AMERIKAANSE H.B.S.-er HEKELT
HET FALEN DER OPVOEDERS
Doet U niet aan de
slanke lijn?
LIEVER GEEN
BESSENWIJN
SASKIA
De Italiaanse ontwerpers
teken Parijs naar
de kroon
Slechte voorbeeld van ouders en politici de
ware oorzaak van toenemende misdadigheid
en onverschilligheid van de jeugd?
H
3-D brengt corset
weer in ere
Scherpe doch ontroerende
aanval die antwoord
behoeft!
Luierbroekjes a la
Toulouse Lautrec
DOOR
6
~to. 1
Geen geharrewar over lengte van rokken
Ook wat betreft hoedjes
is laatste woord nog
niet gesproken
DE SUIKERKLEURTJES
VERDWIJNEN UIT
DE LINGERIE
Ondoorschijnend nylon
is nu in fabricatie
ZATERDAG 2fl SEPTEMBER 195S
(Van onze correspondent).
IS zowel een gemeenplaats als een onmis
kenbaar feit, dat dit voor de Verenigde Staten
een tijd is van kentering. De grote populariteit,
die de Yanks tot voor luttele jaren in heel de
Westerse wereld genoten, heeft plaats gemaakt
voor onbegrip en een zekere ergernis. Men heeft
moeite (en ook dit is verklaarbaar) het huidige
beleid der Amerikanen te doorgronden. Tegenover
het resoluut optreden, dat achtereenvolgens een
Marshall-plan, een programma voor steun aan de
onderontwikkelde gebieden en een krachtig in
grijpen bij een daad van aperte militaire agressie
in Korea inspireerde, staat thans zoals Adlai
Stevenson het deze week formuleerde „Govern
ment by Postponement" (regeren door uitstellen).
In het binnenland van Amerika staan de poli
tieke stromingen scherper tegenover elkaar dan
in vele jaren het geval is geweest. Zo scherp zijn
de grenzen getrokken, dat het samenwerken der
twee partijen, dat de grootse daden van de afge
lopen jaren mogelijk maakte, ten onder dreigt te
gaan.
De middenkoers laat zich dagelijks moeilijker
sturen. En allerwegen klinken stemmen, die zich
uitspreken ten gunste van een terugkeer tot het
oude regime der Democraten.
Wie zo spreken, vergeten dat dit Democratische
regime verre van vlekkeloos was en dat het dank
zij de medewerking der Republikeinen zijn groot
ste internationale daden heeft kunnen verrichten.
Men heeft ook de corruptie vergeten, die dat be
wind aankleefde, en waarvoor de toen heersende
partij alleen verantwoordelijk moet worden ge
steld. Hetzelfde geldt voor de schijnwelvaart,
waarvan de Republikeinen thans de onfortuinlijke
erfgenamen zijn.
IIET ERGSTE element van het
huidig tijdsgewricht lijkt ons
juist de twijfel in binnen- en
buitenland gewekt aan de com
petentie en integriteit der be
stuurders, het wantrouwen in het
leiderschap, het disrespect
waarmee de altijd cynische jeugd
gadeslaat, hoe de oudere gene
ratie de deugd predikt, doch
vaak de duivel volgt.
Dit trof ons in een uitvoerig in
gezonden stuk, zeer recent gepubli
ceerd in de „Washington Post", van
de hand van een jongeman, die wel
licht 17 jaar oud is, Lytten W. Ker-
nan en die als H.B.S.-er een gezonde
belangstelling aan de dag legt voor
het gebeuren om hem heen. De voor
naamste passages, die wij er aan ont
lenen, geven de lezer een schrille
.blik op het cynisme van het vermoe
delijk meest intelligente deel van de
Amerikaanse jeugd.
„Ik heb met belangstelling waar
genomen", aldus Kernan's aanhef,
„dat de laatste tijd door pers, radio
en televisie zozeer de nadruk wordt
gevestigd op het bestrijden van het
jeugdmisdrijf. In ettelijke hoofdar
tikelen dringt men er op aan fikse
straffen toe te dienen aan diegenen
onder mijn leeftijdsgenoten, die de
veiligheid van de andere burgers
van onze gemeenschap bedreigen.
Maar met geen woord heeft men
commentaar gewijd aan de oorzaken
van deze symptomen van rechteloos
heid. De schrijvers schijnen zorg
vuldig voorbij te gaan aan de rede
nen. waarom er onder mijn generatie
zo'n gebrek aan eerbied bestaat voor
medemens en bezit. Is het gemak
kelijker zich te verbergen achter
J)E FILM „Moulin Rouge", over
het leven van Toulouse
Lautrec, welke thans ook in ons
land gedraaid wordt, heeft in
Amerika een fabrikant geïnspi
reerd tot het maken van Can-can
luierbroekjes van nylon, gevoerd
met plastic. Wij hebben er een
afbeelding van gezien en waren
diep onder de indruk van de
randen strookjes, waarmee de
achterkant en de kleine pijpjes
geheel bedekt waren. Als baby
zich bukt, hebben de toeschou
wers het volle gezicht er op.
een rookgordijn van luid en herhaald
Beschreeuw om politieactie? Het is
aarom, dat ik, een jongen in de
vormingsjaren, u deze brief schrijf.
Het is logisch, dat wij opkijken
naar onze ouders en de ouderen om
ons en van hen het voorbeeld ver
wachten. Wat wij zien is echter geen
fraai beeld. Het toenemend aantal
echtscheidingen schept een beeld van
emotioneel weinig stabiele huisge
zinnen. Onze ouders hebben het te
druk met hun eigen problemen om
hun kinderen bij de typische proble
men van de jeugd een helpende
hand te bieden. De oudere generatie
schijnt daarenboven in een chro
nische staat van berusting te verke
ren waar het knoeierijen of corrup
tie geldt.
Onze nationale en plaatselijke lei
ders, wier naam ons veelal voor ogen
zweeft, maken zich herhaaldelijk
schuldig aan oneerlijke practijken;
zij zijn onbeleefd in hun optreden en
spreken laster van hun collega's.
Ten behoeve van hun herkiezing zijn
zij bereid de wildste verklaringen af
te steken, die aan geen principe ge
bonden schijnen.
Wij jongens bevinden ons nu in
in leeftijd, waarop wij in de strijd
krachten moeten dienst nemen. De
zelfde politici, die vurig de alge
mene dienstplicht voorstaan, aarze
len niet de United Nations te be
stempelen als een waardeloze orga
nisatie. Andere landen der wereld
worden „onbetrouwbaar" en „anti-, i
Amerikaans" genoemd.
Wij lezen van dag tot dag over de
millioenen dollars, die aan andere
mogendheden worden gespendeerd,
maar wij zelf moeten het stellen met
overbevolkte scholen, waarvan de
gebouwen vaak dringend hersteld
moeten worden en waar geen geld
meer beschikbaar schijnt voor extra
cursussen en ontspanning.
Wij moeten welhaast de conclusie
trekken, dat de apathie van het
publiek,
aanzien van dit alles manifesteert,
Amerikaanse publiek, die zich ten
overslaat op onze generatie. Wij
kunnen slechts opmerken tot hoe
veel „succes" onrechtmatige daden
veelal leiden het kwetst ons ge
straft te worden voor precies dezelf
de dingen, die wij de oudere gene
ratie zien doen en ons leven af
hankelijk gesteld te weten van een
krachtmeting tussen twee politieke
partijen. Dit alles is de oorzaak van
de onverschilligheid onder onze ge
neratie, die uiteraard leidt tot een
toenemende mate van misdrijf.
Is de tijd niet gekomen om een
ware kruistocht te ontketen om de
kernfactoren, die tot onverschillig
heid en misdrijf onder de jeugd
leiden, uit te roeien en onze gene
ratie te doordringen van een gevoel
van gemeenschappelijke verantwoor
delijkheid en van een gemeenschap.
waartoe wij waarlijk behoren en
waarin wij ons met recht thuis
voelen?"
Een hartekreet, die zeker ook in
bredwukring gehoord dient te wor
den.
FR PLAAGT MIJ ergens in een ach-
terstraatje van mijn geweten een
peuterig speldeprikje: ik heb nog al
tijd die mevrouw van die bessen
wijn niet geantwoord. Niet alleen
dat dit niet aardig is, maar wie weet
wat er ondertussen voor ongelukken
met en door diezelfde bessenwijn
zijn gebeurd. Sinds „Arsenicum én
oude kant" heb ik voor dit thuis-
gebrouwen vocht een heilige af
schrik.
Maar zonder gekheid: ik zit een
beetje met zo'n brief. Nog niet zo
zeer vanwege de inhoud, al weet
ik werkelijk daarop geen uitsluitsel.
„Als je zwarte bessen met suiker
stroop drie weken laat trekken, en
daarna filtreert, is dat vocht dan ook
nadelig voor de ogen ja, kun je
er blind van worden?" Weet ik niet,
mevrouw écht niet. Mijn ervaring
strekt zich alleen maar uit over bes
sensap, op wijn heb ik mijn krach
ten nog nooit beproefd.
Maar het lijkt mij, als ik die voor
zichtige opmerking maken mag, een
riskante onderneming om bessen drie
weken te laten gisten, zomaar ge
woon thuis op goed geluk. Gisten is
tenslotte een scheikundig proces
waarbij zich van alles kan ontwik
kelen en als dat drie weken onge
stoord zijn gang kan gaan lijkt net
mij in die stopfles een waar bacte-
riënparadijs. Misschien heb ik het
helemaal mis, maar het lijkt mij toe
dat er voor deze en dergelijke expe
rimenten wel enige vakkennis nodig
is.
Om de lezeres toch niet zonder
antwoord te laten heb ik haar brief
op eigen gelegenheid doorgestuurd
naar de Commissie inzake Huishou
delijke Voorlichting, het nuttig in
stituut dat ik al eerder het genoe
gen had bij u te introduceren. U
kunt daar te allen tijde met de won
derlijkste vragen terecht, tegen de
luttele kosten van een postzegel. En
j^LS WIJ de berichten geloven mogen,
dan gonst Hollywood op het ogen
blik van de besprekingen tussen cos-
tuumontwerpers en technici der drie
dimensionale film, die bezig zijn alle
^ereisten, waaraan kleding in dit soort
nlms moet voldoen, eens nauwkeurig
onder de loupe te nemen. Het is na-
melijk gebleken, dat in drie dimensi
onale films nog veel meer dan bij het
lot nu toe gebruikelijke systeem silo
kleine foutjes in kleding en figuur <en
ook in de „foundations") opvallen en
zelfs nog geaccentueerd worden. De
voornaamste ontwerpster van de Metro-
Goldwyn-Mayer, Helen Rose, ziet aan
komen, dat men meer en meer terug
zal moeten gaan naar conventionele
kleding, omdat de wel flritterende, maar
toch w?t vreemde bedenksels waarin
de filmsterren nu soms optreden, er
belachelijk uitzien wanneer men ze
door de rood-groene bril ziet, vooral
ook omdat de figuren iets in .looste
toe- en jn breedte afnemen. Zij heeft
voor de vrouwelijke spelers een stevig
wn-delig corset ontworpen, met elas
tiek alleen aan de zijkanten, en houdt
)[ol dft deze slechts met die „foun
dation" een goed figuur zullen slaan
ty,"nneer de derde dimensie in het ge
ding komt.
IJ1TSTEKEND!
Dan hebben we
juist voor u een
prima patroon
voor een keurig
afkledende na
middagjapon.
Zeer geschikt
voor een zijden
of soepele wollen
stof. U heeft er
voor nodig ca.i
4.50 m. van 90 of
2.80 m. van 140
breed bij een bo
venwijdte van 112
cm.
De rok bestaat
uit 2 voor- en 2
voorzijbanen, 1
achterbaan en 2
achterzijbanen.
Voor de laatste
gebruikt u het pa
troon van de ach
terbaan, waarvan
u langs de zijkan
ten V 2 cm. af
neemt. zodat de
bovenkant 15 in
plaats van 16 cm.
wordt. U verbindt
deze 7 banen met
elkaar en laat in
de linkerzijnaad
van boven een
split voor trekslui-
ting open.
2Z2V- 3V33. O./. 3V. 35- VÏVff.
IV
1
1
i
O. fO. IV.
W' S.W.M2C.M. ziener'
/V. 23- O /3 2t.
O 5. /02/
In de rug en de onder voorpanden
stikt u de figuurnaadjes, waarna u
de midden-voornaad sluit. De boven-
voorpanden rimpelt u als aangegeven
in en verbindt ze met het onderstuk.
Zij- en schoudernaden sluiten en de
hals met in de vorm geknipte repen
afwerken (zie stippellijn). Na het
dichtstikken van de mouwnaad naait
u de onderkant ingerimpeld tussen
de dubbele stof van de manchet. De
mouw, over de kop licht ingehouden,
naad op naad vallend inzetten. De
ceintuur maakt u 3 cm. breed. Het
keursje wordt met kleine stof" en
fantasieknoopjes gegarneerd. Desge
wenst kunt u daar een sluiting ma
ken, door aan de linkerkant een l a
mocht er in uw stad een filiaal van
deze instelling te vinden zijn, dan
behoeft u maar op te bellen of bin
nen te stappen, desnoods met een
monster bessenwijn onder de arm,
om volledig te worden ingelicht.
HIERMEE zou de kous gevoeglijk
af zijn geweest, ware het niet dat
er voor Saskia een bitter nasmaakje
aan die bessenwijn was gebleven.
Dat zit hem vooral in het, volkomen
argeloze, laatste zinnetje: „Ik ver
onderstel, dat u deze vraag wel in
het Zaterdagavondblad zult willen
beantwoorden". Want daarmee is de
situatie maar weer eens overdui
delijk op papier gezet.
Daar is een vrouwspersoon met
een stopfles vol aftreksel, dat zij
niet vertrouwt, want een ander
vrouwspersoon heeft haar onthuld
dat zij daar de grootste ongelukken
mee. beleveo—Jtaa.—doiét—voor-
zeide dame nu, zonder verder na
denken? Zij legt een vinger langs
de neus en zegt: Wacht eens. Er is
een zekere Saskia die stukjes voor
de vrouw in de krant schrijft. Dié
zal ik het eens vragen. Want die be
hoort zoiets te weten. Juist. Stukjes
voor de vrouw zijn allereerst stukjes
voor de huisvrouw. En de schrijfster
ervan een wandelende encyclopaedie
van recepten, nuttige wenken, brei-
patrcnen, paedagogische adviezen,
viekkenmiddcltjes, modenieuwtjes en
eerste hulp bij ongelukken. Zodra
in dat heksenkringetje een vraag op
duikt, grijpen wij fluks naar pen en
papier en schreven een vriendelijk
briefje naar nie stukjes-mevrouw.
Echt gemakkelijk en vanzelfspre
kend.
NU VRAAG IK op mijn beurt: Is
dat nu aardig? Diezelfde Saskia
hééft al een huishouden aan haar
hoofd. Die heeft juist zeven stel gor
dijnen gewassen, gestreken en weer
opgehangen, en wijders gekookt, af
gewassen, gestopt, genaaid, bedden
opgemaakt en kamers gestoft. Zes
dagen lang, net als u. Moet zij zich
dan op Zaterdagavond óók nog gaan
bezighouden met datzelfde huishou
den? Of mag zij misschien eens tegen
haar lezeressen zeggen: Moet u eens
horen, wat een interessant boek ik
juist gelezen heb, of: Volgt u ook
met zo'n belangstelling de debatten
in de Tweede Kamer over de her
ziening van het Burgerlijk Wetboek?
of: Wat zoudt u ervan denken als
wij eens een boom opzetten over de
wegen, die on* openstaan om onze
invloed in deze samenleving te doen
gelden?
Een brief voor deze rubriek, me
vrouw, is steeds weer een soort sur
prise voor mij. Ik talm altijd even
met open maken, en denk: Wat zou
het zijn? Iemand aan wie, ergens,
een ontwakend besef van verant
woordelijkheid begint te knagen? Die
niet genoeg heeft aan haar huisje
tuintje-keukentje-wiegje-problema
tiek? Die ontdekt heeft dat zü bij
haar geboorte niet alleen twee han
den en twee voeten, maar ook een
hoofd met hersens heeft meegekre
gen?
Wat zou het zijn: Montessori? Hoe
leer ik Frans in drie maanden? Waar
kan ik iets vinden over de Azteken?
Ik scheur de enveloppe open en
verlies op slag de zoveelste illusie.
Bessenwijn. Anders niet. De stukjes
in de krant leest u graag, daar niet
van, maar als het nu op schrijven
aankomt wacht u tot de bessenwijn
staat te gisten.
Ach mevrouw ik hoop van harte
dat u deugdelijk uitsluitsel krijgt.
Geen dank voor de moeite: de klant
is koningin. Maar vraagt u mij voort
aan toch liever wat anders.
JJEEFT U in de étalages al eens
gelet op de peper- en zout
kleurige tweeds, welke gebruikt
worden voor de herfstgarderobe?
In Parijs worden ze met veel
enthousiasme toegepast. Warm
en zachtharig, doen zij denken
aan bont. Zwart-geel, zwart-wit
en grijs-wit zijn daarbij de kleu-
ren-combinaties.
Het jasje van het mantelcos-
tuum heeft een hoogopstaand
kraagje met kleine aangeknipte
revers. De prachtige coupe, welke
dit materiaal oplevert, is een
weldaad voor het oog. Een stren
ge order, te Parijs uitgevaardigd,
is, dat men, aldus gekleed, niet
zonder hoed de deur uitmag
DE ITALIAANSE ontwerpers bren
gen naast de lange wintermantels
7/8 en modellen, welke veel af
trek vinden. Mantels, die soms ver
sierd zijn met een brede ceintuur,
iets hoger vallend dan de taille. De
stoffen, door dit land gebruikt, zijn
de mooiste, welke het maar kan
voortbrengen. Wij zagen vooral de
glanzende bouclé's, waarvan men
graag redingotes maakt. Daarnaast
spelen duvetine, felgekleurde tweeds
en laken een grote rol. De tinten zijn
warm en fel, gelijk de Italiaanse
zon. Een keuze ten over uit azuur
blauw, groen in lichte tot donkere
variaties, maisgeel, tango en rood.
Uit verschillende soorten garens wen de aandacht heeft getrokken,
worden de tweeds opgebouwd. Al- Op aardige wijze verwerkt, speelde
les kan, alles mag en het belang- dit attribuut vele malen een opval-
rijkste is wel, dat er toch eenheid lende rol.
heerst onder de Zuidelijke model- Ook op dit gebied heeft Italië
listen, iets wat men niet bepaald nog niet het laatste woord gespro-
kan zeggen van de Franse collega's, ken en zal Frankrijk een lastige
die voortdurend blijven harrewarren concurrent tegenover zich zien, ge-
over de roklengte. lijk nu reeds het geval is met de
Schubert brengt de Italiaanse da- mantels en japonnen
mes in verrukking met zijn mantels
van geschoren lam, een materiaal, dat
gelijkt op teddybeer, doch meer af-
kleedt en lichter van gewicht is.
Ferdiandi heeft een nieuwe schou
derlijn ontworpen, welke door zijn
kunstbroeders grif werd overgeno
men. Bij de pakjes loopt deze lijn
als een naad van hals tot taille. De
mouw -wordt- aangeknipt -en omsluib
de schouders, terwijl op deze wijze
de bovenarm meer speling krijgt. Bij
vele tailleurs vallen de mouwen tot
op de pols. Schootjes van dit garde
robe-onderdeel worden ronder ge
sneden dan de laatste seizoenen het
geval was. Een vlotter cachet wordt
zodoende verkregen en welke vrouw
wordt nu eenmaal niet graag als
vlot type" gekwalificeerd?
3 cm. breed onderschietje te knippen
en beide voorkanten met een belegje
af te werken. Rechts naait u dan
gelijk de lusjes mee. Een lichte
schoudervulling is wel gewenst.
Het andere figuurtje laat u zien,
dat u ook heel goed tweeërlei stot
kunt gebruiken. Oudere dames pre
fereren dikwijls een lange mouw. in
dat geval maakt u de mouwnaad
44 cm. lang, voorziet de onderkant
van een split je en zet hem tussen
een 4 k 5 cm. breed manchetje op
polswijdte.
Wat de hoeden aangaat, in tegen
stelling met Parijs, veroorlooft Italië
zich meer vrijheid. Naast kleine,
recht op het hoofd staande kapjes,
soms versierd met franje, zagen wij
de „cloche" weer ten tonele gevoerd.
Grappig was, dat Volendam in
hoofdzaak de kappen van de vrou-
(Advertentle, Ing. Med.)
^yiJ WETEN NIET of het U op
gevallen is, want de ontwikke
ling is geleidelijk gegaan, maar
de kleuren zijn bezig uit de lin
gerie-etalages te verdwijnen. Ja
zelfs de corsetten en step-ins be
ginnen zich uit de zalmkleurige
kluisters te bevrijden. Wit en
zwart voeren thans over de ge
hele linie de boventoon.
UUAT MAG hiervan wel de reden
zijn? Het rose, blauw, zalm en
groeri had zich in de loop van een
paar generaties in de geesten vast
gehaakt als „vrouwelijk", zodat het
zonder enig redelijk argument steeds
weer werd gekocht. Totdatja,
totdat het kunstzijden tijdperk
plaatsmaakte voor de Nylon-aera.
Toen kwamen er twee argumenten
voor wit en zwart. In de eerste
filaats was het in den beginne moei-
ijk nylon te verven, waarbij zwart
dan nog in verhouding tamelijk een
voudig bleek, maar bovendien was
nylon uiterst transparant, zodat de
onderkleding zichtbaar werd. Het on
gelukkige van de rose onderjurken,
beha's en de afschuwelijke verflen
sende afstekende kantrandjes werd
nu duidelijk en de kleurtjes moesten
zich terugtrekken. Nog is het pleit
niet geheel gewonnen. Nog steeds
prijken, vooral in de zaken met
goedkopere artikelen, hardrose on
derjurken, zalmkleurige foundations
en blauwe hemdjes, wat ongetwij
feld betekent dat er nog behoorlijk
vraag naar is, zoals trouwens eèn
bezoek aan het vrije strand een ieder
duidelijk zal maken.
INMIDDELS heeft Dupont In Ame
rika de „Opaque Nylon" aange
kondigd, de doffe, niet doorzichtige
nylon, die in vele opzichten zeer
welkom zal zijn, maar beter nog op
zich had kunnen laten wachten tot
dat de suikerkleurtjes geheel uit de
lingeriewereld zouden zijn verdwe
nen.
Nuttig zal deze nieuwe nylon
overigens zeker zijn, want hoe aan
trekkelijk de doorzichtige blouses en
japonnen ook kunnen zijn, lang niet
iedereen is er erg gelukkig mee, ter
wijl ook de draagbaarheid beperkt
wordt dóór temperatuur en andere
omstandigheden. De onderkleding is
steeds zichtbaar, zodat wolletjes en
dergelijke wat warmere kledingstuk
ken er niet onder gedragen kunnen
worden. Trouwens ook voor de ny
lon onderkleding zelf is een wat ge
ringere transparantheid wel zeer
welkom, o.a. omdat men allerlei
nuance verschillen krijgt op de plaat
sen waar andere kledingstukken on
der de onderjurk gedragen worden.
Dit kan, vooral bij dunne zomerkle
ding, storend zijn.
Overigens zullen wij nog wel
even moeten wachten op de matte
nylon, want pas enkele Amerikaanse
fabrieken hebben aangekondigd dat
binnenkort de eerste producten er
van op de markt zullen verschijnen,
en voor die eerste producten komt
Nederland voorlopig nog wel niet in
aanmerking.
