het was een rustige partij, waarin slechts een op
windend moment voorkwam Gligoric heeft nl, een dame-offer aan
geboden, dat de Amerikaan echter niet aannam. Na 34 zetten was alle
muziek uit de stelling verdwenen en staakte men de strijd.
VAN VEEL belang is thans de afloop
van de partij Reshevsky—Bronstein,
welke zoals bekend in gunstige stelling
voor de Rus in de dertiende ronde werd
afgebroken. Reshevsky heeft gezegd dat
hij deze partij niet zal verliezen, maar
Bronstein beweert daarentegen met
grote stelligheid dat hij gaat winnen.
De veertiende ronde leverde nog
2 zg. grootmeester-remises op. Szabo
en Boleslavsky keken elkaar op de 16e
zet eens aan, lachten en gaven elkaar
de hand. Inderdaad bood de stelling
geen der spelers redelijke kansen om
iets te ondernemen. Petrosian en Gel-
Ier volgden eèn half uur later dit
voorbeeld.
Vain de haast, die Taimanov in de
vorige ronde had, was thans weinig te
bespeuren. Achteraf is gebleken dat hij
in de partij tegen Smyslov goede kan
sen had, maar dat hij het remise-voor
stel Van zijn tegenstamder had aange
nomen, omdat het hem nog juist de ge
legenheid gaf een concert bij te wo
nen
Ditmaal was er geen concert en dus
kon Taimanov zijn volle aandacht aan
zijn partij tegen Keres besteden. Dat
was nodig ook, want de laatste is vast-
Het bestuur van EDO heeft, naar aan
leiding van verschillende commentaren,
zijn mening gegeven over de wedstrijd
tegen Enschede. Het bestuur van de
Haarlemse voetbalclub meent dat in
deze wedstrijd geen moment sprake is
geweest van ongeoorloofd spel. Men
kan zeker niet spreken van een „voet
balschandaal", aldus het EDO bestuur.
De voorzitter van Enschede, de heer
H J. van Dalen zei ons: „Ik zal de
laatste zijn om te beweren, dat de EDO-
spelers willens en wetens onze twee
dcrelverdedigers buiten gevecht hebben
gesteld, maar zeer voorzichtig uitge
drukt kan hier toch van grote onbe
zonnenheid gesproken worden. Gaarne
geef ik toe, dat dit het publiek geen
aanleiding mag geven op te treden zo
als het deed, maar aan de andere kant
moet men van een eerste klas voetbal
ler ook kunnen verwachten, dat hij
voldoende beheersing toont en hieraan
heeft het positief ontbroken. Ik wil
hierbij, aldus de heer Van Dalen, nog
uitdrukkelijk vaststellen, dat enerzijds
het woord „gemeen" ten aanzien van
het spel van de tegenpartij nimmer in
het geding is geweest, maar „ruw
De uitslagen van de te Duindigt ge
houden draverijen luiden:
Australië-prijs: 1. Sunshine Hollan-
dïa (W. H. Geersen) 1.35.6; 2. Spencer
Gay's zoon; 3. Sunshine. W f 2.20, P
f 1.40, f 1.50, f 1.40. K f 4.70, cc f 3.50.
Bourbon-prijs: 1. Rosa B (F. A. Bos
veld) f 1.43.2; 2. Rita du Maire; 3. Rina
V. W f 5.10, P f 2.10, f 2.50, f 2.80;
K f 17.70, cc f 6.80.
Trump-prijs: 1. Rcntinus (J. de Vlie
ger) 1.30.6; 2. Prins Bernhard D; 3.
Quena BH. W f 3.70, P f 1.70, f 3.90.
f 1.70, K f 10.90, cc f 13.40.
Aiglon-prijs: 1. Quintus Harvester
(A. R. Nottelman) 1.25.5; 2. Quicksil-
ver S; 3. Pepsi Cola. W f 2.40, P f 1.40,
f 2.30. K f 7.50, cc f 3.10.
Spear-Chief-prijs: 1. Norbert M (W.
Leeuwenkamp), 1.26.8; 2. Persimmon;
3. Junoschka. W f 8.70, P f 2.30, f 2.30,
f 3.80, K f 13.40, cc f 6.30.
De resultaten van de te Duindigt
gehouden rennen waren:
Caulfield-prijs: 1. Cape d'Or (A. W.
van Dijk) tijd 1.31.2; 2. Hidalgo; 3.
Samson. W f 13.40, P f 2.40, f 1.40, K
f 9.70, cc f 3.90.
Het Nederlandse dames handbalteam
heeft te Linz op fraaie wijze revanche
genomen voor de 43 nederlaag, welke
het Zondag te Salzburg in de officiële
wedstrijd tegen Oostenrijk had geleden.
In de officieuze ontmoeting met de
Oostenrijksen behaalden de Nederlandse
dames een verdiende 74- overwinning
na met rust reeds met 42 te hebben
voorgestaan.
Het Nederlandse herenhandbalelftal
t ft de officiële ontmoeting tegen
istenrijk met 19—12 verloren. Met
lust hadden de Oostenrijkers met 96
de leiding.
Marauder-prijs: 1. Solenzara (F.
Delbrassinne) tijd 2.14; 2. Riphales; 3.
Flying Gal. W f 5.90, P f 2.60, f 4.—, K
f 21.50, cc f 6.30.
Ajax-prijs: 1. Karioka (C. Th. Sterk)
tijd 1.50.8; 2. Bonheur Perdu; 3. Caprio-
la du Einrath. W f 9.70, P f 8.50. f 6.40,
f 5.60, K f 19.20, cc f 11.40. Totale om
zet totalisator f 47.849.50.
besloten een woordje mee te spreken
in de bezetting van de eerste plaats.
Langs een omweg kwam hij terecht in
een bekende variant van de Caro-Kann
opening, waarbij het hem gelukte om
de pionnenstelling van Taimanov enigs
zins te verzwakken.
Aanvankelijk zag het er niet naar
uit, dat de partij dr EuweStahlberg
veel opwinding zou brengen. Maar dit
werd anders, toen onze landgenoot op
de 16e zet twee stukken offerde voor
een toren plus een pion. Dit offer bleek
het begin te zijn van een zeer diepe
combinatie. Dr Euwe won tijdelijk nog
een tweede picm maar toen was een
moeilijk te beoordelen eindspel ont
staan, aangezien alles afhing van de
sprintkwaliteiten der witte vrijpionnen.
Averbach en Kotov leverden een
echte blokkade-partij. Van beide'zijden
kwamen de pionnen-linies vast te leg
gen, met alleen op de koningsvleugel
een open torenlij n, waarbij Kotov ech
ter enige aanval in handen had.
Later bracht Kotov een dame-offer,
dat de véle toeschouwers in de kleine
zaai in opschudding bracht. De koning
van Averbach kwam midden in de vij
andelijke stelling terecht, maar merk
waardigerwijze kon Kotov steeds net
niet mat zetten. De afgebroken stelling
is curieus: Averbach is een volle dame
voor, maar Kotov kan een remise af
dwingen door eeuwig schaak.
Dr Euwe heeft zijii vrij-pionnen door
een nieuwe combinatie in beweging
gebracht, en dwong daardoor een toren
eindspel af, dat hem betere kansen be
looft, maar waarvan toch de meest
waarschijnlijke uitslag remise is. In dat
geval eindigen alle partijen uit deze
ronde, in een puntenverdeling, want
ook de strijd tussen Taimanov en Keres
sloot na 39 zetten met dit resultaat.
Keres heeft in deze partij nog moei
lijkheden moeten overwinnen. Hij vond
in tijdnood een aardige afwikkeling
naar een toreneindspel, dat precies op
tempo remise bleek te zijn.
De uitslagen luiden: GligoricRes
hevsky i/:— Najdorf—Smyslov V,
<4; Petrosian—Gelier A'A; Szabo
Boleslavsky Vz—'A; Taimanov—Keres
1/2AverbachtKotov in remise
stelling afgebroken; Euwe—Stahlberg
in iets betere stelling voor Euwe.
De stand na de 14e ronde (alle spe
lers hebben 13 partijen gespeeld met
uitzondering van Stahlberg, die 14 par
tijen op zijn naam heeft staan) luidt:
1. Smyslov 9 punten; 2. Reshevsky
8 punten plus 1 afgebr. partij; 3. Naj
dorf 7'/2 punt plus 1 afgebr. partij; 4.
Petrosian 7 punten; 5 en 6 Bronstein en
Boleslavsky, beiden 6i/2 punt plus 1
afgebr. partij; 7 en 8 Keres en Taima,-
nov, beiden 6% punt; 9. Euwe 6 pun-
nen plus 1 afgebr. partij; 10 en 11 Gli-
gorc en Szabo, beiden 6 punten; 12.
Averbach met 5 punten plus 2 afgebr..
partijen; 13 en 14 Kotov en Geiler,
beiden 4y, punt plus 1 afgebr. partij;
15. Stahlberg 3i/2 punt plus 1 afgebr.
partij (uit 14 partijen).
De partij tussen dr Euwe en Stahl
berg, welke op de 41e zet werd af
gebroken, had het volgende verloop:
Euwe (wit) Stahlberg (zwart)
1. d2—d4 Pg8—f6
2 c2c4 g7—g6
3. g2g3 c7c6
Een degelijke voortzetting, want na
4. Lg2, d5 is wit spoedig genoodzaakt
om de spanning in het centrum op te
lossen, maar dr Euwe heeft andere
plannen.
4. d4d5 c6xd5
5. c4xd5 d7—d6
6. Lflg2 Lf8—g7
7. Pblc3 0—0
8. Pgl—f3 Pb8-d7
9. 0—0 Pd7b6
10. a2—a4
Dergelijke scherpe zetten speelt de
ex-wereldkampioen graag.
10Lc8—g4
11. Pf3d4 a7a6
12. h2—h3 Lg4—c8
Het is een raadsel, waarom zwart niet
direct Ld7 speelt. De tekstzet kost hem
een tempo.
13. b2— b3 Lc8 d7
14. Lel—e3 Ta8—c8
15. Ddld2 Tc8c5
Deze aanslag op d5, wordt beant
woord met een verrassende combina
tie, waardoor wit uiteindelijk een to
ren plus een pion voor twee stukken
krijgt.
16. Pd4c6 b7xc6
17. Le3xc5 d6xc5
18. d5xc6 Ld7e6
19. Dd2xdB Tf8xd8
20. Tal—dl Td8c8
Na 20. Txdl, 21. Txdl, Lxb3, wint
wit door 22. Td8t, Lf8, 23. c7, Le6, 24.
Lb7.
21. a4a5 Pb6—a8
22. Pc3—e41
De verrassende pointe van de combi
natie. Zwart mag zich niet inlaten op
22. Lxb3, 23. Pb6!, bijvoorbeeld
23. Lxdl, 24. Txdl, Txb8, 25. Pxa8,
Txa8, 26. c7, Tc8, 27. Td8t en wint!
Ruil op b6 zal wit de beschikking
geven over twee verbonden vrijpion
nen.
22Pa8c7
23. Pe4xc5 Pf6—d5
24. Pc5xa6 Pc7xa6
25. Lg2xd5 Le6xh3
26. Ld5g2 Lhj -e6
Zwart wil zijn loperpaar behouden.
Na 26. Lxg2, 27. Kxg2, Txc6, 28.
Td8t ontplooien de witte torens trou
wens te veel activiteit.
27. Tdl-bl Lg7e3
28. Tfl-dl Lc3-b4
29. Td 1d4 Le6f5
30. Tbl—dl Lb4—d6
Zwart mag 31. Td8t met torenruil niet
toelaten.
31. Td4c4 Lf5—e6
32. Lg2d5 Le6xd5
33. Tdlxd5 Tc8—b8
34. b3b4 Pa6xb4
Gedwongen, wani. 34. Lxb4 faalt
op 35. c7 en wint.
35. Td5xd6 e7xd6
36. c6c7 Tb8c8
37. Tc4xb4 Tc8xc7
38. Tb4—a4 Kg8—f8
39. Kglg2 Kf8e7
40. Kg2—f3 Ke7d7
41. Kf3e4 Tc7a7
In deze stelling werd de partij afge
broken en heeft dr Euwe zijn 42e zet
onder couvert .afgegeven.
